Πέμπτη, 31 Οκτωβρίου 2024 16:32

Halloween 2024: Η κλιματική αλλαγή πλήττει τη διάσημη γιορτή

Γράφτηκε από την

Τι ακριβώς γιορτάζουμε το Halloween

Tο Halloween (Χάλογουιν), όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, θα γιορταστεί στις 31 Οκτωβρίου.
Σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης και στο μεγαλύτερο μέρος της Βόρειας Αμερικής, το Halloween γιορτάζεται με πάρτι, τρομακτικές στολές, φαναράκια, σκάλισμα κολοκύθας και προσφορά γλυκισμάτων. Όμως η γιορτή σηματοδοτεί επίσης την έναρξη της Αλληλοτιμίας, ενός τριήμερου χριστιανικού τριημέρου αφιερωμένου στη μνήμη των νεκρών που ξεκινά με το Halloween (31 Οκτωβρίου) και ακολουθείται από την Ημέρα των Αγίων Πάντων (1 Νοεμβρίου) και την Ημέρα των Ψυχών (2 Νοεμβρίου).
Halloween 2024: Η κλιματική αλλαγή πλήττει τη διάσημη γιορτή

Καθώς πλησιάζει η διάσημη, παγκοσμίως, γιορτή, οι καλλιεργητές κολοκύθας βρίσκονται σε μια ιδιαίτερα δυσμενή θέση, καθώς αντιμετωπίζουν τεράστιες προκλήσεις στις καλλιέργειες, έπειτα από τις ακραίες καιρικές συνθήκες, σύμφωνα με πρόσφσατο δημοσίευμα του «The Independent».

Οι έντονες βροχοπτώσεις και οι όλο και πιο απρόβλεπτες κλιματικές συνθήκες έχουν αφήσει τους καλλιεργητές κολοκύθας στο Ηνωμένο Βασίλειο με μικρότερες - ή σε ορισμένες περιπτώσεις σχεδόν καθόλου - κολοκύθες φέτος.
Ο Jonathan Hewitt είναι ένας από τους πολλούς αγρότες που προειδοποιούν τους καταναλωτές να μειώσουν τις προσδοκίες τους, αφού είδαν μια απότομη πτώση στην παραγωγή.

Χαρακτηριστικά, αναφέρει: «Φέτος, ερχόμαστε αντιμέτωποι με την χειρότερη χρονιά για την παραγωγή κολοκύθας. Είδαμε περίπου 90% αποτυχία», είπε.
Πρόσφατα στοιχεία από τη Μονάδα Πληροφοριών για την Ενέργεια και το Κλίμα προέβλεψαν ότι η Αγγλία βρίσκεται σε πορεία για μια από τις χειρότερες συγκομιδές που έχουν καταγραφεί ποτέ.

Τι ακριβώς γιορτάζουμε το Halloween

Η λέξη «Halloween» είναι συντομογραφία του «All Hallows Evening», δηλαδή της βραδιάς πριν από τη γιορτή των Αγίων Πάντων, που είναι 1η Νοεμβρίου.

Οι ρίζες της γιορτής λέγεται ότι βρίσκονται σε κέλτικες παραδόσεις, και συγκεκριμένα στους εορτασμούς του Samhain, που στα παλιά ιρλανδικά σημαίνει «τέλος του καλοκαιριού». Οι Κέλτες την 31η Οκτωβρίου γιόρταζαν το τέλος της περιόδου της συγκομιδής και την αρχή του χειμώνα.
Η παράδοση λέει ότι τη συγκεκριμένη μέρα ερχόμαστε πιο κοντά με τον «άλλο κόσμο», ότι μπορούμε να έρθουμε σε επαφή με πνεύματα και νεκρούς.

Τα χρώματα που συνδέονται με τη γιορτή είναι το πορτοκαλί και το μαύρο. Το πορτοκαλί συμβολίζει τη φθινοπωρινή σοδειά και το μαύρο τον θάνατο και, γενικά, τον «άλλο κόσμο».

Η αφετηρία του εθίμου του «trick or treat», που θέλει τα μικρά παιδιά να μεταμφιέζονται και να πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι, μαζεύοντας γλυκά, φθάνει στον 16ο αιώνα.
Ιρλανδοί, Σκωτσέζοι και Ουαλοί μασκαρεύονταν και επισκέπτονταν διάφορα σπίτια, απαγγέλλοντας ποιήματα ή και ολόκληρα τραγούδια με αντάλλαγμα φαγητό. Αντιπροσώπευαν τις παλιές θεότητες του χειμώνα που απαιτούσαν ανταλλάγματα για καλή τύχη.

Έχει γίνει και μια έρευνα σχετικά με τις προτιμήσεις των μικρών Αμερικανών στα γλυκά που δέχονται αυτήν τη μέρα. Το 50% του δείγματος, λοιπόν, δήλωσε ότι προτιμά κάτι σοκολατοειδές, το 24% θέλει γλυκό χωρίς σοκολάτα και το 10% προτιμά τσίχλες.
Τελευταία τροποποίηση στις Πέμπτη, 31 Οκτωβρίου 2024 11:49

Σχετικά Άρθρα

  • Κοράλλια: Έκτακτη σύσκεψη του ΟΗΕ για την πανδημία στα πολύτιμα οικοσυστήματα
    Κοράλλια: Έκτακτη σύσκεψη του ΟΗΕ για την πανδημία στα πολύτιμα οικοσυστήματα

    Σχεδόν το 80% των κοραλλιών σε όλο τον κόσμο έχει υποστεί θερμικό στρες και κινδυνεύει με απονέκρωση

    Με τους περισσότερους κοραλλιογενείς υφάλους να βρίσκονται σήμερα σε κρίσιμη κατάσταση λόγω των ακραίων θερμοκρασιών που φέρνει η κλιματική αλλαγή, ο ΟΗΕ προχώρησε στην ασυνήθιστη κίνηση να συγκαλέσει έκτακτη σύσκεψη για την οικολογική κρίση, κάτι που συνήθως γίνεται μόνο για την αντιμετώπιση ένοπλων συγκρούσεων ή φυσικών καταστροφών.

    Η έκτακτη σύσκεψη, με κύριο ζήτημα την αύξηση της χρηματοδότησης για την προστασία των κοραλλιών, πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη στο περιθώριο της COP16, της διεθνούς διάσκεψης του ΟΗΕ για τη βιοποικιλότητα, η οποία ολοκληρώνεται στο Κάλι της Κολομβίας, όπως φαίνεται χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.

    «Πλησιάζουμε το σημείο όπου μπορεί να χάσουμε το πρώτο οικοσύστημα που εμφανίστηκε στον πλανήτη» προειδοποίησε σύμφωνα με το Reuters ο Πίτερ Τόμσον, ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ για τους ωκεανούς.

    «Τα κοράλλια είναι τα πρώτα που θα χαθούν αν συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο» είπε, αναφερόμενος στην κλιματική αλλαγή, η οποία ανεβάζει τη θερμοκρασία των θαλασσών και παράλληλα κάνει τα νερά πιο όξινα λόγω απορρόφησης CO2.

    Οι πολύποδες που παράγουν τον λευκό ασβεστολιθικό σκελετό των κοραλλιών συμβιώνουν με μονοκύτταρα φύκη που ονομάζονται ζωοξανθέλες. Σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας, τα πολύχρωμα φύκη εγκαταλείπουν την αποικία, η οποία έτσι αποχρωματίζεται και μένει άσπρη σαν φάντασμα. Αν οι ζωοξανθέλες δεν επιστρέψουν σύντομα, τα κοράλλια πεθαίνουν.

    Επεισόδια αποχρωματισμού έπληξαν φέτος το 77% των κοραλλιογενών υφάλων σε όλο τον κόσμο –είναι το τέταρτο και μεγαλύτερο επεισόδιο που έχει καταγραφεί ποτέ και επηρεάζει και τα δύο ημισφαίρια, ανέφερε το Ταμείο Ανάπτυξης Κεφαλαίων του ΟΗΕ.

    Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι, τα πιο παραγωγικά θαλάσσια οικοσυστήματα, στηρίζουν το 25% της θαλάσσιας ζωής. Σχεδόν ένα δισεκατομμύρια άνθρωποι εξαρτώνται από τους υφάλους για την εξεύρεση τροφής και την προστασία των ακτών τους από τη διάβρωση.

    Στην έκτακτη σύσκεψη, ειδικοί και εκπρόσωποι χωρών συζήτησαν μέτρα όπως ο περιορισμός της υπεραλίευσης, η δημιουργία νέων θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών και η αναγνώριση πληθυσμών κοραλλιών με ιδιαίτερη αντοχή στη ζέστη.

    Μετά τη σύσκεψη, αναφέρει το Associated Press, οι κυβερνήσεις τη Νέας Ζηλανδίας, της Βρετανίας, της Γερμανίας και της Γαλλίας προχώρησαν σε νέες δεσμεύσεις, συνολικού ύψους 30 εκατ. δολαρίων, για το ταμείο προστασίας των κοραλλιών που θεσμοθετήθηκε το 2020.

    Μέχρι το 2030 το ταμείο εκτιμάται ότι θα χρειαστεί 3 δισ. δολάρια σε δημόσια και ιδιωτική χρηματοδότηση για να χρηματοδοτήσει τις προσπάθειες προστασίας. Μέχρι στιγμής έχουν συγκεντρωθεί μόνο 225 εκατ.

    Στο Μεγάλο Κοραλλιογενές Φράγμα της Αυστραλίας, τον μεγαλύτερο ύφαλο του κόσμου, ο αποχρωματισμός επηρέασε το 90% των εκτάσεων που αξιολογήθηκαν το 2022.

    Στις ακτές του Μεξικού στον Ειρηνικό, το 50 με 93 τοις εκατό των κοραλλιών νεκρώθηκαν, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε φέτος τον Απρίλιο.

    Το πρώτο παγκόσμιο επεισόδιο αποχρωματισμού καταγράφηκε το 1998. Το δεύτερο το διάστημα 2011-13 και το τρίτο το 2016, επισήμανε ο κενυάτης θαλάσσιος βιολόγος Ντέιβιντ Ομπούρα.

    Όπως είπε, τα επεισόδια αυτά «διαρκούν πάνω από ένα έτος κάθε φορά, κάτι που προκαλεί ανησυχία».

    Πηγή: In.gr
  • Έκθεση σοκ για την κλιματική κρίση: Ρεκόρ θανάτων λόγω ζέστης το 2023 - Καμπανάκι για εξάπλωση ασθενειών
    Έκθεση σοκ για την κλιματική κρίση: Ρεκόρ θανάτων λόγω ζέστης το 2023 - Καμπανάκι για εξάπλωση ασθενειών

    Η ένατη έκθεση του Lancet Countdown για την κλιματική κρίση αποκαλύπτει ότι οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν πρωτοφανείς απειλές για την υγεία τους από την ταχεία αλλαγή του κλίματος.

    Οι θάνατοι που σχετίζονται με τη ζέστη, η επισιτιστική ανασφάλεια και η εξάπλωση των μολυσματικών ασθενειών που προκαλούνται από την κλιματική κρίση έχουν φθάσει σε επίπεδα ρεκόρ, σύμφωνα με μια έκθεση-ορόσημο.

    Η ένατη έκθεση του Lancet Countdown για την κλιματική κρίση αποκαλύπτει ότι οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν πρωτοφανείς απειλές για την υγεία τους από την ταχεία αλλαγή του κλίματος.

    «Ο φετινός απολογισμός των επικείμενων απειλών για την υγεία αποκαλύπτει τα πιο ανησυχητικά ευρήματα μέχρι σήμερα», προειδοποίησε η Δρ Μαρίνα Ρομανέλο, εκτελεστική διευθύντρια της Lancet Countdown στο University College του Λονδίνου.

    Οι θάνατοι που σχετίζονται με τη ζέστη μεταξύ των ατόμων άνω των 65 ετών εκτοξεύτηκαν λόγω κλιματικής κρίσης, καθώς αυξήθηκαν κατά 167% το 2023, σε σύγκριση με τη δεκαετία του 1990

    «Για άλλη μια φορά, το περασμένο έτος έσπασε τα ρεκόρ της κλιματικής αλλαγής με ακραίους καύσωνες, θανατηφόρα καιρικά φαινόμενα και καταστροφικές πυρκαγιές που επηρέασαν τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Κανένα άτομο ή οικονομία στον πλανήτη δεν έχει ανοσία [στις] απειλές της κλιματικής αλλαγής για την υγεία» είπε.

    «Η αδυσώπητη επέκταση των ορυκτών καυσίμων και οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που καταγράφουν ρεκόρ επιτείνουν αυτές τις επικίνδυνες επιπτώσεις στην υγεία και απειλούν να αντιστρέψουν την περιορισμένη πρόοδο που έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα και να θέσουν ένα υγιές μέλλον ακόμη πιο απρόσιτο», πρόσθεσε.

    Στοιχεία σοκ

    Η έκθεση διαπιστώνει ότι το 2023, ακραία ξηρασία διάρκειας τουλάχιστον ενός μηνός επηρέασε το 48% της παγκόσμιας χερσαίας έκτασης, ενώ οι άνθρωποι έπρεπε να αντιμετωπίσουν 50 μέρες επιπλέον με θερμοκρασίες απειλητικές για την υγεία από ό,τι θα αναμενόταν χωρίς την κλιματική κρίση. Ως αποτέλεσμα, 151 εκατομμύρια περισσότεροι άνθρωποι αντιμετώπισαν μέτρια ή σοβαρή επισιτιστική ανασφάλεια, με κίνδυνο να υποσιτιστούν και να υποστούν άλλες βλάβες στην υγεία τους, όπως μεταδίδει ο Guardian.

    Οι θάνατοι που σχετίζονται με τη ζέστη μεταξύ των ατόμων άνω των 65 ετών εκτοξεύτηκαν κατά 167% το 2023, σε σύγκριση με τη δεκαετία του 1990. Χωρίς την κλιματική κρίση, η γήρανση του παγκόσμιου πληθυσμού σημαίνει ότι οι θάνατοι αυτοί θα είχαν αυξηθεί, αλλά μόνο κατά 65%.

    Οι υψηλές θερμοκρασίες οδήγησαν επίσης σε άλλο ένα ρεκόρ: Αυξήθηκαν κατά 6% οι ώρες χαμένου ύπνου το 2023 σε σχέση με τον μέσο όρο της περιόδου 1986-2005. Ο κακός ύπνος έχει βαθιές αρνητικές επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική υγεία.

    «Η κλιματική αλλαγή δεν είναι μια μακρινή απειλή, αλλά ένας άμεσος κίνδυνος για την υγεία»

    Ο θερμότερος και ξηρότερος καιρός επέφερε μεγαλύτερο αριθμό καταιγίδων άμμου και σκόνης, οι οποίες συνέβαλαν στην αύξηση κατά 31% του αριθμού των ανθρώπων που εκτίθενται σε επικίνδυνα υψηλές συγκεντρώσεις αιωρούμενων σωματιδίων, ενώ απειλητικές για τη ζωή ασθένειες όπως ο δάγκειος πυρετός, η ελονοσία και ο ιός του Δυτικού Νείλου συνεχίζουν να εξαπλώνονται σε νέες περιοχές ως αποτέλεσμα των υψηλότερων θερμοκρασιών.

    Σφυρίζουν αδιάφορα οι κυβερνήσεις

    Όμως, παρά τα παραπάνω, «οι κυβερνήσεις και οι εταιρείες συνεχίζουν να επενδύουν στα ορυκτά καύσιμα, με αποτέλεσμα να έχουμε υψηλές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και συγκλονιστική απώλεια δέντρων, μειώνοντας τις πιθανότητες επιβίωσης των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο», διαπίστωσαν οι συγγραφείς της έκθεσης.

    Το 2023, οι παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που σχετίζονται με την ενέργεια έφτασαν σε ιστορικά υψηλά επίπεδα, 1,1% πάνω από το 2022, και το ποσοστό των ορυκτών καυσίμων στο παγκόσμιο ενεργειακό σύστημα αυξήθηκε για πρώτη φορά σε μια δεκαετία κατά τη διάρκεια του 2021, φτάνοντας το 80,3% του συνόλου της ενέργειας.

    Απαντώντας στα ευρήματα, ο Δρ Tedros Adhanom Ghebreyesus, γενικός διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, δήλωσε: «Η κλιματική κρίση είναι μια κρίση υγείας. Καθώς ο πλανήτης θερμαίνεται, η συχνότητα και η ένταση των καταστροφών που σχετίζονται με το κλίμα αυξάνονται, χωρίς να αφήνουν καμία περιοχή ανεπηρέαστη».

    Η έκθεση καθιστά σαφές, πρόσθεσε, ότι «η κλιματική αλλαγή δεν είναι μια μακρινή απειλή, αλλά ένας άμεσος κίνδυνος για την υγεία».

    Ο Αντόνιο Γκουτέρες, γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, δήλωσε: «Οι υψηλές εκπομπές (διοξειδίου του άνθρακα) ρεκόρ συνιστούν απειλές ρεκόρ για την υγεία μας. Πρέπει να θεραπεύσουμε την ασθένεια της κλιματικής αδράνειας -με τη μείωση των εκπομπών, την προστασία των ανθρώπων από τις ακραίες κλιματικές συνθήκες και τον τερματισμό του εθισμού μας στα ορυκτά καύσιμα- για να δημιουργήσουμε ένα δικαιότερο, ασφαλέστερο και υγιέστερο μέλλον για όλους».

    «Θα επιταχυνθούν οι επιπτώσεις στην υγεία»

    Οι εύκρατες χώρες βλέπουν επίσης τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. Την περίοδο 2013-2022, η συνολική μέση αύξηση των θανάτων που σχετίζονται με τη ζέστη στο Ηνωμένο Βασίλειο εκτιμάται σε εννέα θανάτους ανά 100.000 κατοίκους, ενώ το 2023 θα υπάρξουν 8,5 εκατομμύρια δυνητικές ώρες εργασίας που θα χαθούν λόγω της έκθεσης στη ζέστη.

    Η Δρ Lea Berrang Ford, επικεφαλής του Κέντρου για το Κλίμα και την Ασφάλεια της Υγείας στην Υπηρεσία Ασφάλειας της Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου, η οποία δημοσίευσε τη δική της έκθεση σχετικά με τις επιπτώσεις της παγκόσμιας θέρμανσης στην υγεία του Ηνωμένου Βασιλείου, δήλωσε: «Η κλιματική αλλαγή δεν αποτελεί αποκλειστικά μια μελλοντική απειλή για την υγεία. Οι επιπτώσεις στην υγεία είναι ήδη αισθητές σε εγχώριο και παγκόσμιο επίπεδο και οι κίνδυνοι αυτοί θα επιταχυνθούν.

    »» Υπάρχουν σημαντικές ευκαιρίες για win-win λύσεις που μπορούν να καταπολεμήσουν την κλιματική αλλαγή και να βελτιώσουν την υγεία. Οι αποφάσεις που λαμβάνουμε σήμερα για την υγεία θα καθορίσουν τη σοβαρότητα και την έκταση των κλιματικών επιπτώσεων που θα κληρονομήσουν οι σημερινοί νέοι και τα παιδιά τους».

    Πηγή: In.gr
  • Halloween: Πώς ξεκίνησε το έθιμο που κατέκτησε τον κόσμο – Οι απαρχές και η ιστορία του
    σε Plus +
    Halloween: Πώς ξεκίνησε το έθιμο που κατέκτησε τον κόσμο – Οι απαρχές και η ιστορία του

    Παράδοση αποτελεί το Halloween πια σε κάθε γωνιά του κόσμου, με την νύχτα αυτη να είναι γεμάτη φαντάσματα, κολοκύθες και τρομακτικές μεταμφιέσεις.

    Η νύχτα του Halloween ξεκίνησε από τις παγωμένες εκτάσεις της Σκωτίας και της Ιρλανδίας, αλλά πλέον είναι αγαπητή σε όλες τις χώρες αφού αποτελεί μια γιορτή τρόμου. Με επιρροές από παλιές κέλτικες παραδόσεις και τον θρησκευτικό εορτασμό της Ημέρας των Αγίων Πάντων, το Halloween από την απαγόρευση και την περιφρόνηση έγινε μια γιορτή της κουλτούρας του τρόμου και του υπερφυσικού.

    Σηματοδοτούσε το τέλος του καλοκαιριού και της συγκομιδής

    Η 31η Οκτωβρίου, όπως γιορτάζεται το Halloween, έχει τις ρίζες της βαθιά στον χρόνο και στη μυθολογία των Κελτών. Για τους αρχαίους Κέλτες, η ημέρα αυτή σηματοδοτούσε το τέλος του καλοκαιριού και της συγκομιδής, καθώς και την έναρξη του σκοτεινού και κρύου χειμώνα.

    Ήταν μια περίοδος που έφερνε μαζί της συνειρμούς θανάτου και φόβου, καθώς πίστευαν ότι το όριο ανάμεσα στον κόσμο των ζωντανών και των νεκρών γινόταν ασαφές τη νύχτα της 31ης Οκτωβρίου, όπου οι ψυχές των νεκρών επέστρεφαν στη γη. Έτσι, γεννήθηκε η γιορτή του Samhain, μια μυστηριακή τελετή για την οποία όλοι προετοιμάζονταν με δέος.

    Οι Δρυΐδες, οι Κέλτες ιερείς, χρησιμοποιούσαν την παρουσία των ψυχών αυτών για να κάνουν προβλέψεις για το μέλλον. Σε έναν κόσμο που εξαρτιόταν από την εύνοια της φύσης, αυτές οι προβλέψεις ήταν πολύτιμες, προσφέροντας μια αίσθηση ασφάλειας για τον δύσκολο χειμώνα. Έχτιζαν μεγάλες ιερές φωτιές, στις οποίες οι άνθρωποι θυσίαζαν ζώα και καλλιέργειες για τους θεούς τους, ενώ φορούσαν φορεσιές φτιαγμένες από κεφάλια και δέρματα ζώων, για να τρομάξουν τα πνεύματα ή να διώξουν το κακό. Στο τέλος της γιορτής, οι Κέλτες έσβηναν τις φωτιές τους και άναβαν νέες από την ιερή φωτιά, κρατώντας έτσι το κακό μακριά από τα σπίτια τους.

    Με την εξάπλωση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στα κελτικά εδάφη, εισήχθησαν νέα στοιχεία στη γιορτή του Samhain, με ρωμαϊκές παραδόσεις όπως η Feralia και η ημέρα αφιερωμένη στη θεά των καρπών, Pomona. Η Feralia ήταν μια μέρα στα τέλη Οκτωβρίου κατά την οποία οι Ρωμαίοι παραδοσιακά τιμούσαν τη μνήμη των νεκρών. Η δεύτερη ήταν μια μέρα για την τιμή της Pomona, της ρωμαϊκής θεάς των φρούτων και των δέντρων. Το σύμβολο της Pomona είναι το μήλο, και η ενσωμάτωση αυτής της γιορτής στο Samhain πιθανόν να εξηγεί την παράδοση του «bobing for apples» (προσπάθεια να πιάσουν μήλα από νερό με το στόμα) που τηρείται σήμερα στο Halloween.

    Η επιρροή του Χριστιανισμού

    Η επιρροή του Χριστιανισμού δεν άργησε να αγγίξει τη γιορτή αυτή. Τον 9ο αιώνα, η εκκλησία προσπάθησε να αντικαταστήσει τη γιορτή των νεκρών των Κελτών με τη γιορτή της Ημέρας των Ψυχών και των Αγίων Πάντων. Χριστιανοί προωθούσαν την ευλογία και προσευχή για τους νεκρούς αντί των παγανιστικών τελετών. Έτσι, η νύχτα πριν την Ημέρα των Αγίων Πάντων άρχισε να ονομάζεται All-Hallows Eve και αργότερα Halloween, ενώ η Αμερική έδωσε μια πιο λαϊκή και εμπορική διάσταση με την πρακτική του trick-or-treating.

    Ο εορτασμός του Halloween ήταν εξαιρετικά περιορισμένος στη Νέα Αγγλία κατά την αποικιακή περίοδο λόγω των αυστηρών Προτεσταντικών πεποιθήσεων εκεί. Το Halloween ήταν πολύ πιο διαδεδομένο στο Μέριλαντ και στις νότιες αποικίες.

    Καθώς οι πεποιθήσεις και τα έθιμα διαφορετικών ευρωπαϊκών εθνοτικών ομάδων και των Αμερικανών Ινδιάνων αναμειγνύονταν, άρχισε να διαμορφώνεται μια ξεχωριστή αμερικανική εκδοχή του Halloween. Οι πρώτοι εορτασμοί περιλάμβαναν “πάρτι της συγκομιδής,” που ήταν δημόσιες εκδηλώσεις για να γιορτάσουν τη σοδειά. Οι γείτονες μοιράζονταν ιστορίες για τους νεκρούς, προέβλεπαν τη μοίρα τους, χόρευαν και τραγουδούσαν.

    Οι αποικιακοί εορτασμοί του Halloween περιλάμβαναν επίσης την αφήγηση ιστοριών φαντασμάτων και κάθε είδους φάρσες. Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, οι φθινοπωρινές γιορτές ήταν κοινές, αλλά το Halloween δεν γιορταζόταν ακόμα σε όλη τη χώρα. Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, η Αμερική πλημμύρισε από νέους μετανάστες. Αυτοί οι νέοι μετανάστες, και κυρίως τα εκατομμύρια Ιρλανδών που εγκατέλειψαν την Ιρλανδία λόγω του μεγάλου λιμού, συνέβαλαν στην εθνική καθιέρωση του εορτασμού του Halloween.

    Δανειζόμενοι από ευρωπαϊκές παραδόσεις, οι Αμερικανοί άρχισαν να ντύνονται με κοστούμια και να πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι ζητώντας φαγητό ή χρήματα, μια πρακτική που τελικά εξελίχθηκε στη σημερινή παράδοση του "trick-or-treat". Οι νεαρές γυναίκες πίστευαν ότι τη νύχτα του Halloween μπορούσαν να μαντέψουν το όνομα ή την εμφάνιση του μελλοντικού τους συζύγου κάνοντας τρικ με νήματα, φλούδες μήλων ή καθρέφτες.

    Στα τέλη του 1800, υπήρξε μια προσπάθεια στην Αμερική να μετατραπεί το Halloween σε μια γιορτή που θα επικεντρωνόταν περισσότερο στην κοινότητα και στις συναθροίσεις ατόμων παρά στα φαντάσματα, τις φάρσες και τη μαγεία.

    Στην αυγή του αιώνα, τα πάρτι του Halloween για παιδιά και ενήλικες έγιναν ο πιο κοινός τρόπος για να γιορτάσουν τη μέρα. Τα πάρτι επικεντρώνονταν σε παιχνίδια, εποχιακά εδέσματα και γιορτινά κοστούμια.

    Οι γονείς ενθαρρύνονταν από εφημερίδες και τοπικούς ηγέτες να απομακρύνουν οτιδήποτε "τρομακτικό" ή "αποκρουστικό" από τους εορτασμούς του Halloween. Λόγω αυτών των προσπαθειών, το Halloween έχασε το μεγαλύτερο μέρος των δεισιδαιμονιών και των θρησκευτικών του αποχρώσεων στις αρχές του εικοστού αιώνα.

    Σήμερα, η γιορτή του Halloween έχει εξελιχθεί σε ένα περίτεχνο και εμπορικό θέαμα που συνδυάζει την τρομακτική ατμόσφαιρα με τις οικογενειακές διασκεδάσεις.

    Η δεύτερη μεγαλύτερη εμπορική γιορτή μετά τα Χριστούγεννα

    Στις ΗΠΑ, είναι η δεύτερη μεγαλύτερη εμπορική γιορτή μετά τα Χριστούγεννα, με εκατομμύρια δολάρια να ξοδεύονται σε στολές, γλυκά και διακοσμητικά. Έχει γίνει ένας συνδυασμός των παλιών παγανιστικών και χριστιανικών παραδόσεων, μια γιορτή που περιλαμβάνει το υπερφυσικό, το αστείο και το σοκαριστικό, φέρνοντας κοντά μικρούς και μεγάλους στη μαγεία μιας νύχτας όπου η φαντασία ξεπερνάει τα όρια της καθημερινότητας.

    Πηγή: Ethnos.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Freepik
  • Η κλιματική κρίση προκάλεσε 68.000 θανάτους στην Ευρώπη το καλοκαίρι του 2022
    Η κλιματική κρίση προκάλεσε 68.000 θανάτους στην Ευρώπη το καλοκαίρι του 2022

    Η κλιματική κρίση προκάλεσε το θάνατο 68.000 ανθρώπων κατά τη διάρκεια του καυτού καλοκαιριού του 2022, όπως αποκαλύπτει νέα μελέτη.

    Η έρευνα αυτή, που δημοσιεύτηκε από το Ινστιτούτο Παγκόσμιας Υγείας της Βαρκελώνης (ISGlobal), καταδεικνύει ότι η κλιματική αλλαγή δεν είναι πλέον μια μελλοντική απειλή αλλά μια παρούσα κρίση που επηρεάζει άμεσα την ανθρώπινη υγεία και τη θνησιμότητα.

    Με την κλιματική αλλαγή να είναι υπεύθυνη για περισσότερους από τους μισούς θανάτους λόγω καύσωνα το καλοκαίρι του 2022, οι επιστήμονες υπογραμμίζουν ότι η ανάγκη για άμεσες και αποτελεσματικές κλιματικές πολιτικές είναι επιτακτική.

    Τα ευρήματα δείχνουν ότι η ρύπανση από άνθρακα και άλλους αέριους ρύπους συνέβαλαν στο δραματικό ύψος της θερμοκρασίας που έφτασε σε κρίσιμα επίπεδα στην Ευρώπη.

    Αν οι εκπομπές ρύπων ήταν χαμηλότερες, περίπου 38.000 ζωές θα είχαν σωθεί.

    Η ανισότητα στην επίδραση του καύσωνα του 2022 ήταν επίσης εμφανής, καθώς οι μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι, οι γυναίκες και οι κάτοικοι του Νότου επλήγησαν δυσανάλογα περισσότερο, ενώ οι κίνδυνοι για τις πιο φτωχές περιοχές, όπως η Αφρική και η Ασία, είναι ακόμη πιο έντονοι.

    Με τον πλανήτη να κατευθύνεται προς μια άνοδο της θερμοκρασίας κατά 3°C μέχρι το τέλος του αιώνα, αν δεν υπάρξουν άμεσες παρεμβάσεις, τα θερμά καλοκαίρια αναμένεται να γίνουν περισσότερο επικίνδυνα από τους ψυχρούς χειμώνες.

    Η νέα αυτή πραγματικότητα τονίζει την ανάγκη για μέτρα πρόληψης, όπως ενισχυμένα δίκτυα υγείας και καλύτερη διαχείριση πόρων, ώστε να μειωθούν οι κίνδυνοι που φέρνει η υπερθέρμανση του πλανήτη.

    Πηγή: Cnn.gr
  • Κίνδυνος ερημοποίησης: Πώς αλλάζει η κλιματική κρίση τον αγροτικό «χάρτη»
    Κίνδυνος ερημοποίησης: Πώς αλλάζει η κλιματική κρίση τον αγροτικό «χάρτη»

    Μία νέα εποχή διαμορφώνουν για την αγροτική παραγωγή οι κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν τα τελευταία χρόνια, με τις καλλιέργειες που κάποτε αποτελούσαν πυλώνα της αγροτικής οικονομίας να χάνονται και τους μικρο-μεσαίους αγρότες να εγκαταλείπουν σταδιακά τον κλάδο γιατί δεν μπορούν πια να ανταπεξέλθουν στη νέα κατάσταση.

    Πώς έχει αλλάξει, όμως, ο «χάρτης» του πρωτογενούς τομέα στην Ελλάδα και τι προκλήσεις καλείται να αντιμετωπίσει;

    «Το κλίμα της Ελλάδας θα γίνει ξηρότερο λόγω της μείωσης των βροχοπτώσεων κατά 20-30% το καλοκαίρι και κατά 10% το χειμώνα» προειδοποιεί μιλώντας στο CNN Greece ο αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Γεωπονίας του Πανεπιστημίου Πατρών, Παντελής Μπαρούχας.

    Η Δυτική Ελλάδα, μάλιστα, είναι ζωντανό παράδειγμα αυτών των αλλαγών τα τελευταία, 60 χρόνια. Αυτή η εξέλιξη, σύμφωνα με τον ίδιο, πρόκειται να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τη γεωργική παραγωγή.

    Αύξηση έως και 12% στο έλλειμμα υγρασίας τα επόμενα χρόνια

    «Οι περίοδοι χωρίς βροχοπτώσεις προβλέπεται να επιμηκυνθούν, το έλλειμμα υγρασίας θα αυξηθεί έως και 12% και ενδεχομένως θα εμφανιστεί αυξημένη τάση μετατροπής του εδάφους σε ξηροθερμικές εκτάσεις στο μεγαλύτερο μέρος των καλλιεργήσιμων περιοχών» περιγράφει ο καθηγητής, μιλώντας για την τάση που διαφαίνεται από αυτά τα στοιχεία.

    Η πραγματικότητα, όμως, αυτή, όπως την σκιαγραφεί ο κ. Μπαρούχας δεν αφορά το μακρινό μέλλον, αλλά το παρόν της αγροτικής παραγωγής.

    Αποκαλυπτική ήταν άλλωστε έρευνα της Greenpeace, που δόθηκε στη δημοσιότητα τον Οκτώβριο για την κατάσταση που επικρατεί στον πρωτογενή τομέα της Ελλάδας, όπου έχει χαθεί το 31% των μικρών αγροκτημάτων.

    Όπως εξηγεί στο CNN Greece o κ. Αλέξανδρος Χατζηαντωνίου, μέλος του αγροτικού συνεταιρισμού ρυζοπαραγωγών και βαμβακοκαλλιεργητών Βραχιάς στη Θεσσαλονίκη, «η παρατεταμένη ξηρασία φέτος, παρά το γεγονός ότι στην περιοχή μας οι καλλιέργειες αρδεύονται από καναλέτα του Οργανισμού Εγγείων Βελτιώσεων (ΤΟΕΒ) και δεν αντιμετωπίζουν τόσο μεγάλο πρόβλημα ξηρασίας οδήγησε σε σημαντική μείωση της παραγωγής των καλλιεργειών τόσο στα καλαμπόκια, όσο και στο ρύζι».

    «Τα καλαμπόκια, λόγω της ζέστης που είχε μεγάλη διάρκεια για δεύτερη χρονιά έμειναν κοντά σε ύψος, παρόλο που ποτίστηκαν σωστά. Οι κλιματολογικές αυτές συνθήκες είχαν αντίστοιχο αντίκτυπο και στο ρύζι, όπου είχαμε μείωση 100-150 κιλών το στρέμμα. Ακόμη και οι καλλιέργειες βαμβακιού που είναι ξηροθερμικό φυτό και αγαπάει τη ζέστη επηρεάστηκαν πάρα πολύ, με αποτέλεσμα μάλιστα να παρουσιάσουν αφυδάτωση στα καρύδια τους και να στρεσαριστούν από τις υψηλές θερμοκρασίες» όπως ενημερώνει ο ίδιος.

    Τα επόμενα χρόνια το νερό θα είναι το Νο1 έξοδο για τους παραγωγούς

    Αντίστοιχη είναι η εικόνα που διαμορφώνεται στη Θεσσαλία και συγκεκριμένα στη Λάρισα, που όπως εξηγεί ο γεωπόνος και καλλιεργητής αμυγδαλιών, Κώστας Τσιφής, «τη φετινή χρονιά χρειάστηκε να ποτίσουμε τις καλλιέργειες με το διπλάσιο νερό απ’ ό,τι την περσινή τόσο λόγω της ζέστης, όσο και λόγω ανομβρίας».

    «Αυτή η συνθήκη μας δείχνει πως το νερό θα είναι το μεγαλύτερο έξοδο που θα έχει κανείς, ενώ μάλιστα θα είναι δύσκολη και η πρόσβαση σε αυτό αν λάβουμε υπόψιν την κατεύθυνση που έχει τεθεί για τη διαχείριση των υπηρεσιών ύδατος» σημειώνει ο ίδιος.

    Μία άλλη συνέπεια, που είχε ο παρατεταμένος καύσωνας την φετινή χρονιά, όπως αναφέρει ο κ. Χατζηαντωνίου ήταν το γεγονός ότι τα γεωργικά φάρμακα, είτε τα ζιζανιοκτόνα, είτε τα μυκητοκτόνα «δεν μπόρεσαν να λειτουργήσουν στο βαθμό που το κάθε φάρμακο “υπόσχεται” να βοηθήσει, με αποτέλεσμα να υπάρχει πολύ μεγάλη αστοχία στη δράση των φαρμάκων».

    Εξηγώντας το πρόβλημα, ο γεωπόνος αναφέρει πως «ακόμη και τα drone που έχουμε για να ψεκάζουμε τις καλλιέργειες, τα οποία διαθέτουν γεωργικές τουρμπίνες και ψεκάζουν ατμό, δεν κατάφεραν να είναι αποτελεσματικά γιατί ο ατμός αυτός εξατμίστηκε πριν καν φτάσει στα φυτά».

    Κινδυνεύουν τα σιτηρά, το βαμβάκι και δενδρώδεις καλλιέργειες

    Από τις αλλαγές στο κλίμα, επηρεάζονται περισσότερο καλλιέργειες όπως τα σιτηρά, το βαμβάκι, καθώς και δενδρώδεις καλλιέργειες και δη εκείνες που χρειάζονται άρδευση, όπως τα εσπεριδοειδή, αναφέρει ο κ. Μπαρούχας.

    Προβλήματα όμως αναμένεται να έχουν ακόμη και οι ελιές και τα αμπέλια που είναι πιο ανθεκτικά στην ξηρασία, καθώς όπως υπογραμμίζει ο ακαδημαϊκός «επηρεάζονται σοβαρά σε ορισμένες κρίσιμες φάσεις της ανάπτυξής τους, γεγονός που τελικά οδηγεί σε απώλεια παραγωγής».

    Να σημειωθεί δε, πως πρόκειται για δύο καλλιέργειες που συμβάλλουν ετησίως περίπου στο 30% του εγχώριου γεωργικού εισοδήματος.

    Ποιες περιοχές θα επηρεαστούν περισσότερο;

    Αναφερόμενος στις περιοχές που θα επηρεαστούν περισσότερο, ο κ. Μπαρούχας απαντά πως, σύμφωνα με τα επικρατέστερα σενάρια, μεγαλύτερη μείωση της γεωργικής παραγωγής θα υποστούν «οι περιοχές της Δυτικής Ελλάδας (συμπεριλαμβανομένων των Ιονίων Νήσων, π.χ. Κέρκυρα), της Πελοποννήσου και του Αιγαίου (π.χ. Σάμος)».

    Απεναντίας ορισμένα σενάρια προβλέπουν θετικές επιπτώσεις για τις πιο εύκρατες περιοχές, όπως η Κρήτη.

    Ερημοποίηση των εδαφών – Στροφή σε άλλες καλλιέργειες

    Σε κάθε περίπτωση, επισημαίνει ο ίδιος, οι ακραίες καιρικές συνθήκες «οδηγούν σε σημαντική μείωση των γεωργικών εσόδων και, με την πάροδο του χρόνου, συμβάλλουν σταδιακά στην ερημοποίηση των εδαφών μας».

    Στο πλαίσιο αυτό, μιλώντας για το ενδεχόμενο οι παραγωγοί να στραφούν σε άλλες, πιο ανθεκτικές καλλιέργειές ή να μεταφέρουν το είδος που καλλιεργούν σε πιο γόνιμα εδάφη της περιοχής, ο κ. Χατζηαντωνίου αναφέρει πως αυτό το σενάριο δεν θα ήταν εύκολα εφικτό. Δεν θα ήταν εφικτό γιατί όπως αναλύει το «ΤΟΕΒ Βραχιάς έχει 50.000 στρέμματα χωράφια, από τα στρέμματα αυτά το 2023 τα 38.000 ήταν καλλιέργειες ρυζιού και φέτος τα 44.000».

    «Οπότε δεν έχει μεγάλη πολυτέλεια ο κόσμος να καλλιεργήσει κάτι άλλο» σημειώνει.

    Αναταραχή στους αγρότες – Δεν ξέρουν τι να σπείρουν

    Υπάρχουν όμως και παραγωγοί άλλων περιοχών, όπως λέει, που έχουν στραφεί σε άλλες καλλιέργειες. Σύμφωνα με τον γεωπόνο, ορισμένοι αγρότες έχουν αρχίσει να αφήνουν το βαμβάκι και λόγω της κλιματικής αλλαγής, αλλά και λόγω του υψηλού κοστολογίου ανά στρέμμα που έχει για την φροντίδα του.

    Έτσι, έχουν αρχίσει να προσανατολίζονται στα φασόλια, τις φακές, τα όσπρια.

    «Υπάρχει πολύ μεγάλη αναταραχή στους ανθρώπους του κλάδου στο τι θα σπείρουν πια» τονίζει.

    Στο «σημείο 0» παραγωγοί στον θεσσαλικό κάμπο μετά τις πλημμύρες

    Και ενώ όλη η χώρα καλείται να αντιμετωπίσει τα «απόνερα» της παρατεταμένης ζέστης και ανομβρίας, η Θεσσαλία, ακόμη μετρά τις πληγές της από τις καταστροφικές πλημμύρες που επέφερε η κακοκαιρία «Ντάνιελ».

    «Οι δενδροκαλλιέργειες που υπήρχαν στην περιοχή, όπως οι αμυγδαλιές, οι ροδακινιές και οι αχλαδιές, καταστράφηκαν ολοσχερώς» εξηγεί ο κ. Τσιφής, ο οποίος παράγει αμύγδαλα.

    Αντίστοιχα προβλήματα είχαν και αγρότες που ασχολούνται με τα σιτηρά και το βαμβάκι σε Πλατύκαμπο και Φάρσαλα, αλλά επειδή πρόκειται για μονοετείς καλλιέργειες μπόρεσαν να ξανασπείρουν στην επόμενη χρονιά, όπως σημειώνει ο ίδιος. «Οι παραγωγοί στις περιοχές αυτές που είχαν κάνει μια επένδυση στις δενδροκαλλιέργειες που ανέμεναν να αποδώσει καρπούς σε οκτώ με δέκα χρόνια υπέστησαν τεράστιο πλήγμα».

    «Οι άνθρωποι αυτοί έχασαν τις παραγωγικές τους δυνάμεις. Είναι σαν να έχεις ένα εργοστάσιο και να εκτιμάς πως θα έχεις κέρδος από αυτό σε 10 χρόνια και στα επτά χρόνια να καταστρέφεται και να φτάνεις πάλι στο σημείο 0».

    Όπως εξηγεί, ο κ. Τσιφής, αυτή συνιστά και τη μεγάλη διαφορά με την καλλιέργεια βαμβακιού. «Μπορείς να το σπείρεις και πάλι του χρόνου, οπότε η ζημιά στο κάθε είδος είναι είναι διαφορετική» διευκρινίζει.

    Άλλαξαν επάγγελμα για να επιβιώσουν οι αγρότες που είχαν χωράφια στη λίμνη Κάρλα

    Στον απόηχο της καταστροφής, οι άνθρωποι που επλήγησαν δεν θα καλλιεργήσουν δέντρα στα ίδια χωράφια γιατί φοβούνται πως μπορεί να πλημμυρίσουν ξανά, οπότε στρέφονται σε μονοετείς καλλιέργειες, όπως αυτές που προαναφέρθηκαν.

    Οι παραγωγοί, δε, που είχαν χωράφια σε παρακάρλιες περιοχές - όπου χρειάστηκε ένας χρόνος για να φύγει το νερό που είχε συγκεντρωθεί - στράφηκαν σε άλλες δουλειές για να επιβιώσουν και μόλις στις αρχές του φθινοπώρου επέστρεψαν στις καλλιέργειές τους για να δουν πώς μπορούν να κινηθούν, όπως τονίζει ο γεωπόνος.

    Οι κλιματολογικές συνθήκες ήταν «το κερασάκι στην τούρτα»

    Ταυτόχρονα, μιλώντας για το πώς αλλάζει ο κλάδος τα τελευταία χρόνια, ο κ. Τσιφής εξηγεί πως συνιστά ένα σύνθετο πρόβλημα, με τις αλλαγές στο κλίμα να είναι «το κερασάκι στην τούρτα» που διώχνει τους ανθρώπους από την αγροτική παραγωγή.

    «Το πρόβλημα έχει ξεκινήσει από την αύξηση της τιμής των καυσίμων σε δυσθεώρητα επίπεδα, την αύξηση του κόστους των φυτοπροστατευτικών και λιπασμάτων, την πίεση από χώρες με πολύ χαμηλό κόστος παραγωγής και μέσα σε όλα αυτά έρχεται και η μείωση του αγροτικού προϊόντος, με τους μόνους που βγάζουν κέρδος να είναι οι μεσάζοντες και τα σούπερ μάρκετ και όχι οι ίδιοι οι άνθρωποι που καλλιεργούν τη γη» περιγράφει.

    Σε συνδυασμό με τις παραπάνω συνθήκες «έρχονται και οι κλιματικές αλλαγές να βάλουν ταφόπλακα στην παραγωγή για τον μικρο-μεσαίο αγρότη, που δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στο νέο περιβάλλον που διαμορφώνεται».

    «Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι λιγότερο από 10 χρόνια πριν, με 30 στρέμματα μπορούσε να ζήσει μια οικογένεια, πλέον με τα ίδια στρέμματα μιας δενδροκαλλιέργειας συμφέρει περισσότερο να δουλεύει σαν μεροκάματο σε άλλους παρά να καλλιεργεί την ίδια του τη γη» αναφέρει χαρακτηριστικά ο ίδιος.

    Το νέο σκηνικό, λοιπόν, που διαμορφώνεται στον «χάρτη» της αγροτικής παραγωγής, έχει οδηγήσει σε ακόμη ένα άλλο φαινόμενο, σε αυτό της συγκεντροποίησης της παραγωγής σε λιγότερους και μεγαλύτερους παραγωγούς, με αποτέλεσμα να γινόμαστε τελικά θεατές μιας «βίαιης» όπως την χαρακτηρίζει «ανακατανομής».

    Η στρατηγική της επόμενης μέρας – Προσαρμογή στις νέες συνθήκες

    Τι πρέπει, λοιπόν, να γίνει για να επιβιώσει ο αγροτικός τομέας της Ελλάδας;

    Για αρχή, όπως αναφέρει ο κ. Μπαρούχας «είναι αναγκαίο σε πολλές περιοχές, λόγω και της γεωμορφολογίας τους, να γνωρίζουμε ποιες είναι οι ποσότητες νερού που δέχεται το έδαφος στα υψηλότερα σημεία, να είμαστε βέβαιοι για την συνεχή συντήρηση των στραγγιστικών δικτύων και να είμαστε έτοιμοι για την αντιμετώπιση ενδεχομένων κρίσεων».

    Σύμφωνα με τον επιστήμονα, στην γεωργία η κλιματική κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί με πρόληψη αλλά και με ενδεχόμενη προσαρμογή των παραγωγών στις νέες συνθήκες.

    «Και για τα δύο αυτά ζητήματα χρειάζεται η συνέργεια της λεγόμενης “τετραπλής έλικας”, δηλαδή των κρατικών φορέων που ασκούν πολιτική, των επιστημονικών φορέων, των επιχειρήσεων του αγροτικού τομέα και των κοινωνικών ομάδων που κυρίως πλήττονται και παράγουν (συνεταιρισμοί, ομάδες παραγωγών, κλπ)».

    Έπειτα, τα κύρια μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν αφορούν ακριβώς αυτή την πρόληψη και την προσαρμογή.

    «Η πρόληψη αφορά την ορθολογική διαχείριση των εδαφοϋδατικών πόρων που οδηγεί σε αντιμετώπιση της υποβάθμισης των εδαφών και επάρκεια σε αποθέματα νερού, όπως παραδείγματος χάριν δράσεις για την συγκράτηση του οργανικού άνθρακα στο έδαφος. Η προσαρμογή θα μπορούσε να έχει στοιχεία παραγωγής νέων ποικιλιών ανθεκτικών σε φαινόμενα διαρκούς ξηρασίας και σίγουρα ενσωμάτωση νέας τεχνολογίας στην παραγωγή όπως π.χ συστήματα για την ορθολογική διαχείριση του νερού άρδευσης» αναλύει.

    Από την πλευρά του, ο κ. Χατζηαντωνίου, στο πλαίσιο αυτής της προσαρμογής, τονίζει ότι οι νέες συνθήκες θα πρέπει θα προσανατολίσουν τους παραγωγούς σε ποικιλίες με βαθύτερο ριζικό σύστημα για να αντέχουν περισσότερο την ξηρασία και να βρίσκουν πιο εύκολα νερό στο έδαφος και να καταφέρουν να ευδοκιμήσουν.

    Παράλληλα, κάνει λόγο για αλλαγή πλεύσης σε ένα περιβάλλον συνεχώς ευμετάβλητο και υπογραμμίζει την αναγκαιότητα οι γεωπόνοι να βγουν στα χωράφια και να συνδράμουν με τις γνώσεις και τα εργαλεία που διαθέτουν τους παραγωγούς για να καταφέρουν να αντιμετωπίσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις νέες κλιματολογικές συνθήκες που διαμορφώνονται.

    Όμως, όπως, τονίζει εμφατικά ο κ. Μπαρούχας, κύριο χαρακτηριστικό που θα πρέπει να διαπνέει τόσο τους ανθρώπους του κλάδου, όσο και τις αρμόδιες Αρχές «είναι η απόκτηση εδαφολογικής και ευρύτερης καλλιεργητικής συνείδησης».

    Πηγή: Cnn.gr

  • Γιατί ο τρόμος είναι ελκυστικός; – Η εξήγηση πίσω από την λατρεία των θρίλερ και του Χάλογουιν
    σε Plus +
    Γιατί ο τρόμος είναι ελκυστικός; – Η εξήγηση πίσω από την λατρεία των θρίλερ και του Χάλογουιν

    Για όσους ο τρόμος αποτελεί μορφή ψυχαγωγίας το αγγλοσαξωνικό Χάλογουιν είναι η τέλεια ευκαιρία να βυθιστούν ακόμα περισσότερο στην σκοτεινή ατμόσφαιρα. Γιατί όμως αποζητάμε τον φόβο;

    Ο τρόμος σαν τρόπος αναψυχής αποτελεί ένα συχνό φαινόμενο. Το φθινόπωρο, με το κρύο και το σκοτάδι του, είναι για πολλούς συνδυασμένο με την επιθυμία να κάτσουμε στον καναπέ μας και να καταναλώσουμε ταινίες, σειρές και βιβλία τρόμου.

    Γιατί όμως μας αρέσει αυτό;

    Σε έναν κόσμο που προσφέρει πραγματικό τρόμο σε τόσο μεγάλες ποσότητες γιατί αναζητούμε τον κατασκευασμένο φόβο για ψυχαγωγία;

    Σύμφωνα με τους επιστήμονες τα συναισθήματα εξελίχθηκαν ως μια καθολική εμπειρία στους ανθρώπους καθώς μας βοηθούν να επιβιώσουμε.

    Η δημιουργία φόβου σε μια κατά τα άλλα ασφαλή μπορεί να είναι μία ευχάριστη δραστηριότητα και ταυτόχρονα ένας τρόπος για τους ανθρώπους να εξασκούνται και να προετοιμάζονται για τους κινδύνους της πραγματικής ζωής.

    Η ευτυχία του φόβου

    Οι ελεγχόμενες εμπειρίες φόβου – όπου μπορείς απλά να κλείσεις την τηλεόραση- προσφέρουν τη φυσιολογική έξαρση που προκαλεί ο φόβος, χωρίς πραγματικό κίνδυνο.

    Όταν αντιλαμβάνεσαι ότι κινδυνεύεις, η αδρεναλίνη ανεβαίνει στο σώμα και ενεργοποιείται η εξελικτική αντίδραση «μάχης ή φυγής» (fight or flight). Ο καρδιακός ρυθμός αυξάνεται, αναπνέουμε βαθύτερα και γρηγορότερα και η αρτηριακή πίεση ανεβαίνει. Το σώμα προετοιμάζεται να αμυνθεί απέναντι στον κίνδυνο ή να ξεφύγει όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

    Αυτή η σωματική αντίδραση είναι ζωτικής σημασίας όταν αντιμετωπίζουμε μια πραγματική απειλή.

    Όταν βιώνουμε ελεγχόμενο φόβο -όπως το jump scares σε μια τηλεοπτική σειρά με ζόμπι- μπορούμε να απολαύσουμε αυτή την ενεργοποιημένη αίσθηση χωρίς όμως να υπάρχει πραγματικός κίνδυνος.

    Σύμφωνα με την θεωρία μάλιστα, αφού αντιμετωπιστεί η απειλή, το σώμα απελευθερώνει ντοπαμίνη, ο οποίος παρέχει αισθήματα ευχαρίστησης και ανακούφισης.

    Σε μια μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που επισκέφθηκαν ένα στοιχειωμένο σπίτι υψηλής έντασης, εμφάνισαν λιγότερη εγκεφαλική δραστηριότητα ως απάντηση στα ερεθίσματα και λιγότερο άγχος αμέσως μετά την έκθεση στον τρόμο.

    Αυτό το εύρημα υποδηλώνει ότι η έκθεση σε ταινίες τρόμου, τρομακτικές ιστορίες ή βιντεοπαιχνίδια μπορεί πραγματικά να μας κάνει πιο ήρεμους μετά την εμπειρία.

    Ο τρόμος μας ενώνει

    Ένα βασικό κίνητρο για τα ανθρώπινα όντα είναι η αίσθηση ότι ανήκουν σε μια κοινωνική ομάδα.

    Τέτοια παραδείγματα αποτελούν οι βετεράνοι που υπηρέτησαν μαζί στη μάχη και οι επιζώντες φυσικών καταστροφών

    Οι ελεγχόμενες εμπειρίες φόβου δημιουργούν τεχνητά παρόμοιες ευκαιρίες για δεσμούς.

    Η έκθεση στο άγχος δεν πυροδοτεί μόνο την αντίδραση μάχης ή φυγής, αλλά σε πολλές καταστάσεις παρατηρείται η ανάπτυξη προστατευτικών και στοργικών εκδηλώσεων (tend-and-befriend response).

    Το σύστημα αυτό ρυθμίζεται σε μεγάλο βαθμό από τη λεγόμενη «ορμόνη της αγάπης», την ωκυτοκίνη.

    Έτσι, το να κάθεστε στο σκοτάδι και να παρακολουθούμε μία ταινία τρόμου με τους φίλους μας ή να περιπλανιόμαστε μαζί σε ένα στοιχειωμένο σπίτι, απ’ ότι φαίνεται κάνει καλό στην υγεία καθώς μας βοηθά να ενισχύσουμε τις κοινωνικές μας συνδέσεις.

    Μία μορφή ανοσίας

    Οι ελεγχόμενες εμπειρίες φόβου μπορεί επίσης να είναι ένας τρόπος προετοιμασίας.

    Τις πρώτες ημέρες της πανδημίας COVID-19, οι ταινίες «Contagion» και «Outbreak» , δηλαδή ταινίες που είχαν ως θέμα την διάδοση και την εξάπλωση ιών, ήταν πολύ δημοφιλείς στις πλατφόρμες.

    Αυτό παρατηρήθηκε καθότι παρακολουθώντας σενάρια απειλών να διαδραματίζονται με ελεγχόμενους τρόπους μέσω των media, μπορούμε να καταλάβουμε ποιοι είναι οι φόβοι μας και να προετοιμαστούμε για μελλοντικές απειλές.

    Οι ερευνητές του Εργαστηρίου Ψυχαγωγικού Φόβου του Πανεπιστημίου Aarhus στη Δανία απέδειξαν σε μια μελέτη ότι οι άνθρωποι που κατανάλωναν τακτικά μέσα τρόμου ήταν πιο ανθεκτικοί ψυχολογικά κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 από ό,τι οι μη λάτρεις του τρόμου.

    Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι αυτή η ανθεκτικότητα μπορεί να είναι αποτέλεσμα ενός είδους «εκπαίδευσης» που πέρασαν αυτοί οι οπαδοί.

    Δηλαδή, εξασκήθηκαν στην αντιμετώπιση του φόβου και του άγχους που προκαλούσε η μορφή ψυχαγωγίας τους. Ως αποτέλεσμα, ήταν καλύτερα προετοιμασμένοι να διαχειριστούν τον πραγματικό φόβο που προκάλεσε η πανδημία.

    Ένα θρίλερ την ημέρα…

    Στην περίπτωση των ελεγχόμενων εμπειριών φόβου, το να τρομάζουμε τον εαυτό μας είναι μια καίρια τεχνική που μας βοηθά να επιβιώνουμε και να προσαρμοστούμε σε έναν κόσμο που είναι συχνά τρομακτικός.

    Προκαλώντας ισχυρά, θετικά συναισθήματα, ενισχύοντας τα κοινωνικά δίκτυα και προετοιμάζοντάς τους εαυτούς μας για τους χειρότερους φόβους μας, είμαστε σε θέση να αγκαλιάσουμε την κάθε μέρα στο έπακρο.

    Έτσι, την επόμενη φορά που θα επιλέξετε ανάμεσα σε μια αισιόδοξη κωμωδία και ένα ανατριχιαστικό θρίλερ για την κινηματογραφική σας βραδιά, επιλέξτε τη σκοτεινή πλευρά… κάνει καλό στην υγεία σας.

    Πηγή: In.gr
  • Κλιματική κρίση: Το «πράσινο» στις πόλεις σώζει ζωές – Πώς τα πάρκα βελτιώνουν τη δημόσια υγεία
    Κλιματική κρίση: Το «πράσινο» στις πόλεις σώζει ζωές – Πώς τα πάρκα βελτιώνουν τη δημόσια υγεία

    Σύμφωνα με έρευνα η προσθήκη περισσότερων πάρκων, δέντρων και πρασίνου θα μπορούσε να βελτιώσει τη δημόσια υγεία και να μειώσει τους θανάτους που προκαλούνται από την κλιματική κρίση.

    Οι χώροι πρασίνου στις πόλεις διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στη μείωση των ασθενειών και των θανάτων που προκαλούνται από την κλιματική κρίση.

    Τα ευρήματα της ανασκόπησης υποδηλώνουν ότι η προσθήκη περισσότερων πάρκων, δέντρων και πρασίνου στις αστικές περιοχές θα μπορούσε να βοηθήσει τις χώρες να αντιμετωπίσουν τις βλάβες που σχετίζονται με τη ζέστη και να βελτιώσουν τη δημόσια υγεία, σύμφωνα με τον Guardian.

    Το ρεκόρ για την πιο ζεστή ημέρα του κόσμου «έσπασε» δύο φορές μέσα σε μία εβδομάδα νωρίτερα φέτος, όταν η παγκόσμια μέση θερμοκρασία του επιφανειακού αέρα έφτασε τους 17,15 C (62,87 F) καταρρίπτοντας το ρεκόρ των 17,09 C που είχε καθοριστεί μέρες νωρίτερα.

    Η κλιματική κρίση ανεβάζει τις παγκόσμιες θερμοκρασίες καθώς οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου απελευθερώνονται όταν οι άνθρωποι καίνε ορυκτά καύσιμα θερμαίνουν την ατμόσφαιρα της Γης.

    Οι συνολικές ευεργετικές επιδράσεις των χώρων πρασίνου είναι καλά τεκμηριωμένες, αλλά μέχρι τώρα οι επιπτώσεις τους στους κινδύνους για την υγεία που σχετίζονται με τη θερμότητα ήταν ελάχιστα κατανοητές.

    Πώς επιδρούν στην υγεία

    Τώρα, μια ανασκόπηση των αποδεικτικών στοιχείων από το London School of Hygiene & Tropical Medicine υποδηλώνει ότι ο άφθονος χώρος πρασίνου στις αστικές περιοχές συνδέεται με χαμηλότερα ποσοστά ασθενειών και θανάτων που σχετίζονται με τη ζέστη, καθώς και με καλύτερη ψυχική υγεία και ευεξία.

    «Οι αστικοί χώροι πρασίνου διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στον μετριασμό των κινδύνων για την υγεία που σχετίζονται με τη ζέστη, προσφέροντας μια πιθανή στρατηγική για τον αστικό σχεδιασμό για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και τη βελτίωση της δημόσιας υγείας», έγραψαν οι ερευνητές στο περιοδικό BMJ Open.

    «Μια ανασκόπηση του αστικού πρασίνου και της επίδρασής του στη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα που σχετίζεται με τη ζέστη υποδηλώνει ότι οι αστικοί χώροι πρασίνου, όπως τα πάρκα και τα δέντρα, μπορούν να έχουν θετικό αντίκτυπο στη μείωση των αρνητικών επιπτώσεων στην υγεία που συνδέονται με τις υψηλές θερμοκρασίες», πρόσθεσαν.

    «Μελέτες έχουν βρει ότι οι περιοχές με περισσότερο χώρο πρασίνου έχουν χαμηλότερα ποσοστά νοσηρότητας και θνησιμότητας που σχετίζονται με τη ζέστη σε σύγκριση με περιοχές με λιγότερο χώρο πρασίνου. Επιπλέον, το αστικό πράσινο μπορεί επίσης να έχει θετικό αντίκτυπο στην ψυχική υγεία και ευεξία, γεγονός που μπορεί επίσης να συμβάλει στη μείωση των αρνητικών επιπτώσεων στην υγεία των υψηλών θερμοκρασιών».

    Οι επιπτώσεις στη υγεία

    Οι έρευνες περιελάμβαναν επιδημιολογικές μελέτες, μελέτες μοντελοποίησης και προσομοίωσης, καθώς και πειραματική έρευνα και ποσοτικές αναλύσεις.

    Η ανασκόπηση έδειξε ότι οι αστικοί χώροι πρασίνου, όπως τα πάρκα και τα δέντρα, θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην αντιστάθμιση των δυσμενών επιπτώσεων στην υγεία των υψηλών θερμοκρασιών. Οι περιοχές με περισσότερο χώρο πρασίνου είχαν χαμηλότερα ποσοστά κακής υγείας και θανάτων που σχετίζονται με τη ζέστη από τις περιοχές με λιγότερο χώρο πρασίνου, ιδιαίτερα μεταξύ των ευάλωτων ομάδων.

    Η πρόσβαση σε χώρους πρασίνου είναι ένα παράδειγμα ανισοτήτων στην υγεία που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.

    Οι γιατροί προειδοποίησαν επίσης ότι μια «πραγματικά ανησυχητική» έλλειψη πρόσβασης σε χώρους πρασίνου για ορισμένες οικογένειες επιδείνωσε την κρίση παιδικής παχυσαρκίας.

    Πηγή: In.gr
  • Γιατί σκαλίζουμε κολοκύθες την ημέρα του Halloween; - Πότε πέφτει και τι γιορτάζουμε
    σε Plus +
    Γιατί σκαλίζουμε κολοκύθες την ημέρα του Halloween; - Πότε πέφτει και τι γιορτάζουμε

    Το Halloween πέφτει τη νύχτα της 31 Οκτωβρίου και είναι μια αργία η οποία εορτάζεται κυρίως σε χώρες του αγγλοσαξωνικού κόσμου, ωστόσο τα τελευταία χρόνια έχει όλο και περισσότερη άνθιση και στην Ελλάδα, με μικρούς και μεγάλους να ντύνονται με τρομακτικές στολές.

    Πώς ξεκίνησε ο εορτασμός του Halloween

    Μια θεωρία υποστηρίζει ότι η έμπνευση για την γιορτή προήλθε από τα γαελικά φεστιβάλ της σοδειάς, ιδίως του Σόουιν (ιρλ. Samhain).

    Πολλοί υποστηρίζουν ότι οι πρόδρομοι του Halloween είχαν παγανιστικές ρίζες. Κάποιοι μάλιστα υποστηρίζουν ότι το Σόουιν μετεξελίχθηκε σε Halloween από την χριστιανική εκκλησία, στους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες.

    Άλλοι ακαδημαϊκοί υποστηρίζουν ότι το Halloween προήλθε από τον εορτασμό της Ημέρας των Αγίων Πάντων και δεν αποτελεί μετεξέλιξη κάποιας γαελικής εορτής.

    Αν και για αιώνες ο εορτασμός του Halloween ήταν περιορισμένος μόνο στην Ιρλανδία και τη Σκωτία, τον 19ο αιώνα Ιρλανδοί και Σκωτσέζοι μετανάστες μετέφεραν τον εορτασμό στην Βόρεια Αμερική, ενώ από τα τέλη του 20ού αιώνα και τις αρχές του 21ου αιώνα λόγω της αμερικανικής επιρροής ο εορτασμός του Halloween έχει επεκταθεί και σε χώρες που δεν έχουν καμία σχέση με τον αγγλοσαξωνικό κόσμο.

    Πώς γιορτάζεται το Halloween

    Στο Halloween , τα παιδιά ντύνονται σε κάτι «τρομακτικό» και επισκέπτονται σπίτια μαζεύοντας γλυκά, το γνωστό ως «trick or treat» ή «φάρσα ή κέρασμα». Επίσης, η κολοκύθα αποτελεί σύμβολο της εορτής.

    Ακόμη, οι άνθρωποι κάνουν πλάκες, ανάβουν φωτιές, βλέπουν ταινίες με σχετική θεματολογία ή επισκέπτονται «στοιχειωμένα» αξιοθέατα.

    Θρησκευτική υπόσταση

    Για κάποιους ανθρώπους, το Halloween έχει και θρησκευτική σημασία. Κάποιοι συμμετέχουν σε λειτουργίες και ανάβουν κεριά στα μνήματα των συγγενών τους, αν και για άλλους, το Halloween αποτελεί μια εορτή χωρίς θρησκευτικό περιεχόμενο.

    Κάποιοι Χριστιανοί απέχουν από την κατανάλωση κρέατος εκείνη την ημέρα, καθώς αποτελεί την παραμονή της Ημέρας των Αγίων Πάντων.

    Τι συμβολίζουν οι κολοκύθες

    Η ιστορία που συνδέεται με τα κεριά και τις κολοκύθες είναι αυτή του Τζακ, ενός ανθρώπου που του αρνήθηκαν την είσοδο και στον παράδεισο και στην κόλαση. Ο Τζακ, σύμφωνα με τον μύθο, κατάφερε να αιχμαλωτίσει τον διάβολο, ο οποίος, για να απελευθερωθεί, του υποσχέθηκε ότι δεν θα τον ενοχλήσει.

    Έπειτα από μια άσωτη ζωή, ο Τζακ πέθανε και, βρίσκοντας τις πόρτες του παραδείσου κλειστές, οδηγήθηκε αναγκαστικά στην κόλαση. Ο διάβολος, όμως, πιστός στην υπόσχεσή του, δεν τον δέχθηκε και του πέταξε ένα κάρβουνο από τις φωτιές της λολάσεως, το οποίο ο Τζακ πήρε και το έβαλε μέσα σε ένα γογγύλι που είχε μαζί του για να τον βοηθά να βλέπει και από τότε τριγυρνά, ψάχνοντας να βρει ένας μέρος να ξεκουραστεί.

    Γι’ αυτό σε κάθε Halloween, οι Ιρλανδοί σκάλιζαν ραπάνια, πατάτες και κολοκύθες, έβαζαν μέσα ένα κερί και τα τοποθετούσαν κοντά σε παράθυρα, ώστε να κρατάνε μακριά τα κακά τα πνεύματα.

    Πηγή: Ethnos.gr
Sites του Ομίλου

Αγ. Κυριακής 4 | Πύργος Ηλείας | Τηλ: 26210 30400 | Δημοσιογραφικό τμήμα: 6976 869414 | Εμπορικό Τμήμα: 6945 556212 | email: [email protected]

Μ.Η.Τ. 242102 | ΑΦΜ: 105224221 - ΔΟΥ Πύργου | Aρ.Γ.Ε.ΜΗ. 141319425000 | Ατομική Επιχείρηση | Ιδιοκτήτρια - διευθύντρια - διαχειρίστρια - δικαιούχος ονόματος τομέα: Δήμητρα Βέλμαχου | Διευθυντής σύνταξης: Γιάννης Σπυρούνης

Up & High Media & Productions

ilia live smallCopyright © 2011 - 2024 Ηλεία Live!.
Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.

Μέλος του 
Μητρώο ΜΗ

Βλαχαντώνη Ολυμπία - Μεσιτικό Γραφείο