Σημαντικός κρίκος στη δημιουργία του μηχανισμού θεωρείται από τους ερευνητές ο Αρχιμήδης
Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων είναι ο πιο μυστηριώδης αρχαιολογικός θησαυρός της χώρας. Πρόκειται για το πιο πολύπλοκο δείγμα μηχανικής από τον αρχαίο κόσμο που έχει βρεθεί, και έως σήμερα παραμένει ανεξιχνίαστος.
Τον έχουν αποκαλέσει τον πρώτο υπολογιστή της αρχαιότητας, και μάλιστα φορητό. Νέες αποκαλύψεις για τη δομή και τη λειτουργία του έρχονται από το University College του Λονδίνου, και την ερευνητική ομάδα στην οποία συμμετέχουν και δύο Έλληνες που μίλησαν στην ΕΡΤ.
Έλληνες και ξένοι ερευνητές βασισμένοι σε ένα γρανάζι, ξεκλειδώνουν τα μυστικά του αρχαιότερου υπολογιστή, αναδημιουργώντας τμήμα του μηχανισμού Αντικυθήρων που απεικονίζει το σύμπαν.
Ο Άρης Δακανάλης, φυσικός- μέλος UCL Antikythera Research Team, επισημαίνει: «Η ομάδα μπόρεσε να φτιάξει ένα πλανητάριο, ένα μοντέλο για το χαμένο πλανητάριο, σύμφωνα με τα επιγραφικά στοιχεία και ένα σωζόμενο γρανάζι. Πρέπει να υπήρχε ένα μηχανικό πλανητάριο. Δηλαδή φανταστείτε να υπάρχει ας πούμε μία απεικόνιση όπου η γη είναι στο κέντρο και γύρω γύρω από τη γη, σε τροχιά, να βρίσκονται οι πέντε γνωστοί πλανήτες της αρχαιότητας».
Η ερευνητική ομάδα του πανεπιστημίου UCL, στην οποία συμμετέχει η Ελληνίδα αρχαιομεταλλουργός Μυρτώ Γεωργακοπούλου και ο φυσικός Αρης Δακανάλης κατάφερε να αναπαραστήσει το μεγαλύτερο τμήμα του εσωτερικού αυτής της πανάρχαιας μηχανής αστρονομικών υπολογισμών, που χρονολογείται μεταξύ 4ου και 1ου π.Χ. αιώνα.
Όπως αναφέρει ο Ξενοφώντας Μουσάς, Αστρονόμος, καθηγητής στο Πανεπιστημίου Αθηνών: «Με τον κύριο Φρυθ ξεκινήσαμε μαζί τη μελέτη του μηχανισμού πριν από 16 χρόνια. Θεωρούν ότι έχουν βρει έναν καινούργιο τρόπο με τον οποίο μπορεί κανείς να ερμηνεύσει ένα από τα γρανάζια ως πλανητικό ότι αυτό είναι ένα γρανάζι που δίνει την θέση της Αφροδίτης και γύρω απ’ αυτό χτίζουν είναι πολύ ωραίο μοντέλο για το μηχανισμό των Αντικυθήρων».
Σημαντικός κρίκος στη δημιουργία του μηχανισμού ο Αρχιμήδης και ο Άρης Δακανάλης, φυσικός- μέλος UCL Antikythera Research Team, επισημαίνει: «Σίγουρα ο Αρχιμήδης, είχε μπλεχτεί με το σχεδιασμό τέτοιων μηχανισμών και πιθανότατα να ήταν ίσως και ο πνευματικός του πατέρας μπορεί να ήτανε και από τους πρώτους που σχεδίαζαν έναν τόσο όμορφο μηχανισμό, και τότε η ανθρώπινη διανόηση ήταν όπως αυτή σήμερα και μπορούσαν οι άνθρωποι να φτιάξουν τέτοια θαυμαστά αντικείμενα όπως το μηχανισμό των Αντικυθήρων».
Από την πλευρά του ο Ξενοφώντας Μουσάς, Αστρονόμος, καθηγητής στο Πανεπιστημίου Αθηνών, δηλώνει πως: «Ο Μηχανισμός με τα γρανάζια του αποδεικνύει ότι οι Έλληνες είχαν υψηλή τεχνολογία εδώ και 22 αιώνες και οι Έλληνες μπορούσαν με τα γρανάζια να υπολογίζουν τις θέσεις όλων των πλανητών Αυτές οι ανακαλύψεις άλλαξαν την παγκόσμια ιστορία».
Η 2.000 ετών συσκευή προέβλεπε τη θέση του ήλιου, της Σελήνης και των πλανητών, των ηλιακών και σεληνιακών εκλείψεων, ακόμη και την ημερομηνία των Ολυμπιακών Αγώνων.
Πηγή: Cnn.gr
Τελευταία τροποποίηση στις Πέμπτη, 13 Ιανουαρίου 2022 10:35
Ο πρώτος υπολογιστής, ο «Μηχανισμός των Αντικυθήρων» είναι το θέμα διάλεξης που θα παραθέσει απόψε Πέμπτη 1/9/2022 στις 20.30 ο Καθηγητής Φυσικής Διαστήματος του ΕΚΠΑ κ. Ξενοφώντας Μουσάς στο αμφιθέατρο του 1ου Γυμνασίου Πύργου.
Πρόκειται για τη δεύτερη εκδήλωση για το ευρύ κοινό που πραγματοποιείται στο πλαίσιο του 2ου θερινού σχολείου «ΗΡΩΝ» με θέμα «Διάστημα και Αστρονομία», που συνδιοργανώνεται από το Ερευνητικό Εργαστήριο Υψηλών Συχνοτήτων, Μεταϋλικών και μη Γραμμικών Κυμάτων (HERON LAB) του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και τον Δήμο Πύργου.
Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων είναι μία πολύπλοκη κατασκευή, φτιαγμένη από χαλκό, τοποθετημένη μέσα σε ξύλινο πλαίσιο, που προβληματίζει και συναρπάζει τους ιστορικούς της επιστήμης και της τεχνολογίας. Κατασκευάστηκε κατά τη διάρκεια της ελληνιστικής περιόδου, μεταξύ 150 π.Χ. και 100 π.Χ.
Είναι ένας αναλογικός μηχανικός υπολογιστής, που χρησιμοποιούνταν ως όργανο αστρονομικών παρατηρήσεων. Πρόκειται για τον αρχαιότερο γνωστό πολύπλοκο μηχανισμό πλανητικής λειτουργίας, σχεδιασμένος να υπολογίζει τις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων.
Τον Οκτώβριο του 2019 ενεργοποιήθηκε εκ νέου η υποβρύχια αρχαιολογική έρευνα στο εμβληματικό ναυάγιο των Αντικυθήρων, με αποκλειστική πλέον ελληνική συμμετοχή υπό την διεύθυνση της Δρ. Αγγελικής Γ. Σίμωσι, Διευθύντριας της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ευβοίας.
Η επιχείρηση στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία, παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες και τον περιορισμένο χρόνο διάρκειας του σωστικού χαρακτήρα της έρευνας. Η έρευνα υποστηρίχθηκε από το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη με τη συνδρομή του πλοίου «Typhoοn», το οποίο παραχωρήθηκε από το Κοινωφελές Ίδρυμα Αθανασίου Λασκαρίδη για το διάστημα των ερευνών επί του πεδίου.
Αρχικά έγινε εντοπισμός εκ νέου του χώρου του ναυαγίου και νέα οριοθέτηση μετά από την τελευταία έρευνα του Σεπτεμβρίου 2017. Ανελκύστηκαν πέντε σάκοι με άμμο, που είχαν αφεθεί στον βυθό από την προηγούμενη ανασκαφική περίοδο, τα προϊόντα των οποίων κοσκινίστηκαν με μεγάλη προσοχή από εξειδικευμένη συντηρήτρια της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων και παρουσία δύο αρχαιολόγων. Κατά τη διαδικασία του διαχωρισμού συλλέχθηκαν οστά, τα οποία πρέπει να αναλυθούν, πυρήνες κατά πάσα πιθανότητα ελιάς, χάλκινα καρφιά από το πλοίο καθώς και ένας μπρούτζινος δακτύλιος άγνωστης προς το παρόν χρήσης.
Επιπρόσθετα ανελκύστηκε πλαστικός κάλαθος διαστάσεων 110x110x45 εκατοστών, γεμάτος με τμήματα αμφορέων, βάσεις, λαιμούς και σώματα σωζόμενα από την κοιλία του αγγείου ως τη βάση.
Ανάμεσα στα ευρήματα βρέθηκε ένα σιδερένιο στέλεχος με κυκλική απόληξη .
Σημαντικό είναι το γεγονός ότι μεταξύ των βάσεων των αμφορέων, που προέρχονται από την νήσο Κω, εντοπίστηκε και ένας τύπος διαφορετικός, η προέλευση του οποίου δεν είναι ακόμη γνωστή και απαιτείται η ταύτισή του. Επιφανειακά επί του βυθού από τον χώρο του ναυαγίου ανελκύστηκαν τρεις λαιμοί αμφορέων, δύο του τύπου Laboglia 2 από την Κάτω Ιταλία και ενός Κώου, καθώς και ένας ακέραιος Κώος αμφορέας ελλιπής ως προς τη μία λαβή.
Εντυπωσιακό εύρημα αποτελεί ένα τμήμα ξύλου πιθανώς στατικό στοιχείο του ναυαγίου που φέρει 4 χάλκινα καρφιά. Όλα τα ευρήματα μεταφέρθηκαν στα εργαστήρια της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων για συντήρηση.
Με την παρούσα έρευνα συμπληρώθηκε με την μέθοδο της φωτογραμμετρίας η σχεδιαστική αποτύπωση του χώρου του ναυαγίου, η οποία παρέμενε ημιτελής.
Από πλευράς Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων συμμετείχαν ο Δρ Γεώργιος Κουτσουφλάκης ως επιστημονικός υπεύθυνος, Τμηματάρχης, η Αικατερίνη Ταγωνίδου, καταδυόμενη αρχιτέκτων, και η Χρύσα Φουσέκη, καταδυόμενη συντηρήτρια, των οποίων η παρουσία συνετέλεσε τα μέγιστα στην επιτυχία της αποστολής και τους οποίους η Διευθύντρια της έρευνας ευχαριστεί θερμά.
Στην υποβρύχια έρευνα έλαβαν μέρος επίσης για πρώτη φορά τέσσερις δύτες του Λιμενικού Σώματος: οι Δημήτριος Σταμούλης, Γεώργιος Λυτρίβης, Δημήτριος Χατζηασλάν και Αθανάσιος Κειτζής, οι τεχνικοί βυθού Αλέξανδρος Σωτηρίου, Νίκος Γιαννουλάκης και Αθανάσιος Χρονόπουλος, καθώς και δύο ενάλιοι αρχαιολόγοι, οι Ορέστης Μανούσος και Αχιλλέας Διονυσόπουλος.
Όλες οι εργασίες της έρευνας καλύφθηκαν από τον εικονολήπτη Μιχαήλ Τσιμπερόπουλο.
Επιχειρησιακά υπεύθυνος της έρευνας ήταν ο Αλέξανδρος Παλατιανός, Αρχιπλοίαρχος (ε.α.) του Πολεμικού Ναυτικού.
Η Διευθύντρια της έρευνας, καταδυόμενη αρχαιολόγος Δρ Αγγελική Γ. Σίμωσι, καταδύθηκε και παρέμεινε στο πεδίο καθόλη τη διάρκεια των ερευνών της εικοσαμελούς αποστολής, το μέγεθος της οποίας θεωρείται για πρώτη φορά τόσο εντυπωσιακό, αφού πέραν των συμμετεχόντων, που διέθεταν άρτια εκπαίδευση αλλά και καταδυτική εμπειρία στα βάθη του ναυαγίου, υπήρξε υποστήριξη των επιχειρήσεων από το σκάφος «Τyphoon». Το μοναδικό στο Αιγαίο αυτό σκάφος είναι μήκους 72 και πλάτους 16 μέτρων, και είναι εξοπλισμένο με υπερσύγχρονα μέσα ναυτικής πλοήγησης. Στην επιχειρησιακή πλατφόρμα του φιλοξενούνται πέντε μεγάλα φουσκωτά, σε επιφυλακή ανά πάσα στιγμή για τις απαιτούμενες ανελκύσεις.
Με την επιστημονική αυτή αποστολή του Οκτωβρίου 2019 ολοκληρώθηκε το πρώτο πενταετές ερευνητικό πρόγραμμα. Βάσει των αποτελεσμάτων της τελευταίας έρευνας ξεκινάει άμεσα η προετοιμασία για το νέο πενταετές πρόγραμμα, αρχής γενομένης από τον Μάιο του 2020, με την συνέχιση της ανασκαφικής έρευνας σε διάφορους χώρους του ναυαγίου, όπου υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι θα έρθουν στο φως νέα εντυπωσιακά ευρήματα.
Ύστερα από την κατάθεση της πρώτης ανασκαφικής έκθεσης των πέντε χρόνων έρευνας επίκειται η δημοσίευση των αποτελεσμάτων του συνολικού ερευνητικού προγράμματος της πρώτης πενταετίας.
Ευχαριστίες οφείλονται στους χορηγούς της έρευνας, το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη, την ελβετική ωρολογοποιία Hublot και το Κοινωφελές Ίδρυμα Αθανασίου Λασκαρίδη, στον Δήμαρχο Κυθήρων Αντικυθήρων Ευστράτιο Χαρχαλάκη, καθώς και στους κατοίκους του νησιού, που στηρίζουν εδώ και χρόνια την έρευνα, για τους οποίους τα μέλη της αποστολής πραγματοποίησαν ειδική εκδήλωση ενημέρωσης.
Η επίσημη ιστοσελίδα της αποστολής «Επιστροφή στα Αντικύθηρα / Return to Antikythera» είναι η http://antikythera.net.gr
Υπομνηματισμός φωτογραφιών
Κεραμική από το φορτίο του ναυαγίου των Αντικυθήρων.Aνελκύστηκε στο κατάστρωμα του ερευνητικού πλοίου "ΤΥΦΩΝΑΣ" με την καθοδήγηση της διευθύντριας της έρευνας Δρ Αγγελικής Γ. Σίμωσι.
Άνδρες της Ομάδας Ειδικών Καταδύσεων της Μονάδας Υποβρυχίων Καταστροφών του Λιμενικού Σώματος επιχειρούν σε βάθος μεγαλύτερο των 50μ με συσκευές κατάδυσης μικτών αερίων νέας τεχνολογίας.
Ανελκύσεις φορτίου κεραμικής από το ναυάγιο των Αντικυθήρων, συμμετέχει το ερευνητικό πλοίο "ΤΥΦΩΝΑΣ" το οποίο διέθεσε το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη και εικοσαμελής ερευνητική ομάδα, υπό την διεύθυνση της Δρ Αγγελικής Γ. Σίμωσι.
Άνδρας της Ομάδας Ειδικών Καταδύσεων της Μονάδας Υποβρυχίων Αποστολών του Λιμενικού Σώματος συμμετέχει στο τελικό στάδιο της ανέλκυσης σάκου με άμμο από την ανασκαφή του ναυαγίου Αντικυθήρων.
Ανέλκυση σάκου με άμμο από την ανασκαφή στο ναυάγιο των Αντικυθήρων από το ερευνητικό πλοίο "ΤΥΦΩΝΑΣ", διακρίνονται η διευθύντρια της έρευνας Δρ Αγγελική Γ. Σίμωσι και ο επιχειρησιακά υπεύθυνος αρχιπλοίαρχος (ε.α.) Αλέξανδρος Παλατιανός
Ο επιστημονικά υπεύθυνος της έρευνας Δρ Γεώργιος Κουτσουφλάκης μετακινεί αμφορέα από το φορτίο του ναυαγίου των Αντικυθήρων. Παρακολουθεί ο τεχνικά υπεύθυνος Αλέξανδρος Σωτηρίου.
Αμφορέας από το φορτίο του ναυαγίου των Αντικυθήρων στο κατάστρωμα του ερευνητικού πλοίου "ΤΥΦΩΝΑΣ" δέχεται την φροντίδα της προϊσταμένης του τμήματος συντήρησης της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων Χρύσας Φουσέκη και του Δρ Γεώργιου Κουτσουφλάκη.
Το ερευνητικό πλοίο "ΤΥΦΩΝΑΣ" στον χώρο του ναυαγίου των Αντικυθήρων σε λειτουργία αυτόματης διατήρησης θέσης δίχως αγκυροβόλιο (Dynamic Positioning) κατά τη διάρκεια της έρευνας.
Ο επιστημονικά υπεύθυνος της έρευνας Δρ Γεώργιος Κουτσουφλάκης και η προϊσταμένη του τμήματος συντήρησης της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων Χρύσα Φουσέκη εξετάζουν ξύλινο τμήμα πλοίου με χάλκινα καρφιά που ανελκύστηκε από το ναυάγιο των Αντικυθήρων.
Η διευθύντρια της έρευνας Δρ Αγγελική Γ. Σίμωσι εξετάζει αρχαιότητες στον βυθό των Αντικυθήρων κατά την έρευνα Οκτωβρίου 2019.
Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων και η προέλευσή του - Οι διάφορες επιστημονικές θεωρίες για τη χρήση του - Τι δείχνουν οι μελέτες
Για περίπου 2.000 χρόνια στη θάλασσα κοντά στα Αντικύθηρα (Τσιριγότο) και σε βάθος 40-64 μέτρων βρισκόταν το κουφάρι ενός πλοίου, που μετέφερε θησαυρούς, αγάλματα, διάφορα άλλα αντικείμενα και ένα τεχνολογικό θαύμα της αρχαιότητας: τον μηχανισμό των Αντικυθήρων.
Πριν αναφερθούμε όμως στον μηχανισμό αυτό θα ασχοληθούμε με έναν από τους πλέον ευρυμαθείς ανθρώπους της αρχαιότητας, που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστός, τον Ποσειδώνιο τον Ρόδιο (ή Απαμέα).
Ο Ποσειδώνιος θεωρείται μαζί με τον Αρχιμήδη και τον Ίππαρχο ως ένας από τους πιθανούς κατασκευαστές του μηχανισμού των Αντικυθήρων.
Ο ευρυμαθής Ποσειδώνιος ο Ρόδιος (ή Απαμεύς)
Μια από τις μεγαλύτερες μορφές της ύστερης ελληνιστικής εποχής ,και όχι μόνο ,ήταν αναμφίβολα ο Ποσειδώνιος ο Ρόδιος. Γεννήθηκε γύρω στο 135 π.Χ. στην Απάμεια, πόλη στον ποταμό Ορόντη της Συρίας.
Η Απάμεια πήρε το όνομά της από την Απάμα, σύζυγο του Αντίγονου Α’ του μονόφθαλμου, ο οποίος την (ξανα)έχτισε πάνω στα ερείπια της αρχαιότερης περσικής πόλης Φαρνάκης το 307 π.Χ. Ο Ποσειδώνιος ήρθε στην Αθήνα, όπου σπούδασε κοντά στον Στωικό φιλόσοφο Παναίτιο τον Ρόδιο. Έκανε μια σειρά από ταξίδια για επιστημονικούς- ερευνητικούς σκοπούς. Εκτός από την Ελλάδα ταξίδεψε στη Βόρεια (κυρίως) Αφρική, την Ιταλία, τη Δαλματία, τη Γαλατία, όπου μελέτησε τη ζωή και τις συνήθειες των Κελτών, τη Λιγουρία και έφτασε τις ακτές του Ατλαντικού, στην Ισπανία, στο σημερινό Κάδιξ, όπου μελέτησε τις παλίρροιες.
Γύρω στο 95 π.Χ. εγκαταστάθηκε στη Ρόδο, της οποίας έγινε πολίτης και έφτασε στα ανώτερα αξιώματα του νησιού. Απέκτησε μεγάλη φήμη και φαίνεται ότι ίδρυσε Σχολή, στην οποία φοιτούσαν Έλληνες αλλά και Ρωμαίοι.
Ο Ποσειδώνιος εκτός από φιλόσοφος ήταν και αστρονόμος, γεωγράφος, ιστορικός κ.ά. Από τα έργα του σώζονται μόνο μερικά αποσπάσματα (‘’σπαράγματα’’) μέσα από έργα διαφόρων συγγραφέων Ελλήνων και Λατίνων. Καλύπτουν σχεδόν όλο το φάσμα των επιστημών της εποχής του Ποσειδώνιου: Φιλοσοφία, Φυσική, Αστρονομία, Γεωγραφία, Εθνολογία, Γεωλογία, Μετεωρολογία, Μαθηματικά, Ιστορία και Στρατηγική!
Δεν είναι τυχαίο ότι συγκρίνεται στον τομέα της ευρυμάθειας με τον Αριστοτέλη και τον Ερατοσθένη. Ο Ποσειδώνιος πέθανε γύρω στο 51 π.Χ. στη Ρόδο ή τη Ρώμη. Η Σχολή του φαίνεται ότι συνεχίστηκε από τον εγγονό του Ιάσονα. Ποσειδώνιος
Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων - Οι πρώτες μελέτες
Όπως αναφέραμε ο μηχανισμός των Αντικυθήρων ανακαλύφθηκε το 1900. Συμιακοί σφουγγαράδες, ο Δημήτριος Ελευθερίου ή Κοντός και ο Ηλίας Σπαδιώτης, εντόπισαν το ναυάγιο λίγο πριν το Πάσχα εκείνης της χρονιάς. Επτά μήνες αργότερα, με τη μεσολάβηση του Α.Οικονόμου, ενημέρωσαν την ελληνική κυβέρνηση που τους πρόσφερε βοήθεια και μέσα για να κάνουν έρευνες στην περιοχή του ναυαγίου, οι οποίες ολοκληρώθηκαν στα τέλη του 1901. Πρώτος ο Βαλέριος Στάης, διαπρεπής αρχαιολόγος από τα Κύθηρα (1857-1923) και διευθυντής του Αρχαιολογικού Μουσείου, πρόσεξε ότι στον μηχανισμό υπήρχε ενσωματωμένος ένας οδοντωτός τροχός και εμφανείς επιγραφές με αστρονομικούς όρους. Με τον μηχανισμό ασχολήθηκαν σε πρώιμο στάδιο και άλλοι σπουδαίοι επιστήμονες, φυσικοί και αρχαιολόγοι (Π. Ρεδιάδης, Ι. Σβορώνος, Κ. Ράδος, ο ναύαρχος Ι. Θεοφανίδης, ο Γερμανός Α. Ρεμ κ.α.), που επισήμαναν την τεχνολογική του σημασία. Η εξωτερική διάβρωση όμως του μηχανισμού και τα περιορισμένα τεχνολογικά μέσα της εποχής δεν τους επέτρεψαν να βγάλουν περισσότερα συμπεράσματα. Ο αρχαιολόγος Ι. Σβορώνος όμως υπέθεσε ότι πρόκειται για κάποιο είδος αστρολάβου, ενώ ο Γερμανός A. Rehm συνέδεσε τον μηχανισμό με το πλανητάριο του Αρχιμήδη.
Έτσι η πρώτη συστηματική μελέτη του μηχανισμού άρχισε τη δεκαετία του 1960 από ξένους επιστήμονες. Η Αμερικανίδα αρχαιολόγος VirginiaGrace σε συνεργασία με τον E. Ralfκαι τον δύτη Thockmorton κατάφεραν να χρονολογήσουν το πλοίο με τη μέθοδο του C14 (άνθρακα δεκατέσσερα) στον 2ο π.Χ. αι. Η περαιτέρω χρονολόγηση του πλοίου με την αρχαιολογική μελέτη των κεραμικών που μετέφερε έδειξε ότι αυτό βούλιαξε μεταξύ 86 π.Χ. και 50 π.Χ. ενώ το σχήμα των αγγείων οδήγησε στο συμπέρασμα ότι προέρχονταν από πόλεις της Ιωνίας και της Ρόδου. Έτσι προέκυψε το συμπέρασμα ότι ο μηχανισμός είχε φορτωθεί από τη Ρόδο με προορισμό τη Ρώμη. Η Ρόδος εκείνη την εποχή είχε στενές σχέσεις με την αιώνια πόλη.
Οι μελέτες του Derek de Solla- Price
Ο πρώτος που μελέτησε τον μηχανισμό επισταμένως από το 1951 και για είκοσι περίπου χρόνια παρά τις πολλές αντιξοότητες ,ήταν ο Άγγλος φυσικός και ιστορικός της επιστήμης Derek de Solla- Price, ο οποίος με τη χρήση ακτίνων Χ διατύπωσε την άποψη ότι στον μηχανισμό εμφανίζεται η πρωτοφανής στην ιστορία της τεχνολογίας χρήση διαφορικών γραναζιών. Με τη βοήθεια Ελλήνων επιγραφολόγων κατάφερε να διαβάσει αρκετές από τις λέξεις που απαρτίζουν τις οδηγίες του εξωτερικού καντράν του μηχανισμού (και είναι συνολικά γύρω στις 5.000) αντιλαμβανόμενος ότι πρόκειται για έναν πολύ περίπλοκο αστρονομικό μηχανισμό που περιείχε ένα είδος αρχαίου ημερολογίου ,για ένα παράπηγμα (‘’παράπηγμα κανών και είδος τι οργάνου αστρονομικού’’ κατά το Λεξικό Σούδα). Γνωστό μεταξύ άλλων είναι το παράπηγμα του Γέμινου, Ρόδιου μαθητή του Ποσειδώνιου.
Ο Price ζήτησε από τον Cyril Smith του M.I.T. να κάνει χημική ανάλυση του μηχανισμού. Η ανάλυση εντόπισε καλής ποιότητας μπρούντζο που περιείχε 5% κασσίτερο, πολύ μικρές ποσότητες μολύβδου, αρσενικού και νατρίου, ενώ δεν εντοπίστηκε ψευδάργυρος. Ο Price διαπίστωσε επίσης ότι μερικά γρανάζια συνδέονται με την παρουσίαση των κυκλικών τροχιών του Ήλιου, της Σελήνης και ίσως των τότε γνωστών πλανητών (Δία, Κρόνου, Άρη, Ερμή και Αφροδίτης). Επίσης εντόπισε σχέσεις μεταξύ του μηχανισμού και των ισλαμικών αστρολάβων του 10ου αιώνα.
Στα επόμενα χρόνια ο Price διαπίστωσε ότι ο βαθμός πολυπλοκότητας του μηχανισμού αυξανόταν, καθώς μπορούσε να παραστήσει τις κινήσεις του Ήλιου και της Σελήνης κατά το ημερολόγιο 19 ετών του αστρονόμου Μέτωνα (5ος π.Χ. αι.). Κατέληξε έτσι στο συμπέρασμα ότι ο μηχανισμός αποτελούσε ένα συνδυασμό αστρονομικής γνώσης, κατανόησης αφηρημένων μαθηματικών εννοιών και υψηλών μηχανικών δεξιοτήτων.
Ο Price κατασκεύασε το πρώτο απλοϊκό μοντέλο του μηχανισμού, ενώ τον ακολούθησαν οι Αυστραλοί Allan Bromley, Frank Percival και ο επιμελητής των μηχανικών κατασκευαστών του Science Museum του Λονδίνου Michael Wright, ο οποίος εκτός από το ότι κατασκεύασε ένα πιστό μοντέλο του μηχανισμού, διατύπωσε και την άποψη ότι η τεχνολογία των γραναζιών των αρχαίων Ελλήνων πέρασε στη Δύση από τους Άραβες του 13ο αιώνα, μαζί με τα έργα του Αριστοτέλη.
Derek de Solla- Price
Τον 9ο αιώνα, οι Άραβες αδελφοί Bann Musa δημοσίευσαν ένα βιβλίο για έξυπνες συσκευές και τον 10ο αιώνα ο φιλόσοφος και αστρονόμος Al Biruni, περιγράφει ένα μηχανικό ηλιο-σεληνιακό ημερολόγιο με 8 γρανάζια.
Προφανώς, αξιοποίησαν γνώσεις από τους αρχαίους Έλληνες, στις οποίες εκείνη την εποχή είχαν πρόσβαση.
Τη σκυτάλη της έρευνας, έχει πάρει πλέον μια διεθνής ομάδα επιστημόνων, με ένα πρόγραμμα γνωστό ως «The Antikythera Mechanism Research Project», στο οποίο συνεργάζονται το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ (Ουαλίας), η X-Tek Systems από τη Μ. Βρετανία και η Hewlett-Packard από τις Η.Π.Α. Με τα σύγχρονα μέσα, επιβεβαιώθηκαν οι παρατηρήσεις προηγούμενων μελετητών ότι υπάρχει χρήση παραπήγματος και του Μετεωνικού αστρονομικού κύκλου των 19 συνοδικών μηνών, με την προσθήκη ότι ο μηχανισμός περιείχε το Αιγυπτιακό ημερολόγιο και τον Καλλίπειο κύκλο των 76 συνοδικών ετών. Επίσης διαβάστηκαν ονόματα πλανητών, ανέμων, περιοχών και μηνών, ενώ πίσω από το μεγάλο καντράν, του Μετωνικού κύκλου, εντοπίστηκε μηχανισμός με γρανάζια που κατά πάσα πιθανότητα έδειχνε τον χρόνο τέλεσης των μεγάλων Πανελλήνιων αγώνων, όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες, τα Ίσθμια, τα Νέμεα, τα Δελφικά Πύθια αλλά και τα Νάια (ή Νάα), που τελούνταν στη Δωδώνη και ήταν επίσης σημαντικοί αθλητικοί αγώνες.
Ωστόσο, η ανάγνωση των ονομάτων του ελληνικού μηνολογίου, προκάλεσε έκπληξη, γιατί δεν ήταν τα ονόματα του ροδιακού μηνολογίου, αλλά του κορινθιακού και της Δυτικής Ελλάδας. Αυτό, οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι η αρχική σύλληψη και κατασκευή του μηχανισμού έγινε στην Κόρινθο ή κάποια από τις αποικίες της, όπως οι Συρακούσες όπου έζησε ο Αρχιμήδης, που είχε κατασκευάσει και το πλανητοσφαίριο. Ωστόσο, οι κανόνες ρύθμισης των μηνών και των σεληνιακών φάσεων είναι ίδιοι με αυτούς που περιέχονται στο έργο του, μαθητή του Ποσειδώνιου, Γέμινου. Όμως ένας σεληνιακός μηχανισμός στηρίζεται στον Ίππαρχο.
Οι λειτουργίες του μηχανισμού των Αντικυθήρων
Μέχρι σήμερα, έχουν αναγνωριστεί οι εξής λειτουργίες του μηχανισμού:
Πρόβλεψη όλων των ηλιακών και σεληνιακών εκλείψεων τουλάχιστον για 5.000 χρόνια πριν την κατασκευή του και για οποιαδήποτε χρονολογία, στο μέλλον, σύμφωνα με τον Βαβυλωνιακό κύκλο του Σάρου.
Απεικόνιση όλων των φάσεων του Ερμή, της Αφροδίτης και της Σελήνης, τόσο κατά το παρελθόν όσο και το μέλλον.
Σφουγγαράδες στο ναυάγιο των Αντικυθήρων το 1900 Φυσική παρουσίαση κατά τη διάρκεια της κίνησης του μηχανισμού, μιας σφαίρας που παρίστανε τη Σελήνη σε όλες τις φάσεις της, σε σχέση με την ελλειπτική κίνησή της γύρω από τη Γη και σε σχέση με την ελλειπτική τροχιά κίνησης του συστήματος Γης-Σελήνης γύρω από τον Ήλιο.
Ακριβής συσχέτιση της θέσης της Γης με τον Ήλιο και τα άλλα ουράνια σώματα, στο παρελθόν και στο μέλλον.
Πλήρες ζωδιακό ημερολόγιο με εντοπισμό των θέσεων όλων των πλανητών και του Ήλιου σε σχέση με τους ζωδιακούς αστερισμούς.
Πλήρες και ακριβές ημερολόγιο 365 ημερών, με πρόβλεψη της εμβόλιμης ημέρας κάθε 4 χρόνια. Πλήρης και ακριβής υλοποίηση, σε επίπεδο συνδυασμένης λειτουργίας γραναζιών του Μετωνικού κύκλου των 235 σεληνιακών μηνών.
Πρόσφατα, ανακαλύφθηκε ότι στον μηχανισμό υπάρχει σειρά εμφάνισης αστέρων, ανάλογα με το γεωγραφικό πλάτος χρήσης, η οποία στην περίπτωση του μηχανισμού ταιριάζει με τη Δ. Ελλάδα.
Ποιος κατασκεύασε τον μηχανισμό των Αντικυθήρων;
Η Ελένη Καραμπατζάκη, στο βιβλίο της «Ποσειδώνιος Απαμεύς ή Ρόδιος», απ’ όπου αντλήσαμε τα περισσότερα στοιχεία για το σημερινό άρθρο, καταλήγει, μετά από μια σειρά επισημάνσεων στο εξής συμπέρασμα.
Η αρχική σύλληψη του μηχανισμού, έγινε από τον Αρχιμήδη. Η συμπλήρωσή του έγινε από τους συνεχιστές του στην επιστήμη της αστρονομίας τον Ίππαρχο και τον Ποσειδώνιο. Ένα χωρίο του Πλίνιου, «δείχνει» προς τον Ίππαρχο: «Μετά από αυτούς τους άνδρες, ο Ίππαρχος προείπε την τροχιά του Ήλιου και της Σελήνης για εκατοντάδες χρόνια. Το έργο του περιλάμβανε τους μήνες των εθνών και τις μέρες και τις ώρες, τις θέσεις και τις απόψεις των ανθρώπων και δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένας συμμέτοχος στα σχέδια της φύσης».
Σύμφωνα με σημερινές αστρονομικές αναγνώσεις, η ρύθμισή του έγινε γύρω στο 80 π.Χ., οπότε σίγουρα ο μηχανισμός ήταν έργο του Ποσειδώνιου.
Ποια ήταν η χρήση του μηχανισμού των Αντικυθήρων;
Ο De Solla-Price, διατύπωσε την υπόθεση ότι ανήκε στα δημόσια εκθέματα της Ρόδου, που ήταν γνωστή από την εποχή του Πίνδαρου για την έκθεση μηχανικών αυτόματων κατασκευών. Ο Hannah, σε έργο του που εκδόθηκε το 2000, υποστηρίζει ότι ο μηχανισμός επιτελούσε πολλαπλές λειτουργίες, αστρο-μετεωρολογικές, ναυσιπλοϊκές, αστρονομικές και κυρίως αστρολογικές. Ο πολυδιάστατος χαρακτήρας του μηχανισμού πάντως, έχει και φιλοσοφικές συνυποδηλώσεις, που τον φέρνουν κοντά στη σκέψη του Ποσειδώνιου. Πάντως, ο χαρακτηρισμός του μηχανισμού ως «ο πρώτος γνωστός αναλογικός υπολογιστής», δεν είναι υπερβολικός.
Μια τελική αποτίμηση για τον μηχανισμό των Αντικυθήρων
Το 1975, έκανε έρευνες στην περιοχή του ναυαγίου των Αντικυθήρων ο Ζακ Ιβ Κουστό. Από το 2014, ξεκίνησε μια νέα σειρά ερευνών στην περιοχή των Αντικυθήρων όπου εντοπίστηκε ο μηχανισμός, που έφερε στην επιφάνεια ενδιαφέροντα ευρήματα, όχι όμως κάτι καινούργιο γι’ αυτόν.
Η άποψή μας είναι, ότι πιθανότατα κατασκευαστές του μηχανισμού, ήταν ο Ποσειδώνιος και οι μηχανικοί της Σχολής του. Το πλοίο τον μετέφερε από τη Ρόδο στη Ρώμη, αλλά βούλιαξε κοντά στις βραχώδεις ακτές των Αντικυθήρων. Η Ρόδος εκείνη την εποχή, είχε και τους κατάλληλους τεχνίτες για την κατασκευή του πολύπλοκου συστήματος των γραναζιών και τη σμίλευση των μικρογραμμάτων της επιγραφής. Εξάλλου, ο Ποσειδώνιος είχε υπηρετήσει ως πρεσβευτής στη Ρώμη το 87-86 π.Χ., την εποχή του Μάριου και τον Σύλλα, ενώ πίστευε ότι η Ρώμη αποτελούσε μια σταθεροποιητική δύναμη σ’ έναν ασταθή κόσμο.
Εκτός απ’ όλα τ’ άλλα, η ανακάλυψη του μηχανισμού των Αντικυθήρων, απέδειξε ότι και στον τεχνολογικό τομέα, οι πρόγονοί μας δεν υστερούσαν. Σήμερα πλέον, υπάρχει έντονο ενδιαφέρον για τα τεχνολογικά και επιστημονικά επιτεύγματα του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού. Όπως γράφει πολύ εύστοχα η Ελένη Καραμπατζάκη:
«Τα αποτελέσματα της μελέτης του μηχανισμού μπορεί δικαιολογημένα να προκαλούν τον θαυμασμό των ειδικών επιστημόνων και του ευρύτερου κοινού, ωστόσο δεν πρέπει να ξενίζουν τους γνώστες των αρχαίων κειμένων, Ελληνικών και Λατινικών, όπου περιγράφονται εκπληκτικά τεχνικά έργα και μηχανισμοί διαφόρων χρήσεων.
Ο Derek de Solla Price, έχει πει ότι λίγο πριν το τέλος του μεγάλου πολιτισμού τους οι αρχαίοι Έλληνες είχαν πλησιάσει στην εποχή μας όχι μόνο με τη σκέψη τους, αλλά και με την επιστημονική τους τεχνολογία. Οι συγκρίσεις με το σήμερα δυστυχώς μόνο μελαγχολία και προβληματισμό προκαλεί…
Βασική πηγή μας για το άρθρο αυτό, ήταν το βιβλίο της Αναπληρώτριας Καθηγήτριας Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Ελένης Α. Καραμπατζάκη, την οποία ευχαριστούμε θερμά που μας επέτρεψε να χρησιμοποιήσουμε στοιχεία από το βιβλίο της, αλλά και για τα πρόσθετα στοιχεία που μας ανέφερε σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε μαζί της.
Ευχαριστούμε θερμά επίσης την κυρία Βασιλική Π. Σολωμού-Παπανικολάου, Επίκουρη Καθηγήτρια στον Τομέα Φιλοσοφίας, του Τμήματος ΦΠΨ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, έως πρόσφατα οπότε και συνταξιοδοτήθηκε, για τη βοήθειά της.
Copyright © 2011 - 2024 Ηλεία Live!.