Σχετικά Άρθρα

• Ζακυνθινό λάδι:  Μολυσμένο από φυτοφάρμακα 
  σε Πρωτογενής Τομέας
  

  Σε δεινή θέση βρίσκεται η παραγωγή ελαιόλαδου στη Ζάκυνθο, μετά τους πολύ αυστηρούς ελέγχους οι οποίοι κατέδειξαν ως «μολυσμένα» πολλά Ζακυνθινά λάδια.

  Η υπόθεση αφορούσε περσινή παραγωγή και η εμπορικότητα τους μειώθηκε δραστικά, αφού κάποια πουλήθηκαν 2- 3 ευρώ το κιλό για βιομηχανική χρήση και κάποια άλλα, για μη βρώση, σε χαμηλή τιμή.

  Ο επιστημονικός τρόπος εντοπισμού φυτοφαρμάκων, καυσαερίων από βενζινοκίνητα πριόνια, καψίματος στο ελαιοτριβίο κλπ, μπήκε πλέον στην καθημερινότητα μας.

  Οι κανόνες είναι αυστηροί, τα εργαστήρια εντοπίζουν με ακρίβεια και οι τιμές δεν διαμορφώνονται πλέον από την αγορά, αλλά από την ποιότητα του ελαιόλαδου.

  Μεγάλοι χαμένοι οι λιτρουβάρηδες, αφού, ο τρόπος πληρωμής τους από τον παραγωγό, ανέκαθεν γίνεται με παρακράτηση ποσότητας λαδιού.

  Οι συγκεντρώσεις πολυποικιλίας από διάφορους μικροπαραγωγούς και το ανακάτεμα ποσοτήτων σε δεξαμενές ελλοχεύουν κίνδυνο να «μολυνθεί» η συνολική ποσότητα, από κάποιους μη ασυνείδητα προσαρμοσμένους στις απαιτήσεις των καιρών.

  Κοινώς, ένας μικροπαραγωγός που εξακολουθεί να πιστεύει ότι ραντίζοντας το λάδι θα έχει μεγαλύτερη παραγωγή, κινδυνεύει να μολύνει μεγαλύτερη ποσότητα στην ίδια δεξαμενή. Εννοείται ότι και το δικό του λάδι θα μείνει αδιάθετο ή τελικά θα το πουλήσει για βιομηχανική χρήση.

  Και τώρα τι κάνουμε;

  Πριν από δύο χρόνια η υπόθεση αυτή ταλαιπώρησε την μεγαλοπαραγωγό περιοχή της Μεσσηνίας. Ολόκληρη χρονιά τινάχτηκε στον αέρα, ώστε μετά από δύο χρόνια, οι παραγωγοί κατάλαβαν πως το έργο πρέπει να παιχτεί με άλλους κανόνες.

  Έτσι σήμερα, μπορεί η τιμή να είναι καλή ή να γίνει ακόμη καλύτερη, αλλά αυτό αφορά προϊόν με ποιότητα, καθαρό από φάρμακα και όχι καμένο στα ελαιοτριβεία.

  Από πέρσι και ειδικά φέτος, η υπόθεση έρχεται και στη Ζάκυνθο ώστε να δημιουργήσει κανόνες προστασίας του προϊόντος και του τελικού καταναλωτή.

  Ρυθμιστής αυτονόητα θα είναι ο ενδιάμεσος, που είτε είναι έμπορος, είτε το ελαιοτριβείο.

  Με τον απαραίτητο εργαστηριακό έλεγχο το λάδι έχει πλέον ταυτότητα που διαμορφώνει καθοριστικά την τιμή του.

  Ουδείς έμπορος, εισαγωγέας, πελάτης της επισιτιστικής βιομηχανίας, θα αγοράζει λάδι χωρίς πιστοποιητικό ελέγχου. Αυτό είναι πλέον «νόμος».

  Και οι μικροπαραγωγοί;

  Εδώ οι απόψεις είναι διττές… δεδομένου του κόστους της εργαστηριακής ανάλυσης που αγγίζει τα 150 ευρώ. Ένας μικροπαραγωγός δεν μπορεί να διαθέσει το παραπάνω ποσό για μια μικρή παραγωγή.

  Έτσι το ρίσκο αναλαμβάνει εκείνος που συγκεντρώνει το λάδι και το μόνο σίγουρο είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν θα διακινδυνέψει να μολύνει τις δεξαμενές του με αγνώστου μητρώου ακατάλληλη μικροποσότητα!

  Τι θα πρέπει να γίνει χθες

  Ο παραγωγός πρέπει να καταλάβει ότι η χρήση φυτοφαρμάκων στο λάδι ανιχνεύεται άμεσα. Άρα δεν μπορεί κανείς να ραντίζει αλόγιστα και κυρίως με απαγορευμένα, από χρόνια, φάρμακα παραεισαγωγής από βαλκανικές χώρες.

  Ακόμη και αν ραντιζει ο γειτονάς του, πλέον ανιχνεύεται.

  Ο εργαστηριακός έλεγχος, εντοπίζει ακόμη και το είδος του φυτοφάρμακου που χρησιμοποιήθηκε.
  

  Πηγαίνουμε σε μια νέα εποχή που όσο πιο καθαρό είναι το προϊόν τόσο καλύτερη θα είναι η τιμή του.

  Η λογική της μεγαλύτερης ποσότητας ανά τσουβάλι, με «κάψιμο» στο ελαιοτριβείο, επίσης περνάει στο παρελθόν, αφού το λάδι που θα πιάνει τιμή είναι εκείνο που παράγεται με ψυχρότερη διαδικασία…

  Οι καρκίνοι και το μυαλό μας…

  Είναι δεδομένο ότι οι ντόπιοι, έχουμε μια περίεργη «σοβινιστική εξάρτηση» με το Ζακυνθινό λάδι μας (!) και παντού ακούς ότι «λάδι σαν το Ζακυνθινό» δεν υπάρχει…

  Εσφαλμένη εντύπωση, αφού η εργαστηριακή πραγματικότητα άλλο έχει δείξει.

  Το φρέσκο «νιό λάδι» του Οκτώβρη και του Νοέμβρη μπορεί να έχει αρώματα, αλλά αποδεδειγμένα, έχουμε καταναλώσει στα σπίτια μας μεγάλες ποσότητες φουλ στο φυτοφάρμακο…

  Ειδικοί εντόπισαν ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα με κυριολεκτικά αλόγιστα ραντίσματα γίνεται στην περιοχή από Αλυκές προς Πλάνο.

  Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν γίνεται παντού…

  Τα φυτοφάρμακα είναι καρκινογόνα και ένας θεός ξέρει τι κατανάλωση έχει γίνει… και πιθανόν συνεχίζει να γίνεται…

  Χαρακτηριστική η πληροφορία που κυκλοφορεί στους κύκλους των Ζακυνθινών ελαιοτριβείων, για την περίπτωση παραγωγού, που μια σημαντική του ποσότητα βρέθηκε πλήρως μολυσμένη. Του προτάθηκε να το δώσει για βιομηχανική χρήση, αλλά ο τετραπέρατος συμπολίτης, δεν κουράστηκε να το μεταφέρει από μεγάλη δεξαμενή σε πολλές δεκάδες «λάτες», ώστε να το δώσει από χέρι σε χέρι και από στόμα σε στόμα (ειδικά μέσα στο καλοκαίρι) ως γνήσιο εξαιρετικά παρθένο Ζακυνθινό ελαιόλαδο που ανασταίνει και πεθαμένους… Και τα κατάφερε…

  Τώρα ποιος το έφαγε, αυτό ποσώς τον ενδιαφέρει αφού δεν ζημιώθηκε η τσέπη του…
  Κοινώς έγκλημα!!!

  Τα πράγματα δεν είναι απλά ή είναι πολύ απλά!

  Σήμερα η λύση είναι η πειθαρχεία στις οδηγίες που υπάρχουν παντού ακόμη και σε ειδικά φυλλάδια που μοιράζονται και ο τρόπος είναι ένας.

  Καμία επαφή με χημικά, χρήση οικολογικών παγιδών για το δάκο, όχι στα καύσιμα από δίχρονα πριόνια που καίνε βενζίνη με λάδι… Όχι στα φυτοφάρμακα του γείτονα…

  Καλύτερα μικρότερη ποσότητα μαζεμένη στην ώρα της και υψηλότερη τιμή ποιοτικού προϊόντος…

  Και να μην το καταλάβουμε «γιατί είμαστε κακοί χωριάτες», θα το πληρώσουμε πολύ ακριβά… και στην τσέπη μας και στην υγεία μας…

  Πηγή: ImeraZante.gr

• Ποιες είναι οι νέες εκτιμήσεις για την τιμή του λαδιού
  σε Πρωτογενής Τομέας
  

  Συγκρατημένη αισιοδοξία αποπνέουν οι εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη φετινή παραγωγή του ελαιόλαδου στις χώρες-παραγωγούς, με ό,τι συνεπάγεται αυτό και για την τιμή του.

  Το ότι το ελαιόλαδο έχει γίνει είδος πολυτελείας για τους πολλούς δεν είναι μυστικό. Αρκεί να αναζητήσει κανείς τη διαμόρφωση των τιμών του στο ράφι, από το ξέσπασμα της κρίσης ως σήμερα. Πρακτικά μιλάμε για υπερδιπλάσια τιμή από τον Ιανουάριο του 2021 ως σήμερα.

  Όπως επισημαίνει στις Φθινοπωρινές της Προβλέψεις η Κομισιόν, οι τιμές παραγωγού έφθασαν σε πρωτοφανή υψηλά επίπεδα το 2023/24, μετά από δύο σεζόν με ιστορικά χαμηλά επίπεδα παραγωγής ελαιόλαδου στην ΕΕ. Κορυφώθηκαν τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, με τις μέσες τιμές στην Ισπανία -που είναι η μεγαλύτερη παραγωγός στην Ευρώπη- να φτάνουν τα 903 ευρώ/100 kg, για το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο.

  Έκτοτε, οι τιμές βρίσκονται σε ελαφρά πτωτική πορεία, καθώς οι προσδοκίες για μια καλύτερη σεζόν 2024/25 παγιώνονται. Ωστόσο, οι τιμές αυτές εξακολουθούν να είναι περίπου διπλάσιες του μέσου όρου της πενταετίας.

  Οι προβλέψεις για το ελαιόλαδο

  

  Η φετινή παραγωγή

  Η παραγωγή ελαιόλαδου στην ΕΕ αναμένεται να ανακάμψει περαιτέρω το 2024/25, εκτός εάν εμφανιστούν ακραίες καιρικές συνθήκες τους επόμενους μήνες, με κινητήρια δύναμη την ανάκαμψη της παραγωγής στην Ισπανία (σε περίπου 1,3 εκατ. τόνους, +50% και 65% μερίδιο), αλλά και στην Ελλάδα και στην Πορτογαλία. Αντίθετα, η Ιταλία ενδέχεται να έχει χαμηλότερη παραγωγή ακόμα και σε σχέση με πέρσι, μετά την ξηρασία και τους καύσωνες στο νότο. Συνολικά, η παραγωγή ελαιόλαδου στην ΕΕ αναμένεται να φθάσει τους 2 εκατ. τόνους (+32% σε ετήσια βάση) και να προκαλέσει μείωση των τιμών, οδηγώντας σταδιακά σε ανάκαμψη της κατανάλωσης (+7%), ανάλογα με το ρυθμό μεταβίβασης των τιμών στους καταναλωτές.

  Όπως τονίζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η κύρια αβεβαιότητα για το 2024/25 είναι το πόσο γρήγορα οι τιμές θα προσαρμοστούν στην αυξημένη διαθεσιμότητα και πώς θα αντιδράσουν οι καταναλωτές μετά την αλλαγή των καταναλωτικών συνηθειών τους λόγω των υψηλών τιμών. Είναι ενδεικτικό ότι ενώ η μέση ετήσια κατά κεφαλήν κατανάλωση ήταν σχεδόν 9,5 κιλά πριν από την πληθωριστική κρίση, την περίοδο 2023/2024 έπεσε στα 7,2 κιλά.

  Στα καθ’ ημάς, οι παραγωγοί παραμένουν συγκρατημένοι, καθώς πολλά θα κριθούν τις επόμενες ημέρες, με βασικό ζητούμενο τη βροχή. Αν και η παραγωγή αναμένεται μεγαλύτερη από πέρσι (το πιθανότερο είναι ότι δεν θα επιβεβαιωθούν οι αρχικές προβλέψεις/προσδοκίες για 200.000 τόνους), οι ελαιοπαραγωγοί σημειώνουν ότι ο αφυδατωμένος καρπός θα δώσει μικρότερη ποσότητα και χαμηλότερη ποιότητα ελαιόλαδου. Σε κάθε περίπτωση, το ζητούμενο για τους καταναλωτές είναι να δουν στο ράφι τιμές κάτω από τα 10 ευρώ τους επόμενους μήνες.

  Η «μάχη» στο χωράφι

  

  Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μάχη του πληθωρισμού για τα νοικοκυριά θα κριθεί εν πολλοίς στο πεδίο των τροφίμων. Αν και το κύμα των αυξήσεων έχει ανακοπεί, καταγράφονται επίμονες ανατιμήσεις τόσο σε νωπά όσο και σε συσκευασμένα είδη διατροφής. Με αυτό το δεδομένο, η διακύμανση των διεθνών τιμών σε βασικά αγροτικά προϊόντα, που επηρεάζουν τη βιομηχανία τροφίμων, είναι κρίσιμη. Στη ζάχαρη, για παράδειγμα, η ενισχυμένη προσφορά (παραγωγή και αποθέματα), σε σχέση με τη ζήτηση, αναμένεται να πιέσει την τιμή της. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ανάλυση της Τράπεζας Πειραιώς, οι παράγοντες αυτοί δεν έχουν ενσωματωθεί ακόμα στην τιμή, καθώς φαίνεται να κυριαρχούν οι ανησυχίες της αγοράς για το ενδεχόμενο ύπαρξης δυσμενών καιρικών συνθηκών στη Βραζιλία (εμφάνιση La Niña). Η εκτίμηση είναι, μάλιστα, ότι η θετική δυναμική στην τιμή της ζάχαρης πιθανά να παραμείνει βραχυπρόθεσμα. Το σιτάρι έκανε ένα “άλμα” από τα τέλη Αυγούστου, τον τελευταίο μήνα “χάνει” γύρω στο 1,5%, αλλά παραμένει 2% ψηλότερα από τα περσινά επίπεδα, χωρίς φυσικά να προσεγγίζει καν στα ιλιγγιώδη ύψη της περιόδου 2022/2023. Οι ανησυχίες σχετικά με τη συρρίκνωση της προσφοράς και το γεωπολιτικό ρίσκο παραμένουν, όμως, στο επίκεντρο, με τις εκτιμήσεις της αγοράς να κάνουν λόγο για πιθανή συνέχιση ενίσχυσης των τιμών.

  Πηγή: Ιefimerida.gr

• Έκλεψαν 600 κιλά λάδι από ελαιοτριβείο στο Αιτωλικό - Έρευνα για τον εντοπισμό των δραστών
  σε Επίκαιρα
  

  Μεγάλη κλοπή σημειώθηκε σε ελαιοτριβείο στην ευρύτερη περιοχή του Αιτωλικού, όπου άγνωστοι δράστες αφαίρεσαν 600 κιλά ελαιόλαδου.

  Σύμφωνα με πληροφορίες του messolonghivoice.gr, οι δράστες εισέβαλαν στην αποθήκη του ελαιοτριβείου και κατάφεραν να αποσπάσουν το ελαιόλαδο, το οποίο βρισκόταν αποθηκευμένο σε μεγάλες κάδες.

  Η αξία του κλεμμένου ελαιόλαδου εκτιμάται σε περίπου 5.000 ευρώ, ενώ το περιστατικό σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, συνέβη στο διάστημα από τις 19 έως τις 21 Οκτωβρίου 2024.

  Οι αρχές διεξάγουν έρευνες για τον εντοπισμό των δραστών, με την τοπική κοινωνία να εκφράζει έντονη ανησυχία.

  Πηγή: Iefimerida.gr

• Παρεμβάσεις για το ελαιόλαδο από το Δήμαρχο Ανδρίτσαινας-Κρεστένων προς εμπλεκόμενα  κυβερνητικά στελέχη στην Αρχ. Ολυμπία
  σε Αυτοδιοίκηση
  

  Ζήτησε να υπάρξουν ενισχύσεις για τη μεγάλη μείωση της παραγωγής εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής

  Οι δυσμενείς επιπτώσεις που έχει η κλιματική αλλαγή στην παραγωγή ελαιολάδου στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Ανδρίτσαινας-Κρεστένων, βρέθηκαν στο επίκεντρο των συναντήσεων που είχε με αρμόδια κυβερνητικά στελέχη ο Δήμαρχος κ. Σάκης Μπαλιούκος, στα πλαίσια του Olympia Forum που διεξήχθη στην Αρχ. Ολυμπία.

  Το σημαντικό αυτό ζήτημα ο κ. Μπαλιούκος έθεσε στον Υπουργό Εσωτερικών κ.Θεόδ. Λιβάνιο, στον Υφυπ. Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, κ. Χρ. Τριαντόπουλο καθώς και στον Υφυπουργό στον Πρωθυπουργό κ. Αθαν. Κοντογεώργη, ζητώντας τη λήψη άμεσων μέτρων για την οικονομική ανακούφιση των πληγέντων παραγωγών.

  Για το συγκεκριμένο θέμα εξάλλου αναφορά έγινε και στην πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, όπου ο Δήμαρχος Ανδρίτσαινας-Κρεστένων δήλωσε πως υπάρχει μέριμνα από το Δήμο με παρεμβάσεις προς τους εμπλεκόμενους φορείς, προκειμένου να βρεθούν λύσεις στο πρόβλημα που δημιούργησε η κλιματική κρίση στις καλλιέργειες.

  Μέριμνα για οικονομική ενίσχυση

  Στα πλαίσια των συναντήσεων με τους κυβερνητικούς παράγοντες ο κ. Μπαλιούκος ζήτησε να ληφθεί μέριμνα για την οικονομική ενίσχυση των ελαιοπαραγωγών στο Δήμο, οι οποίοι επί το πλείστον βασίζουν το εισόδημά τους αποκλειστικά στο λάδι, η παραγωγή του οποίου αναμένεται φέτος να μειωθεί σημαντικά εξαιτίας του πρωτοφανούς καύσωνα του καλοκαιριού, καθώς και της ανομβρίας που επικράτησε εν συνεχεία σε όλες σχεδόν τις περιοχές.

  «Παρά τις αρχικές εκτιμήσεις για μία καλή ελαιοπαραγωγική χρονιά, οι επιπτώσεις εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής και της ανομβρίας θα δημιουργήσουν έντονο οικονομικό πρόβλημα στους κατοίκους, οι οποίοι στη μεγάλη πλειοψηφία τους είναι παραγωγοί λαδιού. Συγχρόνως λόγω των συνεχιζόμενων ακραίων καιρικών συνθηκών, σε κίνδυνο βρίσκεται και το φυτικό κεφάλαιο, όπου η καταστροφή είναι εμφανής σε πολλά λιοστάσια, με ότι αυτό συνεπάγεται για τους ελαιοπαραγωγούς και το μέλλον τους, σε μια περιοχή που έχει ήδη πληγεί σε τεράστιο βαθμό από τις πυρκαγιές του 2007» είπε χαρακτηριστικά ο Δήμαρχος Ανδρίτσαινας-Κρεστένων.

  Στη συνάντηση με τον Υφυπουργό Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας κ. Χρ. Τριαντόπουλο ο κ. Μπαλιούκος εξέφρασε την ανάγκη για τη χορήγηση ενισχύσεων στους πληγέντες ελαιοπαραγωγούς, λαμβάνοντας την απάντηση ότι για το συγκεκριμένο θέμα θα υπάρξουν εξελίξεις κατά το προσεχές χρονικό διάστημα και ειδικότερα στα μέσα του μηνός Δεκεμβρίου.

  (Δελτίο Τύπου)

• Οι «ελαιοπαραγωγοί του τενεκέ» προετοιμάζονται για τη φετινή σοδειά
  σε Πρωτογενής Τομέας
  

  Πολύ καλύτερη από πέρσι αλλά σε χαμηλότερα από τα παραδοσιακά μεγάλα επίπεδα λόγω των καιρικών συνθηκών, προβλέπεται να είναι και φέτος η παραγωγή ελαιόλαδου. Παρόλο που οι τιμές θα παραμείνουν υψηλές, στην Αργολίδα - όπου είναι πλειοψηφία οι μικροί παραγωγοί του λεγόμενου «τενεκέ» που μεταπωλούν λάδι σε εμπόρους - θεωρούν ότι δύσκολα θα καλύψουν και φέτος το κόστος, πολύ περισσότερο να τους αφήσει κέρδος όπως τις παλιές καλές εποχές.
  Καταγράψαμε σε ένα τηλεοπτικό οδοιπορικό στα Χρονέϊκα Αργολίδας, τις προσδοκίες μιας πολυμελούς οικογένειας που ζει αποκλειστικά από την παραγωγή ελαιόλαδού. Της οικογένειας Χρόνη. Πώς φροντίζουν όλο το χρόνο τα δέντρα τους, ποια τα μεγαλύτερα προβλήματα τους, τι σοδειά περιμένουν και πώς αντιμετωπίζουν το κόστος παραγωγής, είναι τα ερωτήματα στα οποία αναζητήσαμε απαντήσεις. Παράλληλα, επισκεφτήκαμε για το ΑΠΕ-ΜΠΕ ένα ελαιοτριβείο στο Λυγουριό κοντά στο θέατρο της Επιδαύρου, καθώς μέχρι το τέλος Οκτωβρίου θα έχει ξεκινήσει το μάζεμα και οι ελαιοπαραγωγοί της γύρω περιοχής θα το επισκέπτονται μαζικά.

  Τα ¦«λιόδεντρα» προέκταση της αυλής μας

  Η Αγγελική Χρόνη είναι εκπαιδευτικός αλλά τον Οκτώβριο παίρνει άδεια για να δουλέψει με τα άλλα 5 μέλη της οικογένειαςστα χωράφια για να μαζέψουν ελιές και να τις οδηγήσουν στο ελαιοτριβείο. Έχουν αρκετές ρίζες και παράγουν συνήθως αρκετά μεγάλες ποσότητες ελαιόλαδου και με τα έσοδα ζει η οικογένεια όλο το χρόνο.

  Θεωρούν τα χωράφια τους με τα λιόδεντρα, όπως μας λέει χαρακτηριστικά, ως «προέκταση της αυλής του σπιτιού της».

  «Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ερχόμαστε εδώ σε αυτά τα χωράφια και φροντίζουμε τα δέντρα με διαφορετικό τρόπο ανάλογα την εποχή. Και φέτος θα ξεκινήσουμε να μαζεύουμε από τέλος Οκτωβρίου γιατί είναι αραιός ο καρπός και για να μην τον χάσουμε από την ωρίμανση του θα ξεκινήσουμε από το τέλος Οκτωβρίου. Η οικογένεια η δική μου έχει επιλέξει πάντα τον παραδοσιακό τρόπο χωρίς τη χρήση μηχανημάτων. Για την ώρα μπορούμε και τα πέντε μέλη της οικογένειας να συμμετέχουμε σε αυτό, άρα υπάρχει ένα κέρδος από τα εργατικά».

  Το πρόγραμμα της οικογένειας όταν ξεκινάει το μάζεμα είναι λιτό και απέριττο

  «Από τις 7 το πρωί είμαστε στα χωράφια και τελειώνουμε με τη δύση του ήλιου», μας λέει η Αγγελική Χρόνη. Η δουλειά όμως, με τα λιόδεντρα δεν περιορίζεται μόνο τις ημέρες της συγκομιδής. Γίνεται καθ΄ όλη τη διάρκεια του έτους. Οι ελιές χρειάζονται φροντίδα
  «Τους πρώτους δύο μήνες του χρόνου Ιανουάριο και Φεβρουάριο, γίνεται χοντρό και ψιλό καθάρισμα. Με το βενζινοπρίονο κόβουμε τις χοντρές κλάρες, και με μικρό ψαλίδι καθαρίζουμε μέσα τα κλαδιά. Τα χορτάρια βέβαια καθαρίζονται ανά δίμηνο τρίμηνο με το χορτοκοπτικό και λίγο πριν την συγκομιδή καθαρίζουμε τον κορμό από τα λεγόμενα αγριλίδια».
  Ρωτάμε την Αγγελική Χρόνη αν χρησιμοποιούν φυτοφάρμακα. «Προσπαθούμε όσο γίνεται λιγότερα. Για το δάκο κάποιες φορές γίνεται και ομαδική δακοκτονία με τη συμβολή συνεργείων του Δήμου. Το λίπασμα είναι απαραίτητο».

  Αυξημένο το κόστος παραγωγής

  Λιπάσματα εργατικά και φάρμακα είναι ιδιαίτερα ακριβά κάτι που μειώνει το κέρδος των ελαιοπαραγωγών οικογενειακής διάστασης. Μιλάμε με τον πατέρα της οικογένειας Θανάση Χρόνη.
  «Δύσκολα θα έχουμε αναγκαίο κέρδος και φέτος, αφού ήδη λιπάσματα, εφόδια, φυτοφάρμακα έχουν αυξηθεί. Μην ξεχνάτε το λάδι είχε χαμηλές τιμές. Οι ελαιοπαραγωγοί τώρα πουλάμε τον τενεκέ που λέμε ή το δίνουμε στον έμπορο που το επεξεργάζεται και το μεταπουλά σε μεγαλύτερο έμπορο».
  Σήμερα, οι τιμές που αναμένονται για τους μικρούς παραγωγούς θα κυμανθούν γύρω στα 7-8 ευρώ το λίτρο, αυξημένο από παλιά, αλλά όχι τόσο για να μην έχουν παθητικό κάποιοι λόγω της μικρότερης παραγωγής σε σχέση με παλαιότερα χρόνια.

  Υψηλές τιμές για τον καταναλωτή

  Πάντως, οι τιμές για τον καταναλωτή μπορεί να μειωθούν λίγο αλλά θα παραμείνουν ακριβές στο ράφι, προβλέπουν οι πιο μεγάλες επιχειρήσεις που κάνουν και εξαγωγές όπως το ελαιοτριβείο Μελά στο Λυγουριό, το χωριό κοντά στο θέατρο της Επιδαύρου. Την ημέρα που το επισκεφτήκαμε μάλιστα, η διευθύντρια Αναστασία Μελά έκανε ξενάγηση σε μια ομάδα Γάλλων τουριστών που ήρθαν να αγοράσουν τυποποιημένο παρθένο ελαιόλαδο και παράγωγα προϊόντα.
  «Οι επιπτώσεις στον καταναλωτή από τις πιο μικρές ποσότητες θα παραμείνει υψηλή. Παλαιότερα αγόραζαν ποσότητες για κατανάλωση όλο το χρόνο, τώρα συνηθίζουν να αγοράζουν για τις καθημερινές τους ανάγκες» λέει η κυρία Μελά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
  Σε ολόκληρη την Πελοπόννησο πάντως, ευελπιστούν ότι φέτος θα είναι μεγαλύτερη η παραγωγή, καθώς έσωσε την κατάσταση η βροχόπτωση και θα αποφευχθούν και τα φαινόμενα μαζικών κλοπών σε αποθέματα όπως είχαν εκδηλωθεί πέρσι.

  Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

• Ελαιόλαδο: Το «στοίχημα» για την πορεία της τιμής του τη νέα χρονιά
  σε Πρωτογενής Τομέας
  

  Η πορεία της νέας ελαιοκομικής περιόδου, η οποία σύμφωνα με τις εκτιμήσεις έως τώρα εμφανίζει βελτιωμένη εικόνα σε σχέση με πέρσι, αναμένεται να παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της τιμής του ελαιολάδου που θα δουν στα ράφια οι καταναλωτές από τη νέα χρονιά.

  Προς το παρόν, πάντως, το ελαιόλαδο συνεχίζει να οδηγεί την κούρσα της ακρίβειας, με την τιμή του να είναι αυξημένη κατά 38,9% σε ετήσια βάση, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τον Σεπτέμβριο, απόρροια της σημαντικά μειωμένης παραγωγής της προηγούμενης χρονιάς, τόσο στη χώρα μας όσο και σε Ισπανία και Ιταλία που αποτελούν τους κυριότερους προμηθευτές του προϊόντος στη διεθνή αγορά.

  Η κλιματική κρίση και οι επιπτώσεις της στην αγροτική παραγωγή γενικότερα, συνεχίζει την ίδια στιγμή να αποτελεί έναν αστάθμητο παράγοντα, που όπως έχει φανεί ειδικά τα τελευταία χρόνια, μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα επηρεάζοντας με καθοριστικό τρόπο την πορεία των τιμών στα τρόφιμα. Παράλληλα, ως προς τη διαμόρφωση της τιμής, από την πλευρά των παραγωγών επισημαίνονται ζητήματα που σχετίζονται με το κόστος παραγωγής, την έλλειψη εργατικών χεριών αλλά και όλη τη διαδρομή που ακολουθεί το προϊόν μέχρι να φτάσει στον τελικό καταναλωτή.

  «Καλύτερη χρονιά σε Ελλάδα και Ισπανία»

  Με βάση τη σημερινή εικόνα πάντως, ο Γενικός Διευθυντής του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Τυποποιήσεως Ελαιολάδου, Γιώργος Οικονόμου, μιλώντας στο CNN Greece εκφράζει την εκτίμηση πως η φετινή, θα είναι μία καλή χρονιά για ελαιόλαδο, από άποψη συγκομιδής και για την Ελλάδα αλλά και για την Ισπανία. Σύμφωνα με τον κ. Οικονόμου, η φετινή ελαιοκομική παραγωγή εκτιμάται πως θα ανέλθει στους 230.000 τόνους έναντι 150.000 τόνων την περσινή περίοδο στη χώρα μας ενώ στην Ισπανία, στο 1,3 εκατ. τόνους έναντι 750.000 πέρσι.

  Η εικόνα αυτή, σύμφωνα με τον ίδιο, αναμένεται να αποτυπωθεί και στις τιμές παραγωγού «που διαμορφώνονται βάσει προσφοράς και ζήτησης». Σε ό,τι αφορά τους καταναλωτές, η οποία αλλαγή επέλθει στην τιμή του ελαιολάδου στα ράφια, αναμένεται φανεί από τις αρχές του νέου έτους σταδιακά, ανάλογα και με τα διαθέσιμα αποθέματα, τα οποία, όπως επισημαίνει, «αυτή τη στιγμή δεν είναι μεγάλα».

  Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ρεθύμνου Γιάννης Γλεντζάκης εξηγεί στο CNN Greece πως με βάση τα πρώτα δείγματα η φετινή παραγωγή χαρακτηρίζεται ως μέτρια αλλά βελτιωμένη σε σχέση με πέρσι, με καλές αποδόσεις και ποιότητα της πρώτης ύλης. Υπογραμμίζει πάντως ως τεράστιο πρόβλημα την έλλειψη βροχοπτώσεων, επισημαίνοντας τον κίνδυνο να υποστούν ζημιές λόγω ξηρασίας, τα ελαιόδεντρα κυρίως στο ανατολικό τμήμα του νησιού.

  Πηγή: In.gr
• Εξαιρετική ποιότητα και ελπιδοφόρα η φετινή παραγωγή για το πρώτο αγουρέλαιο της Ηλείας
  σε Πρωτογενής Τομέας
  

  Με το δεξί ξεκίνησε η πρώτη παραγωγή του αγουρέλαιου στην Ηλεία, με ποιότητα και αποδόσεις σε εξαιρετικά επίπεδα

  Της Δήμητρας Βέλμαχου

  Με ιδιαίτερα αισιόδοξες προβλέψεις για την ποιότητα του ελαιολάδου, κάνουν πρεμιέρα τα ελαιοτριβεία της Ηλείας. Η φετινή συγκομιδή υπόσχεται εξαιρετικό ελαιόλαδο, κυρίως στις περιοχές που ευνοήθηκαν από τις βροχοπτώσεις, ή στα κτήματα που ποτίζονταν ειδικά στα χαμηλότερα υψόμετρα. από τα οποία έχουμε τώρα τα πρώτα δείγματα της φετινής παραγωγής.

  Ο Περικλής Τσουκαλάς, ιδιοκτήτης του ελαιοτριβείου στην περιοχή του Βουνάργου που εξυπηρετεί δέκα κοινότητες, επισημαίνει ότι το λάδι που βγαίνει μέχρι στιγμής είναι εξαιρετικής ποιότητας, καθώς είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις που ο καρπός παρουσιάζεται επηρεασμένος από την ξηρασία.

  Ξηρασία και διακυμάνσεις στην παραγωγή

  «Ξεκινήσαμε πριν από μια εβδομάδα και η ποιότητα μέχρι στιγμής είναι εξαιρετική», δηλώνει ο κ. Τσουκαλάς, προσθέτοντας ότι μόνο σε μεμονωμένες περιπτώσεις παρατηρήθηκαν ζημιές στις ελιές λόγω της ξηρασίας. Η συνολική εικόνα της παραγωγής είναι ελπιδοφόρα, ενώ η αναμενόμενη βροχή πρόκειται να βελτιώσει ακόμα περισσότερο την απόδοση των ελαιόδεντρων.

  Ωστόσο, η κατάσταση δεν είναι ομοιόμορφη σε όλη την Ηλεία. Σε περιοχές που δεν είχαν βροχοπτώσεις, η ξηρασία ενδέχεται να επηρεάσει αρνητικά τόσο την ποιότητα όσο και την ποσότητα της παραγωγής. «Σε αυτές τις περιοχές ίσως να μην βγουν πολύ ποιοτικά λάδια και οι ποσότητες να είναι λιγότερες από τις αναμενόμενες», εξηγεί ο κ. Τσουκαλάς.

  Η διεθνής αγορά και οι τιμές

  Όσον αφορά τις τιμές, παραμένουν ακόμα ρευστές, καθώς η διεθνής αγορά του ελαιολάδου επηρεάζεται άμεσα από τις εξελίξεις στη λεκάνη της Μεσογείου.

  Ο κ. Τσουκαλάς σημειώνει ότι η Ισπανία, ο μεγαλύτερος παραγωγός ελαιολάδου παγκοσμίως, θα παίξει καθοριστικό ρόλο στον καθορισμό των τιμών, ανεξάρτητα από την παραγωγή της Ελλάδας.

  Η φετινή παραγωγή στην Ηλεία πάντως ξεκίνησε πολλά υποσχόμενη σε αρκετές περιοχές, αλλά η αβεβαιότητα της αγοράς και οι καιρικές συνθήκες θα συνεχίσουν να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο τόσο στην ποιότητα όσο και στην τελική απόδοση του ελαιολάδου.

  

  Ανάλογα και ο Διονύσιος Σαρακίνης από την ίδια περιοχή, κάνει λόγο για εξαιρετικής ποιότητας ελαιόλαδο, αφού η πρώτη εικόνα που έχει αποκομίσει από τις ελιές που φτάνουν στο ελαιοτριβείο του είναι θετική, με τον καρπό που λαμβάνει να είναι σε άριστη κατάσταση. Το λάδι που βγαίνει τόσο σε οξέα όσο και σε πολυφαινόλες είναι σε ιδανικά επίπεδα, ενώ η ρευστότητα από την άλλη όπως εξήγησε ο κ. Σαρακίνης είναι σε χαμηλά επίπεδα γεγονός που αποτελεί και το ζητούμενο για τους παραγωγούς, αφού όσο πιο χαμηλά είναι τόσο περισσότερο διατηρείται.

  Όπως τόνισε επίσης, αυτή τη στιγμή η συγκομιδή δεν αφορά τα ελαιόδενδρα που βρίσκονται σε ορεινές περιοχές καθώς εκεί οι ελιές δεν είναι ακόμα έτοιμες.

  «Σε αυτές τις περιπτώσεις στα ορεινά, ενδεχομένως να παρουσιαστεί πρόβλημα από την ξηρασία, θα δούμε.... Πάντως σύμφωνα με την πρώτη εικόνα, θεωρώ ότι θα έχουμε την καλύτερη ποιότητα και οι ελιές θα δώσουν και πολύ λάδι. Σε συνδυασμό πάντα με μια καλή τιμή που πιστεύω ότι θα είναι πάνω από τα 7 με 8 ευρώ κατ' εκτίμηση, θα έχουμε φυσικά και εναλλαγές στην τιμή αφού σίγουρα θα επηρεαστούν από την παραγωγή άλλων χωρών, κυρίως της Ισπανίας» επεσήμανε ο κ. Σαρακίνης.

  

  Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Συλλόγου Ελαιοτριβέων Β. Ηλείας "Η ΑΘΗΝΑ" Νίκος Βασιλακόπουλος, επιβεβαίωσε την θετική εικόνα που παρατηρείται στα ελαιοτριβεία της περιοχής, τα οποία για την ώρα βγάζουν το πρώτο αγουρέλαιο, το οποίο είναι όπως επεσήμανε εξαιρετικής ποιότητας. Στην πορεία όπως σημείωσε ο κ. Βασιλακόπουλος, «...με την βοήθεια του Θεού, εύχομαι να βρέξει για να έχουμε και καλές αποδόσεις εκτός από την καλή ποιότητα. Στην Ηλεία βγαίνει τώρα το αγουρέλαιο, και δεν έχουν ξεκινήσει να λειτουργούν όλα τα ελαιοτριβεία. Από τις αρχές Νοεμβρίου σιγά-σιγά θα ανοίξουν και τα άλλα, ευχόμαστε να βρέξει για να μπορέσουν οι ελιές να δώσουν περισσότερο λάδι. Ευελπιστώ ότι θα πάμε καλά, είμαι αισιόδοξος, γιατί περιμένουμε και καλές τιμές».

• Ελαιόλαδο: Νέα απειλή για τους παραγωγούς – Ποιοι κυνηγούν την πίτα των 14 δισ. ευρώ
  σε Πρωτογενής Τομέας
  

  Οι μικροί καλλιεργητές ελιάς στην Ισπανία μάχονται για το μέλλον του κλάδου του ελαιολάδου

  Μια νέα απειλή αντιμετωπίζουν οι μικροί καλλιεργητές ελιάς, στο λίκνο της παγκόσμιας παραγωγής ελιολάδου, στη νότια Ισπανία.

  Καθώς η κλιματική αλλαγή καθιστά την ξηρασία όλο και πιο πιθανή σε ολόκληρη τη νότια Ευρώπη, χιλιάδες μικροκαλλιεργητές στην Ανδαλουσία έχουν έρθει αντιμέτωποι με ένα νέο και ταχέως αναπτυσσόμενο «εχθρό», που δεν είναι άλλος από τους ανταγωνιστές μεγαλοαγρότες.

  Στόχος εδώ και καιρό, των «μεγάλων» αγροτών ήταν σύμφωνα με δημοσίευμα του FT, να εισβάλλουν σε μια αγορά στην οποία μέχρι πρότινος κυριαρχούσαν οι μικροκαλλιεργητές, καθώς οι τιμές στο ελαιόλαδο παραμένουν κοντά σε υψηλά επίπεδα ρεκόρ. Πρόκειται άλλωστε για μια βιομηχανία αξίας 14 δισ. ευρώ.

  Η έκταση της γης που αφιερώνεται σε υπερ-εντατικές ελαιοκαλλιέργειες αυξάνεται

  Ειδικότερα, οι «σούπερ εντατικές» επιχειρήσεις προσπαθούν να επωφεληθούν από τις τιμές του ελαιολάδου που παραμένουν κοντά στα υψηλά επίπεδα ρεκόρ που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Διαθέτουν σειρές δέντρων σε πυκνά στοιβαγμένες γραμμές σε επίπεδες εκτάσεις κοντά σε ποτάμια ή δεξαμενές. Αυτό επιτρέπει την άρδευση – κρίσιμη κατά τη διάρκεια της ξηρασίας και κάτι που οι περισσότεροι μικροκαλλιεργητές μπορούν μόνο να ονειρευτούν – και τη συγκομιδή με μηχανήματα. Αυτό σημαίνει χαμηλότερο κόστος, υψηλότερη παραγωγικότητα και μεγαλύτερα κέρδη.

  Επέκταση της ελαιοκαλλιέργειας

  Η έκταση της γης που αφιερώνεται σε υπερ-εντατικές ελαιοκαλλιέργειες αυξάνεται. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχουν επεκταθεί από το πουθενά και αντιπροσωπεύουν το 7% του εδάφους της Ισπανίας για ελιές και το 11% της παραγωγής, σύμφωνα με στοιχεία του κλάδου. Εξαπλώνονται επίσης βόρεια πέρα από την Ανδαλουσία και προσελκύουν κεφάλαια από μεγάλους ομίλους ελαιολάδου όπως η Innoliva και η De Prado.

  Τέτοιου είδους καλλιέργειες, φαίνεται ότι τα πήγαν καλύτερα από τους παραδοσιακούς ελαιώνες κατά τη διάρκεια της ξηρασίας, καθώς υπέστησαν λιγότερο δραστικές μειώσεις στην παραγωγή.

  «Η οικονομική λογική του ελαιολάδου των ορεινών ελαιώνων μειώνεται επειδή η παραγωγικότητα μειώνεται, κυρίως λόγω του προβλήματος του νερού», δήλωσε ο Ignacio Silva, πρόεδρος της Deoleo, η οποία αγοράζει από μικρούς και μεγάλους αγρότες ως ο μεγαλύτερος έμπορος ελαιολάδου στον κόσμο.

  Οι μέγα-ελαιοκαλλιέργειες έχουν επίσης πολλαπλασιαστεί, καθώς οι γαιοκτήμονες, που ανησυχούν για την κλιματική αλλαγή, στρέφονται από τα εσπεριδοειδή, τα δημητριακά και τα ριζώδη λαχανικά στις ελιές, οι οποίες μπορούν να αντιμετωπίσουν το υδατικό στρες καλύτερα από τις περισσότερες άλλες καλλιέργειες.

  Η βιαστική αυτή στροφή στην ενασχόληση με την ελαιοκαλλιέργεια επιταχύνθηκε από τις υψηλές τιμές και την προοπτική για άνοιγμα νέων αγορών. Τα στελέχη της βιομηχανίας φλερτάρουν εκατομμύρια δυνητικούς νέους καταναλωτές εκτός Ισπανίας και Ιταλίας, κυρίως στις ΗΠΑ και τη βόρεια Ευρώπη, όπου πολλά νοικοκυριά εξακολουθούν να βασίζονται σε άλλα μαγειρικά λίπη.

  Οι ελαιοκαλλιέργειες υψηλής πυκνότητας είναι επίσης ελκυστικές για τους επενδυτές στην Ιταλία, τη δεύτερη μεγαλύτερη παραγωγό ελαιολάδου στον κόσμο μετά την Ισπανία. Κεφάλαια εισρέουν από εταιρείες ιδιωτικών κεφαλαίων, όπως η DeA Capital με έδρα το Μιλάνο, ιστορικές οικογένειες οινοποιών και εταιρείες εμφιάλωσης.

  Οι παραδοσιακές φάρμες παράγουν κατά μέσο όρο 500 έως 850 κιλά ελαιόλαδο ανά εκτάριο, σε σύγκριση με την απόδοση των 1.200 κιλών στις μεγαλύτερες αρδευόμενες επιχειρήσεις

  Η έκταση που αφιερώνεται στην ελαιοκαλλιέργεια υψηλής τεχνολογίας στην Ιταλία είναι ακόμη μικρή, καθώς αντιπροσωπεύει μόλις 15.000 εκτάρια από τα 1 εκατ. εκτάρια ελαιόδεντρων. Όμως ο Michele Buccelletti, γόνος οικογένειας που καλλιεργεί ελιές στην Τοσκάνη από τον 17ο αιώνα, προβλέπει ότι η Ιταλία θα ακολουθήσει το μονοπάτι των σούπερ αγροκτημάτων που χάραξε η Ισπανία.

  

  Οι αντιθέσεις

  Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα στοιχεία για την καλλιέργεια στην Ισπανία. Σύμφωνα με τους FT, ενώ οι παραδοσιακοί ελαιοπαραγωγοί στην Ισπανία έχουν κατά μέσο όρο 80 έως 120 δέντρα ανά εκτάριο, οι μεγαλο-αγρότες έχουν οπουδήποτε από 800 έως 2.000 μικρότερα δέντρα. Οι παραδοσιακές φάρμες παράγουν κατά μέσο όρο 500 έως 850 κιλά ελαιόλαδο ανά εκτάριο, σε σύγκριση με την απόδοση των 1.200 κιλών στις μεγαλύτερες αρδευόμενες επιχειρήσεις, σύμφωνα με στοιχεία του κλάδου.

  Ταυτόχρονα, οι «σούπερ φάρμες» χρησιμοποιούν ελαιοσυλλέκτες που μοιάζουν με τρακτέρ ύψους 4 μέτρων. Το πιο κοντινό που έχουν οι παραδοσιακοί αγρότες στη μηχανοποίηση είναι οι χειροκίνητες ράβδοι δόνησης, που τινάζουν τις ελιές από τα κλαδιά.

  Κατά συνέπεια, το κόστος παραγωγής για έναν τυπικό παραδοσιακό αγρότη ανέρχεται σε 3,80 ευρώ ανά κιλό ελαιολάδου, ενώ το κόστος σε μια τυπική σούπερ φάρμα είναι το μισό.

  Ένας μεγαλοκαλλιεργητής κοντά στην Κόρδοβα, ετοιμάζεται να ξεκινήσει τη συγκομιδή ενός από τα 100 εκτάρια αγροτεμαχίων του στα τέλη Οκτωβρίου. «Με πέντε μηχανήματα μπορώ να κάνω όλο το κτήμα σε πέντε ημέρες», δήλωσε. Για τη συγκομιδή της ίδιας έκτασης ορεινών ελιών, μια ομάδα 10 ατόμων θα μπορούσε να χρειαστεί 70 έως 100 ημέρες.

  Η ταχύτητα φέρνει ένα άλλο πλεονέκτημα. Ο καρπός για το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο πρέπει να προέρχεται από την πρώτη συγκομιδή της χρονιάς, αλλά αν μείνει στο δέντρο για πολύ καιρό αλλοιώνεται. Σε μια μεγαλοαγροτική εκμετάλλευση «μπορείς να επιλέξεις την ακριβή στιγμή της συγκομιδής», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Rioboo Cabello de Alba. Αλλά ένας αγρότης του βουνού, πρόσθεσε, δεν μπορεί να συλλέξει τα πάντα τη στιγμή της βέλτιστης ωρίμανσης.

  Παρόλο που δεν μπορούν να ανταγωνιστούν την ταχύτητα ή τις αποδόσεις, μικροκαλλιεργητές υποστηρίζουν ότι προσφέρουν ένα ανώτερο προϊόν.

  Οι «σούπερ φάρμες» και οι πολυφαινόλες

  Οι πολυφαινόλες προσδίδουν στο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο την πικάντικη γεύση και την πικράδα που εκτιμάται στη Μεσόγειο. Παρέχουν επίσης, μαζί με το ελαϊκό οξύ, τα αντιοξειδωτικά και αντιφλεγμονώδη οφέλη που έχουν δείξει πολλές επιστημονικές μελέτες. «Ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει ότι μια κουταλιά από το ελαιόλαδό μας μπορεί να σας απαλλάξει από τον πονοκέφαλο ή τον πόνο στις αρθρώσεις», δήλωσε ο Jiménez López.

  Οι φάρμες υψηλής πυκνότητας, εν τω μεταξύ, χρησιμοποιούν λίγες μόνο ποικιλίες ελιάς που τείνουν να παράγουν λιγότερες πολυφαινόλες. «Τότε οι αρδευόμενες ελιές χάνουν την ένταση της γεύσης τους, επειδή το νερό λειτουργεί ως μαλακτικό», δήλωσε ο Manuel Parras Rosa, καθηγητής μάρκετινγκ στο Πανεπιστήμιο του Jaén.

  Για ορισμένες νέες αγορές, ωστόσο, αυτό δεν αποτελεί απαραίτητα πρόβλημα. Η Deoleo διαπίστωσε ότι στους καταναλωτές των ΗΠΑ, για παράδειγμα, δεν αρέσει η ελαφριά αίσθηση καψίματος που θα περίμενε ένας νοτιοευρωπαίος από ένα εξαιρετικό παρθένο έλαιο κορυφαίας ποιότητας.

  Πηγή: ΟΤ - In.gr