Τι είναι αυτό που προκαλεί τοξικές συμπεριφορές σε ένα άτομο;
Είναι δύσκολο θέμα οι τοξικές σχέσεις. Και αυτό γιατί κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα, είναι και ο συνδυασμός καταστάσεων ή γεγονότων που αναδεικνύουν μια όχι και τόσο καλή πλευρά σε έναν σύντροφο.
Όλοι μας έχουμε υπάρξει τοξικοί σε κάποια σχέση μας. Ορισμένοι άνθρωποι, όμως, υιοθετούν τοξικά μοτίβα συμπεριφοράς τα οποία οφείλονται σε καταστάσεις της παιδικής τους ηλικίας. Και επειδή όλο και περισσότερο ακούμε για τοξικούς, ναρκισσιστικούς συντρόφους, είναι η στιγμή να δούμε γιατί υπάρχουν τόσοι πολλοί; Τι είναι αυτό που τους κάνει τοξικούς;
3 βασικές αιτίες, που οδηγούν ένα άτομο να δημιουργήσει τοξικά χαρακτηριστικά:
"Διπλά μηνύματα" από τους γονείς
Τα “διπλά μηνύματα” είναι ένας όρος στην ψυχολογία για να περιγράψουν μια αντιφατική κατάσταση την οποία πολλές φορές παιρνούν υποσυνείδητα οι γονείς στα παιδιά. Για παράδειγμα, το να θέλεις το παιδί σου να είναι ανεξάρτητο και να την μια στιγμή να του λες πως πλέον έχει ωριμάσει και μπορεί να καταφέρει πράγματα μόνο του, και την ίδια στιγμή να το καλείς κάθε ένα τέταρτο όταν βρίσκεται έξω, είναι ένα παράδειγμα διπλού μηνύματος. Και θα μπορούσαν να ακολουθήσουν πολλά ακόμη τέτοια παραδείγματα. Τέτοια τακτικά συμβάντα όμως στην παιδική και εφηβική ηλικία ενός παιδιού, μπορούν να προκαλέσουν συναισθηματική σύγχυση και αντιφατικές συμπεριφορές, οι οποίες με τη σειρά τους δημιουργούν μια όχι και τόσο σταθερή και υγιής προσωπικότητα.
Ηθική μείωση, έντονη κριτική ή συναισθηματική κακοποίηση στην παιδική και εφηβική ηλικία
Όπως έχεις ήδη καταλάβει η σχέση γονέα και παιδιού, αλλά και η παιδική/ εφηβική ηλικία, μας καθορίζει. Χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα πως δεν μπορούμε να διορθώσουμε κατάλοιπα της. Ωστόσο είναι γεγονός, πως άτομα τα οποία έχουν δεχθεί έντονη κριτική, ηθική μείωση και συναισθηματική κακοποίηση, είναι πιθανό να αναπτύξουν ανασφάλεια και κατ' επέκταση τοξικά μοτίβα συμπεριφοράς.
Έλλειψη αγάπης και ζεστασιάς, μη συναισθηματικά διαθέσιμος γονέας
Μια τοξική προσωπικότητα, δημιουργείται από μια έντονα τραυματική εμπειρία ή μια σειρά έντονων τραυματικών εμπειριών που αφορούν κυρίως τη σχέση προσκόλλησης/ αποχωρισμού από τους γονείς. Δηλαδή αν για παράδειγμα ένας γονέας δεν αποτελεί μια επαρκή πηγή αγάπης και ζεστασιάς, το άτομο είναι πιθανό να αναζητήσει καταξίωση και πληρότητα μέσα από τον ίδιο του τον εαυτό. Κάτι τέτοιο όμως, θα μπορούσε να οδηγήσει σε ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά, σε έλλειψη ενσυναίσθησης, και σε δυσκολία στην σύνδεση και τη σύναψη υγιών και στενών σχέσεων με τα υπόλοιπα άτομα.
