Ξεπερνούν ήδη τους 10.000 οι συμπατριώτες μας στο εμιράτο - Το ακριβό κόστος ζωής, αλλά και οι υψηλοί μισθοί - Τα επαγγέλματα με ζήτηση
Γκασταρμπάιτερς. Έτσι αποκαλούνταν οι Έλληνες που, στα 50s και 60s άφηναν την πατρίδα και μετακόμιζαν στη Γερμανία για να βρουν μια δουλειά και μια καλύτερη ζωή. Αλ-Γιουνάν. Έτσι αποκαλούν οι κάτοικοι των Εμιράτων τους Έλληνες οι οποίοι αναζητούν καλύτερες συνθήκες και δουλειές στο Ντουμπάι. Και, ως σημάδι των καιρών, εάν οι γκασταρμπάιτερς δούλευαν σε πολύ βαριές, επικίνδυνες εργασίες, όπως τα ορυχεία, οι Αλ-Γιουνάν ζουν μάλλον ονειρεμένες ζωές, εργαζόμενοι στο πιο prestigious, πιο αναπτυσσόμενο, πιο υπερβολικό, κατά πολλούς, μέρος του πλανήτη..
Γιατροί, τραγουδιστές, πιλότοι, αεροσυνοδοί, σεφ, μηχανικοί, μετακόμισαν στο Ντουμπάι αμειβόμενοι με μισθούς, μπόνους και παροχές που στην Ελλάδα, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη μοιάζουν βγαλμένες από σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
Κάπως, έτσι, εξηγείται το γεγονός ότι υπάρχουν σήμερα περισσότεροι από 10.000 Έλληνες (περίπου οι μισοί εξ αυτών είναι «οργανωμένοι» στην ελληνική παροικία) που ζουν και εργάζονται στο Ντουμπάι.
Το κύμα της μετανάστευσης ξεκίνησε στη διάρκεια της κρίσης, όμως η αλήθεια είναι ότι εντάθηκε και συνεχίζει να εντείνεται όσο περνούν τα χρόνια. Η αιτία, παραμένει σταθερά η ίδια. Ανταγωνιστικότατες αμοιβές, οι οποίες γίνονται αιτία για να αφήσει κανείς την Ακρόπολη (και όχι μόνο, αφού πολλοί άφησαν δουλειές στη Ευρώπη της κρίσης) για το Burj al Arab…
Mεγάλη ζήτηση
Τις Παρασκευές, στις πτήσεις από την Αθήνα προς τα Εμιράτα δεν πέφτει καρφίτσα. Για να βρει κανείς θέση της τελευταίας στιγμής, πρέπει να είναι πολύ τυχερός. Νέες και νέοι πηγαίνουν για το Σαββατοκύριακο στο Ντουμπάι. Άλλοι/ες για δουλειές, άλλοι/ες για διασκέδαση. Δεν ήταν πάντα έτσι, βέβαια.
Στο Ντουμπάι, εκεί όπου κάποτε υπήρχε μόνο άμμος, σήμερα βασιλεύει η υπερβολή. Στο αεροδρόμιο, υπάρχει μια σειρά από μουμιοποιημένους (!) φοίνικες και ο διάσημος χρυσός φοίνικας στο Terminal 3. Αυτή η εισαγωγή στη χλιδή, με το που πατά κανείς το πόδι του στο Εμιράτο, δεν είναι καθόλου τυχαία. Και αυτό αποδεικνύεται στην πράξη.
Οι πόρτες του Ντουμπάι άνοιξαν πρώτα για τους γιατρούς. Οι Εμιρατιανοί εντόπισαν γρήγορα το υψηλό επίπεδο κατάρτισης των Ελλήνων γιατρών και άρχισαν να τους «εισάγουν».
Περισσότεροι από 2.500 γιατρούς μετακόμισαν στο Ντουμπάι, την προηγούμενη δεκαετία. Με τις απολαβές να είναι πολύ καλύτερες από των Ελλήνων συναδέλφων τους (για όσους είχαν, μέσα στην κρίση, δουλειά), αλλά και με επιπλέον καλύψεις, όπως πολυτελής τόπος διαμονής και τρόπος/έξοδα μετακινήσεων, σήμερα αρκετοί γιατροί δουλεύουν σε κλινικές κάθε είδους στην αραβική Μητρόπολη, από παθολόγους ως πλαστικούς και με τους μισθούς τους να εκκινούν από τις 10.000 ευρώ το μήνα και να ξεπερνούν -αναλόγως της εμπειρίας- τις 20.000.
Η εκρηκτική ανάπτυξη του Ντουμπάι και η ταχύτατη ανέλιξη του σε οικονομική πρωτεύουσα της Μέσης Ανατολής (και όχι μόνο) γρήγορα έφερε και άλλες ειδικότητες στην πρωτεύουσα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Πολιτικοί μηχανικοί, μηχανικοί, στελέχη ναυτιλιακών και αεροπορικών εταιρειών, άρχισαν να συρρέουν στο Ντουμπάι. Οι μισθοί, ήταν και είναι τριπλάσιοι και παραπάνω από τους ελληνικούς.
Στα… φτερά της Emirates
Ένας πιλότος της Emirates (στην οποία εργάζονται περισσότεροι από 500 Έλληνες και Ελληνίδες) μπορεί να παίρνει από 14.000 ως και περισσότερες από 20.000 ευρώ το μήνα, εάν πραγματοποιεί long haul πτήσεις. Και αφορολόγητα -στο Ντουμπάι δεν υπάρχει αυτό- καθώς και καλύψεις όπως ασφάλιση υγείας, πληρωμένη κατοικία και ξενοδοχεία, αυτοκίνητο, φαγητό και δωρεάν εισιτήρια για Ελλάδα.
«Τίποτα δεν είναι δωρεάν», σχολιάζει, ωστόσο, Έλληνας πιλότος. Οι αμοιβές που δίνονται δεν είναι τυχαίες, ούτε δίνονται σε τυχαίους. Οι απαιτήσεις είναι μεγάλες και σε αυτές μπορούν να ανταποκριθούν μόνο οι καλύτεροι. Δεν είναι ότι μπορεί να κουβαλάς 400 ψυχές μόνο, είναι και ότι αν φύγεις μόλις μια μοίρα από το προκαθορισμένο στην προσγείωση, θα πληρώσεις πρόστιμο. Αν το ξανακάνεις, μεγαλύτερο και, αν ξαναγίνει, απλά δε θα δουλεύεις.
Αυτό βέβαια δεν αναιρεί το γεγονός ότι οι συνθήκες εργασίας και οι αμοιβές είναι πολύ καλές. Ο συγκυβερνήτης -ο οποίος κατά κανόνα έχει αρκετές ώρες πτήσης στο ενεργητικό του- παίρνει ως και 12.000 ευρώ το μήνα. Ομοίως και οι αεροσυνοδοί και φροντιστές, οι μισθοί των οποίων ξεκινούν από τις 3.000 (για τους εκπαιδευόμενους) και φτάνουν ως και τις 9.000 ευρώ το μήνα, περνούν σκληρή εκπαίδευση και έχουν υποχρέωση να είναι ευπρεπείς και να τηρούν συγκεκριμένες οδηγίες για το παρουσιαστικό τους. Έχουν όμως, ιδιωτική ασφάλιση και σπίτι στο Ντουμπάι.
Πολλές ειδικότητες
Καλούς, πολύ καλούς μισθούς παίρνουν ειδικότητες κάθε είδους που εργάζονται στον Κόλπο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι βατραχάνθρωποι και οι μηχανικοί οι οποίοι εκτελούν εργασίες σε πετρελαιοπηγές και αλλά έργα οι οποίοι πληρώνονται όχι με τον μήνα, αλλά με την ώρα. Λόγω της επικινδυνότητας, αλλά και της εξειδίκευσης που χρειάζεται, ένας μήνας εργασίας γι’ αυτούς μπορεί να βγάλει τα έξοδα ετών για τη διαβίωση στην Ελλάδα. Και το μόνιμο προσωπικό -μηχανικοί- εταιρειών στο Ντουμπάι αμοίβονται με μισθούς που εκκινούν από τις 7.000 ευρώ, συν τις καλύψεις που συμφωνούν όταν ξεκινούν να εργάζονται εκεί.
Στη Μητρόπολη των Εμιράτων, όπου πηγαινοέρχονται billionaires και celebrities, πολλές και καλές δουλειές υπάρχουν και για τους brokers. Ο επενδυτικός σύμβουλος μιας τράπεζας που έχει παράρτημα στο Ντουμπάι, μπορεί να αμοίβεται με περισσότερες από 20.000 ευρώ το μήνα, συν τα bonus και τις παροχές (αυτοκίνητο με οδηγό, σπίτι και δωρεάν αεροπορικά), ενώ χρυσές δουλειές κάνουν και οι brokers… άλλου είδους.
Ο λόγος για τους brokers ελικοπτέρων και ιδιωτικών αεροσκαφών, οι οποίοι είναι 24/7 σε κατάσταση… συναγερμού, ώστε να κλείσουν ελικόπτερο ή αεροσκάφος για τη μετακίνηση- αστραπή του πελάτη τους. Ο broker, μπορεί να πληρωθεί ποσά που ξεπερνούν τις 6.000 την ώρα για μια πτήση, αλλά θα πρέπει να “φροντίσει” τον πελάτη. Από τα διαβατήρια και τις αποσκευές, τη μετακίνηση από και προς τον χώρο απογείωσης/προσγείωσης, ως και να συνοδεύσει τον πελάτη στη μετακίνηση ώστε να επιλύσει κάθε ζήτημα που θα προκύψει.
Δουλειές για… όλους
Όσο περνούν τα χρόνια και οι σχέσεις των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων με την Ελλάδα περνούν από το επίπεδο της συμμαχίας σε αυτό της αδερφικής φιλίας -άλλωστε οι Άραβες παραδοσιακά αισθάνονται τους Έλληνες πιο κοντά από τους άλλους δυτικούς, λόγω της συγγενούς κουλτούρας- τόσο αυξάνονται και οι συμπατριώτες μας που μεταβαίνουν στο Ντουμπάι για εργασία.
Έμποροι -τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα είναι δημοφιλή εκεί- στελέχη εξωστρεφών επιχειρήσεων και αναδυόμενα «μυαλά» του χώρου της τεχνολογίας σπεύδουν να εκμεταλλευθούν τις ευκαιρίες που προκύπτουν στα Εμιράτα. Ακόμα και η ΝΑΤΟϊκή συμμαχία άνοιξε πόρτες, καθώς υπάρχουν Έλληνες -πολίτες- οι οποίοι έχουν μετακομίσει στα Εμιράτα ως εκπαιδευτές χειριστών αεροσκαφών και άλλων ειδικοτήτων με μισθούς που ξεκινούν από τις 4.000 ευρώ το μήνα και με όλα τα έξοδα πληρωμένα.
Και, αν οι πόρτες άνοιξαν στο Ντουμπάι με τους Έλληνες γιατρούς, δεν είναι απαραίτητο να γιατρεύει κανείς… ανθρώπους. Στα Εμιράτα, οι ανώτερες οικονομικές τάξεις αρέσκονται στα exotic pets. Τίγρεις, λιοντάρια, λεοπαρδάλεις, λύκοι, ύαινες, γεράκια, αετοί, ανακόντες, είναι μερικά μόνο από τα «κατοικίδια» που έχουν αρκετοί Εμιρατιανοί στα σπίτια τους. Και αυτά τα εξωτικά ζώα, χρειάζονται φροντίδα. Για τη σίτιση και την ευζωία τους είναι απαραίτητοι εξειδικευμένοι κτηνίατροι. Πολλοί εκ των οποίων είναι Έλληνες, καθώς στις ελληνικές πανεπιστημιακές κτηνιατρικές σχολές διδάσκονται και για ζώα που δεν υπάρχουν στη χώρα μας και κεφαλαιοποιούν αυτή την εμπειρία τους, εργαζόμενοι σε εξειδικευμένες κτηνιατρικές κλινικές, με μισθούς που εκκινούν από τις 6.000 ευρώ το μήνα.
Τουρισμός – hospitality
Υψηλή τεχνογνωσία και εμπειρία υπάρχει από την ελληνική πλευρά και στον χώρο του hospitality και γενικότερα του τουρισμού και, έτσι, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι χιλιάδες συμπατριώτες μας ζουν και εργάζονται στο χώρο του τουρισμού, ο οποίος παρουσιάζει εκρηκτική ανάπτυξη στην Εμιρατιανή πρωτεύουσα. Ένα έμπειρο στέλεχος ξενοδοχείου στο Ντουμπάι αμείβεται με μισθό που ξεπερνά τις 10.000 ευρώ το μήνα, ένας σεφ σε ξενοδοχείο μπορεί να πληρώνεται με 4-5.000 ευρώ και σε εστιατόριο, αν είναι «ονομαστό», να ξεπερνά τις 9.000 ευρώ το μήνα.
Και αφού η ελληνική παροικία συνεχώς διογκώνεται, μεγαλώνουν και οι «απαιτήσεις» της. Σουβλακερί -στο Ντουμπάι όλα είναι τόσο λαμπερά, ώστε να μην υπάρχουν σουβλατζίδικα- ελληνάδικα με μπουζούκια και live εμφανίσεις αστεριών της πίστας (άλλωστε τους αγαπούν και οι Άραβες τους Έλληνες τραγουδιστές και djs), αλλά και τα πιο ονομαστά κλαμπ της Μυκόνου ανοίγουν το ένα μετά το άλλο, δίνοντας ελληνική νότα στο nightlife των Εμιράτων.
Επίσης λειτουργούν θεατρικές ομάδες που ανεβάζουν ελληνικά έργα (όπως το “Μπαμπά μην ξαναπεθάνεις Παρασκευή”), εκπαιδευτικοί (για τα παιδιά των Ελλήνων που ζουν στο Ντουμπάι) και φυσικά, τεράστιος αριθμός ανθρώπων από τον χώρο του τουρισμού που δουλεύουν εποχικά το καλοκαίρι και τις γιορτές.
Για τα «μεγάλα ονόματα» της νυχτερινής και όχι μόνο ζωής, όπως το Nammos του Ντουμπάι, οι εισπράξεις μπορούν και να ξεπερνάνε και το 1,5 εκατομμύριο ευρώ την εβδομάδα. Γεγονός λογικό, αν σκεφτείς κανείς ότι στους πελάτες του συγκαταλέγονται από τον σεΐχη του Ντουμπάι και αντιπρόεδρο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων Μοχάμεντ μπιν Ρασίντ αλ Μακτούμ, στον Στέφανο Τσιτσιπά, σουπερ σταρ του αθλητισμού και της δημόσιας ζωής από όλο τον κόσμο.
Ζωή όχι… για όλους
Είπαμε, τίποτα δεν είναι δωρεάν σε αυτή τη ζωή. Καλοί είναι οι μισθοί και τρομερές οι παροχές, αλλά είναι μεγάλο και το κόστος ζωής. Το πετρέλαιο -και γενικά τα καύσιμα- στο Ντουμπάι είναι πάμφθηνα. Όπως είναι το νερό σε εμάς. Αντίστοιχα, όμως, το νερό εκεί είναι ακριβό, όπως είναι εδώ το πετρέλαιο. Και, με περισσότερες από 200.000 αφίξεις νέων εργαζομένων κατ’ έτος (μόλις το 15% των κατοίκων της πόλης είναι Εμιρατιανοί), είναι λογικό να υπάρχει μεγάλη ζήτηση για ακίνητα και, ως εκ τούτου, τα ενοίκια να ανεβαίνουν.
Για ένα διαμέρισμα τριών δωματίων, το ενοίκιο κατά μέσο όρο κοστίζει 2.500 ευρώ, ενώ ομοίως ακριβό είναι γενικότερα το κόστος ζωής εκεί. Για να επιβιώσει κανείς, με το κόστος ζωής εκεί, θα πρέπει να έχει μισθό που να ξεπερνά τις 3.000 ευρώ.
Μια μέση οικογένεια που ζει εκεί χρειάζεται περίπου 2.000 ευρώ τον μήνα για το σπίτι των δύο δωματίων και περίπου 800 με 900 ευρώ για σούπερ μάρκετ. Το ρεύμα κοστίζει τουλάχιστον 200 με 250 ευρώ κάθε μήνα το καλοκαίρι λόγω του κλιματιστικού και κάτι παραπάνω από 100 τον χειμώνα μηνιαίως. Σε αυτά προσθέστε περίπου 800 με 900 ευρώ για σούπερ μάρκετ και 650 ευρώ για άλλα έξοδα, όπως τον παιδικό σταθμό για το παιδί.Ανάλογα με το τι είδους ζωή κάνει κάποιος, οι τιμές βέβαια αλλάζουν…
Οι μετακινήσεις πάντως είναι φθηνές, ως αποτέλεσμα του άφθονου και φθηνού πετρελαίου, το lifestyle και τα στάνταρ ζωής όμως είναι υψηλά. Με πληθυσμό άνω των 3,3 εκατομμυρίων, το Ντουμπάι έχει περίπου 52.000 εκατομμυριούχους και δισεκατομμυριούχους να ζουν και να εργάζονται στην περιοχή.
Η υψηλή συγκέντρωση πλούτου σημαίνει ότι τα επίπεδα της εγκληματικότητας είναι σε χαμηλά επίπεδα και οι υψηλής ποιότητας υπηρεσίες και καταστήματα βρίσκονται παντού. Επιπλέον, παρότι η επίσημη θρησκεία στο Ντουμπάι είναι το Ισλάμ, το Εμιράτο είναι πολύ ανεκτικό στους άλλους τρόπους ζωής, γεγονός που αποδεικνύεται και από την ελληνορθόδοξη εκκλησία που υπάρχει εκεί. Επιπλέον, δεν υπάρχει φορολογία και γραφειοκρατία, όλα δουλεύουν, όπως θα έπρεπε.
Από την άλλη, η εγκατάσταση εκεί δεν είναι απλό πράγμα. Χρειάζεται να εκδόσει κανείς μια σειρά από άδειες, για να κάνει οτιδήποτε: Άδεια διαμονής, άδεια εργασίας, νέο δίπλωμα (το ευρωπαϊκό δεν επιτρέπει την οδήγηση εκεί), άδεια για να αγοράζει και καταναλώνει αλκοολούχα ποτά.
Θεωρείται, δε, δεδομένο ότι με την άφιξη εκεί, κάποιος θα πληρώσει… χαράτσι. Έτσι αποκαλούν οι ξένοι επισκέπτες τα τσουχτερά πρόστιμα που επιβάλλονται από τις κάμερες για τις παραβιάσεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Διότι, είναι σχεδόν δεδομένο ότι εισπράξει τουλάχιστον μια κλήση για παράβαση του ορίου ταχύτητας στους δρόμους του Ντουμπάι, θαυμάζοντας τις… ορδές των Maybach, Bugatti, Lamborghini, Ferrari και Porsche που κυκλοφορούν εκεί.
Οπότε, εάν κανείς έχει όρεξη για δουλειά, κλείσει καλό deal και αντέχει τη ζέστη – οι θερμοκρασίες ξεπερνούν τους 41 βαθμούς Κελσίου το καλοκαίρι, με την αίσθηση να μοιάζει με 50 – είναι λογικό ότι όλο και περισσότεροι/ες τραγουδούν «bye μωρό μου bye, φεύγω για Ντουμπάι»…
