Γιατί πολλές φορές οι άντρες μας βρίσκουν ακαταμάχητες μόλις αρχίζουμε να τους ξεπερνάμε;
Εκεί που πήρες απόφαση ότι "Τέρμα πια!", ότι αυτή η ιστορία έχει τελειώσει, ότι ήταν μια παρένθεση και μόνο, ότι δεν έχεις τίποτα πια να περιμένεις, εκεί που πήρες τα πάνω σου και άρχισες ξανά να φλερτάρεις και –το κυριότερο– να φαίνεται, εκεί που πίστευες ότι έχεις πετύχει την απόλυτη διαγραφή του, ήρθε το πρώτο, αναγνωριστικό μήνυμα και είχε ύφος ολικής επαναφοράς.
Μήνες σιωπής, εβδομάδες προσμονής, ατέλειωτα "αν", αναρίθμητα "άμα", αμέτρητα δακρύβρεχτα "γιατί" και πολλές βαρυσήμαντες δηλώσεις οριστικής διάλυσης βρίσκονται αντιμέτωπα με το ενδεχόμενο της επιστροφής του. Το ότι επανεμφανίστηκε μόλις είδε τις αναρτήσεις σου από την εκδρομή στο Πήλιο με την καινούρια παρέα ξέρεις πως δεν είναι τυχαίο. Αλίμονο! Αυτό ακόμα και η Bridget Jones θα το ’πιανε με την πρώτη.
Αναπάντητες κλήσεις παντού
Είσαι συνειδητοποιημένη, γειωμένη και ξεκάθαρη για τη στάση που πρέπει να κρατήσεις. Ούτε unfriend/unfollow δεν αξίζει να του κάνεις. Κατά βάθος δεν τολμάς ούτε στον εαυτό σου να παραδεχτείς ότι δεν τον έχεις ήδη μπλοκάρει για να τον πικάρεις κι άλλο. Όσο αντιστέκεσαι στον πειρασμό να του απαντήσεις έστω με ένα αυτοκόλλητο ή ένα χαζό gif, τόσο πληθαίνουν τα likes του και τα σχόλια στα posts σου. Το ανασηκωμένο φρύδι της κολλητής σε επαναφέρει στην τάξη, αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού σου ήδη προβάρεις ατάκες. Γράφεις και ξαναγράφεις μηνύματα. Δεν τα στέλνεις.
Η αλήθεια είναι ότι ως εδώ τα έχεις καταφέρει πολύ καλά. Όμως, είναι επειδή μένεις σταθερή στην απόφασή σου ή γιατί κατά βάθος κάνεις τη δύσκολη μέχρι να τον δεις να σέρνεται στα πόδια σου; Θα αντέξεις το βομβαρδισμό μετανιωμένων SMS, τα Facebook άλμπουμ με ηλιοβασιλέματα γεμάτα αναμνήσεις, τα αφιερωμένα εξαιρετικά τραγούδια και τα χειμαρρώδη e-mails, που φτάνουν το ένα πίσω από το άλλο; Σε θέλει. Του λείπεις. Συγγνώμη αν σε πλήγωσε. Κατάλαβε το λάθος του. Σε σκέφτεται διαρκώς. Έχει αλλάξει και το οφείλει σε εσένα. Δέξου να βρεθείτε έστω μία φορά – έχει τόσα να σου πει. Ακόμα κι αν δεν τον δεχτείς πίσω, νιώθει ευγνώμων που γνώρισε κάποια τόσο πνευματώδη, δραστήρια, γοητευτική όσο εσύ. Μην τον τιμωρείς άλλο! Είναι χαμένος χωρίς εσένα. Δυστυχώς άργησε πολύ να το καταλάβει.
Σε αυτό το τελευταίο ήταν που σκάλωσες. Όλα τα άλλα τα είχες λίγο πολύ ξανακούσει και την προηγούμενη φορά που είχε κάνει πίσω χωρίς συγκεκριμένο λόγο. Με αυτήν την παραδοχή λύγισες – και... η αναμάρτητη ημών πρώτη το λίθο βαλέτω.
Ghost lover
H συνάντηση μαζί του βρίσκεται μόνο ένα text μακριά. Σου ανακοινώνει την ώρα. Είσαι άψογη πολύ πριν σου χτυπήσει το κουδούνι. Είναι όσο σέξι τον θυμόσουν. Εδώ που τα λέμε, είστε ωραίοι μαζί. Σε κάνει να νιώθεις θεά. Ξεχνάς τις αδικαιολόγητες απουσίες, την αδιαφορία και τις εξαφανίσεις του. Κι αν έχει πράγματι αλλάξει; Αν του έδινες άλλη μία ευκαιρία; Και τη δίνεις.
Ζείτε ευτυχισμένες μέρες και παθιασμένες νύχτες. Σου ζητά να τον συνοδεύεις παντού και σε συστήνει στους πάντες. Επιτέλους παραδέχεται πόσο αναγκαία τού ήταν η πολύτιμη ύπαρξή σου, η αγάπη σου, η μοναδικότητά σου. Μαζί σου νιώθει ότι είναι στην καλύτερη ομάδα. Μοιάζετε με πραγματικό ζευγάρι, αλλά μόνο εσύ ξέρεις ότι είστε μια Zelda και ένας Fitzgerald, ένας Gatsby και μια Daisy. Όλα αυτά ώσπου να αφεθείς και να πιστέψεις ότι μεταξύ σας, πέρα από τα όνειρα, υπάρχει και προοπτική.
Είναι θέμα χρόνου για το σύντροφο-Χουντίνι να πιάσει την παλιά του τέχνη: το ghosting, μόλις νιώσει ότι το πράγμα σοβαρεύει. Με έναν μαγικό τρόπο ξαφνικά του πέφτουν όλα μαζί: απίστευτη δουλειά, αιφνίδιες οικογενειακές και άλλες ανειλημμένες υποχρεώσεις, επαγγελματικά ταξίδια, επείγοντα ζητήματα που χρήζουν άμεσης λύσης τού κλέβουν όλο του το χρόνο! Θολώνει τα νερά με δικαιολογίες για εβδομάδες και, πριν το καταλάβεις, έχεις μπει πάλι στην γκρίζα ζώνη.
Όσο δηλώνει "απασχολημένος" με όλα τα άλλα, εσύ μένεις on hold. Η προηγούμενη μεταμέλειά του, οι εκδηλώσεις λατρείας, τα δώρα και τα χατίρια σε μπερδεύουν, αλλά, μεταξύ μας, ένας αληθινά ερωτευμένος άντρας δύσκολα αντέχει περισσότερο από δύο μέρες χωρίς να συναντήσει έστω για λίγο την καλή του – και από την τελευταία φορά που βρεθήκατε κοντεύει μήνας.
Πώς γίνεται και κάθε φορά που η σχέση σας μοιάζει να πηγαίνει προς το καλύτερο εκείνος νιώθει όλο και πιο άβολα, όλο και πιο στριμωγμένος;
Σύμφωνα με τους Steven Carter και Julia Sokol, τους συγγραφείς του κλασικού πια "Men Who Can’t Love", που πρώτοι στα τέλη των 80s διατύπωσαν τον όρο commitmentphobia (φόβος δέσμευσης), οι άντρες που στις σχέσεις τους εκδηλώνουν κλειστοφοβικές αντιδράσεις περιγράφουν την αίσθηση εγκλωβισμού που βιώνουν σαν να βρίσκονταν κλεισμένοι σε ασανσέρ ή σε μια αίθουσα ασφυκτικά γεμάτη κόσμο. Και τι κάνει όποιος νιώθει παγιδευμένος;
No Ordinary Love
Δεν ψιθυρίζεις άσκοπα τους στίχους του ύμνου της Sade. Τους ζεις. Πώς αλλιώς να περιγράψεις τη σχέση on/off που σε ταλαιπωρεί; Μην αναρωτιέσαι τι κάνεις λάθος, γιατί τα κάνεις όλα σωστά. Κι αν κάτι δεν βγάζει νόημα, είναι αυτό. Ή μήπως βγάζει; Το πρόβλημα δεν είσαι εσύ που ξέρεις τι ζητάς, μια σχέση με στέρεες βάσεις και μέλλον, αλλά εκείνος, που παραλύει και μόνο στην ιδέα να στριμωχτεί. Δεν φταίει το ότι δεν έδωσες αρκετά, ότι δεν έδειξες αρκετή κατανόηση, ευκαιρίες ή υπομονή, αλλά ότι αυτός ο άνθρωπος συναισθηματικά δεν είναι διαθέσιμος.
Θα είσαι τυχερή αν τελικά απλά το βάλει στα πόδια πανικόβλητος και δεν τον ξαναδείς ποτέ, αντί να σε υποβάλλει στο μαρτύριο μιας σχέσης που τη σαμποτάρει, αλλά δεν την κόβει αγνοώντας τις δικές σου ανάγκες συστηματικά. Σε θέλει, αλλά με τους δικούς του όρους. Θέλει να συγκαταλέγεσαι στις σταθερές του χωρίς να αναλαμβάνει καμία ευθύνη απέναντί σου. Όπως τον δέχεσαι πίσω επειδή πιστεύεις ότι έχει επιτέλους συμμορφωθεί, έτσι κι εκείνος επιστρέφει σίγουρος ότι, θυμωμένη, γλυκιά ή τυπική, θα σε βρει εκεί.
Σταμάτα λοιπόν να κάνεις σαν τις μαμάδες που λένε "όχι" και έπειτα υποχωρούν, για να πάψει να αντιδρά σαν το παιδί που δεν σταματά να ενοχλεί –με δάκρυα, γκρίνια, πείσματα και παρακάλια– αν δεν περάσει το δικό του. Ακόμα κι έτσι, θυμήσου ότι δεν είσαι εσύ εκείνη που γυρίζει πίσω παρακαλώντας δήθεν μετανιωμένη. Είσαι εκείνη που προσφέρει τις ευκαιρίες και η απόφαση να τις αποσύρεις είναι δική σου. Και όσο του το επιτρέπεις, θα επιστρέφει. Je reviens!
Απόδραση χωρίς On/Off
Υπάρχουν μερικά απλά πράγματα που πρέπει να θυμάσαι για να βγεις από την παγίδα και να ξεμπερδεύεις μια κι έξω από το είδος της σχέσης που καμία δεν θέλει να έχει, όπως αυτά:
Δεν είστε ίδιοι
Αναζητάς εγγύτητα, εμπιστοσύνη, αφοσίωση, σταθερότητα. Δηλαδή, δεσμό. Εκείνος πάλι τα θυμάται όλα αυτά όταν πια δεν σηκώνεις το τηλέφωνο. Όταν τελικά σε πείσει πως είστε στην ίδια σελίδα, νιώθει ξανά να πνίγεται. Δεν το βλέπετε το πράγμα από την ίδια πλευρά και ό,τι εσύ ονειρεύεσαι, για εκείνον δεν λειτουργεί. Διαφορετικοί άνθρωποι, διαφορετικές αντιλήψεις, διαφορετικές αντιδράσεις. Αρκεί να καταλάβεις αυτό για να δεις τα πράγματα πιο απλά.
Κόψε ταχύτητα
Η εμπιστοσύνη κερδίζεται, δεν χαρίζεται. Ακόμα κι αν θεωρείς πως του αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία (ορκίζεται πως άλλαξε και πως τώρα θέλει ό,τι κι εσύ), μην βιάζεσαι. Κάνε ένα βήμα πίσω και δες τα πυροτεχνήματα της επανασύνδεσης από μακριά. Εστίασε πέρα από την ένταση της έλξης, στη διάρκεια. Η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μία ημέρα. Πώς περιμένει να κερδίσει την εμπιστοσύνη σου σε μία εβδομάδα;
Δεν είναι όλα σινεμά, μωρό μου
Δεν είστε η Felicity Jones και ο Anton Yelchin στην "Ιστορία Αγάπης" ("Like Crazy"), που τους κρατά χωριστά η σκληρή πραγματικότητα της πράσινης κάρτας. Στην ίδια πόλη ζείτε. Όσο κινηματογραφικό κι αν μοιάζει ένα on/off affair, καλύτερα να βλέπεις τα ερωτικά δράματα στην οθόνη και να ταυτίζεσαι, παρά να τα ζεις.
Γιατί δεν με πιστεύεις;
Όταν ένας άντρας επιστρέφει γονυπετής, με δάκρυα στα μάτια και την καρδιά κομμάτια, είναι ικανός να πει οτιδήποτε προκειμένου να πειστείς να τον δεχτείς πίσω. Θα σου προσφέρει γη και ύδωρ προκειμένου να εξασφαλίσει την παράταση που τον εξυπηρετεί. Μην μένεις σε όσα λέει, αλλά σε όσα κάνει.
Πάλι τον καλύπτεις;
Είναι πιεσμένος αυτόν τον καιρό. Είχε δουλειά. Δεν είχε άδεια. Πήγε στους γονείς του. Ξυπνάει πρωί. Και λοιπά, και λοιπά. Μην κρύβεσαι πίσω από δικαιολογίες για να καμουφλάρεις συμπεριφορές και ανεπάρκειες και μην παίρνεις επάνω σου το φταίξιμο. Αν πραγματικά το ήθελε, θα είχε βρει τρόπο να είναι εκεί.
Να σ’ αγαπάς
Φρόντισε τον εαυτό σου όσο καλύτερα μπορείς. Όσο κλισέ κι αν ακούγεται, αναγνώρισε τις ανάγκες σου και δες την αξία σου. Την επόμενη φορά που το όνομα οποιουδήποτε πληγωμένου, μετανιωμένου πρώην εμφανιστεί στην οθόνη σου, θα είσαι σίγουρη για το αν (σου) αξίζει να ασχοληθείς.
Πηγή: Μadamefigaro.gr
