Τα τσιμπήματα μυγών σε μια αγελάδα μπορούν να μειωθούν αν ζωγραφιστούν σε αυτήν ρίγες ώστε να μοιάζει με ζέβρα, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Η παρούσα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Plos One» έδειξε ότι η μεταμφίεση των αγελάδων σε ζέβρες μειώνει τα τσιμπήματα των μυγών καθώς αυτές δεν μπορούν να εντοπίσουν το ίδιο εύκολα την κίνηση ώστε να τσιμπήσουν το ζώο.
Ο Κέιθ Μπέιλες, ειδικός στην βιολογία για τις μύγες στον οργανισμό «CSIRO» της Αυστραλίας, εξηγεί ότι οι μύγες «ψάχνουν για μεγάλες, κινούμενες, σκουρόχρωμες μάζες».
Σε ό,τι αφορά τη μεθοδολογία της έρευνας αυτής, η διαδικασία διήρκεσε πέντε λεπτά για κάθε ζώο. Οι ερευνητές ζωγράφισαν λευκές ρίγες περίπου πλάτους τεσσάρων ή πέντε εκατοστών σε έξι έγκυες μαύρες αγελάδες από την Ιαπωνία. Οι ερευνητές ζωγράφισαν τις ρίγες με το χέρι και χρησιμοποίησαν λευκά βερνίκια που κυκλοφορούν στην αγορά και ξεβάφουν εύκολα.
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, επικαλούμενο τον Giardian, οι ίδιοι ζωγράφισαν σε δύο αγελάδες λευκές ρίγες, σε δύο μαύρες ρίγες ενώ τις άλλες δύο δεν τις ζωγράφισαν χρησιμοποιώντας τις ως ομάδα ελέγχου. Στη συνέχεια, η διαδικασία αυτή επαναλήφθηκε προκειμένου, σε μία περίοδο εννέα ημερών, κάθε αγελάδα να περάσει τρεις μέρες με λευκές ρίγες, τρεις μέρες βαμμένη μαύρη και τρεις μέρες χωρίς να έχει βαφτεί.
Μόνο 55 μύγες τσίμπησαν τις αγελάδες στις οποίες είχαν ζωγραφιστεί ρίγες, ενώ ο αριθμός αυτός ήταν 111 για τις μαύρες αγελάδες (στις οποίες είχαν ζωγραφιστεί μαύρες ρίγες) και 128 για τις αγελάδες της ομάδας ελέγχου.
Διαπιστώθηκε ότι οι μεταμφιεσμένες αγελάδες έκαναν κάθε 30 λεπτά περίπου 40 κινήσεις για να διώξουν τις μύγες συγκριτικά με τις 53 -54 τέτοιες κινήσεις των άλλων αγελάδων.
Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι οι μύγες τσιμπάνε επίσης λιγότερο άλογα τα οποία έχουν πάνω τους ριγέ καλύμματα ή άλλα παρόμοια υφάσματα.
Οι μύγες εμποδίζουν τις αγελάδες να βοσκήσουν, να φάνε και να κοιμηθούν, οδηγώντας τις να συνωστίζονται όλες μαζί για να τις αποφύγουν. Αυτό οδηγεί συχνά σε θερμοπληξία και τραυματισμούς.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι μύγες που τσιμπάνε είναι από τα πιο βλαβερά αρθρόποδα παράσιτα για τις αγελάδες παγκοσμίως, με το οικονομικό τους κόστος στον τομέα της κτηνοτροφίας στις ΗΠΑ να φτάνει τα 2,2 δισεκατομμύρια δολάρια (1,9 δισεκατομμύριο ευρώ) το χρόνο.
«Ίσως στο μέλλον να κριθεί αναγκαία η εύρεση τρόπων διατήρησης των ριγών στις αγελάδες κατά τους 3-4 μήνες που συνιστούν την εποχή που οι μύγες τσιμπάνε», προβλέπει η ερευνητική ομάδα.
Ο Μπέιλες εξηγεί ότι οι μύγες του Μαρτίου και άλλες μύγες που τσιμπάνε διαθέτουν υπερμεγέθη μάτια καθώς η όραση είναι ιδιαίτερα σημαντική ώστε να βρίσκουν ζώα για να τσιμπήσουν και να πίνουν το αίμα τους. «Βέβαια, οι μύγες εκτός από την όραση χρησιμοποιούν και την όσφρηση, οπότε οι ρίγες στις αγελάδες δεν εξαλείφουν εντελώς τα τσιμπήματα» εξηγεί ο Μπέιλες.
Οι ερευνητές φιλοδοξούν ότι μελλοντικές έρευνες , βασιζόμενες σε φυσιολογικά δεδομένα, θα διερευνήσουν το πώς λειτουργούν ακριβώς τα μάτια των μυγών και τι ακριβώς αυτές βλέπουν.
Πηγή: Newasbeast.gr
