Σχετικά Άρθρα

• 28η Οκτωβρίου 1940: Μνήμες και ιστορίες του Κατοχικού Πύργου μέσα από τα βιβλία του αείμνηστου Βάσου Μικελόπουλου -Ογδόντα τέσσερα χρόνια πριν…
  σε Επίκαιρα
  

  «Ο πόλεμος του ’40 ανέτρεψε τα σχέδια και διέλυσε τα όνειρα όλων μας…»

  Γράφει ο Χάρης Β. Μικελόπουλος*

  Ο αείμνηστος Βάσος Μικελόπουλος,μας άφησε μια παρακαταθήκη με τα βιβλία του.Με γλαφυρό τρόπο,αφηγείται ιστορίες του Πύργου, τις προσωπικές του αναμνήσεις, γεγονότα και περιστατικά που μας μεταφέρουν πίσω στον χρόνο. Δεν θα μπορούσαν να λείπουν φυσικά μέσα από τις αφηγήσεις του,τα χρόνια εκείνα που σημάδεψαν όλη την Ελλάδα. Η κήρυξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, η Κατοχή κι ο Εμφύλιος. Όπως τα έζησε κι όπως τα είδε ο ίδιος. Ήταν δέκα ετών παιδί το 1940. Και μέχρι να τελειώσουν όλα είχε φτάσει τα δεκαεννιά.Πως να μην τα θυμόταν, πως να μην τα αναφέρει. Παρακάτω,ενδεικτικά αποσπάσματα από τα βιβλία του,μας μεταφέρουν σε εκείνα τα πολύ δύσκολα χρόνια και την ζωή στην πόλη.

  

  «Ο πόλεμος του ’40 ανέτρεψε τα σχέδια και διέλυσε τα όνειρα όλων μας. Δεν υπήρχε περιθώριο για «λιποταξία».Γιατί ένας πόλεμος φέρνει τα πάνω-κάτω. Τα χρόνια που ακολούθησαν,ήταν χρόνια ανασυγκροτήσεως. Χρόνια δύσκολα.Σαν να άρχιζαν όλα από την αρχή.»

  28 Οκτωβρίου 1940

  «Πήγαινα τότε στο δημοτικό.Ήταν ένα πρωινό σαν όλα τ’άλλα.Έτσι τουλάχιστον νόμιζα. Μόνο που αντί να με ξυπνήσει η ήρεμη γλυκειά φωνή της μητέρας μου και το χέρι της να μου χαϊδέψει ελαφρά το μέτωπο όπως συνήθιζε, με ξύπνησε ο θόρυβος του δρόμου. Μια ασυνήθιστη κίνηση, φασαρία κι έντονες φωνές έφταναν στα αυτιά μου. Ήταν εκείνη η σημαδιακή μέρα του Οκτωβρίου του ’40. Από τα χαράματα είχε κυκλοφορήσει το φοβερό μαντάτο: «ΠΟΛΕΜΟΣ».Οι άντρες σε επιστράτευση ετοιμάζονταν για τον σιδηροδρομικό σταθμό. Τα τρένα θα έφευγαν γεμάτα για το μέτωπο. Πίσω γυναίκες και παιδιά, ηλικιωμένοι γονείς αποχαιρετούσαν τους νέους δίχως να ξέρουν αν και πότε θα τους ξαναδούν.»

  

  Τα καταφύγια της πλατείας

  «Στην Κεντρική Πλατεία, τότε, είχαν δημιουργηθεί τρία καταφύγια. Τα δύο ήταν χωμάτινα, σκεπασμένα με αρκετό χώμα, σε σχήμα ζιγκ-ζαγκ που χωρούσαν το καθένα εκατό περίπου άτομα. Το τρίτο καταφύγιο ήταν τσιμεντένιο με δυο εισόδους πάνω στην πλατεία, σε τετράγωνο σχήμα και κατάτι μικρότερο σε φάρδος από την πρόσοψη του κτιρίου της Τράπεζας της Ελλάδος. Ήταν όμως άχρηστο γιατί από το τσιμεντένιο δάπεδο ανέβλυζε νερό. Έμπαινες στεγνός κι έβγαινες βρεγμένος. Όταν χτυπούσαν οι σειρήνες, υπήρχαν τρεις, του Αγίου Νικολάου, του παλαιού εργοστασίου «Δήμητρα» και της Δεξαμενής, ο κόσμος έτρεχε προς τα καταφύγια με τον τρόμο ζωγραφισμένο στα πρόσωπα. Τα καταστήματα κατέβαζαν τα ρολά κι όσοι δεν χωρούσαν στα καταφύγια ,κατέβαιναν στα υπόγεια των σπιτιών τους ή των μαγαζιών. Για να ακούει ο κόσμος τα νέα από το μέτωπο, είχαν τοποθετηθεί στην πλατεία μεγάφωνα. Κάθε λίγο ακουγόντουσαν εμβατήρια και ο βασιλιάς να αναγγέλει: “Nυν υπέρ πάντων ο αγών» και «Το Έθνος θα αγωνιστεί υπέρ βωμών κι εστιών» και φιλούσε ο ένας τον άλλον λέγοντας: «Θα τους φάμε τους μακαρονάδες».

  

  Οι Ιταλοί και οι Γερμανοί στον Πύργο

  Aφού το μέτωπο είχε πια πέσει, οι δυνάμεις του Άξονα προέλαυναν. Ιταλοί και Γερμανοί κατέλαβαν διάφορα κτίρια για τον στρατό τους και την διοίκηση. Ένα από αυτά ήταν και το καφενείο μας, το «Ερμείον» στην Κεντρική Πλατεία, ο μετέπειτα κινηματογράφος Rex. Οι Ιταλοί επίταξαν τον χώρο, μας τον πήραν μέσα από τα χέρια μας ουσιαστικά, μας άφησαν χωρίς δουλειά, μετατρέποντάς το σε «Σπίτι του Στρατιώτη –La Casa di Soldato». Εκεί περνούσαν τις ώρες τους οι αξιωματικοί κι οι στρατιώτες, έπιναν τους καφέδες και τα ποτά τους, όσο ο κόσμος άρχιζε να δυστυχεί. Κι οι Γερμανοί... Μπήκαν στον Πύργο την Άνοιξη του ’41,πάνω σε τρίκυκλες μοτοσικλέτες. Πνιγμένοι στην σκόνη,στην κυριολεξία πατόκορφα. Ένα ατελείωτο κομβόϊ από επίλεκτους “SS”. Για τον Πύργο όπως και για ολόκληρη την Ελλάδα, από εκείνη την στιγμή άλλαζαν τα πάντα. Το νήμα της ζωής του καθενός βρισκόταν στα χέρια τους. Εκείνο το ανοιξιάτικο απόγευμα,ο δρόμος του γνωστού στους Πυργιώτες «νυφοπάζαρου» η τότε οδός Κατακόλου,έμοιαζε εφιαλτικός. Ένα πλήθος περίεργων παρακολουθούσε τους οπλισμένους σαν αστακούς στρατιώτες .Όσοι από αυτούς βρέθηκαν δίπλα στις νεραντζιές που είχε τότε η Κεντρική Πλατεία και που ήταν γεμάτες καρπούς, κυριολεκτικά τις ρήμαξαν. Διψασμένοι από την πολύωρη διαδρομή από Αθήνα,δάγκωναν με βουλιμία τα πικρά νεράντζια νομίζοντας πως είναι πορτοκάλια. Λίγα λεπτα μεσολάβησαν,όταν τους είδαμε να ορμούν στα ζαχαροπλαστεία «Παλλάδιο» και «Αίγλη» για να μπορέσουν με ένα γλυκό να διώξουν το φαρμάκι από το στόμα τους. Παρά εκείνη την φαιδρή εικόνα της στιγμής,ο Ναζιστικός εφιάλτης μόλις άρχιζε.»

  

  Η ζωή άλλαξε.

  «Η ήρεμη και αμέριμνη ζωή των Πυργιωτών άλλαξε από την μια στιγμή στην άλλη. Σταμάτησαν οι καντάδες και τα γλέντια, σταμάτησαν οι παρέες των ξενύχτηδων, τα ραντεβουδάκια και οι ρομαντικές βόλτες των ερωτευμένων. Βουβάθηκαν τα γραμμόφωνα και κατόπιν αυστηροτάτης διαταγής εντός 48 ωρών παραδόθηκαν όλα τα ραδιόφωνα για να μην ακούμε ειδήσει από ξένους σταθμούς. Οι κινηματογράφοι Πάνθεον και Τιτάνια και μετά από ένα χρόνο το 1943, το Rex, έπαιζαν μέχρι της 7^ης ή 8^ης εσπερινής, ανάλογα με την απαγόρευση κυκλοφορίας των πολιτών. Ό,τι κινιόταν μέσα στη νύχτα και δεν σταματούσε στο πρόσταγμα «αλτ» Ιταλού ή Γερμανού στρατιώτη, την έτρωγε στο ψαχνό. Από τις πρώτες μέρες της Κατοχής, στους δρόμους του Πύργου συναντούσες κοκορόφτερους «φρατέλλους» και «καμαράτς» που οι βαριές τους μπότες αντηχούσαν από μακριά. Φάτσες βλοσυρές κι αγέλαστες, με αυτόματα στους ώμους και χειροβομβίδες στην μέση έριχναν βαριά την σκιά τους πάνω στα νεοκλασικά κτίρια της ήρεμης πόλης. Φορτηγά πηγαινοερχόντουσαν με στρατιώτες, κι άλλα γεμάτα με εφόδια και προϊόντα της ελληνικής γης που με κόπο έβγαζαν οι αγρότες, για να τραφούν Ιταλοί και Γερμανοί. Οικοσκευές, καζάνια, αντίσκηνα, ασύρματοι με ραδιογωνιόμετρα για τον εντοπισμό παράνομων πομπών και ασυρμάτων, ως και κάτι μουλάρια, ήταν τα συνηθισμένα φορτία των στρατιωτικών οχημάτων που διέσχιζαν κάθε μέρα τους δρόμους του Πύργου. Και όπως ήταν φυσικό, σαν στρατός είχαν φέρει μαζί τους αρκετά άλογα και μουλάρια, εκτός από αυτά που άρχισαν να επιτάσσουν. Επειδή όμως τα χάνια της εποχής έπεφταν σε κάποια απόσταση από την Κομαντατούρ, την γερμανική διοίκηση και την Καραμπινιερία, την αντίστοιχη ιταλική, επέλεξαν ελαφρά τη καρδία για τα άλογα των αξιωματικών ως χάνι, το νεοκλασικό αριστούργημα, το θέατρο Απόλλων. Αυτό τους βόλευε. Ποιός τολμούσε να αντιδράσει; H αφόρητη δυσοσμία που απλωνόταν σε όλη την γύρω περιοχή από τις ακαθαρσίες ήταν τόσο έντονη που οι περίοικοι έπαυσαν πλέον να ανοίγουν τα παράθυρά τους, ενώ οι περαστικοί άλλαζαν δρόμο.»

  

  Η Μαύρη Αγορά κι ο φρενήρης πληθωρισμός.

  Σε όλη την διάρκεια της Κατοχής το πρόχειρο υπαίθριο εμπόριο οργίαζε. Η μαύρη αγορά έδινε κι έπαιρνε,ενώ η δραχμή κατρακυλούσε συνεχώς. Η αξία και η αγοραστική ικανότητα της Κατοχικής δραχμής βασιζόταν στην τιμή της χρυσής λίρας και στην κρίση των μαυραγοριτών. Αυτοί διαμόρφωναν τις τιμές που ανέβαιναν από την μια μέρα στην άλλη κυρίως στα δυσεύρετα είδη διατροφής που αγόραζαν από τους ανθρώπους της υπαίθρου και τα πουλούσαν όσο ήθελαν. Ένας πονηρός μαυραγορίτης πουλώντας είκοσι ντενεκέδες λάδι αγόραζε ένα σπίτι! Πως; Aπλούστατα. Κάθε ντενεκές περιείχε μια οκά λάδι που επέπλεε πάνω πάνω και από κάτω δεκατέσσερις οκάδες νερό αμφιβόλου ποιότητας. «Κρύψτο στο σπίτι γρήγορα μην το αρπάξουν οι Γερμανοί» έλεγε ο μαυραγορίτης κι ο αγοραστής που να προλάβει να το ελέγξει. Για να καταλάβει ο αναγνώστης την πλήρη ασυδοσία, τις απάτες και την άγρια εκμετάλλευση που επικρατούσαν εκείνα τα χρόνια μπορώ να αραδιάσω πληθώρα περιστατικών.Θα περιοριστώ μόνο ενδεικτικά στις τιμές των προϊόντων για να καταλάβουν οι νεότεροι τι γινόταν. Μια οκά ψωμί τον Οκτώβριο του 1940 κόστιζε 10 δραχμές. Τον Ιούλιο του 1944 πήγε στα 5.600.000 δραχμές και τον Νοέμβριο του 1944 έφτασε να πουλιέται 1,6 τρισεκατομμύρια! Το κρέας από 50 δραχμές η οκά έφτασε τα 3,2 τρισεκατομμύρια. Θυμάμαι που το 1943 πήγαμε με την μητέρα μου στον γνωστό έμπορο-σαράφη της Ερμού που μάζευε όλα τα τιμαλφή εκείνη την ζοφερή περίοδο, του έδωσε ένα μονόπετρο δαχτυλίδι, μας έδωσε 120.000 δραχμές, με τις οποίες αγοράσαμε 3 οκάδες πατάτες από το κτήμα άλλου γνωστού Πυργιώτη ο οποίος τις ζύγισε μαζί με το χώμα κι έτσι έφτιαξε πουρέ για τον εγχειρισμένο πατέρα μου. Πολλοί που δεν γνωρίσατε την Κατοχή, θα αναρωτιέστε, ποιοί αγόραζαν τότε αυτά τα πανάκριβα είδη για να τα φάνε και που τα έβρισκαν τόσα χρήματα. Όλα αυτά, είχαν καταντήσει είδη πολυτελείας και τελείως απρόσιτα. Αυτά τα έτρωγαν, ο στρατός Κατοχής, οι δοσίλογοι,οι μαυραγορίτες, οι ρουφιάνοι κι όσοι είχαν «στενές» σχέσεις με τα στρατεύματα Κατοχής. Η πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν μπορούσαν να τα πλησιάσουν. Το ψωμί μας στο σπίτι ήταν η μπομπότα, το κυρίως φαγητό μας επί καθημερινής βάσεως η σταφίδα και ό,τι έβραζε στην κατσαρόλα ήταν χωρίς λάδι ή έστω μια κουταλιά αν βρισκόταν κάποιες φορές. Αυτοσχέδια επαγγέλματα κάθε είδους εμφανίστηκαν ενώ οι δρόμοι της πόλης γέμισαν από μικροπωλητές που πουλούσαν ότι έβρισκαν αδειάζοντας τις προθήκες των καταστημάτων. Τα ζαχαροπλαστεία της Κεντρικής Πλατείας μετατράπηκαν σε μανάβικα, ενώ κουρεία και δικηγορικά γραφεία αποκτούσαν άλλες ιδιότητες. Μπορούσε να βρει κανείς εκεί ένα ντενεκέ λάδι, ίσως κάποιο κεφάλι τυρί ή ακόμη ένα σακί αλεύρι. Ήταν η μεγάλη τραγωδία της πείνας. Ό,τι χειρότερο έζησε ο κόσμος.»

  

  Οι αναφορές του Βάσου Μικελόπουλου είναι πάρα πολλές και δεν χωρούν σε ένα άρθρο και μόνον. Είναι αληθινές ιστορίες και γεγονότα εκείνης της περιόδου. Και φυσικά μέσα από τις σελίδες των βιβλίων του, δεν λείπουν οι ηρωίδες και οι ήρωες εκείνης της εποχής. Οι ερυθροσταυρίτισες που έδωσαν ως και την ζωή τους στο Μέτωπο, ο μητροπολίτης Ηλείας Αντώνιος με τον πύρινο λόγο του και την δράση του στην Εθνική Αντίσταση, οι στρατιώτες και οι αξιωματικοί που πολέμησαν στην Αλβανία και στην Ήπειρο, ο δήμαρχος Τάσης Καζάζης και η σωτήρια παρέμβασή του που κράτησε ζωντανούς από σίγουρη εκτέλεση εκατοντάδες Πυργιώτες. Κι ύστερα ο τραγικός Εμφύλιος. Στους δικούς του ανθρώπους έλεγε πάντα : «Να μην ζήσετε ποτέ όσα ζήσαμε εμείς ως παιδιά κι έφηβοι,όσα πέρασαν οι γονείς μας,όσα έζησαν οι άνθρωποι εκείνη την περίοδο. Και ποτέ να μην ξανασυμβεί πόλεμος. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για τον άνθρωπο.»

  Όπως δεν ξέχασε ποτέ μέχρι να φύγει από την ζωή το 2020 στα ενενήντα του, την παγωμένη κάνη στον κρόταφό του από το περίστροφο του Γερμανού αξιωματικού ενώ ήταν μόλις δώδεκα ετών παιδί...

  * Ο Χάρης Β. Μικελόπουλος είναι διακοσμητής και πρ. Πρόεδρος του Δημοτικού Οργανισμού Πολιτισμού Πύργου

  

• Παραιτήθηκε ο Τιερί Μπρετόν από Επίτροπός της Γαλλίας – Σε ρήξη με τη φον ντερ Λαίεν
  σε Κόσμος
  

  Ο Γάλλος Τιερί Μπρετόν ανακοίνωσε τη Δευτέρα ότι παραιτείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή με άμεση ισχύ, υποστηρίζοντας ότι η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ζήτησε από το Παρίσι να αποσύρει την υποψηφιότητά του για το νέο εκτελεστικό όργανο.

  Στην επιστολή παραίτησής του, την οποία ανήρτησε στο X, ανέφερε ότι η φον ντερ Λάιεν «πριν από λίγες ημέρες» ζήτησε από τη Γαλλία να αποσύρει το όνομά του ως επιλογή της για την Επιτροπή «για προσωπικούς λόγους» σε αντάλλαγμα για ένα «υποτιθέμενο χαρτοφυλάκιο με μεγαλύτερη επιρροή».

  «Στην τελική ευθεία των διαπραγματεύσεων για τη σύνθεση του μελλοντικού Κολλεγίου, ζητήσατε από τη Γαλλία να αποσύρει το όνομά μου», έγραψε ο επίτροπος εσωτερικής αγοράς σε επιστολή προς τη φον ντερ Λάιεν, η οποία αναρτήθηκε στο X. «Ως εκ τούτου, παραιτούμαι από τη θέση μου ως Ευρωπαίος Επίτροπος, με άμεση ισχύ», ανέφερε.

  I would like to express my deepest gratitude to my colleagues in the College, Commission services, MEPs, Member States, and my team.
  
  Together, we have worked tirelessly to advance an ambitious EU agenda.
  
  It has been an honour & privilege to serve the common European interest🇪🇺 pic.twitter.com/wQ4eeHUnYu

  — Thierry Breton (@ThierryBreton) September 16, 2024

  Η φον ντερ Λάιεν, συνεχίζει την προσπάθειθά της να ολοκληρώσει τον κατάλογο των επιτρόπων της για τη δεύτερη θητεία της στην ηγεσία του διοικητικού οργάνου. Ήδη η ανακοίνωση της στελέχωσης της Κομισιόν, έχει αναβληθεί μία φορά.

  Ο Μπρετόν, πρώην στέλεχος επιχειρήσεων, ήταν επίτροπος βιομηχανίας και εσωτερικής αγοράς της ΕΕ κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας της, επιβλέποντας πολλές από τις σημαντικότερες πολιτικές, από τη βιομηχανική παραγωγή όπλων έως τη ρύθμιση των Big Tech.

  Πηγή: Cnn.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΑΠΕ-ΕΡΑ/ OLIVIER MATTHYS

• ΣΥΡΙΖΑ: Παραιτήθηκε από εκπρόσωπος Τύπου η Βούλα Κεχαγιά
  σε Πολιτικά
  

  Μετά τον Μπάμπη Παπαδάκη, την παραίτησή της υπέβαλλε και η Βούλα Κεχαγιά στον ΣΥΡΙΖΑ.

  Την παραίτηση της υπέβαλλε η Βούλα Κεχαγιά από τη θέση της εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ.

  «Υπέβαλα χθες την παραίτησή μου από τη θέση της εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Ευχαριστώ τον Στέφανο Κασσελάκη για την εμπιστοσύνη που έδειξε προς το πρόσωπό μου. Ευχαριστώ εκείνα τα στελέχη του κόμματος που με αντιμετώπισαν συντροφικά και εκείνους τους συνεργάτες που φρόντισαν για την άψογη συνεργασία μας», αναφέρει σε ανάρτησή της και προσθέτει: «Ευχαριστώ τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για την αγάπη με την οποία με περιέβαλε. Ευχαριστώ τους εκπροσώπους του Τύπου και τα ΜΜΕ για την έντιμη - με πολύ ελάχιστες εξαιρέσεις - στάση τους απέναντί μου. Κοιτάω μπροστά».

  Υπέβαλα χθες την παραίτησή μου από τη θέση της εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
  Ευχαριστώ τον Στέφανο Κασσελάκη για την εμπιστοσύνη που έδειξε προς το πρόσωπό μου.
  Ευχαριστώ εκείνα τα στελέχη του κόμματος που με αντιμετώπισαν συντροφικά και εκείνους τους συνεργάτες που φρόντισαν…

  — Voula Kexagia (@bkex) September 10, 2024

  Πηγή: iEidiseis.gr

• ΣΥΡΙΖΑ: Παραίτηση Τσιόγκα από την Κεντρική Επιτροπή με αιχμές σε Κασσελάκη - «Ο πρόεδρος αναζητά μονίμως αόρατους εχθρούς»
  σε Πολιτικά
  

  Την παραίτησή του από την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑέκανε γνωστή ο Βλάσης Τσιόγκας.

  Στην επιστολή που έδωσε στη δημοσιότητα εξαπέλυσε τα πυρά του στον πρόεδρο του κόμματος Στέφανο Κασσελάκη ενώ υπογράμμισε σχετικά: «Όλοι οι πετυχημένοι και μεγάλοι ηγέτες γράφτηκαν στην ιστορία γιατί κατάφεραν να ενώσουν και να συνθέσουν παρά τίς διαφωνίες, η τιμωρία με κλείσιμο μέσων που ασκούν κριτική και απολύσεις όσων έχουν μία άλλη οπτική ανήκει σε άλλους χρόνους και χώρους».

  Η ανακοίνωση του Βλάση Τσιόγκα

  «Σε ένα κόμμα που ο πρόεδρος του αποδημεί την προηγούμενη ηγεσία και την ιστορία του κόμματος.

  Σε ένα κόμμα που τιμωρείται με απόλυση η αποκλεισμό η διαφορετική γνώμη.

  Σε ένα κόμμα που τα όργανα έχουν διακοσμητικό ρόλο.

  Σε ένα κόμμα που αναζητά μόνο χειροκροτητές για μέλη.

  Σε ένα κόμμα που ο πρόεδρος του αναζητά μονίμως αόρατους εχθρούς.

  Σε ένα κόμμα που έφυγαν τα «βαρίδια» για να πάρουν θέση άλλα «βαρίδια».

  Σε ένα κόμμα που χάνει 300.000 ψήφους μέσα σε έναν χρόνο και πανηγυρίζει.

  Σε ένα κόμμα που μονίμως διαιρεί και δεν συνθέτει.

  Σε ένα κόμμα που συνεχίζει ο πρόεδρος να συντηρεί την τοξικότητα.

  Σε ένα κόμμα που τα όργανα για να συνεδριάσουν πρέπει να μαζεύουν υπογραφές τα μέλη.

  Όλοι οι πετυχημένοι και μεγάλοι ηγέτες γράφτηκαν στην ιστορία γιατί κατάφεραν να ενώσουν και να συνθέσουν παρά τίς διαφωνίες , η τιμωρία με κλείσιμο μέσων που ασκούν κριτική και απολύσεις όσων έχουν μία άλλη οπτική ανήκει σε άλλους χρόνους και χώρους.

  Σε ένα τέτοιο κόμμα και όργανα δεν έχω καμία θέση πλέον.

  Υποβάλλω την παραίτησή μου από μέλος της Κεντρικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ.

  Υ.Γ

  Υπηρέτησα το ΣΥΡΙΖΑ από πολλά πόστα όταν μου ζητήθηκε, είτε ως υποψήφιος ευρωβουλευτής το 2019 είτε από άμισθες κομματικές και κυβερνητικές θέσεις πάντα με γνώμονα την συλλογική προσπάθεια και για το καλό του χώρου και της κοινωνίας.

  Τσιογκας Βλάσης

  Μέλος της κεντρικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ

  Πρόεδρος αγροτικού συνεταιρισμού Πάσιου-κλημεντιου»

  Πηγή: Ethnos.gr

• Η ιστορία του Πύργου ομορφαίνει αστοχίες του σήμερα - Υπαίθρια έκθεση εικόνων του χθες
  σε Επίκαιρα
  

  Με φωτογραφίες από τα βιβλία του αείμνηστου Βάσου Μικελόπουλου

  Της Βίκυς Γκουγκουστάμου

  Μια άτυπη έκθεση φωτογραφίας, αφιερωμένη σε πρόσωπα και τοπία του παλιού Πύργου έχει στηθεί πέριξ του εργοταξίου στο μνημείο Ηρώων συνδυάζοντας το τερπνόν μετά του ωφελίμου: αναβαθμίζεται η αισθητική που έχει εκλείψει από το σημείο εξ’ αιτίας της διακοπής των εργασιών καλύπτοντας την περίφραξη από λινάτσες, και παράλληλα αναδεικνύεται ένα μέρος της ιστορικότητας της πόλης που ήδη έχει μαγνητίσει τα βλέμματα των περαστικών.

  Με μια πρωτότυπη κίνηση, η Δημοτική Αρχή, προσφέρει μια «περιήγηση» στον παλιό Πύργο, στον χώρο του εργοταξίου πέριξ του μνημείου Ηρώων στην Κεντρική Πλατεία. Φωτογραφίες που μας γυρίζουν πίσω στο χρόνο, σε μια κίνηση που έγινε για να αλλάξει έστω προσωρινά την άσχημη εικόνα που επικρατεί από την στάση των εργασιών της ανάπλασης, του μεγάλου αυτού τμήματος της πλατείας και του Επαρχείου. Η όλη δράση ήταν μια πρωτοβουλία της προέδρου της Δ.Ε. Πύργου Αθηνάς Κρεστενίτη με την ουσιαστική παρέμβαση του Αντιδημάρχου Καθαριότητας, Ανακύκλωσης και Πρασίνου Βασίλη Φάμελλου, που φρόντισαν για την ανανέωση της εικόνας στο σημείο. Οι φωτογραφίες που τυπώθηκαν στο κατάλληλο μέγεθος, ήταν μια προσφορά του πρώην Πρόεδρου του Οργανισμού Πολιτισμού Χάρη Μικελόπουλου, και προέρχονται από το προσωπικό αρχείο και τα βιβλία ενός ανθρώπου που αγάπησε πολύ τον Πύργο: τον πατέρα του, Βάσο Μικελόπουλο.

  «Είναι μια πρωτοβουλία η οποία βοηθά στην αλλαγή της εικόνας στην περιοχή-έστω και προσωρινά-και παράλληλα μας δίνει την ευκαιρία να δούμε έναν παλιό Πύργο, που πλέον δεν υπάρχει. Θέλω πραγματικά να ευχαριστήσω όλους, όσοι συνέβαλαν να ολοκληρωθεί αυτή η προσπάθεια, την πρόεδρο της Δ.Ε. Πύργου Αθηνά Κρεστενίτη, τον Αντιδήμαρχο Βασίλη Φάμελο που φρόντισε το χώρο και φυσικά τον Χάρη Μικελόπουλο που ανταποκρίθηκε άμεσα και μας παρέδωσε το φωτογραφικό υλικό» δηλώνει στο ilialive.gr ο Δήμαρχος Πύργου Στάθης Καννής. «Οι φωτογραφίες, που βρίσκονται στα βιβλία του Βάσου Μικελόπουλου μας ξεναγούν στον ιστορικό Πύργο μέσα από πρόσωπα, τοπία, δρόμους της πόλης, συλλόγους…. Συγχρόνως ήταν μια λύση, έστω και προσωρινή να καλυφθεί η ασχήμια που έχει δημιουργηθεί στο χώρο από τη διακοπή των εργασιών. Οι φωτογραφίες, όπως διαπιστώνουμε, τραβούν τα βλέμματα των περαστικών και των επισκεπτών που έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν τον Πύργο του «χθες» και τα σχόλια που έχουμε αποκομίσει είναι πάρα πολύ θετικά».

  «Όσα η ιστορία αφήνει στο περιθώριο»

  Μέσα από την ανάγκη να καλυφθεί μια άσχημη κατάσταση, προέκυψε, ίσως για πρώτη φορά, μια υπαίθρια έκθεση εικόνων της πόλης που μέχρι τώρα βλέπαμε σε δημοσιεύσεις ή στο διαδίκτυο. Τα βλέμματα πολλών περαστικών σταματούν σε αυτή την υπαίθρια έκθεση με φωτογραφίες σε μεγάλες διαστάσεις οι οποίες προέρχονται από τα βιβλία ενός ανθρώπου που με πολλή αγάπη έγραψε για τον Πύργο, του Βάσου Μικελόπουλου. Εικόνες αλλοτινών εποχών, μέσα από ένα πεντάτομο έργο με κύριο τίτλο «Όσα η ιστορία αφήνει στο περιθώριο» και σε συνέχειες με τίτλους «Πριν ο χρόνος τα σβήσει» και «Χαμένα όνειρα». Με γλαφυρότητα ο Βάσος Μικελόπουλος, εξιστορεί την κοινωνική, οικονομική, πολιτική και πολιτιστική ζωή του Πύργου, μέσα από δικές του προσωπικές αναμνήσεις καθώς και από διηγήσεις ή ιστορικά ντοκουμέντα παλαιότερων ετών από την γέννησή του το 1930. Όποιος περάσει από την πλατεία του Πύργου, θα δει εικόνες που έρχονται από την δεκαετία του 1890, την πλατεία με το παλαιό Δημαρχείο, τον παλαιό σταθμό του τρένου ΣΠΚ, το Μανωλοπούλειο, την οδό Ερμού στις αρχές του 1900, το Κατάκολο, πρόσωπα της πόλης, την ομάδα του Εθνικού Πύργου από την δεκαετία του 1940, και πολλές ακόμη.

  

  

  

  

  

  

  

  

  

• Δεκτή έγινε από τον Ν. Φαρμάκη η παραίτηση του Δ. Νικολακόπουλου από τη θέση του Αντιπεριφερειάρχη Τουριστικής Ανάπτυξης
  σε Αυτοδιοίκηση
  

  Την παραίτησή του από τη θέση του Αντιπεριφερειάρχη Τουριστικής Ανάπτυξης υπέβαλλε σήμερα στον Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας, Νεκτάριο Φαρμάκη, ο Περιφερειακός Σύμβουλος Π.Ε. Ηλείας, Δημήτρης Νικολακόπουλος.

  Ο Περιφερειάρχης έκανε αποδεκτή την παραίτηση, που υποβλήθηκε για προσωπικούς λόγους και δήλωσε τα εξής: «Ο Δημήτρης Νικολακόπουλος, το τελευταίο διάστημα βρίσκεται αντιμέτωπος με ζητήματα που αφορούν το προσωπικό και οικογενειακό του περιβάλλον. Όλοι καταλαβαίνουμε πως όταν ένα πρόσωπο αντιμετωπίζει τέτοιου είδους προβλήματα ενώ κατέχει κάποια δημόσια θέση ευθύνης, τότε συγχέεται η προσωπική του ζωή με τον δημόσιο ρόλο του. Γι’ αυτό και ο Δημήτρης Νικολακόπουλος έλαβε την απόφαση να παρατηθεί από τη θέση του Αντιπεριφερειάρχη Τουριστικής Ανάπτυξης.

  Εννοείται πως δεν είμαι και δεν μπορώ να γίνω κριτής ή δικαστής οποιουδήποτε. Ωστόσο, ουδέποτε μπορώ να παραβλέψω ζητήματα ηθικής φύσεως με νομικές προεκτάσεις και βέβαια, κανείς μας δεν θα ήθελε να τραυματιστεί το έργο και η προσφορά της Περιφερειακής Αρχής από σκιές που αφορούν την προσωπική ζωή οποιουδήποτε προσώπου.

  Ευχαριστώ τον Δημήτρη Νικολακόπουλο για την μέχρι σήμερα προσφορά του».

  (Δελτίο Τύπου)

• Δημήτρης Νικολακόπουλος: Δήλωση παραίτησης από τη θέση Αντιπεριφερειάρχη Τουριστικής Ανάπτυξης
  σε Αυτοδιοίκηση
  
  Για λόγους ευθιξίας, και μέχρι αποκατάστασης του ονόματός του από κακόβουλες φήμες, όπως ο ίδιος τονίζει, ο Δημήτρης Νικολακόπουλος υπέβαλλε την παραίτησή του από το αξίωμα του Αντιπεριφερειάρχη Τουριστικής Ανάπτυξης ΠΔΕ.

  Όπως αναφέρει σε επιστολή του προς τον Περιφερειάρχη ΠΔΕ Νεκτάριο Φαρμάκη:

  Αξιότιμε κ. Περιφερειάρχη,

  Τις τελευταίες μέρες διαδίδονται ανυπόστατες φήμες που αναφέρονται στο πρόσωπο μου και προσβάλουν ιδιαίτερα την ηθική μου υπόσταση. Είναι προφανές ότι η διαδρομή, το ήθος και οι αρχές μου, δεν μου επιτρέπουν να αιωρούνται αυτές οι φήμες μέχρι να ΛΑΜΨΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ.

  Ωστόσο, καθώς δεν θα ήθελα, επουδενί, όσα αφορούν στο πρόσωπό μου να τραυματίσουν την Περιφερειακή Αρχή και το έργο της, όπως και την εμπιστοσύνη που έχετε δείξει στο πρόσωπό μου, παρακαλώ δεχτείτε την παραίτησή μου από τη θέση του Αντιπεριφερειάρχη Τουριστικής Ανάπτυξης Δυτικής Ελλάδας, παραμένοντας Περιφερειακός Σύμβουλος Π.Ε. Ηλείας όπως με εξέλεξαν οι πολίτες της Ηλείας.

  Υ.Γ.: Επειδή από κάποιους κακόβουλους, η παραίτησή μου από τη θέση του Αντιπεριφερειάρχη μπορεί να εκληφθεί ως παραδοχή ή ενοχή, δηλώνω κατηγορηματικά και απερίφραστα ότι ο ΜΟΝΟΣ λόγος είναι η διαφύλαξη της παράταξής μας και των αξιών που αυτή πρεσβεύει καθώς και η ηθική μου αποκατάσταση.

  Με εκτίμηση,

  Δημήτρης Γεωργίου Νικολακόπουλος

  Αντιπεριφερειάρχης Τουριστικής Ανάπτυξης

  Περιφερειακός Σύμβουλος Π.Ε. Ηλείας

  (Δελτίο Τύπου)

• Δήμος Ήλιδας: Παραιτήθηκε ο Σπύρος Λαμπρινός από τη θέση του Αντιδημάρχου Οικονομικών και Διαφάνειας
  σε Αυτοδιοίκηση
  

  Για λόγους υγείας

  Την παραίτησή του από τη θέση του Αντιδημάρχου Οικονομικών και Διαφάνειας του Δήμου Ηλιδας ανακοίνωσε δημόσια ο Σπύρος Λαμπρινός. Ο κ. Λαμπρινός επικαλείται λόγους υγείας, οι οποίοι θα τον κρατήσουν μακριά από τα αυτοδιοικητικά του καθήκοντα. Μάλιστα τονίζει ότι ένα πρόβλημα υγείας που τον ταλαιπωρεί, επιδεινώθηκε λόγω φόρτου εργασίας και άγχους.

  Ο κ. Λαμπρινός, ευχαριστεί δημοσίως τον Δήμαρχο Ήλιδας Χρήστο Χριστοδουλόπουλο και τονίζει ότι θα συνεχίζει να προσφέρει στο Δήμο από τη θέση του Δημοτικού Συμβούλου πλέον.

  Συγκεκριμένα αναφέρει: «ΓΗΡΑΣ ΦΥΓΕΙΝ ΑΔΥΝΑΤΟΝ. Το να βλέπεις τα ταβάνια του νοσηλευτικού ιδρύματος ανάσκελα, δεν είναι καθόλου ευχάριστο. Είναι όμως αναγκαίο και προχθές μετά από 3 πτώσεις –ευτυχώς χωρίς συνέπειες– το επισκέφτηκα για παροχή φροντίδας και επιτέλεση ενδοφλέβιας θεραπείας. Η συμπεριφορά του προσωπικού και οι παροχές άψογες και τους ευχαριστώ –από χρόνια έχω συνειδητοποιήσει την αναγκαιότητα ύπαρξης και λειτουργίας του ιδρύματος– Το πρόβλημά μου, αν και γνωστό –με ανάγκασε να συνταξιοδοτηθώ– ψιλό-αγνοήθηκε και ανέλαβα υποχρεώσεις και αρμοδιότητες που το επιδεινώνουν. Με κούρασαν –τέτοιο μεταμεσονύκτιο διάβασμα ούτε στο πανεπιστήμιο– και τα οξυμένα προβλήματα του δήμου με στρεσάρισαν. Αντιλαμβανόμενος την επιδείνωση, είχα ζητήσει από τον δήμαρχο να με αποσύρει– αντικαταστήσει και μου συνέστησε υπομονή και λιγότερη δουλειά.

  Φαίνεται όμως ότι δεν μπορώ να ανταποκριθώ με αναρρωτικές και με τη μισή δουλειά. Καιρός για πιο νέους. Εγώ μπορώ να βοηθήσω και χωρίς αξιώματα. Καιρός να ακολουθήσω τη συμβουλή του αιματολόγου, ξεκούραση και πιο ενδελεχής έλεγχος.

  Υ.Γ. «Ευχαριστώ τον δήμαρχο για την τιμή να με ορίσει αντιδήμαρχο οικονομικών, θα βοηθήσω και από την θέση του απλού δημοτικού συμβούλου».