Με επιτυχία ολοκληρώθηκε το Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου το 47ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή στο πάρκο Ξυστρή στον Πύργο με σύνθημα «να ζείς, να τολμάς, να προχωράς, για την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας το σοσιαλισμό». Τα μέλη και οι φίλοι τις ΚΝΕ είχαν ετοιμάσεικατάλληλα το χώρο, έχοντας πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την αποφυγή της διασποράς του κορονοϊού.
Στο χώρο λειτουργούσαν μπάρ, βιβλιοπωλείο της σύγχρονης εποχής και περίπτερα με αντιπροσωπίες του ΚΕΘΕΑ και της συντονιστικής επιτροπής πυροπλήκτων Ηλείας.
Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν με οπτικό – ακουστικό αφιέρωμα στον μεγάλο μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, ενώ αναφορά στο έργο του έγινε από τη μαθήτρια και μέλος της ΚΝΕ Βασιλική Λυμπεροπούλου
Χαιρετισμό απηύθυνε η Ελένη Τσίγκλα, μέλος του Τομεακού συμβουλίου Ηλείας της ΚΝΕ, η οποία στάθηκε στις ελλείψεις που υπάρχουν για ακόμη μια χρονιά στα σχολεία, λίγο πριν την έναρξη των μαθημάτων και επισήμανε ότι οι νέοι πρέπει να πάνε κόντρα στο ρεύμα απογοήτευσης και υποταγής, και να παλέψουν γι’αυτό που είναι πραγματικό σύγχρονο και προοδευτικό, για τη νέα κοινωνία, το Σοσιαλισμό – Κομμουνισμό.
Η κεντρική ομιλία έγινε από τον Θανάση Τζίμα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος χαιρέτησε το μεγάλο συλλαλητήριο της Πέμπτης 2/9 στον Πύργο και εκτός των άλλων αναφέρθηκε στις εγκληματικές ευθύνες των κυβερνήσεων όσον αφορά την πυροπροστασία. Επισήμανε χαρακτηριστικά ότι δεν μπορούμε να συμβιβαζόμαστε με την ιδέα ότι όταν πιάνει μια φωτιά θα απειλούνται και τελικά θα γίνονται στάχτη σπίτια, περιουσίες, δάση και ότι τα τεράστια βήματα της επιστήμης μπορούν να συμβάλλουν αποφασιστικά στην προστασία του περιβάλλοντος, στην ενίσχυση της ολοκληρωμένης προστασίας των δασών από κάθε κίνδυνο. Κλείνοντας τόνισε ότι όσο δυναμώνει η προοπτική ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης που στο επίκεντρο θα έχει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών κι όχι τη κερδοφορία των λίγων, τόσο μεγαλύτερη δυναμική θα αποκτά ο αγώνας σήμερα.
Η βραδιά ολοκληρώθηκε με συναυλία από το συγκρότημα “BandaMorena”
Η ομιλία του Θανάση Τζίμα
Φίλες και φίλοι,
συντρόφισσες και σύντροφοι,
Και από αυτό το βήμα του 47ου Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του Οδηγητή, εδώ στον Πύργο και την πολύπαθη Ηλεία, εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη μας στους χιλιάδες πυρόπληκτους της περιοχής, αλλά και στους πυρόπληκτους όλης της χώρας. Στις χιλιάδες λαϊκές οικογένειες και στα παιδιά τους που είδαν και πάλι τους κόπους μιας ζωής να γίνονται στάχτη.
Εκφράζουμε τους θερμούς αγωνιστικούς μας χαιρετισμούς σε όλους αυτούς, που αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, που συσπειρώθηκαν στα σωματεία και τους συλλόγους τους, στις επιτροπές αγώνα, που βγήκαν στο δρόμο επιβεβαιώνοντας το αυτονόητο, ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό.
Στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις τις μαχητικές κινητοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν εδώ στον Πύργο και αλλού. Το μεγάλο συλλαλητήριο της Πέμπτης, το συλλαλητήριο στην Εύβοια, αλλά και τις συναυλίες αλληλεγγύης που διοργανώνονται από τα ταξικά συνδικάτα και άλλους μαζικούς φορείς. Δείχνουν ακριβώς το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν οι εργαζόμενοι ώστε το έγκλημα να μην ξεχαστεί, να μην παραγραφεί.
Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, βρίσκονται και θα συνεχίσουν να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα ώστε τα δίκαια αιτήματά τους να γίνουν πράξη.... για να αποκατασταθούν στο 100% οι ζημιές, άμεσα και χωρίς κοροϊδίες και κόφτες, για να εξασφαλιστεί το χαμένο εισόδημα, τα σπίτια και οι περιουσίες, να συνεχίσει η ζωή όλων των πληγέντων.
Φίλοι και φίλες,
Η δικαιολογημένη οργή που ξεχειλίζει, δεν πρέπει να ξεφουσκώσει. Πρέπει να βρει γόνιμη διέξοδο βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό ένοχο, το σάπιο αυτό εκμεταλλευτικό σύστημα. Είναι το αστικό κράτος και οι κυβερνήσεις του που σε κάθε τους κίνηση τσαλαπατούν τις λαϊκές ανάγκες, τις ανάγκες της νεολαίας, προκειμένου να εξασφαλίσουν τα καλά και τα συμφέροντα για τους λίγους και εκλεκτούς.
Αυτοί γεννούν τα απανωτά αδιέξοδα. Αυτοί φτιάχνουν ένα κόσμο άδικο και σκληρό. Μια χούφτα παράσιτα κολυμπούν στα δισεκατομμύρια και κάνουν ταξίδια στο διάστημα, και όλοι εμείς, οι σύγχρονοι σκλάβοι, κινδυνεύουμε κάθε φορά που πιάνει πυρκαγιά να καούμε και κάθε φορά που πιάνει βροχή να πνιγούμε. Κρίσεις και πόλεμοι, φτώχεια και ανεργία, απανωτές καταστροφές σε μια εποχή τεράστιων κατά τ’ άλλα τεχνολογικών και επιστημονικών δυνατοτήτων, αυτά είναι τα δώρα που προσφέρονται στους εργαζόμενους, στους βιοπαλαιστές της πόλης και της υπαίθρου. Γιατί λοιπόν να τους ανεχτούμε;
Η οργή και η αγανάκτηση δεν πρέπει να ξεφουσκώσουν από τις δικαιολογίες που και πάλι θα ακουστούν από τα χείλη των αρμοδίων. Η συζήτηση την προηγούμενη βδομάδα στη βουλή, ήταν αποκαλυπτική:
ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και από κοντά το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ συνέχισαν το γνωστό τροπάρι. Αλληλοκατηγορίες, φωνές, και από πίσω, πλήρης σύμπνοια για να κρύψουν τις αιτίες και τις τεράστιες ευθύνες τους.
Μιλά η Κυβέρνηση και σιγοντάρουν και τα υπόλοιπα κόμματα για την περιβόητη κλιματική αλλαγή. Εμείς ρωτάμε:
-Φταίει η κλιματική αλλαγή για τη μείωση στις προβλεπόμενες δαπάνες για τη δασοπυρόσβεση και την πυροπροστασία γενικά; Για τα πενιχρά κονδύλια που αγγίζουν μετά βίας το 10% των αναγκών;
-Φταίει η κλιματική αλλαγή που ο μέσος όρος ηλικίας των πυροσβεστών είναι 45-50 ετών, που εργάζονται εξουθενωμένοι με διαρκείς μετακινήσεις και σε συνεχή επιφυλακή; Που τα εναέρια και επίγεια μέσα προστασίας είναι λιγοστά και απαρχαιωμένα;
-Τέτοιες μεγάλες καταστροφές είχαμε και πριν 30 χρόνια αφού και το 2000 είχαν καεί και πάλι 1,6 εκ στρέμματα. Το ίδιο και το 1988. Η μήπως απευθύνονται σε λωτοφάγους; Μήπως και το 2007 τα ίδια δεν έλεγαν; στις τότε μεγάλες πυρκαγιές που θρηνήσαμε δεκάδες νεκρούς και εδώ στην Ηλεία, δεν ήταν η τότε κυβέρνηση της ΝΔ και ο υπουργός της που μας έκαναν μαθήματα για το στρατηγό-άνεμο;
Δε συζητάμε κάν για την άθλια τακτική της κυβέρνησης που βάζοντας μέτρο σύγκρισης τις τραγωδίες που ζήσαμε στο Μάτι το 2019, στην Πελοπόννησο και την Εύβοια το 2007, προσπαθεί να μας πει ότι όλα τα έκανε καλά και γι΄αυτό δε θρηνήσαμε νεκρούς. Η τακτική που εφάρμοσε η κυβέρνηση, με το “τρέξτε να σωθείτε” του 112, εκκενώνοντας χωριά, σπίτια, περιουσίες, αφήνοντάς τες στο έλεος της πυρκαγιάς, δικαίως συνάντησε την απειθαρχία των κατοίκων που αψήφησαν τις εντολές και στάθηκαν στο πλευρό των πυροσβεστών για να περιορίσουν τις απώλειες.
Τέτοιο σχέδιο, να το βράσουμε. Φτάνει πια η κοροϊδία.
Και βέβαια, δε φταίει μόνο η ΝΔ που τα άλλα κόμματα την κατηγορούν για ανικανότητα. Τη φωλιά τους, την έχουν λερωμένη όλες οι κυβερνήσεις που προωθούν αυτές τις πολιτικές.
-Ενώ τα δάση αποτελούν το 65% του εδάφους της χώρας μας, ούτε μία κυβέρνηση δεν έδωσε διαχρονικά πάνω από το 0,04% του κρατικού προϋπολογισμού για την προστασία τους.
Η ΝΔ φέτος για παράδειγμα και ενώ τα δασαρχεία ζητούσαν 17,7 εκατομμύρια για έργα αντιπυρικής θωράκισης, πίστωσε μόλις 1,7 εκατομμύρια, δηλαδή το 10%
Και ο ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν μπορεί να δικαιολογείται γιατί και αυτός επί των ημερών του το 2016-2019 έδωσε ακόμα λιγότερα.
-Και βέβαια δεν είναι μόνο η χρηματοδότηση. Ποια κυβέρνηση κατάργησε αυτό τον εγκληματικό διαχωρισμό στην οργάνωση πρόληψης και δασοπυρόσβεσης; Καμία.
Τώρα βγαίνει και η κ.Γεννηματά στα κεραμίδια, ξέχασε όμως να μας πει ότι ήταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 1998, που νομοθέτησε τον απαράδεκτο αυτό διαχωρισμό.
Όλες οι κυβερνήσεις χτίζουν πάνω στα αποκαΐδια προκειμένου να προωθηθεί η ραγδαία εμπορευματοποίηση της γης. Για να αυγατίσουν οι μπίζνες και τα κέρδη των καπιταλιστών.
Έτσι, η ΝΔ, θέσπισε τη λεγόμενη “νέα πολιτική για τα δάση”, αναγνωρίζοντας τη δράση των μονοπωλιακών ομίλων στα δασικά οικοσυστήματα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτός που πέρασε τους νόμους για τις “βοσκήσιμες γαίες” και τις “οικιστικές πυκνώσεις” αποχαρακτηρίζοντας δασικές εκτάσεις. Μάλιστα το 2017, με νόμο, εξαίρεσε τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους του τουρισμού από όλες τις απαγορεύσεις που διέπουν ένα αυθαίρετο. Όλοι μαζί λοιπόν, βαδίζουν τον ίδιο επικίνδυνο και εγκληματικό δρόμο.
Όλοι αυτοί που δήθεν σκίζονται για την πράσινη μετάβαση, το μόνο που έχουν στο μυαλό τους είναι οι πράσινες μπίζνες του κεφαλαίου. Εκεί κατευθύνονται και τα δισεκατομμύρια του περιβόητου Ταμείου Ανάκαμψης, του νέου υπερμνημόνιου που θα πληρώσει και πάλι ο λαός. Ακόμα και τώρα, πάνω στα καμμένα, ψάχνουν νέες ευκαιρίες για τους ομίλους, ετοιμάζοντας να τους χρίσουν ανάδοχους για την αναδόμηση των δασών. Ντροπή και αίσχος λέμε εμείς.
Στην ίδια κατεύθυνση στέκονται και οι περιφερειακές αρχές. Μιλούν με δήθεν συμπάθεια για τα βάσανα των πυρόπληκτων, αρνήθηκαν όμως να υιοθετήσουν το πλαίσιο διεκδικήσεων της επιτροπής αγώνα. Είναι μάλιστα τόσο το ενδιαφέρον τους που δεν κάλεσαν κάν τους ενδιαφερόμενους στην πρόσφατη συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου. Κατά τα άλλα όλο λόγια. Λάδι, λάδι, και τηγανίτα τίποτα.
Μόνο το Κομμουνιστικό Κόμμα στέκεται στον αντίποδα της εγκληματικής αυτής πολιτικής. Μπορεί να υπάρξει ολοκληρωμένη διαχείριση και προστασία των δασών; Εμείς λέμε μπορεί:
-Με τη μελέτη διαχείρισης του δάσους, με παρεμβάσεις στη σύνθεση της βλάστησης, υλοτομίες, δασοτεχνικά έργα, συντήρηση και βελτίωση των υποδομών και των δικτύων.
-Με τη σύγχρονη μελέτη αντιπυρικής προστασίας, με μέτρα σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης προκειμένου να αντιμετωπίζεται η φωτιά πριν ξεσπάσει
-Με γενναία χρηματοδότηση για την υλοποίηση αυτού του σχεδιασμού, για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και εξασφάλιση όλων των αναγκαίων μέσων. Μόνο οι δαπάνες για τη χρηματοδότηση των αποστολών στο Αφγανιστάν ξεπέρασαν τα 300 εκ. ευρώ και την ίδια στιγμή για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών χρησιμοποιούνται πτητικά μέσα ηλικίας άνω των 40 ετών.
Ταυτόχρονα απαιτούμε την άμεση εξασφάλιση κονδυλίων για να καλυφθούν όλες οι ανάγκες των πυρόπληκτων. Και όταν λέμε όλες οι ανάγκες, εννοούμε να κερδίσουν πίσω οι λαϊκές οικογένειες ότι καταστράφηκε, ότι έχασαν. Το σπίτι τους, τη δουλειά τους, τις καλλιέργειές τους, το εισόδημά τους. Αυτό θέλουν οι κάτοικοι στην Ηλεία, στην Εύβοια, στην Αττική και σε όλες τις περιοχές. Να μπορέσουν να μείνουν στον τόπο τους, να μην ξεριζωθούν. Με δύο λόγια τίποτε δεν μπορεί να γίνει ανεκτό πέρα από τη γρήγορη, άμεση και καθολική 100% αποζημίωση για όλους τους πυρόπληκτους και για όσο χρειαστεί.
Και βέβαια, δε σταματάμε εδώ. Απαιτούνται εδώ και τώρα άμεσα και εκτεταμένα αντιδιαβρωτικά μέτρα αντιπλημμυρικής προστασίας για να μη ζήσουμε νέες τραγωδίες και καταστροφές.
Δε μπορούμε να συμβιβαστούμε με την ιδέα ότι όταν πιάνει μια φωτιά θα απειλούνται και τελικά θα γίνονται στάχτη σπίτια, περιουσίες, δάση. Δε συμβιβαζόμαστε με την ιδέα ότι όταν θα βρέχει θα πλημμυρίζουν ολόκληρες περιοχές, θα κινδυνεύουν άνθρωποι. Δε μπορεί εν έτει 2021 η ανθρώπινη ζωή να μένει απροστάτευτη.
Τα τεράστια βήματα της επιστήμης μπορούν να συμβάλλουν αποφασιστικά στην προστασία του περιβάλλοντος, στην ενίσχυση της ολοκληρωμένης προστασίας των δασών από κάθε κίνδυνο.
Η αντιστοίχηση των δυνατοτήτων της επιστήμης με την ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο με τις ρεαλιστικές προτάσεις του ΚΚΕ.
Οι προτάσεις αυτές μας οδηγούν σε ένα άλλο δρόμο οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης του τόπου μας που στο επίκεντρο θα έχει πρωταρχικά την εξασφάλιση της λαϊκής ευημερίας. Σε αυτό το δρόμο βαδίζει το ΚΚΕ και η ΚΝΕ και σας καλούμε να βαδίσετε και εσείς
Φίλοι και φίλες, συντρόφισσες και σύντροφοι,
Το ίδιο το σύνθημα του φετινού Φεστιβάλ της ΚΝΕ “να ζεις, να τολμάς, να προχωράς! Για την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, το σοσιαλισμό” είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.
Γεννήθηκε ακριβώς μέσα στις καθημερινές αγωνίες και τα αδιέξοδα του λαού μας, και ρίζωσε στους αγώνες του, που όλο το προηγούμενο διάστημα, με την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών, έσπασαν στην πράξη το φόβο και το συμβιβασμό, αναδεικνύοντας εκκωφαντικά τη δύναμη της οργανωμένης λαϊκής πρωτοβουλίας και αλληλεγγύης.
Απευθυνόμαστε πρώτα και κύρια στη νέα γενιά. Το περιεχόμενο του Φεστιβάλ, οι θέσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος μπορούν να δώσουν απαντήσεις στους προβληματισμούς σας, αν μπορούν τα πράγματα να είναι αλλιώς και πώς θα αλλάξουν. Καλούμε τους νέους και τις νέες να συζητήσουμε από κοντά για τις θέσεις και τη δράση του ΚΚΕ , μακριά από τον παραμορφωτικό φακό του συστήματος, να δράσουμε από κοινού.
Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ παίρνουν ξεκάθαρη θέση: να ζεις σήμερα, δεν σημαίνει απλά να επιβιώνεις.
Να ζεις σήμερα σημαίνει να απολαμβάνεις όλες τις μεγάλες δυνατότητες της σύγχρονης εποχής και της τεχνολογικής έκρηξης.
Σημαίνει όλοι οι νέοι να μορφώνονται ολόπλευρα και ουσιαστικά, να μην κατηγοριοποιείται η γνώση ανάλογα με το πορτοφόλι, όπως προβλέπει και ο νέος νόμος της κυβέρνησης που ψηφίστηκε το κατακαλόκαιρο.
Ζωή σήμερα σημαίνει οι νέοι να μαθαίνουν ολοκληρωμένα την επιστήμη ή την τέχνη που έχουν επιλέξει, θέτοντας την στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών. Με υποδομές που αντιστοιχούν στα σημερινά δεδομένα και όχι με σχολεία και πανεπιστήμια καλύβια, που παραμένουν κλειστά για πάνω από ένα χρόνο.
Σημαίνει να δουλεύουν στο αντικείμενο που έχουν σπουδάσει. Να έχουν όλοι σταθερή δουλειά, να εργάζονται δημιουργικά λιγότερες ώρες, απολαμβάνοντας καλύτερο επίπεδο ζωής.
Και όχι να δουλεύουν χωρίς δικαιώματα, με εργασιακές σχέσεις λάστιχο, πότε στην ανεργία και πότε με απλήρωτα 10ωρα. Να μην αναγκάζονται να τζογάρουν τον κόπο τους, την ασφάλισή τους, για να κάνουν μπίζνες τα κοράκια των επενδυτικών ομίλων της Ασφάλισης.
Ζωή σήμερα σημαίνει να έχουν όλοι οι νέοι ελεύθερο χρόνο που να μπορεί να αξιοποιείται δημιουργικά με ψυχαγωγία, πρόσβαση και συμμετοχή στην πολιτιστική δημιουργία, τον αθλητισμό, τις διακοπές. Κι όχι να είναι όλα εμπόρευμα, εκτόνωση, διαπαιδαγώγηση στις σάπιες αξίες του ανταγωνισμού, του ατομισμού, της υποτίμησης της προσωπικότητας ενός ανθρώπου, με τα στρεβλά πρότυπα για τις σχέσεις των δυο φύλων.
Να ζεις και να τολμάς. Τι σημαίνει όμως να τολμάς;
Η πραγματική τόλμη είναι να αμφιβάλεις, να αναζητάς, να κατανοείς την πραγματικότητα και να μη «μουδιάζεις», αλλά να τρέφεις μέσα σου συνειδητό θυμό.
Όταν φτιάχνουν νόμους για να περιορίσουν τη δράση των σωματείων, όταν ετοιμάζονται να βάλουν αστυνομία στα Πανεπιστήμια, όταν δυναμώνει η καταστολή ως αναγκαίο συμπλήρωμα της αντιλαϊκής πολιτικής σε όλη την ΕΕ, όταν δυναμώνει ο αντικομμουνισμός, όταν οι πολεμικές δαπάνες και προετοιμασίες αυξάνονται σε όλο τον κόσμο.
Τόλμη σημαίνει ώριμη οργή και πάλη, γνωρίζοντας ότι στην πραγματικότητα όλα αυτά δείχνουν τον φόβο της αστικής τάξης, τα τεράστια αδιέξοδα του συστήματος της, τις αντιφάσεις που το συνταράσσουν, με τις οικονομικές κρίσεις, τους ανταγωνισμούς για τα κέρδη που αναδιατάσσουν τις συμμαχίες τους.
Τόλμη είναι να μη μένεις μόνος σου. Να επιλέγεις την συλλογικότητα, την αλληλεγγύη, την οργάνωση. Κόντρα στα μηνύματα των εξουσιαστών. Είναι η δράση στο μαθητικό συμβούλιο, στον Φοιτητικό Σύλλογο. Είναι η οργάνωση στο σωματείο, η δραστήρια συμμετοχή στις διαδικασίες του κινήματος, πρώτα απ’ όλα μέσα στους χώρους δουλειάς, εκεί που δίνεται η «μάχη των μαχών».
Τολμηρός είναι ο νέος και η νέα που οργανώνονται στη ΚΝΕ, που θέτουν στη ζωή, τους πιο υψηλούς στόχους, αξίες και ιδανικά. Γιατί τόλμη στη πράξη, χωρίς τόλμη στις ιδέες, δεν μπορεί να υπάρξει. Και το ΚΚΕ πρεσβεύει ότι πιο προοδευτικό έχει γεννήσει η ανθρώπινη σκέψη και δράση. Γι' αυτό μπορεί να πορεύεται κόντρα σε θεούς και δαίμονες.
Γι' αυτό μπορεί να προχωράει με πρόγραμμα, σχέδιο και στόχο που οδηγεί σε μια νέα, ανώτερη οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνικής ζωής. Όχι κυνηγώντας χίμαιρες, αλλά ακολουθώντας αυτό που η επιστημονική θεωρία, η μελετημένη πείρα και οι δυνατότητες της εποχής δείχνουν να στέκει μπροστά, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
Τα τεράστια επιτεύγματα της επιστήμης, της πράσινης και ψηφιακής τεχνολογίας μπορούν να υπηρετήσουν τον εργαζόμενο άνθρωπο μόνο εάν αντιστοιχηθούν με καινοτόμες σχέσεις παραγωγής. Εάν ενταχθούν στον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό, στο έδαφος της κοινωνικοποιημένης ιδιοκτησίας και της εργατικής εξουσίας.
Γιατί αυτό πραγματικά αντιστοιχεί στην πρόοδο. Έτσι μπορεί να εμπεδωθεί η λαϊκή ευημερία. Για να σπάσουν τα δεσμά της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και κερδοφορίας που καθορίζουν τι θα παραχθεί, με ποιους όρους, πότε, σε πλήρη αντίθεση με τις ανάγκες αυτών που πραγματικά παράγουν, τις ανάγκες της κοινωνίας.
Τίποτε καλό δεν έχει να προσφέρει το σημερινό σύστημα της εκμετάλλευσης στο λαό, αφού τα πάντα υποτάσσονται στα κέρδη των λίγων αφήνοντας απραγματοποίητες ακόμα και πιεστικές λαϊκές ανάγκες
Μεγάλη απόδειξη γι' αυτό αποτελούν οι εκατόμβες νεκρών στην πανδημία με πρώτες και καλύτερες τις ΗΠΑ, τη μητρόπολη του καπιταλισμού αλλά και την πολιτισμένη Ευρώπη.
Απόδειξη αποτελεί και η υποταγή της παραγωγής και διανομής των εμβολίων, οι ανταγωνισμοί για τα κέρδη των φαρμακευτικών ομίλων αλλά και οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί.
Σήμερα που μεγαλώνει συνεχώς το χάσμα ανάμεσα στο πως θα μπορούσαμε να ζούμε και πως τελικά ζούμε, αυτό παραμένει το μεγάλο πρόβλημα της εποχής. Να απαλλαγεί η κοινωνία από τον βραχνά, τον παρασιτισμό, την καπιταλιστική ιδιοκτησία. Να αλλάξει η τάξη που έχει στα χέρια της τα κλειδιά της οικονομικής ανάπτυξης κι όχι απλά να φεύγει μια κυβέρνηση για να έρχεται μια άλλη, να «βάζει ο Μανωλιός τα ρούχα του αλλιώς».
Στέλνοντας στο μουσείο της κοινωνικής ιστορίας το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα. Κίνητρο για την παραγωγή και την ανάπτυξη της οικονομίας, να είναι οι διευρυνόμενες λαϊκές ανάγκες, βάζοντας οριστικό τέλος στον εφιάλτη της ανεργίας. Ανοίγοντας το δρόμο, να συμβαδίζει η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας με τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, τη λαϊκή ευημερία.
Οι νέοι άνθρωποι να μπορούν να αναπτύξουν ελεύθερα όλες τις ικανότητες τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα τους, να συμμετέχουν ενεργά, συνειδητά, δημιουργικά σε όλη την κοινωνική, πολιτική, πολιτιστική δραστηριότητα, να έχουν πραγματικά τη ζωή στα χέρια τους. Κι όχι να ζουν σε ένα σύστημα που «ελευθερία» είναι η «ελευθερία» του εργοδότη, οπού όλα μπορείς να τα αμφισβητήσεις εκτός από το σύστημα και την εκμετάλλευση, όπου στο όνομα της ατομικής ελευθερίας «κουκουλώνεται» η πιο μεγάλη συλλογική σκλαβιά. Όπου καλούν τους νέους «ελεύθερα» να επιλέξουν πώς θα διαχειριστούν τη φτώχεια, την ανασφάλεια, την ανεργία, που τους καλούν ακόμα και να ναρκωθούν ελεύθερα, «για να την βρουν», αφού χάνουν τη πραγματική ζωή.
Οι σκοποί μας είναι πραγματικά μεγάλοι. Συναντιούνται με τα όνειρα της νεολαίας για μια καλύτερη ζωή. Συναντιούνται στη πάλη για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Αυτό είναι το νέο, το καινοτόμο. Από αυτό το στόχο αντλεί το ΚΚΕ την ζωντάνια, την αντοχή του.
Κι όχι στα λόγια ή περιμένοντας τη μεγάλη μέρα. Να ζεις, να τολμάς, να προχωράς. Αυτό το μήνυμα στέλνει ολόκληρη η δράση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ από το ξέσπασμα της πανδημίας μέχρι σήμερα. Κόντρα σε όσους καλούσαν το λαό να κάνει πίσω, να μην παρεμβαίνει, να παραδοθεί στους εκμεταλλευτές και το σύστημα τους.
Το ΚΚΕ έχει συγκεντρώσει μεγάλη πείρα. Γνωρίζουμε ότι ένας είναι ο δρόμος για τις λαϊκές ανάγκες, αυτός της ταξικής πάλης σε όλες τις συνθήκες, με στόχο να βάλουμε εμπόδια στα χειρότερα, για να νικήσει η ζωή, η εργατική τάξη, κατακτώντας τη δική της εξουσία. Γι' αυτό η «οργανωμένη απειθαρχία» του ΚΚΕ, υπεράσπισε στη πράξη και όχι στα λόγια την Υγεία και τα υγειονομικά μέτρα που απαιτούνταν, τα δικαιώματα του λαού. Τροφοδότησε με τόλμη μια σειρά αγωνιστικών, απεργιακών δράσεων και έδωσε νέα πείρα σε συνθήκες περιορισμών και απαγορεύσεων, που τις έσπασε όταν ήταν αναγκαίο, όταν άλλοι υποτιθέμενοι φίλοι του λαού και της νεολαίας έκαναν χαρτοπόλεμο.
Κι αυτή η περίοδος φανέρωσε δυνατότητες. Επιβεβαίωσε αυτό που το ΚΚΕ λέει σε όλους τους τόνους, την αναγκαιότητα ενός ενιαίου κινήματος κοινωνικών δυνάμεων και των μαζικών φορέων τους που έχουν κοινά συμφέροντα και προσδοκίες. Κινήματος μαζικού, που θα έχει σταθερά στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο και θα επιδρά στο γενικότερο συσχετισμό της ταξικής πάλης.
Το ΚΚΕ, με τα στελέχη και τα μέλη του να βρίσκονται καθημερινά μπροστά στη μάχη, έχει πλήρη συνείδηση των δυσκολιών που έχει να αντιμετωπίσει, αλλά έχει και την ατσάλινη θέληση να προχωρήσει παραπέρα η απαραίτητη ιδεολογική - θεωρητική ανάπτυξη όλων μας, ώστε να αντιμετωπίσουμε με επάρκεια τις απαιτήσεις διεξαγωγής της ταξικής πάλης στις σύνθετες κι απρόβλεπτες ως ένα βαθμό εξελίξεις, διεθνώς και στη χώρα μας.
Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για να ανεβάσουμε την ικανότητά μας να συμβάλουμε στην οργάνωση του αγώνα σε όλες τις συνθήκες. Με τις θέσεις και την αγωνιστική πρωτοπόρα στάση μας μέσα στο κίνημα, να ωθούμε στη μεγαλύτερη λαϊκή, νεανική πρωτοβουλία και μαχητικότητα. Μετρώντας βήματα στην οργάνωση της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων, των φτωχών αγροτών, των νέων και των γυναικών στα σωματεία, στους συλλόγους και τους φορείς τους, στην ανάπτυξη της πάλης τους, ενάντια στα μονοπώλια και τις κυβερνήσεις τους, την καπιταλιστική ιδιοκτησία, στην προώθηση της κοινωνικής συμμαχίας.
Ολα τα παραπάνω, δεν τα βλέπουμε σαν ασκήσεις επι χάρτου, σαν όνειρα για το αύριο. Τα κάνουμε πράξη σήμερα, γιατί ξέρουμε ότι στη σημερινή δράση μπολιάζονται οι μεγάλοι κοινωνικοί αγώνες που θα ξεσπάσουν αργά ή γρήγορα.
Οι νέες εξαγγελίες της κυβέρνησης από το βήμα της ΔΕΘ τις επόμενες μέρες θα αποτελέσουν και πάλι οδηγό για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Τα δισεκατομμύρια του ταμείου ανάκαμψης που διαφημίζει η ΝΔΕ και ο πρωθυπουργός, φορτώνονται στις πλάτες του λαού που την ίδια στιγμή καλείται να κάνει νέες θυσίες.
Ο νόμος έκτρωμα του Χατζιδάκη, ο νέος νόμος για τις επικουρικές συντάξεις που τις μετατρέπει σε τζόγο για τους εργαζόμενους και σε κότα με τα χρυσά αυγά για το κεφάλαιο, η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, το κυνηγητό για τα χρέη στους α/α και οι πολιτικές στα πλαίσια της ΚΑΠ για την αγροτική παραγωγή, οι αντιεκπαιδευτικοί νόμοι, πρέπει να βρουν απέναντί τους την οργανωμένη λαϊκή οργή και πάλη.
Το ίδιο ισχύει και στο μέτωπο της υγείας και του εμβολιασμού. Η διχαστική προπαγάνδα της κυβέρνησης που προσπαθεί να κρύψει τις πομπές της να μην περάσει. Να δυναμώσει η λαϊκή πάλη για την προστασία της υγείας του λαού για μέτρα ενίσχυσης του συστήματος υγείας σε υποδομές και προσωπικό, για την προστασία των μαθητών τώρα που ανοίγουν τα σχολεία, αλλά και για να εξασφαλιστεί η δυνατότητα μαζικών εμβολιασμών, με όλα τα απαραίτητα μέτρα ενημέρωσης, πρόληψης, παρακολούθησης των εμβολιασμένων.
Σήμερα ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος της ανατροπής και της αντεπίθεσης. Του συλλογικού και ανυποχώρητου αγώνα. Γι΄αυτό και δεν πρέπει να χαθεί χρόνος, ούτε να δοθεί συγχωροχάρτι σε όλους αυτούς που εναλλάσσονται στις κυβερνητικές καρέκλες.
Ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΕΒ μίλαγε ικανοποιημένος για ευρεία συναντίληψη ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Και γιατί να μην είναι ικανοποιημένος;
Τα δύο κυβερνητικά σχέδια “Ελλάδα 2.0” και “Ελλάδα+” του ΣΥΡΙΖΑ συναγωνίζονται στις ομοιότητες, πάντα για λογαριασμό του κεφαλαίου
Γι αυτό και πρέπει να χτυπηθεί στη ρίζα της η λογική του μικρότερου κακού. Του φύγε εσύ, έλα εσύ, που θα κάνεις τελικά τα ίδια και χειρότερα. Έχουμε πια πείρα και πρέπει να την αξιοποιήσουμε, δυναμώνοντας το ΚΚΕ.
Τα 4 χρόνια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ δεν ξεχνιούνται, όπως δεν ξεχνιέται και η σημερινή του στάση σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα:
-Ενώ η κυβέρνηση στα πλαίσια της πανδημίας άφηνε σμπαραλιασμένο το σύστημα υγείας, θύμα των χρόνιων πολιτικών υποβάθμισης και εμπορευματοποίησης, ενώ αποθέωνε την ατομική ευθύνη και τα εκτεταμένα lockdown και την ίδια στιγμή προχωρούσε σε αντεργατικά μέτρα, ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που έλεγε θα λογαριαστούμε μετά
-Ηταν ο ΣΥΡΙΖΑ που ενώ αποκαλούσε το ν/σ Χατζηδάκη “μητέρα των μαχών” επιδιώκοντας να μετατρέψει το κίνημα σε ασανσέρ για την κυβερνητική εναλλαγή, ψήφιζε τελικά πάνω από τα μισά άρθρα στο όνομα των βέλτιστων Ευρωπαϊκών πρακτικών.
-Το ίδιο είχε κάνει και όταν ήταν κυβέρνηση, με το νόμο του ψαλιδοχέρη Κατρούγκαλου που μείωσε 40% τις συντάξεις στρώνοντας το έδαφος για το σημερινό νόμο της ΝΔ
Όπου τον πιάνεις, ζέχνει αντιλαϊκή πολιτική και εξαπάτηση για το λαό.
Ίδια και χειρότερη ήταν και η στάση του όσον αφορά τα διεθνή, όπου αναλαμβάνοντας το ρόλο του σημαιοφόρου των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών, ψήφισε τη συμφωνία των Πρεσπών και έβαλε τις βάσεις για το στρατηγικό διάλογο με τις ΗΠΑ μετατρέποντας τη χώρα σε πολεμικό ορμητήριο απο τη Σούδα μέχρι την Αλεξανδρούπολη.
Και εδώ οι συγκλήσεις ανάμεσα στα αστικά κόμματα, γίνονται πολύ επικίνδυνες για το λαό. Σήμερα στην περιοχή εξελίσσεται ένα αδυσώπητο ενδοιμπεριαλιστικό παζάρι, για το ποιος θα αποκτήσει το πάνω χέρι. Τα σχέδια των ιμπεριαλιστών, του ευρωατλαντικού στρατοπέδου έναντι Κινας-Ρωσίας, εγκυμονούν νέους κινδύνους, μετατρέπουν τη χώρα σε στόχο χωρίς να παρέχουν προστασία π.χ. από την Τουρκία, που θεωρείται στρατηγικός σύμμαχος των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Ο μύθος της ειρηνικής, αμυνόμενης ελληνικής αστικής τάξης έχει καταρρεύσει. Τα δίνουν όλα για να προστατευτούν τα συμφέροντά της και να αναβαθμιστεί ο ρόλος της στα πλαίσια του διεθνούς ανταγωνισμού. Γι αυτό και αναδείχθηκε πέρσι σε πρωταθλήτρια στις ΝΑΟΙκές δαπάνες, ξεπερνώντας ακόμα και τις ΗΠΑ.
Γι‘ αυτό και πρέπει να δυναμώσουν οι αντιστάσεις. Ο λαός μας δεν πρέπει να δείξει καμιά εμπιστοσύνη στις διάφορες αστικές κυβερνήσεις και στα κόμματα που ασπάζονται και προωθούν μια πολιτική που οδηγεί σε νέους κινδύνους. Δεν έχει τίποτε να χωρίσει με το λαό της Τουρκίας ή τους υπόλοιπους λαούς της περιοχής. Αντίθετα οι λαοί μπορούν να ζήσουν ειρηνικά βγάζοντας από τη μέση τα συμφέροντα που τους οδηγούν σε πολέμους ή επιζήμιους συμβιβασμούς σε βάρος των δικαιωμάτων τους. Γι΄ αυτό και σήμερα χρειάζεται να κλιμακωθεί ο αγώνας ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τη συμμετοχή της χώρας σε αυτούς.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Οι μαζικές εκδηλώσεις του φεστιβάλ σε όλη τη χώρα, οι εργατικές λαϊκές κινητοποιήσεις που οργανώνονται και θα πυκνώσουν το επόμενο διάστημα, πάντα με τη δική μας ακούραστη δράση, επιβεβαιώνουν πώς κόντρα στους σχεδιασμούς των ισχυρών για να επικρατήσει σιγή νεκροταφείου, η λαϊκή θέληση παραμένει ζωντανή. Ο δρόμος της αντίστασης, ανοίγει αργά αλλά σταθερά. Μπορούν να πυκνώσουν παραπέρα οι γραμμές του αγώνα με νέες δυνάμεις, με τη δική μας, τη δική σας συμβολή.
Μελετάμε και προχωράμε, με πυξίδα και σχέδιο, με πρωτοπόρα δράση, για να γίνει υπόθεση της ίδιας της εργατικής τάξης, του εργαζόμενου λαού, η οργάνωση, η υπεράσπιση και διεκδίκηση δικαιωμάτων, κόντρα σε όλες τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις, για την ανατροπή του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος.
Δεν υπάρχει διέξοδος για τον λαό περιμένοντας λύσεις από τα πάνω. Αυτό το δοκιμάσαμε κι έχουμε πικρή γεύση. Δεν αποτελεί κάτι διαφορετικό η εναλλαγή των αστικών κυβερνήσεων που υπηρετούν την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Όσο δυναμώνει η εργατική - λαϊκή οργάνωση και πάλη, η κοινωνική συμμαχία, όσο αποκτά πιο μαζικά ενιαία πανελλαδικά χαρακτηριστικά, όσο βαθαίνει ο προσανατολισμός απέναντι στη καπιταλιστική ιδιοκτησία, το αστικό κράτος, τις κυβερνήσεις, τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, τόσο θα είναι δυνατόν να βάζει εμπόδια, να ξηλώνει τον αρνητικό συσχετισμό, να αποσπά και να μετρά κατακτήσεις.
Όσο δυναμώνει η προοπτική ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης που στο επίκεντρο θα έχει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών κι όχι τη κερδοφορία των λίγων, τόσο μεγαλύτερη δυναμική θα αποκτά ο αγώνας σήμερα.
Και ταυτόχρονα, θα διαμορφώνονται οι όροι για ριζική αντιμετώπιση των προβλημάτων, για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, θα ανοίγει ο δρόμος για μια άλλη οργάνωση της κοινωνίας και της οικονομίας, με την εργατική εξουσία.
Δεν συμμορφωνόμαστε «προς τας υποδείξεις» των αστικών κομμάτων και μηχανισμών. Ξέρουμε ότι η εποχή μας κυοφορεί τις μεγάλες και ριζικές ανατροπές. Ξέρουμε ότι αργά ή γρήγορα, θα σημάνουν οι καμπάνες της κοινωνικής απελευθέρωσης
Τολμάμε, προχωράμε. Με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ είμαστε πιο ισχυροί.
Αυτός είναι ο δρόμος που αξίζει να βαδίσουν οι νέοι και οι νέες, γιατί το μέλλον τους ανήκει.
Προχωράμε μπροστά… καλή δύναμη
(Δελτίο Τύπου)
