Τα ανθρώπινα δάκρυα φέρουν μια ουσία που αμβλύνει την επιθετικότητα, σύμφωνα με ερευνητές, οι οποίοι πιστεύουν ότι οι σταγόνες μπορεί να εξελίχθηκαν με την πάροδο του χρόνου για να προστατεύουν τα μωρά που κλαίνε.
Όπως αναφέρει ο Guardian, η μυρωδιά συναισθηματικών δακρύων από γυναίκες μείωσε την ανδρική επιθετικότητα κατά περισσότερο από 40% και προκάλεσε αντίστοιχες αλλαγές στον εγκέφαλο, αν και οι επιστήμονες πίσω από τη μελέτη πιστεύουν ότι όλα τα ανθρώπινα δάκρυα θα είχαν παρόμοιο αποτέλεσμα.
«Η μείωση της επιθετικότητας μας εντυπωσίασε», δήλωσε ο Δρ. Noam Sobel, καθηγητής νευροβιολογίας στο Ινστιτούτο Επιστημών Weizmann στο Ισραήλ. «Ό,τι κι αν υπάρχει στα δάκρυα, μειώνει πραγματικά την επιθετικότητα».
Προηγούμενη έρευνα στο εργαστήριο του Sobel είχε διαπιστώσει ότι η μυρωδιά γυναικείων δακρύων μείωνε την ανδρική τεστοστερόνη, αλλά δεν ήταν σαφές αν αυτό επηρέαζε τη συμπεριφορά. Στα ζώα, η εικόνα είναι σαφέστερη: οι γυμνοί τυφλοπόντικες, για παράδειγμα, καλύπτονται με δάκρυα για να προστατευτούν από τους επιτιθέμενους.
Για την τελευταία μελέτη, η Δρ. Shani Agron και άλλοι στο εργαστήριο του Sobel συνέλεξαν δάκρυα που κυλούσαν στα πρόσωπα έξι γυναικών καθώς παρακολουθούσαν λυπητερές ταινίες. Στα πειράματα συμμετείχαν 31 άνδρες οι οποίοι μύριζαν είτε φυσιολογικό ορό είτε γυναικεία δάκρυα, με εμποτισμένα βαμβάκια κολλημένα στο άνω χείλος τους. Στη συνέχεια, οι άνδρες έλαβαν μέρος σε ένα παιχνίδι υπολογιστή που χρησιμοποιείται στην ψυχολογία για να προκαλέσει επιθετική συμπεριφορά αφαιρώντας άδικα τους πόντους των παικτών.
Η επιθετική συμπεριφορά ήταν 43,7% χαμηλότερη όταν οι άνδρες μύριζαν γυναικεία δάκρυα έναντι φυσιολογικού ορού, γράφουν οι επιστήμονες στην επιθεώρηση Plos Biology. Περαιτέρω δοκιμές σε εγκεφαλικό σαρωτή αποκάλυψαν ότι όσοι μύριζαν δάκρυα είχαν μεγαλύτερη λειτουργική συνδεσιμότητα μεταξύ των περιοχών που χειρίζονται τις μυρωδιές και την επιθετικότητα, ενώ η δραστηριότητα στα δίκτυα του εγκεφάλου για την επιθετικότητα ήταν χαμηλότερη. «Αυτή η χημική ουσία φαίνεται να ενορχηστρώνει την αντίδραση του εγκεφάλου στην επιθετικότητα», δήλωσε ο Sobel.
Ένας γρίφος που αντιμετώπισαν οι επιστήμονες ήταν ότι ενώ τα τρωκτικά διαθέτουν ένα αισθητήριο σύστημα που μπορεί να ανιχνεύσει τέτοιες ουσίες, δεν υπήρχε γνωστός τρόπος για τους ανθρώπους να το κάνουν. Σε εργαστηριακές δοκιμές, ερευνητές της ομάδας από το Πανεπιστήμιο Duke διαπίστωσαν ότι τέσσερις τύποι υποδοχέων στους νευρώνες που αντιλαμβάνονται την όσφρηση ενεργοποιούνται από τα ανθρώπινα δάκρυα, γεγονός που υποδηλώνει ότι μπορεί να ανταποκρίνονται στην ουσία που καταστέλλει την επιθετικότητα.
Οι χημικές ουσίες στα δάκρυα είναι απίθανο να έχουν μεγάλο αντίκτυπο στις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις των ενηλίκων, παραδέχεται ο Sobel, αλλά εικάζει ότι η σύνθεση των δακρύων μπορεί να έχει εξελιχθεί για να προστατεύει τα ευάλωτα μωρά.
«Τα μωρά δεν μπορούν να πουν: “Σταματήστε να είστε επιθετικοί απέναντί μου”. Είναι πολύ περιορισμένη η ικανότητά τους να επικοινωνούν και είναι επίσης αβοήθητα. Τα δάκρυα εδώ λειτουργούν σαν μηχανισμός προστασίας και επιβίωσης», δήλωσε.
Το εργαστήριο του Sobel ελπίζει να εντοπίσει το ενεργό συστατικό των δακρύων. Αυτό θα άνοιγε την πόρτα για την παρασκευή της ουσίας και τη δυνητική χρήση της για τη μείωση των επιθετικών τάσεων.
