Ο άρρηκτος δεσμός μεταξύ ψυχικής και σωματικής υγείας είναι αδιαμφισβήτητος. Νέα καναδική μελέτη αναδεικνύει τον κίνδυνο που απορρέει από έντονα ψυχολογικά βιώματα για ένα συγκεκριμένο πρόβλημα σωματικής υγείας των εφήβων
Έχετε ακούσει για την ψυχοσωματική υγεία; Είναι γεγονός ότι σωματική και ψυχική υγεία είναι άρρηκτα συνδεδεμένες και πολλές φορές ένα πρόβλημα στη μία μπορεί να εκδηλωθεί ως σύμπτωμα στην άλλη. Η δύναμη της ψυχολογίας στον ανθρώπινο οργανισμό είναι εξαιρετικά ισχυρή.
Συναισθήματα, όπως η αγωνία και το άγχος συχνά «αποτυπώνονται» με σωματικά συμπτώματα. Αυτή την ιδέα έρχεται να ενισχύσει νέα καναδική μελέτη, που υπογραμμίζει ότι έντονα ψυχολογικά βιώματα των εφήβων, όπως ο εκφοβισμός ή οι αυτοκτονικές τάσεις μπορούν να ενισχύσουν τα επεισόδια κεφαλαλγίας. Η σχετική έρευνα δημοσιεύεται στο Neurology.
«Έχει παρατηρηθεί ότι οι πονοκέφαλοι αποτελούν ένα κοινό πρόβλημα στους εφήβους. Η νέα μελέτη, ωστόσο, κινήθηκε πέρα από τους βιολογικούς παράγοντες που πιθανώς αιτιολογούν την κεφαλαλγία, εξετάζοντας τους ψυχολογικούς και κοινωνικούς παράγοντες που ενδέχεται να σχετίζονται με αυτήν», σχολίασε η συντάκτρια της μελέτης, δρ. Serena L. Orr, από το Πανεπιστήμιο του Calgary. «Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι ο εκφοβισμός και οι αυτοκτονικές τάσεις μπορεί να συνδέονται με συχνούς πονοκεφάλους στους εφήβους, ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή μη διαταραχών διάθεσης και άγχους».
Η μελέτη συμπεριέλαβε περισσότερους από 2,2 εκατομμύρια έφηβους, ηλικίας κατά μέσο όρο 14 ετών. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια, απαντώντας σχετικά με το αν και πόσο συχνά βίωναν πονοκεφάλους τους τελευταίους 6 μήνες (σπάνια ή ποτέ, περίπου μία φορά το μήνα, περίπου μία φορά την εβδομάδα, περισσότερες από μία φορά την εβδομάδα ή τις περισσότερες μέρες). Όλοι παρείχαν, επίσης, πληροφορίες αναφορικά με την ψυχική τους υγεία, συμπεριλαμβανομένων των διαγνώσεων διαταραχής διάθεσης ή άγχους. Τέλος, οι έφηβοι ερωτήθηκαν εάν είχαν πέσει θύματα εκφοβισμού και πόσο τακτικά, αν αντιμετώπιζαν αυτοκτονικές σκέψεις τον τελευταίο χρόνο και αν είχαν αποπειραθεί να αυτοκτονήσουν κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Οι απαντήσεις αποκάλυψαν ότι το 11% βίωνε συχνούς, επαναλαμβανόμενους πονοκεφάλους, δηλαδή περισσότερες από μία φορά την εβδομάδα. Ένας στους τέσσερις (25%) ανέφερε ότι ήταν θύμα συχνού φανερού εκφοβισμού, αντιμετωπίζοντας σωματική και λεκτική βία, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς και απειλές. Ένα άλλο 17% δήλωσε ότι ήταν θύμα συχνού έμμεσου εκφοβισμού, δηλαδή είχε υποστεί διάδοση φημών, αποκλεισμό από κοινωνικές συγκεντρώσεις και αναρτήσεις με επιβλαβείς πληροφορίες στο διαδίκτυο. Τέλος, ένα 17% αποκάλυψε ότι είχε σκεφτεί ή αποπειραθεί να αυτοκτονήσει κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Τα αποτελέσματα ανέδειξαν έναν συσχετισμό μεταξύ περιστατικών εκφοβισμού, αυτοκτονικών τάσεων και τακτικών πονοκεφάλων. Πιο συγκεκριμένα, οι έφηβοι που είχαν δεχτεί εκφοβισμό ή παρουσίαζαν τάσεις αυτοκτονίας, είχαν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να βιώνουν συχνούς πονοκεφάλους. Όσοι είχαν διαγνωστεί με διαταραχές διάθεσης είχαν 50% περισσότερες πιθανότητες να έχουν συχνούς πονοκεφάλους και εκείνοι με αγχώδεις διαταραχές είχαν 74% αυξημένες πιθανότητες.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι το 34% των εφήβων με συχνούς πονοκεφάλους ανέφεραν ότι ήταν θύματα έμμεσου εκφοβισμού τουλάχιστον μία φορά το μήνα και είχαν κάνει μία ή περισσότερες απόπειρες αυτοκτονίας ή είχαν αυτοκτονικές σκέψεις, σε σύγκριση με ένα 14%, που αντιμετώπιζε πονοκεφάλους λιγότερο από μία φορά την εβδομάδα.
«Τα ευρήματα αυτής της μελέτης είναι σημαντικά, γιατί αναδεικνύουν παράγοντες κινδύνου που μπορούν να προληφθούν και να θεραπευτούν. Παράλληλα, αναδεικνύουν την ανάγκη αποτελεσματικών παρεμβάσεων κατά των περιστατικών εκφοβισμού και του έγκαιρου εντοπισμού και αντιμετώπισης των αυτοκτονικών τάσεων», καταλήγει η δρ. Orr.
