Το φαινόμενο της διαπλοκής έχει επεκταθεί και καλύπτει τις σχέσεις όλων των κρατικών φορέων με τις οικονομικές ελίτ, επισημαίνει ο βουλευτής Ηλείας και δηλώνει πως θα επανέλθει στην κεντρική πολιτική σκηνή όταν εκλείψουν οι λόγοι που αποστασιοποιείται.
Θα επανεξετάσει τη στάση του και θα επιστρέψει στην κεντρική πολιτική σκηνή αν αλλάξει αν εκλείψουν οι λόγοι που αποστασιοποιείται, δηλώνει ο Κώστας Τζαβάρας, αφήνοντας να εννοηθεί ότι αυτό θα συμβεί με άλλη ηγεσία στο κόμμα.
Παράλληλα αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να είναι υποψήφιος στις προσεχείς εκλογές για την Αυτοδιοίκηση, πιθανότατα ως υποψήφιος Περιφερειάρχης στη Δυτική Ελλάδα.
Ο βουλευτής Ηλείας, με συνέντευξή του στο iEidiseis, είναι ιδιαίτερα επικριτικός για την υποβάθμιση του ρόλου των βουλευτών, τονίζοντας πως αν δεν ληφθούν μέτρα ανάσχεσης αυτού του φαινομένου, το οποίο αν αφεθεί να εξελιχθεί θα οδηγήσει στην απαξίωση των δημοκρατικών θεσμών.
Αίσθηση προκαλεί η παραδοχή του πως το φαινόμενο της διαπλοκής σήμερα έχει επεκταθεί ώστε να καλύπτει τις σχέσεις μεταξύ όλων των κρατικών εξουσιών με τις κρατικές ελίτ, που δεν έχουν θεσμικό χαρακτήρα και αποβλέπουν στην ικανοποίηση συμφερόντων με πλάγια μέσα. Οι πολιτικοί, τονίζει με νόημα, θα πρέπει να λειτουργούν ως υπάλληλοι της ιστορίας και όχι ως υπάλληλοι συμφερόντων.
Αποχώρηση από τον κοινοβουλευτικό βίο, σημαίνει και αποχώρηση από την ενεργό πολιτικό ζωή; Ή θα σας δούμε σύντομα σε άλλα πεδία, πχ στην Αυτοδιοίκηση, στην Περιφέρειά σας;
Προ διετίας πήρα την απόφαση να μη θέσω εκ νέου υποψηφιότητα για το βουλευτικό αξίωμα στις προσεχείς εκλογές. Στην απόφασή μου αυτή κατέληξα σταθμίζοντας μια σειρά δεδομένα που διαμορφώθηκαν τα τελευταία χρόνια στα πολιτικά πράγματα της Χώρας, προς τα οποία έχω εκφράσει επανειλημμένως σοβαρές πολιτικές και προσωπικές επιφυλάξεις. Δεν πρόκειται, λοιπόν, για αποχώρηση, αλλά για αποστασιοποίηση. Υπ’ αυτή την έννοια, η συμμετοχική μου σε άλλα πεδία του πολιτικού βίου θα εξαρτηθεί από την καταλληλόλητα των συνθηκών που θα επικρατούν σε αυτά.
Η θέση του σημερινού βουλευτή είναι πιο αναβαθμισμένη ή πιο υποβαθμισμένη σε σχέση με το παρελθόν κ. Τζαβάρα; Και γιατί;
Αναμφίβολα η θέση του βουλευτή σήμερα είναι υποβαθμισμένη σε σχέση με το παρελθόν. Σε αυτή την υποβάθμιση έχει συμβάλει αφενός το αντιπολιτικό κλίμα που διαμορφώθηκε στην Ελλάδα εξαιτίας των μνημονίων. Αφετέρου και το ίδιο το πολιτικό σύστημα έχει συντελέσει στην αποδυνάμωση του βουλευτικού αξιώματος, συγκεντρώνοντας όλες τις πρωτοβουλίες του νομοθετικού έργου στην κυβέρνηση και γενικά στην εκτελεστική εξουσία. Εξάλλου, η περιθωριοποίηση του βουλευτή είναι εμφανής σε μια σειρά περιπτώσεις, όπως η παρατηρούμενη αδιαφορία των υπουργών να προσέρχονται και να απαντούν στον κοινοβουλευτικό έλεγχο, η παρατηρούμενη ομοιομορφία των λόγων που εκφωνούνται από το βήμα της Βουλής, που πολλές φορές φτάνουν στο σημείο να επαναλαμβάνουν αυτούσιες τις οδηγίες και κατευθύνσεις που παρέχουν τα κομματικά επιτελεία.
Το κοινοβούλιο έχει πάψει προ πολλού να είναι ο τόπος διεξαγωγής του δημιουργικού κοινοβουλευτικού διαλόγου, που αποτελεί θεμελιώδη εκδήλωση της λαϊκής κυριαρχίας. Επικρατεί η μονοτονία των παράλληλων μονολόγων. Τέλος, οι συχνές περιπτώσεις παραβίασης της βουλευτικής αξιοπρέπειας, είτε με τη μορφή αντιδεοντολογικών συμπεριφορών, είτε με τη μορφή εμπλοκής των βουλευτών σε σκανδαλώδεις υποθέσεις, έχουν αποστερήσει το βουλευτικό αξίωμα σε ένα μεγάλο βαθμό από την αίγλη και το κύρος που του ταιριάζει και έχουν δημιουργήσει μια νοσηρή ατμόσφαιρα στο δημόσιο βίο της χώρας. Τα κόμματα οφείλουν να λάβουν συγκεκριμένα μέτρα ανάσχεσης αυτού του φαινομένου, το οποίο αν αφεθεί να εξελιχθεί θα οδηγήσει στην απαξίωση των δημοκρατικών θεσμών. Ειδικότερα, θα πρέπει να επιλέγονται προσεκτικά τα πρόσωπα που μετέχουν στα ψηφοδέλτια των βουλευτικών εκλογών, καθώς και των ευρωεκλογών.
Οφείλουν να αναζητούν τα κατάλληλα πρόσωπα που διαθέτουν τα χαρίσματα και κυρίως το ήθος και τη γνώση για να υπηρετήσουν τίμια την Πολιτική. Ακολουθώντας το ερώτημα που από το 1919 είχε θέσει ο Μαξ Βέμπερ στην περιώνυμη διάλεξή του «Η Πολιτική ως Κλήση και ως Επάγγελμα»: τι είδους άνθρωπος θα πρέπει να είναι κανείς για να του επιτρέπεται να βάζει το χέρι του στις ακτίνες του τροχού της Ιστορίας;
Αυτονόητο είναι ότι μόνο η διασημότητα κάποιου προσώπου δεν μπορεί να είναι το αποφασιστικό κριτήριο για μια τέτοια επιλογή.
Η διαπλοκή υποχώρησε ή αναβαθμίστηκε;
Ως γνωστόν, ο όρος «διαπλοκή» μας έχει παραδοθεί από τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Με τον όρο αυτό είχε χαρακτηρίσει τις υπόγειες και εν πολλοίς αθέμιτες διασυνδέσεις μεταξύ της οικονομικής και της πολιτικής εξουσίας, που προκαλούν τη φθορά των θεσμών και νοθεύουν το δημοκρατικό πολίτευμα. Σήμερα όμως το φαινόμενο αυτό έχει επεκταθεί ώστε να καλύπτει τις σχέσεις μεταξύ όλων των κρατικών εξουσιών με τις οικονομικές ελίτ, που δεν έχουν θεσμικό χαρακτήρα και αποβλέπουν στην ικανοποίηση συμφερόντων με πλάγια μέσα. Υποτάσσει το δημόσιο χώρο στην κυριαρχία μιας εξωθεσμικής και άτυπης δράσης που διαπερνάει όλες τις κρατικές λειτουργίες χωρίς να αφήνει ίχνη, διαμορφώνοντας καταστάσεις, επιλύοντας προβλήματα και ικανοποιώντας συμφέροντα με άμεση εγκάρδια συνεννόηση μεταξύ των ενδιαφερομένων. Οι σχέσεις αυτές αναδεικνύουν σοβαρά ελλείμματα διαφάνειας, λογοδοσίας, διάκρισης των εξουσιών και αποτελεσματικής λειτουργίας των θεσμικών αντιβάρων, που αφήνουν απροστάτευτο το δημοκρατικό πολίτευμα.
Η διαπλοκή είναι το τελευταίο στάδιο της θεσμικής παράλυσης μιας Πολιτείας.
Πιστεύετε ότι πλησιάζει η ώρα για μια αναδιάρθρωση του πολιτικού συστήματος;
Αυτά ακριβώς τα φαινόμενα που προανέφερα καθιστούν επιτακτική την ανάγκη μιας εκ βάθρων αναδιάρθρωσης του πολιτικού συστήματος. Αυτή η αναδιάρθρωση πρέπει να προσανατολίζεται στην υιοθέτηση από την ίδια την Πολιτεία μιας σταθεράς περί πολιτικής δικαιοσύνης αντίληψης. Πρωταρχικό σκοπό πρέπει να έχει την πάταξη της διαφθοράς, της αδιαφάνειας, της ατιμωρησίας, της διασταύρωσης και της σύγχυσης των εξουσιών, κυρίως της εκτελεστικής και της δικαστικής, που τα τελευταία χρόνια έχουν εξελιχθεί σε θεσμική γάγγραινα της Πολιτείας. Το πολιτικό σύστημα πρέπει επιτέλους να αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στην κοινωνία. Να υπηρετεί με τρόπο ασυμβίβαστο το κοινό συμφέρον και να μην ικανοποιεί επιμέρους συμφέροντα με πελατειακή λογική. Παράλληλα, οι πολιτικοί θα πρέπει να λειτουργούν ως υπάλληλοι της Ιστορίας και όχι ως υπάλληλοι συμφερόντων. Να ξαναγίνει η Πολιτική ο τόπος άσκησης της Κυριαρχίας μέσα σε μία εύνομη ελληνική Πολιτεία.
Μετά από δεκαετίες ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής δεν θα είναι υποψήφιος. Πιστεύετε ότι θα λείπει; Και ότι αποχωρεί από την πολιτική ή θα τον ξαναδούμε;
Η απουσία του Κώστα Καραμανλή θα είναι αισθητή. Πολιτικοί με το δικό του δημοκρατικό φρόνημα, αλλά και το ηθικό και διανοητικό ανάστημά του είναι απαραίτητοι στο δημόσιο βίο. Αλλά και ως Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, ο Κώστας Καραμανλής άφησε ισχυρό αποτύπωμα στην ιστορία της φιλελεύθερης παράταξης. Μνημειώδης είναι η θέση του για την απόσταση που πρέπει να τηρεί η ΝΔ απέναντι στα άκρα και τις ακραίες πολιτικές ιδέες, όπως και ο θεσμικός τρόπος και η πολιτική ευπρέπεια, που αντιμετώπιζε τα πολιτικά ζητήματα του τόπου. Θεωρώ ότι η επάνοδός του στην πολιτική μόνο θετικό έργο μπορεί να προσφέρει στον τόπο.
Σε μια «άλλη ΝΔ» θα επιστρέφατε; Με άλλη ηγεσία πχ;
Όπως προανέφερα η μη συμμετοχή μου στις προσεχείς εκλογές δεν αποτελεί αποχώρηση, αλλά αποστασιοποίηση, Αυτό προφανώς σημαίνει ότι όταν εκλείψουν οι λόγοι που με υποχρέωσαν να πάρω την απόφασή μου αυτή, είναι λογικό να επανεξετάσω τη στάση μου.
