Σχετικά Άρθρα

• Πως επηρεάζει ο καθιστικός τρόπος ζωής την υγεία μας;
  σε Υγεία
  

  Ενέχει άραγε η δουλειά γραφείου και ο καθιστικός τρόπος ζωής που τη συνοδεύει κινδύνους για την υγεία μας;

  1.300 ώρες τον χρόνο. Τόσες ώρες ξοδεύει ένας τυπικός υπάλληλος γραφείου στο γραφείο του. Αυτός ο καθιστικός τρόπος ζωής, που εντείνεται σε ορισμένα εργασιακά πλαίσια και περιβάλλοντα, έχει άμεσες συνέπειες στο σώμα μας και επηρεάζει αρνητικά την υγεία των μυών, ειδικά όταν δεν υιοθετούμε την κατάλληλη στάση τις πολλές ώρες που καθόμαστε.

  Οι ειδικοί λένε ότι η παρατεταμένη αδράνεια οδηγεί σε μείωση της μυϊκής μάζας, η άμεση συνέπεια στο μυϊκό επίπεδο του να περνάς πολλές ώρες καθιστός/ή, η οποία μπορεί να μεταφερθεί μακροπρόθεσμα σε λιγότερη δύναμη και αντοχή. «Συμβαίνει επίσης μια μυϊκή ανισορροπία επειδή, για παράδειγμα, η ραχιαία ή οσφυϊκή περιοχή είναι συνεχώς υπό τάση και αντίθετα άλλοι μύες που είναι πολύ σημαντικοί, όπως οι γλουτιαίοι ή οι οπίσθιοι μηριαίοι, τείνουν να εξασθενούν.

  Συγκεκριμένα, σε σχέση με τον τρόπο με τον οποίο ο καθιστικός τρόπος ζωής επηρεάζει την περιοχή των γλουτών, οι New York Times εξέτασαν πριν από λίγες εβδομάδες την έννοια του λεγόμενου «συνδρόμου των νεκρών γλουτών» ή γλουτιαίας αμνησίας, μία από τις συνέπειες που προκύπτουν όταν περνάμε ένα μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς μας καθιστοί/ες.

  Σε τι συνίσταται αυτό το σύνδρομο;

  Όταν κάθεστε, οι γλουτοί είναι σε τεντωμένη θέση και εάν αυτό διατηρηθεί για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, ο μυς μπορεί να «ξεχάσει» την επακόλουθη ενεργοποίησή του, εξ ου και η ονομασία γλουτιαία αμνησία ή «νεκρός πισινός». Και όχι, αν και μπορεί να φαίνεται έτσι, δεν έχει να κάνει με το κλασικό μυρμήγκιασμα που μουδιάζει τους μύες όταν, συνήθως λόγω κακής στάσης, τα νεύρα συμπιέζονται.

  Σε αυτή την περίπτωση τα συμπτώματα δεν είναι τόσο άμεσα. Σε αυτό το σημείο αξίζει να θυμηθούμε ότι η γλουτιαία περιοχή χωρίζεται σε τρία μέρη: τον μέγιστο γλουτιαίο, τον μέσο γλουτιαίο και τον ελάχιστο γλουτιαίο, όλα με κοινές και συγκεκριμένες λειτουργίες εξίσου σημαντικές με το να μας βοηθούν να στεκόμαστε όρθιοι. Η δουλειά του/της κλασικού/ης υπαλλήλου γραφείου —δεμένου/ης στην καρέκλα από τις εννιά έως τις πέντε, μπροστά από μια οθόνη και με λίγη κίνηση— εξασθενεί τους γλουτιαίους μύες, αλλά αυτή η περίεργη αμνησία έχει ιδιαίτερη επίδραση στον μέσο γλουτιαίο, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την κίνηση και την περιστροφή του μηριαίου οστού ή την απαγωγή της άρθρωσης του ισχίου.

  Αυτή η «απώλεια μνήμης» δεν επηρεάζει μόνο τους γλουτούς, αλλά μπορεί επίσης να προκαλέσει πόνο σε άλλα μέρη του σώματος. Φανταστείτε τον μυϊκό ιστό ως μια μηχανή που αποτελείται από δεκάδες γρανάζια. Εάν κάποιο από αυτά δυσλειτουργεί, μπορεί να προκληθεί βλάβη αλυσίδας.

  Ο πόνος στην πλάτη, ο πόνος στο ισχίο ή ακόμα και ο πόνος στο γόνατο θα μπορούσαν να είναι μεταξύ των παράπλευρων βλαβών που υφίστανται οι μύες που καταλήγουν να αναλαμβάνουν λειτουργίες που πρέπει να εκτελούνται από αυτούς τους αμνησιακούς γλουτιαίους. Ευτυχώς, υπάρχει μια λύση: η προπόνηση ενδυνάμωσης είναι πολύ αποτελεσματική στην ανακούφιση του γενικού μυϊκού πόνου που προκαλείται από πολλές ώρες στο γραφείο, ανεξάρτητα από «σωματική κατάσταση ή ηλικία», αλλά πάντα προσαρμοσμένη στις ανάγκες του κάθε ατόμου.

  Η δύναμη δεν είναι μόνο να σηκώνεις βάρη. Μπορείς να κάνεις ασκήσεις ενδυνάμωσης με το σώμα σου, με μια ελαστική ζώνη αντίστασης ή να σηκωθείς από μια καρέκλα.

  Η σημασία της στάσης του σώματος και μιας καλής καρέκλας

  Η υιοθέτηση μιας σωστής στάσης είναι το κλειδί για την αποφυγή ή την ελαχιστοποίηση των μυϊκών προβλημάτων, αλλά χωρίς μια κατάλληλη καρέκλα, λίγα μπορούν να γίνουν. Η ιδανική καρέκλα γραφείου, πρέπει να είναι εργονομική, ρυθμιζόμενη σε ύψος και πλάτη, να προσφέρει καλή οσφυϊκή στήριξη, να έχει μπράτσα και να προσαρμόζεται στη μορφολογία και τις κινήσεις του σώματος.

  Αυτά εξασφαλίζουν μια επαρκή στάση σώματος και μειώνουν τον κίνδυνο μυοσκελετικών παθήσεων όπως η οσφυϊκή μοίρα και οι συσπάσεις. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κατά τη διάρκεια της εργάσιμης ημέρας οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα ανάπαυσης ή διαλλείματος, χρονικό διάστημα που σύμφωνα με την Επιθεώρηση Εργασίας στην Ελλάδα είναι 15 λεπτά για κάθε τέσσερις ώρες συνεχόμενης εργασίας.

  Οι ειδικοί συνιστούν να κρατήσετε αυτόν τον χρόνο για να τεντώσετε τα πόδια και να κάνετε όσο το δυνατόν περισσότερη κίνηση. Και μαζί με αυτό το διάλειμμα, το ιδανικό είναι να κάνετε ενεργά διαλείμματα κάθε 30-60 λεπτά για να ενεργοποιήσετε τους μύες και να βελτιώσετε την κυκλοφορία

  Κάθε μία ώρα περίπου πρέπει να σηκώνεστε από την καρέκλα σας, να μετακινείστε στον χώρο εργασίας, να προσπαθείτε να είστε όρθιοι/ες ή να σηκώνεστε για να αποφύγετε την καταπόνηση των μυών. Το να περάσετε την εργάσιμη ημέρα κολλημένοι στον υπολογιστή, να τρώτε μπροστά στην οθόνη και να μην σηκώνεστε σχεδόν καθόλου δεν θα ενισχύσει την παραγωγικότητα — το αντίθετο μάλιστα.

  Μακροπρόθεσμα θα επηρεάσει τη σωματική και συναισθηματική υγεία, επομένως προτού το σώμα σας φωνάξει για βοήθεια με τη μορφή παθήσεων όπως η γλουτιαία αμνησία, είναι καλύτερα να θυμάστε τα προβλήματα που προκύπτουν με το να δένετε τον εαυτό σας στην καρέκλα του γραφείου.

  Πηγή: Grace - In.gr

• Κάθεστε πολλές ώρες; Ο μαγικός αριθμός βημάτων που μειώνει κατά 39% τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου
  σε Υγεία
  

  Ένας απλός και ευχάριστος τρόπος θωρακίζει τη συνολική μας υγεία και προλαμβάνει τον πρόωρο θάνατο, γλυτώνοντας από τα δεινά της καθιστικής ζωής ακόμη και όσους κάθονται όλη μέρα

  Η καθιστική ζωή τείνει να γίνει πλέον ο κανόνας στην εργασία, αλλά και στην ψυχαγωγία με τους ενήλικες στις δυτικές χώρες, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ, να περνούν κατά μέσο όρο εννέα ώρες την ημέρα καθισμένοι, συνήθως σε ένα γραφείο. Σε όλα τα προβλήματα που μπορεί να οδηγήσει αυτή η κατάσταση, όπως στην αύξηση του βάρους, μια αυστραλιανή μελέτη φαίνεται πως βρήκε ένα φυσικό και εύκολο «γιατρικό».

  Πιο συγκεκριμένα, 10 χιλιάδες βήματα καθημερινά, δηλαδή περίπου 8 χιλιόμετρα, μειώνουν δραστικά τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου – ακόμη και αν περνάτε όλη την ημέρα καθιστοί. Η αντιστάθμιση αυτή του κινδύνου αντιστοιχεί σε περίπου 39%, σύμφωνα με τη νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο British Journal of Sports Medicine. Πάντως, οποιοσδήποτε αριθμός βημάτων υπερβαίνει τα 2.200, θεωρείται ιδιαίτερα ευεργετικός για την υγεία. Ωστόσο, μεγαλύτερα ήταν τα οφέλη που παρατηρήθηκαν μεταξύ των συμμετεχόντων που έκαναν μεταξύ 9.000 και 10.500 βημάτων καθημερινά.

  Όσον αφορά στην προστασία της καρδιάς, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϋ, δήλωσαν ότι ο βέλτιστος αριθμός βημάτων για όσους μένουν αδρανείς για μεγάλα χρονικά διαστήματα ήταν περίπου 9.700, προλαμβάνοντας καρδιακές προσβολές και εγκεφαλικά επεισόδια. Πρόσθεσαν όμως ότι, τόσο για τον πρόωρο θάνατο όσο και για τις καρδιαγγειακές παθήσεις, το 50% των πλεονεκτημάτων για την υγεία προήλθε περπατώντας 4.000 έως 4.500 βημάτων κάθε μέρα. Και πάλι, όμως, τα μεγαλύτερα οφέλη αποκόμισαν όσοι περπατούσαν από 9.000 έως 10.500 βήματα καθημερινά.

  Στη μελέτη συμμετείχαν 72.174 Βρετανοί, με μέσο όρο ηλικίας τα 61 έτη. Οι συμμετέχοντες φορούσαν μια συσκευή που παρακολουθούσε τα επίπεδα κίνησής τους για μια εβδομάδα. Με βάση αυτά τα δεδομένα, οι ερευνητές προσδιόρισαν ότι ο μέσος χρόνος που περνούσαν καθιστοί ήταν 10 ώρες και 36 λεπτά. Επιπλέον, κατάφεραν να κάνουν 6.222 βήματα, κατά μέσο όρο. Ένας στους 20 συμμετέχοντες κατέγραψε αριθμό βημάτων σε επίπεδο 2.200 βημάτων την ημέρα ή και λιγότερα. Το σημείο αυτό ήταν και η βάση για τη σύγκριση των αποτελεσμάτων για την υγεία από την αύξηση των καθημερινών επιπέδων δραστηριότητας.

  Μέσα στα επτά χρόνια παρακολούθησης, οι επιστήμονες κατέγραψαν 1.633 θανάτους και 6.190 περιστατικά καρδιαγγειακών παθήσεων, όπως καρδιακές προσβολές και εγκεφαλικά επεισόδια.

  Η Δρ Julie Ward, ανώτερη καρδιολογική νοσοκόμα στο Βρετανικό Ίδρυμα Καρδιάς, δήλωσε σχετικά με τα αποτελέσματα της μελέτης: «Γνωρίζουμε ότι η καθημερινή σωματική δραστηριότητα είναι απαραίτητη για τη διατήρηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής και τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρδιακών παθήσεων και εγκεφαλικού επεισοδίου. Γι’ αυτό, προτρέπουμε όλους να παραμείνουν δραστήριοι, επιτυγχάνοντας 150 λεπτά μέτριας άσκησης την εβδομάδα. Αυτή μπορεί να είναι οποιαδήποτε δραστηριότητα που ταιριάζει στον τρόπο ζωής σας, όπως το να κάνετε τακτικά διαλείμματα για περπάτημα μακριά από την οθόνη του υπολογιστή σας, να πηγαίνετε στο γυμναστήριο, ή ακόμη και να κατεβαίνετε από το λεωφορείο μια στάση νωρίτερα για να κάνετε περισσότερα βήματα».

  Πηγή: Ygeiamou.gr
• Η συνήθεια που αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για τη ζωή μας – Τι να κάνουμε
  σε Υγεία
  

  Αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ζωής πολλών ανθρώπων, ενώ οι επιπτώσεις της στην υγεία και τη μακροζωία εξακολουθούν να υποτιμώνται - Δείτε ποια συνήθεια σας απειλεί και πώς μπορείτε να αντιμετωπίσετε τον κίνδυνο

  Οι κίνδυνοι της καθιστικής ζωής βρίσκονται και πάλι στο επίκεντρο της προσοχής, μετά τη δημοσίευση νέας έρευνας στο JAMA Network Open, που προειδοποιεί ότι οι άνθρωποι που περνούν καθιστοί το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινότητάς τους αντιμετωπίζουν 16% αυξημένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου.

  «Θεωρείται πλέον φυσιολογικό για τους ανθρώπους να κάθονται παρατεταμένα σε μια καρέκλα», δηλώνουν οι ερευνητές, εκφράζοντας την ανησυχία τους και προσθέτοντας ότι τα ολοένα αυξανόμενα στοιχεία που υπογραμμίζουν την επικίνδυνη διάσταση αυτής της συνήθειας «απονομιμοποιούν αυτή την κοινή συμπεριφορά».

  Η ερευνητική ομάδα από την Ταϊβάν με επικεφαλής τον δρ. Chi-Pang Wen του Εθνικού Ινστιτούτου Ερευνών Υγείας ανέλυσε λεπτομερή δεδομένα της καθημερινότητας σχεδόν 482.000 Ταϊβανέζων, ηλικίας κατά μέσο όρο 39 ετών. Συλλέχθηκαν στοιχεία για τη σωματική δραστηριότητα των συμμετεχόντων στον ελεύθερο χρόνο τους, καθώς και για το πόσες ώρες περνούσαν καθιστοί στην εργασία τους. Η υγεία των συμμετεχόντων παρακολουθήθηκε συνολικά για περίπου 13 χρόνια.

  Οι ερευνητές κατέληξαν στη διαπίστωση ότι, συγκριτικά με τους ανθρώπους που έκαναν λιγότερο καθιστικές δουλειές, οι άνθρωποι που δήλωσαν ότι κάθονταν τις περισσότερες ώρες μέσα στην ημέρα αντιμετώπιζαν υψηλότερο κίνδυνο θανάτου κατά τη διάρκεια της μελέτης. Ο κίνδυνος αυτός αυξανόταν αναλογικά με την ηλικία και ήταν εντονότερος στις γυναίκες (21%) από ό,τι στους άνδρες (13%). Εξετάζοντας, συγκεκριμένα, τους θανάτους από καρδιακές παθήσεις, η ομάδα του δρ. Wen διαπίστωσε ότι για τους ανθρώπους που ακολουθούσαν μια έντονα καθιστική ζωή, ο κίνδυνος αυξανόταν κατά 34%, χωρίς να κάνει διακρίσεις ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες. Οι ερευνητές ευελπιστούν τα ευρήματα αυτά να αναδείξουν περαιτέρω τους κινδύνους της καθιστικής ζωής για την υγεία.

  Πολυάριθμες μελέτες έχουν διαπιστώσει στο παρελθόν ότι, όσο αυξάνονται οι ώρες της καθιστικής ζωής καθημερινά, τόσο ενισχύονται και οι αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία. Οι ειδικοί τονίζουν ότι υπάρχει κάτι συγκεκριμένο στην καθιστική στάση, που είναι ιδιαίτερα επιβλαβές, ικανό να αποδυναμώσει τα πόδια και τον κορμό, προκαλώντας «αυξημένη ροή αίματος στα κάτω άκρα» και χαμηλού βαθμού φλεγμονή. Με τη σειρά του, αυτό θα μπορούσε να «οδηγήσει σε μειωμένη δράση ινσουλίνης, διαβήτη, παχυσαρκία, μεταβολικό σύνδρομο και μειωμένη νεφρική λειτουργία» με την πάροδο του χρόνου, επισημαίνουν οι ερευνητές.

  Οι μελετητές τονίζουν, ωστόσο, ότι υπάρχουν και καλά νέα: Μικρές αλλαγές στην καθημερινότητα μοιάζουν ικανές να μετριάσουν αυτούς τους κινδύνους. Η έρευνα, συγκεκριμένα, διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που «σπάνε» τις παρατεταμένες περιόδους καθιστικής στάσης με τακτικά διαλείμματα κίνησης, μειώνουν τον κίνδυνο πρόωρης θνησιμότητας. Επιπλέον, η άσκηση εκτός του ωραρίου εργασίας, έστω και μικρής διάρκειας (15 – 30 λεπτά ημερησίως) μειώνει τον κινδύνου πρόωρου θανάτου τόσο σε όσους έχουν καθιστική εργασία όσο στους ανθρώπους που κάνουν μη καθιστικές εργασίες.

  Το συμπέρασμα των ερευνητών είναι ότι «οι συστημικές αλλαγές στο χώρο και τον τρόπο εργασίας, όπως τα συχνότερα διαλείμματα, τα όρθια γραφεία, οι καθορισμένοι χώροι στην εργασία για σωματική δραστηριότητα και τα προνόμια συνδρομής σε γυμναστήριο», θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους κατά τα άλλα καθηλωμένους στην καρέκλα εργαζόμενους να παραμείνουν υγιείς.

  Πηγή: Υgeiamou.gr
• Καθιστική ζωή: Ο απροσδόκητος παράγοντας που μας κάνει περισσότερο τεμπέληδες
  σε Υγεία
  

  Θα μπορούσε η ατμοσφαιρική ρύπανση να μας κάνει πιο τεμπέληδες; Το ερώτημα απαντά με απόλυτη σοβαρότητα νεότερη βρετανική μελέτη εξηγώντας τους λόγους που η μόλυνση του περιβάλλοντος αυξάνει την καθιστική ζωή

  Η μόλυνση του αέρα θα μπορούσε να αποτελεί αποτρεπτικό παράγοντα για την κίνηση ή και την άθληση, σύμφωνα με επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Λέστερ. Όπως αποκάλυψαν τα στοιχεία της μελέτης τους, που δημοσιεύτηκε στο Journal of Public Health, η ατμοσφαιρική ρύπανση ενισχύει την καθιστική ζωή, με τα σημερινά επίπεδα αδράνειας να ανέρχονται σε 22 λεπτά καθημερινά στο Ηνωμένο Βασίλειο.

  Οι ερευνητές κατέληξαν σε αυτό το εκπληκτικό συμπέρασμα, διερευνώντας πώς τα επίπεδα ρύπανσης του περιβάλλοντος επηρεάζουν τη σωματική δραστηριότητα και την τάση για αδράνεια, η οποία ορίστηκε ως ο χρόνος που περνάει ένα άτομο ξαπλωμένο, καθισμένο ή όρθιο χωρίς να κινείται. Τα ευρήματά τους αποκάλυψαν ότι η μακροχρόνια έκθεση στα σημερινά επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης οδηγεί σε αύξηση του χρόνου που δεν αφιερώνεται στην κίνηση κάθε μέρα.

  «Ήδη γνωρίζουμε ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση συμβάλλει στις καρδιομεταβολικές και αναπνευστικές παθήσεις. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας το 2019 εκτίμησε ότι το 99% του παγκόσμιου πληθυσμού αναπνέει αέρα που περιέχει υψηλά επίπεδα ρύπων. Το ανησυχητικό είναι ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση μπορεί επίσης να επηρεάζει την προθυμία ή την ικανότητα των ανθρώπων να ασκούνται και να το απολαμβάνουν. Αυτό θα μπορούσε να ενθαρρύνει περισσότερο χρόνο σε εσωτερικούς χώρους και λιγότερο χρόνο σε εξωτερικούς, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο που αυξάνει τον κίνδυνο χρόνιων ασθενειών» σημειώνει σχετικά ο Δρ Jonathan Goldney από το Πανεπιστήμιο του Leicester.

  Για να καταλήξει στα συμπεράσματά της, η ερευνητική ομάδα ανέλυσε δεδομένα από 644 άτομα που διέτρεχαν κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 και συμμετείχαν σε ένα πρόγραμμα που ενθάρρυνε τη σωματική δραστηριότητα μέσω του περπατήματος. Όλοι οι συμμετέχοντες φορούσαν φορητές συσκευές για επτά διαδοχικές ημέρες, οι οποίες παρακολουθούσαν τη σωματική δραστηριότητα και τις περιόδους αδράνειας για συνολικά τρία χρόνια. Με αυτόν τον τρόπο, παρατήρησαν τις μακροπρόθεσμες εξατομικευμένες τάσεις της υγείας τους, συγκρίνοντας την ίδια στιγμή τα ετήσια μέσα επίπεδα κοινών ατμοσφαιρικών ρύπων με τις ετήσιες μεταβολές του ανενεργού χρόνου.

  «Παρότι δε διαπιστώσαμε κάποια σύνδεση μεταξύ των ρύπων και των αλλαγών στη σωματική δραστηριότητα ή στον αριθμό των βημάτων, υπήρξε σαφής συσχέτιση με την αύξηση της αδράνειας. Για παράδειγμα, μια αύξηση κατά 1 μgm-3 της συγκέντρωσης του διοξειδίου του αζώτου στην ατμόσφαιρα συσχετίστηκε με μια αύξηση του χρόνου καθιστικής δραστηριότητας κατά περίπου 1,52 λεπτά ανά ημέρα κάθε χρόνο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η υψηλή έκθεση σε διοξείδιο του αζώτου συνδέθηκε με έως και 22 επιπλέον λεπτά αδράνειας ανά ημέρα κάθε χρόνο» εξήγησε ο Δρ Goldney.

  Τα συγκεκριμένα συμπεράσματα υπογραμμίζουν την ανάγκη μείωσης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, συμβάλλοντας θετικά στη δημόσια υγεία: «Εάν η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι πράγματι η αιτία αυτής της αύξησης της αδράνειας, μέτρα όπως οι ζώνες χαμηλών εκπομπών θα μπορούσαν να επηρεάσουν σημαντικά τις ατομικές καθιστικές συμπεριφορές και να έχουν βαθιά επίδραση στη δημόσια υγεία» καταλήγει ο Δρ Goldney.

  Πηγή: Ygeiamou.gr
• Η συνήθεια που σκοτώνει – Πώς θα την κόψουμε
  σε Υγεία
  

  Η καθιστική ζωή μπορεί κυριολεκτικά να μας σκοτώσει. Ευτυχώς, όμως, η αντιμετώπιση του κινδύνου είναι εκπληκτικά απλή

  Καθώς ο κόσμος εξελίσσεται, η τεχνολογία αναπτύσσεται ολοένα και περισσότερο. Η πρόοδος αυτή έχει δύο όψεις: Από τη μια, έρχεται να διευκολύνει τη ζωή μας και να κάνει την καθημερινότητά μας πιο απλή και από την άλλη η απλοποίηση αυτή μας κάνει όλο και πιο αδρανείς. Το αποτέλεσμα; Σήμερα, έχουμε καταλήξει να περνάμε ένα μεγάλο μέρος της ημέρας καθισμένοι σε μια καρέκλα ή έναν καναπέ, κοιτάζοντας μια οθόνη.

  Όσο αθώα κι αν μοιάζει αυτή η εξέλιξη, στην πραγματικότητα δρομολογεί, αργά αλλά σταθερά, μια κρίση υγείας, που χαρακτηρίζεται, μεταξύ άλλων, από ανησυχητικά ποσοστά πρώιμης έναρξης διαβήτη και υπέρτασης. Επιπλέον, το τέλος κάθε τέτοιας ημέρας συνοδεύεται από μια έντονη αίσθηση κόπωσης. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι εάν αυτό το μοτίβο καθιστικής ζωής συνεχιστεί, σχεδόν 500 εκατομμύρια άνθρωποι θα αναπτύξουν καρδιακές παθήσεις, παχυσαρκία, διαβήτη ή άλλες, μη μεταδοτικές ασθένειες σε διάστημα δεκαετίας, κοστίζοντας στις κυβερνήσεις 27 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Παράλληλα, αυτός ο ανθυγιεινός τρόπος ζωής θα μεταδοθεί και στις επόμενες γενιές, στερώντας από τους μελλοντικούς ανθρώπους την ευκαιρία να αισθάνονται δυνατοί, υγιείς και κινητικοί.

  Πολλοί είναι εκείνοι που χρησιμοποιούν ένα smartwatch για να μετρά τα βήματα που κάνουν καθημερινά, αλλά και να τους θυμίζει να σηκώνονται τακτικά απ’ όπου κι αν κάθονται και να κινούνται. Ωστόσο, συχνά αγνοούν αυτές τις υπενθυμίσεις και συνεχίζουν στο ίδιο, ανθυγιεινό μοτίβο. Άλλοι προπονούνται το πρωί, πριν από οτιδήποτε άλλο, πιστεύοντας ότι αυτό αρκεί για να εξουδετερώσει τα δεινά μιας κατά τα άλλα αδρανούς ημέρας. Κι ύστερα, υπάρχουν κι εκείνοι των οποίων η καθημερινότητα χαρακτηρίζεται από έντονη ορθοστασία, η οποία με τη σειρά της είναι ανίκανη να αντιμετωπίσει τα ακανόνιστα επίπεδα σακχάρου και λιπιδίων στο αίμα.

  Μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο Columbia, σε μια προσπάθεια να μάθει ποια είναι η ελάχιστη κίνηση που απαιτείται για να αντισταθμίσει τις βλάβες της καθιστικής ζωής, διαπίστωσε ότι πέντε λεπτά ήπιου περπατήματος κάθε μισή ώρα μπορούν να κάνουν τη διαφορά.ω

  Κατά πόσο, όμως, είναι εφικτό να προσθέσουμε τακτικά διαλείμματα κίνησης στην καθημερινότητά μας;

  Προσπαθώντας να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα, οι ερευνητές ζήτησαν από τους ακροατές του Εθνικού Δημόσιου Ραδιοφώνου των ΗΠΑ να συμμετάσχουν σε μια μελέτη συνολικής διάρκειας τριών εβδομάδων, στο πλαίσιο της οποίας κλήθηκαν να απαντήσουν κατά πόσο θα μπορούσαν να ενσωματώσουν τακτικά διαλείμματα κίνησης κατά τη διάρκεια της ημέρας, καθώς και να αναφέρουν όλους τους λόγους που τα κατάφεραν ή που δεν μπόρεσαν. Στη μελέτη πήραν τελικά μέρος περισσότερα από 20.000 άτομα, οι απαντήσεις των οποίων διαμόρφωσαν ενδιαφέροντα συμπεράσματα:

  • Τα διαλείμματα κίνησης έδειξαν να ωφελούν, εκτός από τη σωματική, και την ψυχική υγεία. Διαπιστώθηκε ότι οι συμμετέχοντες είχαν καλύτερη διάθεση τις ημέρες που έκαναν διαλείμματα κίνησης, αναφέροντας περισσότερα θετικά και λιγότερα αρνητικά συναισθήματα. Ένιωθαν, επίσης, να έχουν περισσότερη ενέργεια, αναφέροντας μια μείωση της αίσθησης κόπωσης σε ένα ποσοστό 25%.
  • Τα διαλείμματα δεν έδειξαν να επηρεάζουν αρνητικά την απόδοση της εργασίας. Αντιθέτως, οι συμμετέχοντες ανέφεραν ότι ένιωθαν περισσότερο αφοσιωμένοι στη δουλειά τους και έδειξαν ελαφρές βελτιώσεις στην ποσότητα και την ποιότητα της εργασίας τους τις ημέρες που έκαναν διαλείμματα κίνησης.

  Παρ’ όλα τα ευρέως γνωστά και διαπιστωμένα οφέλη των διαλειμμάτων κίνησης στην υγεία, πολλοί φαίνεται να δυσκολεύονται να εντάξουν αυτή τη συνήθεια στην καθημερινότητά τους. Ενδεικτικά, μόνο το 50% των συμμετεχόντων της έρευνας ανέφερε ότι μπορούσε να κάνει τόσο συχνά διαλείμματα κίνησης, ενώ οι κυριότεροι παράγοντες που αναφέρθηκαν ως εμπόδια ήταν η πίεση για παραγωγικότητα στην εργασία, η αίσθηση ότι ο φόρτος υποχρεώσεων είναι τέτοιος που δεν επιτρέπει ένα διάλειμμα και οι ανησυχίες σχετικά με τη διατάραξη των άτυπων κανόνων στο χώρο εργασίας.

  Πολλοί από τους συμμετέχοντες διαπίστωσαν ότι τα διαλείμματα κίνησης κάθε μία ή δύο ώρες ήταν ένας πιο ρεαλιστικός στόχος, που αναστάτωνε λιγότερο την καθημερινότητά τους. Σε αυτό το στόχο, ανταποκρίθηκε θετικά ένα 70-80% των συμμετεχόντων. Ωστόσο, η αίσθηση της υπερφόρτωσης και οι πιέσεις για αποδοτικότητα στην εργασία εξακολουθούσαν να αναφέρονται τακτικά ως ανασταλτικοί παράγοντες, ακόμη και γι’ αυτά τα λιγότερο τακτικά διαλείμματα.

  Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι είναι ζωτικής σημασίας ο εντοπισμός των παραγόντων εκείνων που εμποδίζουν την ενσωμάτωση αυτής της τόσο απλής κίνησης, που μπορεί να προστατεύσει την υγεία από μια σειρά σημαντικών κινδύνων. Οι ειδικοί τονίζουν ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να θυσιάζουν την ψυχική και σωματική τους ευεξία στο βωμό των σύγχρονων υποχρεώσεων και εξαιτίας του ότι η ζωή σήμερα έχει δομηθεί με τέτοιο τρόπο που να προωθεί την καθιστική ζωή. Υπογραμμίζουν, τέλος, την ανάγκη αλλαγής σε μια νοσηρή νοοτροπία, διευκρινίζοντας ότι το σχολείο και τα εργασιακά περιβάλλοντα θα πρέπει να επιτρέπουν και να προωθούν την τακτική κίνηση του ανθρώπινου δυναμικού τους.

  Πηγή: Ygeiamou.gr

• Η καθιστική ζωή κοστίζει 130 εκατ. ευρώ κάθε χρόνο
  σε Υγεία
  

  Η παγκόσμια ημέρα Σωματικής Δραστηριότητας που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 6 Απριλίου, μάς φέρνει στο μυαλό μας τις συνέπειες της καθιστικής ζωής στη σωματική και ψυχική υγεία. Όπως αναφέρει στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο ομότιμος καθηγητής και τ. πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου «Η Άσκηση είναι Φάρμακο-Ελλάς» Δρ Γιάννης Κουτεντάκης, «η άναρχη αστικοποίηση του ελληνικού πληθυσμού αλλά και η βελτίωση της τεχνολογίας, έχουν συμβάλει καθοριστικά στην αύξηση της σωματικής υποκινητικότητας. Το ποσοστό του πληθυσμού της χώρας που εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία έχει αγγίξει το 68% (2018), με δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον. Αυτή όμως, η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας συνδέεται –μεταξύ πολλών άλλων– και με τη συχνότητα εμφάνισης όλων σχεδόν των μη μεταδιδόμενων ασθενειών».

  «Επομένως, εγείρεται το ερώτημα κατά πόσον τα υψηλά επίπεδα υποκινητικότητας μεταφράζονται σε οικονομικό κόστος για τη χώρα» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Δρ Ανδρέας Φλουρής, ο οποίος είναι αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και διευθυντής του Εργαστηρίου Περιβαλλοντικής Φυσιολογίας FAMELab στο ίδιο πανεπιστήμιο. Όπως εξηγεί ο ίδιος, «πανελλαδική ανάλυση που έγινε στο εργαστήριό μας έδειξε το εν λόγω κόστος για τα έτη 2000-2010 ήταν 1.02 δισ ευρώ, ενώ την περίοδο 2011-2019 αυξήθηκε στα 1,17 δισ. ευρώ.»

  «Ο υπολογισμός των οικονομικών επιπτώσεων της υποκινητικότητας ήταν μια σύνθετη και πολύπλοκη διαδικασία» εξηγεί μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Σωτήρης Χαρμπάς, ένας από τους συντελεστές της μελέτης. Όπως εξηγεί ο ίδιος, «ακολουθήσαμε μία αναγνωρισμένη διεθνώς μεθοδολογία, η οποία συνδέει την υποκινητικότητα με τις πέντε πιο σημαντικές μη μεταδοτικές ασθένειες, δηλαδή τις καρδιακές παθήσεις, τα εγκεφαλικά επεισόδια, τον διαβήτη, καθώς και τον καρκίνο του μαστού και του παχέος εντέρου. Κατά το έτος 1990 συνολικά 859.000 Έλληνες εμφάνιζαν τις ως άνω ασθένειες, ενώ ο αριθμός αυτός αυξήθηκε στα περίπου 1,5 εκατ. άτομα το 2019».

  Ο Δρ Φλουρής τονίζει επίσης, ότι «ενώ το ετήσιο κόστος της υποκινητικότητας στην ελληνική οικονομία για τις πέντε μη-μεταδιδόμενες ασθένειες που μελετήσαμε, ήταν 90 εκατ. ευρώ το έτος 2000 σταδιακά, αυξήθηκε φτάνοντας τα 131 εκατ. ευρώ το έτος 2019 .»

  «H δημιουργία ενός Παρατηρητηρίου Υποκινητικότητας κρίνεται απαραίτητη. Το εν λόγω παρατηρητήριο θα συλλέγει στοιχεία σε ετήσια βάση για τις οικονομικές επιπτώσεις της υποκινητικότητας και θα υλοποιεί δράσεις με σκοπό την εξάλειψή της», εξηγεί ο Δρ Κουτεντάκης. Υπογραμμίζει ότι «το Παρατηρητήριο Υποκινητικότητας θα έχει σημαντικό όφελος στην ελληνική κοινωνία, επιτυγχάνοντας μείωση στη καθιστική συμπεριφορά η οποία, εν συνεχεία, θα μειώσει τη συχνότητα εμφάνισης των κορυφαίων μη μεταδοτικών ασθενειών.»

  Ο Δρ Φλουρής επισημαίνει ότι «αν κατά το έτος 2019 η υποκινητικότητα είχε εξαλειφθεί, η ελληνική οικονομία θα είχε επιπλέον οικονομικούς πόρους για να καλύψει αρκετές από τις ανάγκες της στους τομείς της εκπαίδευσης, της υγείας, της κοινωνικής αλληλεγγύης και της εθνικής άμυνας. Για παράδειγμα, κάθε χρόνο θα μπορούσαν να καλυφθούν τα έξοδα για 39 νέα σχολεία, ή ένα νέο νοσοκομείο, ή 180 νέα κρεβάτια ΜΕΘ, ή 202 πυροσβεστικά οχήματα».

  Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ - Φωτογραφία από Pexels από το Pixabay