Η άνοδος της δημοτικότητας των ιστοριών που βασίζονται σε αληθινά εγκλήματα αποδεικνύει ότι κάποιοι από εμάς δεν έχουν πρόβλημα ούτε με το αίμα ούτε με τον τρόπο, γεγονός που εγείρει το ερώτημα: Γιατί τόσοι πολλοί έλκονται από τη σκοτεινή πλευρά; Νέα έρευνα μπορεί να έχει βρει μια απάντηση.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το IFL Science, το περιεχόμενο σχετικά με τους κατά συρροή δολοφόνους έχει ζήτηση παγκοσμίως – σε ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, βιβλία και βίντεο – και εκεί περιγράφονται λεπτομερώς φρικιαστικά εγκλήματα. Πάντως, στο παρελθόν έχει διατυπωθεί η άποψη ότι αυτή η αγάπη για το μακάβριο πηγάζει από τη νοσηρή περιέργεια ή ότι θα μπορούσε να επιτρέψει στους ανθρώπους να βιώσουν έντονα συναισθήματα που λείπουν από τη ζωή τους και να ξεφύγουν από τα δικά τους προβλήματα.
Τι έδειξε η έρευνα για τις ιστορίες με εγκλήματα
Επίσης, έχει προταθεί ότι μια τέτοια εμμονή μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη βία, αν και η έρευνα για το θέμα δεν ήταν εκτεταμένη. Έτσι, για να μάθει τι θα μπορούσε να τροφοδοτεί την επιλογή για τέτοιου είδους ιστορίες, αλλά και για τι λέει αυτή η επιλογή για συγκεκριμένους ανθρώπους, μια ομάδα ερευνητών από το Εθνικό Πανεπιστήμιο Ερευνών – Ανώτατη Σχολή Οικονομικών Επιστημών στη Ρωσία διεξήγαγε μια σειρά συνεντεύξεων μεταξύ Ρώσων νέων. Η εν λόγω έρευνα δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Crime, Media, Culture: An International Journal.
Οι ερευνητές μίλησαν συνολικά με 26 νέους, ηλικίας 18 έως 36 ετών που προέρχονταν από 14 ρωσικές πόλεις, κάνοντας ερωτήσεις σχετικά με το είδος του περιεχομένου των κατά συρροή δολοφόνων που τους άρεσε, τον τρόπο με τον οποίο το βρήκαν και τι έλαβαν υπόψη τους όταν επέλεγαν μια ταινία, ένα βίντεο ή ένα podcast. Τα ευρήματά τους υποδηλώνουν ότι η επιθυμία για κατανάλωση αυτού του βίαιου περιεχομένου δεν οφειλόταν στην ίδια την αγάπη για τη βία, ούτε σχετιζόταν με την επιθυμία διάπραξης βίας στην πραγματική ζωή.
«Η μελέτη αποκάλυψε ότι οι νεαροί Ρώσοι καταναλώνουν περιεχόμενο των μέσων ενημέρωσης για κατά συρροή δολοφόνους για να ικανοποιήσουν ταυτόχρονα δύο τύπους αναγκών: Γνωστικές και συναισθηματικές ανάγκες», ανέφερε η ερευνητική ομάδα στη μελέτη της, προσθέτοντας το εξής: «Τα γνωστικά κίνητρα της κατανάλωσης έχουν τις ρίζες τους στην ανάγκη για οντολογική ασφάλεια, ενώ τα συναισθηματικά κίνητρα σχετίζονται με την ικανοποίηση καταναλωτικών αναγκών για ευχαρίστηση».
Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι ήθελαν να κατανοήσουν τα κίνητρα των εγκληματιών ενώ, παράλληλα, βίωναν έντονα συναισθήματα που μπορεί να απουσιάζουν από τη ζωή τους, μαθαίνοντας για αυτές τις ανατριχιαστικές ιστορίες της πραγματικής ζωής. Ωστόσο, επισημαίνεται ότι η εν λόγω μελέτη αφορούσε σε ένα πολύ μικρό δείγμα και μπορεί να μην είναι αντιπροσωπευτικό του συνόλου του ρωσικού νεανικού πληθυσμού, οπότε τα αποτελέσματα θα πρέπει να ερμηνευτούν με επιφύλαξη.
Δεν αυξάνεται η βία και η επιθετικότητα των θεατών
«Τα ευρήματά μας υπογραμμίζουν ότι η κατανάλωση περιεχομένου για κατά συρροή δολοφόνους από μόνη της δεν σηματοδοτεί απειλή για την κοινωνία, καθώς ο κοινωνικός έλεγχος είναι ενσωματωμένος στους καταναλωτές», προσθέτουν οι ερευνητές. Πρόκειται για ένα παρόμοιο συμπέρασμα με την πρόσφατη έρευνα για τα βίαια βιντεοπαιχνίδια – η παρακολούθηση βίαια περιεχομένου στην οθόνη δεν αυξάνει απαραίτητα την επιθετικότητα στους θεατές.
Ακόμα, σε σχετική ανακοίνωση του Εθνικού Πανεπιστημίου Ερευνών – Ανώτατης Σχολής Οικονομικών Επιστημών στη Ρωσία, η συγγραφέας της μελέτης, Οξάνα Μιχαΐλοβα, επεσήμανε το εξής: «Το ενδιαφέρον για ιστορίες σχετικά με κατά συρροή δολοφόνους, είτε με τη μορφή σειρών είτε με τη μορφή podcast, δεν αποτελεί υποβάθμιση της σκληρότητας. Οι ερωτηθέντες δεν δικαιολόγησαν τις πράξεις των κατά συρροή δολοφόνων. Αντίθετα, δήλωσαν ότι τέτοια εγκλήματα πρέπει να προλαμβάνονται».
Πηγή: iEidiseis.gr
