Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία ανακοίνωσε την αποστολή στο νότιο πόλο της Σελήνης για να γίνει λήψη δειγμάτων πάγου – Το ρόβερ έχει μέγεθος οχήματος γηπέδου γκολφ και αναμένεται να λειτουργήσει για περίπου 100 ημέρες
Αναζήτηση νερού στη Σελήνη επιχειρεί η NASA, που ανακοίνωσε ότι θα στείλει ένα ρόβερ στο νότιο πόλο του δορυφόρου της γης τον Δεκέμβριο του 2022.
Το ρόβερ VIPER (Volatiles Investigating Polar Exploration Rover) έχει μέγεθος όσο ένα όχημα γηπέδου γκολφ και θα μπορεί να διανύσει αρκετά χιλιόμετρα. Το ρόβερ θα διαθέτει τέσσερα επιστημονικά όργανα, μεταξύ των οποίων ένα τρυπάνι που θα φθάνει σε βάθος έως ένα μέτρο. Η λειτουργία του στη Σελήνη θα διαρκέσει περίπου 100 ημέρες. Στόχος είναι να συλλέξει έναν μεγάλο όγκο δεδομένων για τις συγκεντρώσεις του νερού με μορφή πάγου στο νότιο πόλο του φεγγαριού, η ύπαρξη του οποίου για πρώτη φορά επιβεβαιώθηκε πριν δέκα περίπου χρόνια.
Η επιλογή του νότιου πόλου δεν είναι τυχαία καθώς στην ίδια περιοχή, η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία προγραμματίζει να στείλει αστροναύτες στο πλαίσιο του νέου προγράμματος «Άρτεμις», διαδόχου του ιστορικού προγράμματος «Απόλλων» που είχε στείλει τους πρώτους ανθρώπους στο φεγγάρι στις δεκαετίες του 1960 και 1970.
Το 2009 είχε ανιχνευτεί παρουσία παγωμένου νερού
Η ανίχνευση παγωμένου νερού στον νότιο πόλο έγινε το 2009, όταν η NASA σκόπιμα έριξε έναν πύραυλο μέσα σε μεγάλο κρατήρα. Άλλα διαστημικά σκάφη έχουν έκτοτε επιβεβαιώσει τα ίδια ευρήματα. Οι επιστήμονες θεωρούν πλέον πολύ πιθανό ότι ο δορυφόρος της Γης διαθέτει εκατοντάδες εκατομμύρια τόνους νερού σε μορφή πάγου.
Το Viper θα εντοπίσει πού βρίσκονται μεγάλα αποθέματα πιο εύκολο να αξιοποιηθούν στο μέλλον και πόσο βαθιά είναι κάτω από την επιφάνεια. Όταν ανιχνεύει «υγρές» περιοχές, θα σταματά και θα παίρνει δείγματα με το τρυπάνι του, τα οποία στη συνέχεια θα αναλύονται από τα δύο άλλα όργανα του (φασματόμετρα). Την ευθύνη για την ανάπτυξη και διαχείριση του ρόβερ, κόστους περίπου 250 εκατομμυρίων δολαρίων, έχει το Κέντρο Ερευνών Ames της NASA στην Καλιφόρνια.
Το πρόγραμμα «Άρτεμις» θα έχει ως ιδιάζον χαρακτηριστικό τις διαφόρων ειδών συνεργασίες: μεταξύ ανθρώπων αστροναυτών και ρομπότ, μεταξύ κράτους και ιδιωτών, καθώς και μεταξύ πολλών διαφορετικών χωρών, καθώς ήδη αρκετά κράτη έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να συνδράμουν τις ΗΠΑ στη νέα εξερεύνηση της Σελήνης.
Γιατί επελέγη ο νότιος πόλος
Ο νότιος πόλος επελέγη από τη NASA ως το νέο επίκεντρο προσελήνωσης και εξερεύνησης, επειδή μπορεί να παρέχει μελλοντικά πόσιμο νερό, οξυγόνο για τη διαβίωση μιας μελλοντικής σεληνιακής βάσης, καθώς επίσης υδρογόνο και οξυγόνο ως καύσιμα για τα μελλοντικά οχήματα και πυραύλους. Αυτό θα επιτρέψει στη Σελήνη να αποτελέσει μια ενδιάμεση βάση εξόρμησης για τον πιο μακρινό Άρη.
Ο επικεφαλής της NASA Τζιμ Μπριντενστάιν, μιλώντας την Παρασκευή στο Διεθνές Αστροναυτικό Συνέδριο στην Ουάσιγκτον, δεν απέκλεισε μάλιστα ότι οι επόμενοι δύο αστροναύτες που θα πατήσουν πρώτοι ξανά το πόδι τους στη Σελήνη, θα είναι και οι δύο γυναίκες. Διευκρίνισε πάντως ότι το πλήρωμα για τις μελλοντικές αποστολές του προγράμματος «Άρτεμις» δεν έχει επιλεγεί ακόμη, αν και, όπως είπε, «υπάρχουν σπουδαίες γυναίκες στη NASA σήμερα».
Ενδιαφέρον για το πρόγραμμα «Άρτεμις» από 25 κράτη
Ο Μπριντενστάιν επίσης έκανε γνωστό ότι 26 κράτη έχουν κιόλας δηλώσει ενδιαφέρον να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα «Άρτεμις», καθώς επίσης ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA). Συγκριτικά, μόνο 15 χώρες συνεργάζονται για τη λειτουργία του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS).
Η πρώτη μη επανδρωμένη αποστολή του προγράμματος («Άρτεμις 1») έχει σχεδιασθεί για το 2020 και θα είναι η «παρθενική» χρήση του νέου μεγάλου πυραύλου Space Launch System (SLS) για την εκτόξευση του μη επανδρωμένου σκάφους Orion, που θα πάει ως το φεγγάρι και θα επιστρέψει στη Γη. Θα ακολουθήσει μια ανάλογη πτήση με ανθρώπους («Άρτεμις 2»), ώσπου το 2024 προγραμματίζεται η αποστολή «Άρτεμις 3», που θα στείλει τους Αμερικανούς αστροναύτες ξανά στη Σελήνη.
Το ρόβερ VIPER (Volatiles Investigating Polar Exploration Rover) έχει μέγεθος όσο ένα όχημα γηπέδου γκολφ και θα μπορεί να διανύσει αρκετά χιλιόμετρα. Το ρόβερ θα διαθέτει τέσσερα επιστημονικά όργανα, μεταξύ των οποίων ένα τρυπάνι που θα φθάνει σε βάθος έως ένα μέτρο. Η λειτουργία του στη Σελήνη θα διαρκέσει περίπου 100 ημέρες. Στόχος είναι να συλλέξει έναν μεγάλο όγκο δεδομένων για τις συγκεντρώσεις του νερού με μορφή πάγου στο νότιο πόλο του φεγγαριού, η ύπαρξη του οποίου για πρώτη φορά επιβεβαιώθηκε πριν δέκα περίπου χρόνια.
Το 2009 είχε ανιχνευτεί παρουσία παγωμένου νερού
Η ανίχνευση παγωμένου νερού στον νότιο πόλο έγινε το 2009, όταν η NASA σκόπιμα έριξε έναν πύραυλο μέσα σε μεγάλο κρατήρα. Άλλα διαστημικά σκάφη έχουν έκτοτε επιβεβαιώσει τα ίδια ευρήματα. Οι επιστήμονες θεωρούν πλέον πολύ πιθανό ότι ο δορυφόρος της Γης διαθέτει εκατοντάδες εκατομμύρια τόνους νερού σε μορφή πάγου.
Το πρόγραμμα «Άρτεμις» θα έχει ως ιδιάζον χαρακτηριστικό τις διαφόρων ειδών συνεργασίες: μεταξύ ανθρώπων αστροναυτών και ρομπότ, μεταξύ κράτους και ιδιωτών, καθώς και μεταξύ πολλών διαφορετικών χωρών, καθώς ήδη αρκετά κράτη έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να συνδράμουν τις ΗΠΑ στη νέα εξερεύνηση της Σελήνης.
Γιατί επελέγη ο νότιος πόλος
Ο νότιος πόλος επελέγη από τη NASA ως το νέο επίκεντρο προσελήνωσης και εξερεύνησης, επειδή μπορεί να παρέχει μελλοντικά πόσιμο νερό, οξυγόνο για τη διαβίωση μιας μελλοντικής σεληνιακής βάσης, καθώς επίσης υδρογόνο και οξυγόνο ως καύσιμα για τα μελλοντικά οχήματα και πυραύλους. Αυτό θα επιτρέψει στη Σελήνη να αποτελέσει μια ενδιάμεση βάση εξόρμησης για τον πιο μακρινό Άρη.
Ο επικεφαλής της NASA Τζιμ Μπριντενστάιν, μιλώντας την Παρασκευή στο Διεθνές Αστροναυτικό Συνέδριο στην Ουάσιγκτον, δεν απέκλεισε μάλιστα ότι οι επόμενοι δύο αστροναύτες που θα πατήσουν πρώτοι ξανά το πόδι τους στη Σελήνη, θα είναι και οι δύο γυναίκες. Διευκρίνισε πάντως ότι το πλήρωμα για τις μελλοντικές αποστολές του προγράμματος «Άρτεμις» δεν έχει επιλεγεί ακόμη, αν και, όπως είπε, «υπάρχουν σπουδαίες γυναίκες στη NASA σήμερα».
Ενδιαφέρον για το πρόγραμμα «Άρτεμις» από 25 κράτη
Ο Μπριντενστάιν επίσης έκανε γνωστό ότι 26 κράτη έχουν κιόλας δηλώσει ενδιαφέρον να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα «Άρτεμις», καθώς επίσης ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA). Συγκριτικά, μόνο 15 χώρες συνεργάζονται για τη λειτουργία του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS).
Η πρώτη μη επανδρωμένη αποστολή του προγράμματος («Άρτεμις 1») έχει σχεδιασθεί για το 2020 και θα είναι η «παρθενική» χρήση του νέου μεγάλου πυραύλου Space Launch System (SLS) για την εκτόξευση του μη επανδρωμένου σκάφους Orion, που θα πάει ως το φεγγάρι και θα επιστρέψει στη Γη. Θα ακολουθήσει μια ανάλογη πτήση με ανθρώπους («Άρτεμις 2»), ώσπου το 2024 προγραμματίζεται η αποστολή «Άρτεμις 3», που θα στείλει τους Αμερικανούς αστροναύτες ξανά στη Σελήνη.
Πηγή: Protothema.gr
