Η Γιορτή της Μητέρας, μια μέρα αφιερωμένη στη μητέρα και τη μητρότητα, έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα, όπου κάθε άνοιξη λατρευόταν η μητέρα όλων των θεών και των ανθρώπων, η Γαία.
Το 1914 με προεδρικό διάταγμα η Ημέρα της Μητέρας ορίστηκε επίσημα εθνική γιορτή για τις ΗΠΑ και ο εορτασμός της πραγματοποιείται κάθε Μάιο.
Στην Ελλάδα, η Γιορτή της Μητέρας καθιερώθηκε το 1929 και συνδέθηκε αρχικά με τη γιορτή της Υπαπαντής στις 2 Φεβρουαρίου. Από τη δεκαετία του ’60 και έπειτα, ακολουθώντας το παράδειγμα των ΗΠΑ, ο εορτασμός της Ημέρας της Μητέρας πραγματοποιείται κάθε χρόνο τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.
Έτσι και φέτος λοιπόν, την Κυριακή 8 Μαΐου, θα ευχηθούμε σε όλες τις μανούλες χρόνια πολλά και θα τους χαρίσουμε το πιο όμορφο δώρο για να τους δείξουμε την αγάπη μας… ένα βιβλίο!!
Το βιβλιοπωλείο «Κορκολής» ετοίμασε για εσάς 5 εξαιρετικές προτάσεις…
Γειά μαμά - Polly Dunbar
Ένα πρωτότυπο εικονογραφημένο «ημερολόγιο» για τη μητρότητα από τη βραβευμένη αγγλίδα εικονογράφο Polly Dunbar: με χιούμορ, ειλικρίνεια και τρυφερότητα αποτυπώνει τη χαρά αλλά και την κούραση και την αγωνία που νιώθει κάθε μητέρα καθώς το παιδί της μεγαλώνει.
«Γράφω και εικονογραφώ παιδικά βιβλία από τότε που αποφοίτησα από τη σχολή καλών τεχνών, αλλά δεν είχα σκεφτεί ποτέ να ζωγραφίσω κάτι για μεγάλους, μέχρι που έκανα τα παιδιά μου. Δεν ήθελα όλες εκείνες οι ξεκαρδιστικές και όμορφες στιγμές της παιδικής τους ηλικίας να χαθούν σαν να τις πήρε ο άνεμος. Ένιωσα ότι ο μόνος τρόπος να τις απαθανατίζω ήταν μέσα από βιαστικά σκιτσάκια, κάτι σαν ημερολόγιο με εικόνες, αν θέλετε. Αυτά τα σκιτσάκια γίνονταν ως επί το πλείστον υπερβολικά νωρίς το πρωί, μ’ έναν καφέ στο χέρι, με το μπλοκ μου στα πόδια μου, με τα αγόρια να σκαρφαλώνουν πάνω μου και να «δανείζονται» τα μολύβια μου.
Ελπίζω ότι, εκτός από την ολοκληρωτική εξάντληση και το απόλυτο πανδαιμόνιο που χαρακτηρίζουν τη μητρότητα, κατάφερα να απεικονίσω ένα μέρος της μαγείας όλης αυτής της περιόδου».
Η σφραγίδα – Λένα Μαντά
Οδός Ισαύρων… Εκεί αρχίζει τη ζωή της η Φρειδερίκη Ρένεση· κόρη του Βασίλη και της Λουίζας, αδελφή του Φώτη. Οδός Ασκληπιού… Στο παλιό αρχοντικό ζει ο μοναδικός άνθρωπος που γνωρίζει το σκοτεινό παρελθόν του Βασίλη Ρένεση, πριν μάθει το αποτρόπαιο παρόν του. Το κουβάρι αρχίζει να ξετυλίγεται· από την οδό Ισαύρων, που κρύβει τόση βία, κυλάει ανάμεσα στα στενά της Τρούμπας, γυρίζει πίσω στην Κατοχή και σταματάει στη Χούντα… Στο κατώφλι του Αναμορφωτηρίου Θηλέων… Εκεί όπου έγινε το μεγάλο κακό… Τη χρονική στιγμή όπου άλλαξε το παρόν και το μέλλον. Πίσω από τους ψηλούς τοίχους του, μπήκαν τα θεμέλια για να πληρώσουν οι ένοχοι. Μόνο που ο δρόμος είναι μακρύς, το αίμα ρέει και τα σημάδια πονούν…
Κατά Ιωάννη – Σπύρος Πετρουλάκης
Χανιά, σήμερα
Στην Ιερά Μονή της Παναγιάς Ακρωτηριανής ο συντηρητής έργων τέχνης Σταύρος Βεγράκης ανακαλύπτει μια αριστουργηματική και συνάμα «βλάσφημη» εικόνα, που κανείς δεν θα περίμενε να βρίσκεται σ’ ένα μοναστήρι. Ποιος είναι, άραγε, ο άγνωστος δημιουργός της, του οποίου την τέχνη χαρακτηρίζει ένας γνήσιος και απαράμιλλος ρεαλισμός, και κυρίως πώς έφτασε να ακολουθήσει μια τόσο τολμηρή τεχνική στις αγιογραφίες του;
Σε ένα ταξίδι του στη Σμύρνη ο Βεγράκης θα βρει την άκρη της ιστορίας σε ένα εντελώς απρόσμενο μέρος. Επιστρέφοντας στα Χανιά, θα του αποκαλυφθεί μια τραγική ιστορία, βαθιά θαμμένη στη μνήμη της πόλης.
Χανιά, 1900-1922
Μια μάνα ψαλιδίζει με άκαρδο πείσμα τις φτερούγες που πάνε να φυτρώσουν στις πλάτες του παιδιού της. Ξεφεύγοντας για λίγο από το υγρό υπόγειο, τη φυλακή του, ο Ιωάννης, ένας «ατελής» άνθρωπος, πασχίζει να φτάσει στην τελειότητα. Ο νεαρός ζωγράφος τολμά το αδιανόητο, αδιαφορώντας για το τίμημα. Βλασφημία ή ωδή στον έρωτα είναι η δημιουργία του; Ποιος, όμως, μπορεί να κρίνει την τέχνη που πηγάζει από την αλήθεια της ψυχής;
Στη δίνη της ανασφάλειας και των τραγικών ιστορικών γεγονότων, δύο νέα παιδιά δεν διστάζουν να ερωτευτούν μέχρις εσχάτων. Έναν αιώνα μετά, η αγάπη, η ανθρώπινη αναλγησία και το φοβερό τέλος είναι αδύνατο να ξεχαστούν…
Το τετράδιο των συνταγών - Εκδόσεις Πατ
Ο Ανρί, ιδιοκτήτης ενός µικρού παραδοσιακού µπιστρό σε µια επαρχιακή πόλη της Γαλλίας, είναι ένας ασυναγώνιστος µάγειρας, που προσφέρει γαστριµαργικές απολαύσεις µε τα πιο απλά υλικά. Δε θέλει όµως ο γιος του ο Ζυλιέν να ακολουθήσει το επάγγελµά του, ούτε να αναλάβει την οικογενειακή επιχείρηση, αν και ποτέ δεν του έχει εξηγήσει γιατί. Όπως ακριβώς δεν του είπε ποτέ ούτε γιατί τους εγκατέλειψε η µητέρα του Ελέν πριν από τριάντα χρόνια. Όταν ο Ανρί πέφτει σε κώµα, ο Ζυλιέν, που περνά ώρες κοντά του, κρατώντας του το χέρι, θυµάται το χαµένο τετράδιο των συνταγών του πατέρα του, όπου τον έβλεπε, από τα παιδικά του χρόνια, να σηµειώνει τις συνταγές και τα µυστικά της κουζίνας του. Ο Ζυλιέν είναι αποφασισµένος να βρει αυτό τον τελευταίο σύνδεσµο µε τον πατέρα του. Θα µπορέσουν άραγε τα µυστικά της µαγειρικής να τον βοηθήσουν επιτέλους να καταλάβει και τα µυστικά που έχει κρατήσει ο Ανρί όλα αυτά τα χρόνια;
Το Τετράδιο των Συνταγών σκιαγραφεί το πορτρέτο ενός ανθρώπου για τον οποίο η µαγειρική είναι κάτι περισσότερο από επάγγελµα – είναι η καθηµερινή ευχαρίστηση του να µοιράζεσαι και µια τέχνη για να ξεπερνάς τις δυσκολίες.
Μια ιστορία μόνο: Το σπίτι στα βράχια - Καλή Δοξιάδη
Η Ανθή Βελισσάρη, πετυχημένη δημοσιογράφος στον αγγλόφωνο κόσμο, αφού έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στο εξωτερικό, επιστρέφει στον τόπο καταγωγής της, την Κέρκυρα, την οποία εγκατέλειψε υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών. Τι συνέβη τον Αύγουστο του 1949; Τι κράτησε την Ανθή τόσα χρόνια μακριά από τον τόπο της; Και ποιος ήταν ο μυστηριώδης άντρας που συναντούσε τότε σε μια σπηλιά στα απόκρημνα βράχια κάτω από το σπίτι της, τη Βίλα Άνθιμη, και σημάδεψε τόσο βαθιά τη ζωή της;
Το σπίτι στα βράχια αφηγείται την ιστορία μιας οικογένειας, από την Κέρκυρα, την Κωνσταντινούπολη, τη Χίο και την Αλεξάνδρεια. Και μαζί με την ιστορία της Ανθής από τις σελίδες του βιβλίου περνά η ιστορία της χώρας τους δύο τελευταίους αιώνες, μέσα από πολέμους και πολιτικές ανατροπές.
Η ιστορία μιας οικογένειας και η Ιστορία μιας χώρας. Ένα βιβλίο για τις μικρές και μεγάλες ιστορίες που καθορίζουν τις ζωές μας. Θα σας συναρπάσει.
Τώρα που έχουν αρχίσει να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα, άρχισα να γράφω το κείμενο που ακολουθεί. Δεν είναι για δημοσίευση αλλά μπορεί να με βοηθήσει να καταλάβω. Θα ξεκινήσω λοιπόν με τη δική μου ιστορία, που βασίζεται σε αναμνήσεις δικές μου, μόνο που θα συμπληρώνω και με δανεικές ιστορίες, που έφτασαν σε μένα από δεύτερο, τρίτο ή και τέταρτο χέρι, και μετά υπέστησαν και τη δική μου αθέλητη (ή και σκόπιμη) παρερμηνεία στην παρουσίαση. Όσο πίσω στον χρόνο πάνε τόσο πιο ύποπτης αυθεντικότητας είναι. Θα κάνω μια έντιμη προσπάθεια να αναφέρω τις πηγές μου, όταν αυτό δεν εμποδίζει την κατασταλαγμένη μου ερμηνεία (αν είναι κατασταλαγμένη και όχι φλου), αλλά στην τελική ανάλυση δεν νομίζω να κάνει διαφορά. Όταν καταφεύγω σε έρευνα, σε στοιχεία, το δηλώνω. Τελικά, αυτό που θα μείνει είναι μια σύνθεση μύθων? άλλοι είναι πιο αναπτυγμένοι, λουστραρισμένοι, εκλεπτυσμένοι, σοφιστικέ, οργανωμένοι σε σύνολα με συνέπεια και ροή, και άλλοι πρωτόγονοι και πρόχειροι, με μυρωδιά από αίμα.
Ανθή Βελισσάρη
Κέρκυρα, 1980
