Σχετικά Άρθρα

• Ποιες είναι οι νέες εκτιμήσεις για την τιμή του λαδιού
  σε Γεωργία
  

  Συγκρατημένη αισιοδοξία αποπνέουν οι εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη φετινή παραγωγή του ελαιόλαδου στις χώρες-παραγωγούς, με ό,τι συνεπάγεται αυτό και για την τιμή του.

  Το ότι το ελαιόλαδο έχει γίνει είδος πολυτελείας για τους πολλούς δεν είναι μυστικό. Αρκεί να αναζητήσει κανείς τη διαμόρφωση των τιμών του στο ράφι, από το ξέσπασμα της κρίσης ως σήμερα. Πρακτικά μιλάμε για υπερδιπλάσια τιμή από τον Ιανουάριο του 2021 ως σήμερα.

  Όπως επισημαίνει στις Φθινοπωρινές της Προβλέψεις η Κομισιόν, οι τιμές παραγωγού έφθασαν σε πρωτοφανή υψηλά επίπεδα το 2023/24, μετά από δύο σεζόν με ιστορικά χαμηλά επίπεδα παραγωγής ελαιόλαδου στην ΕΕ. Κορυφώθηκαν τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, με τις μέσες τιμές στην Ισπανία -που είναι η μεγαλύτερη παραγωγός στην Ευρώπη- να φτάνουν τα 903 ευρώ/100 kg, για το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο.

  Έκτοτε, οι τιμές βρίσκονται σε ελαφρά πτωτική πορεία, καθώς οι προσδοκίες για μια καλύτερη σεζόν 2024/25 παγιώνονται. Ωστόσο, οι τιμές αυτές εξακολουθούν να είναι περίπου διπλάσιες του μέσου όρου της πενταετίας.

  Οι προβλέψεις για το ελαιόλαδο

  

  Η φετινή παραγωγή

  Η παραγωγή ελαιόλαδου στην ΕΕ αναμένεται να ανακάμψει περαιτέρω το 2024/25, εκτός εάν εμφανιστούν ακραίες καιρικές συνθήκες τους επόμενους μήνες, με κινητήρια δύναμη την ανάκαμψη της παραγωγής στην Ισπανία (σε περίπου 1,3 εκατ. τόνους, +50% και 65% μερίδιο), αλλά και στην Ελλάδα και στην Πορτογαλία. Αντίθετα, η Ιταλία ενδέχεται να έχει χαμηλότερη παραγωγή ακόμα και σε σχέση με πέρσι, μετά την ξηρασία και τους καύσωνες στο νότο. Συνολικά, η παραγωγή ελαιόλαδου στην ΕΕ αναμένεται να φθάσει τους 2 εκατ. τόνους (+32% σε ετήσια βάση) και να προκαλέσει μείωση των τιμών, οδηγώντας σταδιακά σε ανάκαμψη της κατανάλωσης (+7%), ανάλογα με το ρυθμό μεταβίβασης των τιμών στους καταναλωτές.

  Όπως τονίζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η κύρια αβεβαιότητα για το 2024/25 είναι το πόσο γρήγορα οι τιμές θα προσαρμοστούν στην αυξημένη διαθεσιμότητα και πώς θα αντιδράσουν οι καταναλωτές μετά την αλλαγή των καταναλωτικών συνηθειών τους λόγω των υψηλών τιμών. Είναι ενδεικτικό ότι ενώ η μέση ετήσια κατά κεφαλήν κατανάλωση ήταν σχεδόν 9,5 κιλά πριν από την πληθωριστική κρίση, την περίοδο 2023/2024 έπεσε στα 7,2 κιλά.

  Στα καθ’ ημάς, οι παραγωγοί παραμένουν συγκρατημένοι, καθώς πολλά θα κριθούν τις επόμενες ημέρες, με βασικό ζητούμενο τη βροχή. Αν και η παραγωγή αναμένεται μεγαλύτερη από πέρσι (το πιθανότερο είναι ότι δεν θα επιβεβαιωθούν οι αρχικές προβλέψεις/προσδοκίες για 200.000 τόνους), οι ελαιοπαραγωγοί σημειώνουν ότι ο αφυδατωμένος καρπός θα δώσει μικρότερη ποσότητα και χαμηλότερη ποιότητα ελαιόλαδου. Σε κάθε περίπτωση, το ζητούμενο για τους καταναλωτές είναι να δουν στο ράφι τιμές κάτω από τα 10 ευρώ τους επόμενους μήνες.

  Η «μάχη» στο χωράφι

  

  Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μάχη του πληθωρισμού για τα νοικοκυριά θα κριθεί εν πολλοίς στο πεδίο των τροφίμων. Αν και το κύμα των αυξήσεων έχει ανακοπεί, καταγράφονται επίμονες ανατιμήσεις τόσο σε νωπά όσο και σε συσκευασμένα είδη διατροφής. Με αυτό το δεδομένο, η διακύμανση των διεθνών τιμών σε βασικά αγροτικά προϊόντα, που επηρεάζουν τη βιομηχανία τροφίμων, είναι κρίσιμη. Στη ζάχαρη, για παράδειγμα, η ενισχυμένη προσφορά (παραγωγή και αποθέματα), σε σχέση με τη ζήτηση, αναμένεται να πιέσει την τιμή της. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ανάλυση της Τράπεζας Πειραιώς, οι παράγοντες αυτοί δεν έχουν ενσωματωθεί ακόμα στην τιμή, καθώς φαίνεται να κυριαρχούν οι ανησυχίες της αγοράς για το ενδεχόμενο ύπαρξης δυσμενών καιρικών συνθηκών στη Βραζιλία (εμφάνιση La Niña). Η εκτίμηση είναι, μάλιστα, ότι η θετική δυναμική στην τιμή της ζάχαρης πιθανά να παραμείνει βραχυπρόθεσμα. Το σιτάρι έκανε ένα “άλμα” από τα τέλη Αυγούστου, τον τελευταίο μήνα “χάνει” γύρω στο 1,5%, αλλά παραμένει 2% ψηλότερα από τα περσινά επίπεδα, χωρίς φυσικά να προσεγγίζει καν στα ιλιγγιώδη ύψη της περιόδου 2022/2023. Οι ανησυχίες σχετικά με τη συρρίκνωση της προσφοράς και το γεωπολιτικό ρίσκο παραμένουν, όμως, στο επίκεντρο, με τις εκτιμήσεις της αγοράς να κάνουν λόγο για πιθανή συνέχιση ενίσχυσης των τιμών.

  Πηγή: Ιefimerida.gr

• ΚΕΟΣΟΕ: Πρόσθετα διοικητικά κόστη για τα κρασιά στην αγγλική αγορά
  σε Γεωργία
  

  Στις 30 Οκτωβρίου, με την ευκαιρία της παρουσίασης του φθινοπωρινού Finance Act, η βρετανική κυβέρνηση ενδέχεται να αποφασίσει να παρατείνει το μορατόριουμ στο φορολογικό σύστημα μετά το Brexit που αποφασίστηκε από τους προκατόχους της. Στο μεταξύ, οι μεγάλοι έμποροι λιανικής προειδοποιούν τους πελάτες τους για τους μεγάλους κινδύνους που ενυπάρχουν σε αυτό το σύστημα, δηλώνει με σημερινή ανακοίνωσή της η ΚΕΟΣΟΕ.

  Τον Αύγουστο του 2023, τέθηκε σε ισχύ μια νέα μέθοδος υπολογισμού του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα αλκοολούχα ποτά, οδηγώντας στη μεγαλύτερη αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στη Βρετανία εδώ και 50 χρόνια. Για να εξομαλύνει τον αντίκτυπο αυτού του μέτρου από τις σοβαρές συνέπειες, η κυβέρνηση εκείνη την εποχή έθεσε σε εφαρμογή μια μεταβατική περίοδο, που λήγει την 1η Φεβρουαρίου.

  Από την ημερομηνία αυτή και πέρα, το μεμονωμένο εύρος από 11,5% έως 14,5% αλκοόλ – όπου όλα τα κρασιά φορολογούνται με τον συντελεστή που ισχύει για κρασιά αλκοολικού βαθμού 12,5%, δηλαδή με 2,67 £ ή 3,20 ευρώ ανά φιάλη – θα αντικατασταθεί με αυξήσεις ανά 0,1%/ανά βαθμό αλκοόλ. Εάν τα κρασιά αλκοολικού βαθμού 12% φορολογούνται με 2,56 £ ανά φιάλη, ποσό πιο συμφέρον από ό,τι σήμερα, στα 12,7% vol, ενώ ο φόρος αυξάνεται σε 2,71 £ ή 3,09 £ για ένα κρασί που περιέχει 14,5% vol, σύμφωνα με το Wine & Spirit Trade Association που εκπροσωπεί περισσότερους από 300 παραγωγούς, εισαγωγείς, εμπόρους και μεταφορείς κρασιών και οινοπνευματωδών ποτών.

  Δημοσιονομική και διοικητική επιβάρυνση

  Αυτή δεν είναι η μόνη συνέπεια αυτού του μέτρου. Όχι μόνο απλούστευση του φορολογικού συστήματος δεν υπάρχει, όπως ισχυρίστηκε η προηγούμενη κυβέρνηση, αλλά βρετανικές εταιρείες επισημαίνουν σημαντική διοικητική επιβάρυνση που συνδέεται με τα 30 φορολογικά κλιμάκια που δυνητικά επηρεάζουν τα κρασιά μεταξύ 11,5% και 14,5% αλκοόλ. Σε επιστολή προς τους πελάτες της, η βρετανική εταιρεία λιανικής Majestic (περισσότερα από 200 σημεία πώλησης) εκτιμά ότι «εταιρείες όπως η δική μας θα πρέπει να κάνουν εξαψήφιες επενδύσεις μόνο και μόνο για να αναπτύξουν συστήματα ικανά να διαχειρίζονται αυτή τη νέα προσέγγιση. Συνέπεια: τα ποσά αυτά πρέπει απαραίτητα να επιβαρύνουν τις τιμές των κρασιών στο στάδιο της λιανικής πώλησης. Επιπλέον, οι τιμές θα διαφέρουν ανάλογα με τον τρύγο, διότι οποιαδήποτε αλλαγή στον αλκοολικό τίτλο ενός κρασιού – που προκαλείται για παράδειγμα από τις κλιματικές συνθήκες της χρονιάς – θα συνοδεύεται από αύξηση ή μείωση των ειδικών φόρων κατανάλωσης». Τέλος, η Majestic αναμένει μια αποδέσμευση ορισμένων παραγωγών από τη βρετανική αγορά λόγω της δυσκινησίας του νέου συστήματος: «Τα μικρά κτήματα που παράγουν υπέροχα κρασιά αναμφίβολα δεν θα τροποποιήσουν τα συστήματα που υπάρχουν για γενιές, ώστε να προσαρμοστούν μόνο στη βρετανική αγορά».

  Μεγάλη πτώση των φορολογικών εσόδων

  Μαζί με τη Majestic συντάσσονται κορυφαίοι εισαγωγείς και έμποροι όπως οι Laithwaites, The Wine Society και Cambridge Wine Merchants. Ένωσαν τις δυνάμεις τους για να ξεκινήσουν μια εκστρατεία ενημέρωσης στις αρχές Οκτωβρίου με σκοπό να προειδοποιήσουν τους πελάτες τους για μελλοντικές εξελίξεις και να τους παροτρύνουν να επικοινωνήσουν με τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους τους, ώστε η κυβέρνηση να αλλάξει πορεία και, τουλάχιστον, να διατηρήσει το μορατόριουμ.

  Οι βρετανοί επαγγελματίες προβάλλουν ένα ισχυρό επιχείρημα: «Μεταξύ Σεπτεμβρίου 2023 και Αυγούστου 2024, τα στοιχεία της Φορολογικής και Τελωνειακής Υπηρεσίας δείχνουν ότι τα έσοδα από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στο αλκοόλ μειώθηκαν συνολικά κατά 1,3 δισεκατομμύρια λίρες (1,55 δισεκατομμύρια ευρώ) από το ένα έτος στο άλλο. Η πτώση μόνο για τα κρασιά ανέρχεται σε 238 εκατομμύρια £ (284 εκατομμύρια ευρώ). Αυτό συνέβη, μετά από «αύξηση άνω του 10% στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης στα οινοπνευματώδη και τις μπύρες και τουλάχιστον 20% για τα περισσότερα κρασιά», σημειώνει η WSTA. Και σημειώνει ότι «προς το παρόν, η νέα κυβέρνηση δεν έχει δώσει καμία ένδειξη για την πρόθεσή της να διατηρήσει οριστικά τη μείωση».

  Πηγή: Etheas.gr

• Έκλεψαν 600 κιλά λάδι από ελαιοτριβείο στο Αιτωλικό - Έρευνα για τον εντοπισμό των δραστών
  σε Επίκαιρα
  

  Μεγάλη κλοπή σημειώθηκε σε ελαιοτριβείο στην ευρύτερη περιοχή του Αιτωλικού, όπου άγνωστοι δράστες αφαίρεσαν 600 κιλά ελαιόλαδου.

  Σύμφωνα με πληροφορίες του messolonghivoice.gr, οι δράστες εισέβαλαν στην αποθήκη του ελαιοτριβείου και κατάφεραν να αποσπάσουν το ελαιόλαδο, το οποίο βρισκόταν αποθηκευμένο σε μεγάλες κάδες.

  Η αξία του κλεμμένου ελαιόλαδου εκτιμάται σε περίπου 5.000 ευρώ, ενώ το περιστατικό σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, συνέβη στο διάστημα από τις 19 έως τις 21 Οκτωβρίου 2024.

  Οι αρχές διεξάγουν έρευνες για τον εντοπισμό των δραστών, με την τοπική κοινωνία να εκφράζει έντονη ανησυχία.

  Πηγή: Iefimerida.gr

• Παρεμβάσεις για το ελαιόλαδο από το Δήμαρχο Ανδρίτσαινας-Κρεστένων προς εμπλεκόμενα  κυβερνητικά στελέχη στην Αρχ. Ολυμπία
  σε Αυτοδιοίκηση
  

  Ζήτησε να υπάρξουν ενισχύσεις για τη μεγάλη μείωση της παραγωγής εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής

  Οι δυσμενείς επιπτώσεις που έχει η κλιματική αλλαγή στην παραγωγή ελαιολάδου στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Ανδρίτσαινας-Κρεστένων, βρέθηκαν στο επίκεντρο των συναντήσεων που είχε με αρμόδια κυβερνητικά στελέχη ο Δήμαρχος κ. Σάκης Μπαλιούκος, στα πλαίσια του Olympia Forum που διεξήχθη στην Αρχ. Ολυμπία.

  Το σημαντικό αυτό ζήτημα ο κ. Μπαλιούκος έθεσε στον Υπουργό Εσωτερικών κ.Θεόδ. Λιβάνιο, στον Υφυπ. Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, κ. Χρ. Τριαντόπουλο καθώς και στον Υφυπουργό στον Πρωθυπουργό κ. Αθαν. Κοντογεώργη, ζητώντας τη λήψη άμεσων μέτρων για την οικονομική ανακούφιση των πληγέντων παραγωγών.

  Για το συγκεκριμένο θέμα εξάλλου αναφορά έγινε και στην πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, όπου ο Δήμαρχος Ανδρίτσαινας-Κρεστένων δήλωσε πως υπάρχει μέριμνα από το Δήμο με παρεμβάσεις προς τους εμπλεκόμενους φορείς, προκειμένου να βρεθούν λύσεις στο πρόβλημα που δημιούργησε η κλιματική κρίση στις καλλιέργειες.

  Μέριμνα για οικονομική ενίσχυση

  Στα πλαίσια των συναντήσεων με τους κυβερνητικούς παράγοντες ο κ. Μπαλιούκος ζήτησε να ληφθεί μέριμνα για την οικονομική ενίσχυση των ελαιοπαραγωγών στο Δήμο, οι οποίοι επί το πλείστον βασίζουν το εισόδημά τους αποκλειστικά στο λάδι, η παραγωγή του οποίου αναμένεται φέτος να μειωθεί σημαντικά εξαιτίας του πρωτοφανούς καύσωνα του καλοκαιριού, καθώς και της ανομβρίας που επικράτησε εν συνεχεία σε όλες σχεδόν τις περιοχές.

  «Παρά τις αρχικές εκτιμήσεις για μία καλή ελαιοπαραγωγική χρονιά, οι επιπτώσεις εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής και της ανομβρίας θα δημιουργήσουν έντονο οικονομικό πρόβλημα στους κατοίκους, οι οποίοι στη μεγάλη πλειοψηφία τους είναι παραγωγοί λαδιού. Συγχρόνως λόγω των συνεχιζόμενων ακραίων καιρικών συνθηκών, σε κίνδυνο βρίσκεται και το φυτικό κεφάλαιο, όπου η καταστροφή είναι εμφανής σε πολλά λιοστάσια, με ότι αυτό συνεπάγεται για τους ελαιοπαραγωγούς και το μέλλον τους, σε μια περιοχή που έχει ήδη πληγεί σε τεράστιο βαθμό από τις πυρκαγιές του 2007» είπε χαρακτηριστικά ο Δήμαρχος Ανδρίτσαινας-Κρεστένων.

  Στη συνάντηση με τον Υφυπουργό Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας κ. Χρ. Τριαντόπουλο ο κ. Μπαλιούκος εξέφρασε την ανάγκη για τη χορήγηση ενισχύσεων στους πληγέντες ελαιοπαραγωγούς, λαμβάνοντας την απάντηση ότι για το συγκεκριμένο θέμα θα υπάρξουν εξελίξεις κατά το προσεχές χρονικό διάστημα και ειδικότερα στα μέσα του μηνός Δεκεμβρίου.

  (Δελτίο Τύπου)

• Οι «ελαιοπαραγωγοί του τενεκέ» προετοιμάζονται για τη φετινή σοδειά
  σε Γεωργία
  

  Πολύ καλύτερη από πέρσι αλλά σε χαμηλότερα από τα παραδοσιακά μεγάλα επίπεδα λόγω των καιρικών συνθηκών, προβλέπεται να είναι και φέτος η παραγωγή ελαιόλαδου. Παρόλο που οι τιμές θα παραμείνουν υψηλές, στην Αργολίδα - όπου είναι πλειοψηφία οι μικροί παραγωγοί του λεγόμενου «τενεκέ» που μεταπωλούν λάδι σε εμπόρους - θεωρούν ότι δύσκολα θα καλύψουν και φέτος το κόστος, πολύ περισσότερο να τους αφήσει κέρδος όπως τις παλιές καλές εποχές.
  Καταγράψαμε σε ένα τηλεοπτικό οδοιπορικό στα Χρονέϊκα Αργολίδας, τις προσδοκίες μιας πολυμελούς οικογένειας που ζει αποκλειστικά από την παραγωγή ελαιόλαδού. Της οικογένειας Χρόνη. Πώς φροντίζουν όλο το χρόνο τα δέντρα τους, ποια τα μεγαλύτερα προβλήματα τους, τι σοδειά περιμένουν και πώς αντιμετωπίζουν το κόστος παραγωγής, είναι τα ερωτήματα στα οποία αναζητήσαμε απαντήσεις. Παράλληλα, επισκεφτήκαμε για το ΑΠΕ-ΜΠΕ ένα ελαιοτριβείο στο Λυγουριό κοντά στο θέατρο της Επιδαύρου, καθώς μέχρι το τέλος Οκτωβρίου θα έχει ξεκινήσει το μάζεμα και οι ελαιοπαραγωγοί της γύρω περιοχής θα το επισκέπτονται μαζικά.

  Τα ¦«λιόδεντρα» προέκταση της αυλής μας

  Η Αγγελική Χρόνη είναι εκπαιδευτικός αλλά τον Οκτώβριο παίρνει άδεια για να δουλέψει με τα άλλα 5 μέλη της οικογένειαςστα χωράφια για να μαζέψουν ελιές και να τις οδηγήσουν στο ελαιοτριβείο. Έχουν αρκετές ρίζες και παράγουν συνήθως αρκετά μεγάλες ποσότητες ελαιόλαδου και με τα έσοδα ζει η οικογένεια όλο το χρόνο.

  Θεωρούν τα χωράφια τους με τα λιόδεντρα, όπως μας λέει χαρακτηριστικά, ως «προέκταση της αυλής του σπιτιού της».

  «Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ερχόμαστε εδώ σε αυτά τα χωράφια και φροντίζουμε τα δέντρα με διαφορετικό τρόπο ανάλογα την εποχή. Και φέτος θα ξεκινήσουμε να μαζεύουμε από τέλος Οκτωβρίου γιατί είναι αραιός ο καρπός και για να μην τον χάσουμε από την ωρίμανση του θα ξεκινήσουμε από το τέλος Οκτωβρίου. Η οικογένεια η δική μου έχει επιλέξει πάντα τον παραδοσιακό τρόπο χωρίς τη χρήση μηχανημάτων. Για την ώρα μπορούμε και τα πέντε μέλη της οικογένειας να συμμετέχουμε σε αυτό, άρα υπάρχει ένα κέρδος από τα εργατικά».

  Το πρόγραμμα της οικογένειας όταν ξεκινάει το μάζεμα είναι λιτό και απέριττο

  «Από τις 7 το πρωί είμαστε στα χωράφια και τελειώνουμε με τη δύση του ήλιου», μας λέει η Αγγελική Χρόνη. Η δουλειά όμως, με τα λιόδεντρα δεν περιορίζεται μόνο τις ημέρες της συγκομιδής. Γίνεται καθ΄ όλη τη διάρκεια του έτους. Οι ελιές χρειάζονται φροντίδα
  «Τους πρώτους δύο μήνες του χρόνου Ιανουάριο και Φεβρουάριο, γίνεται χοντρό και ψιλό καθάρισμα. Με το βενζινοπρίονο κόβουμε τις χοντρές κλάρες, και με μικρό ψαλίδι καθαρίζουμε μέσα τα κλαδιά. Τα χορτάρια βέβαια καθαρίζονται ανά δίμηνο τρίμηνο με το χορτοκοπτικό και λίγο πριν την συγκομιδή καθαρίζουμε τον κορμό από τα λεγόμενα αγριλίδια».
  Ρωτάμε την Αγγελική Χρόνη αν χρησιμοποιούν φυτοφάρμακα. «Προσπαθούμε όσο γίνεται λιγότερα. Για το δάκο κάποιες φορές γίνεται και ομαδική δακοκτονία με τη συμβολή συνεργείων του Δήμου. Το λίπασμα είναι απαραίτητο».

  Αυξημένο το κόστος παραγωγής

  Λιπάσματα εργατικά και φάρμακα είναι ιδιαίτερα ακριβά κάτι που μειώνει το κέρδος των ελαιοπαραγωγών οικογενειακής διάστασης. Μιλάμε με τον πατέρα της οικογένειας Θανάση Χρόνη.
  «Δύσκολα θα έχουμε αναγκαίο κέρδος και φέτος, αφού ήδη λιπάσματα, εφόδια, φυτοφάρμακα έχουν αυξηθεί. Μην ξεχνάτε το λάδι είχε χαμηλές τιμές. Οι ελαιοπαραγωγοί τώρα πουλάμε τον τενεκέ που λέμε ή το δίνουμε στον έμπορο που το επεξεργάζεται και το μεταπουλά σε μεγαλύτερο έμπορο».
  Σήμερα, οι τιμές που αναμένονται για τους μικρούς παραγωγούς θα κυμανθούν γύρω στα 7-8 ευρώ το λίτρο, αυξημένο από παλιά, αλλά όχι τόσο για να μην έχουν παθητικό κάποιοι λόγω της μικρότερης παραγωγής σε σχέση με παλαιότερα χρόνια.

  Υψηλές τιμές για τον καταναλωτή

  Πάντως, οι τιμές για τον καταναλωτή μπορεί να μειωθούν λίγο αλλά θα παραμείνουν ακριβές στο ράφι, προβλέπουν οι πιο μεγάλες επιχειρήσεις που κάνουν και εξαγωγές όπως το ελαιοτριβείο Μελά στο Λυγουριό, το χωριό κοντά στο θέατρο της Επιδαύρου. Την ημέρα που το επισκεφτήκαμε μάλιστα, η διευθύντρια Αναστασία Μελά έκανε ξενάγηση σε μια ομάδα Γάλλων τουριστών που ήρθαν να αγοράσουν τυποποιημένο παρθένο ελαιόλαδο και παράγωγα προϊόντα.
  «Οι επιπτώσεις στον καταναλωτή από τις πιο μικρές ποσότητες θα παραμείνει υψηλή. Παλαιότερα αγόραζαν ποσότητες για κατανάλωση όλο το χρόνο, τώρα συνηθίζουν να αγοράζουν για τις καθημερινές τους ανάγκες» λέει η κυρία Μελά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
  Σε ολόκληρη την Πελοπόννησο πάντως, ευελπιστούν ότι φέτος θα είναι μεγαλύτερη η παραγωγή, καθώς έσωσε την κατάσταση η βροχόπτωση και θα αποφευχθούν και τα φαινόμενα μαζικών κλοπών σε αποθέματα όπως είχαν εκδηλωθεί πέρσι.

  Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

• Ελαιόλαδο: Το «στοίχημα» για την πορεία της τιμής του τη νέα χρονιά
  σε Γεωργία
  

  Η πορεία της νέας ελαιοκομικής περιόδου, η οποία σύμφωνα με τις εκτιμήσεις έως τώρα εμφανίζει βελτιωμένη εικόνα σε σχέση με πέρσι, αναμένεται να παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της τιμής του ελαιολάδου που θα δουν στα ράφια οι καταναλωτές από τη νέα χρονιά.

  Προς το παρόν, πάντως, το ελαιόλαδο συνεχίζει να οδηγεί την κούρσα της ακρίβειας, με την τιμή του να είναι αυξημένη κατά 38,9% σε ετήσια βάση, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τον Σεπτέμβριο, απόρροια της σημαντικά μειωμένης παραγωγής της προηγούμενης χρονιάς, τόσο στη χώρα μας όσο και σε Ισπανία και Ιταλία που αποτελούν τους κυριότερους προμηθευτές του προϊόντος στη διεθνή αγορά.

  Η κλιματική κρίση και οι επιπτώσεις της στην αγροτική παραγωγή γενικότερα, συνεχίζει την ίδια στιγμή να αποτελεί έναν αστάθμητο παράγοντα, που όπως έχει φανεί ειδικά τα τελευταία χρόνια, μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα επηρεάζοντας με καθοριστικό τρόπο την πορεία των τιμών στα τρόφιμα. Παράλληλα, ως προς τη διαμόρφωση της τιμής, από την πλευρά των παραγωγών επισημαίνονται ζητήματα που σχετίζονται με το κόστος παραγωγής, την έλλειψη εργατικών χεριών αλλά και όλη τη διαδρομή που ακολουθεί το προϊόν μέχρι να φτάσει στον τελικό καταναλωτή.

  «Καλύτερη χρονιά σε Ελλάδα και Ισπανία»

  Με βάση τη σημερινή εικόνα πάντως, ο Γενικός Διευθυντής του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Τυποποιήσεως Ελαιολάδου, Γιώργος Οικονόμου, μιλώντας στο CNN Greece εκφράζει την εκτίμηση πως η φετινή, θα είναι μία καλή χρονιά για ελαιόλαδο, από άποψη συγκομιδής και για την Ελλάδα αλλά και για την Ισπανία. Σύμφωνα με τον κ. Οικονόμου, η φετινή ελαιοκομική παραγωγή εκτιμάται πως θα ανέλθει στους 230.000 τόνους έναντι 150.000 τόνων την περσινή περίοδο στη χώρα μας ενώ στην Ισπανία, στο 1,3 εκατ. τόνους έναντι 750.000 πέρσι.

  Η εικόνα αυτή, σύμφωνα με τον ίδιο, αναμένεται να αποτυπωθεί και στις τιμές παραγωγού «που διαμορφώνονται βάσει προσφοράς και ζήτησης». Σε ό,τι αφορά τους καταναλωτές, η οποία αλλαγή επέλθει στην τιμή του ελαιολάδου στα ράφια, αναμένεται φανεί από τις αρχές του νέου έτους σταδιακά, ανάλογα και με τα διαθέσιμα αποθέματα, τα οποία, όπως επισημαίνει, «αυτή τη στιγμή δεν είναι μεγάλα».

  Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ρεθύμνου Γιάννης Γλεντζάκης εξηγεί στο CNN Greece πως με βάση τα πρώτα δείγματα η φετινή παραγωγή χαρακτηρίζεται ως μέτρια αλλά βελτιωμένη σε σχέση με πέρσι, με καλές αποδόσεις και ποιότητα της πρώτης ύλης. Υπογραμμίζει πάντως ως τεράστιο πρόβλημα την έλλειψη βροχοπτώσεων, επισημαίνοντας τον κίνδυνο να υποστούν ζημιές λόγω ξηρασίας, τα ελαιόδεντρα κυρίως στο ανατολικό τμήμα του νησιού.

  Πηγή: In.gr
• Διεθνής Οργανισμός Αμπέλου και Οίνου: Παγκόσμια η κρίση στο κρασί
  σε Γεωργία
  

  Κοινό ανακοινωθέν 37 υπουργών Γεωργίας και πρέσβεων σε συνάντηση για τα 100 χρόνια του Διεθνή Οργανισμού Αμπέλου και Οίνου

  Η μείωση της κατανάλωσης κρασιού σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή και τις γεωπολιτικές εντάσεις οδήγησαν τους εκπροσώπους του 75% των αμπελώνων του κόσμου, που συμμετείχαν σε συνάντηση για τα 100 χρόνια του Διεθνή Οργανισμού Αμπέλου και Οίνου, να διαμορφώσουν σχέδιο δράσης για τη… σωτηρία του αμπελοοινικού κλάδου.

  Συγκεντρώνοντας 37 από τα 50 μέλη του στο παλάτι των Δουκών της Βουργουνδίας στη Ντιζόν, ο Διεθνής Οργανισμός Αμπέλου και Οίνου (OIV) διοργάνωσε για δεύτερη φορά στην αιωνόβια ιστορία του μια υπουργική διάσκεψη (η πρώτη χρονολογείται από το 1932). Στη συνάντηση που συμμετείχαν 17 υπουργοί, 5 γραμματείς και 6 πρεσβευτές στη Salle des Estates της Βουργουνδίας, η διάσκεψη υψηλού επιπέδου κατέληξε σε κοινή δήλωση για την εκατονταετηρίδα του OIV (ιδρύθηκε στις 29 Νοεμβρίου 1924).

  «Αυτή η δήλωση είναι ένα ιστορικό βήμα προς τα εμπρός για τη στήριξη της αμπελουργίας και του κρασιού σε μια κρίσιμη στιγμή της ιστορίας τους» ανέφερε ο John Barker, διευθυντής του OIV, σε συνέντευξη Τύπου, επισημαίνοντας ότι οι εκπρόσωποι των κυβερνήσεων «έχουν λάβει υπόψη τα βασικά στοιχεία για τον κλάδο: βιώσιμη ανάπτυξη και κλιματική αλλαγή, αλλαγές στην κατανάλωση, αβέβαιο περιβάλλον για το διεθνές εμπόριο, ανάγκη για πολιτιστική ενίσχυση του κλάδου».

  Η κρίση είναι ορατή από την τάση «μείωσης της επιφάνειας των αμπελώνων στον κόσμο, καθώς και της ακανόνιστης, ακόμη και μειούμενης, παραγωγής τα τελευταία χρόνια»

  Οι 37 υπογράφουσες οινοπαραγωγές χώρες (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα) σημειώνουν πρώτα τις εμπορικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο παγκόσμιος αμπελώνας (ο OIV αντιπροσωπεύει το 75% της παγκόσμιας παραγωγής κρασιού).

  Η μείωση της κατανάλωσης του κρασιού «είναι ένα γεγονός που δεν αφορά αποκλειστικά τη Γαλλία», αλλά «επηρεάζει όλες τις οινοπαραγωγικές χώρες» σχολιάζει σε συνέντευξη Τύπου η υπουργός Γεωργίας Annie Genevard. Στη δήλωση αναφέρεται ότι, η κρίση είναι ορατή από την τάση «μείωσης της επιφάνειας των αμπελώνων στον κόσμο, καθώς και της ακανόνιστης, ακόμη και μειούμενης, παραγωγής τα τελευταία χρόνια», με την μείωση της κατανάλωσης να εξηγείται από την «εξέλιξη των προτύπων κατανάλωσης κρασιού [με] την εξέλιξη της κοινωνίας, από το αβέβαιο διεθνές περιβάλλον, από τη δημογραφική εξέλιξη και την ανάπτυξη νέων τάσεων κατανάλωσης, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων, που κατευθύνουν τις προτιμήσεις τους προς νέα προϊόντα», αλλά και από την «επιβράδυνση του διεθνούς εμπορίου κρασιού και την εμμονή αδικαιολόγητων τεχνικών και μη δασμολογικών φραγμών που επηρεάζουν το εμπόριο σε έναν τομέα που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εξαγωγές».

  Κλιματική αλλαγή

  Σε αυτές τις παγκόσμιες κοινωνικοοικονομικές τάσεις προστίθενται οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής που «ενισχύουν τις προκλήσεις που τίθενται» με κινδύνους «που δυσχεραίνουν τη διαχείριση του παραγωγικού δυναμικού», με καιρικές συνθήκες που μπορούν να τροποποιήσουν τις ποικιλίες σταφυλιών και τα χαρακτηριστικά του terroir, χωρίς να ξεχνάμε «μια πιθανή εξέλιξη της γεωγραφίας των υφιστάμενων αμπελουργικών περιοχών μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα» που περιλαμβάνει και την παρακμή των παραδοσιακών αμπελώνων που δεν μπορούν πλέον να παράγουν όπως κατά το παρελθόν (λόγω έλλειψης νερού) , αλλά και την εγκατάσταση νέων αμπελώνων σε πιο βόρειες περιοχές.

  Για να ανταποκριθούν σε αυτές τις διαρθρωτικές και οικονομικές προκλήσεις, οι υπογράφοντες ζητούν να παρασχεθούν τα μέσα για την προσαρμογή της παραγωγής στις αλλαγές της ζήτησης της αγοράς, διασφαλίζοντας παράλληλα ποιοτικές συνθήκες παραγωγής και δίνοντας μεγαλύτερη προσοχή στον καταναλωτή μέσω της ενημέρωσης, της εκπαίδευσης, της κατάρτισης και της ευαισθητοποίησης για τη σημασία της υπεύθυνης κατανάλωσης».

  Διαφορετικός συγχρονισμός και απαντήσεις

  «Ο καθένας θα δώσει την κατάλληλη απάντηση» στους αμπελώνες του, απαντά η Γαλλίδα υπουργός Annie Genevard, επισημαίνοντας ότι «για τη Γαλλία, ο κλάδος επιθυμεί να ανταποκριθεί κυκλικά και δομικά δρώντας σε διαφορετικές χρονικές στιγμές και με διαφορετικές απαντήσεις». Υπολογίζοντας ότι 100.000 εκτάρια είναι πλεονασματικά εδώ και αρκετά χρόνια, η πρώτη φάση μείωσης του παραγωγικού δυναμικού περιλαμβάνει οριστική εκρίζωση στα 4.000 ευρώ/εκτάριο που επικυρώθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και θα χρηματοδοτηθεί από τη Γαλλία με ποσό των 120 εκατ. ευρώ για 30.000 ha. «Λιγότερο από το 4% των γαλλικών αμπελώνων» επισημαίνει η Annie Genevard, η οποία δηλώνει ότι θέλει να «πείσει τη γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επιτρέψει και την προσωρινή εκρίζωση».

  «Προσθέτω ότι δεν μπορούμε να σταματήσουμε σε αυτό», προσθέτει η Annie Genevard, σημειώνοντας ότι «αυτές οι εκριζώσεις, οριστικές ή προσωρινές, δεν πρέπει να μειώσουν τις μελλοντικές δυνατότητες του κλάδου».

  Σημειώνοντας την αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες («η εγκατάλειψη του οικογενειακού μεσημεριανού γεύματος και δείπνου, η μειωμένη κατανάλωση ορισμένων τροφών…»), η υπουργός θέλει «να αποκαταστήσει στις νεότερες γενιές την παράδοση, τον πολιτισμό, τη γνώση και την ευχαρίστηση να μοιράζονται ένα μπουκάλι κρασί. Ένας πολιτισμός που οι πρόγονοί μας είχαν φυσικά το κρασί ως παράδοση και κουλτούρα. Είναι σημαντικό να το μαθαίνουμε», φυσικά «προσέχοντας τη διάσταση της δημόσιας υγείας».

  Μοναδική η θέση των αμπελώνων και του κρασιού

  Στη διακήρυξη κυριαρχεί η ίδια προσέγγιση για τα 37 μέλη του OIV, που θέλουν να «προωθήσουν την παγκόσμια κληρονομιά των αμπελώνων και του κρασιού και τις ιστορικές, πολιτιστικές, ανθρώπινες, κοινωνικές και περιβαλλοντικές πτυχές και να επιβεβαιώσουν τη μοναδική θέση των αμπελώνων και του κρασιού στην παραγωγή και την κατανάλωση χωρών.

  Όσον αφορά την ίδια την παραγωγή κρασιού, η κοινή δήλωση ζητά να υποστηριχθούν «καινοτομίες, φιλόδοξες, ανθεκτικές και βιώσιμες πολιτιστικές και οινολογικές πρακτικές που βελτιώνουν την προσαρμογή και συμβάλλουν στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, καθώς και της βιοποικιλότητας, όπως η διατήρηση και η χρήση διαφοροποιημένων ποικιλιών αμπέλου, ο πειραματισμός με νέες ποικιλίες αμπέλου, η βιώσιμη εντατικοποίηση, οι αγροοικολογικές πρακτικές και άλλες καινοτόμες προσεγγίσεις, καθώς και η αποτελεσματικότερη διαχείριση των υδάτινων πόρων και του εδάφους».

  Να σημειωθεί ότι οι 37 χώρες που υπογράφουν το κοινό ανακοινωθέν είναι: Αλβανία, Γερμανία, Αργεντινή, Αρμενία, Αυστραλία, Αυστρία, Βέλγιο, Βραζιλία, Βουλγαρία, Χιλή, Κύπρος, Κροατία, Ισπανία, Γαλλία, Γεωργία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Ινδία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Μαρόκο, Μολδαβία, Μαυροβούνιο, Νέα Ζηλανδία, Ολλανδία, Περού, Πορτογαλία, Δημοκρατία της Τσεχίας, Ρουμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Σερβία, Σλοβακία, Σλοβενία, Ελβετία, Ουκρανία και Ουρουγουάη.

  Πηγή: In.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Freepik
• Ελαιόλαδο: Νέα απειλή για τους παραγωγούς – Ποιοι κυνηγούν την πίτα των 14 δισ. ευρώ
  σε Γεωργία
  

  Οι μικροί καλλιεργητές ελιάς στην Ισπανία μάχονται για το μέλλον του κλάδου του ελαιολάδου

  Μια νέα απειλή αντιμετωπίζουν οι μικροί καλλιεργητές ελιάς, στο λίκνο της παγκόσμιας παραγωγής ελιολάδου, στη νότια Ισπανία.

  Καθώς η κλιματική αλλαγή καθιστά την ξηρασία όλο και πιο πιθανή σε ολόκληρη τη νότια Ευρώπη, χιλιάδες μικροκαλλιεργητές στην Ανδαλουσία έχουν έρθει αντιμέτωποι με ένα νέο και ταχέως αναπτυσσόμενο «εχθρό», που δεν είναι άλλος από τους ανταγωνιστές μεγαλοαγρότες.

  Στόχος εδώ και καιρό, των «μεγάλων» αγροτών ήταν σύμφωνα με δημοσίευμα του FT, να εισβάλλουν σε μια αγορά στην οποία μέχρι πρότινος κυριαρχούσαν οι μικροκαλλιεργητές, καθώς οι τιμές στο ελαιόλαδο παραμένουν κοντά σε υψηλά επίπεδα ρεκόρ. Πρόκειται άλλωστε για μια βιομηχανία αξίας 14 δισ. ευρώ.

  Η έκταση της γης που αφιερώνεται σε υπερ-εντατικές ελαιοκαλλιέργειες αυξάνεται

  Ειδικότερα, οι «σούπερ εντατικές» επιχειρήσεις προσπαθούν να επωφεληθούν από τις τιμές του ελαιολάδου που παραμένουν κοντά στα υψηλά επίπεδα ρεκόρ που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Διαθέτουν σειρές δέντρων σε πυκνά στοιβαγμένες γραμμές σε επίπεδες εκτάσεις κοντά σε ποτάμια ή δεξαμενές. Αυτό επιτρέπει την άρδευση – κρίσιμη κατά τη διάρκεια της ξηρασίας και κάτι που οι περισσότεροι μικροκαλλιεργητές μπορούν μόνο να ονειρευτούν – και τη συγκομιδή με μηχανήματα. Αυτό σημαίνει χαμηλότερο κόστος, υψηλότερη παραγωγικότητα και μεγαλύτερα κέρδη.

  Επέκταση της ελαιοκαλλιέργειας

  Η έκταση της γης που αφιερώνεται σε υπερ-εντατικές ελαιοκαλλιέργειες αυξάνεται. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχουν επεκταθεί από το πουθενά και αντιπροσωπεύουν το 7% του εδάφους της Ισπανίας για ελιές και το 11% της παραγωγής, σύμφωνα με στοιχεία του κλάδου. Εξαπλώνονται επίσης βόρεια πέρα από την Ανδαλουσία και προσελκύουν κεφάλαια από μεγάλους ομίλους ελαιολάδου όπως η Innoliva και η De Prado.

  Τέτοιου είδους καλλιέργειες, φαίνεται ότι τα πήγαν καλύτερα από τους παραδοσιακούς ελαιώνες κατά τη διάρκεια της ξηρασίας, καθώς υπέστησαν λιγότερο δραστικές μειώσεις στην παραγωγή.

  «Η οικονομική λογική του ελαιολάδου των ορεινών ελαιώνων μειώνεται επειδή η παραγωγικότητα μειώνεται, κυρίως λόγω του προβλήματος του νερού», δήλωσε ο Ignacio Silva, πρόεδρος της Deoleo, η οποία αγοράζει από μικρούς και μεγάλους αγρότες ως ο μεγαλύτερος έμπορος ελαιολάδου στον κόσμο.

  Οι μέγα-ελαιοκαλλιέργειες έχουν επίσης πολλαπλασιαστεί, καθώς οι γαιοκτήμονες, που ανησυχούν για την κλιματική αλλαγή, στρέφονται από τα εσπεριδοειδή, τα δημητριακά και τα ριζώδη λαχανικά στις ελιές, οι οποίες μπορούν να αντιμετωπίσουν το υδατικό στρες καλύτερα από τις περισσότερες άλλες καλλιέργειες.

  Η βιαστική αυτή στροφή στην ενασχόληση με την ελαιοκαλλιέργεια επιταχύνθηκε από τις υψηλές τιμές και την προοπτική για άνοιγμα νέων αγορών. Τα στελέχη της βιομηχανίας φλερτάρουν εκατομμύρια δυνητικούς νέους καταναλωτές εκτός Ισπανίας και Ιταλίας, κυρίως στις ΗΠΑ και τη βόρεια Ευρώπη, όπου πολλά νοικοκυριά εξακολουθούν να βασίζονται σε άλλα μαγειρικά λίπη.

  Οι ελαιοκαλλιέργειες υψηλής πυκνότητας είναι επίσης ελκυστικές για τους επενδυτές στην Ιταλία, τη δεύτερη μεγαλύτερη παραγωγό ελαιολάδου στον κόσμο μετά την Ισπανία. Κεφάλαια εισρέουν από εταιρείες ιδιωτικών κεφαλαίων, όπως η DeA Capital με έδρα το Μιλάνο, ιστορικές οικογένειες οινοποιών και εταιρείες εμφιάλωσης.

  Οι παραδοσιακές φάρμες παράγουν κατά μέσο όρο 500 έως 850 κιλά ελαιόλαδο ανά εκτάριο, σε σύγκριση με την απόδοση των 1.200 κιλών στις μεγαλύτερες αρδευόμενες επιχειρήσεις

  Η έκταση που αφιερώνεται στην ελαιοκαλλιέργεια υψηλής τεχνολογίας στην Ιταλία είναι ακόμη μικρή, καθώς αντιπροσωπεύει μόλις 15.000 εκτάρια από τα 1 εκατ. εκτάρια ελαιόδεντρων. Όμως ο Michele Buccelletti, γόνος οικογένειας που καλλιεργεί ελιές στην Τοσκάνη από τον 17ο αιώνα, προβλέπει ότι η Ιταλία θα ακολουθήσει το μονοπάτι των σούπερ αγροκτημάτων που χάραξε η Ισπανία.

  

  Οι αντιθέσεις

  Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα στοιχεία για την καλλιέργεια στην Ισπανία. Σύμφωνα με τους FT, ενώ οι παραδοσιακοί ελαιοπαραγωγοί στην Ισπανία έχουν κατά μέσο όρο 80 έως 120 δέντρα ανά εκτάριο, οι μεγαλο-αγρότες έχουν οπουδήποτε από 800 έως 2.000 μικρότερα δέντρα. Οι παραδοσιακές φάρμες παράγουν κατά μέσο όρο 500 έως 850 κιλά ελαιόλαδο ανά εκτάριο, σε σύγκριση με την απόδοση των 1.200 κιλών στις μεγαλύτερες αρδευόμενες επιχειρήσεις, σύμφωνα με στοιχεία του κλάδου.

  Ταυτόχρονα, οι «σούπερ φάρμες» χρησιμοποιούν ελαιοσυλλέκτες που μοιάζουν με τρακτέρ ύψους 4 μέτρων. Το πιο κοντινό που έχουν οι παραδοσιακοί αγρότες στη μηχανοποίηση είναι οι χειροκίνητες ράβδοι δόνησης, που τινάζουν τις ελιές από τα κλαδιά.

  Κατά συνέπεια, το κόστος παραγωγής για έναν τυπικό παραδοσιακό αγρότη ανέρχεται σε 3,80 ευρώ ανά κιλό ελαιολάδου, ενώ το κόστος σε μια τυπική σούπερ φάρμα είναι το μισό.

  Ένας μεγαλοκαλλιεργητής κοντά στην Κόρδοβα, ετοιμάζεται να ξεκινήσει τη συγκομιδή ενός από τα 100 εκτάρια αγροτεμαχίων του στα τέλη Οκτωβρίου. «Με πέντε μηχανήματα μπορώ να κάνω όλο το κτήμα σε πέντε ημέρες», δήλωσε. Για τη συγκομιδή της ίδιας έκτασης ορεινών ελιών, μια ομάδα 10 ατόμων θα μπορούσε να χρειαστεί 70 έως 100 ημέρες.

  Η ταχύτητα φέρνει ένα άλλο πλεονέκτημα. Ο καρπός για το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο πρέπει να προέρχεται από την πρώτη συγκομιδή της χρονιάς, αλλά αν μείνει στο δέντρο για πολύ καιρό αλλοιώνεται. Σε μια μεγαλοαγροτική εκμετάλλευση «μπορείς να επιλέξεις την ακριβή στιγμή της συγκομιδής», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Rioboo Cabello de Alba. Αλλά ένας αγρότης του βουνού, πρόσθεσε, δεν μπορεί να συλλέξει τα πάντα τη στιγμή της βέλτιστης ωρίμανσης.

  Παρόλο που δεν μπορούν να ανταγωνιστούν την ταχύτητα ή τις αποδόσεις, μικροκαλλιεργητές υποστηρίζουν ότι προσφέρουν ένα ανώτερο προϊόν.

  Οι «σούπερ φάρμες» και οι πολυφαινόλες

  Οι πολυφαινόλες προσδίδουν στο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο την πικάντικη γεύση και την πικράδα που εκτιμάται στη Μεσόγειο. Παρέχουν επίσης, μαζί με το ελαϊκό οξύ, τα αντιοξειδωτικά και αντιφλεγμονώδη οφέλη που έχουν δείξει πολλές επιστημονικές μελέτες. «Ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει ότι μια κουταλιά από το ελαιόλαδό μας μπορεί να σας απαλλάξει από τον πονοκέφαλο ή τον πόνο στις αρθρώσεις», δήλωσε ο Jiménez López.

  Οι φάρμες υψηλής πυκνότητας, εν τω μεταξύ, χρησιμοποιούν λίγες μόνο ποικιλίες ελιάς που τείνουν να παράγουν λιγότερες πολυφαινόλες. «Τότε οι αρδευόμενες ελιές χάνουν την ένταση της γεύσης τους, επειδή το νερό λειτουργεί ως μαλακτικό», δήλωσε ο Manuel Parras Rosa, καθηγητής μάρκετινγκ στο Πανεπιστήμιο του Jaén.

  Για ορισμένες νέες αγορές, ωστόσο, αυτό δεν αποτελεί απαραίτητα πρόβλημα. Η Deoleo διαπίστωσε ότι στους καταναλωτές των ΗΠΑ, για παράδειγμα, δεν αρέσει η ελαφριά αίσθηση καψίματος που θα περίμενε ένας νοτιοευρωπαίος από ένα εξαιρετικό παρθένο έλαιο κορυφαίας ποιότητας.

  Πηγή: ΟΤ - In.gr