Ένας νέος πύραυλος που σχεδιάζεται από τη Howe Industries και τη NASA θα μπορεί να αναπτύξει ταχύτητες έως και 800.000 χιλιόμετρα /ώρα, αναμένεται να μειώσει κατά αρκετούς μήνες το ταξίδι προς και από τον πλανήτη Άρη.
Ένα ταξίδι μετ' επιστροφής στον Άρη – με την τρέχουσα τεχνολογία – θα διαρκούσε περίπου δύο χρόνια: εννέα μήνες για να φτάσουμε εκεί, τρεις μήνες αναμονής, περιμένοντας να ευθυγραμμιστούν ξανά οι σχετικές θέσεις του Άρη και της Γης, και μετά άλλοι εννέα μήνες επιστροφής, αναφέρει το New Atlas. Η Howe Industries, η οποία χρηματοδοτείται από τη NASA, στοχεύει με τον Παλμικό Πύραυλο Πλάσματος (Pulse Plasma Rocket ή PPR) να μειώσει το χρόνο της κάθε διαδρομής από εννέα μήνες σε μόλις δύο.
Ο Άρης μπορεί να απέχει από 55,8 εκατομμύρια χιλιόμετρα έως 400,4 εκατομμύρια χιλιόμετρα, ανάλογα με το πού βρίσκονται οι δύο πλανήτες μας σε τροχιά γύρω από τον ήλιο. Για όσους δεν είμαστε επιστήμονες πυραύλων, τα 100.000 Ν ώσης και η ειδική ώθηση 5.000 του PPR δεν λένε πολλά, αλλά είναι πραγματικά εντυπωσιακοί αριθμοί.
Η ειδική ώθηση είναι μια μέτρηση της ώθησης που δίνει το καύσιμο που χρησιμοποιείται. Όσο υψηλότερος είναι ο αριθμός, τόσο πιο αποδοτικός είναι ο πύραυλος – βάλτε, για παράδειγμα την ειδική ώθηση 5.000 του PPR δίπλα στην ειδική ώθηση 380 (στο κενό του διαστήματος, πάντα) του Starship της SpaceX. Ενώ η ώθηση των 100.000 N μεταφράζεται σε ταχύτητα που φτάνει τα 800.000 χλμ/ώρα!
Ο τρόπος που λειτουργεί ο PPR είναι ο εξής: το καύσιμο – πιθανότατα ένα αέριο – θα ιονιστεί για να δημιουργηθεί πλάσμα. Με την ταχεία εκφόρτιση ηλεκτρικής ενέργειας στο πλάσμα, μπορεί να παράγει σύντομες, έντονες εκρήξεις πλάσματος αντί να λειτουργεί συνεχώς. Στη συνέχεια, ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επιτάχυνση του πλάσματος μέσω ενός μαγνητικού ακροφυσίου, δημιουργώντας έτσι ώθηση.
Με τον προτεινόμενο αντιδραστήρα σχάσης, ο PPR θα μπορεί θεωρητικά να προωθήσει βαρύτερα φορτωμένα διαστημόπλοια, εξοπλισμένα με μεγαλύτερη θωράκιση για να προστατεύουν τους επιβάτες τους από τη θανατηφόρα κοσμική ακτινοβολία και τα διαστημικά συντρίμμια, μεταφέροντας ταυτόχρονα όλη την «προίκα» που θα χρειαστούν για να εγκατασταθούν στον Κόκκινο Πλανήτη.
Εκτός από την εκπληκτική ταχύτητα και την υπερυψηλή απόδοση καυσίμου, τα πλεονεκτήματα του Παλμικού Πυραύλου Πλάσματος έναντι ενός κλασικού διαστημικού πυραύλου περιλαμβάνουν τον λεπτομερή έλεγχο της ώσης για ελιγμούς στο διάστημα, το μικρότερο ωφέλιμο φορτίο καυσίμου και τη θερμική διαχείριση – το τελευταίο σημαίνει ότι το παλμικό φαινόμενο παράγει λιγότερη συνεχή θερμότητα και δεν φθείρει τόσο γρήγορα τα εξαρτήματα του πυραύλου.
Πηγή: Cnn.gr
