Τα Διοικητικά Συμβούλια της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Πελοποννήσου Ηπείρου Νήσων και του Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης Συντακτών της ΕΣΗΕΠΗΝ, με θλίψη πληροφορήθηκαν το θάνατο του ιδρυτή και εκδότη της εφημερίδας «ΑΛΛΑΓΗ», Γιώργου Αλεξόπουλου, και σε έκτακτη συνεδρίαση τους αποφάσισαν, να εκπροσωπηθούν τα ΔΣ στην κηδεία και να κατατεθεί στεφάνι στη σορό του.
Ο Γιώργος Αλεξόπουλος ήταν παραδοσιακός εκδότης. Η εφημερίδα που ίδρυσε και διηύθυνε για 45 χρόνια, (αρχικά εβδομαδιαία από το 1975 και ημερήσια από το 1981) διέθετε πάντοτε χώρο για παρουσίαση και προβολή όλων των πολιτικών, κοινωνικών, πολιτιστικών και αθλητικών δράσεων.
Η απώλειά του αφήνει κενό στο χώρο του Τύπου.
Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 04 Φεβρουαρίου 2019 02:54
Πέθανε ο δημοσιογράφος και εκδότης, Σταύρος Ψυχάρης, σε ηλικία 77 ετών.
Σταύρος Ψυχάρης: Ποιος ήταν
Ο Σταύρος Ψυχάρης (Αθήνα, 1945) ήταν Έλληνας εκδότης, δημοσιογράφος και επιχειρηματίας. Ήταν Πρόεδρος του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη (ΔΟΛ) από το 2009 έως και το 2017.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και θείος του ήταν ο Κώστας Λουλές, ηγετικό στέλεχος και βουλευτής του ΚΚΕ. Άρχισε την δημοσιογραφική του καριέρα το 1964 στην αριστερή εφημερίδα «Δημοκρατική Αλλαγή» (ενώ ήταν γραμμένος και στον Ελληνο-Σοβιετικό Σύνδεσμο) για να προσληφθεί κατά της διάρκεια της δικτατορίας ως κοινοβουλευτικός συντάκτης της εφημερίδας Έθνος. Από το 1972 εργάζεται στο Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη (ΔΟΛ), αρχικά ως δημοσιογράφος και εν συνεχεία ως πολιτικός συντάκτης της εφημερίδας Τα Νέα.
Από το φθινόπωρο του 1983 ήταν διευθυντής της εφημερίδας Το Βήμα. Το 1996 διορίστηκε Διοικητής του Αγίου Όρους από την κυβέρνηση Σημίτη, θέση που διατήρησε μέχρι το 2001. Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου ανέλαβε καθήκοντα γενικού διευθυντή και από το Σεπτέμβριο του 2003 του διευθύνοντος συμβούλου και αντιπροέδρου του Ομίλου, που συμμετέχει στο διοικητικό συμβούλιο των εκδοτικών εταιρειών του ομίλου ΔΟΛ.
Ήταν πρόεδρος του Ιδρύματος Λαμπράκη (παλαιότερα Ίδρυμα Μελετών Λαμπράκη), θέση που ανέλαβε μετά το θάνατο του ιδρυτή του ιδρύματος Χρήστου Λαμπράκη το 2009. Τιμήθηκε στις 20 Ιουνίου 2010 από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως για την προσφορά του κατά την περίοδο που διετέλεσε Διοικητής του Αγίου Όρους με το οφίκιο του Μεγάλου Νοταρίου του Οικουμενικού Θρόνου.
Από τον πρώτο του γάμο απέκτησε δύο γιους, τον Παναγιώτη (τον οποίο βάφτισε ο Βύρωνας Σταματόπουλος) και τον Ανδρέα Ψυχάρη (τον οποίο βάφτισε ο Ανδρέας Παπανδρέου), ενώ έπειτα παντρεύτηκε τη δημοσιογράφο και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ομίλου Χριστίνα Τσούτσουρα, με την οποία απέκτησαν δύο κόρες, τη Χριστίνα (την οποία βάφτισε ο Χρήστος Λαμπράκης) και τη Σοφία (την οποία βάφτισε ο Σωκράτης Κόκκαλης).
Έφυγε σε ηλικία 83 ετών από τη ζωή σήμερα το πρωί ο γνωστός εκδότης, Δημήτρης Ρίζος.
Ο γνωστός εκδότης που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια προβλήματα υγείας, νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Σωτηρία.
Ο Δημήτρης Ρίζος Σε ηλικία 14 ετών ο Δημήτρης Ρίζος είχε υπογράψει το πρώτο του ρεπορτάζ στην εφημερίδα «Πρωινός Τύπος της Δράμας», όντας μαθητής Γυμνασίου ακόμη. Ηθελε να το πει στον πατέρα του Χρήστο, αυτόν που τον αγκάλιαζε όταν ήταν πολύ μικρός στο πατρικό τους σπίτι, στην Πρώτη Σερρών, τα κρύα βράδια του χειμώνα. Τότε που το χιόνι σκέπαζε το χωριό στο οποίο γεννήθηκε ο Δημήτρης Ρίζος, το μακρινό 1936, λίγο προτού ξεσπάσει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, που έφτασε τέσσερα χρόνια μετά στην Ελλάδα. Η μετακόμιση της οικογένειας στη Δράμα έδωσε την ευκαιρία στον μικρό να δείξει από πολύ νωρίς την κλίση του στη δημοσιογραφία, το λειτούργημα στο οποίο έμελλε να μεγαλουργήσει αργότερα. Πιθανότατα να μη φανταζόταν ούτε ο ίδιος ότι κάποιες δεκαετίες μετά από εκείνο το κρύο απόγευμα θα έγραφε μια ξεχωριστή ιστορία με τις παραπολιτικές του στήλες στον ελληνικό Τύπο, τις διευθυντικές θέσεις σε κορυφαίες εφημερίδες, αλλά και τις εκδοτικές του προσπάθειες. Μια ιστορία που έκλεισε απότομα με το κλείσιμο του «Αδέσμευτου Τύπου» τον Δεκέμβριο του 2012 και τη σύντομη επιστροφή του ως δημοσιογράφου στον «Ελεύθερο Τύπο» όπου είχε μεγαλουργήσει για μια δεκαπενταετία. Ο Καραμανλής τού άνοιξε τον δρόμο
Αν ο Δημήτρης Ρίζος είχε ταλέντο και πάθος για τη δημοσιογραφία, ο αριστερών φρονημάτων πατέρας του είχε κάτι άλλο, που αποδείχθηκε πολύ σημαντικό. Μια πολύ ξεχωριστή γνωριμία και στενότατη φιλία με έναν συγχωριανό του, τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος τον εκτιμούσε απεριόριστα και τον είχε στενό συνεργάτη του. Αυτή η γνωριμία έμελλε να αποδειχθεί καθοριστική για τον νεαρό τότε Ρίζο, που εκτός από το ταλέντο του στο γράψιμο ήταν και ένας εξαιρετικός αθλητής μεγάλων αποστάσεων.
«Είχα εκπληκτικές επιδόσεις στα 5.000 μέτρα και αυτό με ώθησε να δώσω εξετάσεις στη Γυμναστική Ακαδημία», έλεγε πριν από λίγα χρόνια σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του. Μόνο που η αγάπη του για τον στίβο -το κοντό και αδύνατο κορμί του τον βοηθούσε πολύ- δεν ήταν παντοτινή, αφού η εισαγωγή του στο Πάντειο έδωσε τέλος στο τρέξιμο. Οταν κατέβηκε στην Αθήνα το 1953, ο πατέρας του είχε φροντίσει να πάρει τηλέφωνο τον Καραμανλή λέγοντάς του μόνο τέσσερις λέξεις: «Σου στέλνω τον μικρό».
Ο Σερραίος πολιτικός είναι υπουργός Δημοσίων Εργων και ο νεαρός Δημήτρης γίνεται αρχικά το παιδί για όλες τις δουλειές στο ιδιαίτερο γραφείο του. Είναι έξυπνος και γρήγορος, γεγονός που εκτιμάται σύντομα, και μετά από έξι μήνες αναλαμβάνει να χειρίζεται τα ρουσφέτια που ζητούσαν φίλοι και ψηφοφόροι του Καραμανλή. Οταν ο τελευταίος θα γίνει πρωθυπουργός, ο νεαρός φοιτητής θα εξακολουθήσει να δουλεύει στο ιδιαίτερο γραφείο του, υπό την εποπτεία του Αχιλλέα Καραμανλή. Δεν θα χάσει την επαφή μαζί του ούτε κατά τη διάρκεια της Χούντας, όπου, όπως έχει παραδεχτεί ο ίδιος, διατηρούσε πολύ καλές σχέσεις με τη γυναίκα του δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου, Δέσποινα. Τότε είναι που θα κάνει και τηλεόραση -το 1968- αρχικά με τη χιουμοριστική εκπομπή «Τα παραλειπόμενα» και μετά με την εκπομπή «Οι Ρίζοι», όπου εκτός από αυτόν και τον αδελφό του συμμετέχει λόγω επιθέτου και ο ηθοποιός Νίκος Ρίζος.
Με τον Νίκο Μαστοράκη θα γίνουν φίλοι στο τέλος της δεκαετίας, όταν θα αγοράσει από τον γνωστό σκηνοθέτη διάφορα μηχανήματα τηλεοπτικών παραγωγών για μια εταιρεία που έστησε και η οποία ανέλαβε τα δελτία ειδήσεων της ΕΡΤ. Το βράδυ που επιστρέφει ο Καραμανλής από το Παρίσι, ο Ρίζος είναι στον Εβρο ως επιστρατευμένος, αλλά την επομένη καλείται να επιστρέψει στην Αθήνα για να είναι δίπλα στον πρώτο πρωθυπουργό της Μεταπολίτευσης. Λίγο αργότερα θα ξεκινήσει να δουλεύει ως δημοσιογράφος στην ιστορική «Βραδυνή» του Τζώρτζη Αθανασιάδη, χωρίς να εγκαταλείψει μέχρι το 1980 το πρωθυπουργικό γραφείο.
Η πρώτη κόντρα
Στην ουσία, είναι εκείνος που ανέπτυξε αυτά που σήμερα αποκαλούμε «παραπολιτικά σχόλια», μέσα από μια στήλη την οποία ονομάζει «Κεντρί» και η οποία γίνεται πολύ δημοφιλής. Μικρά κείμενα γραμμένα με καυστικό τρόπο, κουίζ και πιπεράτες ειδήσεις από τον χώρο της πολιτικής απλώνονται σε μια ολόκληρη σελίδα της εφημερίδας. Ο ίδιος έλεγε τότε ότι χάρη σε αυτόν η «Βραδυνή» έφτασε να πουλάει 150.000 φύλλα την ημέρα και κάποιοι υποστηρίζουν ότι αυτό στάθηκε η αιτία για τις αρχηγικές του τάσεις στα χρόνια που ακολούθησαν. Ο αείμνηστος Τζώρτζης Αθανασιάδης τον εμπιστευόταν ξέροντας ότι ήταν το πρώτο βιολί της εφημερίδας, αφού πολλές φορές τού έφερνε αποκλειστικά θέματα για το πρωτοσέλιδο. Μιλούσε σχεδόν καθημερινά με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος τον εκτιμούσε επειδή ήξερε ότι τίποτε από τα off the record θέματα που συζητούσαν δεν θα έβλεπε ποτέ το φως της δημοσιότητας. Μαζί του ο Ρίζος γύρισε σχεδόν όλο τον κόσμο, όταν εργαζόταν στο γραφείο του, ενώ ήταν παρών σε δεκάδες πολιτικές αλλά και προσωπικές του στιγμές. Μία από αυτές ήταν στην πρώτη μεγάλη δεξίωση για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας που έλαβε χώρα στο κτίριο της ΕΡΤ με πάνω από 3.000 καλεσμένους. Ο Ρίζος ήταν δίπλα στον Καραμανλή, που κρατώντας ένα ποτήρι στο χέρι συζητούσε με τον κόσμο που τον χαιρετούσε, όταν ξαφνικά εντοπίζει μια πολύ όμορφη νεαρή γυναίκα.
Ο Καραμανλής πηγαίνει κατευθείαν προς το μέρος της, αγκαλιάζονται, φιλιούνται και αρχίζουν να συζητάνε, ενώ όποτε περνάει σερβιτόρος που κρατάει δίσκο με κεφτεδάκια τσιμπάει ένα από αυτά με οδοντογλυφίδα και την ταΐζει στο στόμα. Οι φωτογράφοι απαθανατίζουν τη στιγμή και την επομένη η νεαρή που ακούει στο όνομα Μιμή Ντενίση βλέπει τη φωτογραφία σε όλες τις εφημερίδες.
Οκτώ χρόνια μετά τη βραδιά εκείνη, ο Δημήτρης Ρίζος είναι πανίσχυρο στέλεχος στη «Βραδυνή» μέχρι τη μοιραία νύχτα της 19ης Μαρτίου του 1983. Ηταν το τελευταίο Σαββατοκύριακο της Αποκριάς, όταν ο εκδότης της ιστορικής εφημερίδας Τζώρτζης Αθανασιάδης δολοφονήθηκε από άγνωστο άνδρα μέσα στο γραφείο του. Στην κηδεία του ο κόσμος αποθέωσε τον Ρίζο, αλλά οι κόρες του ήταν αρκετά αποστασιοποιημένες απέναντί του και τους επόμενους μήνες η κόντρα μαζί τους θα τον οδηγήσει στην έξοδο. Κατά την προσωπική του άποψη, η Ειρήνη Αθανασιάδη και οι αδελφές της δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι εμφανιζόταν στην εφημερίδα σαν να του ανήκε ενώ ήταν απλώς ένας δημοσιογράφος. Μόλις έγινε γνωστό ότι είναι ελεύθερος, υπέγραψε σχεδόν εν μια νυκτί στην «Ακρόπολη», όπου η σελίδα του ονομάζεται «Ξυπνητήρι». Ωστόσο σε αυτή δεν θα μείνει παρά μόνο έξι μήνες. Το τηλεφώνημα για ραντεβού με τον Αρη και τη Λίλιαν Βουδούρη θα αποδειχθεί καταλυτικό για τη μετέπειτα πορεία του σε μια εφημερίδα που θα σημαδέψει ποικιλοτρόπως τη διαδρομή του.
Ο διπλός «Αδέσμευτος» και η Πέγκυ
Αν σιχαινόταν ένα πράγμα ο Δημήτρης Ρίζος, αυτό ήταν τα οικονομικά και η διαχείριση, στα οποία, όπως έχει παραδεχθεί δημόσια, ήταν πάντα κάκιστος. Η μόνη φορά, όπως τόνισε σε συνέντευξή του, που έβγαλε λεφτά ήταν όταν μαζί με τον επιχειρηματία και στενότατο φίλο του Δημήτρη Κοπελούζο αποφάσισαν να αγοράσουν από τον όμιλο Κουλουκουντή τον τηλεοπτικό σταθμό Seven-X αντί 160 εκατ. δραχμών. Τον πούλησαν σε έναν χρόνο στον αλήστου μνήμης Γιώργο Μπατατούδη αντί 1,5 δισ. δραχμών, σύμφωνα με τα όσα είπε χρόνια μετά ο Ρίζος. Ο «Αδέσμευτος Τύπος» κυκλοφόρησε το 1994 με σχετικά ικανοποιητική κυκλοφορία, χωρίς όμως να φέρει κάτι καινούριο σε έναν χώρο όπου η καινοτομία και οι νέες ιδέες είναι απαραίτητες για τη μακροημέρευση ενός Μέσου. Μέχρι τις αρχές του 1998 Ρίζος και Μήτσης πορεύονταν μαζί αλλά κάποια στιγμή υπήρξε κόντρα, με αποτέλεσμα η συμμαχία να σπάσει με πολύ άσχημο τρόπο, αφού ο επιχειρηματίας ήθελε να διώξει τον Ρίζο. Ξαφνικά όμως έγινε κάτι το πρωτοφανές.
Κυκλοφόρησαν δύο εφημερίδες με τίτλο «Αδέσμευτος Τύπος», η μια με εκδότη τον Δημήτρη Ρίζο και η άλλη με εκδότη τον Κώστα Μήτση. Οι αναγνώστες μπερδεύονταν για μεγάλο διάστημα, οι μηνύσεις και τα ασφαλιστικά μέτρα έπεφταν βροχή και όλο αυτό μόνο καλό δεν έκανε στην εφημερίδα τα επόμενα χρόνια. Το 2003 μια ομάδα συνεργατών αποχώρησε από την εφημερίδα του Ρίζου θεωρώντας άστοχες τις επιλογές αλλά και τον τρόπο παρουσίασης των θεμάτων. Την ίδια στιγμή ακούγονταν διάφορα για την επιρροή που ασκούσε στον εκδότη η τρίτη κατά σειρά σύζυγός του Πέγκυ Ρίζου, μια εντυπωσιακή γυναίκα που είχε μπει στη ζωή του το 1995.
Πάθη, γάμοι, διαζύγια και business
Μέχρι εκείνη τη χρονιά ο 65χρονος δημοσιογράφος-εκδότης μετρούσε ήδη δύο γάμους, ισάριθμα διαζύγια και δύο παιδιά. Παντρεύτηκε για πρώτη φορά το 1956 σε ηλικία μόλις 20 ετών τη Βίλμα, η οποία του χάρισε έναν γιο, τον Χρήστο. Ακολούθησε ο έρωτας με τη Γωγώ Δεμέναγα, που κατέληξε στα σκαλιά της εκκλησίας και σε ένα δεύτερο παιδί, τον Απόστολο, ο οποίος σπούδασε Οικονομικά στο Λονδίνο. Ακολούθως άρχισε να εργάζεται δίπλα στον πατέρα του, ο οποίος τον λατρεύει και ήταν πάντα δίπλα του ενθαρρύνοντάς τον να παίρνει πρωτοβουλίες. Η γνωριμία του με την Πέγκυ έμελλε να αποδειχθεί ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωής του. Είναι μαζί 23 ολόκληρα χρόνια και έχουν αποκτήσει μια κόρη τη Δήμητρα, η οποία σπουδάζει Μουσική στο Λονδίνο. Η μουσική μπήκε στη ζωή του Δημήτρη Ρίζου όταν αποφάσισε στα μέσα της δεκαετίας του ’90 να αγοράσει έναν ραδιοφωνικό σταθμό για να διαφημίζει τον «Αδέσμευτο Τύπο». Ενα μεσημέρι που συνέτρωγε με τους Γιάννη και Θέμη Αλαφούζο, εκείνοι του παραχώρησαν δωρεάν τον παλιό Top FM του Λαμπράκη, που τον είχαν μετονομάσει σε Pop FM. Μόνο που για να τον μετονομάσει και να τον μεταφέρει χρειαζόταν γύρω στα 100 εκατ. δραχμές, τα οποία δεν είχε, γι’ αυτό άρχισε να τσιγκλάει τον Γιάννη Αλαφούζο να μπει μέτοχος και να βάλει λεφτά. Ο τελευταίος το έκανε, αλλά του είπε να μην τον ενοχλήσει για το παραμικρό σχετικά με τον σταθμό και ενώ όλοι περίμεναν ότι ο Ρίζος θα έστηνε μια ενημερωτική συχνότητα έκανε το εντελώς αντίθετο. Δημιούργησε τον ραδιοφωνικό σταθμό Λάμψη, που παίζει μόνο ελληνική μουσική, μέσα σε λίγους μήνες χτύπησε 30% ακροαματικότητα και έκλεισε τον πρώτο χρόνο με κέρδη 2 δισ. δραχμές! Εκεί ασχολούνταν ενεργά και η σύζυγός του, η οποία εμφανιζόταν επίσημα ως ιδιοκτήτρια και έδειχνε να παθιάζεται με τη νέα της ενασχόληση, ενώ το ζευγάρι έδινε το «παρών» σε πολλές κοινωνικές εκδηλώσεις.
Εφυγε" από την ζωή προδoμένος από την καρδιά του που τον ταλαιπωρούσε τα τελευταία χρόνια, ο εκδότης της εφημερίδας "ΑΛΛΑΓΗ" της Πάτρας Γιώργος Αλεξόπουλος, ένας από τους τελευταίους παλιούς εκδότες της Πάτρας μετά τον Σπύρο Δούκα και Χρήστο Χριστόπουλο που "έφυγαν" από την ζωή τον τελευταίο χρόνο.
Ο Γιώργος Αλεξόπουλος ανήκε στον χώρο του ΠΑΣΟΚ και είχε συμβάλλει σημαντικά με την αρθρογραφία του στην διάδοση των αρχών της δημοκρατίας, της ελευθερίας και της ισονομίας.
Μήνυση κατά της εφημερίδας «Πρώτη» κατέθεσε ο πρόεδρος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Πύργου Λεωνίδας Βαρουξής στις 15 Νοεμβρίου 2018 μετά το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας με τίτλο: «Φτερά» έκαναν τα πρακτικά του Δ.Λ.Τ.Π.» το οποίο στη μηνυτήρια αναφορά του φέρεται να χαρακτηρίζει «ψευδέστατο και σκανδαλιστικό»! Μετά τη μήνυση συνελήφθη ο εκδότης της εφημερίδας “Πρώτη” Κώστας Λάμπρος, ο οποίος παρουσιάστηκε αυτοβούλως στην Αστυνομία. Να θυμίσουμε πως ο κ. Βαρουξής είναι ο εκδότης της εφημερίδας “Πατρίς”.
Το συγκεκριμένο δημοσίευμα της εφημερίδας «Πρώτη» βασίστηκε σε έγγραφο το οποίο συνέταξε και πρωτοκόλλησε η υπάλληλος του Δήμου Πύργου η οποία ήταν αποσπασμένη στο Δ.Λ.Π.Τ. και είχε ως θέμα: «Απώλεια πρακτικών μαγνητοφωνήσεων». Η εφημερίδα δημοσίευσε το περιεχόμενο του σχετικού εγγράφου με το οποίο επισημαινόταν μεταξύ άλλων ότι: «διαπίστωσα ότι στην ντουλάπα που είναι πίσω από το γραφείο μου και «φυλάσσω» τα αρχεία των πρακτικών συνεδριάσεων (πρόχειρο βιβλίο- εισηγήσεις πρακτικών- αποφάσεις των πρακτικών και απομαγνητοφωνημένα πρακτικά) δεν υπήρχαν τα απομαγνητοφωνημένα πρακτικά (από 11-4-2017 έως και σήμερα) που μου παρέδιδε κατά διαστήματα ο αρμόδιος ανάδοχος…» μάλιστα η υπάλληλος η οποία κλείνει την επιστολή της προς την Διοίκηση του ΔΛΠΤ με την φράση «Παρακαλώ για τις δικές σας ενέργειες», για την πράξη της αυτή, μηνύθηκε από τον πρόεδρο του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Πύργου.
Το απόγευμα της Πέμπτης (15/11/2018) στα γραφεία της εφημερίδας «Πρώτη» στον Πύργο βρέθηκαν δύο αστυνομικοί οι οποίοι και αναζητούσαν τον εκδότης Κώστα Λάμπρο, ο οποίος απουσίαζε. Μετά από σύντομη συνομιλία με το προσωπικό της εφημερίδας και αφού βεβαιώθηκαν ότι ο κ. Λάμπρος δεν βρισκόταν στον χώρο των γραφείων της «Πρώτης» αποχώρησαν.
Η συνέχεια δόθηκε χθες στις 10:30 το πρωί όπου ο εκδότης της εφημερίδας «Πρώτη» Κώστας Λάμπρος αφού ενημερώθηκε ότι τον αναζητούσαν οι Αρχές, μαζί με τον νομικό του εκπρόσωπο δικηγόρο Γιώργο Βλαχαντώνη παρουσιάστηκε οικιοθελώς στην Αστυνομική Διεύθυνση Ηλείας όπου και συνελήφθη. Για την οικειοθελή παρουσία του Κ. Λάμπρου στην Αστυνομική Διεύθυνση Ηλείας και την σύλληψη του ενημερώθηκε και ο Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Ηλείας όπου αντιλαμβανόμενος το τι έχει συμβεί, έδωσε εντολή να αφεθεί ελεύθερος και αναμένεται να οριστεί τακτική δικάσιμος μετά και την μήνυση που υπέβαλε ο πρόεδρος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Πύργου Λεωνίδας Βαρουξής.
Η εφημερίδα κάνει λόγο για προσπάθεια εκφοβισμού και φίμωσης των δημοσιογράφων της από τον πρόεδρο του ΔΛΤ Πύργου και θέτουν ερωτήματα προς τον δήμαρχο Πύργου Γαβρίλη Λιατσή που δεν έχει λάβει καμία θέση για το θέμα απο τη μέρα που αυτό συνολικά προέκυψε με το υπόμνημα των επισημάνσεων για τη λειτουργία του ΔΛΤ Πύργου, απο το Γ.Γ. του δήμου Χάρη Αντύπα.
Σε δήλωση του ο εκδότης της εφημερίδας «Πρώτη» Κώστας Λάμπρος τόνισε: «Είναι τιμή μου που στην επέτειο του Πολυτεχνείου, με συνέλαβαν υπερασπιζόμενο την ελευθερία του Τύπου μετά από μήνυση του κ. Λεωνίδα Βαρουξή, Διορισμένου προέδρου του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Πύργου.
Εμείς, στην εφημερίδα «Πρώτη», δεν θα σταματήσουμε ποτέ να παλεύουμε για τα συμφέροντα των Ηλείων πολιτών και της Ηλείας, κόντρα και ενάντια σε κάθε αντιδημοκρατικό σύστημα εξάρτησης και οπισθοδρόμησης.
Τα μεγάλα οράματα του Πολυτεχνείου, για τα οποία εγώ και η γενιά μου αγωνιστήκαμε, όταν κάποιοι άλλοι ήταν υμνητές της χούντας μας οδηγούν και σήμερα στην πορεία μας για δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και ανάπτυξη».
Copyright © 2011 - 2024 Ηλεία Live!.