Ο «άρχοντας» των κρίκων, Λευτέρης Πετρούνιας μιλά ανοιξιάτικο στο Esquire, με αφορμή τους επερχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.
Ο «χρυσός» Ολυμπιονίκης του 2016 στο Ρίο ντε Τζανέιρο και μύθος της ενόργανης γυμναστικής και των κρίκων, Λευτέρης Πετρούνιας προετοιμάζεται για την 3η συμμετοχή του στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός, τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.
Ο εξάκις πρωταθλητής Ευρώπης ποζάρει για το εξώφυλλο και το cover story του ανοιξιάτικου τεύχους του Esquire, στον φακό του Νίκου Ζήκου και μιλά στον Μπάμπη Δούκα. Ολόκληρη η συνέντευξη στο νέο τεύχος του Esquire, που κυκλοφορεί το Σάββατο 6 Απριλίου
Ακολουθούν αποσπάσματα από τη συνέντευξή του
Για τους επερχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού: «Η αλήθεια είναι πως, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για την τρίτη παρουσία μου σε ένα τόσο σπουδαίο γεγονός, τα συναισθήματα είναι το ίδιο έντονα με την πρώτη φορά. Σίγουρα νιώθω πιο ώριμος από το 2016 σε διάφορα θέματα, αλλά το "καλό" άγχος για να τιμήσω τη χώρα και η ανυπομονησία να βρεθώ στη μεγαλύτερη αθλητική διοργάνωση, με το εθνόσημο, παραμένουν ίδια».
Για τους αθλητές που έχουν λειτουργήσει ως πρότυπα για τον ίδιο: «Όταν ανοίγουμε τόσο πολύ τις επιλογές, η απάντηση γίνεται εξαιρετικά δύσκολη. Ακόμα και μόνο στο αθλητικό κομμάτι, έχω πάρει επιρροές από πολλούς που έχω ως πρότυπα. Αν πρέπει όμως να επιλέξω έναν, αυτός είναι ο Δημοσθένης Ταμπάκος: Είναι ο άνθρωπος που με έκανε να ονειρεύομαι ότι και εγώ μπορώ να γίνω σπουδαίος αθλητής και να κυνηγήσω το όνειρό μου. Σε σχέση με το ποιον θα ήθελα να γνωρίσω, αν και ο ένας δεν είναι πλέον στη ζωή, αυτοί θα ήταν ο Κριστιάνο Ρονάλντο και το Μοχάμεντ Άλι. Γιατί, ενώ είμαι φαν του Λιονέλ Μέσι, αυτοί οι δύο αθλητές μού έχουν κεντρίσει περισσότερο το ενδιαφέρον σε θέματα στοχοπροσήλωσης, αυτοπεποίθησης και διαχείρισης. Eνώ ο Μέσι απλώς πιστεύω πως είναι ένα ταλέντο που όμοιό του δεν υπάρχει».
Για τη διαχείριση της αποτυχίας και των λαθών: «Σε κανέναν δεν αρέσει η αποτυχία. Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε όλοι, όμως, είναι ότι οι αποτυχίες φέρνουν την επιτυχία. Ο μόνος τρόπος να μην κάνεις λάθη είναι να μην προσπαθήσεις. Οπότε, ναι μεν θα στεναχωρηθώ σε όποια ενδεχόμενη αποτυχία, αλλά μόλις περάσει η στιγμή θα τα βάλω όλα κάτω, με ψυχραιμία και πλάνο. Να δω τι και γιατί συνέβη, ποιο ήταν το λάθος και πώς μπορώ να το φτιάξω, για να το αποφύγω στο μέλλον.
