Τα πραγματικά χρώματα του σύμπαντος αποκαλύπτονται στις νέες φωτογραφίες που έδωσε στη δημοσιότητα η NASA από το υπερσύγχρονο τηλεσκόπιο James Webb και από το παρατηρητήριο ακτίνων Χ Chandra.
«Όταν πολλαπλά τηλεσκόπια της NASA παρατηρούν την ίδια κοσμική περιοχή, αποκαλύπτονται τα αληθινά χρώματα του σύμπαντος», δήλωσε η NASA.
«Κάθε εικόνα συνδυάζει τις ακτίνες Χ του Chandra -μια μορφή φωτός υψηλής ενέργειας- με υπέρυθρα δεδομένα από εικόνες του Webb που είχαν ήδη κυκλοφορήσει και οι οποίες είναι αόρατες με γυμνό μάτι», εξήγησε η διαστημική υπηρεσία.
Η NASA συμπεριέλαβε επίσης δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, το οποίο χρησιμοποιεί οπτικό φως, το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer που έχει αποσυρθεί (υπέρυθρες ακτίνες), καθώς και το XMM-Newton της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ακτίνες Χ) και το τηλεσκόπιο του Ευρωπαϊκού Νότιου Παρατηρητηρίου (οπτικές ακτίνες).
Οι εικόνες που προέκυψαν από το αστρικό σμήνος NGC 346, τον σπειροειδή γαλαξία NGC 1672, το νεφέλωμα M16 και τον σπειροειδή γαλαξία M74 εντυπωσιάζουν.
I could be brown, I could be blue, I could be violet sky…
— NASA Webb Telescope (@NASAWebb) May 23, 2023
Webb, @chandraxray, @NASAHubble and other telescopes contributed to these stunning composite images of star cluster NGC 346, spiral galaxies NGC 1672 & M74, and the Pillars of Creation: https://t.co/aNegOMrrDr pic.twitter.com/0IZWW5yLFx
Το NGC 346 είναι ένα αστρικό σμήνος στο Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου, σε απόσταση περίπου 200.000 ετών φωτός από τη Γη. Οι εικόνες που τράβηξε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb δείχνουν στήλες και τόξα αερίου και σκόνης που χρησιμοποιούν ως πρώτη ύλη τα αστέρια και οι πλανήτες κατά τον σχηματισμό τους. Το μωβ σύννεφο που φαίνεται είναι τα απομεινάρια μιας έκρηξης σουπερνόβα ενός τεράστιου άστρου.
«Τα δεδομένα του Chandra αποκαλύπτουν επίσης νεαρά, καυτά και ογκώδη άστρα που στέλνουν ισχυρούς ανέμους προς τα έξω από τις επιφάνειές τους», δήλωσε η NASA.
Ο NGC 1672 είναι ένας ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας που διαθέτει μια κεντρική ράβδο από αστέρες και αέρια. Οι σπειροειδείς βραχίονες του γαλαξία αρχίζουν από τα άκρα της ράβδου.
«Στις περιοχές κοντά στο κέντρο τους, οι βραχίονες των ραβδωτών σπειροειδών γαλαξιών είναι ως επί το πλείστον σε μια ευθεία ζώνη αστεριών κατά μήκος του κέντρου που περικλείει τον πυρήνα, σε αντίθεση με άλλους σπειροειδείς που έχουν βραχίονες που συστρέφονται μέχρι τον πυρήνα τους», εξήγησε η NASA.
Το Messier 16, γνωστό και ως Νεφέλωμα του Αετού, είναι μια διάσημη περιοχή του ουρανού που συχνά αναφέρεται ως «Στήλες της Δημιουργίας». Στη σύνθετη εικόνα, τα δεδομένα του Webb αποκαλύπτουν τις σκοτεινές στήλες αερίου και σκόνης που καλύπτουν τα λίγα εναπομείναντα νεαρά αστέρια καθώς αυτά σχηματίζονται. Τα δεδομένα του Chandra μοιάζουν με κουκκίδες και δείχνουν νεαρά αστέρια, τα οποία εκπέμπουν άφθονες ποσότητες ακτίνων Χ.
Τέλος, ο Messier 74 είναι ένας άλλος σπειροειδής γαλαξίας σε απόσταση περίπου 32 εκατομμυρίων ετών φωτός, τον οποίο μπορούμενα δούμε από τη Γη.
«Ο Messier 74 είναι γνωστός ως γαλαξίας φάντασμα επειδή είναι σχετικά αχνός και επομένως δύσκολο να εντοπιστεί με μικρά τηλεσκόπια», εξήγησε η NASA.
