Κάθε χρόνο αυτή την εποχή, επισκέπτονται τη χώρα μας, πάρα πολλά είδη μεταναστευτικών πουλιών. Διασχίζουν αποστάσεις χιλιομέτρων, κάνουν μεγάλα ταξίδια πολλών ημερών, αναζητούν καταφύγια σε νοτιότερες χώρες, έχουν τον δικό τους όμορφο κόσμο.
Στη συγκεκριμένη περιοχή γίνεται παρατήρηση ενός μεγάλους αριθμού αυτών των αποδημητικών πουλιών.
Η συνομιλία με τον Λάμπρο Χαρέλο, ο οποίος είναι υπεύθυνος στο Τμήμα Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης του Πολιτιστικού και Μορφωτικού Συλλόγου το «Αιτωλικό» είναι αποκαλυπτική. Τον συναντήσαμε σε ένα ήσυχο βιότοπο στην καρδιά της λιμνοθάλασσας, σε μία υδάτινη πολιτεία, αποικία υδρόβιων σπάνιων πτηνών, στο «λιμανάκι» του Αιτωλικού, που ο ίδιος μαζί με μία ομάδα νέων από την περιοχή, δημιούργησαν.
Ο κ. Χαρέλος μιλά για την περιπέτεια της άτυχης αλκυόνης.
«Το σοβαρά τραυματισμένο πουλί βρήκε ένας ξεναγός. Αμέσως περισυλλέξαμε για να το περιθάλψουμε, όμως ήταν σοβαρά, υπέκυψε στα τραύματα του. Διαπιστώσαμε, πως στο πόδι είχε δακτυλίδι. Κάτω από τον κωδικό έγραφε Museum Praha. Στην συνέχεια, φτιάξαμε την προβλεπόμενη φόρμα, για την αναζήτηση του δακτυλιωμένου πουλιού και την στείλαμε στο Ελληνικό Κέντρο Δακτυλίωσης Πουλιών. Μας απάντησαν πως η αλκυόνη ήρθε από την Τσεχία. Στο σχετικό έγγραφο που έφτασε από την Πράγα στο Κέντρο, φαίνεται, πως το όμορφο πουλί ταξίδεψε για 51 ημέρες και διένυσε 1218 χιλιόμετρα».
Η νεκρή αλκυόνη, στάλθηκε στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή, το 1ο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στην Ελλάδα, το οποίο αποτελεί τον πρώτο ελληνικό φορέα, που καθιέρωσε την περιβαλλοντική εκπαίδευση.
Στο βιότοπο του Αιτωλικού, φιλοξενούνται πολλά μεταναστευτικά πουλιά με δακτυλίδι. Για έναν αργυροπελεκάνο και άλλα φοινικόπτερα, περιμένουν σύντομα απαντήσεις, για τις χώρες από όπου ήρθαν.
Στο Τμήμα Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης του Πολιτιστικού και Μορφωτικού Συλλόγου το Αιτωλικό, παρατηρούν συστηματικά την περιοχή και εντοπίζουν σταδιακά κάποια πουλιά που φέρουν δακτυλίδι στο πόδι. Παράλληλα, συνεργάζονται και με την Μονάδα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Μεσολογγίου του ΟΦΥΠΕΚΑ στο πλαίσιο όλων των καταγραφών, καθώς η περιοχή είναι προστατευόμενη, είναι ένα Εθνικό Πάρκο.
Όπως αναφέρει ο Λάμπρος Χαρέλος, αφού τα φωτογραφίσουν και καταφέρουν να διακρίνουν τον κωδικό, επικοινωνούν με το Ελληνικό Κέντρο Δακτυλίωσης Πουλιών. Το ΕΚΔΠ είναι μέλος του EURING (European Union for Bird Ringing) και λειτουργεί ως εκπρόσωπος της Ελλάδας, σε θέματα δακτυλιώσεων και γενικότερα μαρκαρίσματος άγριων πουλιών.
«Αφιερώνουμε πάρα πολλές ώρες στην παρατήρηση των πουλιών. Είναι κάτι που αγαπάμε, είναι το χόμπι μας. Και το πιο σημαντικό είναι, πως μαθαίνουμε τα απίστευτα και μεγάλα αυτά ταξίδια που πραγματοποιούν τα πουλιά για να έρθουν στην περιοχή μας», αναφέρει ο κ. Χαρέλος .
Όπως επισημαίνει, κατά την παρατήρηση, τα πουλιά είναι ήρεμα - όταν όμως σημειώνεται λαθροθηρία στο βιότοπο-, φεύγουν και αναζητούν άλλο καταφύγιο.
«’Όπου υπάρχει λαθροθηρία, δεν συναντάμε τους αριθμούς των πουλιών που περιμένουμε. Αλλάζουν τόπο, αναζητούν πιο ήρεμη περιοχή».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
