Η πρόταση για συγκρότηση κλειστής λίγκας στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο δικαιολογημένα συνάντησε την αντίδραση φιλάθλων και αθλητών σε όλη την Ευρώπη και αυτό γιατί η συγκεκριμένη πρόταση δεν έχει καμία σχέση με το αγαπημένο μας άθλημα, τις παραδόσεις και τις συγκινήσεις που αυτό προσφέρει. Είναι το αποτέλεσμα του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου, μια εξέλιξη που αφορά μόνο το ύψος και τη μοιρασιά των κερδών ανάμεσα σε ιδιοκτήτες - μεγαλομετόχους, κάτι το οποίο κυνικά ομολογείται και απ’ τους ίδιους.
Η αντιπαράθεση έχει να κάνει με το ποια διοργάνωση (UEFA - European Super League) θα διασφαλίζει περισσότερα κέρδη, αλλά και με το πώς και σε ποιους θα μοιράζονται τα υπέρογκα κέρδη από την αγορά του ποδοσφαίρου. Σχετίζεται επίσης με την αντιπαράθεση ευρωπαϊκών και αμερικανικών κεφαλαίων, που έχουν διεισδύσει σε ευρωπαϊκές ομάδες. Οι εξελίξεις αυτές αντιστρατεύονται το ενδιαφέρον και την αγάπη του φίλαθλου κόσμου για το παιχνίδι. Διαβάζοντας την αυστηρή τοποθέτηση του προέδρου της UEFA Αλεξάντερ Τζέφεριν για την απόπειρα των 12 ισχυρών ομάδων να δημιουργήσουν την δική τους Ευρωπαϊκή Σούπερ Λίγκα σκέφτηκα: Κοίτα ποιός μιλάει!
Γιατί αν οι «θρασύτατοι 12» έφτασαν στο σημείο να πιστεύουν και συγχρόνως να θεωρούν ότι το ποδόσφαιρο στην Γηραιά Ήπειρο είναι δική τους αποκλειστική υπόθεση ώστε να καθορίζουν αυτοί το μέλλον και την εξέλιξη του, αυτό το θράσος όχι μόνο τους το επέτρεψε αλλά τους το καλλιέργησε η ίδια η ανώτατη ποδοσφαιρική ευρωπαϊκή αρχή με την φιλοσοφία του αλόγιστου κέρδους και την μετατροπή ενός αθλήματος σε ΠΡΟΪΟΝ με αντικειμενικό σκοπό το κέρδος!
Το κέρδος και μόνο το κέρδος. Το ίδιο το παιχνίδι, τα τελευταία χρόνια, ακολουθεί λαχανιασμένο και καταιδρωμένο!
Η UEFA μοίρασε τα αργύρια, η UEFA τους δίδαξε πως η εξέλιξη τους και η γιγάντωση τους είναι αυτοσκοπός, η ΟΥΕΦΑ τους παρότρυνε να εγκαθιδρύσουν την δική τους μονοπωλιακή πολιτική! Όλα τα άλλα είναι να είχαμε να λέμε στα καφενεία!
Από τη στιγμή που το ποδόσφαιρο το λαϊκότερο όλων των αθλημάτων σε όλη την γη χάνει την λαϊκότητα του και μετατρέπεται σε ένα σπορ στα χέρια επιχειρηματιών με κύριο σκοπό την δημιουργία συλλόγων ελίτ , τότε το άθλημα εμφιαλώνεται και χάνει τα φυσικά του χαρακτηριστικά! Δεν είναι τυχαίο, ότι το Τσάμπιονς Λίγκ, εδώ και χρόνια αποτελεί αποκλειστική υπόθεση 8 ομάδων. Ίσως να είναι πολλές και οι 8 που αναφέρω. Θα μπορούσαμε να το πούμε και «Τσάμπιονς Λίγκ των μονοπωλίων» συνδέοντας την επιχειρηματική δράση στο χώρο του ποδοσφαίρου με αυτό που βιώνουμε από τα μονοπώλια σε όλες τις πτυχές της ζωής μας.
Οι αντιδράσεις των κυβερνήσεων σε αυτό το σχέδιο είναι υποκριτικές, μέρος της παραπάνω κάλπικης αντιπαράθεσης. Άλλωστε με την πολιτική τους υπηρετούν αυτήν ακριβώς την επιχειρηματική δράση και στο χώρο του ποδοσφαίρου.
Αποδεικνύεται ότι ο καπιταλισμός δεν αφήνει καμία ανθρώπινη δραστηριότητα έξω από τα αδηφάγα σχέδιά του. Οι φίλαθλοι και ο απλός κόσμος σωστά αντέδρασε στη δημιουργία ενός τέρατος που ετοίμαζαν να φτιάξουν αλλά αν δεν αντιδράσουν συνολικά στο που οδηγείτε το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός αυτό το τέρας θα επανέρθει ισχυρότερο. Ας ρωτήσουμε τους πατεράδες μας και τους παππούδες μας, όλους αυτούς που μας κράτησαν από το χεράκι όταν για πρώτη φορά περάσαμε την θύρα ενός γηπέδου, τι είναι η μπάλα, τι είναι η μαγεία του ποδοσφαίρου, τι θέλαμε να δούμε και να απολαύσουμε σαν πιτσιρικάδες όταν μας έβαζαν στους ώμους τους για να δούμε με τα δικά μας μάτια αυτό που απολάμβαναν οι μεγαλύτεροι! Για να το ξαναζήσουμε όλο αυτό μοναδική λύση είναι να απαλλαγεί το ποδόσφαιρο και συνολικά ο αθλητισμός από τη θηλιά της εμπορευματοποίησης και της επιχειρηματικής δράσης.
*Χρήστος Γιάνναρος, Μέλος της Τ.Ε. Ηλείας του ΚΚΕ, Δημοτικός Σύμβουλος Πύργου.
(Δελτίο Τύπου)
