Σχετικά Άρθρα

• Η NASA κατέγραψε τον ήχο μέσα από μια μαύρη τρύπα - Ένας από τους πιο ανατριχιαστικούς θορύβους
  σε Τεχνολογία
  

  Ανατριχιάζει ο ήχος του διαστήματος μέσα από το video που κυκλοφόρησε η NASA

  ΗNASA δημιούργησε ένα ανατριχιαστικό ηχητικό κλιπ με ηχητικά κύματα που κυματίζουν από μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στο διάστημα.

  Η μαύρη τρύπα βρίσκεται στο κέντρο του σμήνους των γαλαξιών του Περσέα, που βρίσκεται 250 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά. Και τα ηχητικά κύματα που προέρχονται από αυτό έχουν μετατοπιστεί κατά 57 και 58 οκτάβες για να γίνουν ακουστά στα ανθρώπινα αυτιά.

  Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία κυκλοφόρησε τον ήχο το 2022 και ο καλύτερος τρόπος για να το περιγράψει είναι ένα απόκοσμο ουρλιαχτό που ακούγεται τρομακτικό και θυμωμένο.

  Αυτή είναι η πρώτη φορά που αυτά τα ηχητικά κύματα εξάγονται και γίνονται ηχητικά.

  Ακούστε τον:

  Διαπίστωσαν ότι τα ακουστικά κύματα ταξίδευαν μέσα από το τεράστιο αέριο που περιβάλλει την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα, η οποία είναι πλέον διάσημη για τον ήχο της.

  Στην πραγματικότητα, τα κύματα περιέχουν τη χαμηλότερη νότα που έχει εντοπιστεί ποτέ στο σύμπαν, πολύ πιο κάτω από την ανθρώπινη ακοή.

• Διάστημα: Βρέθηκε «δίδυμος» Γαλαξίας με τον δικό μας
  σε Τεχνολογία
  

  Ο νέος γαλαξίας αλλάζει τις θεωρίες για το πώς εξελίχθηκε το σύμπαν

  Η ανακάλυψη ενός μακρινού γαλαξία παρόμοιου με τον γαλαξία στο όποιον υπάγεται το ηλιακό σύστημα, πλανήτης του οποίου είναι η Γη προκαλεί αμφισβητήσεις σχετικά με τις θεωρίες για το πώς εξελίχθηκε το σύμπαν.

  Ειδικότερα, οι ερευνητές ανακάλυψαν έναν μακρινό γαλαξία σε σχήμα δίσκου που έχει πάρα πολλές ομοιότητες με τον δικό μας. Ονομάζεται REBELS-2 και είναι πολύ πιο «τακτοποιημένος» από ό,τι προτείνει η υπάρχουσα επιστήμη για την ηλικία του, σύμφωνα με έρευνα με επικεφαλής αστρονόμους στο Πανεπιστήμιο του Λέιντεν στην Ολλανδία.

  Σύμφωνα με τα όσα επισημαίνουν επιστήμονες στο CNN, ο REBELS-25 είναι πολύ νεότερος από τον γαλαξία μας. Έχει παρόμοια περιστροφή και δομή, αντί να φαίνεται ογκώδης και χαοτικός, όπως άλλοι πρώιμοι γαλαξίες.

  «Με βάση τα όσα γνωρίζουμε για τον σχηματισμό των γαλαξιών, αναμένουμε ότι οι περισσότεροι πρώιμοι γαλαξίες θα είναι μικροί και με άτακτη εμφάνιση», λέει η Jacqueline Hodge, αστρονόμος και μέλος της μελέτης.

  Οι πρώτοι γαλαξίες τείνουν να συνενώνονται σε πιο ομαλά σχήματα, απίστευτα αργά. Η ομάδα των ερευνητών ισχυρίζεται πως το φως που φτάνει στη Γη από το REBELS-25 εκπέμπεται μόλις 700 εκατομμύρια χρόνια μετά τον σχηματισμό του Σύμπαντος, δηλαδή πριν από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα για να γίνει τόσο τακτοποιημένο.

  «Η παρατήρηση ενός γαλαξία τόσο παρόμοιου με τον δικό μας, στον οποίο η περιστροφή είναι εξαιρετικά κυρίαρχη, αμφισβητεί τα όσα γνωρίζουμε για το πόσο γρήγορα οι γαλαξίες στο πρώιμο Σύμπαν εξελίσσονται στους τακτικούς γαλαξίες του σύγχρονου Κόσμου», λέει η Lucy Rowland, φοιτήτρια που κάνει το διδακτορικό της στο Πανεπιστήμιο του Λέιντεν.

  🔭En #MirarLasEstrellas te contamos sobre el descubrimiento de astrónomos del Observatorio ALMA en Chile (Atacama Large Millimeter/submillimeter Array), que encontraron una galaxia parecida a la Vía Láctea, pero 700 millones de años más antigua.
  
  👀Léalo👇https://t.co/9T8xSKlKQ8

  — Juventud Técnica (@JuventudTecnica) October 10, 2024

  Η περιστροφή και η δομή του γαλαξία παρατηρήθηκαν χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) στη βόρεια Χιλή. Η ομάδα βρήκε επίσης στοιχεία που δείχνουν ακόμη πιο προηγμένα χαρακτηριστικά, όπως σπειροειδείς βραχίονες, και σχεδιάζει να κάνει πρόσθετες παρατηρήσεις για να επιβεβαιώσει αν υπάρχουν στην πραγματικότητα.

  «Η εύρεση περαιτέρω στοιχείων για πιο προηγμένες δομές θα ήταν μια συναρπαστική ανακάλυψη, καθώς αυτός θα ήταν ο πιο μακρινός γαλαξίας με τέτοιες δομές που έχουν παρατηρηθεί μέχρι σήμερα», τονίζει η Rowland.

  Ο Andrew Blaine, καθηγητής αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο του Leicester, ο οποίος δεν συμμετείχε στην εργασία, είπε ότι το REBELS-25 είναι «λίγο ασυνήθιστο» αλλά «δεν είναι αδύνατον», ενώ εστίασε στον ρόλο του τηλεσκοπίου ALMA.

  Ο Blaine σημειώνει ότι χρειάζεται εκτενέστερη έρευνα προτού οι επιστήμονες αλλάξουν την κατανόησή τους για τον σχηματισμό γαλαξιών.

  Ο Ντέιβ Κλέμεντς, λέκτορας αστροφυσικής στο Imperial College του Λονδίνου που δεν συμμετείχε στην εργασία, είπε ότι ήταν «μεγάλη έκπληξη» να βρεθεί ένας γαλαξίας όπως ο REBELS-25. «Τότε, υπήρχε η θεωρία πως το Σύμπαν ήταν πολύ πιο χαοτικό και οι αλληλεπιδράσεις και οι συγχωνεύσεις γαλαξιών αναμενόταν να διαταράξουν τη σχετικά εύθραυστη δομή του δίσκου», είπε στο CNN.

  *Με πληροφορίες από mk.ru

• Η ανακάλυψη ενός νεαρού γαλαξία σαν τον δικό μας ανατρέπει τις θεωρίες για την εξέλιξη του σύμπαντος
  σε Τεχνολογία
  

  Ερευνητές ανακάλυψαν έναν μακρινό δισκοειδή γαλαξία που έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με τον δικό μας, και θα μπορούσε να αλλάξει την κατανόησή μας για το πώς σχηματίζονται οι γαλαξίες.

  Ο γαλαξίας, ο οποίος ονομάστηκε REBELS-25, είναι πολύ πιο οργανωμένος από ό,τι θα περίμενε κανείς για την ηλικία του, σύμφωνα με την έρευνα αστρονόμων από το Πανεπιστήμιο Leiden στην Ολλανδία.

  Ο REBELS-25 είναι πολύ νεότερος από τον δικό μας γαλαξία, αλλά παρουσιάζει ομοιότητες στη δομή και την περιστροφή του, αντί να εμφανίζεται χαοτικός όπως άλλοι πρώιμοι γαλαξίες, ανέφεραν οι ερευνητές στη μελέτη που πρόκειται να δημοσιευτεί στο περιοδικό Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.

  «Σύμφωνα με την κατανόησή μας για τον σχηματισμό των γαλαξιών, αναμένουμε οι περισσότεροι πρώιμοι γαλαξίες να είναι μικροί και να μοιάζουν ακατάστατοι», δήλωσε η συν-συγγραφέας της μελέτης Jacqueline Hodge, αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο του Leiden.

  Οι πρώιμοι γαλαξίες τείνουν να ενώνονται μεταξύ τους και να αναπτύσσουν πιο ομαλά σχήματα απίστευτα αργά – ο δικός μας γαλαξίας χρειάστηκε δισεκατομμύρια χρόνια για να αναπτύξει τακτοποιημένες δομές, είπαν οι ερευνητές.

  Μόλις 700 εκατομμυρίων ετών

  Το φως που φτάνει στη Γη από τον REBELS-25 εκπέμφθηκε μόλις 700 εκατομμύρια χρόνια μετά το σχηματισμό του σύμπαντος (που εκτιμάται ότι έγινε πριν από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια), ένα εκπληκτικά σύντομο χρονικό διάστημα για να εμφανίζεται τόσο τακτοποιημένος.

  «Βλέποντας έναν γαλαξία με τέτοιες ομοιότητες με τον δικό μας, αμφισβητούμε την κατανόησή μας για το πόσο γρήγορα οι γαλαξίες στο πρώιμο Σύμπαν εξελίσσονται στους τακτοποιημένους γαλαξίες του σημερινού σύμπαντος», ανέφερε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Lucie Rowland.

  Η περιστροφή και η δομή του γαλαξία παρατηρήθηκαν με το τηλεσκόπιο Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) στη βόρεια Χιλή. Η ομάδα βρήκε επίσης δεδομένα που υπαινίσσονται ακόμη πιο ανεπτυγμένα χαρακτηριστικά, όπως σπειροειδείς βραχίονες, και σχεδιάζουν να πραγματοποιήσουν περισσότερες παρατηρήσεις για να επιβεβαιώσουν αν όντως υπάρχουν.

  «Η εύρεση περαιτέρω ενδείξεων για πιο εξελιγμένες δομές θα ήταν μια συναρπαστική ανακάλυψη, καθώς θα ήταν ο πιο μακρινός γαλαξίας με τέτοιες δομές που έχει παρατηρηθεί μέχρι σήμερα», δήλωσε η Rowland.

  «Μεγάλη έκπληξη»

  Ο Dave Clements, ερευνητής αστροφυσικής στο Imperial College του Λονδίνου, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, δήλωσε ότι «είναι μεγάλη έκπληξη» η εύρεση ενός γαλαξία όπως ο REBELS-25.

  «Το σύμπαν τότε πιστεύεται ότι ήταν πολύ πιο χαοτικό, με τις αλληλεπιδράσεις και τις συγχωνεύσεις γαλαξιών να διαταράσσουν τη σχετικά εύθραυστη δομή ενός δίσκου. Και όμως, με αυτό μοιάζει ο REBELS-25», δήλωσε στο CNNi.

  «Είναι απλώς ένας πολύ ασυνήθιστος γαλαξίας, που έζησε μια απροσδόκητα ήσυχη ζωή μέχρι τη στιγμή που τον βλέπουμε, ή μήπως αυτές οι παρατηρήσεις μας λένε ότι τα πρώτα στάδια του σχηματισμού των γαλαξιών δεν λειτουργούν όπως νομίζουμε; Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε την απάντηση».

  Πηγή: Cnn.gr
• Η ανακάλυψη τεράστιων πιδάκων μαύρης τρύπας αναγκάζει αστρονόμους να... ξανασκεφτούν τη δομή του σύμπαντος!
  σε Τεχνολογία
  

  Αστρονόμοι εντόπισαν δύο τεράστιους πίδακες ύλης, που εκτοξεύονται από μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα σε απόσταση 7,5 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη.

  «Οι μαύρες τρύπες θεωρούνται οι σκουπιδοφάγοι του σύμπαντος, που καταβροχθίζουν οτιδήποτε τους πλησιάζει. Πριν ρουφήξει το αντικείμενο η μαύρη τρύπα, εκρέει ένα κλάσμα του, σχηματίζοντας έναν πίδακα», επεσήμανε ο Martijn Oei, μεταδιδακτορικός στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια.

  Οι πίδακες των μαύρων τρυπών αυξάνουν την ακτινοβολία και τα σωματίδια κοντά στην ταχύτητα του φωτός, με αποτέλεσμα να λάμπουν σε μήκη κύματος ορατά στα ραδιοτηλεσκόπια.

  Οι αστρονόμοι τους έδωσαν το παρατσούκλι Πορφύριος

  Μια τέτοια λάμψη τράβηξε το 2018 την προσοχή των αστρονόμων που υπογράφουν μελέτη, καθώς εξέταζαν τον ουρανό χρησιμοποιώντας το ευρωπαϊκό ραδιοτηλεσκόπιο LOFAR, ή LOw Frequency ARray.

  Η ισχύς των πιδάκων που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα ισοδυναμεί με εκείνη τρισεκατομμυρίων ήλιων. Είναι τόσο τεράστιοι που οι ερευνητές τους έδωσαν το παρατσούκλι Πορφύριος, από τον γίγαντα της ελληνικής μυθολογίας.

  Μπροστά στην ανακάλυψη αυτή οι αστρονόμοι καλούνται να επανεξετάσουν όσα γνώριζαν για το μέγεθος των πιδάκων καθώς και για το πώς μπορούν να επηρεάσουν το περιβάλλον τους και τη δομή του σύμπαντος.

  «Δεν έχουν το μέγεθος ενός ηλιακού συστήματος ή ενός γαλαξία. Έχει τη διάμετρο 140 γαλαξιών. Ο Γαλαξίας μας θα ήταν μια μικρή κουκκίδα μπροστά σε αυτές τις δύο γιγάντιες εκρήξεις», τόνισε.

  Πηγή: Ethnos.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΡΧΕΙΟΥ
• Τηλεσκόπιο είδε την επιφάνεια ενός άστρου να κοχλάζει
  σε Τεχνολογία
  

  Γιγάντιες φυσαλίδες με διάμετρο 75 φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο αναδύονται στην επιφάνεια ενός ερυθρού γίγαντα στον αστερισμό της Δοράδος.

  Αστρονόμοι κατέγραψαν για πρώτη φορά την τρικυμιώδη δραστηριότητα στην επιφάνεια ενός άστρου πέρα από τον Ήλιο, ένας τεχνικός άθλος που υπόσχεται να αποκαλύψει νέες λεπτομέρειες για τα γρανάζια της πυρηνικής μηχανής που κινεί τον Ήλιο και μια μέρα θα τον καταστρέψει.

  Από την εποχή του Γαλιλαίου μέχρι πρόσφατα, ακόμα και τα πλησιέστερα και μεγαλύτερα άστρα δεν ήταν ορατά παρά ως σημειακές κουκίδες.

  Τα τελευταία χρόνια όμως οι αστρονόμοι μπορούν πλέον να ζουμάρουν στην επιφάνεια μεγάλων άστρων όπως οι ερυθροί γίγαντες, άστρα σαν τον Ήλιο που έχουν εξαντλήσει τα πυρηνικά τους καύσιμα και έχουν διογκωθεί κατά εκατοντάδες φορές.

  «Ποτέ δεν περιμέναμε ότι τα δεδομένα θα είχαν τόσο καλή ποιότητα»

  Οι νέες εικόνες της συστοιχίας ραδιοτηλεσκοπίων ALMA στη Χιλή δείχνουν γιγάντιες φυσαλίδες πλάσματος (ιονισμένου αερίου) να κοχλάζουν στην επιφάνεια του άστρου «R της Δοράδος», έναν ερυθρό γίγαντα περίπου 300 φορές μεγαλύτερο από τον Ήλιο που βρίσκεται στον ομώνυμο αστερισμό, 180 έτη φωτός από τη Γη.

  «Είναι η πρώτη φορά που ο κοχλασμός στην επιφάνεια ενός πραγματικού άστρου αποκαλύπτεται με αυτό τον τρόπο» δήλωσε ο Βάουτερ Βλέμιγκςτου Πανεπιστημίου «Σάλμερς» της Σουδίας, επικεφαλής της μελέτης.

  Σαν καυτή σούπα που βράζει στην κατσαρόλα, το διάπυρο υλικό του άστρου ανεβαίνει στην επιφάνεια σε φυσαλίδες που εκτιμάται ότι έχουν διάμετρο 75 φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο.

  Οι φυσαλίδες που ανεβαίνουν, ψύχονται και μετά βυθίζονται για να ξαναρχίσει ο κύκλος είναι ο βασικός μηχανισμός που μεταφέρει θερμότητα από το εσωτερικό όλων των άστρων προς την επιφάνεια.

  «Ποτέ δεν περιμέναμε ότι τα δεδομένα θα είχαν τόσο καλή ποιότητα ώστε να διακρίνουμε τις λεπτομέρειες της μεταφοράς θερμότητας στην αστρική επιφάνεια» σχολίασε ο Βλέμιγκς.

  Γνωστό ως συναγωγή, το φαινόμενο είναι επίσης γνωστό από τις διακοσμητικές λάμπες «lava lamp» με χρωματιστές φυσαλίδες υγρών.

  Περιέργως, οι πελώριες φυσαλίδες του R της Δοράδος δείχνουν να βυθίζονται πίσω στο εσωτερικό του άστρου μέσα στον ένα μήνα που καλύπτουν οι παρατηρήσεις, τρεις φορές ταχύτερα από ό,τι υποδεικνύουν οι θεωρητικοί υπολογισμοί, λένε οι ερευνητές.

  Για την εξήγηση των παρατηρήσεων απαιτούνται περισσότερα δεδομένα. Αν μη τι άλλο, όμως, οι εικόνες δείχνουν πώς θα μοιάζει ο Ήλιος όταν φτάσει στο τέλος της ζωής του, οπότε ο Ερμής και η Αφροδίτη θα χαθούν μέσα στις πύρινες φυσαλίδες.

  Οι αστροφυσικοί ακόμα διαφωνούν για το εάν το άστρο μας θα καταπιεί τελικά και τη Γη.

  Πηγή: In.gr
• Μαύρη τρύπα με πίδακες 140 φορές μεγαλύτερους από τον γαλαξία μας, ανακάλυψαν αστρονόμοι
  σε Τεχνολογία
  

  Αστρονόμοι ανακάλυψαν τους μακρύτερους πίδακες μαύρης τρύπας που έχουν παρατηρηθεί ποτέ στον ουρανό, σε έναν πολύ, πολύ μακρινό γαλαξία.

  Οι εκρήξεις-ρεκόρ εκτείνονται σε 23 εκατομμύρια έτη φωτός από άκρη σε άκρη, κάτι που ισοδυναμεί με το να βάλεις στη σειρά 140 γαλαξίες σαν τον δικό μας, σύμφωνα με τους ερευνητές.

  Με το όνομα Πορφυρίων, από έναν γίγαντα της ελληνικής μυθολογίας, αυτές οι δύο γιγαντιαίες εκροές – οι οποίες εκτοξεύονται πάνω και κάτω από μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα – σχηματίστηκαν όταν το σύμπαν ήταν μόλις 6,3 δισεκατομμυρίων ετών, λιγότερο από το μισό της σημερινής του ηλικίας των σχεδόν 14 δισεκατομμυρίων ετών.

  Αν και αυτοί είναι οι μεγαλύτεροι πίδακες από μια μαύρη τρύπα που έχουν αναφερθεί μέχρι σήμερα, οι επιστήμονες δήλωσαν ότι τέτοιοι γιγάντιοι πίδακες δεν είναι τόσο σπάνια όσο νομίζαμε προηγουμένως, με περισσότερους από 10.000 να έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα, αναφέρει ο Independent.

  Οι δύο πίδακες, οι οποίοι προέρχονται από απόσταση περίπου 7,5 δισεκατομμυρίων ετών φωτός, έχουν συνδυασμένη ισχύ που ισοδυναμεί με τρισεκατομμύρια ήλιους, δήλωσαν οι ερευνητές.

  Προέρχονται από έναν γαλαξία περίπου 10 φορές μεγαλύτερης μάζας από τον δικό μας, πρόσθεσαν.

  Πριν τον Πορφύριο, ο μεγαλύτερος επιβεβαιωμένος πίδακας ήταν ο Αλκυονέας (επίσης όνομα γίγαντα της ελληνικής μυθολογίας), ο οποίος εκτείνεται σε έκταση που αντιστοιχεί σε περίπου 100 δικούς μας γαλαξίες.

  Τα ευρήματα των επιστημόνων, που δημοσιεύονται στο περιοδικό Nature, υποδηλώνουν ότι αυτά τα γιγάντια συστήματα πιδάκων μπορεί να έχουν παίξει μεγαλύτερο ρόλο στο σχηματισμό των αρχαίων γαλαξιών από ό,τι πιστεύαμε μέχρι σήμερα.

  Διασχίζοντας τον κοσμικό ιστό

  Ο Πορφύριος υπήρχε κατά τη διάρκεια μιας εποχής κατά την οποία τα νήματα που συνδέουν και τροφοδοτούν τους γαλαξίες, γνωστά ως κοσμικός ιστός, ήταν πιο κοντά μεταξύ τους απ' ό,τι τώρα. Αυτό σημαίνει ότι τεράστιοι πίδακες σαν αυτόν, έφταναν σε μεγαλύτερο τμήμα του κοσμικού ιστού από ό,τι πιστεύαμε, είπαν οι ερευνητές.

  Ο Πορφύριος και άλλοι τεράστιοι πίδακες βρέθηκαν χρησιμοποιώντας τα ραδιοτηλεσκόπια LOFAR (LOw Frequency ARray), τα οποία βρίσκονται σε επτά χώρες της Ευρώπης, με το κύριο δίκτυο κεραιών στην Ολλανδία.

  Όσον αφορά το ερώτημα γιατί αυτοί οι πίδακες είναι τόσο μεγάλοι, ο Μάρτιν Χάρντκασλ, καθηγητής αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο του Χέρτφορντσαϊρ στο Ηνωμένο Βασίλειο, δήλωσε ότι αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στο γεγονός ότι η συσσώρευση – η διαδικασία με την οποία οι μαύρες τρύπες καταναλώνουν το υλικό που τις περιβάλλει – θα ήταν μακρά και σταθερή, επιτρέποντας στους πίδακες να στρέφονται προς την ίδια κατεύθυνση για δισεκατομμύρια χρόνια. «Χρειάζεται ο συνδυασμός μεγάλης ισχύος και μεγάλης διάρκειας ζωής για να φτάσει κανείς σε αυτά τα πολύ μεγάλα μεγέθη», εξήγησε.

  Πηγή: Cnn.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΡΧΕΙΟΥ

• Άστρο δραπετεύει από το γαλαξία μας με τρομερή ταχύτητα – Τι λένε οι επιστήμονες της NASA
  σε Τεχνολογία
  

  Αν το μυστηριώδες αντικείμενο είναι πράγματι ένας καστανός νάνος αστέρας, θα είναι η πρώτη καταγεγραμμένη περίπτωση υπερταχείας τροχιάς ικανής να ξεφύγει από τον γαλαξία μας.

  Επιστήμονες της NASA εντόπισαν ένα μυστηριώδες αντικείμενο που κινείται με υπερταχύτητα στο διάστημα και τους έχει αφήσει άναυδους.

  Το αντικείμενο, το οποίο εκτιμάται ότι είναι πάνω από 27.306 φορές το μέγεθος της Γης, κινείται προφανώς τόσο γρήγορα μέσα στον γαλαξία μας που θα μπορούσε να ξεφύγει από τον Γαλαξία μας.

  Το μυστηριώδες αντικείμενο που μοιάζει με αστέρι εντοπίστηκε να κινείται με ένα επιβλητικό εκατομμύριο μίλια την ώρα σε απόσταση άνω των 400 ετών φωτός από τη Γη.

  Εντοπίστηκε για πρώτη φορά από επιστήμονες που συμμετείχαν στο πρόγραμμα Backyard Worlds: Planet 9 της NASA.

  Έκπληκτοι οι επιστήμονες από το άστρο

  Ενώ η ταυτότητα του αντικειμένου δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί, οι ειδικοί εικάζουν ότι πρόκειται για ένα άστρο καφέ νάνο, το οποίο είναι συνήθως μεγαλύτερο από έναν πλανήτη, αλλά δεν έχει τη μάζα για να διατηρήσει μακροχρόνια πυρηνική σύντηξη στον πυρήνα του, όπως ο ήλιος της Γης.

  Αν το μυστηριώδες αντικείμενο είναι πράγματι ένα καστανό νάνο αστέρι, θα είναι η πρώτη καταγεγραμμένη περίπτωση υπερταχείας τροχιάς ικανής να ξεφύγει από τον γαλαξία μας. «Δεν μπορώ να περιγράψω το επίπεδο ενθουσιασμού», δήλωσε σε δήλωσή του ο Martin Kabatnick, επιστήμονας-πολίτης και επί μακρόν μέλος του προγράμματος Backyard Worlds της NASA.

  «Όταν είδα για πρώτη φορά πόσο γρήγορα κινείται, ήμουν πεπεισμένος ότι πρέπει να έχει ήδη αναφερθεί», πρόσθεσε.

  Ο Kabatnik συμμετείχε στην ανακάλυψη μαζί με τους άλλους επιστήμονες-πολίτες Thomas P. Bickle και Dan Caselden. Έχουν ονομάσει το αντικείμενο CWISE J124909.08+362116.0 ή CWISE J1249 για συντομία.

  Γιατί κινείται τόσο γρήγορα

  Σύμφωνα με έναν αστρονόμο που συνεργάστηκε μαζί τους για την κατανόηση του πιθανού καφέ νάνου, τον Dr. Kyle Kremer, υπάρχουν διάφορες θεωρίες που θα μπορούσαν να εξηγήσουν πώς ο CWISE J1249 κινείται τόσο γρήγορα.

  Η μία είναι ότι εκτοξεύτηκε από ένα σύστημα δύο αστέρων ή δυαδικών αστέρων αφού το αδελφό άσπρο νάνο αστέρι του κατέρρευσε σε μια αντίδραση πυρηνικής σύντηξης γνωστή ως σουπερνόβα.

  Μια άλλη θεωρία θεωρεί ότι το CWISE J1249 μπορεί να προήλθε από ένα στενό σμήνος αστέρων, που ονομάζεται σφαιρικό σμήνος, όπου απελευθερώθηκε από την έλξη μιας μαύρης τρύπας.

  «Όταν ένα αστέρι συναντά μια διπλή μαύρη τρύπα, η πολύπλοκη δυναμική αυτής της αλληλεπίδρασης τριών σωμάτων μπορεί να πετάξει το αστέρι έξω από το σφαιρωτό σμήνος», εξήγησε ο Dr. Kyle Kremer σε δήλωσή του.

  Μέχρι στιγμής φαίνεται ότι αυτό το αντικείμενο μπορεί να είναι το πρώτο του είδους του.

  Πηγή: In.gr
• Μαύρη τρύπα μεσαίου μεγέθους ίσως είναι ο «χαμένος κρίκος» της Κοσμολογίας
  σε Τεχνολογία
  

  Η παλιά διαμάχη για το εάν υπάρχουν μαύρες τρύπες μεσαίου μεγέθους φαίνεται πως βρήκε απάντηση.

  Εξετάζοντας την κίνηση των άστρων σε μια σχετικά μικρή γειτονιά του Γαλαξία, διεθνής ομάδα ερευνητών πιστεύει ότι εντόπισε μια μαύρη τρύπα μεσαίου μεγέθους, ένα αντικείμενο που οι αστρονόμοι υποθέτουν ότι υπάρχει αλλά δεν μπορούν μέχρι σήμερα να το αποδείξουν.

  Όλες οι μαύρες τρύπες που γνωρίζουμε χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: τις μικρές μαύρες τρύπες που συνήθως σχηματίζονται όταν ένα μεγάλο άστρο εξαντλεί τα πυρηνικά του καύσιμα και καταρρέει κάτω από το ίδιο του το βάρος· και τις «υπέρμαζες» μαύρες τρύπες που κρύβονται στα κέντρα όλων των γαλαξιών και έχουν μάζα εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου.

  Η κρατούσα θεωρία θέλει τις υπέρμαζες μαύρες τρύπες να προκύπτουν από μικρότερες που μεγαλώνουν σταδιακά καταπίνοντας υλικό από το περιβάλλον τους ή άλλες μαύρες τρύπες. Αυτό θα σήμαινε ότι κάπου στο Σύμπαν πρέπει να υπάρχουν και ενδιάμεσα μεγέθη, τα οποία όμως δεν έχουν γίνει αντιληπτά. Προηγούμενες μελέτες που υπεδείκνυαν την ύπαρξη «μικρομεσαίων» μελανών οπών» αμφισβητήθηκαν και μένουν αναπόδεικτες.

  Νέες ενδείξεις για την ύπαρξη ενός τέτοιου σώματος εντοπίστηκαν τώρα στο αστρικό σμήνος του Ωμέγα του Κενταύρου, μια ομάδα περίπου 10 εκατομμυρίων άστρων που θεωρείται υπόλειμμα ενός μικρού γαλαξία που απορροφήθηκε από τον δικό μας πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.

  «Υπάρχει εδώ και καιρό μια διαμάχη για το εάν οι μαύρες τρύπες ενδιάμεσου μεγέθους υπάρχουν γενικά και ειδικά στο Ωμέγα του Κενταύρου. Το αντικείμενο που ανιχνεύσαμε μπορεί να δώσει οριστική απάντηση» δήλωσε ο Μαξιμίλιαν Χέμπερλε του Ινστιτούτου Αστρονομίας «Μαξ Πλανκ» στη Γερμανία, πρώτος συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature.

  Εξετάζοντας παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble που καλύπτουν διάστημα 20 ετών, αστρονόμοι εντόπισαν στο Ωμέγα του Κενταύρου επτά άστρα που κινούνται με πολύ μεγάλες ταχύτητες, τόσο μεγάλες που θα περίμενε κανείς ότι πρόκειται σύντομα να εγκαταλείψουν το σμήνος.

  🆕 NASA/ESA @HUBBLE_space Telescope finds evidence for rare black hole in Omega Centauri 👇 https://t.co/v40OrThdKt

  — European Space Agency (@esa) July 10, 2024

  Η πιθανότερη εξήγηση είναι ότι τα επτά άστρα επιταχύνθηκαν από ένα αόρατο αντικείμενο (το τετράγωνο σημειώνει τη θέση του) με μάζα τουλάχιστον 8.200 φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου, λένε οι ερευνητές. Η υποθετική μελανή οπή, σε απόσταση 17.000 ετών φωτός από το Ηλιακό Σύστημα, θα ήταν η πλησιέστερη που γνωρίζουμε και η δεύτερη μεγαλύτερη στον Γαλαξία μετά την κεντρική μαύρη τρύπα, γνωστή ως Τοξότης Α*, η οποία έχει μάζα τέσσερα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου.

  Σύμφωνα με το σενάριο που προτείνει η μελέτη, η μικρομεσαία μαύρη τρύπα θα είχε κι αυτή μεγαλώσει αν είχε αφεθεί να καταπίνει όλο και περισσότερο αέριο από τον γαλαξία της.

  Αυτό όμως δεν συνέβη επειδή η σφαίρα επιρροής της υπέκυψε στον δικό μας Γαλαξία, ο οποίος ήταν πολύ μεγαλύτερος και απορρόφησε τα περισσότερα άστρα και το αέριο του μικρότερου.

  Για να επιβεβαιωθεί όμως αυτό το σενάριο απαιτούνται περαιτέρω παρατηρήσεις. Στα 20
  χρόνια που κάλυψε η νέα μελέτη, ακόμα και το ταχύτερο από τα επτά άστρα μετακινήθηκε
  μόνο δύο pixel στις εικόνες του Hubble, παρά το γεγονός ότι κινείται με ταχύτητα 113
  χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο.

  Οι παρατηρήσεις θα πρέπει να συνεχιστούν για να επιβεβαιωθεί ότι τα επτά άστρα δεν κινούνται σε ευθεία γραμμή μέχρι να βγουν από το μητρικό τους σμήνος αλλά όντως περιφέρονται σε κύκλους γύρω από τη μαύρη τρύπα.

  Πηγή: In.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΡΧΕΙΟΥ