Με την παιδική παράσταση «Μαγικό κλειδί» στο Φεστιβάλ Αρχαίας Ήλιδας την Τετάρτη 24/7
Συνέντευξη στη Βίκυ Γκουγκουστάμου
«Το να έρχομαι στην Ηλεία έχει γίνει κάτι σαν θεσμός. Είναι σαν να κλείνουμε ένα ραντεβού κάθε χρόνο. Και ειλικρινά έχω μεγάλη ευγνωμοσύνη, γιατί μας τιμά ιδιαίτερα ο κόσμος». Μ’ αυτά τα λόγια η Κάρμεν Ρουγγέρη, στέλνει ένα ευχαριστήριο μήνυμα σε όλα τα παιδιά και τους γονείς της Ηλείας που την εμπιστεύονται και τους προσκαλεί να βρούνε όλοι μαζί « το μαγικό κλειδί». Στη νέα της παράσταση για παιδιά, που παρουσιάζει αύριο Τετάρτη στο πλαίσιο του 34ου Διεθνούς Φεστιβάλ Αρχαίας Ήλιδας.
Το έργο βασίζεται στο βιβλίο της Πηνελόπης Δέλτα «Η καρδιά της βασιλοπούλας» και η Κάρμεν Ρουγγέρη με πολλή αγάπη και σεβασμό απέναντι στους μικρούς της φίλους, ετοίμασε με την ομάδα της μια εντυπωσιακή παράσταση που κρύβει πολλούς θησαυρούς! Η δημοφιλής ηθοποιός-σκηνοθέτης μίλησε στο ilialive.gr για το έργο, τα νοήματα και τις γνώσεις που προσφέρει στα παιδιά, την αγωνία της να προσφέρει πάντα το καλύτερο αποτέλεσμα, την συνεργασία με την κόρη της Χριστίνα Κουλουμπή που επί σειρά ετών υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια των παραστάσεων αλλά και το τι θα κερδίσουν οι γονείς παρακολουθώντας το έργο με τα παιδιά τους.
«Το «μαγικό κλειδί» είναι ένα πολύ ενδιαφέρον λογοτεχνικό παραμύθι της Πηνελόπης Δέλτα. Δεν θα με ενδιέφερε ποτέ να ανεβάσω… παραμυθάκια. Μ’ ενδιαφέρει να «βάζω» τα παιδιά στη λογοτεχνία, στην όπερα, τη μυθολογία… Σε πράγματα που μπορούν να τους δώσουν γνώσεις. Και η Πηνελόπη Δέλτα είναι μια από τις σημαντικότερες συγγραφείς της παιδικής λογοτεχνίας που μιλά για τα συναισθήματα» μας λέει η Κάρμεν Ρουγγέρη. «Τα παιδιά κάθονται στη θέση τους ακίνητα και παρακολουθούν τι θα γίνει μέχρι το τέλος. Έχει πολύ ενδιαφέρον και όμορφη πλοκή. Είναι όμως και τα σκηνικά και τα κοστούμια υπέροχα, όπως και όλοι οι ηθοποιοί που χορεύουν και τραγουδούν τραγούδια της Κάτω Ιταλίας. Πάντοτε θέλω να δίνω μελωδικά ακούσματα στα παιδιά και να παίρνουν γνώσεις».
Είναι γεγονός ότι έχετε ανεβάσει τον πήχη στις παραστάσεις για τα παιδιά πάρα πολύ ψηλά. Τελικά είναι αλήθεια αυτό που λέγεται, ότι τα παιδιά είναι οι πιο απαιτητικοί θεατές;
Ο μέγας θεατράνθρωπος Κονσταντίν Στανισλάφσκι λέει ότι, στο θέατρο για παιδιά, οι ηθοποιοί πρέπει να παίζουν όπως και στο θέατρο για ενήλικες με μια διαφορά: πρέπει να παίζουν λίγο καλύτερα. Γιατί πρέπει να κερδίσουν το ενδιαφέρον τους. Να τα «καθηλώσουν» και να ακούσουν αυτά που έχει το θέατρο να τους πει. Γιατί το θέατρο είναι πηγή γνώσης. Αυτό προσπαθήσαμε λοιπόν με την ομάδα μου να κάνουμε. Να ανεβάσουμε τον πήχη γιατί μας ενδιαφέρει να είναι όχι μόνο οι ηθοποιοί καλύτεροι αλλά και κάθε μορφή τέχνης που περικλείει η παράσταση, όπως τα σκηνικά, τα κοστούμια, η μουσική. Αν λοιπόν τα προσέξουμε όλα αυτά, κερδίζουμε τα παιδιά. Και κερδίζοντάς τα, τους δίνουμε γνώσεις.
Αυτή δεν είναι εξάλλου και η αποστολή του θεάτρου;
Φυσικά και είναι αυτή η αποστολή του. Το συγκεκριμένο έργο είναι γεμάτο θησαυρούς και το κάθε παιδί ανάλογα με την ηλικία του, τους ανακαλύπτει. Εισπράττει και καταλαβαίνει πολλά. Και ανακαλύπτει ότι η ζωή έχει βάσανα αλλά και χαρές.
Οι γονείς πώς ανταποκρίνονται στην παράσταση; Τι θα εισπράξουν;
Οι γονείς θα παρακολουθήσουν την παράσταση με την ίδια προσοχή των παιδιών. Το έργο προσφέρει τροφή για σκέψη και συζήτηση. Και πόσο ωραίο είναι , παιδιά και γονείς να συζητούνε. Αυτή είναι η ομορφιά του θεάτρου. Και να σας πω και κάτι άλλο. Όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με το θέατρο για παιδιά, ήμουν σε μια επιτροπή του Υπ. Παιδείας που δίναμε άδειες για να ανέβουν παραστάσεις για παιδιά. Πραγματικά τα έχασα! Έβλεπα παραστάσεις και δεν πίστευα στην προχειρότητα και πόσο μίζερες ήταν… Δεν γίνεται να παρουσιάσεις κάτι τέτοιο στα παιδιά γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να τα αποτρέψεις και να μην θέλουν να ξαναπάνε στο θέατρο. Κάπως έτσι αποφάσισα να ασχοληθώ με το παιδικό θέατρο, και στην πορεία δημιούργησα την Παιδική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου και της Λυρικής Σκηνής. Όταν ασχολείσαι με τα παιδιά πρέπει να είσαι πάρα πολύ προσεκτικός. Και εγώ, εκείνο που προσπαθώ πάντοτε είναι να βλέπω με τα μάτια των παιδιών, όταν ετοιμάζω μια παράσταση. Όταν την παραδίδουμε στα παιδιά, είμαι σίγουρη ότι θα τα κερδίσει γιατί κατά τη διάρκεια αν κάτι δεν μου αρέσει το αλλάζω αμέσως.
Έχετε και έναν «φύλακα άγγελο», την κόρη σας Χριστίνα Κουλουμπή, που δουλεύετε μαζί χρόνια. Πώς είναι λοιπόν η συνεργασία μητέρας κόρης;
Είναι μια εξαιρετική συνεργασία. Δεν χρειάζεται καν να ελέγξω τη δουλειά της. Εγώ απλά της διαβάζω το έργο, συζητάμε και ό,τι ετοιμάζει είναι πάνω από τις προσδοκίες μου. Δίνω ένα πολύ μεγάλο ποσοστό επιτυχίας στις παραστάσεις, στην προσφορά της Χριστίνας. Είναι ένα ταλαντούχο πλάσμα και το ίδιο ταλαντούχοι είναι όλοι οι συντελεστές της παράστασης.
Το συγκεκριμένο έργο ασχολείται με θέματα και αξίες που θα μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους ή θα μας προβληματίσουν προς αυτή την κατεύθυνση. Που αποδίδεται το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια τα φαινόμενα της βίας εντείνονται σε ολοένα και μικρότερες ηλικίες.
Το πρώτο που φταίει για μένα είναι το κινητό. Το δεύτερο η τηλεόραση. Οι οθόνες έχουν εξαφανίσει τα βιβλία. Το κινητό, έχει καταστρέψει τα παιδιά. Από την άλλη, οι γονείς που δουλεύουν και οι δύο, πολλές φορές δεν έχουν αντοχές και τα «παρκάρουν» σε μια οθόνη για να έχουν την ησυχία τους. Αντιλαμβάνομαι την κούραση, αλλά αν δεν έχεις διάλογο με τα παιδιά, αν κάθε φορά που τους απασχολεί κάτι δεν τα παρατάς όλα για να μιλήσεις μαζί τους… Τα παιδιά το έχουν ανάγκη αλλά δεν ξέρουν πώς να το ζητήσουν. Και πολλές φορές για να τα προσέξουμε κάνουνε πράγματα που δεν είναι όμορφα. Και επίσης τα τελευταία χρόνια βλέπω τους γονείς να μην βάζουν όρια. Τα παιδιά έχουν ανάγκη από τα όρια. Θα σας πω κάτι: Το έργο ξεκινά με έναν διάλογο. Ρωτάει κάποιος «πώς και είναι ευτυχισμένοι όλοι σ’ αυτό το νησί;» και απαντά ένας άλλος «αυτός που κυβερνάει είναι άξιος! Με το μυαλό και τη δουλειά έχει καταφέρει ένα άγονο νησί να το κάνει γόνιμο». Όπου «κυβερνήτη», εσείς μπορείτε να βάλετε τον γονιό, τον δάσκαλο, τον καθηγητή, τον πολιτικό….
Λίγα λόγια για το έργο: Ήταν μια φορά ένας βασιλιάς και μια βασίλισσα που ζούσαν σ’ ένα μεγάλο νησί. Το νησί αυτό δεν ήταν πολύ πλούσιο, όμως αυτός που κυβερνούσε ήταν άξιος.
Όλα τα καλά τα είχε ο βασιλιάς, την αγάπη του λαού, τα πλούτη που δίνει η εργασία και μια πολύ καλή βασίλισσα. Όταν μάλιστα απόκτησαν και ένα κοριτσάκι, η ευτυχία τους μεγάλωσε ακόμα πιο πολύ.
Στη βάφτιση κάλεσε όλο το λαό του και έγινε μεγάλο γλέντι. Την ώρα που όλοι γλεντούσαν, οι νεράιδες του νησιού ήρθαν πάνω από την κούνια του μωρού για να του δώσουν ευχές.
Η πρώτη του έδωσε ομορφιά, χάρη και ωραία φωνή. Η δεύτερη του έδωσε εξυπνάδα. Η τρίτη όμως, δεν έδωσε τίποτα απ’ όλα αυτά, έσκυψε μόνο στο προσκεφάλι του μωρού και του ψιθύρισε. Είμαι η Mοίρα. Εγώ δε θα σου δώσω μία ευχή όπως έκαναν οι άλλες. Εγώ θα σε προστατέψω από την ίδια τη ζωή σου. Θα ‘θελα μικρή μου να μη λυπηθείς και να μην κλάψεις ποτέ!
Συντελεστές: Κείμενο: Κάρμεν Ρουγγέρη, Σκηνοθεσία: Χριστίνα Κουλουμπή - Κάρμεν Ρουγγέρη, Σκηνικά – Κοστούμια: Χριστίνα Κουλουμπή, Κίνηση – Χορογραφίες – Φωτισμοί: Πέτρος Γάλλιας, Μουσική σύνθεση – Ενορχήστρωση – Video Art: Αντώνης Δελαπόρτας, Στίχοι και
Επιλογή τραγουδιών: Ανδρέας Κουλουμπής, Διδασκαλία - Προσαρμογή τραγουδιών: Ελένη Ζιώγα, Διεύθυνση παραγωγής – Υπεύθυνη περιοδείας: Ελένη Καρτάση
