Τι είπε από τον Πύργο ο επικεφαλής της Οικολογικής Δυτ. Ελλάδας για διάβρωση ακτών και επαναπλημμυρισμό λίμνης Μουριάς
Ως ένα τεράστιο παράδειγμα διάβρωσης των ακτών παρουσίασε την Ηλεία ο επικεφαλής της Οικολογικής Δυτ. Ελλάδας Κώστας Παπακωνσταντίνου κατά την επίσκεψή του στον Πύργο την Κυριακή. Ο περιφερειακός σύμβουλος επισκέφθηκε το σύλλογο φίλων της λίμνης Μουριάς και συζήτησε μαζί τους το θέμα του επαναπλημμυρισμού της περιοχής, κίνηση που χαρακτήρισε ως μονόδρομο.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου αναγνώρισε την προσπάθεια που βρίσκεται σε εξέλιξη από τοπικούς φορείς για την λίμνη Μουριάς και σημείωσε ότι “… βρισκόμαστε σε μία καμπή όχι μόνο στην Δυτική Ελλάδα αλλά παγκόσμια οπότε αντιλαμβάνονται όλοι ότι πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης και τα δημόσια έργα δεν πρέπει να είναι όπως παλιά. Σκληρά αντιπλημμυρικά, δρόμοι λιμάνια. Εκείνο που χρειάζεται πλέον είναι έργα αποκατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος. Στην περιοχή μας υπάρχουνε δύο πάρα πολύ σοβαρά έργα, τα οποία είναι προτεραιότητα σε εθνικό επίπεδο και σίγουρα μπορούν να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση πανευρωπαϊκή. Το ένα είναι φυσικά ο επαναπλημμυρισμός της λίμνης Μουριάς, σε όλη της την έκταση ή σε όσο γίνεται μεγαλύτερη και το άλλο είναι η προστασία των ακτών της Ηλείας”.
Αναφερόμενος ειδικότερα στο θέμα της διάβρωσης των ακτών της Ηλείας τόνισε ότι “…είναι εντελώς εκτεθειμένες σε αυτά τα νέα καιρικά φαινόμενα λόγω της κλιματικής αλλαγής. Υπάρχει μόνο ένας τρόπος προστασίας. Να ενισχυθούν οι ακτές της Ηλείας. Έχουμε τεράστιο πρόβλημα διάβρωσης και η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας πρέπει οπωσδήποτε να το αντιμετωπίσει. Και το αντιμετωπίζεις πρώτα ξεκινώντας από αυτόν που δημιουργεί την διάβρωση. Που βρίσκονται όλα αυτά τα υλικά που λείπουν από τις ακτές της Ηλείας; Υπάρχει ένα συγκεκριμένο μέρος. Βρίσκονται στο φράγμα του Αλφειού. Αν πάτε στο φράγμα του Αλφειού κοντά στην Αρχαία Ολυμπία, θα δείτε ότι χιλιάδες τόνοι στερεών υλικών τα οποία θα κατέληγαν στις παραλίες της Ηλείας, έχουν εγκλωβιστεί εκεί μέσα. Δεν μπορούμε να αφήνουμε εκατοντάδες χιλιάδες υλικών τα οποία προορίζονταν για την παραλία να είναι εγκλωβισμένα στο φράγμα. Πρέπει λοιπόν η περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας να βάλει προτεραιότητα να αποκαταστήσει αυτό το τεράστιο πρόβλημα γιατί αν όλα αυτά τα υλικά δεν φύγουν από το φράγμα και δεν βρεθούν στις ακτές το πρόβλημα της διάβρωσης των ακτών της Ηλείας θα είναι τεράστιο και τα προβλήματα θα είναι πλέον θανάσιμα για την παράκτια ζώνη της Ηλείας” εξήγησε ο κ. Παπακωνσταντίνου.
Μιλώντας ευρύτερα για το θέμα της διάβρωσης των ακτών της Ηλείας, ο επικεφαλής της “Οικολογικής Δυτ. Ελλάδας δήλωσε ότι “… η Ηλεία είναι όλη ένα τεράστιο παράδειγμα διάβρωσης. Όλος ο Κυπαρισσιακός μέχρι το Κατάκολο, έχει τεράστιο πρόβλημα διάβρωσης, εξακολουθεί να έχει πρόβλημα διάβρωσης και η βόρεια Ηλεία γιατί το ίδιο πρόβλημα υπάρχει και με τα φερτά του Πηνειού, τα οποία έχουν κρατηθεί στο φράγμα. Στη βόρεια Ηλεία έχουμε το επιπλέον πρόβλημα ότι έχουν γίνει οι κατασκευές πάνω στην άμμο στην παραλία, ειδικά το αλιευτικό καταφύγιο Λεχαινών, αποτελεί ένα παγκόσμιο παράδειγμα λάθους κατασκευής, το οποίο σε λιγότερο από 10 χρόνια από την κατασκευή του έχει συσσωρεύσει γύρω του στρέμματα ολόκληρα παραλίας, τα οποία φυσικά λείπουν από τις υπόλοιπες παραλίες της Ηλείας” είπε ο κ. Παπακωνσταντίνου και συνέχισε “Αυτά είναι έργα εντελώς άστοχα, που κάκιστα έχουν χρηματοδοτηθεί από ευρωπαϊκούς πόρους. Η Περιφέρεια λοιπόν Δυτικής Ελλάδας πρέπει να βάλει στόχο την προστασία των ακτών της Ηλείας, στις ακτές της Ηλείας μπορούν να εφαρμοστούν κάποιες μέθοδοι που δεν μπορούν να εφαρμοστούν για παράδειγμα στον βαθύ Κορινθιακό κόλπο, δηλαδή μπορεί να γίνει αναπλήρωση ακτής με υλικό που υπάρχει από βαθιά. Οι τεχνολογίες υπάρχουν αλλά χρειάζεται πολιτική βούληση. Και αυτό που εμείς σαν οικολογικός χώρος, τονίζουμε είναι ότι, ότι και να κάνει η περιφέρεια με σκληρά μόνο αντιπλημμυρικά έργα ή με διάφορα τοιχεία που προστατεύουν την ακτή, δεν πρόκειται να δοθεί λύση. Λύση δίνεται σταματώντας την αιτία που το προκαλεί. Και στην Ηλεία οι αιτίες που προκαλούν την διάβρωση των ακτών, είναι ότι τα φερτά υλικά έχουν κρατηθεί στα φράγματα, συν μερικά τρομερά άσκοπα σκληρά έργα πάνω σε αυτές τις μαλακές αμμώδης ακτές, όπως τα αλιευτικά καταφύγια. Αυτά λοιπόν πρέπει να αλλάξουν”.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου έδωσε ως ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα της διάβρωσης των ακτών, που θα μπορούσαν να δουν και στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να αντιληφθούν την έκταση του φαινομένου, την περιοχή της Σπιάντζας. “… Να δουν ότι μία ολόκληρη σειρά από σπίτια έχουν χαθεί. Αυτή είναι μία προφανής επίπτωση. Δηλαδή χάνονται περιουσίες. Δεν λέμε τώρα αν είναι νόμιμες ή όχι, κατά τη γνώμη μου κάκιστα υπάρχουν εκεί, όμως αυτή είναι η πρώτη επίπτωση αλλά η μεγαλύτερη επίπτωση είναι ότι πλέον οι ακτές είναι ανυπεράσπιστες σε σοβαρά καιρικά φαινόμενα, όταν η ακτή της Ηλείας έχει συρρικνωθεί κατά δεκάδες μέτρα, σε ορισμένα σημεία έχει συρρικνωθεί και πάνω από 100 μέτρα, αυτό είναι προφανές ότι ένας ισχυρός δυτικός καιρός, ειδικά με αυτά τα φαινόμενα που πλέον περιμένουμε να γίνονται κάθε φθινόπωρο, είναι εντελώς ανοχύρωτη. Δεν θα αργήσει να έρθει η μέρα που θα δούμε τη θάλασσα να εισβάλει μέσα, να πλημμυρίζουν με θαλασσινό νερό πλέον, χιλιάδες στρέμματα πεδινής Ηλείας και τότε θα καταλάβουμε τι μεγάλο λάθος έχουμε κάνει, που δεν προστατεύουμε τις ακτές και δεν ξαναφτιάχνουμε τις λίμνες. Γιατί το έχουμε πει πολλές φορές και είναι ευκαιρία να το ξαναπούμε αυτό, ότι το να αποκαταστήσει κανείς την λίμνη της Μουριάς, δεν είναι μόνο για να φτιάξουμε ένα οικοσύστημα για την άγρια φύση, αν έχεις γλυκό νερό πριν τη θάλασσα αυτομάτως προστατεύεις, όλη την παράκτια ζώνη της Ηλείας από την εισροή του θαλασσινού νερού, που θα είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα στο μέλλον. Πρέπει λοιπόν να καταλάβουμε ότι κάνοντας αυτά τα έργα, θωρακίζουμε την βιωσιμότητα της Ηλείας. Κι εμείς λέμε πάντοτε ως οικολογικός χώρος, ότι τα καλύτερα αναπτυξιακά έργα είναι αυτά που προστατεύουν το φυσικό σου κεφάλαιο. Αν δε, ξεκινήσεις από αυτό με σκληρά δήθεν έργα, δεν πετυχαίνεις τίποτα και έχεις τα αντίθετα αποτελέσματα. Κάνεις ακόμα πιο επικίνδυνες τις επιπτώσεις από τα ακραία καιρικά φαινόμενα που ολοένα γίνονται και πιο συχνά” κατέληξε ο κ. Παπακωνσταντίνου.
Ο αντιπρόεδρος της Τ.Κ. Πύργου Σπύρος Σιδηροκαστρίτης, από την πλευρά του σημείωσε ότι “… η παρουσία του Κώστα Παπακωνσταντίνου είναι πάρα πολύ σημαντική γιατί είναι βαθύς γνώστης του τι συμβαίνει στην περιοχή μας και είμαστε σε μία συνεχή επαφή. Μας βοηθάει πάρα πολύ σε αυτό. Επί της ουσίας το πρόβλημα στην περιοχή μας είναι ότι δεν έχει γίνει μία σοβαρή σοβαρή διαβούλευση όλα αυτά τα χρόνια για το περιβαλλοντικό της μέλλον. Εμείς σαν σύλλογος διεκδικούμε κι από τον Δήμο αλλά και από την Περιφέρεια να βάλει τις βάσεις, έτσι ώστε να ξεκινήσει η διαβούλευση. Νομίζω ότι όλοι οι φορείς, πρέπει να κάτσουν μαζί σε ένα τραπέζι και να χαράξουν μία πορεία για την περιβαλλοντική αποκατάσταση του τόπου μας. Η πόλη μας έχει πάρα πολλές ανάγκες περιβαλλοντικές. Ο ποταμός Αλφειός και η περιοχή της Μουριάς, ήταν ένας φυσικός παράδεισος. Κάθε πόλη πρέπει να σεβαστεί το φυσικό της περιβάλλον και σε αυτό να βασιστεί για την ανάπτυξη της”.
Ο πρόεδρος του φυσιολατρικού συλλόγου λίμνης Μουριάς και Αλφειού ποταμού, Θεόδωρος Δάβος καλωσόρισε τον κ. Παπακωνσταντίνου και ανέφερε πως “… είναι ο μόνος περιφερειακός σύμβουλος και το λέω με όλη την έννοια της λέξεως, που θέτει κάθε φορά το θέμα της λιμνοθάλασσας Μουριάς. Είναι επιτακτική ανάγκη το οικοσύστημα αυτό μαζί με τον Αλφειό μας, να λειτουργήσει γιατί το μικροκλίμα της περιοχής θα αλλάξει αλλά όπως είπε και ο Κώστας τα νερά ήδη έχουν αρχίσει και υφαλμυρώνονται προς τα βόρεια, λόγω έλλειψης της λιμνοθάλασσας Μουριάς. Εμείς τους ευχαριστούμε που ήρθαν και ευχόμαστε να μεταφέρουν στον κύριο περιφερειάρχη την αγωνία της τοπικής κοινωνίας και όχι μόνο”.
