Σχετικά Άρθρα

• «SOS» για τις ελληνικές ακτές, σε 30 χρόνια δεν θα υπάρχουν – Τι είναι το φαινόμενο διάβρωσης των ακτών
  σε Περιβάλλον
  

  Δυσοίωνες εκτιμήσεις για αύξηση της στάθμης των υδάτων κατά 30 εκατοστά ως το 2050 - Καθηγητής του ΑΠΘ εξηγεί τι θα συμβεί με τις θάλασσες και τις υποδομές τις επόμενες δεκαετίες

  «Μεγάλο μέρος των ακτών ολόκληρης της χώρας, έτσι όπως τις ξέρουμε, σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχει». Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει καθηγητής του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών Α.Π.Θ. εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής που επιδειώνει το φαινόμενο της διάβρωσης των ακτών που μας απασχολεί ήδη εδώ και 30 χρόνια.

  Γιατί οι παραλίες που ξέρουμε δεν θα υπάρχουν το 2050

  Οι επιστήμονες περιμένουν πως μέσα στις επόμενες δεκαετίες το πρόβλημα της διάβρωσης θα επιδεινωθεί και το πλάτος των παραλιών θα μειωθεί. Τα προβλήματα που θα προκύψουν θα έχουν άμεσο αντίκτυπο την τουριστική ανάπτυξη της χώρας, αλλά και προβλήματα με τις πλημμύρες, καθώς στο πιο αισιόδοξο σενάριο θα υπάρξει αύξηση της στάθμης της θάλασσας 30 εκατοστά μέσα στα επόμενα 30 χρόνια, δηλαδή ως το 2050.

  Η διάβρωση των ακτών και οι επιπτώσεις στις υποδομές

  Η διάβρωση των ακτών είναι ουσιαστικά η μη αναστρέψιμη οπισθοχώρηση της ακτογραμμής. Οφείλεται σε παράκτιες ανθρωπογενείς παρεμβάσεις (π.χ. λιμενικά έργα, οικιστική δόμηση ή και ανάπτυξη αργοτικής γης) που εμποδίζουν την άμμο από το να επεκταθεί στην ενδοχώρα, να πλησιάσει δηλαδή τις ακτές για να δημιουργηθούν οι νέες παραλίες, ως ο φυσικός τρόπος δημιουργίας των παραλιών.

  Σε αυτή τη νέα καtάσταση, οι κυματισμοί που θα είναι πλέον πιο κοντά στα κτίρια θα καταστρέφουν τους τοίχους και έτσι θα προκαλούνται οι λεγόμενες αστοχίες σε έργα και υποδομές με πιθανή κατάρρευσή τους.

  Οι παραλίες της Κρήτης που κινδυνεύουν

  Σύμφωνα με τον Θεοφάνη Καραμπά, καθηγητή Παράκτιας Μηχανικής και Τεχνικών Προστασίας Ακτών, -αναφερόμενος στις ακτέςτης Κρήτης- μια από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι η αύξηση της στάθμης της θάλασσας και παράλληλα η αύξηση του ύψους των κυματισμών που συνεπάγεται μεγαλύτερη διαβρωτική ικανότητα. Επομένως τα προβλήματα που υπάρχουν ήδη σε πολλά σημεία, κυρίως στα Χανιά, στην Κίσαμο, στον Τσούτσουρο, στη Σητεία, στο Ρέθυμνο, αναμένεται τα επόμενα χρόνια να επιδεινωθούν και να οδηγήσουν σε μείωση του πλάτους των παραλιών.

  Ειδικά οι παραλίες με μικρό πλάτος, όπως στον Πλατανιά και στην Κίσαμο της Κρήτης, θα καταστραφούν όταν θα φουσκώσει η θάλασσα μισό μέτρο, εκτίμησε ο καθηγητής.

  Όπως είπε ο κ. Καραμπάς το φαινόμενο αυτό δεν θα έχει επίπτωση μόνο στην τουριστική ανάπτυξη αλλά και στις πλημμύρες από τα κύματα και την ανύψωση της θάλασσας. Η θάλασσα όπως είπε ήδη φούσκωσε 10 εκατοστά τα τελευταία 30 χρόνια και αναμένεται να φουσκώσει επιπλέον 10 εκατοστά τα επόμενα 20 χρόνια, τονίζοντας ότι αυτό είναι το αισιόδοξο σενάριο καθώς υπάρχουν και δυσμενείς εκτιμήσεις που σημαίνει ότι μεγάλο μέρος των ακτών έτσι όπως τις ξέρουμε σε 20-30 χρόνια δεν θα υπάρχει, θα είναι πολύ μειωμένες ή και εξαφανισμένες σε κάποιες περιπτώσεις.

  Οι λύσεις του προβλήματος

  Ο κ. Καραμπάς ανέφερε ότι υπάρχουν τρόποι αντιμετώπισης της διάβρωσης των ακτών, με την κατασκευή παράκτιων έργων παράλληλων στην ακτή ώστε να μειωθεί η δράση του κυματισμού και με την τεχνητή αναπλήρωση, δηλαδή τη μεταφορά άμμου από τα βαθύτερα νερά προς τα έξω ώστε να σχηματιστεί παραλία και στις περιπτώσεις που η παραλία είναι 2-3 μέτρα, να γίνει 20-30 μέτρα.

  Οι επισημάνσεις αυτές έγιναν στο πλαίσιο ημερίδας για την παράκτια και θαλάσσια ρύπανση που πραγματοποιήθηκε στο ΚΑΜ, από τον ΟΑΚ ΑΕ στο πλαίσιο του Διαπεριφερειακού Σχεδίου Συνεργασίας «Θαλάσσιο Περιβάλλον, Παράκτιες Απειλές και Αλιεία», CLLD/LEADER Αλιείας.

  Πηγή: In.gr
• Περιφέρεια Δυτ. Ελλάδας: Ημερίδα για την προστασία και διαχείριση των ακτών
  σε Περιβάλλον
  

  Ημερίδα σχετικά με την βιώσιμη ανάπτυξη, την προστασία και διαχείριση των ακτών της Δυτικής Ελλάδας, διοργανώθηκε από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Δικαίου, Επιστήμης και Τεχνολογίας, σε συνεργασία με το Ίδρυμα Μποδοσάκη και την οργάνωση Save Coast.

  Στην Ημερίδα συμμετείχαν, ο Αντιπεριφερειάρχης, Λάμπρος Δημητρογιάννης, ο Γενικός Γραμματέας Περιβάλλοντος, Δρ. Κωνσταντίνος Αραβώσης, η Πρόεδρος της Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής και βουλευτής Ηλείας, Διονυσία Αυγερινοπούλου, δήμαρχοι της περιοχής, καθώς επίσης εκπρόσωποι κοινωνικών και επιστημονικών φορέων.

  Συζητήθηκαν οι προκλήσεις και τα προβλήματα που εμφανίζονται στη Δυτική Ελλάδα από το φαινόμενο της διάβρωσης των ακτών, οι δράσεις που είναι απαραίτητο να εφαρμοστούν, ο ρόλος των τοπικών κοινωνιών στη βιώσιμη διαχείριση των παράκτιων περιοχών, καθώς και η ενίσχυση θεσμών και πολιτών σε ζητήματα προστασίας.

  

  Ο κ. Δημητρογιάννης αφού ανέλυσε τα δεδομένα και τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην περιοχή, αναφέρθηκε στις πρωτοβουλίες που έχουν αναληφθεί από την Περιφέρεια, όπως:

  - στοχευμένη εξαγωγή δεδομένων από το Περιφερειακό Σχέδιο Κλιματικής Αλλαγής

  - υλοποίηση δράσεων μέσω της συμμετοχής στο έργο TRITON

  - εγκατάσταση σταθμών μέτρησης για την καταγραφή μετεωρολογικών και υδάτινων δεδομένων

  - πρόσκληση της Περιφέρειας προς τους δήμους, ύψους 12 εκατ. ευρώ, για την υποβολή προτάσεων για επενδύσεις σε έργα προστασίας των ακτών

  - υλοποίηση πρότυπου έργου LIFE για τη διάβρωση των ακτών, που είναι το μοναδικό στην Ελλάδα, και θα αποτελέσει τον οδηγό για τα επόμενα έργα στη χώρα.

  Ο κ. Δημητρογιάννης τόνισε ότι στόχος της Περιφέρειας είναι η ισορροπημένη παρέμβαση μεταξύ έργων υποδομών, πολιτικής προστασίας και περιβαλλοντικού ισοζυγίου, σε πλαίσια ορθής διακυβέρνησης.

  Όλοι οι συμμετέχοντες έκαναν θετική αναφορά στην προσπάθεια που γίνεται από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και τόνισαν ότι μόνο με συλλογική ευθύνη μπορούν να αντιμετωπιστούν ευρεία προβλήματα όπως αυτό της διάβρωσης των ακτών.

  (Δελτίο Τύπου)

• Παπακωνσταντίνου: Τεράστιο παράδειγμα διάβρωσης των ακτών η Ηλεία
  σε Περιβάλλον
  

  Τι είπε από τον Πύργο ο επικεφαλής της Οικολογικής Δυτ. Ελλάδας για διάβρωση ακτών και επαναπλημμυρισμό λίμνης Μουριάς

  Ως ένα τεράστιο παράδειγμα διάβρωσης των ακτών παρουσίασε την Ηλεία ο επικεφαλής της Οικολογικής Δυτ. Ελλάδας Κώστας Παπακωνσταντίνου κατά την επίσκεψή του στον Πύργο την Κυριακή. Ο περιφερειακός σύμβουλος επισκέφθηκε το σύλλογο φίλων της λίμνης Μουριάς και συζήτησε μαζί τους το θέμα του επαναπλημμυρισμού της περιοχής, κίνηση που χαρακτήρισε ως μονόδρομο.

  

  Ο κ. Παπακωνσταντίνου αναγνώρισε την προσπάθεια που βρίσκεται σε εξέλιξη από τοπικούς φορείς για την λίμνη Μουριάς και σημείωσε ότι “… βρισκόμαστε σε μία καμπή όχι μόνο στην Δυτική Ελλάδα αλλά παγκόσμια οπότε αντιλαμβάνονται όλοι ότι πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης και τα δημόσια έργα δεν πρέπει να είναι όπως παλιά. Σκληρά αντιπλημμυρικά, δρόμοι λιμάνια. Εκείνο που χρειάζεται πλέον είναι έργα αποκατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος. Στην περιοχή μας υπάρχουνε δύο πάρα πολύ σοβαρά έργα, τα οποία είναι προτεραιότητα σε εθνικό επίπεδο και σίγουρα μπορούν να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση πανευρωπαϊκή. Το ένα είναι φυσικά ο επαναπλημμυρισμός της λίμνης Μουριάς, σε όλη της την έκταση ή σε όσο γίνεται μεγαλύτερη και το άλλο είναι η προστασία των ακτών της Ηλείας”.

  Αναφερόμενος ειδικότερα στο θέμα της διάβρωσης των ακτών της Ηλείας τόνισε ότι “…είναι εντελώς εκτεθειμένες σε αυτά τα νέα καιρικά φαινόμενα λόγω της κλιματικής αλλαγής. Υπάρχει μόνο ένας τρόπος προστασίας. Να ενισχυθούν οι ακτές της Ηλείας. Έχουμε τεράστιο πρόβλημα διάβρωσης και η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας πρέπει οπωσδήποτε να το αντιμετωπίσει. Και το αντιμετωπίζεις πρώτα ξεκινώντας από αυτόν που δημιουργεί την διάβρωση. Που βρίσκονται όλα αυτά τα υλικά που λείπουν από τις ακτές της Ηλείας; Υπάρχει ένα συγκεκριμένο μέρος. Βρίσκονται στο φράγμα του Αλφειού. Αν πάτε στο φράγμα του Αλφειού κοντά στην Αρχαία Ολυμπία, θα δείτε ότι χιλιάδες τόνοι στερεών υλικών τα οποία θα κατέληγαν στις παραλίες της Ηλείας, έχουν εγκλωβιστεί εκεί μέσα. Δεν μπορούμε να αφήνουμε εκατοντάδες χιλιάδες υλικών τα οποία προορίζονταν για την παραλία να είναι εγκλωβισμένα στο φράγμα. Πρέπει λοιπόν η περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας να βάλει προτεραιότητα να αποκαταστήσει αυτό το τεράστιο πρόβλημα γιατί αν όλα αυτά τα υλικά δεν φύγουν από το φράγμα και δεν βρεθούν στις ακτές το πρόβλημα της διάβρωσης των ακτών της Ηλείας θα είναι τεράστιο και τα προβλήματα θα είναι πλέον θανάσιμα για την παράκτια ζώνη της Ηλείας” εξήγησε ο κ. Παπακωνσταντίνου.

  

  Μιλώντας ευρύτερα για το θέμα της διάβρωσης των ακτών της Ηλείας, ο επικεφαλής της “Οικολογικής Δυτ. Ελλάδας δήλωσε ότι “… η Ηλεία είναι όλη ένα τεράστιο παράδειγμα διάβρωσης. Όλος ο Κυπαρισσιακός μέχρι το Κατάκολο, έχει τεράστιο πρόβλημα διάβρωσης, εξακολουθεί να έχει πρόβλημα διάβρωσης και η βόρεια Ηλεία γιατί το ίδιο πρόβλημα υπάρχει και με τα φερτά του Πηνειού, τα οποία έχουν κρατηθεί στο φράγμα. Στη βόρεια Ηλεία έχουμε το επιπλέον πρόβλημα ότι έχουν γίνει οι κατασκευές πάνω στην άμμο στην παραλία, ειδικά το αλιευτικό καταφύγιο Λεχαινών, αποτελεί ένα παγκόσμιο παράδειγμα λάθους κατασκευής, το οποίο σε λιγότερο από 10 χρόνια από την κατασκευή του έχει συσσωρεύσει γύρω του στρέμματα ολόκληρα παραλίας, τα οποία φυσικά λείπουν από τις υπόλοιπες παραλίες της Ηλείας” είπε ο κ. Παπακωνσταντίνου και συνέχισε “Αυτά είναι έργα εντελώς άστοχα, που κάκιστα έχουν χρηματοδοτηθεί από ευρωπαϊκούς πόρους. Η Περιφέρεια λοιπόν Δυτικής Ελλάδας πρέπει να βάλει στόχο την προστασία των ακτών της Ηλείας, στις ακτές της Ηλείας μπορούν να εφαρμοστούν κάποιες μέθοδοι που δεν μπορούν να εφαρμοστούν για παράδειγμα στον βαθύ Κορινθιακό κόλπο, δηλαδή μπορεί να γίνει αναπλήρωση ακτής με υλικό που υπάρχει από βαθιά. Οι τεχνολογίες υπάρχουν αλλά χρειάζεται πολιτική βούληση. Και αυτό που εμείς σαν οικολογικός χώρος, τονίζουμε είναι ότι, ότι και να κάνει η περιφέρεια με σκληρά μόνο αντιπλημμυρικά έργα ή με διάφορα τοιχεία που προστατεύουν την ακτή, δεν πρόκειται να δοθεί λύση. Λύση δίνεται σταματώντας την αιτία που το προκαλεί. Και στην Ηλεία οι αιτίες που προκαλούν την διάβρωση των ακτών, είναι ότι τα φερτά υλικά έχουν κρατηθεί στα φράγματα, συν μερικά τρομερά άσκοπα σκληρά έργα πάνω σε αυτές τις μαλακές αμμώδης ακτές, όπως τα αλιευτικά καταφύγια. Αυτά λοιπόν πρέπει να αλλάξουν”.

  Ο κ. Παπακωνσταντίνου έδωσε ως ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα της διάβρωσης των ακτών, που θα μπορούσαν να δουν και στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να αντιληφθούν την έκταση του φαινομένου, την περιοχή της Σπιάντζας. “… Να δουν ότι μία ολόκληρη σειρά από σπίτια έχουν χαθεί. Αυτή είναι μία προφανής επίπτωση. Δηλαδή χάνονται περιουσίες. Δεν λέμε τώρα αν είναι νόμιμες ή όχι, κατά τη γνώμη μου κάκιστα υπάρχουν εκεί, όμως αυτή είναι η πρώτη επίπτωση αλλά η μεγαλύτερη επίπτωση είναι ότι πλέον οι ακτές είναι ανυπεράσπιστες σε σοβαρά καιρικά φαινόμενα, όταν η ακτή της Ηλείας έχει συρρικνωθεί κατά δεκάδες μέτρα, σε ορισμένα σημεία έχει συρρικνωθεί και πάνω από 100 μέτρα, αυτό είναι προφανές ότι ένας ισχυρός δυτικός καιρός, ειδικά με αυτά τα φαινόμενα που πλέον περιμένουμε να γίνονται κάθε φθινόπωρο, είναι εντελώς ανοχύρωτη. Δεν θα αργήσει να έρθει η μέρα που θα δούμε τη θάλασσα να εισβάλει μέσα, να πλημμυρίζουν με θαλασσινό νερό πλέον, χιλιάδες στρέμματα πεδινής Ηλείας και τότε θα καταλάβουμε τι μεγάλο λάθος έχουμε κάνει, που δεν προστατεύουμε τις ακτές και δεν ξαναφτιάχνουμε τις λίμνες. Γιατί το έχουμε πει πολλές φορές και είναι ευκαιρία να το ξαναπούμε αυτό, ότι το να αποκαταστήσει κανείς την λίμνη της Μουριάς, δεν είναι μόνο για να φτιάξουμε ένα οικοσύστημα για την άγρια φύση, αν έχεις γλυκό νερό πριν τη θάλασσα αυτομάτως προστατεύεις, όλη την παράκτια ζώνη της Ηλείας από την εισροή του θαλασσινού νερού, που θα είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα στο μέλλον. Πρέπει λοιπόν να καταλάβουμε ότι κάνοντας αυτά τα έργα, θωρακίζουμε την βιωσιμότητα της Ηλείας. Κι εμείς λέμε πάντοτε ως οικολογικός χώρος, ότι τα καλύτερα αναπτυξιακά έργα είναι αυτά που προστατεύουν το φυσικό σου κεφάλαιο. Αν δε, ξεκινήσεις από αυτό με σκληρά δήθεν έργα, δεν πετυχαίνεις τίποτα και έχεις τα αντίθετα αποτελέσματα. Κάνεις ακόμα πιο επικίνδυνες τις επιπτώσεις από τα ακραία καιρικά φαινόμενα που ολοένα γίνονται και πιο συχνά” κατέληξε ο κ. Παπακωνσταντίνου.

  

  Ο αντιπρόεδρος της Τ.Κ. Πύργου Σπύρος Σιδηροκαστρίτης, από την πλευρά του σημείωσε ότι “… η παρουσία του Κώστα Παπακωνσταντίνου είναι πάρα πολύ σημαντική γιατί είναι βαθύς γνώστης του τι συμβαίνει στην περιοχή μας και είμαστε σε μία συνεχή επαφή. Μας βοηθάει πάρα πολύ σε αυτό. Επί της ουσίας το πρόβλημα στην περιοχή μας είναι ότι δεν έχει γίνει μία σοβαρή σοβαρή διαβούλευση όλα αυτά τα χρόνια για το περιβαλλοντικό της μέλλον. Εμείς σαν σύλλογος διεκδικούμε κι από τον Δήμο αλλά και από την Περιφέρεια να βάλει τις βάσεις, έτσι ώστε να ξεκινήσει η διαβούλευση. Νομίζω ότι όλοι οι φορείς, πρέπει να κάτσουν μαζί σε ένα τραπέζι και να χαράξουν μία πορεία για την περιβαλλοντική αποκατάσταση του τόπου μας. Η πόλη μας έχει πάρα πολλές ανάγκες περιβαλλοντικές. Ο ποταμός Αλφειός και η περιοχή της Μουριάς, ήταν ένας φυσικός παράδεισος. Κάθε πόλη πρέπει να σεβαστεί το φυσικό της περιβάλλον και σε αυτό να βασιστεί για την ανάπτυξη της”.

  

  Ο πρόεδρος του φυσιολατρικού συλλόγου λίμνης Μουριάς και Αλφειού ποταμού, Θεόδωρος Δάβος καλωσόρισε τον κ. Παπακωνσταντίνου και ανέφερε πως “… είναι ο μόνος περιφερειακός σύμβουλος και το λέω με όλη την έννοια της λέξεως, που θέτει κάθε φορά το θέμα της λιμνοθάλασσας Μουριάς. Είναι επιτακτική ανάγκη το οικοσύστημα αυτό μαζί με τον Αλφειό μας, να λειτουργήσει γιατί το μικροκλίμα της περιοχής θα αλλάξει αλλά όπως είπε και ο Κώστας τα νερά ήδη έχουν αρχίσει και υφαλμυρώνονται προς τα βόρεια, λόγω έλλειψης της λιμνοθάλασσας Μουριάς. Εμείς τους ευχαριστούμε που ήρθαν και ευχόμαστε να μεταφέρουν στον κύριο περιφερειάρχη την αγωνία της τοπικής κοινωνίας και όχι μόνο”.

• Πρόβλημα διάβρωσης αντιμετωπίζουν εδάφη στη Θεσσαλία
  σε Περιβάλλον
  

  Υποβάθμιση της στάθμης των υπογείων υδάτων, σύμφωνα με μελέτη του ομότιμου καθηγητή στο Παν. Θεσσαλίας Θεοφάνη Γέμτου

  Η Θεσσαλία είναι η μεγαλύτερη πεδιάδα της χώρας και η πιο παραγωγική. Εκτιμάται ότι έχει ένα κύκλο εργασιών κοντά στα 300 €/στρέμμα (συνυπολογίζοντας και την κτηνοτροφία) αρκετά καλύτερα από το μέσο όρο τη χώρας αλλά πολύ χαμηλότερα από άλλες χώρες όπως το Ισραήλ (1200 €/στρέμμα) ή την Ολλανδία (1800 €/στρέμμα). Πρόκειται για στοιχεία μελέτης του ομότιμου καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Θεοφάνη Γέμτου, η οποία εστιάζει στα γεωργικά και περιβαλλοντικά προβλήματα της Θεσσαλίας.

  Όπως τονίζει ο καθηγητής μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, σύμφωνα με μελέτη που χρηματοδότησε το υπουργείο Γεωργίας προ δύο ετών, 1.500.000 στρέμματα (από τα 5.000.000 ) αντιμετωπίζουν πρόβλημα διάβρωσης. Άσχετα από τα συμπεράσματα της μελέτης, σύμφωνα με τον ίδιο, από 1.500.000 στρέμματα χάνεται κάθε χρόνο πολύτιμο υλικό κυρίως λεπτόκοκκα υλικά (κυρίως άργιλος και δευτερευόντως ιλύς), ενώ το φαινόμενο αυτό άρχισε στη δεκαετία του 1930 όταν άρχισαν οι εκχερσώσεις των δασωμένων πλαγιών. Το φαινόμενο θα αυξηθεί, συμπεραίνει ο κ. Γέμτος, τα επόμενα χρόνια με τις αναμενόμενες ραγδαίες βροχές που προβλέπονται από την κλιματική αλλαγή και πολλές εκτάσεις θα γίνουν άγονες.

  Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι η ανεπάρκεια υδατικών πόρων. Σήμερα στη Θεσσαλία ποτίζεται το 50% των καλλιεργούμενων εκτάσεων αρκετά καλύτερο από την υπόλοιπη χώρα. Ωστόσο, επισημαίνει ο ομότιμος καθηγητής, προτιμήσαμε την εύκολη λύση, τη χρήση των υπόγειων υδροφορέων με γεωτρήσεις, προσθέτοντας πως σήμερα το περισσότερο από 70% των εκτάσεων χρησιμοποιεί αντλούμενο νερό με μεγάλη εκμετάλλευσή του. Για να διευκρινίσει στη συνέχεια:

  

  "Ήδη έχουν αντληθεί πέρα από τα όρια αειφορίας 3 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού. Παράλληλα η βαθύτερη άντληση αυξάνει το κόστος άντλησης με αποτέλεσμα το κόστος άρδευσης στην Ανατολική Θεσσαλία να φτάνει τα 100€/στρέμμα. Σκεφτείτε ότι το ακαθάριστο εισόδημα του βαμβακιού είναι κοντά στα 150€/στρέμμα. Το χειρότερο είναι ότι η υποβάθμιση της στάθμης των υπογείων υδάτων προκαλεί μέτωπο εισόδου θαλασσινού νερού που θα κάνει τα νερά άρδευσης υφάλμυρα με κίνδυνο να καταστραφούν τα χωράφια και να γίνουν αλατούχα. Φυσικά αυτό θα κάνει τη καλλιέργεια αδύνατη και θα οδηγήσει σε ερημοποίηση της Θεσσαλίας".

  Αν στη Θεσσαλία, επισημαίνει στη μελέτη του ο Ομότιμος καθηγητής, εξασφαλίζαμε νερό και μπορούσαμε να εισάγουμε καλλιέργειες υψηλής αξίας (οπωροκηπευτικά) θα μπορούσαμε να αυξήσουμε το εισόδημα της περιοχής κατά πολλά εκατομμύρια. Μια μεταφορά ενός εκατομμυρίου στρεμμάτων σε κύκλο εργασιών 1000€/στρέμμα θα έδινε στη Θεσσαλία 1 δισεκατομμύριο επί πλέον κύκλο εργασιών. Φυσικά τα προϊόντα των καλλιεργειών αυτών θα εξάγονταν ως νωπά ή μεταποιημένα προσφέροντας πολύτιμο συνάλλαγμα στο ισοζύγιο πληρωμών της χώρας, διαπιστώνει επίσης ο ίδιος.

  Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ - Οι φωτογραφίες είναι από το αρχείο του Αποστόλη Ζώη για χρήση από το ΑΠΕ-ΜΠΕ

• Νέα Υλικά: Προστασία ακτών από τη διάβρωση ακολουθώντας τη λύση που προτείνει η φύση
  σε Περιβάλλον
  

  Το πρόβλημα της διάβρωσης των ακτών δεν είναι νέο φαινόμενο. Όμως, τα τελευταία χρόνια μάς προβληματίζει όλο και περισσότερο, λόγω της κλιματικής αλλαγής και των έντονων καιρικών φαινομένων σε συνδυασμό με την αυξανόμενη εκμετάλλευση της παράκτιας ζώνης. Περιοχές της Μεσογείου, όπως η Ελλάδα, αντιμετωπίζουν σημαντικό πρόβλημα παράκτιας διάβρωσης, λόγω της ανόδου της θαλάσσιας στάθμης αλλά και των ανθρωπογενών παρεμβάσεων. Πάνω από το 40% του πληθυσμού παγκοσμίως ζει και δραστηριοποιείται σε παράκτιες περιοχές. Επομένως, η απώλεια παράκτιας γης χρήζει άμεσης προσοχής.

  Μέχρι σήμερα, για να «αντιμετωπίσουμε» το φαινόμενο, κατασκευάζαμε τσιμεντένιους κυματοθραύστες, αναχώματα, προβλήτες, τεχνητούς υφάλους κ.ά., μετατρέποντας την παράκτια ζώνη σε ανθρωπογενές, ενίοτε εργοταξιακό, περιβάλλον. Σε τέτοιες κατασκευές ηλικίας 50 ετών συχνά παρουσιάζονται ρωγμές και μικρές αστοχίες, με αποτέλεσμα τη συνεχή ανακατασκευή ή συντήρησή τους, αυξάνοντας συνεχώς το κόστος κατασκευής και συντήρησης.

  

  Παράλληλα, κατά την παραγωγή του τσιμέντου εκλύεται το 6% των συνολικών ετήσιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, ενώ και το ίδιο το μπετόν απελευθερώνει διοξείδιο κατά τη σύνθεσή του. Πέρα από τα παραπάνω, τέτοιες κατασκευές αλλοιώνουν το φυσικό τοπίο των παράκτιων περιοχών, με αποτέλεσμα την υποβάθμισή τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Νότιος Κορινθιακός κόλπος ή ακόμα και η παραλία Μαγαζιά της Σκύρου με τους τρεις τεχνητούς υφάλους.

  Σε μία εποχή όπου το περιβάλλον χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, υπάρχει η ανάγκη νέων μεθόδων και τεχνικών φιλικών προς το περιβάλλον, οι οποίες να λειτουργούν σε συνδυασμό με τις φυσικές παράκτιες διαδικασίες. Σε αυτή την λογική έχει αναπτυχθεί μια μεθοδολογία για την κατασκευή τεχνητού ακτόλιθου, που αποτελείται από παραλιακή άμμο η οποία συνεκτικοποιείται μέσω βακτηρίων που υπάρχουν στην ίδια παράκτια περιοχή. «Οι τεχνητοί ακτόλιθοι είναι μία μίμηση των φυσικών ακτόλιθων, οι οποίοι δρουν ως κυματοθραύστες και μειώνουν την ένταση του κύματος προς την ακτογραμμή» αναφέρει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η καθηγήτρια του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του ΕΚΠΑ, Νίκη Ευελπίδου.

  

  Οι τεχνητοί ακτόλιθοι “ήρθαν στη ζωή” μέσα από τη συνεργασία της καθηγήτριας του ΕΚΠΑ με τον Ιάπωνα καθηγητή βιοτεχνολογίας Satoru Kawasaki του Παν/μίου του Hokkaido, της Ιαπωνίας. Η συνεργασία των δύο πανεπιστημίων έχει ξεκινήσει από το 2014 με έρευνες τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ιαπωνία και στο πλαίσιο μεταπτυχιακών αλλά και διδακτορικών διατριβών, όπως του Γιάννη Σαΐτη, υποψήφιου διδάκτορα στο ΕΚΠΑ, και μέχρι σήμερα έχει επιτευχθεί η ανάπτυξη τεχνητών ακτολίθων μέσω εργαστηριακών μεθόδων βιορυκτογένεσης. Τα πειράματα δημιουργίας τεχνητών ακτολίθων έχουν δώσει θετικά αποτελέσματα σε επίπεδο εργαστήριου in vitro, ενώ επόμενος στόχος είναι η εφαρμογή τους in situ στο φυσικό περιβάλλον.

  Η ιδέα της τεχνητής κατασκευής ακτολίθων και η χρησιμοποίησή τους για την προστασία των ακτών από την παράκτια διάβρωση, γεννήθηκε στην καθηγήτρια Νίκη Ευελπίδου, παρατηρώντας την ανταπόκριση των βυθισμένων ακτολίθων στον έντονο κυματισμό στην περιοχή της Λαγκούνας του αεροδρομίου της Νάξου. Έτσι οι Έλληνες γεωλόγοι ανέπτυξαν μεθοδολογία που περιλαμβάνει δειγματοληψίες στο πεδίο, προ-επεξεργασία των δειγμάτων, μικροβιολογική ανάλυση, ορυκτολογικές και χημικές αναλύσεις, καθώς και προσδιορισμό των φυσικών ιδιοτήτων του τεχνητού σχηματισμού. Μέσα από αυτή τη σειρά εργασιών, σήμερα παράγονται δοκίμια τεχνητών ακτολίθων μέσα σε μόλις 14 ημέρες σε σύγκριση με τους φυσικούς που χρειάζονται τουλάχιστον μερικές δεκαετίες για να σχηματιστούν.

  

  Στο άμεσο μέλλον, εφαρμόζοντας τη μεθοδολογία του ΕΚΠΑ, θα χρειάζονται μόνο λίγες μέρες για τη δημιουργία τεχνητών ακτολίθων σε ακτές υπό διάβρωση, χρησιμοποιώντας το υλικό της παραλίας στην οποία θα εφαρμόζεται η μεθοδολογία. «Χρησιμοποιώντας διεργασίες της φύσης θα μπορέσουμε να επιβραδύνουμε το φαινόμενο της διάβρωσης με μηδενικό αποτύπωμα διοξειδίου του άνθρακα, ελάχιστο κόστος και μεγαλύτερο χρόνο ζωής από τις συμβατικές μεθόδους καθώς μέσα από το κύκλο ζωής των βακτηρίων, ο τεχνητός ακτόλιθος συντηρείται χωρίς να καταστρέφεται» αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο υποψήφιος διδάκτορας Γιάννης Σαΐτης.

  Η μέθοδος συνεχίζει ακόμα να εξελίσσεται και να βελτιώνεται και φαίνεται να είναι πολλά υποσχόμενη, καθώς συνδέεται άμεσα με διεργασίες της φύσης, είναι οικονομική και υποστηρίζει την καλαισθησία του φυσικού τοπίου.

  Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

• Η διάβρωση των ακτών της Ηλείας συνεχίζεται - Πρωτοφανής έκταση του φαινομένου στο Κοτύχι
  σε Επίκαιρα
  

  Με προφανή κίνδυνο για το οικοσύστημα της λιμνοθάλασσας του Κοτυχίου, η διάβρωση της ακτής και συγκεκριμένα της αμμολωρίδας συνεχίζεται από την θάλασσα.

  Όπως έκαναν γνωστό οι κάτοικοι της Αρετής, στο δρόμο προς τις εγκαταστάσεις της “Κοτύχι ΑΕ” η θάλασσα “κατάπιε” σημαντικό τμήμα της ακτής και αν δεν ληφθούν μέτρα θα υπάρξει σοβαρό πρόβλημα.

  “Πρωτοφανής διάβρωση της ακτής σημειώθηκε πριν λίγες μέρες στην παραλία της Αρετής και συγκεκριμένα στο δρόμο προς τις εγκαταστάσεις της δημοτικής συνεταιριστικής ιχθυοτροφικής εταιρίας ΚΟΤΥΧΙ ΑΕ.
  Ο πρόεδρος της Τ.Κ. Αρετής, Περικλής Δρακιάς κρούει τον κώδωνα του κίνδυνου αφού η διάβρωση είναι πρωτοφανής στα χρονικά ενώ ο δρόμος είναι κυριολεκτικά ''βομβαρδισμένος'' δυσκολεύοντας την πρόσβαση εργαζόμενων και επισκεπτών Στο Εθνικό Πάρκο Κοτυχίου.
  Κάτι πρέπει να γίνει άμεσα!!!!” σημειώνουν οι κάτοικοι της περιοχής στην ανακοίνωση.

  Πριν λίγες ημέρες το ilialive.gr ανέδειξε με ρεπορτάζ του την εκτεταμένη διάβρωση της ακτής στη Σπιάντζα όπου σε κάποια σημεία η θάλασσα εξαφάνισε πάνω από πέντε μέτρα πλάτους ακτής. Αν το φαινόμενο συνεχιστεί με αυτό το ρυθμό τα προβλήματα θα είναι αρκετά μεγάλα και ίσως να μη μπορούν να αντιμετωπιστούν εύκολα.

  

  

  

  

  

  

• Σπιάντζα: Σαρώνει η διάβρωση των ακτών - Πάνω από πέντε μέτρα κατάπιε η θάλασσα αυτό το χειμώνα
  σε Επίκαιρα
  

  Η διάβρωση των ακτών προχωρά ίσως και πιο γρήγορα από ότι φανταζόμαστε. Στην περιοχή της Σπιάντζας, μια ζώνη που το φαινόμενο είναι έντονο και λόγω της κατάστασης που διαμορφώνεται από τις εκβολές του ποταμού Αλφειού που επηρεάζουν εκατέρωθεν τις πλευρές.

  Οι επιστήμονες τα τελευταία χρόνια είχαν επισημάνει πως οι περιοχές των ακτών που βρίσκονται κοντά στις εκβολές, στο δέλτα ποταμών είναι περισσότερο ευάλωτες στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και τη διάβρωση. Τα τελευταία χρόνια - με απλά λόγια - παρακολουθούμε την θάλασσα να “καταπίνει” αρκετά μέτρα ακτής κάθε χρόνο και στην περίπτωση της Σπιάντζας και ότι αυθαίρετα δομήθηκε και βρίσκεται εκεί.

  Έτσι αρκετές “σειρές” με σπίτια χάθηκαν από τα μανιασμένα κύματα που ισοπέδωσαν μεγάλες κατασκευές και πλέον τα μπάζα αποτελούν τμήμα της θάλασσας. Οι έρευνες συγκρίνουν τα δεδομένα του παρελθόντος και φαίνεται ξεκάθαρα πως οι παραλίες χάνονται καθώς η θάλασσα επιστρέφει εκεί που βρισκόταν πριν από πάρα πολλά χρόνια.

  Στην Ηλεία το δέλτα του Αλφειού είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Τις τελευταίες ημέρες η παραλία της “Γυφτοπάνενας” έχασε τουλάχιστον πέντε μέτρα, από εκεί που “έσκαγε” συνήθως το κύμα το χειμώνα. Έτσι και πάλι η θάλασσα “κατάπιε” μισογκρεμισμένα σπίτια, ενώ άρχισε να παρασύρει και άλλα, καθώς και τμήμα της ασφάλτου του κεντρικού δρόμου. Είναι πολύ πιθανό μέσα στο χειμώνα που διανύουμε να χαθούν κι άλλα μέτρα. Να σημειώσουμε πως οι εκβολές του Αλφειού από το 1945 έως σήμερα έχουν “οπισθοχωρήσει” περίπου 400 μέτρα. Αν αναλογιστούμε πως σε περίπου 75 χρόνια χάθηκαν 400 μέτρα, καταλαβαίνουμε πως τα πέντε μέτρα που έχουν χαθεί μόνο φέτος μαρτυρούν πως ο ρυθμός της διάβρωσης της ακτής έχει αυξηθεί ανησυχητικά.