Σχετικά Άρθρα

• Μια ακριβή ιδέα: Πώς η εκτόξευση διαμαντόσκονης στην ατμόσφαιρα θα μπορούσε να σώσει τον πλανήτη
  σε Περιβάλλον
  

  Από όλους τους πιθανούς τρόπους για την ψύξη του πλανήτη που έχουν προταθεί, αυτός είναι σίγουρα ο πιο εντυπωσιακός – και ο πιο ακριβός: Να περάσουμε δεκαετίες αλέθοντας διαμάντια σε σκόνη, και στη συνέχεια να διασκορπίσουμε τη σκόνη αυτή στην ατμόσφαιρα.

  Δεν πρόκειται για κάτι που επινόησε ένας συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας, αλλά επιστήμονες που μάλιστα δημοσίευσαν και τη σχετική μελέτη στην επιθεώρηση Geophysical Research Letters. Και στη μελέτη αυτή ισχυρίζονται ότι η διοχέτευση περίπου πέντε εκατομμυρίων τόνων διαμαντόσκονης στην ατμόσφαιρα κάθε χρόνο θα ήταν αρκετή για να ψύξει τον πλανήτη μας κατά 1,6 βαθμούς Κελσίου.

  Θα χρειάζονταν βέβαια κάπου 45 χρόνια ασταμάτητων εκτοξεύσεων διαμαντόσκονης, με συνολικό κόστος σχεδόν 200 τρισεκατομμύρια δολάρια – αλλά με τον τρόπο αυτό θα καταφέρναμε να κρατηθούμε λίγο κάτω από το όριο του 1,5 βαθμού μέσης ανόδου της θερμοκρασίας, πέρα από το οποίο οι καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής πιστεύεται ότι είναι μη αναστρέψιμες.

  Ώρα για λίγη ηλιακή γεωμηχανική

  Η συγκεκριμένη μέθοδος ηλιακής γεωμηχανικής, που έχει να κάνει με τη σκόπιμη απελευθέρωσης μικρών σωματιδίων στην ατμόσφαιρα, είναι γνωστή ως έγχυση στρατοσφαιρικού αερολύματος. Η μελέτη εξέτασε επίσης τη χρήση θείου, μια πολύ πιο πρακτική επιλογή, μαζί με πέντε ακόμα υποψήφιες μορφές αερολύματος

  Χρησιμοποιώντας ένα τρισδιάστατο κλιματικό μοντέλο, οι ερευνητές προσομοίωσαν ξεχωριστά τις επιπτώσεις της χρήσης του διαμαντιού, του θείου και των άλλων αερολυμάτων για σχεδόν πέντε δεκαετίες, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στον τρόπο με τον οποίο μοιράζονταν στην ατμόσφαιρα και στο πόσο διαρκούσαν εκεί.

  Η υπερβολική συσσώρευσή τους θα μπορούσε να προκαλέσει την παγίδευση της θερμότητας αντί για την αντανάκλασή της και το όλο σχέδιο να γυρίσει μπούμερανγκ το όλο σχέδιο. Και φυσικά, αν τα αερολύματα δεν διαρκέσουν πολύ εκεί πάνω, το ίδιο θα ισχύσει και για τα υποτιθέμενα οφέλη τους.

  Διαμάντια ή… θείο;

  Και από τις δύο απόψεις, όμως, τα κονιορτοποιημένα διαμάντια «έλαμψαν»: δεν συσσωρεύτηκαν και παρέμειναν στην ατμόσφαιρα, με το πρόσθετο πλεονέκτημα ότι αντιστάθηκαν στη μετατροπή τους σε όξινη βροχή, όπως αναφέρει το Futurism.com. Το θείο, από την άλλη πλευρά, ήταν η δεύτερη χειρότερη από όλες τις επιλογές, επειδή είχε την τάση να συσσωρεύεται πολύ.

  Ωστόσο, το θείο παραμένει μια ελκυστική επιλογή και ίσως η καλύτερη που έχουμε, επειδή είναι «σχεδόν δωρεάν», δήλωσε ο Douglas MacMartin, μηχανικός στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ. Μπορούμε εύκολα να εξετάσουμε τις επιπτώσεις του σε μεγάλη κλίμακα μέσω ηφαιστειακών εκρήξεων και, επειδή είναι αέριο, θα ήταν ευκολότερο να διασκορπιστεί μέσω αεροσκαφών απ’ ότι η βαριά διαμαντόσκονη.

  Επομένως, δεν θα βάζαμε στοίχημα ότι θα δούμε κάποια στιγμή έναν ουρανό που θα λάμπει από διαμαντόσκονη. Αλλά καλό είναι να εξετάζουμε όλες τις επιλογές μας…

  Πηγή: Cnn.gr

• Δυσοίωνη έκθεση του ΟΗΕ: Διπλάσια από το αναμενόμενο η υπερθέρμανση του πλανήτη - Καταστροφική αύξηση θερμοκρασίας
  σε Περιβάλλον
  

  Η υπερθέρμανση του πλανήτη θα είναι διπλάσια από ό,τι είχε προβλεφθεί: Ο ΟΗΕ προειδοποιεί για «καταστροφική» αύξηση της θερμοκρασίας αυτόν τον αιώνα.

  Ο πλανήτης βρίσκεται σε τροχιά για μια «καταστροφική» υπερθέρμανση 3,1°C μέχρι το τέλος του αιώνα, προειδοποίησε ο ΟΗΕ.

  Στην ετήσια έκθεσή του σχετικά με τις περικοπές των εκπομπών που απαιτούνται για τον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη σε 1,5°C, το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ (UNEP) δήλωσε ότι ο στόχος δεν θα επιτευχθεί χωρίς μια παγκόσμια κινητοποίηση σε κλίμακα και ρυθμό που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ.

  Προειδοποίησε ότι ο κόσμος βρίσκεται επί του παρόντος σε τροχιά αύξησης της θερμοκρασίας κατά 2,6°C έως 3,1°C, ανάλογα με τον βαθμό στον οποίον θα υλοποιηθεί η προγραμματισμένη δράση για το κλίμα.

  Η προειδοποίηση έρχεται πριν από τις φετινές συνομιλίες Cop29 του ΟΗΕ στο Μπακού, στο πλούσιο σε ορυκτά καύσιμα Αζερμπαϊτζάν.

  Εκεί, τα έθνη θα αντιμετωπίσουν εκκλήσεις να συμφωνήσουν σε πιο τολμηρή δράση για την αύξηση της χρηματοδότησης των αναπτυσσόμενων χωρών για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και την κάλυψη του χάσματος των εκπομπών.

  Σε τεντωμένο σχοινί ακροβατεί ο πλανήτης, λέει ο Γκουτέρες για την υπερθέρμανση

  Απαντώντας στην έκθεση, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, δήλωσε ότι ο κόσμος «ακροβατεί σε ένα πλανητικό τεντωμένο σχοινί».

  «Είτε οι ηγέτες θα γεφυρώσουν το χάσμα των εκπομπών, είτε θα βυθιστούμε με τα μούτρα στην κλιματική καταστροφή - με τους φτωχότερους και πιο ευάλωτους να υποφέρουν περισσότερο», δήλωσε.

  Στις συνομιλίες του Παρισιού για το κλίμα το 2015, οι χώρες συμφώνησαν να περιορίσουν την άνοδο της θερμοκρασίας «πολύ κάτω» από τους 2°C και να συνεχίσουν τις προσπάθειες για τον περιορισμό της στον 1,5°C πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα.

  Οι επιστήμονες έχουν προειδοποιήσει ότι δεν υπάρχει ασφαλές επίπεδο που αφορά την κλιματική αλλαγή.

  Ωστόσο, ο 1,5°C έχει γίνει αντιληπτός ως ένα όριο πέρα από το οποίο θα γίνουν αισθητές οι χειρότερες επιπτώσεις του καύσωνα, της ξηρασίας, των πλημμυρών, της κατάρρευσης των φυσικών συστημάτων και της ανόδου της στάθμης της θάλασσας λόγω της κλιματικής αλλαγής.

  Τα κράτη έχουν καταρτίσει σχέδια δράσης σε επίπεδο χώρας, για την επίτευξη των στόχων του Παρισιού, μέσω της μείωσης των εκπομπών από δραστηριότητες όπως η καύση ορυκτών καυσίμων και της δημιουργίας ή αποκατάστασης οικοτόπων όπως τα δάση για τη δέσμευση άνθρακα, έως το 2030.

  Όμως, καθώς οι χώρες ετοιμάζονται να υποβάλουν την επόμενη σειρά σχεδίων δράσης έως το 2035 τους επόμενους μήνες, το UNEP προειδοποιεί ότι ο στόχος της αποτροπής της επικίνδυνης υπερθέρμανσης απομακρύνεται από την επίτευξη.

  Η έκθεση αναφέρει ότι τα παγκόσμια αέρια του θερμοκηπίου εξακολουθούν να αυξάνονται και ότι το 2023 ήταν αυξημένα κατά 1,3% σε σχέση με τα επίπεδα του 2022 - μια ταχύτερη αύξηση από τον μέσο όρο της τελευταίας δεκαετίας - με την ομάδα των κορυφαίων οικονομιών της G20 να αντιπροσωπεύει περισσότερα από τα τρία τέταρτα (77%) των εκπομπών.

  «Οι σημερινές πολιτικές μας οδηγούν σε μια καταστροφική αύξηση της θερμοκρασίας κατά 3,1°C μέχρι το τέλος του αιώνα»

  Ο κόσμος βρίσκεται αντιμέτωπος με μακροπρόθεσμη υπερθέρμανση του πλανήτη κατά 3,1°C με τις τρέχουσες πολιτικές, και ακόμη και αν οι χώρες υλοποιήσουν τα κλιματικά τους σχέδια έως το 2030, αυτό θα οδηγήσει σε αύξηση της θερμοκρασίας κατά 2,6°C-2,8°C, αναφέρει η έκθεση.

  Αλλά οι χώρες βρίσκονται εκτός πορείας, ακόμη και για τα σχέδια αυτά.

  Ο κ. Γκουτέρες δήλωσε ότι ήδη οι άνθρωποι υποφέρουν από τεράστιους τυφώνες, βιβλικές πλημμύρες και ζέστη ρεκόρ που μετατρέπει τα δάση σε προσάναμμα και τις πόλεις σε σάουνες.

  Προειδοποίησε ότι «οι σημερινές πολιτικές μας οδηγούν σε μια καταστροφική αύξηση της θερμοκρασίας κατά 3,1°C μέχρι το τέλος του αιώνα».

  Είπε ότι οι κυβερνήσεις πρέπει να μειώσουν όλες τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, απεξαρτώντας τον κόσμο από τα ορυκτά καύσιμα, επιταχύνοντας την εξάπλωση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και σταματώντας και αντιστρέφοντας την αποψίλωση των δασών, και να συμφωνήσουν έναν νέο χρηματοδοτικό στόχο στο Cop29 για να ξεκλειδώσουν τα τεράστια χρηματικά ποσά που χρειάζονται οι αναπτυσσόμενες χώρες για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

  Η Ίνγκερ Άντερσεν, εκτελεστική διευθύντρια του UNEP, δήλωσε: «Η ώρα της κλιματικής κρίσης είναι εδώ.

  «Χρειαζόμαστε παγκόσμια κινητοποίηση σε κλίμακα και ρυθμό που δεν έχουμε ξαναδεί - ξεκινώντας από τώρα, πριν από τον επόμενο γύρο δεσμεύσεων για το κλίμα - αλλιώς ο στόχος του 1,5°C θα είναι σύντομα νεκρός και ο στόχος των 2°C θα πάρει τη θέση του στην εντατική».

  Κάλεσε τα έθνη που συναντώνται για το Cop29 να αυξήσουν τη δράση τους τώρα, να προετοιμάσουν το έδαφος για ισχυρότερα εθνικά σχέδια και στη συνέχεια «να τα δώσουν όλα για να μπουν σε τροχιά 1,5°C».

  Και είπε: «Ακόμη και αν ο κόσμος ξεπεράσει τον 1,5°C - και οι πιθανότητες να συμβεί αυτό αυξάνονται καθημερινά - πρέπει να συνεχίσουμε να προσπαθούμε για έναν καθαρό μηδενικό, βιώσιμο και ευημερούντα κόσμο.

  Πηγή: Ιefimerida.gr

• «Αστεροειδείς - δολοφόνοι»: Τι ώρα περνούν από την Γη σήμερα
  σε Κόσμος
  

  Παρά το ότι οι «διαστημικοί βράχοι» θα περάσουν σε απόσταση ασφαλείας, το μεγεθός τους θα δημιουργούσε τεράστια καταστροφή αν χτυπούσαν τον πλανήτη μας.

  Οι γιγάντιοι «αστεροειδείς δολοφόνοι» - που εντοπίστηκαν για πρώτη φορά νωρίτερα αυτό τον μήνα - περνούν σήμερα από τη Γη. Συγκεκριμένα, οι τεράστιοι διαστημικοί βράχοι, δύο από τους οποίους έχουν το μέγεθος αεροπλάνου, είναι αρκετά μεγάλοι ώστε να προκαλέσουν ανείπωτες καταστροφές σε περίπτωση που έρθουν ποτέ σε επαφή με κάποιον πλανήτη.

  Ο μεγαλύτερος του συνόλου, ο αστεροειδής 2002 NV16, έχει μήκος 180 μέτρα και έχει αρκετή καταστροφική δύναμη για να ισοπεδώσει μια πόλη.

  Όμως οι ειδικοί έχουν ελάχιστους λόγους να ανησυχούν για τους αστεροειδείς, καθώς θα περάσουν σε ασφαλή απόσταση από τη Γη. Αν και δεν θα είναι ορατοί με γυμνό μάτι, οι επιστήμονες θα τους παρατηρούν, καθώς όλοι θα περνούν από δίπλα τους μέχρι περίπου τις 6:51 μ.μ. σήμερα.

  Υπολογίσαμε τις τροχιές τους

  Ο Finn Burridge, αστρονόμος στο Βασιλικό Αστεροσκοπείο του Γκρίνουιτς, δήλωσε στη MailOnline: «Οι επιστήμονες μπορούν να υπολογίσουν τις τροχιές των αντικειμένων που περνούν κοντά από τη γή με μεγάλη ακρίβεια όταν αυτά γίνονται αρκετά φωτεινά για να τα εντοπίσουν και έτσι γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι κανένα από τα αντικείμενα που περνούν σήμερα από τη Γη δε θα μπορούσε να συγκρουστεί με τον πλανήτη.

  Προσέθεσε δε: «Σήμερα είναι ασυνήθιστο το γεγονός ότι έχουμε επτά αστεροειδείς που όλοι προσεγγίζουν από κοντά μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα, αλλά σχεδόν πάντα υπάρχει ένας αστεροειδής που περιπλανιέται κάπου κοντά στη Γη».

  Η NASA δήλωσε ότι θα χαρακτήριζε τέσσερις από τους αστεροειδείς ως «δυνητικά επικίνδυνους». Ο πρώτος από τους αστεροειδείς που πέρασε από τη Γη ήταν ο 2015 HM1 που πέρασε σήμερα στις 7:36 π.μ. περίπου.

  Ο διαστημικός βράχος έφτασε σε απόσταση 3,4 εκατομμυρίων μιλίων από τη Γη. Ήταν επίσης ο μικρότερος από τους αστεροειδείς, με διάμετρο μόλις 30 μέτρα.

  Ο αστεροειδής 2024 TP17, με διάμετρο 170 πόδια, έφτασε στο κοντινότερο σημείο του στη Γη περίπου στις 11:20 π.μ. Σήμερα το πρωί. Το μέγεθός του μπορεί να μη φαίνεται εντυπωσιακό, αλλά αν ποτέ χτυπούσε τη Γη, ο αστεροειδής θα ήταν ένας από τους μεγαλύτερους που έχουν χτυπήσει ποτέ τον πλανήτη.

  Ένας αστεροειδής που εκτιμάται ότι είναι 10 μέτρα μικρότερος από τον 2024 TP17 εξερράγη πάνω από την περιοχή της Σιβηρίας της Ρωσίας το 1908. Η σύγκρουση ήταν τόσο ισχυρή που ισοπέδωσε περίπου 830 τετραγωνικά μίλια δέντρων.

  Αν χτυπούσε θα ήταν «κακά νέα»

  Ο κ. Burridge δήλωσε στη MailOnline: «Κοντά στα 200 μέτρα είναι ένας μεγάλος αστεροειδής και ένα άμεσο χτύπημα σε μια πόλη από έναν τόσο μεγάλο αστεροειδή θα ήταν πολύ άσχημα νέα. Ωστόσο, θα έπρεπε να προσκρούσει στη Γη κοντά σε ένα μεγάλο πληθυσμιακό κέντρο για να είναι επικίνδυνο. Αν έπεφτε στον Ειρηνικό Ωκεανό ή στην έρημο Σάρα, μπορεί να είμαστε εντάξει».

  Τόσο η NASA όσο και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) συνεχίζουν να παρακολουθούν τους αστεροειδείς για να δουν αν κάποιος από αυτούς θα αποτελέσει ποτέ σημαντική απειλή για τη ζωή στη Γη.

  Το Γραφείο Πλανητικής Άμυνας της ESA πραγματοποιεί τακτικές παρατηρήσεις για την ανεύρεση «επικίνδυνων διαστημικών βράχων».
• Νέα μελέτη: Αρχαίος μετεωρίτης, τετραπλάσιος του Έβερεστ, ήταν «γιγαντιαία βόμβα λιπάσματος» για τη ζωή στη Γη
  σε Κόσμος
  

  Ένας τεράστιος μετεωρίτης, τετραπλάσιος σε μέγεθος από το όρος Έβερεστ, που έπληξε τη Γη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, μπορεί να λειτούργησε ως «γιγαντιαία βόμβα λιπάσματος» για τα βακτήρια και άλλους μονοκύτταρους οργανισμούς που κυριαρχούσαν εκείνη την εποχή στον πλανήτη μας.

  Ο μετεωρίτης S2, που σύμφωνα με εκτιμήσεις ήταν έως και 200 φορές μεγαλύτερος από τον αστεροειδή που οδήγησε στον αφανισμό των δεινοσαύρων και πολλών άλλων μορφών ζωής, έπεσε στη Γη πριν από περίπου 3,26 δισ. χρόνια και τέτοιου είδους προσκρούσεις συνήθως θεωρούνται καταστροφικές για τις διάφορες μορφές ζωής

  In the aftermath of the crash, massive tsunamis pushed debris from the land into the ocean which stirred up iron from the seafloor.
  When combined with the phosphorous from the S2 meteorite, the collision created ideal conditions for bacteria to thrive.
  
  https://t.co/kGySyEHVLE

  — Evan Kirstel #B2B #TechFluencer (@EvanKirstel) October 21, 2024

  Ειδικοί, ωστόσο, θεωρούν ότι οι συνθήκες που προκλήθηκαν στον πλανήτη μας από την πρόσκρουση του διαμέτρου 37 έως 58 χλμ. μετεωρίτη, ενδέχεται να βοήθησαν συγκεκριμένες μορφές ζωής να ευημερήσουν παρέχοντάς τους πρόσβαση στα βασικά θρεπτικά συστατικά: φώσφορο και σίδηρο.

  Τι δείχνει η μελέτη για τον μετεωρίτη που έπληξε τη Γη πριν από 3,26 δισ. χρόνια

  «Θεωρούμε ότι τα συμβάντα πρόσκρουσης [ουρανίων σωμάτων στη Γη] είναι καταστροφικά για τη ζωή», δήλωσε η Ντάνια Ντράμπον, γεωλόγος και επίκουρος καθηγήτρια στο τμήμα Γης και Πλανητικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ.

  «Αλλά αυτό που υπογραμμίζει η μελέτη αυτή είναι ότι αυτές οι επιπτώσεις ενδεχομένως είχαν οφέλη για τη ζωή, ειδικά σε τέτοια πρώιμη περίοδο… αυτές οι επιπτώσεις μπορεί να επέτρεψαν στην πραγματικότητα στη ζωή να ανθίσει».

  Ο μετεωρίτης S2 ήταν έως και 200 ​​φορές μεγαλύτερος από τον αστεροειδή που σκότωσε τους δεινόσαυρους

  Η ανάλυση, που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences», δείχνει ότι με την πρόσκρουσή του στη Γη ο μετεωρίτης S2 προκάλεσε ένα τσουνάμι που ανακάτεψε τον ωκεανό και ξέβρασε συντρίμμια από τη στεριά σε παράκτιες περιοχές.

  Το ανώτερο στρώμα του ωκεανού έβρασε λόγω της θερμότητας από την πρόσκρουση, η οποία θέρμανε και την ατμόσφαιρα, είπαν οι ειδικοί, ενώ ένα πυκνό σύννεφο σκόνης κάλυπτε τα πάντα. Αλλά η βακτηριακή ζωή ανέκαμψε γρήγορα, σύμφωνα με την έρευνα, εμφανίζοντας απότομες εξάρσεις στους πληθυσμούς των μονοκύτταρων οργανισμών που τρέφονται με φώσφορο και σίδηρο.

  Από το τσουνάμι πιθανότατα αναδεύτηκε ο σίδηρος από τα βαθιά ωκεάνια ύδατα σε ρηχά νερά, ενώ ο φώσφορος μεταφέρθηκε στον πλανήτη από τον ίδιο τον μετεωρίτη και από την αύξηση της διάβρωσης στην ξηρά, εκτιμούν οι επιστήμονες. Τα βακτήρια που μεταβολίζουν τον σίδηρο πιθανότατα αναπτύχθηκαν αμέσως μετά την πρόσκρουση, όπως δείχνουν τα ευρήματα της καθηγήτρια Ντράμπον. Ειδικοί εκτιμούν ότι μια τέτοια μετατόπιση προς τα βακτήρια που μεταβολίζουν τον σίδηρο θα μπορούσε να προσφέρει ένα στιγμιότυπο της πρώιμης ζωής στη Γη.

  Οι ερευνητές αξιολόγησαν τις επιπτώσεις αυτής της πρόσκρουσης του μετεωρίτη χρησιμοποιώντας στοιχεία από αρχαία πετρώματα σε μια περιοχή στη βορειοανατολική Νότια Αφρική που ονομάζεται ζώνη πράσινου λίθου Barberton. Το συμπέρασμα ήταν ότι η ζωή ανέκαμψε όπως προκύπτει από ενδείξεις όπως η γεωχημική υπογραφή του διατηρημένου οργανικού υλικού, αλλά και από απολιθώματα στρωμάτων θαλάσσιων βακτηρίων.

  «Η ζωή όχι μόνο ανέκαμψε γρήγορα μόλις οι συνθήκες επανήλθαν στο φυσιολογικό μέσα σε λίγα χρόνια έως δεκαετίες, αλλά στην πραγματικότητα ευδοκίμησε», δήλωσε η Ντράμπον.

  Πηγή: Ιefimerida.gr

• Στο «χείλος του γκρεμού» η ανθρωπότητα από την καταστροφή της βιοποικιλότητας
  σε Περιβάλλον
  

  Καθώς αρχίζει η διάσκεψη Cop16, επιστήμονες και ακαδημαϊκοί λένε ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα έχει ωθήσει την βιοποικιλότητα στην καταστροφή και τον κόσμο σε μια επικίνδυνη ζώνη

  Η ανθρωπότητα βρίσκεται «στο χείλος του γκρεμού» για να καταρρίψει τα όρια της Γης και θα υποστεί τεράστιο κόστος αν δεν δράσουμε για την απώλεια της βιοποικιλότητας, προειδοποιούν οι ειδικοί.

  Αυτή την εβδομάδα, οι παγκόσμιοι ηγέτες συναντώνται στο Κάλι της Κολομβίας για τη διάσκεψη Cop16 του ΟΗΕ για τη βιοποικιλότητα, προκειμένου να συζητήσουν τη δράση για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας κρίσης.

  Καθώς προετοιμάζονται για τις διαπραγματεύσεις, επιστήμονες και εμπειρογνώμονες σε όλο τον κόσμο έχουν προειδοποιήσει ότι το διακύβευμα είναι μεγάλο και ότι «δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο».

  Συναγερμός από τους επιστήμονες για την βιοποικιλότητα

  «Είμαστε ήδη έτοιμοι για σημαντικές ζημιές και οδεύουμε προς μια κατεύθυνση που θα δει περισσότερες», λέει ο Τομ Όλιβερ, καθηγητής εφαρμοσμένης οικολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ, σύμφωνα με πληροφορίες από τον Guardian. «Ανησυχώ πραγματικά ότι οι αρνητικές αλλαγές θα μπορούσαν να είναι πολύ γρήγορες».

  Από το 1970, ορισμένες μελέτες εκτιμούν ότι οι πληθυσμοί της άγριας ζωής έχουν μειωθεί κατά μέσο όρο κατά 73%, ενώ τεράστιοι αριθμοί χάθηκαν τις προηγούμενες δεκαετίες και αιώνες.

  Τα επιβατικά περιστέρια, τα παπαγαλάκια της Καρολίνας και οι γιγάντιες χελώνες της Φλορεάνα είναι μεταξύ των πολλών ειδών που ο άνθρωπος έχει εξαφανίσει.

  «Είναι ντροπιαστικό το γεγονός ότι ένα και μόνο είδος μας οδηγεί στην εξαφάνιση χιλιάδων άλλων», λέει ο Όλιβερ.

  Κίνδυνος για συνεχείς επισιτιστικές κρίσεις

  Η κρίση της βιοποικιλότητας δεν αφορά μόνο άλλα είδη – οι άνθρωποι βασίζονται επίσης στον φυσικό κόσμο για τροφή, καθαρό νερό και αέρα για να αναπνεύσουν.

  Ο Όλιβερ λέει: «Νομίζω ότι, σίγουρα, τα επόμενα 15 με 20 χρόνια, θα δούμε συνεχείς επισιτιστικές κρίσεις και τον πραγματικό κίνδυνο πολλαπλών αποτυχιών του σιτηρεσίου… αυτό είναι εκτός από πολλούς άλλους κινδύνους που μπορεί να μας επηρεάσουν μέσω της ρύπανσης του γλυκού νερού, της οξίνισης των ωκεανών, των πυρκαγιών και των ανθίσεων των φυκιών κ.ο.κ.».

  Η περιβαλλοντική καταστροφή οδηγεί στην ανισότητα, τις συγκρούσεις και την αδικία.

  Χωρίς δράση, ο πλανήτης μας θα εξαντληθεί περαιτέρω τις επόμενες δεκαετίες

  Ο δρ Άντριου Τέρι, διευθυντής διατήρησης και πολιτικής στο the Zoological Society of London (ZSL), λέει: «Ήδη, έχουμε γίνει μάρτυρες ενός περιβαλλοντικού λιμού στη Μαδαγασκάρη και μιας μαζικής μετανάστευσης. Θα δούμε αυξημένες συγκρούσεις για την πρόσβαση σε πόρους που λιγοστεύουν, ιδίως σε νερό και τροφή. Θα δούμε αυξήσεις σε μείζονα προβλήματα υγείας, ιδίως [λόγω] της αστικής ζέστης, καθώς οι θερμοκρασίες αυξάνονται σε αφόρητα επίπεδα και η ρύπανση αυξάνεται».

  Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι τα οικοσυστήματα αρχίζουν να πλησιάζουν τα σημεία καμπής – όπου μεταπίπτουν σε μια νέα, υποβαθμισμένη κατάσταση που μειώνει περαιτέρω την ανθεκτικότητά τους.

  Ο Τέρι λέει: «Αυτό θα δει τις κάποτε πλούσιες, υγρές τροπικές περιοχές να γίνονται ξηρές σαβάνες, ή τα θερμαινόμενα ωκεάνια ρεύματα να αλλάζουν εντελώς. Εκεί θα δούμε μαζικές λειτουργικές αλλαγές που θα επηρεάσουν την ανθρωπότητα».

  Απώλεια της σύνδεσης με τη Γη

  Σε όλο τον κόσμο, οι άνθρωποι παρατηρούν ότι η φύση και τα είδη εξαφανίζονται μέσα σε λίγες γενιές.

  Ο Tonthoza Uganja είναι ειδικός στην αποκατάσταση της γης από το χωριό Yesaya στο κεντρικό Μαλάουι, μια κοινότητα που εξαρτάται από τα δάση, όπου οι άνθρωποι παραδοσιακά τρώνε μανιτάρια και μούρα από το δάσος για να συντηρηθούν και χρησιμοποιούν τα δέντρα για καταφύγιο.

  «Βασιζόμασταν σε ένα βιοποικιλόμορφο οικοσύστημα για να ευημερήσουμε», λέει ο Uganja. Αλλά τις τελευταίες γενιές αυτή η αφθονία της φύσης έχει μειωθεί δραματικά. «Αν δείτε τις αλλαγές, είναι τεράστιες. Είναι τρελό», λέει ο Uganja, ο οποίος ολοκληρώνει το διδακτορικό του για τα γεωργικά συστήματα και την κλιματική αλλαγή στο Πανεπιστήμιο Bangor της Ουαλίας.

  «Τα μέσα διαβίωσης των ανθρώπων βρίσκονται στο επίκεντρο αυτού του θέματος», λέει. «Η απώλεια της βιοποικιλότητας μοιάζει πολύπλοκη, αλλά στο τέλος της ημέρας επανέρχεται στη ζωή. Καθώς χάνουμε τη βιοποικιλότητα, ουσιαστικά χάνουμε και τμήματα του εαυτού μας ως άνθρωποι».

  Αν δεν δράσουμε, λέει ο Uganja, «θα είναι ένας πλανήτης όπου θα έχουμε χάσει την ιστορία μας, επειδή η φύση μας είναι η ιστορία μας. Δεν έχουμε χάσει μόνο βασικά είδη – έχουμε χάσει τη συνδεσιμότητά μας με τη Γη».

  «Θα έχουμε περισσότερους πεινασμένους ανθρώπους που θα ζουν σε έναν κόσμο με λιγότερο σταθερό κλίμα και περισσότερα ακραία καιρικά φαινόμενα»

  Στο κεντρικό Μαλάουι, ο Uganja λέει ότι οι απειλές πολλαπλασιάζονται, με τα μεταβαλλόμενα καιρικά συστήματα να κάνουν τις αποτυχίες των καλλιεργειών πιο συχνές. «Η κλιματική αλλαγή έχει καταστροφικές συνέπειες. Φέρνει ένα τεράστιο κύμα σοκ στις κοινότητες. Βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού της συντριβής των φυσικών ορίων της Γης – δεν έχουμε φτάσει ακόμη εκεί, αλλά είμαστε ακριβώς στην άκρη».

  Ανάγκη για επείγοντα μέτρα

  Οι επιστήμονες λένε ότι η κρίση της βιοποικιλότητας πρέπει να αντιμετωπιστεί το ίδιο επειγόντως με το κλίμα.

  Τα μέσα ενημέρωσης καλύπτουν έως και οκτώ φορές περισσότερο την κλιματική κρίση σε σχέση με την απώλεια της βιοποικιλότητας, αλλά ο Alexandre Antonelli, διευθυντής επιστήμης στους Βασιλικούς Βοτανικούς Κήπους του Kew στο Λονδίνο, πιστεύει ότι συντελείται μια αλλαγή.

  «Όλοι οι ηγέτες εταιρειών και οι πολιτικοί με τους οποίους μιλάω σήμερα, από πολλές χώρες και υπόβαθρα, φαίνεται να αναγνωρίζουν τον επείγοντα χαρακτήρα της ανάσχεσης της απώλειας της βιοποικιλότητας και φαίνεται να ενδιαφέρονται πραγματικά να κάνουν κάτι συγκεκριμένο γι’ αυτό. Αυτό δεν συνέβαινε πριν από πέντε χρόνια».

  Για πολλούς, το Cop16 είναι μια ευκαιρία για τους παγκόσμιους ηγέτες να συναντηθούν και να συγκρίνουν τις προτεινόμενες δράσεις τους για την προστασία της βιοποικιλότητας.

  Μέχρι στιγμής, οι κυβερνήσεις δεν έχουν επιτύχει ποτέ κανέναν από τους αυτοεπιβαλλόμενους στόχους τους για την απώλεια της φύσης και οι ειδικοί λένε ότι αυτό πρέπει να αλλάξει επειγόντως.

  Δεν υπάρχει «χρόνος για χάσιμο»

  Δεν υπάρχει «χρόνος για χάσιμο», λέει ο Mike Hoffman, επικεφαλής της ZSL για την αποκατάσταση της άγριας ζωής.

  «Δεν μπορούμε απλώς να καθόμαστε και να καταγράφουμε την απώλεια- πρέπει να δράσουμε, συνεργαζόμενοι με τις κυβερνήσεις, άλλες ΜΚΟ, τον ιδιωτικό τομέα και τις κοινότητες, για να διακόψουμε αυτή την πορεία απώλειας».

  Τα βασικά θέματα που θα συζητηθούν στην Cop16 περιλαμβάνουν το κατά πόσον οι πλούσιες χώρες θα επιτύχουν το στόχο τους να συνεισφέρουν τουλάχιστον 20 δισ. δολάρια ετησίως για τις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος έως το 2025, καθώς και το κατά πόσον όλα τα κράτη θα περιγράψουν τους εγχώριους στόχους τους για την προστασία της βιοποικιλότητας – λιγότερο από το 20% είχε κάνει κάτι τέτοιο πριν από τη συνάντηση.

  Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

  Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Presidencia de Colombia 🇨🇴 (@infopresidencia)

  Ο Όλιβερ πιστεύει ότι οι βασικές αιτίες της απώλειας της βιοποικιλότητας βρίσκονται στις κοσμοθεωρίες μας – και εκεί πιστεύει ότι θα βρεθούν και οι λύσεις.

  Το να αλλάξουμε τον «καταιγισμό» της καταστροφής σημαίνει να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η οικονομία μας και το εκπαιδευτικό σύστημα, μέχρι και τη νοοτροπία μας και τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τους εαυτούς μας ως «εγκλωβισμένους σε αυτή την υποβάθμιση».

  «Νομίζω ότι ο μόνος τρόπος για να αρχίσουμε να αντιμετωπίζουμε αυτή τη μαζική εξαφάνιση είναι αν έχουμε περισσότερη ταπεινότητα στη σχέση μας ως μέρος ενός μόνο άλλου είδους στον ιστό της ζωής», λέει. «Έχουμε χάσει αυτό το θεμέλιο των αξιών υπέρ της φύσης… Πρέπει να το αποκαταστήσουμε, ώστε να μην έχουμε αυτή την αδιάφορη στάση απέναντι στην οικοκτονία».

  Η βιοποικιλότητα είναι ένα κρίσιμο στοιχείο

  Πολλές κυβερνήσεις αδυνατούν να δώσουν προτεραιότητα στην αποκατάσταση της φύσης.

  Τον Αύγουστο, μια μελέτη διαπίστωσε ότι οι πεταλούδες, οι μέλισσες και οι νυχτερίδες είναι μεταξύ των ειδών άγριας ζωής που ενισχύονται από τα φιλικά προς τη φύση γεωργικά προγράμματα του Ηνωμένου Βασιλείου.

  Σήμερα περισσότερο από ποτέ η ισορροπία μεταξύ ανθρώπου και φύσης είναι θεμελιώδης για την προστασία του πλανήτη μας

  Τον επόμενο μήνα αποκαλύφθηκε ότι η κυβέρνηση των Εργατικών θα περικόψει τον προϋπολογισμό της φιλικής προς τη φύση γεωργίας στην Αγγλία κατά 100 εκατ. λίρες για να βοηθήσει στην κάλυψη του ελλείμματος των 22 δισ. λιρών που λένε οι υπουργοί.

  Ο καθηγητής Rob Brooker, επικεφαλής των οικολογικών επιστημών στο Ινστιτούτο James Hutton, λέει ότι είναι απογοητευτικό να βλέπεις κυβερνήσεις να υποβαθμίζουν τη διατήρηση της φύσης λόγω οικονομικών περιορισμών.

  Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

  Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη COP16Colombia (@cop16colombia)

  «Η βιοποικιλότητα δεν είναι ένα «ωραίο να έχεις» – είναι ένα κρίσιμο στοιχείο για την επίτευξη δράσης σχετικά με την κλιματική αλλαγή, την υγεία και την ευημερία και τη βιώσιμη παραγωγή τροφίμων», λέει.

  «Χωρίς δράση, ο πλανήτης μας θα εξαντληθεί περαιτέρω τις επόμενες δεκαετίες. Θα έχουμε περισσότερους πεινασμένους ανθρώπους που θα ζουν σε έναν κόσμο με λιγότερο σταθερό κλίμα και περισσότερα ακραία καιρικά φαινόμενα».

  Η αποκατάσταση της φύσης δεν είναι ένα «ωραίο πράγμα»

  Ο καθηγητής Rick Stafford από το Πανεπιστήμιο του Bournemouth, ο οποίος είναι πρόεδρος της επιτροπής πολιτικής της Βρετανικής Οικολογικής Εταιρείας, λέει ότι έχει παρακολουθήσει την παρακμή βασικών ειδών που μελετά στη διάρκεια της ζωής του.

  Πήγε για πρώτη φορά για κατάδυση με καρχαρίες στους υφάλους της Ινδονησίας πριν από 20 χρόνια. Τώρα, «έχουν εξαφανιστεί εντελώς, όχι μόνο στην Ινδονησία αλλά και σε άλλα μέρη». Η απουσία τους είναι το «νέο φυσιολογικό», λέει, αλλά μπορεί να έχει αλυσιδωτές επιπτώσεις για τα θαλάσσια οικοσυστήματα.

  Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι είναι σημαντικά ιχθυοτροφεία και συμβάλλουν στη διατροφή περισσότερων από 500 εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως. Ο Stafford συμφωνεί ότι η βιοποικιλότητα δεν είναι απλώς «ένα “ωραίο πράγμα”». «Στην πραγματικότητα είναι κάτι ουσιαστικό», λέει.

  Λέει ότι οι άνθρωποι δεν κατανοούν τον επείγοντα χαρακτήρα της. «Βρισκόμαστε πολύ κοντά σε αυτά τα κρίσιμα όρια όπου δεν θα μπορέσουμε να ανακτήσουμε τη βιοποικιλότητα και αυτό έχει πραγματικά μεγάλες επιπτώσεις στην κοινωνία – δεν έχει να κάνει μόνο με το να μπορείς να δεις μερικές πεταλούδες».

  Πηγή: In.gr

• Απο που «πέφτουν» τελικά οι μετεωρίτες που έχουν χτυπήσει τη γη
  σε Περιβάλλον
  

  Δύο νέες μελέτες αποκαλύπτουν από που προέρχονται οι μετεωρίτες και μας δίνουν μία ματιά μέσα από την κλειδαρότρυπα της ιστορίας του σύμπαντος.

  Οι μετεωρίτες αποτελούν μια όμορφη υπενθύμιση ότι η Γη είναι μέρος ενός πολύ μεγαλύτερου και απίστευτα δυναμικού συστήματος. Το θέαμα μιας πύρινης σφαίρας που διασχίζει τον ουρανό προκαλεί θαυμασμό και ενθουσιασμό σε παιδιά και ενήλικες.

  Κάθε χρόνο, περίπου 17.000 από αυτές τις σφαίρες φωτιάς όχι μόνο εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης, αλλά επιβιώνουν από το επικίνδυνο ταξίδι προς την επιφάνεια. Αυτό δίνει στους επιστήμονες μια πολύτιμη ευκαιρία να μελετήσουν αυτούς τους βραχώδεις επισκέπτες από το διάστημα.

  Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι ενώ ορισμένοι από αυτούς τους μετεωρίτες προέρχονται από τη Σελήνη και τον Άρη, η πλειονότητα προέρχεται από αστεροειδείς.

  Ωστόσο, δύο διαφορετικές μελέτες που δημοσιεύονται σήμερα στο Nature προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα. Επικεφαλής της έρευνας ήταν ο Miroslav Brož από το Πανεπιστήμιο Charles της Τσεχικής Δημοκρατίας και ο Michaël Marsset από το Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο στη Χιλή.

  Οι έρευνες εντοπίζουν την προέλευση των περισσότερων μετεωριτών σε λίγα μόνο περιστατικά διάσπασης αστεροειδών και πιθανώς ακόμη και μεμονωμένων αστεροειδών, σύμφψνα με το Reuters.

  Με τη σειρά τους, ενισχύουν την κατανόησή μας για τα γεγονότα που διαμόρφωσαν την ιστορία της Γης αλλά και ολόκληρου του ηλιακού συστήματος.

  Τι είναι ο μετεωρίτης;

  Μόνο όταν μια πύρινη σφαίρα φτάνει στην επιφάνεια της Γης ονομάζεται μετεωρίτης.

  Συνήθως χαρακτηρίζονται ως τρεις τύποι: πετρώδεις μετεωρίτες, σιδερένιοι μετεωρίτες και πετρώδεις-σιδερένιοι μετεωρίτες.

  Οι πετρώδεις μετεωρίτες διακρίνονται σε δύο τύπους.

  Οι πιο συνηθισμένοι είναι οι χονδρίτες, οι οποίοι έχουν στο εσωτερικό τους στρογγυλά αντικείμενα που φαίνεται να έχουν σχηματιστεί ως σταγονίδια τήγματος. Αυτοί αποτελούν το 85% όλων των μετεωριτών που βρίσκονται στη Γη.

  Οι περισσότεροι είναι γνωστοί ως «συνηθισμένοι χονδρίτες». Στη συνέχεια χωρίζονται σε τρεις μεγάλες κατηγορίες – H, L και LL – με βάση την περιεκτικότητα των μετεωριτών σε σίδηρο και την κατανομή του σιδήρου και του μαγνησίου στα κύρια ορυκτά ολιβίνη και πυροξένιο. Αυτά τα πυριτικά ορυκτά είναι τα ορυκτά δομικά στοιχεία του ηλιακού μας συστήματος και είναι συνηθισμένα στη Γη.

  Οι «ανθρακούχοι χονδρίτες» αποτελούν μια ξεχωριστή ομάδα. Περιέχουν μεγάλες ποσότητες νερού σε αργιλικά ορυκτά και οργανικά υλικά όπως αμινοξέα. Οι χονδρίτες δεν έχουν ποτέ λιώσει και αποτελούν άμεσα δείγματα της σκόνης που αρχικά σχημάτισε το ηλιακό σύστημα.

  Ο λιγότερο συνηθισμένος από τους δύο τύπους πετρώδων μετεωριτών είναι οι λεγόμενοι «αχονδρίτες». Αυτοί δεν έχουν τα χαρακτηριστικά στρογγυλά σωματίδια των χονδριτών, επειδή γνώρισαν τήξη σε πλανητικά σώματα.

  Η ζώνη των αστεροειδών

  Οι αστεροειδείς είναι οι κύριες πηγές των μετεωριτών.

  Οι περισσότεροι αστεροειδείς βρίσκονται σε μια πυκνή ζώνη μεταξύ του Άρη και του Δία, την Κύρια Ζώνη. Η ίδια η ζώνη των αστεροειδών αποτελείται από εκατομμύρια αστεροειδείς που περιστρέφονται και συσπειρώνονται γύρω από τη βαρυτική δύναμη του Δία

  Οι αλληλεπιδράσεις με τον Δία μπορούν να διαταράξουν τις τροχιές των αστεροειδών και να προκαλέσουν συγκρούσεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία θραυσμάτων, τα οποία μπορούν να συσσωρευτούν σε σωρούς από μπάζα αστεροειδών. Αυτοί στη συνέχεια αποκτούν τη δική τους πορεία.

  Είναι οι αστεροειδείς αυτού του τύπου που επισκέφθηκαν και από τους οποίους έφεραν δείγματα οι πρόσφατες αποστολές Hayabusaκαι Osiris-REx.

  Οι αποστολές αυτές δημιούργησαν τη σύνδεση μεταξύ διαφορετικών τύπων αστεροειδών και των μετεωριτών που πέφτουν στη Γη.

  Όμως, όπως δείχνουν οι δύο μελέτες του Nature, μπορούμε να συσχετίσουμε έναν συγκεκριμένο τύπο μετεωρίτη με τον συγκεκριμένο αστεροειδή προέλευσης στην κύρια ζώνη.

  Μια οικογένεια αστεροειδών

  Οι δύο νέες μελέτες τοποθετούν τις πηγές των πιο συνηθισμένων τύπων μετεωριτών σε συγκεκριμένες οικογένειες αστεροειδών ή ακόμα και σε συγκεκριμένους αστεροειδείς.

  Η μελέτη με επικεφαλής τον Miroslav Brož αναφέρει ότι οι συνηθισμένοι χονδρίτες προέρχονται από συγκρούσεις μεταξύ αστεροειδών με διάμετρο μεγαλύτερη από 30 χιλιόμετρα που συνέβησαν πριν από λιγότερο από 30 εκατομμύρια χρόνια.

  Scientists Have Finally Uncovered the Mysterious Origin of Most Meteorites | https://t.co/xXWCpqcKXY

  — SciTechDaily (@SciTechDaily1) October 18, 2024

  Οι οικογένειες αστεροειδών Koronis και Massalia παρέχουν τα κατάλληλα μεγέθη σωμάτων και βρίσκονται σε θέση που οδηγεί σε πτώση υλικού στη Γη, βάσει λεπτομερούς υπολογιστικού μοντέλου. Από αυτές τις οικογένειες, οι αστεροειδείς Koronis και Karin είναι πιθανότατα οι κυρίαρχες πηγές χονδριτών Η.

  Οι οικογένειες Massalia (L) και Flora (LL) είναι οι κύριες πηγές μετεωριτών τύπου L και LL.

  Η μελέτη με επικεφαλής τον Michaël Marsset τεκμηριώνει περαιτέρω την προέλευση των χονδριτικών μετεωριτών L από τη Massalia.

  Συγκεντρώθηκαν φασματοσκοπικά δεδομένα -δηλαδή χαρακτηριστικές εντάσεις φωτός που μπορούν να αποτελέσουν αποτυπώματα διαφόρων μορίων- αστεροειδών στη ζώνη μεταξύ Άρη και Δία.

  Αυτό έδειξε ότι η σύνθεση των χονδριτικών μετεωριτών L στη Γη είναι πολύ παρόμοια με εκείνη της οικογένειας αστεροειδών Massalia.

  Στη συνέχεια, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν υπολογιστική μοντελοποίηση για να δείξουν ότι μια σύγκρουση αστεροειδών που συνέβη πριν από περίπου 470 εκατομμύρια χρόνια σχημάτισε την οικογένεια Massalia.

  Με τον προσδιορισμό του σώματος προέλευσης του αστεροειδούς, οι εκθέσεις αυτές θέτουν τις βάσεις για αποστολές με σκοπό την επίσκεψη των αστεροειδών που ευθύνονται για τους πιο συνηθισμένους επισκέπτες του διαστήματος στη Γη.

  Και με την κατανόηση αυτών των αστεροειδών προέλευσης, μπορούμε εν τέλει να ανακαλύψουμε τα γεγονότα που διαμόρφωσαν το πλανητικό μας σύστημα.

  Πηγή: In.gr
• Τι είναι το σύνδρομο Kessler και πώς απειλεί τις σύγχρονες κοινωνίες
  σε Τεχνολογία
  

  Εάν το σύνδρομο Kessler επαληθευτεί, οι κοινωνίες όπως τις ξέρουμε δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδιες.

  Το σύνδρομο Kessler είναι ένα φαινόμενο που ανησυχεί όχι μόνο το ευρύ κοινό, αλλά και την επιστημονική κοινότητα.

  Είναι κάτι που έρχεται στο φως μετά από σχεδόν μισό αιώνα εξερεύνησης του Διαστήματος, αν και η ίδια η θεωρία επινοήθηκε από τους επιστήμονες της NASA Donald Kessler και Burton Cour-Palais το 1978.

  Τότε οι δυο τους προειδοποίησαν ότι εάν οι άνθρωποι συνέχιζαν να στέλνει δορυφόρους και άλλα διαστημόπλοια σε τροχιά (πράγμα που κάναμε), τότε θα είχαμε πρόβλημα, καθώς ο κίνδυνος σύγκρουσης θα αυξανόταν λόγω συνωστισμού γύρω από τον πλανήτη μας.

  Αυτό, με λίγα λόγια, είναι το σύνδρομο Kessler.

  Για τι ανησυχούν οι επιστήμονες;

  «Χρησιμοποιημένοι πύραυλοι, δορυφόροι και άλλα διαστημικά σκουπίδια έχουν συσσωρευτεί σε τροχιά αυξάνοντας την πιθανότητα σύγκρουσης με άλλα συντρίμμια. Δυστυχώς, οι συγκρούσεις δημιουργούν περισσότερα συντρίμμια, δημιουργώντας μια ανεξέλεγκτη αλυσίδα συγκρούσεων», εξήγησε η NASA.

  «Το σύνδρομο Kessler θα γίνει πραγματικότητα. Αν η πιθανότητα σύγκρουσης είναι τόσο μεγάλη ώστε να μην μπορούμε να στείλουμε έναν δορυφόρο στο Διάστημα, τότε έχουμε πρόβλημα»

  Αρκετοί επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι βέβαιο ότι θα συμβεί κάποια στιγμή, καθώς ο Donald Kessler υπολόγισε ότι θα χρειαστούν 30 με 40 χρόνια από το 1978 για να φτάσουμε στην «κρίσιμη μάζα», όταν δηλαδή αρχίσουν οι συγκρούσεις, ακόμη και αν δεν μπουν άλλα αντικείμενα σε τροχιά.

  Υπάρχουν πάνω από 10.000 δορυφόροι σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας, όπως είναι σήμερα, καθώς και περισσότερα από 100 τρισεκατομμύρια κομμάτια παλαιών δορυφόρων που περιστρέφονται και περιστασιακά εισέρχονται στην ατμόσφαιρα και καίγονται πριν φτάσουν στην επιφάνεια.

  Στο παρελθόν έχει σημειωθεί σύγκρουση δορυφόρων. Το 2009 ένας απενεργοποιημένος ρωσικός δορυφόρος συγκρούστηκε με έναν αμερικάνικο δορυφόρο.

  Πώς οι συγκρούσεις μπορούν να επηρεάσουν τις σύγχρονες κοινωνίες;

  «Το σύνδρομο Kessler θα γίνει πραγματικότητα. Αν η πιθανότητα σύγκρουσης είναι τόσο μεγάλη ώστε να μην μπορούμε να στείλουμε έναν δορυφόρο στο Διάστημα, τότε έχουμε πρόβλημα», επισημαίνει ο John L Crassidis, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Buffalo της Νέας Υόρκης.

  Ουσιαστικά, εάν οι δορυφόροι και τα συντρίμμια αρχίσουν να συγκρούονται, η ζωή στη Γη όπως την ξέρουμε θα μπορούσε να τελειώσει.

  Εάν καταστραφούν οι δορυφόροι, θα υπάρξουν μαζικές διακοπές στις υπηρεσίες διαδικτύου, Wi-Fi και κινητής τηλεφωνίας, ενώ η τηλεόραση και το GPS δεν θα λειτουργούν πλέον.

  Επίσης, δεν θα μπορούσαμε πλέον να παρακολουθούμε τον καιρό, γεγονός που θα επηρέαζε μια σειρά από βιομηχανίες, όπως η γεωργία, η αλιεία και οι μεταφορές.

  Πηγή: In.gr
• Οι τρομακτικοί ήχοι που «βγάζει» η Γη - Ηχητικό προσομοίωσης για πρώτη φορά
  σε Τεχνολογία
  

  Οι ήχοι που παράγει το φαινόμενο της αναστροφής των πόλων της Γης. Πότε θα ξαναζήσει το μοναδικό φαινόμενο ο πλανήτης.

  Οι πόλοι της Γης αντιστράφηκαν πριν από 41.000 χρόνια, σε ένα ασυνήθιστο γεγονός κατά το οποίο το μαγνητικό πεδίο της Γης εξασθένησε, επιτρέποντας στις κοσμικές ακτίνες να χτυπήσουν την ατμόσφαιρα.

  Πώς όμως έμοιαζαν οι ήχοι από αυτό το ασυνήθιστο γεγονός;

  Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν δορυφόρους για να χαρτογραφήσουν τις ακτίνες που έπεφταν πάνω στον πλανήτη μας, καταγράφοντας ήχους που έμοιαζαν με ξύλο που έσπαγε και βράχους που θρυμματίζονταν, όπως μεταδίδει η Daily Mail.

  Το μαγνητικό πεδίο προστατεύει τον πλανήτη μας από τον ηλιακό άνεμο και αν το προαναφερθέν συμβάν συνέβαινε σήμερα, θα μπορούσε να προκαλέσει καταστροφή στο ηλεκτρικό δίκτυο και να αφήσει τη ζωή στην επιφάνεια εκτεθειμένη σε υψηλότερες ποσότητες ηλιακής ακτινοβολίας.

  Οι ήχοι που παρήγαγε το φαινόμενο καταγράφηκαν με τη χρήση δεδομένων από έναν αστερισμό δορυφόρων του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος.

  Οι ερευνητές χαρτογράφησαν την κίνηση των γραμμών του μαγνητικού πεδίου της Γης κατά τη διάρκεια του συμβάντος και δημιούργησαν μια στερεοφωνική ηχητική εκδοχή χρησιμοποιώντας φυσικούς θορύβους.

  Θα αναστραφούν ξανά οι πόλοι;

  Οι επιστήμονες παρακολουθούν το μαγνητικό πεδίο της Γης εδώ και δεκαετίες, περιμένοντας τη στιγμή που θα αναστραφεί ξανά - μια μετατόπιση κατά την οποία ο μαγνητικός νότιος πόλος θα γίνει μαγνητικός βόρειος και το αντίστροφο.

  Τα δεδομένα έχουν εκτιμήσει ότι ο βόρειος και ο νότιος μαγνητικός πόλος της Γης αναστρέφονται κάθε 200.000-300.000 χρόνια.

  Μια μελέτη το 2018 αποκάλυψε ότι έχουν περάσει περίπου 780.000 χρόνια από το τελευταίο τέτοιο γεγονός, γεγονός που κάνει πολλούς να υποψιάζονται ότι έχουμε καθυστερήσει.

  Ο καθηγητής Ρόμπερτς από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας δήλωσε: «Το μαγνητικό πεδίο της Γης, το οποίο υπάρχει εδώ και τουλάχιστον 3,45 δισεκατομμύρια χρόνια, παρέχει μια ασπίδα προστασίας από την άμεση επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας.

  Ακόμη και με το ισχυρό μαγνητικό πεδίο της Γης σήμερα, είμαστε ακόμη ευάλωτοι σε ηλιακές καταιγίδες που μπορούν να βλάψουν την κοινωνία μας που βασίζεται στην ηλεκτρική ενέργεια».

  Η έρευνα ανέλυσε το παλαιομαγνητικό αρχείο από 107.000 έως 91.000 χρόνια πριν, αναλύοντας έναν σταλαγμίτη από ένα σπήλαιο στη νοτιοδυτική Κίνα.

  Η ομάδα πραγματοποίησε μαγνητική ανάλυση και ραδιομετρική χρονολόγηση στο δείγμα μήκους ενός μέτρου, αποκαλύπτοντας τη συμπεριφορά του αρχαίου μαγνητικού πεδίου.

  Και, διαπίστωσαν ότι το μαγνητικό πεδίο γνώρισε μια ταχεία μετατόπιση κατά τη διάρκεια περίπου δύο αιώνων, μειώνοντας την ισχύ του κατά περίπου 90% όταν συνέβη μια αντιστροφή του πεδίου.

  Τι είναι το «Γεγονός Adams»

  Μια πιο πρόσφατη μελέτη το 2021 απέδωσε την εξαφάνιση των Νεάντερταλ στην αντιστροφή του μαγνητικού πεδίου της Γης.

  Αυστραλοί ερευνητές ανέλυσαν το αρχείο ραδιοάνθρακα από αρχαία δέντρα στη Νέα Ζηλανδία που ήταν ζωντανά όταν αντιστράφηκαν οι μαγνητικοί πόλοι.

  Τα δέντρα αποκάλυψαν αιχμές στα ατμοσφαιρικά επίπεδα ραδιοάνθρακα, που προκλήθηκαν από την κατάρρευση του μαγνητικού πεδίου της Γης και την αλλαγή των ηλιακών ανέμων.

  Οι ερευνητές ονόμασαν αυτή την επικίνδυνη περίοδο «Μεταβατικό Γεωμαγνητικό Γεγονός Adams» ή εν συντομία «Γεγονός Adams» - ένας φόρος τιμής στον συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Douglas Adams.

  Ο βρετανός συγγραφέας έγραψε «The Hitchhiker's Guide to the Galaxy» ότι το «42» ήταν η απάντηση στη ζωή, στο σύμπαν και στα πάντα.

  Ο Chris Turney, συν-συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε: «Για πρώτη φορά, είμαστε σε θέση να χρονολογήσουμε με ακρίβεια τον χρόνο και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της τελευταίας αλλαγής μαγνητικού πόλου.

  Τα ευρήματα έγιναν δυνατά με τα αρχαία δέντρα kauri της Νέας Ζηλανδίας, τα οποία έχουν διατηρηθεί σε ιζήματα για πάνω από 40.000 χρόνια.

  Χρησιμοποιώντας τα αρχαία δέντρα μπορέσαμε να μετρήσουμε και να χρονολογήσουμε την αιχμή στα επίπεδα του ατμοσφαιρικού ραδιοάνθρακα που προκλήθηκε από την κατάρρευση του μαγνητικού πεδίου της Γης», είπε.

  Η ομάδα διαπίστωσε ότι το μαγνητικό πεδίο της Γης εξασθένησε μόνο έως και 6%, αφήνοντας «ουσιαστικά καθόλου μαγνητικό πεδίο».

  Κατά τη διάρκεια της κατάρρευσης του μαγνητικού πεδίου, ο Ήλιος βίωσε αρκετά μεγάλα ηλιακά ελάχιστα (GSM) - μακροχρόνιες περιόδους ήρεμης ηλιακής δραστηριότητας.

  Παρόλο που ένα GSM σημαίνει λιγότερη δραστηριότητα στην επιφάνεια του Ήλιου, η αποδυνάμωση του μαγνητικού του πεδίου μπορεί να σημαίνει ότι περισσότερες διαστημικές καιρικές συνθήκες -όπως οι ηλιακές εκλάμψεις και οι γαλαξιακές κοσμικές ακτίνες- θα μπορούσαν να κατευθυνθούν προς τη Γη.

  «Η αφιλτράριστη ακτινοβολία από το διάστημα διαλύει τα σωματίδια του αέρα στη γήινη ατμόσφαιρα, διαχωρίζοντας τα ηλεκτρόνια και εκπέμποντας φως - μια διαδικασία που ονομάζεται ιονισμός», δήλωσε ο καθηγητής Turney.

  «Ο ιονισμένος αέρας έψησε το στρώμα του όζοντος, προκαλώντας κλιματική αλλαγή σε ολόκληρο τον πλανήτη».

  Το «Γεγονός Άνταμς» θα μπορούσε να εξηγήσει πολλά άλλα εξελικτικά μυστήρια, όπως η εξαφάνιση των Νεάντερταλ και η ξαφνική εκτεταμένη εμφάνιση της παραστατικής τέχνης σε σπήλαια σε όλο τον κόσμο.

  Πηγή: iEidiseis.gr