Στην Intrakat οδεύουν, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, οι εργολαβίες υπ’ αριθμόν 2 και 3 του οδικού άξονα Πατρών - Πύργου, καθώς απορρίφθηκαν και οι δύο προσφυγές που είχαν καταθέσει κατά σειρά η κυπριακή κατασκευαστική εταιρεία Cyfield και η «Θεμέλη», κατά του αποκλεισμού τους από τον διαγωνισμό.
Η μεν Cyfield αποκλείστηκε επειδή δεν είχε υποβάλει στον φάκελο των δικαιολογητικών το μετοχολόγιό της σε προσωποποιημένη μορφή. Η εταιρεία ισχυρίστηκε ότι δεν υφίσταται υποχρέωση ονομαστικοποίησης μέχρι φυσικού προσώπου για αλλοδαπές εταιρείες περιορισμένης ευθύνης, όπως είναι η ίδια, κάτι που κατά τον ισχυρισμό της έχει κριθεί και με σχετικές αποφάσεις της Επιτροπής Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Η δε «Θεμέλη» αποκλείστηκε επειδή δεν είχε ανανεώσει το εργοληπτικό πτυχίο της κατά την ημερομηνία διεξαγωγής του διαγωνισμού. Η εταιρεία ισχυρίζεται ότι είχε προχωρήσει σε υποβολή αίτησης ανανέωσης του πτυχίου της 44 ημέρες πριν από την ημερομηνία τέλεσης του διαγωνισμού. Επισημαίνει, δε, ότι βάσει του σχετικού κωδικοποιημένου νόμου, εφόσον υποβληθεί η σχετική αίτηση ανανέωσης, επιτρέπει τη συμμετοχή σε διαγωνισμούς έως ότου ολοκληρωθεί και τυπικά η διαδικασία.
Σε κάθε περίπτωση, η όλη διαδικασία του διαγωνισμού, ο οποίος ξεκίνησε πριν από σχεδόν τέσσερα χρόνια και ακόμη δεν έχει κατακυρωθεί, γεννάει σοβαρά ερωτήματα αναφορικά με τους χειρισμούς και τις επιδιώξεις του υπουργείου Υποδομών. Οταν ανακοινώθηκε η απόφαση για τον «τεμαχισμό» του έργου των 450 εκατ. ευρώ σε οκτώ επιμέρους εργολαβίες, οι οποίες θα δημοπρατούνταν ξεχωριστά, το βασικό επιχείρημα του υπ. Υποδομών κ. Χρ. Σπίρτζη ήταν ότι, με τον τρόπο αυτό, θα παρασχεθεί η δυνατότητα διεκδίκησης ενός σημαντικού έργου και από μικρότερες κατασκευαστικές εταιρείες, ώστε να μη μονοπωλούνται τα έργα μόνο από τους «μεγάλους».
Τελικά, εν έτει 2019, φαίνεται πως το υπουργείο άλλαξε ρότα, καθώς τουλάχιστον ένα σημαντικό τμήμα του έργου θα ανατεθεί σε έναν από τους «μεγάλους», οι οποίοι γνωρίζοντας το τι θα συμβεί είχαν φροντίσει να προσαρμόσουν ανάλογα τις προσφορές τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην τρίτη εργολαβία που αναλαμβάνει η Intrakat (εκτός κι αν κάποια από τις εταιρείες προσφύγει στο ΣτΕ), η εισηγμένη είχε καταθέσει την πέμπτη χαμηλότερη έκπτωση με 45,54%, ενώ ο Ακτωρ ήταν ακόμα χαμηλότερα, προσφέροντας έκπτωση 32,35%.
Παράλληλα, όπως διαφαίνεται και από την ανάγνωση των πρακτικών των σχετικών αποφάσεων αποκλεισμού των εταιρειών, η γλώσσα που χρησιμοποιείται εκατέρωθεν είναι ιδιαίτερα «σκληρή», με τις μεν εταιρείες να αφήνουν αιχμές για την αντιμετώπιση που τυγχάνουν από το υπουργείο, τις δε υπηρεσίες του τελευταίου να εγκαλούν τους υποψηφίους μέχρι και για «αμέλεια» στην ορθή λειτουργία τους. Την ίδια στιγμή, βέβαια, σκιές αφήνει και το ζήτημα της συμμετοχής του ομίλου Καλογρίτσα, μέσω της κοινοπραξίας «Τοξότης-Ομάδα Κατασκευών», η οποία εξακολουθεί να είναι ο προσωρινός ανάδοχος για τις εργολαβίες 1 και 4, με τον ίδιο τον κ. Σπίρτζη να διαβεβαιώνει τοπικούς φορείς ότι δεν θα υπάρξει πρόβλημα με την εκτέλεση των σχετικών συμβάσεων, καθώς τον ρόλο του εγγυητή θα αναλάβει, εφόσον υπάρξει ανάγκη, η Intrakat... Η τελευταία, μετά την εξασφάλιση των δύο ενδιάμεσων εργολαβιών, δεν θα είχε αντίρρηση να διατελέσει τον ρόλο αυτό υποκαθιστώντας τον όμιλο Καλογρίτσα, καθώς σε ένα τέτοιο σενάριο θα εξασφάλιζε το 50% του έργου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις οικονομίες κλίμακας που θα επιτυγχάνονταν.
Πηγή: Kathimerini.gr
