Σχετικά Άρθρα

• 28η Οκτωβρίου 1940: Μνήμες και ιστορίες του Κατοχικού Πύργου μέσα από τα βιβλία του αείμνηστου Βάσου Μικελόπουλου -Ογδόντα τέσσερα χρόνια πριν…
  σε Επίκαιρα
  

  «Ο πόλεμος του ’40 ανέτρεψε τα σχέδια και διέλυσε τα όνειρα όλων μας…»

  Γράφει ο Χάρης Β. Μικελόπουλος*

  Ο αείμνηστος Βάσος Μικελόπουλος,μας άφησε μια παρακαταθήκη με τα βιβλία του.Με γλαφυρό τρόπο,αφηγείται ιστορίες του Πύργου, τις προσωπικές του αναμνήσεις, γεγονότα και περιστατικά που μας μεταφέρουν πίσω στον χρόνο. Δεν θα μπορούσαν να λείπουν φυσικά μέσα από τις αφηγήσεις του,τα χρόνια εκείνα που σημάδεψαν όλη την Ελλάδα. Η κήρυξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, η Κατοχή κι ο Εμφύλιος. Όπως τα έζησε κι όπως τα είδε ο ίδιος. Ήταν δέκα ετών παιδί το 1940. Και μέχρι να τελειώσουν όλα είχε φτάσει τα δεκαεννιά.Πως να μην τα θυμόταν, πως να μην τα αναφέρει. Παρακάτω,ενδεικτικά αποσπάσματα από τα βιβλία του,μας μεταφέρουν σε εκείνα τα πολύ δύσκολα χρόνια και την ζωή στην πόλη.

  

  «Ο πόλεμος του ’40 ανέτρεψε τα σχέδια και διέλυσε τα όνειρα όλων μας. Δεν υπήρχε περιθώριο για «λιποταξία».Γιατί ένας πόλεμος φέρνει τα πάνω-κάτω. Τα χρόνια που ακολούθησαν,ήταν χρόνια ανασυγκροτήσεως. Χρόνια δύσκολα.Σαν να άρχιζαν όλα από την αρχή.»

  28 Οκτωβρίου 1940

  «Πήγαινα τότε στο δημοτικό.Ήταν ένα πρωινό σαν όλα τ’άλλα.Έτσι τουλάχιστον νόμιζα. Μόνο που αντί να με ξυπνήσει η ήρεμη γλυκειά φωνή της μητέρας μου και το χέρι της να μου χαϊδέψει ελαφρά το μέτωπο όπως συνήθιζε, με ξύπνησε ο θόρυβος του δρόμου. Μια ασυνήθιστη κίνηση, φασαρία κι έντονες φωνές έφταναν στα αυτιά μου. Ήταν εκείνη η σημαδιακή μέρα του Οκτωβρίου του ’40. Από τα χαράματα είχε κυκλοφορήσει το φοβερό μαντάτο: «ΠΟΛΕΜΟΣ».Οι άντρες σε επιστράτευση ετοιμάζονταν για τον σιδηροδρομικό σταθμό. Τα τρένα θα έφευγαν γεμάτα για το μέτωπο. Πίσω γυναίκες και παιδιά, ηλικιωμένοι γονείς αποχαιρετούσαν τους νέους δίχως να ξέρουν αν και πότε θα τους ξαναδούν.»

  

  Τα καταφύγια της πλατείας

  «Στην Κεντρική Πλατεία, τότε, είχαν δημιουργηθεί τρία καταφύγια. Τα δύο ήταν χωμάτινα, σκεπασμένα με αρκετό χώμα, σε σχήμα ζιγκ-ζαγκ που χωρούσαν το καθένα εκατό περίπου άτομα. Το τρίτο καταφύγιο ήταν τσιμεντένιο με δυο εισόδους πάνω στην πλατεία, σε τετράγωνο σχήμα και κατάτι μικρότερο σε φάρδος από την πρόσοψη του κτιρίου της Τράπεζας της Ελλάδος. Ήταν όμως άχρηστο γιατί από το τσιμεντένιο δάπεδο ανέβλυζε νερό. Έμπαινες στεγνός κι έβγαινες βρεγμένος. Όταν χτυπούσαν οι σειρήνες, υπήρχαν τρεις, του Αγίου Νικολάου, του παλαιού εργοστασίου «Δήμητρα» και της Δεξαμενής, ο κόσμος έτρεχε προς τα καταφύγια με τον τρόμο ζωγραφισμένο στα πρόσωπα. Τα καταστήματα κατέβαζαν τα ρολά κι όσοι δεν χωρούσαν στα καταφύγια ,κατέβαιναν στα υπόγεια των σπιτιών τους ή των μαγαζιών. Για να ακούει ο κόσμος τα νέα από το μέτωπο, είχαν τοποθετηθεί στην πλατεία μεγάφωνα. Κάθε λίγο ακουγόντουσαν εμβατήρια και ο βασιλιάς να αναγγέλει: “Nυν υπέρ πάντων ο αγών» και «Το Έθνος θα αγωνιστεί υπέρ βωμών κι εστιών» και φιλούσε ο ένας τον άλλον λέγοντας: «Θα τους φάμε τους μακαρονάδες».

  

  Οι Ιταλοί και οι Γερμανοί στον Πύργο

  Aφού το μέτωπο είχε πια πέσει, οι δυνάμεις του Άξονα προέλαυναν. Ιταλοί και Γερμανοί κατέλαβαν διάφορα κτίρια για τον στρατό τους και την διοίκηση. Ένα από αυτά ήταν και το καφενείο μας, το «Ερμείον» στην Κεντρική Πλατεία, ο μετέπειτα κινηματογράφος Rex. Οι Ιταλοί επίταξαν τον χώρο, μας τον πήραν μέσα από τα χέρια μας ουσιαστικά, μας άφησαν χωρίς δουλειά, μετατρέποντάς το σε «Σπίτι του Στρατιώτη –La Casa di Soldato». Εκεί περνούσαν τις ώρες τους οι αξιωματικοί κι οι στρατιώτες, έπιναν τους καφέδες και τα ποτά τους, όσο ο κόσμος άρχιζε να δυστυχεί. Κι οι Γερμανοί... Μπήκαν στον Πύργο την Άνοιξη του ’41,πάνω σε τρίκυκλες μοτοσικλέτες. Πνιγμένοι στην σκόνη,στην κυριολεξία πατόκορφα. Ένα ατελείωτο κομβόϊ από επίλεκτους “SS”. Για τον Πύργο όπως και για ολόκληρη την Ελλάδα, από εκείνη την στιγμή άλλαζαν τα πάντα. Το νήμα της ζωής του καθενός βρισκόταν στα χέρια τους. Εκείνο το ανοιξιάτικο απόγευμα,ο δρόμος του γνωστού στους Πυργιώτες «νυφοπάζαρου» η τότε οδός Κατακόλου,έμοιαζε εφιαλτικός. Ένα πλήθος περίεργων παρακολουθούσε τους οπλισμένους σαν αστακούς στρατιώτες .Όσοι από αυτούς βρέθηκαν δίπλα στις νεραντζιές που είχε τότε η Κεντρική Πλατεία και που ήταν γεμάτες καρπούς, κυριολεκτικά τις ρήμαξαν. Διψασμένοι από την πολύωρη διαδρομή από Αθήνα,δάγκωναν με βουλιμία τα πικρά νεράντζια νομίζοντας πως είναι πορτοκάλια. Λίγα λεπτα μεσολάβησαν,όταν τους είδαμε να ορμούν στα ζαχαροπλαστεία «Παλλάδιο» και «Αίγλη» για να μπορέσουν με ένα γλυκό να διώξουν το φαρμάκι από το στόμα τους. Παρά εκείνη την φαιδρή εικόνα της στιγμής,ο Ναζιστικός εφιάλτης μόλις άρχιζε.»

  

  Η ζωή άλλαξε.

  «Η ήρεμη και αμέριμνη ζωή των Πυργιωτών άλλαξε από την μια στιγμή στην άλλη. Σταμάτησαν οι καντάδες και τα γλέντια, σταμάτησαν οι παρέες των ξενύχτηδων, τα ραντεβουδάκια και οι ρομαντικές βόλτες των ερωτευμένων. Βουβάθηκαν τα γραμμόφωνα και κατόπιν αυστηροτάτης διαταγής εντός 48 ωρών παραδόθηκαν όλα τα ραδιόφωνα για να μην ακούμε ειδήσει από ξένους σταθμούς. Οι κινηματογράφοι Πάνθεον και Τιτάνια και μετά από ένα χρόνο το 1943, το Rex, έπαιζαν μέχρι της 7^ης ή 8^ης εσπερινής, ανάλογα με την απαγόρευση κυκλοφορίας των πολιτών. Ό,τι κινιόταν μέσα στη νύχτα και δεν σταματούσε στο πρόσταγμα «αλτ» Ιταλού ή Γερμανού στρατιώτη, την έτρωγε στο ψαχνό. Από τις πρώτες μέρες της Κατοχής, στους δρόμους του Πύργου συναντούσες κοκορόφτερους «φρατέλλους» και «καμαράτς» που οι βαριές τους μπότες αντηχούσαν από μακριά. Φάτσες βλοσυρές κι αγέλαστες, με αυτόματα στους ώμους και χειροβομβίδες στην μέση έριχναν βαριά την σκιά τους πάνω στα νεοκλασικά κτίρια της ήρεμης πόλης. Φορτηγά πηγαινοερχόντουσαν με στρατιώτες, κι άλλα γεμάτα με εφόδια και προϊόντα της ελληνικής γης που με κόπο έβγαζαν οι αγρότες, για να τραφούν Ιταλοί και Γερμανοί. Οικοσκευές, καζάνια, αντίσκηνα, ασύρματοι με ραδιογωνιόμετρα για τον εντοπισμό παράνομων πομπών και ασυρμάτων, ως και κάτι μουλάρια, ήταν τα συνηθισμένα φορτία των στρατιωτικών οχημάτων που διέσχιζαν κάθε μέρα τους δρόμους του Πύργου. Και όπως ήταν φυσικό, σαν στρατός είχαν φέρει μαζί τους αρκετά άλογα και μουλάρια, εκτός από αυτά που άρχισαν να επιτάσσουν. Επειδή όμως τα χάνια της εποχής έπεφταν σε κάποια απόσταση από την Κομαντατούρ, την γερμανική διοίκηση και την Καραμπινιερία, την αντίστοιχη ιταλική, επέλεξαν ελαφρά τη καρδία για τα άλογα των αξιωματικών ως χάνι, το νεοκλασικό αριστούργημα, το θέατρο Απόλλων. Αυτό τους βόλευε. Ποιός τολμούσε να αντιδράσει; H αφόρητη δυσοσμία που απλωνόταν σε όλη την γύρω περιοχή από τις ακαθαρσίες ήταν τόσο έντονη που οι περίοικοι έπαυσαν πλέον να ανοίγουν τα παράθυρά τους, ενώ οι περαστικοί άλλαζαν δρόμο.»

  

  Η Μαύρη Αγορά κι ο φρενήρης πληθωρισμός.

  Σε όλη την διάρκεια της Κατοχής το πρόχειρο υπαίθριο εμπόριο οργίαζε. Η μαύρη αγορά έδινε κι έπαιρνε,ενώ η δραχμή κατρακυλούσε συνεχώς. Η αξία και η αγοραστική ικανότητα της Κατοχικής δραχμής βασιζόταν στην τιμή της χρυσής λίρας και στην κρίση των μαυραγοριτών. Αυτοί διαμόρφωναν τις τιμές που ανέβαιναν από την μια μέρα στην άλλη κυρίως στα δυσεύρετα είδη διατροφής που αγόραζαν από τους ανθρώπους της υπαίθρου και τα πουλούσαν όσο ήθελαν. Ένας πονηρός μαυραγορίτης πουλώντας είκοσι ντενεκέδες λάδι αγόραζε ένα σπίτι! Πως; Aπλούστατα. Κάθε ντενεκές περιείχε μια οκά λάδι που επέπλεε πάνω πάνω και από κάτω δεκατέσσερις οκάδες νερό αμφιβόλου ποιότητας. «Κρύψτο στο σπίτι γρήγορα μην το αρπάξουν οι Γερμανοί» έλεγε ο μαυραγορίτης κι ο αγοραστής που να προλάβει να το ελέγξει. Για να καταλάβει ο αναγνώστης την πλήρη ασυδοσία, τις απάτες και την άγρια εκμετάλλευση που επικρατούσαν εκείνα τα χρόνια μπορώ να αραδιάσω πληθώρα περιστατικών.Θα περιοριστώ μόνο ενδεικτικά στις τιμές των προϊόντων για να καταλάβουν οι νεότεροι τι γινόταν. Μια οκά ψωμί τον Οκτώβριο του 1940 κόστιζε 10 δραχμές. Τον Ιούλιο του 1944 πήγε στα 5.600.000 δραχμές και τον Νοέμβριο του 1944 έφτασε να πουλιέται 1,6 τρισεκατομμύρια! Το κρέας από 50 δραχμές η οκά έφτασε τα 3,2 τρισεκατομμύρια. Θυμάμαι που το 1943 πήγαμε με την μητέρα μου στον γνωστό έμπορο-σαράφη της Ερμού που μάζευε όλα τα τιμαλφή εκείνη την ζοφερή περίοδο, του έδωσε ένα μονόπετρο δαχτυλίδι, μας έδωσε 120.000 δραχμές, με τις οποίες αγοράσαμε 3 οκάδες πατάτες από το κτήμα άλλου γνωστού Πυργιώτη ο οποίος τις ζύγισε μαζί με το χώμα κι έτσι έφτιαξε πουρέ για τον εγχειρισμένο πατέρα μου. Πολλοί που δεν γνωρίσατε την Κατοχή, θα αναρωτιέστε, ποιοί αγόραζαν τότε αυτά τα πανάκριβα είδη για να τα φάνε και που τα έβρισκαν τόσα χρήματα. Όλα αυτά, είχαν καταντήσει είδη πολυτελείας και τελείως απρόσιτα. Αυτά τα έτρωγαν, ο στρατός Κατοχής, οι δοσίλογοι,οι μαυραγορίτες, οι ρουφιάνοι κι όσοι είχαν «στενές» σχέσεις με τα στρατεύματα Κατοχής. Η πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν μπορούσαν να τα πλησιάσουν. Το ψωμί μας στο σπίτι ήταν η μπομπότα, το κυρίως φαγητό μας επί καθημερινής βάσεως η σταφίδα και ό,τι έβραζε στην κατσαρόλα ήταν χωρίς λάδι ή έστω μια κουταλιά αν βρισκόταν κάποιες φορές. Αυτοσχέδια επαγγέλματα κάθε είδους εμφανίστηκαν ενώ οι δρόμοι της πόλης γέμισαν από μικροπωλητές που πουλούσαν ότι έβρισκαν αδειάζοντας τις προθήκες των καταστημάτων. Τα ζαχαροπλαστεία της Κεντρικής Πλατείας μετατράπηκαν σε μανάβικα, ενώ κουρεία και δικηγορικά γραφεία αποκτούσαν άλλες ιδιότητες. Μπορούσε να βρει κανείς εκεί ένα ντενεκέ λάδι, ίσως κάποιο κεφάλι τυρί ή ακόμη ένα σακί αλεύρι. Ήταν η μεγάλη τραγωδία της πείνας. Ό,τι χειρότερο έζησε ο κόσμος.»

  

  Οι αναφορές του Βάσου Μικελόπουλου είναι πάρα πολλές και δεν χωρούν σε ένα άρθρο και μόνον. Είναι αληθινές ιστορίες και γεγονότα εκείνης της περιόδου. Και φυσικά μέσα από τις σελίδες των βιβλίων του, δεν λείπουν οι ηρωίδες και οι ήρωες εκείνης της εποχής. Οι ερυθροσταυρίτισες που έδωσαν ως και την ζωή τους στο Μέτωπο, ο μητροπολίτης Ηλείας Αντώνιος με τον πύρινο λόγο του και την δράση του στην Εθνική Αντίσταση, οι στρατιώτες και οι αξιωματικοί που πολέμησαν στην Αλβανία και στην Ήπειρο, ο δήμαρχος Τάσης Καζάζης και η σωτήρια παρέμβασή του που κράτησε ζωντανούς από σίγουρη εκτέλεση εκατοντάδες Πυργιώτες. Κι ύστερα ο τραγικός Εμφύλιος. Στους δικούς του ανθρώπους έλεγε πάντα : «Να μην ζήσετε ποτέ όσα ζήσαμε εμείς ως παιδιά κι έφηβοι,όσα πέρασαν οι γονείς μας,όσα έζησαν οι άνθρωποι εκείνη την περίοδο. Και ποτέ να μην ξανασυμβεί πόλεμος. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για τον άνθρωπο.»

  Όπως δεν ξέχασε ποτέ μέχρι να φύγει από την ζωή το 2020 στα ενενήντα του, την παγωμένη κάνη στον κρόταφό του από το περίστροφο του Γερμανού αξιωματικού ενώ ήταν μόλις δώδεκα ετών παιδί...

  * Ο Χάρης Β. Μικελόπουλος είναι διακοσμητής και πρ. Πρόεδρος του Δημοτικού Οργανισμού Πολιτισμού Πύργου

  

• Δήμος Ζαχάρως: «ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ» - Ένα από τα πιο όμορφα ερωτικά έργα του Μίκη Θεοδωράκη την Τετάρτη 28 Αυγούστου
  σε Πολιτισμός
  

  Ο Δήμος Ζαχάρως , παρουσιάζει ένα από τα πιο όμορφα ερωτικά έργα του Μίκη Θεοδωράκη.

  «ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ»

  Μια μουσικο-θεατρική παράσταση, σε σκηνοθεσία-διασκευή του Γιώργου Φρατζεσκάκη.

  Τετάρτη, 28 Αυγούστου 2024 και ώρα 21:00, Δημοτικό Σχολείο Ζαχάρως.

  Είσοδος Ελεύθερη

  

  (Δελτίο Τύπου)

• Η ιστορία του Πύργου ομορφαίνει αστοχίες του σήμερα - Υπαίθρια έκθεση εικόνων του χθες
  σε Επίκαιρα
  

  Με φωτογραφίες από τα βιβλία του αείμνηστου Βάσου Μικελόπουλου

  Της Βίκυς Γκουγκουστάμου

  Μια άτυπη έκθεση φωτογραφίας, αφιερωμένη σε πρόσωπα και τοπία του παλιού Πύργου έχει στηθεί πέριξ του εργοταξίου στο μνημείο Ηρώων συνδυάζοντας το τερπνόν μετά του ωφελίμου: αναβαθμίζεται η αισθητική που έχει εκλείψει από το σημείο εξ’ αιτίας της διακοπής των εργασιών καλύπτοντας την περίφραξη από λινάτσες, και παράλληλα αναδεικνύεται ένα μέρος της ιστορικότητας της πόλης που ήδη έχει μαγνητίσει τα βλέμματα των περαστικών.

  Με μια πρωτότυπη κίνηση, η Δημοτική Αρχή, προσφέρει μια «περιήγηση» στον παλιό Πύργο, στον χώρο του εργοταξίου πέριξ του μνημείου Ηρώων στην Κεντρική Πλατεία. Φωτογραφίες που μας γυρίζουν πίσω στο χρόνο, σε μια κίνηση που έγινε για να αλλάξει έστω προσωρινά την άσχημη εικόνα που επικρατεί από την στάση των εργασιών της ανάπλασης, του μεγάλου αυτού τμήματος της πλατείας και του Επαρχείου. Η όλη δράση ήταν μια πρωτοβουλία της προέδρου της Δ.Ε. Πύργου Αθηνάς Κρεστενίτη με την ουσιαστική παρέμβαση του Αντιδημάρχου Καθαριότητας, Ανακύκλωσης και Πρασίνου Βασίλη Φάμελλου, που φρόντισαν για την ανανέωση της εικόνας στο σημείο. Οι φωτογραφίες που τυπώθηκαν στο κατάλληλο μέγεθος, ήταν μια προσφορά του πρώην Πρόεδρου του Οργανισμού Πολιτισμού Χάρη Μικελόπουλου, και προέρχονται από το προσωπικό αρχείο και τα βιβλία ενός ανθρώπου που αγάπησε πολύ τον Πύργο: τον πατέρα του, Βάσο Μικελόπουλο.

  «Είναι μια πρωτοβουλία η οποία βοηθά στην αλλαγή της εικόνας στην περιοχή-έστω και προσωρινά-και παράλληλα μας δίνει την ευκαιρία να δούμε έναν παλιό Πύργο, που πλέον δεν υπάρχει. Θέλω πραγματικά να ευχαριστήσω όλους, όσοι συνέβαλαν να ολοκληρωθεί αυτή η προσπάθεια, την πρόεδρο της Δ.Ε. Πύργου Αθηνά Κρεστενίτη, τον Αντιδήμαρχο Βασίλη Φάμελο που φρόντισε το χώρο και φυσικά τον Χάρη Μικελόπουλο που ανταποκρίθηκε άμεσα και μας παρέδωσε το φωτογραφικό υλικό» δηλώνει στο ilialive.gr ο Δήμαρχος Πύργου Στάθης Καννής. «Οι φωτογραφίες, που βρίσκονται στα βιβλία του Βάσου Μικελόπουλου μας ξεναγούν στον ιστορικό Πύργο μέσα από πρόσωπα, τοπία, δρόμους της πόλης, συλλόγους…. Συγχρόνως ήταν μια λύση, έστω και προσωρινή να καλυφθεί η ασχήμια που έχει δημιουργηθεί στο χώρο από τη διακοπή των εργασιών. Οι φωτογραφίες, όπως διαπιστώνουμε, τραβούν τα βλέμματα των περαστικών και των επισκεπτών που έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν τον Πύργο του «χθες» και τα σχόλια που έχουμε αποκομίσει είναι πάρα πολύ θετικά».

  «Όσα η ιστορία αφήνει στο περιθώριο»

  Μέσα από την ανάγκη να καλυφθεί μια άσχημη κατάσταση, προέκυψε, ίσως για πρώτη φορά, μια υπαίθρια έκθεση εικόνων της πόλης που μέχρι τώρα βλέπαμε σε δημοσιεύσεις ή στο διαδίκτυο. Τα βλέμματα πολλών περαστικών σταματούν σε αυτή την υπαίθρια έκθεση με φωτογραφίες σε μεγάλες διαστάσεις οι οποίες προέρχονται από τα βιβλία ενός ανθρώπου που με πολλή αγάπη έγραψε για τον Πύργο, του Βάσου Μικελόπουλου. Εικόνες αλλοτινών εποχών, μέσα από ένα πεντάτομο έργο με κύριο τίτλο «Όσα η ιστορία αφήνει στο περιθώριο» και σε συνέχειες με τίτλους «Πριν ο χρόνος τα σβήσει» και «Χαμένα όνειρα». Με γλαφυρότητα ο Βάσος Μικελόπουλος, εξιστορεί την κοινωνική, οικονομική, πολιτική και πολιτιστική ζωή του Πύργου, μέσα από δικές του προσωπικές αναμνήσεις καθώς και από διηγήσεις ή ιστορικά ντοκουμέντα παλαιότερων ετών από την γέννησή του το 1930. Όποιος περάσει από την πλατεία του Πύργου, θα δει εικόνες που έρχονται από την δεκαετία του 1890, την πλατεία με το παλαιό Δημαρχείο, τον παλαιό σταθμό του τρένου ΣΠΚ, το Μανωλοπούλειο, την οδό Ερμού στις αρχές του 1900, το Κατάκολο, πρόσωπα της πόλης, την ομάδα του Εθνικού Πύργου από την δεκαετία του 1940, και πολλές ακόμη.

  

  

  

  

  

  

  

  

  

• Πύργος: Η στέγη του πολιτισμού… μπάζει
  σε Επίκαιρα
  

  Πλημμύρισε νερά η σκηνή του θεάτρου «Απόλλων»

  Μια δυσάρεστη έκπληξη περίμενε τα μέλη της θεατρικής ομάδας «Προσκήνιο» την περασμένη Παρασκευή στο Δημοτικό θέατρο «Απόλλων» όταν βρέθηκαν στο χώρο για τις προγραμματισμένες πρόβες τους. Η σκηνή του θεάτρου ήταν πλημμυρισμένη από νερά που έσταζαν από την οροφή του κτηρίου καθιστώντας από δύσκολη έως και επικίνδυνη την παρουσία των ηθοποιών επί σκηνής.

  

  Αποκαρδιωτική είναι η εικόνα του εμβληματικού κτηρίου της πόλης του Πύργου. Ενός αρχιτεκτονικού αριστουργήματος του 1878 από το οποίο έχουν περάσει τις περασμένες δεκαετίες ιερά τέρατα του θεάτρου. Έχει γίνει «κυψέλη» πολιτισμού για κάθε σύλλογο, ομάδα και φορέα της πόλης, και πρόσφατα, «σκηνικό» στην ταινία με πρωταγωνίστρια την Ατζελίνα Τζολί, «MARIA».

  Ποια είναι όμως η τωρινή εικόνα; Το θέατρο αντιμετωπίζει πολλά λειτουργικά προβλήματα τα οποία χρήζουν άμεσης επισκευής. Σοβαρά θέματα υγρασίας και στεγανότητας, φθαρμένα καθίσματα και μοκέτα, ελλιπής ηλεκτρολογικός και ηχητικός εξοπλισμός, σοβαρές ζημιές σε αρκετά σημεία στο εξωτερικό (φθαρμένη πόρτα) και στο εσωτερικό, ειδικά στον υπόγειο χώρο που βρίσκονται τα καμαρίνια, οι τουαλέτες, αποθήκες κ.α.

  

  Όπως δηλώνει στο ilialive ο Νίκος Λαϊνόπουλος, «ψυχή» της θεατρικής ομάδας «Προσκήνιο» που πρώτος ήρθε αντιμέτωπος με την σημερινή εικόνα του θεάτρου και γνωρίζει καλά τα προβλήματα και από τη θέση που διετέλεσε ως Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Οργανισμού Πολιτισμού (2018-19) «Θεωρώ ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Προσωπικά πολλά χρόνια έχω πιέσει και υπηρεσιακούς παράγοντες για την εκπόνηση μελέτης-συντήρησης και αποκατάσταση των ζημιών του θεάτρου. Ελπίζω η τωρινή Δημοτική Αρχή να μεριμνήσει γι’ αυτό το μοναδικό στολίδι της πόλης».

  

  Αντιδήμαρχος Τεχνικών Υπηρεσιών Βασίλης Παναγόπουλος

  «Θα φροντίσουμε άμεσα για την στεγανοποίηση της οροφής»

  Ίσως για πολλούς να μην είναι γνωστό, αλλά για κάθε επισκευή ή συντήρηση υπεύθυνος είναι μόνο ο Δήμος Πύργου και η Τεχνική Υπηρεσία, καθώς το θέατρο είναι κτηριακή του περιουσία. Η αρμοδιότητα του τομέα Πολιτισμού περιορίζεται μόνο στην διαχείριση του χώρου για εκδηλώσεις και δράσεις.

  

  Σε ερώτησή μας για τον προγραμματισμό της νυν Δημοτικής Αρχής για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του θεάτρου «Απόλλων», ο Αντιδήμαρχος Τεχνικών Υπηρεσιών Βασίλης Παναγόπουλος μας δηλώνει: «Ενημερώθηκα αμέσως από τον αρμόδιο αντιδήμαρχο Πολιτισμού για τα προβλήματα, τα οποία είναι πολλά και επί σειρά ετών. Τώρα επιδεινώθηκε η κατάσταση στην οροφή και απαιτείται άμεση στεγανοποίηση.

  Εμείς προγραμματίζουμε άμεσα να φροντίσουμε με συνεργείο του Δήμου για την στεγανοποίηση της οροφής, ώστε να περιοριστεί προσωρινά το πρόβλημα. Παράλληλα θα πρέπει να κάνουμε μια καταγραφή όλων των ζημιών και των ελλείψεων ώστε να γίνει μια ολοκληρωμένη μελέτη-μετά την ψήφιση του προϋπολογισμού- για να ξεκινήσουν οι επισκευές.

  Από πλευράς του Δήμου Πύργου, τα θέματα που πρέπει να διευθετήσουμε άμεσα για να δούμε πώς μπορούμε να λειτουργήσουμε, είναι το Τεχνικό Πρόγραμμα και ο προϋπολογισμός. Το Τεχνικό Πρόγραμμα που ψηφίστηκε πρόσφατα δεν είναι το δικό μας αλλά της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής. Μέχρι το τέλος του Φεβρουαρίου, εκτιμούμε ότι θα καταθέσουμε την τροποποιητική πρόταση, αφού υπάρξει καταγραφή των αναγκών και των ελλείψεων.

  Δυστυχώς η εικόνα του θεάτρου «Απόλλων» είναι γνωστή. Και τα τελευταία χρόνια δεν έχει γίνει καμία εργασία συντήρησης και επιδιόρθωσης στο εσωτερικό του. Επί θητείας του Δημάρχου Μάκη Παρασκευόπουλου είχαν γίνει εργασίες, μεταξύ των οποίων συντήρηση των καθισμάτων και στεγανοποίηση τη οροφής, αλλά μετά δεν συνεχίστηκε τίποτα… Γνωρίζουμε για την κατάσταση και όλα θα τα δρομολογήσουμε μετά και την ψήφιση του προϋπολογισμού».

  

  Χάρης Μικελόπουλος-πρώην πρόεδρος ΔΟΠΠ «Σταγόνα στον ωκεανό οι μικροδιορθώσεις»

  Τα τελευταία χρόνια δυστυχώς, δεν έχει γίνει καμία συντήρηση και επισκευή όλων των παραπάνω προβλημάτων. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η μόνη εργασία που πραγματοποιήθηκε ήταν το 2019 όταν με προτροπή του τότε προέδρου του Δημοτικού Οργανισμού Πολιτισμού Χάρη Μικελόπουλου ήταν ελαιοχρωματισμοί στο φουαγιέ και τα καμαρίνια και λίγους μήνες αργότερα καθαρίστηκαν με αμμοβολή τα μάρμαρα του κτιρίου από συνθήματα και βάφτηκε ο εξωτερικός χώρος της πλατείας του θεάτρου.

  

  Όπως εξηγεί στο ilialive ο κ. Μικελόπουλος, παρά και τις δικές του πιέσεις προς την Δημοτική Αρχή, όταν διετέλεσε πρόεδρος του ΔΟΠΠ, καμία μελέτη δεν εκπονήθηκε για να ξεκινήσουν οι διαδικασίες χρηματοδότησης και υλοποίησης των εργασιών.

  «Με την ανάληψη των καθηκόντων μου στον Οργανισμό Πολιτισμού διαπίστωσα τα πολλά προβλήματα του θεάτρου. Δυστυχώς δεν μπορούσαμε ως Οργανισμός να κάνουμε καμία παρέμβαση ή δαπάνη καθώς είχαμε μόνο την διαχείριση του χώρου. Κοινώς δεν μπορούσαμε να αγοράσουμε ούτε μια λάμπα! Το μόνο που κατάφερα ήταν εργασίες ελαιοχρωματισμού εσωτερικά και εξωτερικά με συνεργείο του Δήμου. Ενημέρωσα την τότε Δημοτική Αρχή για όλα τα προβλήματα και την ανάγκη να γίνει μελέτη αποκατάστασης. Δυστυχώς τέσσερα χρόνια μετά ουδεμία παρέμβαση έγινε και σήμερα τα προβλήματα εξακολουθούν να υπάρχουν. Με προσωπικές μου ενέργειες ζήτησα την συμβολή μεγάλου Ιδρύματος το οποίο και αποδέχθηκε το αίτημα δίνοντας ως δωρεά το ποσό των 15.000 ευρώ. Χρειαζόταν όμως τεχνική μελέτη και πολλά περισσότερα χρήματα για τις επισκευές. Δεν γίνεται να κάνουμε μικροδιορθώσεις που μοιάζουν με σταγόνα στον ωκεανό! Με την αποχώρησή μου από την θέση του προέδρου του ΔΟΠΠ, ουδέν άλλο έγινε και δεν γνωρίζω αν είχε προχωρήσει οποιαδήποτε μελέτη αποκατάστασης κι επισκευής».

  

• ΚΚΕ Ηλείας: Τίμησε τον Μ. Θεοδωράκη στο σπίτι που έζησε στον Πύργο
  σε Πολιτικά
  

  Με μια λιτή εκδήλωση, η ΤΕ Ηλείας του ΚΚΕ τίμησε τη μνήμη του μεγάλου μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, την Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου, την ημέρα που συμπληρώθηκε ένας χρόνου από τον θάνατο του, στο σπίτι όπου έζησε στον Πύργο.

  Το άνοιγμα πραγματοποίησε ο Χρήστος Γιάνναρος, γραμματέας της ΤΕ, ενώ στεφάνι κατέθεσε ο Αλέκος Αρβανιτίδης, μέλος της ΕΠ Δυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ.

  Επιπλέον, απαγγέλθηκε απόσπασμα από τον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου, από τον Σπύρο Γιακουμέλο, μέλος το Κόμματος.

  Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με μνήμες του σημερινού ιδιοκτήτη του σπιτιού Δημήτρη Κορίζη από τον μεγάλο μουσικοσυνθέτη και ιδιαίτερα από την τελευταία τους συνάντηση λίγες μέρες πριν το θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη.

  

  

  

  

  

  (Δελτίο Τύπου)

• Δήμος Πύργου: Επιμνημόσυνη δέηση για τον έναν χρόνο από το θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη
  σε Αυτοδιοίκηση
  

  Παναγιώτης Αντωνακόπουλος “ Ο Μίκης είναι αθάνατος γιατί έτσι φρόντισε η ιστορία!”

  Με μια πολύ σεμνή και λιτή τελετή ο Δήμος Πύργου τίμησε τη μνήμη του Μίκη Θεοδωράκη, με αφορμή τον έναν χρόνο από το θάνατο του παγκόσμιου συνθέτη, στην πόλη που τόσο αγάπησε και ήθελε-όπως ο ίδιος είχε δηλώσει-να ξαναζήσει όλες εκείνες τις στιγμές που βίωσε νεαρός.

  Στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση χοροστατούντος του Θεοφιλέστατου Επισκόπου Ωλένη κ.κ. Αθανάσιου Μπαχού. Παρόντες στην τελετή ήταν ο Δήμαρχος Πύργου Παναγιώτης Αντωνακόπουλος, ο βουλευτής Ηλείας ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Διονύσης Καλαματιανός, ο αντιδήμαρχος Τεχνικών Υπηρεσιών Γιάννης Αργυρόπουλος, ο Τομεάρχης Πολιτισμού ΝΔ Χρήστος Σούλης, η πρόεδρος του Δημοτικού Οργανισμού Πολιτισμού Μαριάννα Σταθοπούλου, ο πρόεδρος της τ.κ. Πύργου Βασίλης Φάμελος, ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Πύργου Ηλίας Ξανθούλης, ο διευθυντής του πολιτικού γραφείου Δημάρχου και αντιπρόεδρος της ΔΕΥΑΠ Γιώργος Καραστέργιος, ο ειδικός συνεργάτης Δημάρχου Βασίλης Χριστακόπουλος, ο καθηγητής και προσωπικός φίλος της οικογένειας Θεοδωράκη Δημήτρης Κορίζης, και η υπεύθυνη της Ομάδας παραδοσιακών σπόρων Όλγα Βενιζέλου-Ρουβά.

  Μετά το τέλος της τελετής, οι παρευρισκόμενοι περπάτησαν μέχρι το σπίτι που έζησε για έναν χρόνο στον Πύργο ο Μίκης Θεοδωράκης και δημιούργησε τις πρώτες του μελωδίες και κατέθεσαν ένα τριαντάφυλλο με τον Δήμαρχο Πύργου Παναγιώτη Αντωνακόπουλο να δηλώνει: “Είμαστε εδώ, στο σπίτι που τόσο αγάπησε ο Μίκης Θεοδωράκης, εδώ όπου συνέθεσε τις πρώτες του μελωδίες...Ήταν οι πρώτες μεγάλες στιγμές για έναν σπουδαίο άνθρωπο και συνθέτη. Ο Μίκης Θεοδωράκης, ένα ιστορικό μέγεθος, ήταν απο τους ανθρώπους που συνέβαλε στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα, στην άμβλυνση των αντιθέσεων, στο να επέλθει κοινωνική ειρήνη, απαραίτητη για Ελλάδα. Ο Μίκης είναι αθάνατος γιατί έτσι φρόντισε η ιστορία. Αιωνία του η μνήμη...”.

  

  

  

  

  

  

• Δήμος Πύργου: Το Σάββατο (3/9) επιμνημόσυνη δέηση με τη συμπλήρωση ενός χρόνου από το χαμό του Μίκη Θεοδωράκη
  σε Κοινωνία
  

  Ο Δήμος Πύργου το Σάββατο 3/9 και ώρα 18.30 στον Ιερό Ναό Αγ. Νικολάου θα τελέσει επιμνημόσυνη δέηση, χοροστατούντος του Θεοφιλέστατου Επίσκοπου Ωλένης κκ Αθανάσιου Μπαχού, με τη συμπλήρωση ενός έτους από το χαμό του αξέχαστου Μίκη Θεοδωράκη.

  (Δελτίο Τύπου)

• Κοροβέσης: Με την στήριξη της ΠΔΕ και του τμήματος Πολιτισμού η φετινή Γιορτή του Απόδημου Ελληνισμού που ετοιμάζει ο Γ.  Τζουανόπουλος
  σε Πολιτισμός
  

  Ραντεβού την Δευτέρα στα Μακρίσια με ένα διπλό αφιέρωμα στον Μ. Θεοδωράκη και τον Ι. Καμπανέλη! -Τραγουδούν Γ. Μαργαρίτης, Γ. Γιάννα, Μ. Σουλτάτου, Σ. Βώσου, Χ Γαλιάτσου, Γ. Αδαμόπουλος, Ε. Αργυροπούλου. Στο μπουζούκι Μανώλης Καραντίνης.

  

  

  Μια μεγάλη βραδιά πολιτισμού, υπόσχεται και φέτος στα Μακρίσια, ο Γιάννης Τζουανόπουλος, που ανανεώνει το ραντεβού του με το κοινό της Ηλείας που τον ακολουθεί πιστά εδώ και 32 χρόνια στις σπουδαίες μουσικές στιγμές που μας έχει χαρίσει, την Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου, στις 9.30 το βράδυ, στο ξωκλήσι της ξενιτιάς, με την Γιορτή του Απόδημου Ελληνισμού.

  Η Γιορτή του Απόδημου Ελληνισμού είχε αρχικά προγραμματιστεί για τις 31 Ιουλίου, ωστόσο αναβλήθηκε λόγω των καταστροφικών πυρκαγιών που εκείνες τις ημέρες είχαν πλήξει το δήμο Ανδρίτσαινας – Κρεστένων. Έτσι, την Δευτέρα, συντονιζόμαστε ξανά με μια σπουδαία συναυλία στο χώρο της Γιορτής στα Μακρίσια, που φέτος πραγματοποιείται με την στήριξη του τμήματος Πολιτισμού της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας και του Αντιπεριφερειάρχη Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Νίκου Κοροβέση, στο πλαίσιο των φετινών καλοκαιρινών πολιτιστικών εκδηλώσεων της ΠΔΕ. Ο στιχουργός, ραδιοφωνικός παραγωγός και δημιουργός και καλλιτεχνικός διευθυντής της Γιορτής του Απόδημου Ελληνισμού Γιάννης Τζουανοπουλος, γιορτάζοντας τα 32 χρόνια από την πρώτη εκείνη φορά που ένας σημαντικός θεσμός πολιτισμού δημιουργήθηκε στην Ηλεία, ετοιμάζει ένα διπλό αφιέρωμα σε δύο κορυφαίους Έλληνες, με την παρουσία και πάλι αγαπημένων καλλιτεχνών. Η 32η Γιορτή του Απόδημου Ελληνισμού, θα είναι αφιερωμένη στον κορυφαίο διεθνή μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη καθώς συμπληρώνεται ένας χρόνος από το θάνατό του αλλά και στον επίσης σπουδαίο θεατράνθρωπο Ιάκωβο Καμπανέλλη με αφορμή τα 100 χρόνια από την γέννησή του. Όπως είναι γνωστό εκτός από το πλήθος των θεατρικών του έργων, ο Ιάκωβος Καμπανέλης έχει γράψει και θαυμάσιους στίχους σε πολλά αγαπημένα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη (« Μαργαρίτα Μαγιοπούλα», «Το Ψωμί είναι στο Τραπέζι», «Στρώσε το Στρώμα Σου», κύκλος τραγουδιών «Η Μπαλάντα του Μαουτχάουζεν» κλπ, πολλά από τα οποία θα ερμηνεύσουν την Δευτέρα το βράδυ στα Μακρίσια αγαπημένοι καλλιτέχνες. Ο Γιώργος Μαργαρίτης, η Γιώτα Γιάννα, η Σοφία Βώσου, η Μαρία Σουλτάτου, η Χριστιάνα Γαλιάτσου και μαζί τους δύο δικά μας παιδιά από την Ηλεία, ο Γιώργος Αδαμόπουλος που διαγράφει ήδη μια αξιόλογη πορεία στο ελληνικό τραγούδι και η Ελένη Αργυροπούλου που κάνει τα πρώτα της καλλιτεχνικά βήματα. Όπως πάντα, θα συνοδέψει τους τραγουδιστές ο μοναδικός Μανώλης Καραντίνης με το μπουζούκι του και μια ορχήστρα εξαιρετικών μουσικών. Η συναυλία θα καλύψει ένα ευρύ φάσμα της ελληνικής δισκογραφίας και του έντεχνου τραγουδιού, με ένα πλούσιο ρεπερτόριο με τραγούδια που έχουμε αγαπήσει.

  

  

  

  

  

  

  

  Ο Γιάννης Τζουανόπουλος τόνισε ότι η μουσική αυτή βραδιά θα μείνει αξέχαστη στο κοινό της Ηλείας, αφού συμπράττουν για την επιτυχία της μεγάλοι έλληνες καλλιτέχνες ερμηνεύοντας τραγούδια όχι μόνο των Μίκη Θεοδωράκη και Ιάκωβο Καμπανέλη στους οποίους αφιερώνεται η εκδήλωση, αλλά και άλλων σπουδαίων ελλήνων δημιουργών. “Η Γιορτή του Απόδημου Ελληνισμού συμπληρώνει 32 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας στα πολιτιστικά πράγματα του τόπου μας με σημείο αναφοράς το ξωκλήσι της Παναγιάς όπου καθε χρόνο δίνεται το ραντεβού των αποδήμων, ενώ τα άγια χώματα των Μακρισίων έχουν πατήσει όλοι οι κορυφαίοι έλληνες δημιουργοί και καλλιτέχνες– συνθέτες, στιχουργοί, τραγουδιστές- με αφιερώματα που άφησαν εποχή και θα μείνουν αξέχαστα, όπως και η βραδιά που ετοιμάζουμε την Δευτέρα το βράδυ. Θα ήθελαν να ευχαριστήσω την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και προσωπικά τον Νίκο Κοροβέση για την στήριξη της εκδήλωσης και του αφιερώματος στον Μίκη και τον Ιακωβο Καμπανέλη.”

  Από την πλευρά του ο Αντιπεριφερειάρχης Πολιτισμου και Τουρισμού κ. Νίκος Κοροβέσης επισήμανε ότι η Περιφέρεια με την Γιορτή του Απόδημου Ελληνισμού στα Μακρίσια ολοκληρώνει το μεγάλο πολιτιστικό οδοιπορικό της σε όλη την Ηλεία που αγκάλιασε με θέρμη το κοινό του νομού. “ Ο Γιάννης Τζουανόπουλος όλα αυτά τα χρόνια προσφέρει πολιτισμό στον τόπο δίνοντας την ψυχή του και βεβαίως είχαμε την υποχρέωση να στηρίξουμε έναν σπουδαίο θεσμό που φέτος γιορτάζει τα 32α γενέθλια του και ευχόμαστε να γιορτάσουμε πολλά ακόμα”.

  (Δελτίο Τύπου)