Σχετικά Άρθρα

• Ιχθυοκαλλιέργεια: Ο «χάρτης» των εξαγωγών για το ελληνικό ψάρι
  σε Πρωτογενής Τομέας
  

  Παρά τις συνεχιζόμενες πληθωριστικές πιέσεις στα τρόφιμα που επηρέασαν τις συνήθειες των καταναλωτών, κατά συνέπεια και τις πωλήσεις των ψαριών, η ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια διατήρησε την εξωστρέφειά της το 2023, καθώς το 83% της συνολικής παραγωγής διατέθηκε στο εξωτερικό.

  Συγκεκριμένα, το προηγούμενο έτος, 100.361 τόνοι από τσιπούρα και λαβράκι, αξίας 572,04 εκατ. ευρώ, διατέθηκαν σε 36 αγορές εκτός Ελλάδας, σύμφωνα με τα στοιχεία της ετήσιας έκθεσης της ΕΛΟΠΥ. Το 75% της παραγωγής κατευθύνθηκε σε 20 χώρες της ΕΕ των 27 ενώ τo 9% σε 16 τρίτες χώρες.

  Σε σχέση με το 2022, οι εξαγωγές κατέγραψαν πτώση 3,7% ως προς τον όγκο και 4,6% ως προς την αξία, κάτι που αποδίδεται κυρίως στην μείωση της διαθεσιμότητας σε λαβράκι. Αξίζει να σημειωθεί ότι το πρώτο 9μηνο του 2023 οι εξαγωγές κατέγραφαν πτώση που έφτανε από 14% έως και 24% σε μηνιαία βάση, με τη ζήτηση να αρχίζει να ανακάμπτει μόλις το τελευταίο τρίμηνο του έτους. Σε ό,τι αφορά τις τιμές, η μέση τιμή πώλησης της τσιπούρας κυμάνθηκε στα 5,24 ευρώ το κιλό παρουσιάζοντας οριακή αύξηση 0,6% σε σχέση με το προηγούμενο έτος ενώ για το λαβράκι η μέση τιμή πώλησης μειώθηκε κατά 2,6 % στα 6,3 ευρώ το κιλό.

  Σε τρεις χώρες το 61% της παραγωγής

  Η Ιταλία, η Ισπανία και η Γαλλία απορροφούν, παραδοσιακά, πάνω από τη μισή ελληνική παραγωγή καθώς στις τρεις αυτές χώρες πωλήθηκε το 61% της ελληνικής παραγωγής και το 73% των εξαγωγών του 2023. Τη μεγαλύτερη αγορά για τα ελληνικά ψάρια αποτελεί η Ιταλία, απορροφώντας το 1/3 της παραγωγής σε τσιπούρα και λαβράκι, στην Ισπανία κατευθύνθηκε το περίπου 28%, ενώ η Γαλλία εισήγαγε από τη χώρα μας περίπου το 15% της παραγωγής.

  Σε ό,τι αφορά τις υπόλοιπες χώρες- προορισμούς για το ελληνικό ψάρι, εάν εξαιρεθούν οι ΗΠΑ, Ολλανδία, Γερμανία, Βουλγαρία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Καναδάς, Κύπρος και Αγγλία, όπου εξαγωγές κυμάνθηκαν από 1.000 – 5.000 τόνους, στις υπόλοιπες 24 χώρες, κινήθηκαν κάτω από τους 800 τόνους.

  

  Πηγή: Cnn.gr

• Δέσμη αλιευτικών δυνατοτήτων για τη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο το 2025
  σε Πρωτογενής Τομέας
  

  Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε πρόταση σχετικά με τις αλιευτικές δυνατότητες στη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο το 2025. Η πρόταση προωθεί τη βιώσιμη διαχείριση των ιχθυαποθεμάτων στη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο και υλοποιεί τις πολιτικές δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν με τη δήλωση MedFish4Ever και τη δήλωση της Σόφιας.

  Οι εναπομένουσες αλιευτικές δυνατότητες θα προταθούν, αφού δημοσιευτούν τα αποτελέσματα της ετήσιας συνόδου της Γενικής Επιτροπής Αλιείας για τη Μεσόγειο (ΓΕΑΜ) και οι νέες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις της Επιστημονικής, Τεχνικής και Οικονομικής Επιτροπής Αλιείας (ΕΤΟΕΑ) που αναμένονται στα μέσα Νοεμβρίου.

  Για τη Δυτική Μεσόγειο, η πρόταση περιλαμβάνει όρια αλιευτικής προσπάθειας για τις μηχανότρατες και τα παραγαδιάρικα, όρια αλιευμάτων γαρίδας βαθέων υδάτων και μηχανισμό αντιστάθμισης για τις μηχανότρατες. Τα μέτρα αυτά συνάδουν με το πολυετές σχέδιο διαχείρισης (MAP) της Δυτικής Μεσογείου για τα βενθοπελαγικά αποθέματα, το οποίο, από τον Ιανουάριο του 2025 και κατόπιν μεταβατικής περιόδου πέντε ετών, θα αρχίσει να εφαρμόζει εύρη μέγιστης βιώσιμης απόδοσης (ΜΒΑ) —δηλαδή τη μέγιστη ποσότητα ιχθύων που μπορούν να εξαχθούν από τη θάλασσα χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο η αναγέννηση και η μελλοντική παραγωγικότητα του αποθέματος.

  Στη Μεσόγειο, η Επιτροπή προτείνει να συνεχιστεί η υλοποίηση του πολυετούς σχεδίου για τον κυνηγό —όπως συμφωνήθηκε στο πλαίσιο της ΓΕΑΜ το 2023— και να παραταθεί η σταδιακή μείωση των αλιευμάτων λυθρινιού και γαρίδας βαθέων υδάτων. Στην Αδριατική, η πρόταση περιλαμβάνει την εφαρμογή των πολυετών σχεδίων της ΓΕΑΜ για τα βενθοπελαγικά και τα μικρά πελαγικά αποθέματα. Στον Εύξεινο Πόντο, η πρόταση περιλαμβάνει όρια αλιευμάτων και ποσοστώσεις για την παπαλίνα και το καλκάνι.

  Βάσει των ανωτέρω προτάσεων, καθώς και των επικείμενων προτάσεων της Επιτροπής, το Συμβούλιο θα ορίσει, στις 9 και 10 Δεκεμβρίου, την κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων. Ο Κανονισμός θα αρχίσει να εφαρμόζεται την 1η Ιανουαρίου 2025.

  Πηγή: Etheas.gr

• Ιχθυοκαλλιέργεια για οικονομική ανάπτυξη και βιωσιμότητα
  σε Πρωτογενής Τομέας
  

  Η ιχθυοκαλλιέργεια στην Ελλάδα έχει αναδειχθεί ως ένας από τους πιο δυναμικούς και σημαντικούς κλάδους της πρωτογενούς παραγωγής

  Με τη σταδιακή μείωση των αποθεμάτων άγριων ψαριών και τις περιβαλλοντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η παραδοσιακή αλιεία, η ανάγκη για βιώσιμες και αποδοτικές εναλλακτικές λύσεις γίνεται επιτακτική. Σε αυτό το πλαίσιο, η ιχθυοκαλλιέργεια προσφέρει σημαντικά οφέλη τόσο στην οικονομία όσο και στην απασχόληση, ενώ ταυτόχρονα συμβάλλει στην προστασία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.

  Η ιχθυοκαλλιέργεια στην Ελλάδα ξεκίνησε τη δεκαετία του 1980 και αναπτύχθηκε ραγδαία τις επόμενες δεκαετίες. Σήμερα, η χώρα κατατάσσεται ανάμεσα στους κορυφαίους παραγωγούς ψαριών ιχθυοκαλλιέργειας στην Ευρώπη. Οι κυριότερες περιοχές καλλιέργειας περιλαμβάνουν τα παράκτια και νησιωτικά μέρη του Αιγαίου και του Ιονίου Πελάγους.

  Τα Κύρια Είδη Ιχθυοκαλλιέργειας Στην Ελλάδα, τα κύρια είδη που καλλιεργούνται είναι η τσιπούρα (Sparus aurata) και το λαβράκι (Dicentrarchus labrax). Αυτά τα δύο είδη αντιπροσωπεύουν την πλειονότητα της παραγωγής και εξάγονται σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και παγκοσμίως. Επιπλέον, καλλιεργούνται και άλλα είδη όπως ο φαγκρί, η πέστροφα και ο κρανίος, αν και σε μικρότερη κλίμακα.

  Η ιχθυοκαλλιέργεια αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εξαγωγικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας. Οι εξαγωγές ψαριών ιχθυοκαλλιέργειας συνεισφέρουν σημαντικά στην οικονομική ανάπτυξη, παρέχοντας έσοδα που υποστηρίζουν την εθνική οικονομία.

  Επιπλέον, η βιομηχανία αυτή δημιουργεί πολλές θέσεις εργασίας σε παράκτιες και νησιωτικές περιοχές, όπου συχνά οι επιλογές απασχόλησης είναι περιορισμένες.

  Η ιχθυοκαλλιέργεια προσφέρει απασχόληση σε χιλιάδες ανθρώπους σε διάφορα στάδια της παραγωγικής διαδικασίας. Από τους εργαζόμενους στις μονάδες καλλιέργειας και τους επαγγελματίες στις μονάδες επεξεργασίας, μέχρι τους ειδικούς σε θέματα διαχείρισης και διανομής, η βιομηχανία αυτή παρέχει σημαντικές ευκαιρίες απασχόλησης. Ιδιαίτερα στις απομακρυσμένες περιοχές, οι θέσεις εργασίας που δημιουργούνται συμβάλλουν στην τοπική ανάπτυξη και την οικονομική σταθερότητα.
  Περιβαλλοντικές Προκλήσεις και Λύσεις

  Η ανάπτυξη της ιχθυοκαλλιέργειας δεν έρχεται χωρίς προκλήσεις. Η διαχείριση των αποβλήτων, η χρήση χημικών και φαρμάκων, καθώς και η διατήρηση της ποιότητας των υδάτων είναι ζητήματα που απαιτούν προσεκτική προσέγγιση.

  Οι βιώσιμες πρακτικές, όπως η χρήση βιολογικών τροφών, είναι καίριας σημασίας για τη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

  Βελτίωση της Ευζωίας των Ψαριών

  Η ευζωία των ψαριών αποτελεί προτεραιότητα για τις σύγχρονες ιχθυοκαλλιέργειες. Η εφαρμογή προγραμμάτων ευζωίας που περιλαμβάνουν τη σωστή διατροφή, την αποφυγή του στρες και την παρακολούθηση της υγείας των ψαριών είναι κρίσιμη για την ποιότητα και την απόδοση της παραγωγής. Ερευνητικά κέντρα και πανεπιστήμια συνεργάζονται με τη βιομηχανία για την ανάπτυξη και την εφαρμογή βέλτιστων πρακτικών ευζωίας

  Η καινοτομία και η τεχνολογία παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της ιχθυοκαλλιέργειας. Η χρήση συστημάτων αυτοματισμού, οι νέες τεχνικές καλλιέργειας και η εφαρμογή της γενετικής βελτίωσης είναι μερικά παραδείγματα των τεχνολογικών εξελίξεων που συμβάλλουν στη βελτίωση της αποδοτικότητας και της βιωσιμότητας του κλάδου.

  Με τη συνεχή μείωση των αποθεμάτων άγριων ψαριών και την αυξανόμενη ζήτηση για θαλασσινά προϊόντα, η ιχθυοκαλλιέργεια αναμένεται να παίξει ακόμη μεγαλύτερο ρόλο στο μέλλον.

  Η προώθηση των βιώσιμων πρακτικών και η ενίσχυση της έρευνας και της καινοτομίας θα είναι κρίσιμα στοιχεία για την περαιτέρω ανάπτυξη του κλάδου.

  Η ιχθυοκαλλιέργεια στην Ελλάδα είναι ένας κλάδος με τεράστιες προοπτικές και σημαντική συμβολή στην εθνική οικονομία και την απασχόληση. Με την εφαρμογή βιώσιμων πρακτικών και τη συνεχή βελτίωση των συνθηκών ευζωίας των ψαριών, μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για τον υπόλοιπο κόσμο. Η στήριξη της πολιτείας και η ενημέρωση του κοινού για τα οφέλη και τις προκλήσεις της ιχθυοκαλλιέργειας είναι απαραίτητα βήματα για τη μελλοντική ανάπτυξη του κλάδου.

  Πηγή: Cnn.gr
• Ιχθυοκαλλιέργειες: «Κλειδί» το χωροταξικό για την επόμενη ημέρα
  σε Πρωτογενής Τομέας
  

  Οι ελληνικές επιχειρήσεις στις ιχθυοκαλλιέργειες έχουν να αντιμετωπίσουν ένα ακόμα πρόβλημα που είναι ο ανταγωνισμός από τα εισαγόμενα στην ΕΕ προϊόντα

  Η επίλυση των θεσμικών ζητημάτων που αφορούν κυρίως τον χωροταξικό σχεδιασμό, αλλά και η νέα φάση επενδύσεων που απαιτούνται για την ανάταξη του κλάδου στο φόντο των εξελίξεων στη μεγαλύτερη εταιρεία του κλάδου, την Avramar, αποτελούν τα βασικά ζητήματα του κλάδου των ιχθυοκαλλιεργειών στην παρούσα στιγμή.

  Στο πρόσφατο Συνέδριο Ιχθυοκαλλιέργειας 2024, που πραγματοποιήθηκε στα τέλη Ιουνίου στην Αθήνα, κορυφαίοι ομιλητές έθεσαν τις προκλήσεις και τις ανάγκες του κλάδου για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας στην επόμενη μέρα του τονίζοντας ότι η ιχθυοκαλλιέργεια είναι διάσπαρτη σε όλη την επικράτεια και αναπτύσσεται σε περιοχές που μειονεκτούν και δεν συγκρούονται με τον τουρισμό ενώ αποτελεί μια σημαντική συνεισφορά στην ελληνική οικονομία.

  Ο κλάδος είναι από τους βασικούς για τη διατροφική ασφάλεια της χώρας αλλά και εισφέρει στις εξαγωγές.

  Ο κλάδος είναι από τους βασικούς για τη διατροφική ασφάλεια της χώρας αλλά και εισφέρει στις εξαγωγές. Συγκεκριμένα, διατηρώντας σταθερά την ηγετική της θέση στην Ευρωπαϊκή Ενωση, το 2023 η Ελλάδα παρήγαγε 120.000 τόνους μεσογειακών ειδών ιχθύων αξίας 685 εκατ. ευρώ με την αξία εξαγωγών να υπερβαίνει τα 572 εκατ. ευρώ. Ακόμη μια χρονιά οι ελληνικές επιχειρήσεις επιβεβαίωσαν τον ισχυρό τους εξαγωγικό χαρακτήρα με το 80% της παραγωγής να εξάγεται σε 37 χώρες συνεισφέροντας θετικά στο εμπορικό ισοζύγιο της χώρας.

  Η καταγραφή

  Για τον λόγο αυτό η Ελληνική Οργάνωση Παραγωγών Υδατοκαλλιέργειας (ΕΛΟΠΥ), ξεκινάει για πρώτη φορά ένα έργο καταγραφής του πραγματικού οικονομικού και κοινωνικού αποτυπώματος ενός κλάδου που στις 11 από τις 13 περιφερειακές ενότητες δημιουργεί πάνω από 12.000 θέσεις άμεσες και έμμεσες θέσεις απασχόλησης. Δεν είναι μόνο η αξία των πωλήσεων και ό όγκος των εξαγωγών, αλλά η συνολικά προστιθέμενη αξία του κλάδου σε άλλες παραγωγικές δραστηριότητες και υπηρεσίες που εξαρτώνται ή αναπτύσσονται χάρη στην ιχθυοκαλλιέργεια. Ωστόσο, σύμφωνα με τον ΕΛΟΠΥ, την περαιτέρω ανάπτυξη του κλάδου αναστέλλουν η έλλειψη ενός σύγχρονου και ανταγωνιστικού θεσμικού πλαισίου που θα ενισχύσει τη λειτουργία των υφιστάμενων επιχειρήσεων και την προσέλκυση νέων στρατηγικών επενδύσεων. Το κυριότερο έγκειται στην απουσία ολοκληρωμένου χωροταξικού σχεδιασμού που εμποδίζει τον σχεδιασμό της αναπτυξιακής στρατηγικής του, καθώς από το 2015 και ύστερα από δύο διαδοχικές παρατάσεις, έχουν ιδρυθεί μόνο 6 από τις 23 περιοχές οργανωμένης ανάπτυξης υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ).

  Μάλιστα οι επιχειρηματίες του κλάδου τονίζουν ότι η έλλειψη ενός σύγχρονου και ανταγωνιστικού θεσμικού πλαισίου αναστέλλει την περαιτέρω ανάπτυξη του κλάδου και την προσέλκυση νέων στρατηγικών επενδύσεων. Σύμφωνα με τον Απόστολο Τουραλιά, πρόεδρο της Ελληνικής Οργάνωσης Παραγωγών Υδατοκαλλιέργειας, είναι παράδειγμα προς μίμηση για την ΕΕ οι ΠΟΑΥ που υπάρχουν στην Ελλάδα.

  Εκτός όμως από την έλλειψη χωροταξικού, οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν να αντιμετωπίσουν ένα ακόμα πρόβλημα που είναι ο ανταγωνισμός από τα εισαγόμενα στην Ευρωπαϊκή Ενωση προϊόντα ιχθυηρών από τρίτες χώρες. Οι εξελίξεις στην Avramar που αποτελεί και τη μεγαλύτερη εταιρεία είναι κομβικές. Σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον για την εταιρεία τόσο από Ελληνες όσο και από ξένους επενδυτές και μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου αναμένεται να υπάρξουν εξελίξεις.

  Πηγή: Premium έκδοση «Τα ΝΕΑ» - In.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΝΗΣ/ EUROKINISSI
• Κώστας Τσιάρας: Ενισχυμένα κίνητρα και προοπτικές για περαιτέρω ανάπτυξη της ιχθυοκαλλιέργειας
  σε Πρωτογενής Τομέας
  

  Καθοριστικός ο ρόλος των ευρωπαϊκών προγραμμάτων ΕΠΑΛΘ και ΠΑΛΥΘ ύψους άνω του 1 δισ. ευρώ

  Τις νέες προοπτικές που διανοίγονται στον τομέα της ιχθυοκαλλιέργειας από την υλοποίηση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων ΕΠΑΛΘ και ΠΑΛΥΘ, τα οποία στο σύνολό τους ξεπερνούν το 1 δισ. ευρώ, επισήμανε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Κώστας Τσιάρας, σε ομιλία του στο Συνέδριο για τις ιχθυοκαλλιέργειες, με θέμα «Προσδιορίζοντας ένα ανθεκτικό μέλλον», το οποίο διοργανώθηκε με την υποστήριξη του ΕΛΟΠΥ.

  Ο υπουργός σημείωσε ότι οι ιχθυοκαλλιέργειες δεν είναι «ο φτωχός συγγενής της αγροτικής πολιτικής», αλλά ένας ισότιμος και ισόβαθμος πυλώνας της αγροτικής οικονομίας, με ισχυρές προοπτικές περαιτέρω ανάπτυξης. Αυτό επιβεβαιώνεται από το ότι:

  • το 70%-80% των προϊόντων του κλάδου εξάγονται,
  • η συνεισφορά στο Εθνικό προϊόν ξεπερνά το 1 δισ. ευρώ,
  • τα ελληνικά προϊόντα του κλάδου βρίσκονται σταθερά στις δύο πρώτες θέσεις σε αξία εξαγωγών,
  • στον κλάδο δραστηριοποιούνται 750 επιχειρήσεις και
  • προσφέρεται εργασία σε περίπου 10.000 άτομα.

  Όπως σημείωσε ο Κώστας Τσιάρας, πέρα από την οικονομική του διάσταση, η προσφορά του κλάδου έχει και εθνική σημασία, καθώς οι επιχειρήσεις του δραστηριοποιούνται και σε απομακρυσμένες και παραμεθόριες περιοχές της χώρας, δημιουργώντας πολλές και καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας στην περιφέρεια.

  Το 70% – 80% των προϊόντων ιχθυοκαλλιέργειας εξάγονται

  Το «αγκάθι» του χωροταξικού

  Ο υπουργός σημείωσε ότι επιβάλλεται η ανάληψη δράσεων και πρωτοβουλιών που θα ενισχύσουν τις προοπτικές ανάπτυξης του κλάδου με κυριότερη την διαφανή και οριστική χωροθέτηση, που αποτελεί ίσως το σημαντικότερο αγκάθι στην περαιτέρω ανάπτυξη της ιχθυοκαλλιέργειας στη χώρα μας.

  «Η συνεργασία με το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, που είναι και το επισπεύδον υπουργείο, το επόμενο χρονικό διάστημα πρέπει να ενταθεί, ώστε άμεσα να ολοκληρωθούν τα Προεδρικά Διατάγματα που απαιτούνται για την ολοκλήρωση του κανονιστικού πλαισίου και για τις υπόλοιπες ΠΟΑΥ (Περιοχές Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών)», είπε.

  Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στις νέες προκλήσεις που υπάρχουν και έχουν σχέση με τις νέες, δύσκολες, οικονομικές συνθήκες, την απουσία απλοποιημένου και σταθερού πλαισίου λειτουργίας του κλάδου, την κλιματική κρίση και τον αυξανόμενο ανταγωνισμό με τρίτες χώρες.

  Ανάπτυξη πρωτοβουλιών

  Για να αντιμετωπιστούν αυτές οι προκλήσεις τόνισε ότι απαιτούνται πρόσθετα κίνητρα και πρωτοβουλίες όπως:

  • η δημιουργία ισχυρών εμπορικών σημάτων,
  • η βελτίωση της υπάρχουσας τεχνογνωσίας μέσω της ενίσχυσης της έρευνας και της καινοτομίας,
  • η δυνατότητα ανάπτυξης φιλικότερων στο περιβάλλον μορφών και μεθόδων υδατοκαλλιέργειας και
  • η περαιτέρω ενίσχυση των επιχειρήσεων μέσω ενωσιακών και εθνικών προγραμμάτων.

  Η συμβολή της ΕΕ στην ιχθυοκαλλιέργεια

  Για την υλοποίηση αυτών των πολιτικών, υπάρχει η σημαντική υποστήριξη από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αλιείας και Θάλασσας 2014-2020, από το οποίο μέχρι 14 Ιουνίου 2024 είχαν γίνει πληρωμές ύψους 481.091.002 ευρώ, καλύπτοντας το 95,50% του προϋπολογισμού, αλλά και από το νέο πρόγραμμα «Αλιεία, Υδατοκαλλιέργεια και Θάλασσα 2021- 2027», προϋπολογισμού 519.637.180 ευρώ.

  Όπως σημείωσε ο κ. Τσιάρας από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αλιείας και Θάλασσας 2014-2020, μέχρι 14 Ιουνίου 2024, είχαν γίνει πληρωμές ύψους 481.091.002 ευρώ, καλύπτοντας το 95,50% του προϋπολογισμού, αλλά και από το νέο πρόγραμμα «Αλιεία, Υδατοκαλλιέργεια και Θάλασσα 2021-2027», προϋπολογισμού 519.637.180 ευρώ.

  Επίσης, στο πλαίσιο του ΠΑΛΥΘ 2021-2027, έχουν ήδη εκδοθεί 15 προσκλήσεις συνολικής δημόσιας δαπάνης 184.270.000, που αντιπροσωπεύουν το 35,46% της συνολικής δημόσιας δαπάνης. Επιπλέον δε, έχει ήδη ενεργοποιηθεί στο σύνολό της η Προτεραιότητα 3 «Ενθάρρυνση μιας βιώσιμης γαλάζιας οικονομίας σε παράκτιες και νησιωτικές περιοχές καθώς και σε περιοχές εσωτερικών υδάτων, και προώθηση της ανάπτυξης κοινοτήτων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας», με βάση την οποία έχουν αξιολογηθεί 14 προτάσεις Στρατηγικών Τοπικής Ανάπτυξης, συνολικής δημόσιας δαπάνης 74.050.000 ευρώ.

  «Κλειδί» η οργάνωση Διεπαγγελματικής

  Ο υπουργός προέτρεψε τους ιχθυοκαλλιεργητές να συγκροτήσουν Διεπαγγελματική καθώς οι συγκεκριμένες Οργανώσεις αποτελούν τους επίσημους συνομιλητές της ΕΕ και δεσμεύθηκε για «έναν ανοιχτό δίαυλο ειλικρινούς συνεργασίας, ώστε να χαρτογραφήσουμε αναλυτικά όλα τα προβλήματα, προκειμένου να χαράξουμε έναν βατό οδικό χάρτη μεταρρυθμίσεων που θα δώσουν στον κλάδο την ευκαιρία που δικαιούται». Κλείνοντας δε, επισήμανε ότι με δεδομένη την πολιτική βούληση του ΥΠΑΑΤ και της κυβέρνησης για ενίσχυση του κλάδου «εναπόκειται στη δική μας συνεργασία η περαιτέρω ενίσχυση αυτής της θετικής πορείας».

  Πηγή: In.gr
• Θαλασσινά: Οι ιχθυοκαλλιέργειες ξεπέρασαν σε παραγωγή την αλιεία
  σε Πρωτογενής Τομέας
  

  H συμβατική αλιεία δίνει πλέον μικρότερη παραγωγή από ό,τι τα ιχθυοτροφεία.

  Για πρώτη φορά οι ιχθυκαλλιέργειες ξεπέρασαν σε παραγωγή τη συμβατική αλιεία, ανακοίνωσε ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) του ΟΗΕ, μια εξέλιξη που δημιουργεί την ελπίδα για κάλυψη των παγκόσμιων αναγκών χωρίς λεηλασία των θαλασσών.

  Από τους 223,2 εκατομμύρια τόνους ψαριών, μαλακίων, φυκιών και άλλων θαλασσινών που διατέθηκαν προς πώληση το 2022, οι 130,9 εκατομμύρια τόνοι προήλθαν από ιχθυοκαλλιέργειες, δείχνει η τελευταία έκθεση του FAO.

  Αν εξαιρεθεί η παραγωγή φυκιών, τα ιχθυοτροφεία έδωσαν 94,4 εκατομμύρια τόνους, ποσότητα που αντιστοιχεί στο 51% της παγκόσμιας παραγωγής θαλάσσιων ζώων.

  «Τα νούμερα αυτά δείχνουν το δυναμικό των ιχθυοκαλλιεργειών να ταΐσουν τον αυξανόμενο πληθυσμό της Γης» δήλωσε στους δημοσιογράφους ο βοηθός γενικός διευθυντή του FAO Μανουέλ Μπαράνζ.

  «Είναι το ταχύτερο σύστημα παραγωγής τροφίμων εδώ τις τελευταίες πέντε δεκαετίες» επισήμανε.

  Η ετήσια κατά κεφαλήν κατανάλωση θαλάσσιων ζώων αυξήθηκε σε παγκόσμιο επίπεδο από τα 9,1 κιλά το 1961 στα 20,7 κιλά το 2022

  Παρόλα αυτά, μόλις 10 χώρες –Κίνα, Ινδονησία, Ινδία, Βιετνάμ, Μπαγκλαντές, Φιλιππίνες, Νότια Κορέα, Νορβηγία, Αίγυπτος, Χιλή- αντιστοιχούν σε περισσότερο από το 90% της παγκόσμιας παραγωγής, κάτι που σύμφωνα με τον FAO καθιστά απαραίτητες τις επενδύσεις σε άλλες χώρες, ειδικά στην Αφρική όπου οι εισαγωγές θαλασσινών ξεπερνούν την παραγωγή.

  Οι ιχθυοκαλλιέργειες συναντούν ωστόσο και αντιδράσεις, με τους επικριτές να επισημαίνουν τις περιβαλλοντικές βλάβες, τον κίνδυνο εξάπλωσης ασθενειών και την εισβολή ξενικών ειδών. Σύμφωνα με τον FAO, τα προβλήματα αυτά μπορούν να αποφευχθούν με κατάλληλες νομικές ρυθμίσεις και συστηματική παρακολούθηση.

  Σύμφωνα με την έκθεση του οργανισμού, η ετήσια κατά κεφαλήν κατανάλωση θαλάσσιων ζώων, μια βασική πηγή πρωτεΐνης για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, αυξήθηκε σε παγκόσμιο επίπεδο από τα 9,1 κιλά το 1961 στα 20,7 κιλά το 2022 και προβλέπεται να συνεχίσει να ανεβαίνει.

  Στο μεταξύ η παραγωγή της συμβατικής αλιείας παραμένει σταθερή από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 και έφτασε τους 92,3 εκατ. τόνους το 2022.

  Παρόλο που οι ποσότητες δεν αυξάνονται, τα τελευταία δεδομένα δείχνουν ότι το 37,7% των ιχθυαπιθεμάτων σε όλο τον κόσμο υφίστατο υπερεκμετάλλευση το 2021, μια συνεχής αύξηση από το 1974, όταν το νούμερο περιοριζόταν σε 10%, ανέφερε ο FAO.

  «Το ζήτημα της βιωσιμότητας είναι πηγή μεγάλης ανησυχίας» είπε ο Μπαράνζ, προσθέτοντας όμως ότι σε κάποια αποθέματα γίνεται καλή διαχείριση, όπως στους πληθυσμούς του τόνου, των οποίων το 90% εκτιμάται ότι βρίσκεται σε βιώσιμα επίπεδα.

  «Πρόκειται για μια αξιοθαύμαστη βελτίωση την τελευταία δεκαετία» δήλωσε ο βοηθός γενικός διευθυντή του FAO. Από τα δέκα κυριότερα θαλάσσια είδη που καταναλώνονται σε όλο τον κόσμο, είπε, το 80% βρίσκεται σε βιώσιμα επίπεδα.

  Πηγή: In.gr

• Ηγέτιδα στις διεθνείς αγορές η ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια
  σε Πρωτογενής Τομέας
  

  Ηγετική θέση σε διεθνές επίπεδο διατηρεί η ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια, σε ένα περιβάλλον έντονου ανταγωνισμού παγκοσμίως, εξακολουθώντας να συμβάλλει καθοριστικά στην ελληνική οικονομία.

  Ο κλάδος χαρακτηρίζεται από έντονη εξαγωγική δραστηριότητα, με το μεγαλύτερο μέρος της εγχώριας παραγωγής να κατευθύνεται σε αγορές του εξωτερικού (Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία). Οι συνολικές ποσότητες εξαγωγής καλύπτουν το 90% του συνολικού όγκου παραγωγής τα τελευταία χρόνια.

  Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση υδατοκαλλιέργειας 2023 της Ελληνικής Οργάνωσης Παραγωγών Υδατοκαλλιέργειας (ΕΛΟΠΥ), ο κλάδος της μεσογειακής ιχθυοκαλλιέργειας ενίσχυσε περαιτέρω την εξωστρέφεια του το 2022 καθώς το 82% της παραγωγής εξάχθηκε σε 37 χώρες ενώ το υπόλοιπο 18% διατέθηκε στην εγχώρια αγορά. Μηνιαίως οι εξαγωγές κυμάνθηκαν από 5.900 έως 10.200 τόνους. Πιο συγκεκριμένα, εξάχθηκαν 104.192 τόνοι τσιπούρας και λαβρακιού αξίας 600,65 εκατ. ευρώ σημειώνοντας αύξηση 3,8% ως προς τον όγκο και 20% ως προς την αξία πωλήσεων σε σχέση με το προηγούμενο έτος (δεν περιλαμβάνονται οι εξαγωγές φιλέτων). Εξ' αυτών, το 75% (95.240 τόνοι) πωλήθηκαν σε 21 χώρες της ΕΕ-27, το 18% (22.510 τόνοι) πωλήθηκε στην Ελλάδα, το 7% (8.950 τόνοι) πωλήθηκε σε 16 τρίτες χώρες, το 57% των εξαγωγών ήταν τσιπούρα (59.664 τόνοι) και το 43% λαβράκι (44.528 τόνοι). Σχεδόν το σύνολο των εξαγωγών ήταν νωπά ψάρια και μόλις το 0,3% κατεψυγμένα (245 τόνοι κυρίως στις τρίτες χώρες).

  Οι κυριότερες αγορές ωστόσο της ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας είναι παραδοσιακά τρεις ευρωπαϊκές χώρες, η Ιταλία, η Ισπανία και η Γαλλία όπου πωλείται πάνω από την μισή παραγωγή. Αν εξαιρεθούν οι ΗΠΑ, η Ολλανδία, η Γερμανία, η Πορτογαλία, η Βουλγαρία, η Ρουμανία και το Η.Β. όπου οι εξαγωγές κυμάνθηκαν από 1.300 - 5.500 τόνους, σε όλες τις υπόλοιπες 26 χώρες οι εξαγωγές κυμάνθηκαν κάτω των 1.000 τόνων. Σημειώνεται ότι η εμπορία τουρκικών ψαριών μέσω της Ελλάδας παρουσίασε αύξηση 5,6%. Συγκεκριμένα, το 2022 εισήχθησαν 12.614 τόνοι νωπών ψαριών (8.524 τόνοι τσιπούρας και 4.089 τόνοι λαβρακιού) όπου εκτελωνίστηκαν στην Ελλάδα και στην συνέχεια σχεδόν στο σύνολο τους επαναπροωθήθηκαν (ως τουρκικό ψάρι) σε άλλες χώρες της ΕΕ-27. Οι μέσες τιμές ήταν βελτιωμένες και για τα δύο είδη ενώ οι μεγαλύτερες πιέσεις παρατηρήθηκαν στην τιμή της τσιπούρας λόγω των εποχιακών διακυμάνσεων στην προσφορά της. Η μέση τιμή πώλησης της τσιπούρας κυμάνθηκε στα 4,8 ευρώ/ κιλό παρουσιάζοντας βελτίωση 3% σε σχέση με το προηγούμενο έτος ενώ για το λαβράκι η μέση τιμή πώλησης ανήλθε στα 6,3 ευρώ/κιλό παρουσιάζοντας αύξηση 19%.

  Η εγχώρια παραγωγή τσιπούρας-λαβρακίου

  Αναφορικά με την εγχώρια παραγωγή τσιπούρας-λαβρακίου, τα αποτελέσματα κλαδικής μελέτης της ICAP CRIF έδειξαν ότι αυξήθηκε με έντονο ρυθμό κατά τις δύο προηγούμενες δεκαετίες, γεγονός που δημιούργησε συνθήκες υπερπροσφοράς στον κλάδο, επηρεάζοντας αρνητικά τις τιμές πώλησης. Το 2023 η εγχώρια παραγωγή τσιπούρας-λαβρακίου παρέμεινε σταθερή, παρουσιάζοντας οριακή αύξηση κατά 0,4% σε σχέση με το 2022, έπειτα από δύο διαδοχικές χρονιές αυξήσεων (3,1% το 2022/21 και 7,3% το 2021/20). Η τσιπούρα κάλυψε το 57% της συνολικής παραγωγής το 2023 και το λαβράκι το 43%.

  Από την έκθεση της ΕΛΟΠΥ προκύπτει ότι ο όγκος παραγωγής ψαριών μεσογειακής ιχθυοκαλλιέργειας ανήλθε το 2022 σε 137.000 τόνους, αξίας 744 εκατ. ευρώ, παρουσιάζοντας αύξηση 1% ως προς τον όγκο και 14% ως προς την αξία πωλήσεων σε σχέση με το προηγούμενο έτος (135.107 τόνοι αξίας 652,45 εκατ. ευρώ). Η τσιπούρα και το λαβράκι αποτελούν το 92% της παραγωγής και το υπόλοιπο 8% αποτελείται από άλλα μεσογειακά είδη όπως ο κρανιός και το βραχύπτερο φαγκρί. Πιο συγκεκριμένα, η παραγωγή τσιπούρας και λαβρακιού ανήλθε σε 126.700 τόνους (72.700 τόνοι τσιπούρας και 54.000 τόνοι λαβρακιού) συνολικής αξίας σχεδόν 692 εκατ. ευρώ. Σε σχέση με το 2021 παρατηρείται οριακή αύξηση σχεδόν 1% ως προς τον όγκο παραγωγής και 14,5% ως προς την αξία πωλήσεων. Σε σχέση με το 2021, η παραγωγή τσιπούρας σημείωσε οριακή μείωση 0,5% ως προς τον όγκο αλλά αύξηση 6% ως προς την αξία πωλήσεων ενώ το λαβράκι αύξηση κατά 2,9% ως προς τον όγκο και 24% ως προς την αξία πωλήσεων. Σημειώνεται ότι την τελευταία δεκαετία η παραγωγή τσιπούρας και λαβρακιού αυξήθηκε κατά 9,2%.

  Από τους 126.700 τόνους παραγωγής τσιπούρας και λαβρακιου, ένα εξαιρετικά μικρό ποσοστό, μόλις το 0,6% είναι βιολογικής ιχθυοκαλλιέργειας. Η εκτροφή τους γίνεται από 2 πιστοποιημένες μονάδες που ανήκουν σε 2 εταιρείες ιχθυοκαλλιέργειας. Παρόλο που η δυναμικότητα και των 2 μονάδων αθροιστικά είναι σχεδόν 2.000 τόνοι, η παραγωγή τους κυμαίνεται στους 800 τόνους (400 τόνους τσιπούρας και άλλους 400 τόνους λαβράκι). Κύρια αιτία για την χαμηλή ζήτηση βιολογικών ψαριών υποδεικνύεται το υψηλό κόστος παραγωγής τους και κατ' επέκταση η τιμή τους καθώς είναι έως και 60% ακριβότερα σε σχέση με τα ψάρια συμβατικής εκτροφής.

  Την τελευταία δεκαετία έχει γίνει μια σημαντική προσπάθεια διαφοροποίησης των εκτρεφόμενων ειδών προκειμένου να ικανοποιηθεί η ανάγκη των καταναλωτών για μεγαλύτερη ποικιλία ψαριών ιχθυοκαλλιέργειας. Η προσπάθεια αυτή απέδωσε με αποτέλεσμα να εκτρέφονται σε όλο και μεγαλύτερες ποσότητες και άλλα είδη μεσογειακής ιχθυοκαλλιέργειας όπως το φαγκρί και ο κρανιός. Το 2022 παρήχθησαν σχεδόν 10.300 τόνοι «νέων ειδών», κυρίως φαγκρί και κρανιός αξίας σχεδόν 51,5 εκατ. ευρώ, παρουσιάζοντας αύξηση 8% σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Η παραγωγή τους αντιπροσωπεύει το 8% του όγκου παραγωγής θαλάσσιας ιχθυοκαλλιέργειας και αυξάνεται διαρκώς λόγω της αυξανόμενης ζήτησης τους αλλά και της βελτίωσης της τεχνογνωσίας εκτροφής τους.

  Η δυναμικότητα του κλάδου αποδεικνύεται από το γεγονός ότι δραστηριοποιούνται περί τις 73 εταιρείες και όμιλοι με 285 μονάδες (πλωτές εγκαταστάσεις) εκτροφής θαλάσσιων μεσογειακών ιχθύων. Το 63% των εταιρειών είναι μικρομεσαίες και οικογενειακές εταιρείες με παραγωγή έως 500 τόνους ετησίως. Σχεδόν το 78% των μονάδων είναι χωροθετημένες σε τρεις αποκεντρωμένες διοικήσεις. Αυτές είναι οι Αποκεντρωμένες διοικήσεις της Πελοποννήσου - Δυτ. Ελλάδας & Ιονίου, της Θεσσαλίας - Στερεάς Ελλάδας και του Αιγαίου. Σε αυτές τις τρείς αντιστοιχεί σχεδόν το 87% των μισθωμένων εκτάσεων και εκτρέφεται σχεδόν το 82% της ελληνικής παραγωγής. Σε περιφερειακό επίπεδο, ο κλάδος έχει παρουσία στις 11 από τις 13 περιφερειακές ενότητες της χώρας και δημιουργεί χιλιάδες θέσεις εργασίας. Αυτές είναι οι Περιφερειακές Ενότητες Εύβοιας, Δωδεκανήσου, Αιτωλοακαρνανίας, Κεφαλονιάς, Φθιώτιδας, Θεσπρωτίας, Αττικής, Αργολίδας, Κορίνθου, Χίου και Πρέβεζας, καθώς λειτουργούν τοπικά πάνω από 10 μονάδες. Στις υπόλοιπες περιφερειακές ενότητες είναι αδειοδοτημένες λιγότερες από 10 μονάδες. Ωστόσο υπάρχουν περιφερειακές ενότητες όπου αν και οι αδειοδοτημένες μονάδες είναι λιγότερες από 10, ο όγκος παραγωγής είναι μεγάλος (π.χ. Φωκίδα, Μυτιλήνη, κλπ).

  Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

• Με αυξημένες πωλήσεις η Ελληνική Ιχθυοκαλλιέργεια - Παραμένει ηγέτιδα στις διεθνείς αγορές
  σε Πρωτογενής Τομέας
  

  Παραμένει ηγέτιδα στις διεθνείς αγορές η ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια.

  Ωστόσο, ο κλάδος της ιχθυοκαλλιέργειας βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπος με σημαντικές προκλήσεις, λόγω της σημαντικής αύξησης των τιμών των πρώτων υλών και της ενέργειας, σημειώνει σε έκθεσή της η ICAP.

  Ηγετική θέση για την ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια

  Ωστόσο, σε ένα περιβάλλον έντονου ανταγωνισμού παγκοσμίως, η ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια διατηρεί ηγετική θέση σε διεθνές επίπεδο, εξακολουθώντας να συμβάλει καθοριστικά στην ελληνική οικονομία. Διαχρονικά η τσιπούρα και το λαβράκι καλύπτουν περισσότερο από το 85% της συνολικής παραγωγής στις ελληνικές θαλάσσιες υδατοκαλλιέργειες.

  Η Σταματίνα Παντελαίου, Διευθύντρια Οικονομικών & Κλαδικών Μελετών της ICAP CRIF αναφέρει ότι ο κλάδος των ιχθυοκαλλιεργειών χαρακτηρίζεται από έντονη εξαγωγική δραστηριότητα, με το μεγαλύτερο μέρος της εγχώριας παραγωγής να κατευθύνεται σε αγορές του εξωτερικού (Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία). Οι συνολικές ποσότητες εξαγωγής καλύπτουν το 90% του συνολικού όγκου παραγωγής τα τελευταία χρόνια.

  

  Εξαγωγές

  Οι εξαγόμενες ποσότητες τσιπούρας και λαβρακίου σημείωσαν μείωση 3,3% το 2023, ύστερα από συνεχή ανοδική πορεία που ακολούθησαν την προηγούμενη 5ετία (2018- 2022). Οι έντονες πληθωριστικές πιέσεις που ασκούνται τόσο στην εγχώρια όσο και στην ευρωπαϊκή αγορά τα τελευταία χρόνια, συμπιέζουν σημαντικά την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών, οι οποίοι στρέφονται σε φτηνότερα προϊόντα, επηρεάζοντας και την πορεία των ελληνικών εξαγωγών.

  Σύμφωνα με όσα αναφέρει η Ιωάννα Στρατουδάκη, Consultant της Διεύθυνσης Οικονομικών - Κλαδικών Μελετών της ICAP CRIF, η οποία επιμελήθηκε την εν λόγω μελέτη, η εγχώρια παραγωγή τσιπούρας-λαβρακίου αυξήθηκε με έντονο ρυθμό κατά τις δύο προηγούμενες δεκαετίες, γεγονός που δημιούργησε συνθήκες υπερπροσφοράς στον κλάδο, επηρεάζοντας αρνητικά τις τιμές πώλησης.

  Η εγχώρια παραγωγή τσιπούρας-λαβρακίου παρέμεινε σταθερή, παρουσιάζοντας οριακή αύξηση κατά 0,4% το 2023 σε σχέση με το 2022, έπειτα από δύο διαδοχικές χρονιές αυξήσεων (3,1% το 2022/21 και 7,3% το 2021/20). Η τσιπούρα κάλυψε το 57% της συνολικής παραγωγής το 2023 και το λαβράκι το 43%. Η κα Στρατουδάκη, σχολιάζει επίσης ότι οι τρεις (3) μεγαλύτερες εταιρείες του κλάδου ελέγχουν αθροιστικά το 70% περίπου της συνολικής παραγωγής (σε ποσότητα).

  Στο πλαίσιο της μελέτης πραγματοποιήθηκε χρηματοοικονομική ανάλυση των επιχειρήσεων ιχθυοκαλλιέργειας βάσει επιλεγμένων αριθμοδεικτών. Επίσης, συντάχθηκε ομαδοποιημένος ισολογισμός, βάσει αντιπροσωπευτικού δείγματος 50 εταιρειών του κλάδου, για τη διετία 2021-2022.

  Από την ανάλυση του ομαδοποιημένου ισολογισμού προκύπτουν τα εξής: Οι συνολικές πωλήσεις των 50 επιχειρήσεων αυξήθηκαν κατά 30,7% το 2022 έναντι του 2021. Ομοίως, τα μικτά κέρδη αυξήθηκαν κατά 13,6% την ίδια περίοδο. Τα λειτουργικά και τα καθαρά κέρδη των εταιρειών του κλάδου ήταν αρνητικά το 2022, κυρίως εξαιτίας των σημαντικών αυξήσεων των λειτουργικών δαπανών (α’ ύλες, ενέργεια) την ίδια περίοδο. Μειωμένα, αν και θετικά, ήταν τα κέρδη EBITDA (-40,8%) και διαμορφώθηκαν σε €34,8 εκατ., το 2022. Τριάντα οκτώ (38) επιχειρήσεις που συμπεριελήφθησαν στον ομαδοποιημένο ισολογισμό, ήταν κερδοφόρες το 2022 έναντι 43 το 2021.

  Πηγή: Ιefimerida.gr