Το Ανώτατο Ακυρωτικό θεωρεί ότι ο ΟΛΠ μπορεί να ιδρύσει ναυπηγείο στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη παρά την αντίθετη απόφαση του Δημοσίου – Το χρονικό της υπόθεσης
Στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο είχε προσφύγει ο ΟΛΠ και ζητούσε να ακυρωθεί η από 19.6.2018 απόφαση της Διεύθυνσης Βιομηχανίας, Ενέργειας και Φυσικών Πόρων της περιφέρειας Αττικής της γενικής γραμματείας Βιομηχανίας του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης, με την οποία απερρίφθη αίτημά του για την εγκατάσταση ναυπηγείου στην περιοχή της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης του Περάματος.
Το χρονικό της υπόθεσης
Οι σύμβουλοι Επικρατείας αναφέρουν ότι ο ΟΛΠ υπέβαλε αίτημα εγκατάστασης ναυπηγείου ενώπιον της Διεύθυνσης Βιομηχανίας, Ενέργειας και Φυσικών Πόρων της περιφέρειας Αττικής, ως αρμόδιας αρχής για τη χορήγηση αδειών.
Στην αίτησή του αυτή ο ΟΛΠ, δεν επικαλέσθηκε ούτε την από 13.2.2002 «σύμβασης παραχώρησης του δικαιώματος χρήσης και εκμετάλλευσης των γηπέδων, κτιρίων και άλλων εγκαταστάσεων που βρίσκονται εντός της λιμενικής ζώνης του λιμένα Πειραιώς», ούτε όμως και τη από 24.6.2016 «σύμβασης παραχώρησης σχετικά με τη χρήση και την εκμετάλλευση ορισμένων χώρων και περιουσιακών στοιχείων εντός του λιμένος Πειραιώς», που έχουν υπογραφεί μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και του ΟΛΠ. Οι δυο αυτές συμβάσεις έχουν κυρωθεί με τους νόμους 3654/2008 και 4404/2016.
Η περιφέρεια Αττικής απέρριψε το αίτημα
Το αίτημα του ΟΛΠ απορρίφθηκε από την περιφέρεια Αττικής με το σκεπτικό ότι η επίμαχη δραστηριότητα κατατάσσεται στην υψηλή όχληση και σύμφωνα με την νομοθεσία (νόμοι 3325/2005 και 4155/2013) και «δεν επιτρέπεται η ίδρυση νέας δραστηριότητας υψηλής όχλησης εντός των ορίων της περιφέρειας Αττικής».
Στην συνέχεια, ο ΟΛΠ κατέθεσε ενδικοφανή προσφυγή –όπως λέγεται στα νομικά- στην αρμόδια επιτροπή του ν. 3982/2011. Η προσφυγή απερρίφθη στηριζόμενη στις ρυθμίσεις του ν. 3325/2005 για την «ίδρυση και λειτουργία βιομηχανικών, βιοτεχνικών εγκαταστάσεων στο πλαίσιο της αειφόρου ανάπτυξης» και των διατάξεων που προβλέπουν τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης στην επίμαχη περιοχή, χωρίς ωστόσο να γίνει ειδική αναφορά στις επίμαχες δύο συμβάσεις που κυρώθηκαν με τους νόμους 3654/2008 και 4404/2016.
Αβάσιμοι οι ισχυρισμοί του Δημοσίου λένε οι δικαστές
Σύμφωνα με το ΣτΕ οι αρμόδιοι κρατικοί φορείς, δεν έλαβαν υπόψη τους, πλέον των άλλων, ορισμένες νομοθετικές ρυθμίσεις που αφορούν την κατασκευή και λειτουργία εγκαταστάσεων που παράγουν υψηλούς ήχους στον περιβάλλοντα χώρο τους (οχλούσες εγκαταστάσεις).
Ακόμη, σημειώνει το ΣτΕ, ότι η ερμηνεία όρων της σύμβασης παραχώρησης ως προς το επιτρεπτό της εγκατάστασης ναυπηγείου από την πλευρά του ΟΛΠ, στην περιοχή του Περάματος, «εκφεύγει της αρμοδιότητας της Διεύθυνσης Βιομηχανίας της περιφέρειας Αττικής, της Επιτροπής Εξέτασης Ενδικοφανών Προσφυγών».
Παρέμβαση υπέρ του Δημοσίου είχαν ασκήσει στο ΣτΕ ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Ναυπηγικής Βιομηχανίας, η Ένωση Βιοτεχνών Εργοδοτών Μηχανουργών Πειραιά, ο Σύνδεσμος Ιδιοκτητών Ναυπηγείων και Εργοδοτών Ναυπηγών Περάματος και διαφορές Ανώνυμες Εταιρείες της περιοχής και πέριξ του Περάματος οι οποίες δραστηριοποιούνται στο χώρο της ναυπήγησης, κ.λπ.