«Για σένα μόνο να υπάρχω και να ζω…να γίνουμε ένα ακόμα μια φορά»: Εδώ και λίγες ώρες τα ραδιόφωνα παίζουν, αποσπασματικά, μια λαϊκή μελωδία με αρκετές δόσεις από παράδοση και στίχους άγνωστους που τούς αποδίδουν δύο φωνές. Μια ανδρική και μια γυναικεία. Την ανδρική, την αναγνωρίζεις από τους πρώτους κιόλας φθόγγους και νιώθεις αυτόματα νοσταλγία, χαρά και συγκίνηση. Είναι ο Πασχάλης Τερζής, ο μεγαλύτερος – κατά πολλούς – εν ζωή λαϊκός τραγουδιστής ο οποίος σπάει το μουσικό «εμπάργκο» που ο ίδιος έχει επιβάλει, εδώ και χρόνια, στον εαυτό του για να μοιραστεί αυτό το ντουέτο με την αγαπημένη του κόρη Γιάννα Τερζή. Ένα κομμάτι που ίδια έγραψε αποκλειστικά για τους δυο τους κι αυτός το τραγούδησε…για εκείνη μόνο!

Για όσους γνωρίζουν τον Πασχάλη Τερζή, αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Πάντα έτσι το αντιμετώπιζε, εξάλλου, το τραγούδι, με την καρδιά και όχι με την λογική. Ποιος αυστηρά επαγγελματίας θα εγκατέλειπε τις πίστες σε μια χρονική στιγμή που βρισκόταν στο απόγειο της δόξας του; Ποιος θα είχε το σθένος να πει απανωτά ηχηρά «όχι» στις άκρως δελεαστικές προτάσεις των επιχειρηματιών των μεγαλύτερων νυχτερινών κέντρων; Ποιος θα άντεχε να στερηθεί, μέσα σε μια νύχτα, τις συνήθειες μιας ολόκληρης ζωής, το χειροκρότημα, τις δημόσιες εκδηλώσεις αγάπης, τον θαυμασμό, τα φώτα;

Ε, λοιπόν για τον Πασχάλη Τερζή αυτή ήταν μια απολύτως συνειδητή απόφαση που τού υποδείκνυε η καρδιά του. Κι αυτήν ακολούθησε, όπως έκανε πάντα. Έκλεισε τα μικρόφωνα, κατέβηκε από τη σκηνή, έβαλε στη ντουλάπα τα κοστούμια και χάρισε στον εαυτό του το σπουδαιότερο δώρο. Μια ζωή ποιοτική, ήρεμη, χωρίς άγχη, κοντά στη φύση έχοντας στο πλευρό του την αγαπημένη του οικογένεια που την είχε στερηθεί όλα αυτά τα χρόνια εξαιτίας των επαγγελματικών του υποχρεώσεων.

Μόνον ένας άνθρωπος που είχε παλέψει πολύ σκληρά και για πάρα πολλά χρόνια θα μπορούσε να εκτιμήσει με αυτόν τον τρόπο την αξία της ποιοτικής ζωής. Κι ο Τερζής ήταν από εκείνους που μόχθησαν, για χρόνια ολόκληρα, μέχρι να βρεθεί στο βάθρο της επιτυχίας. Όχι γιατί δεν το άξιζε, όποιος γνώστης άκουγε τη φωνή του αναγνώριζε σε αυτήν ένα σπάνιο λαϊκό μέταλλο, αλλά γιατί δεν υπήρξε ποτέ – ούτε καν στις μέρες της δόξας του – άνθρωπος του συστήματος και της κλίκας, δεν χτύπαγε πόρτες, δεν παρακαλούσε.

«Είναι δυνατόν να την ψωνίσω σ’ αυτήν την ηλικία;» έλεγε, γελώντας δυνατά, στις συνεντεύξεις του, την εποχή που μεσουρανούσε με τον «Παλιόκαιρο», «Το άφησέ με μόνο», το «Φεύγοντας» και τις άλλες επιτυχίες του που είχαν γίνει λαϊκοί ύμνοι. Το χαιρόταν που τα είχε καταφέρει, απολάμβανε την τεράστια αγάπη που τού έδειχνε ο κόσμος αλλά μέχρι εκεί.

Ο Πασχάλης Τερζής δεν ξέχασε ποτέ, ούτε για μια στιγμή, από πού ερχόταν, ποια ήταν τα μεγάλα εμπόδια που αντιμετώπισε και ποιοι τού στάθηκαν στα δύσκολα. Τα φτωχικά χρόνια στη Θεσσαλονίκη, ο αγώνας για το μεροκάματο -δούλεψε κατά καιρούς ως μαραγκός, τεχνίτης, - αλλά ούτε και το πρώτο βράδυ που ανέβηκε σε μια πίστα της Ρόδου και τραγούδησε με τα μάτια κλειστά γιατί ντρεπόταν, μια συνήθεια την οποία δεν εγκατέλειψε ποτέ.

Εκείνος, βλέπετε, με το μόνο όπλο που μπορούσε να πολεμήσει ήταν αποκλειστικά και μόνον η φωνή του. Δεν τον έπαιρνε να ανέβει στην πίστα ως… ωραίος όπως έκαναν αρκετοί συνάδελφοί του. Με αυτή τη μεγάλη φωνή λοιπόν πορεύτηκε στη σκιά, για χρόνια ολόκληρα, δουλεύοντας σκληρά σε διάφορα μαγαζιά της Θεσσαλονίκης, όντας όμως ικανοποιημένος που μπορούσε να ζει την οικογένειά του κάνοντας αυτό που αγαπά, τραγουδώντας.

«Ποτέ δεν ονειρεύτηκα να γίνω φίρμα» έλεγε συχνά και το εννοούσε. Ίσως γι’ αυτό αντιμετώπισε και την εποχή της μεγάλης επιτυχίας του ως μια ευχάριστη παρένθεση της ζωής του κι όχι ως ένα επίτευγμα που θα πάλευε να διατηρήσει με νύχια και με δόντια. Απλά το έζησε, το απόλαυσε κι όταν ένιωσε πως θέλει να βάλει μια τελεία και να επιστρέψει στο σπίτι του, στον μικρόκοσμό του, το έκανε με πρωτοφανή ευκολία. Τα χρόνια περνούσαν κι ένιωθε πως οφείλει στον Πασχάλη μια ζωή όπως την ήθελε κι ας έμπαινε στην άκρη ο Τερζής.

Κάποια μικροπροβλήματα υγείας που αντιμετώπισε, κάπου εκεί στις αρχές του 2010, αλλά και ο ξαφνικός θάνατος του καρδιακού του φίλου και κουμπάρου του Δημήτρη Μητροπάνου ήρθαν να ενισχύσουν την απόφασή του αυτή. Από το 2008 κι έπειτα ο Πασχάλης Τερζής δεν ξανανέβηκε στην πίστα, επισήμως τουλάχιστον, αφήνοντας ένα τεράστιο δυσαναπλήρωτο κενό στην μουσική νυχτερινή διασκέδαση.

«Φεύγω» είπε και τήρησε το λόγο του όσο κι αν, κατά καιρούς, είναι πολλοί αυτοί που προσπαθούν να τον πείσουν να επιστρέψει. Κι αυτό το νέο ντουέτο με την κόρη του, που κυκλοφορεί από σήμερα σε όλες τις μουσικές πλατφόρμες, δεν αποτελεί επί της ουσίας επιστροφή. Ούτε ζωντανές εμφανίσεις σκοπεύει να κάνει ούτε συνεντεύξεις να δώσει. Μια κίνηση βαθιάς αγάπης είναι από έναν πατέρα προς το παιδί του που τυγχάνει να συμπίπτει με ένα ενδιαφέρον καλλιτεχνικό γεγονός. Όπως ο ίδιος εξάλλου έχει τόσο μοναδικά τραγουδήσει οι «Επιστροφές» σημαίνουν, κάποιες φορές, «Καταστροφές».

Πηγή: Protothema.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΚΑΤΩΜΕΡΗΣ ΚΩΣΤΑΣ/EUROKINISSI