Σχετικά Άρθρα

• Η NASA κατέγραψε τον ήχο μέσα από μια μαύρη τρύπα - Ένας από τους πιο ανατριχιαστικούς θορύβους
  σε Τεχνολογία
  

  Ανατριχιάζει ο ήχος του διαστήματος μέσα από το video που κυκλοφόρησε η NASA

  ΗNASA δημιούργησε ένα ανατριχιαστικό ηχητικό κλιπ με ηχητικά κύματα που κυματίζουν από μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στο διάστημα.

  Η μαύρη τρύπα βρίσκεται στο κέντρο του σμήνους των γαλαξιών του Περσέα, που βρίσκεται 250 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά. Και τα ηχητικά κύματα που προέρχονται από αυτό έχουν μετατοπιστεί κατά 57 και 58 οκτάβες για να γίνουν ακουστά στα ανθρώπινα αυτιά.

  Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία κυκλοφόρησε τον ήχο το 2022 και ο καλύτερος τρόπος για να το περιγράψει είναι ένα απόκοσμο ουρλιαχτό που ακούγεται τρομακτικό και θυμωμένο.

  Αυτή είναι η πρώτη φορά που αυτά τα ηχητικά κύματα εξάγονται και γίνονται ηχητικά.

  Ακούστε τον:

  Διαπίστωσαν ότι τα ακουστικά κύματα ταξίδευαν μέσα από το τεράστιο αέριο που περιβάλλει την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα, η οποία είναι πλέον διάσημη για τον ήχο της.

  Στην πραγματικότητα, τα κύματα περιέχουν τη χαμηλότερη νότα που έχει εντοπιστεί ποτέ στο σύμπαν, πολύ πιο κάτω από την ανθρώπινη ακοή.

• Το τηλεσκόπιο James Webb ανακάλυψε πλανήτη μοναδικό στο είδος του
  σε Τεχνολογία
  

  Οι επιστήμονες είναι σοκαρισμένοι και ενθουσιασμένοι από την ανακάλυψη του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb.

  Οι επιστήμονες που χρησιμοποιούν το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb —αξίας 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων— βρίσκονται σε κατάσταση σοκ μετά την ανακάλυψη ενός πλανήτη που είναι ο πρώτος του είδους του.

  Αυτή η μοναδική ανακάλυψη έγινε από την ομάδα του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν και θεωρείται αξιοσημείωτη, καθώς δεν υπάρχει τίποτα άλλο γνωστό στο σύμπαν που να μοιάζει με αυτόν τον πλανήτη.

  Ο πλανήτης αυτός είναι το τελευταίο εύρημα του διαστημικού τηλεσκοπίου, το οποίο συνεχίζει να αποκαλύπτει απίστευτα μυστικά του Διαστήματος.

  Διπλάσιος σε μέγεθος από τη Γη

  «Αυτή είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε κάτι τέτοιο. Ο πλανήτης φαίνεται να αποτελείται κυρίως από ατμό καυτού νερού, γι’ αυτό και τον αποκαλούμε ‘steam world’ (ατμοσφαιρικός κόσμος)».

  Ο πλανήτης, που ονομάζεται GJ 9827 d, είναι περίπου διπλάσιος σε μέγεθος από τη Γη. Για πολλά χρόνια, οι αστρονόμοι πίστευαν ότι αυτού του είδους οι πλανήτες υπήρχαν, αλλά δεν είχαν καταφέρει να το αποδείξουν μέχρι τώρα​.

  «Αυτό είναι ένα κρίσιμο βήμα προς την ανίχνευση ατμοσφαιρών σε κατοικήσιμους εξωπλανήτες τα επόμενα χρόνια»

  Και για εκείνους που ενδιαφέρονται για τα εξωγήινα θέματα, μην ανησυχείτε. Ο GJ 9827 d, ο οποίος βρίσκεται 100 έτη φωτός από τη Γη, δεν μπορεί να φιλοξενήσει ζωή όπως τη γνωρίζουμε.

  Ωστόσο, η μοναδική του ατμόσφαιρα ανοίγει νέες δυνατότητες για τη μελέτη άλλων μικρών πλανητών και την πιθανότητά τους να φιλοξενήσουν ζωή, σύμφωνα με την ομάδα του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν.

  Μέχρι στιγμής, σχεδόν όλοι οι εξωπλανήτες αποτελούνται κυρίως από τα ελαφρύτερα στοιχεία — υδρογόνο και ήλιο — όπως ο Δίας και ο Κρόνος στο ηλιακό μας σύστημα, δήλωσε η Piaulet-Ghorayeb. Αυτό σημαίνει ότι είναι σαφώς διαφορετικοί από το φιλικό προς τη ζωή περιβάλλον της Γης.

  «Αυτό είναι ένα κρίσιμο βήμα…»

  «Ο GJ 9827 d είναι ο πρώτος πλανήτης όπου ανιχνεύσαμε μια ατμόσφαιρα πλούσια σε βαριά μόρια, όπως οι γήινοι πλανήτες του ηλιακού συστήματος», δήλωσε η Caroline Piaulet-Ghorayeb από το Ινστιτούτο Trottier για την Έρευνα των Εξωπλανητών στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ, η οποία ηγήθηκε της μελέτης. «Αυτό είναι ένα τεράστιο βήμα»

  Οι ερευνητές δήλωσαν ότι αν δεν υπήρχε το τηλεσκόπιο James Webb, αυτές οι ανακαλύψεις απλώς δεν θα μπορούσαν να συμβούν. Ο αστροφυσικός του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, Ryan MacDonald, ανέφερε: «Ακόμη και με τις πρώτες παρατηρήσεις του τηλεσκοπίου το 2022, οι ερευνητές ανακάλυπταν νέες γνώσεις σχετικά με τις ατμόσφαιρες απομακρυσμένων πλανητών.

  Τώρα, επιτέλους, ερευνούμε από τι είναι φτιαγμένοι αυτοί οι μυστηριώδεις κόσμοι με μεγέθη ανάμεσα στη Γη και τον Ποσειδώνα, για τους οποίους δεν έχουμε παραδείγματα στο ηλιακό μας σύστημα».

  «Αυτό είναι ένα κρίσιμο βήμα προς την ανίχνευση ατμοσφαιρών σε κατοικήσιμους εξωπλανήτες τα επόμενα χρόνια»​, τόνισε ο ίδιος.

  Πηγή: In.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Freepik
• Η ανακάλυψη τεράστιων πιδάκων μαύρης τρύπας αναγκάζει αστρονόμους να... ξανασκεφτούν τη δομή του σύμπαντος!
  σε Τεχνολογία
  

  Αστρονόμοι εντόπισαν δύο τεράστιους πίδακες ύλης, που εκτοξεύονται από μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα σε απόσταση 7,5 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη.

  «Οι μαύρες τρύπες θεωρούνται οι σκουπιδοφάγοι του σύμπαντος, που καταβροχθίζουν οτιδήποτε τους πλησιάζει. Πριν ρουφήξει το αντικείμενο η μαύρη τρύπα, εκρέει ένα κλάσμα του, σχηματίζοντας έναν πίδακα», επεσήμανε ο Martijn Oei, μεταδιδακτορικός στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια.

  Οι πίδακες των μαύρων τρυπών αυξάνουν την ακτινοβολία και τα σωματίδια κοντά στην ταχύτητα του φωτός, με αποτέλεσμα να λάμπουν σε μήκη κύματος ορατά στα ραδιοτηλεσκόπια.

  Οι αστρονόμοι τους έδωσαν το παρατσούκλι Πορφύριος

  Μια τέτοια λάμψη τράβηξε το 2018 την προσοχή των αστρονόμων που υπογράφουν μελέτη, καθώς εξέταζαν τον ουρανό χρησιμοποιώντας το ευρωπαϊκό ραδιοτηλεσκόπιο LOFAR, ή LOw Frequency ARray.

  Η ισχύς των πιδάκων που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα ισοδυναμεί με εκείνη τρισεκατομμυρίων ήλιων. Είναι τόσο τεράστιοι που οι ερευνητές τους έδωσαν το παρατσούκλι Πορφύριος, από τον γίγαντα της ελληνικής μυθολογίας.

  Μπροστά στην ανακάλυψη αυτή οι αστρονόμοι καλούνται να επανεξετάσουν όσα γνώριζαν για το μέγεθος των πιδάκων καθώς και για το πώς μπορούν να επηρεάσουν το περιβάλλον τους και τη δομή του σύμπαντος.

  «Δεν έχουν το μέγεθος ενός ηλιακού συστήματος ή ενός γαλαξία. Έχει τη διάμετρο 140 γαλαξιών. Ο Γαλαξίας μας θα ήταν μια μικρή κουκκίδα μπροστά σε αυτές τις δύο γιγάντιες εκρήξεις», τόνισε.

  Πηγή: Ethnos.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΡΧΕΙΟΥ
• Μαύρη τρύπα με πίδακες 140 φορές μεγαλύτερους από τον γαλαξία μας, ανακάλυψαν αστρονόμοι
  σε Τεχνολογία
  

  Αστρονόμοι ανακάλυψαν τους μακρύτερους πίδακες μαύρης τρύπας που έχουν παρατηρηθεί ποτέ στον ουρανό, σε έναν πολύ, πολύ μακρινό γαλαξία.

  Οι εκρήξεις-ρεκόρ εκτείνονται σε 23 εκατομμύρια έτη φωτός από άκρη σε άκρη, κάτι που ισοδυναμεί με το να βάλεις στη σειρά 140 γαλαξίες σαν τον δικό μας, σύμφωνα με τους ερευνητές.

  Με το όνομα Πορφυρίων, από έναν γίγαντα της ελληνικής μυθολογίας, αυτές οι δύο γιγαντιαίες εκροές – οι οποίες εκτοξεύονται πάνω και κάτω από μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα – σχηματίστηκαν όταν το σύμπαν ήταν μόλις 6,3 δισεκατομμυρίων ετών, λιγότερο από το μισό της σημερινής του ηλικίας των σχεδόν 14 δισεκατομμυρίων ετών.

  Αν και αυτοί είναι οι μεγαλύτεροι πίδακες από μια μαύρη τρύπα που έχουν αναφερθεί μέχρι σήμερα, οι επιστήμονες δήλωσαν ότι τέτοιοι γιγάντιοι πίδακες δεν είναι τόσο σπάνια όσο νομίζαμε προηγουμένως, με περισσότερους από 10.000 να έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα, αναφέρει ο Independent.

  Οι δύο πίδακες, οι οποίοι προέρχονται από απόσταση περίπου 7,5 δισεκατομμυρίων ετών φωτός, έχουν συνδυασμένη ισχύ που ισοδυναμεί με τρισεκατομμύρια ήλιους, δήλωσαν οι ερευνητές.

  Προέρχονται από έναν γαλαξία περίπου 10 φορές μεγαλύτερης μάζας από τον δικό μας, πρόσθεσαν.

  Πριν τον Πορφύριο, ο μεγαλύτερος επιβεβαιωμένος πίδακας ήταν ο Αλκυονέας (επίσης όνομα γίγαντα της ελληνικής μυθολογίας), ο οποίος εκτείνεται σε έκταση που αντιστοιχεί σε περίπου 100 δικούς μας γαλαξίες.

  Τα ευρήματα των επιστημόνων, που δημοσιεύονται στο περιοδικό Nature, υποδηλώνουν ότι αυτά τα γιγάντια συστήματα πιδάκων μπορεί να έχουν παίξει μεγαλύτερο ρόλο στο σχηματισμό των αρχαίων γαλαξιών από ό,τι πιστεύαμε μέχρι σήμερα.

  Διασχίζοντας τον κοσμικό ιστό

  Ο Πορφύριος υπήρχε κατά τη διάρκεια μιας εποχής κατά την οποία τα νήματα που συνδέουν και τροφοδοτούν τους γαλαξίες, γνωστά ως κοσμικός ιστός, ήταν πιο κοντά μεταξύ τους απ' ό,τι τώρα. Αυτό σημαίνει ότι τεράστιοι πίδακες σαν αυτόν, έφταναν σε μεγαλύτερο τμήμα του κοσμικού ιστού από ό,τι πιστεύαμε, είπαν οι ερευνητές.

  Ο Πορφύριος και άλλοι τεράστιοι πίδακες βρέθηκαν χρησιμοποιώντας τα ραδιοτηλεσκόπια LOFAR (LOw Frequency ARray), τα οποία βρίσκονται σε επτά χώρες της Ευρώπης, με το κύριο δίκτυο κεραιών στην Ολλανδία.

  Όσον αφορά το ερώτημα γιατί αυτοί οι πίδακες είναι τόσο μεγάλοι, ο Μάρτιν Χάρντκασλ, καθηγητής αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο του Χέρτφορντσαϊρ στο Ηνωμένο Βασίλειο, δήλωσε ότι αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στο γεγονός ότι η συσσώρευση – η διαδικασία με την οποία οι μαύρες τρύπες καταναλώνουν το υλικό που τις περιβάλλει – θα ήταν μακρά και σταθερή, επιτρέποντας στους πίδακες να στρέφονται προς την ίδια κατεύθυνση για δισεκατομμύρια χρόνια. «Χρειάζεται ο συνδυασμός μεγάλης ισχύος και μεγάλης διάρκειας ζωής για να φτάσει κανείς σε αυτά τα πολύ μεγάλα μεγέθη», εξήγησε.

  Πηγή: Cnn.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΡΧΕΙΟΥ

• NASA: Τον ψυχρότερο εξωπλανήτη που έχει βρεθεί ποτέ «έπιασε» το τηλεσκόπιο James Webb
  σε Τεχνολογία
  

  Η μάζα του εξωπλανήτη είναι πάνω από έξι φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Δία και βρίσκεται σε απόσταση περίπου 12 ετών φωτός από τη Γη

  Παρατηρήσεις με το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb οδήγησαν τους επιστήμονες στην ανακάλυψη ενός γιγάντιου εξωπλανήτη, ενός «σούπερ Δία» σε τροχιά γύρω από ένα κοντινό αστέρι ηλικίας περίπου 3,5 δισεκατομμυρίων ετών. Η ανακάλυψη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature».

  Ο πλανήτης, με την ονομασία Epsilon Indi Ab, είναι εντυπωσιακά φωτεινός και είναι ο ψυχρότερος εξωπλανήτης σε σχέση με οποιονδήποτε άλλο πλανήτη που έχει απεικονιστεί πέρα από το Ηλιακό μας Σύστημα. Η μάζα του είναι πάνω από έξι φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Δία και βρίσκεται σε απόσταση περίπου 12 ετών φωτός από τη Γη. Τα δεδομένα δείχνουν ότι αυτός είναι πιθανώς ο μόνος γιγάντιος πλανήτης στο σύστημά του.

  Need to beat the heat?
  
  Webb has snapped a direct image of Epsilon Indi Ab: the coldest and most Jupiter-like exoplanet to be imaged so far. To make the discovery, Webb blocked out starlight (shown by the star symbol) with a mask called a coronagraph: https://t.co/C8HE4Zsz13 pic.twitter.com/oL8rye3pzH

  — NASA Webb Telescope (@NASAWebb) July 24, 2024

  «Αυτή η ανακάλυψη είναι συναρπαστική επειδή ο πλανήτης είναι αρκετά παρόμοιος με τον Δία. Είναι λίγο θερμότερος και έχει μεγαλύτερη μάζα, αλλά μοιάζει περισσότερο με τον Δία από οποιονδήποτε άλλο πλανήτη που έχει απεικονιστεί μέχρι στιγμής», επισημαίνει η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Ελίζαμπεθ Μάθιους από το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ για την Αστρονομία.
  
  Προηγούμενες μελέτες είχαν εντοπίσει τον πλανήτη, αλλά η ύπαρξή του δεν είχε επιβεβαιωθεί μέχρι που το τηλεσκόπιο James Webb τον απεικόνισε. Μόνο μερικές δεκάδες εξωπλανήτες έχουν απεικονιστεί απευθείας από διαστημικά και επίγεια τηλεσκόπια κατά το παρελθόν. Οι εξωπλανήτες που είχαν απεικονιστεί προηγουμένως τείνουν να είναι νεότεροι και θερμότεροι. Καθώς οι πλανήτες ψύχονται και συστέλλονται κατά τη διάρκεια της ζωής τους γίνονται σημαντικά πιο αμυδροί και επομένως δυσκολότεροι στην απεικόνιση.
  
  Ο Epsilon Indi Ab είναι ο δωδέκατος πλησιέστερος στη Γη εξωπλανήτης που έχει γίνει γνωστός μέχρι σήμερα και ο πλησιέστερος με μάζα μεγαλύτερη από τον Δια.

  Πηγή: Protothema.gr
• Μαύρη τρύπα μεσαίου μεγέθους ίσως είναι ο «χαμένος κρίκος» της Κοσμολογίας
  σε Τεχνολογία
  

  Η παλιά διαμάχη για το εάν υπάρχουν μαύρες τρύπες μεσαίου μεγέθους φαίνεται πως βρήκε απάντηση.

  Εξετάζοντας την κίνηση των άστρων σε μια σχετικά μικρή γειτονιά του Γαλαξία, διεθνής ομάδα ερευνητών πιστεύει ότι εντόπισε μια μαύρη τρύπα μεσαίου μεγέθους, ένα αντικείμενο που οι αστρονόμοι υποθέτουν ότι υπάρχει αλλά δεν μπορούν μέχρι σήμερα να το αποδείξουν.

  Όλες οι μαύρες τρύπες που γνωρίζουμε χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: τις μικρές μαύρες τρύπες που συνήθως σχηματίζονται όταν ένα μεγάλο άστρο εξαντλεί τα πυρηνικά του καύσιμα και καταρρέει κάτω από το ίδιο του το βάρος· και τις «υπέρμαζες» μαύρες τρύπες που κρύβονται στα κέντρα όλων των γαλαξιών και έχουν μάζα εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου.

  Η κρατούσα θεωρία θέλει τις υπέρμαζες μαύρες τρύπες να προκύπτουν από μικρότερες που μεγαλώνουν σταδιακά καταπίνοντας υλικό από το περιβάλλον τους ή άλλες μαύρες τρύπες. Αυτό θα σήμαινε ότι κάπου στο Σύμπαν πρέπει να υπάρχουν και ενδιάμεσα μεγέθη, τα οποία όμως δεν έχουν γίνει αντιληπτά. Προηγούμενες μελέτες που υπεδείκνυαν την ύπαρξη «μικρομεσαίων» μελανών οπών» αμφισβητήθηκαν και μένουν αναπόδεικτες.

  Νέες ενδείξεις για την ύπαρξη ενός τέτοιου σώματος εντοπίστηκαν τώρα στο αστρικό σμήνος του Ωμέγα του Κενταύρου, μια ομάδα περίπου 10 εκατομμυρίων άστρων που θεωρείται υπόλειμμα ενός μικρού γαλαξία που απορροφήθηκε από τον δικό μας πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.

  «Υπάρχει εδώ και καιρό μια διαμάχη για το εάν οι μαύρες τρύπες ενδιάμεσου μεγέθους υπάρχουν γενικά και ειδικά στο Ωμέγα του Κενταύρου. Το αντικείμενο που ανιχνεύσαμε μπορεί να δώσει οριστική απάντηση» δήλωσε ο Μαξιμίλιαν Χέμπερλε του Ινστιτούτου Αστρονομίας «Μαξ Πλανκ» στη Γερμανία, πρώτος συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature.

  Εξετάζοντας παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble που καλύπτουν διάστημα 20 ετών, αστρονόμοι εντόπισαν στο Ωμέγα του Κενταύρου επτά άστρα που κινούνται με πολύ μεγάλες ταχύτητες, τόσο μεγάλες που θα περίμενε κανείς ότι πρόκειται σύντομα να εγκαταλείψουν το σμήνος.

  🆕 NASA/ESA @HUBBLE_space Telescope finds evidence for rare black hole in Omega Centauri 👇 https://t.co/v40OrThdKt

  — European Space Agency (@esa) July 10, 2024

  Η πιθανότερη εξήγηση είναι ότι τα επτά άστρα επιταχύνθηκαν από ένα αόρατο αντικείμενο (το τετράγωνο σημειώνει τη θέση του) με μάζα τουλάχιστον 8.200 φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου, λένε οι ερευνητές. Η υποθετική μελανή οπή, σε απόσταση 17.000 ετών φωτός από το Ηλιακό Σύστημα, θα ήταν η πλησιέστερη που γνωρίζουμε και η δεύτερη μεγαλύτερη στον Γαλαξία μετά την κεντρική μαύρη τρύπα, γνωστή ως Τοξότης Α*, η οποία έχει μάζα τέσσερα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου.

  Σύμφωνα με το σενάριο που προτείνει η μελέτη, η μικρομεσαία μαύρη τρύπα θα είχε κι αυτή μεγαλώσει αν είχε αφεθεί να καταπίνει όλο και περισσότερο αέριο από τον γαλαξία της.

  Αυτό όμως δεν συνέβη επειδή η σφαίρα επιρροής της υπέκυψε στον δικό μας Γαλαξία, ο οποίος ήταν πολύ μεγαλύτερος και απορρόφησε τα περισσότερα άστρα και το αέριο του μικρότερου.

  Για να επιβεβαιωθεί όμως αυτό το σενάριο απαιτούνται περαιτέρω παρατηρήσεις. Στα 20
  χρόνια που κάλυψε η νέα μελέτη, ακόμα και το ταχύτερο από τα επτά άστρα μετακινήθηκε
  μόνο δύο pixel στις εικόνες του Hubble, παρά το γεγονός ότι κινείται με ταχύτητα 113
  χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο.

  Οι παρατηρήσεις θα πρέπει να συνεχιστούν για να επιβεβαιωθεί ότι τα επτά άστρα δεν κινούνται σε ευθεία γραμμή μέχρι να βγουν από το μητρικό τους σμήνος αλλά όντως περιφέρονται σε κύκλους γύρω από τη μαύρη τρύπα.

  Πηγή: In.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΡΧΕΙΟΥ

• Εντοπίστηκε εξωπλανήτης που μυρίζει σαν κλούβιο αυγό και παράγει βροχή… γυαλιών
  σε Τεχνολογία
  

  Είναι ο πρώτος πλανήτης μακριά από το ηλιακό μας σύστημα με αυτό το χαρακτηριστικό

  Έχει την κωδική ονομασία HD 189733 b (εικόνα πάνω από NASA) και βρίσκεται σε απόσταση 65 ετών φωτός από τη Γη, στον αστερισμό Αλώπηξ. Αυτός ο πλανήτης που ανακαλύφθηκε το 2005, έχει παρόμοιο ή κοντινό μέγεθος με αυτό του πλανήτη Δία, στο δικό μας ηλιακό σύστημα.

  Βρίσκεται πολύ κοντά στο μητρικό του άστρο και οι θερμοκρασίες που αναπτύσσονται σε αυτόν είναι ιδιαίτερα υψηλές. Από τις παρατηρήσεις που είχαν γίνει σε αυτόν τον εξωπλανήτη, είχαν διαπιστωθεί οι εξωτικές συνθήκες που επικρατούν σε αυτόν αφού εκτός από τις υψηλές θερμοκρασίες υπάρχουν άνεμοι που κινούνται με ταχύτητες άνω των οκτώ χιλιάδων χλμ./ώρα. Επιπλέον η βροχόπτωση μοιάζει σαν να πέφτουν γυαλιά.

  Η καυτή του ατμόσφαιρα και τα γυάλινα νέφη του δίνουν μια σχεδόν γαλήνια γαλανόλευκη εμφάνιση η οποία είναι όμως εντελώς παραπλανητική.

  Η ανακάλυψη

  Το νεότερο που μάθαμε για αυτόν τον μακρινό πλανήτη, χρησιμοποιώντας δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, είναι ότι μυρίζει σαν κλούβια αυγά.

  Η εύρεση υδρόθειου εδώ είναι ένα βήμα προς την κατανόηση του πώς σχηματίζονται οι πλανήτες.

  Το James Webb εντόπισε στην ατμόσφαιρα του εξωπλανήτη την παρουσία υδρόθειου, ενός μορίου που αναδύει αυτή τη δυσοσμία, όπως αναφέρει με δημοσίευση στην επιθεώρηση «Nature» ομάδα αστρονόμων.

  «Αν η μύτη σας μπορούσε να λειτουργήσει στους 1.000 βαθμούς Κελσίου… η ατμόσφαιρα θα μύριζε σαν κλούβια αυγά», είπε χαρακτηριστικά, ο Γκουανγουέι Φου αστροφυσικός στο αμερικανικό Πανεπιστήμιο Johns Hopkins, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

  «Το υδρόθειο είναι ένα σημαντικό μόριο που δεν γνωρίζαμε ότι υπήρχε. Προβλέψαμε ότι θα ήταν και ξέρουμε ότι βρίσκεται στον Δία, αλλά δεν το είχαμε εντοπίσει εξακριβωμένα έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Δεν ψάχνουμε για ζωή σε αυτόν τον πλανήτη επειδή είναι πολύ ζεστός αλλά η εύρεση του υδρόθειου είναι ένα σκαλοπάτι για την εύρεση αυτού του μορίου σε άλλους πλανήτες και την απόκτηση περισσότερης κατανόησης για το πώς σχηματίζονται διαφορετικοί τύποι πλανητών» πρόσθεσε.

  Πηγή: In.gr
• James Webb: Το τηλεσκόπιο κατέγραψε τη σύγκρουση γιγάντιων αστεροειδών σε γειτονικό γαλαξία
  σε Τεχνολογία
  

  Τη σύγκρουση γιγάντιων αστεροειδών που συνέβη πιθανότατα σε γειτονικό ηλιακό σύστημα και σημειώθηκε πριν 20 χρόνια, κατάφεραν να παρατηρήσουν επιστήμονες.

  Ο Beta Pictoris

  Ο γειτονικός γαλαξίας, Beta Pictoris, που βρίσκεται μόλις 63 έτη φωτός από τη Γη, έχει από καιρό κεντρίσει το ενδιαφέρον των αστρονόμων λόγω της εγγύτητας και της ηλικίας του.

  Ενώ το ηλιακό μας σύστημα εκτιμάται ότι έχει ηλικία περίπου 4,5 δισεκατομμυρίων ετών, το Beta Pictoris θεωρείται «εφηβικό πλανητικό σύστημα» ηλικίας 20 εκατομμυρίων ετών, δήλωσε στο CNN η αστρονόμος Κριστίν Τσεν, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στη Βαλτιμόρη.

  «Αυτό σημαίνει ότι είναι ακόμη υπό διαμόρφωση», δήλωσε και πρόσθεσε «είναι ένα μερικώς διαμορφωμένο πλανητικό σύστημα, αλλά δεν έχει τελειώσει ακόμα».

  Η Τσεν παρατήρησε για πρώτη φορά τον Beta Pictoris, ο οποίος έχει δύο γνωστούς γίγαντες αέριους πλανήτες που ονομάζονται Beta Pictoris b και c, χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer που έχει πλέον αποσυρθεί το 2004 και το 2005.

  «Ήμουν πολύ ενθουσιασμένη που θα παρατηρούσα ξανά αυτό το σύστημα το 2023 χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb», δήλωσε. «Και ήλπιζα πραγματικά να κατανοήσω το πλανητικό σύστημα με πολύ μεγαλύτερη λεπτομέρεια, και σίγουρα το κάνουμε αυτό».

  Από τότε που το Webb άνοιξε το υπέρυθρο μάτι του στο σύμπαν το 2022, οι επιστήμονες χρησιμοποιούν το διαστημικό παρατηρητήριο για να κοιτάξουν μέσα από το αέριο και τη σκόνη για να μελετήσουν υπερκαινοφανείς, εξωπλανήτες και μακρινούς γαλαξίες.

  "Beta Pictoris is at an age when planet formation in the terrestrial planet zone is still ongoing through giant asteroid collisions, so what we could be seeing here is basically how rocky planets and other bodies are forming in real time." — Christine Chenhttps://t.co/behKZgWkfV

  — Space Telescope Science Institute (@SpaceTelescope) June 11, 2024

  Η σύγκρουση πριν από 20 χρόνια

  Η ομάδα πιστεύει ότι τα δεδομένα του Spitzer υποδηλώνουν ότι ένα ζευγάρι γιγάντιων αστεροειδών έτυχε να συγκρουστεί λίγο πριν από τις παρατηρήσεις του συστήματος από το τηλεσκόπιο.

  «Ο Beta Pictoris βρίσκεται σε μια ηλικία κατά την οποία ο σχηματισμός πλανητών στη ζώνη των γήινων πλανητών βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη μέσω γιγαντιαίων συγκρούσεων αστεροειδών, οπότε αυτό που θα μπορούσαμε να δούμε εδώ είναι ουσιαστικά πώς σχηματίζονται σε πραγματικό χρόνο βραχώδεις πλανήτες και άλλα σώματα», δήλωσε η Τσεν.

  Όταν η Τσεν και η ομάδα της παρατήρησαν τον Beta Pictoris μεταξύ του 2004 και του 2005, πιθανότατα έβλεπαν φευγαλέα στοιχεία ενός «ενεργού πλανητικού συστήματος με συγκρούσεις», αλλά δεν το είχαν συνειδητοποιήσει ακόμα, είπε.

  Εκτός από τους δύο γνωστούς πλανήτες, προηγούμενες έρευνες εντόπισαν στοιχεία για κομήτες και αστεροειδείς που περιφέρονται στο νεαρό σύστημα. Καθώς οι κομήτες και οι αστεροειδείς συγκρούονται μεταξύ τους, δημιουργούν σκονισμένα συντρίμμια και βοηθούν στο σχηματισμό βραχωδών πλανητών.

  Η σύγκρουση που συνέβη μετέτρεψε έναν αστεροειδή σε λεπτά σωματίδια σκόνης που ήταν μικρότερα από γύρη ή ζάχαρη άχνη, δήλωσε ο Τσεν.

  Είπε ότι η μάζα της σκόνης που δημιουργήθηκε ήταν περίπου 100.000 φορές μεγαλύτερη από το μέγεθος του αστεροειδούς που σκότωσε τους δεινόσαυρους, ο οποίος εκτιμάται ότι είχε πλάτος μεταξύ 6,2 και 9,3 μιλίων (10 και 15 χιλιομέτρων). Η σκόνη στη συνέχεια ωθήθηκε έξω από το πλανητικό σύστημα από την ακτινοβολία του κεντρικού άστρου, το οποίο είναι ελαφρώς θερμότερο από τον ήλιο μας.

  Αρχικά, οι αστρονόμοι πίστευαν ότι μικρά σώματα συγκρούονταν και αναπλήρωναν τα σύννεφα σκόνης που παρατηρήθηκαν στο Beta Pictoris με την πάροδο του χρόνου. Αλλά το ισχυρό τηλεσκόπιο Webb δεν μπόρεσε να ανιχνεύσει σκόνη.

  Η μελέτη του γειτονικού ηλιακού συστήματος μπορεί να βοηθήσει τους αστρονόμους να κατανοήσουν καλύτερα πώς ήταν οι πρώτες μέρες του δικού μας ηλιακού συστήματος.

  Πηγή: Ethnos.gr