Δευτέρα, 07 Δεκεμβρίου 2020 15:15

Τα πλαστικά «πνίγουν» τη Μεσόγειο Θάλασσα

Γράφτηκε από την

Μία νέα έκθεση του Διεθνούς Ένωσης για την Προστασία της Φύσης (IUCN) διαπιστώνει ότι περίπου 229.000 τόνοι πλαστικών διαρρέουν στη Μεσόγειο Θάλασσα κάθε χρόνο, ποσότητα που ισοδυναμεί με περισσότερα από 500 κοντέινερ ημερησίως. Μάλιστα, η έκθεση εκτιμά ότι περισσότεροι από ένα εκατομμύριο τόνοι πλαστικών έχουν ήδη συσσωρευτεί μέχρι σήμερα στη Μεσόγειο. Όπως τονίζει η οργάνωση, εάν δεν ληφθούν σημαντικά μέτρα για την αντιμετώπιση της κακής διαχείρισης αποβλήτων, που αποτελεί και τη βασική αιτία της θαλάσσιας μόλυνσης, αυτή η ποσότητα αναμένεται να διπλασιαστεί κατ' ελάχιστον έως το 2040.

Με βάση τη συλλογή δεδομένων από μελέτες στο πεδίο, η έκθεση, με τίτλο «Mare Plasticum: The Mediterranean», που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την Environmental Action, διαπιστώνει ότι οι ροές προέρχονται από 33 χώρες γύρω από τη λεκάνη της Μεσογείου. Επισημαίνει, μάλιστα, ότι τα μακρο-πλαστικά που προκύπτουν από την κακή διαχείριση αποβλήτων αποτελούν το 94% της συνολικής διαρροής πλαστικών. Αφού βυθιστεί στη θάλασσα, το πλαστικό διασπάται κυρίως σε ιζήματα με τη μορφή μικροπλαστικών, δηλαδή σε σωματίδια μικρότερα από 5 mm.

PLASTIKA GRAFIMA APEΤο γράφημα αποτυπώνει στοιχεία σοκ από την τελευταία έκθεση της Διεθνούς Ένωσης για την Προστασία της Φύσης / ΑΠΕ - ΜΠΕ

«Η πλαστική ρύπανση μπορεί να προκαλέσει μακροχρόνιες βλάβες τόσο στα χερσαία όσο και τα θαλάσσια οικοσυστήματα και τη βιοποικιλότητα. Τα θαλάσσια ζώα μπορεί να μπλέκονται ή να καταπίνουν πλαστικά απορρίμματα και τελικά να πεθαίνουν από την εξάντληση και την πείνα. Επιπλέον, τα πλαστικά απόβλητα απελευθερώνουν χημικές ουσίες, οι οποίες μπορεί να είναι επιβλαβείς τόσο για τα οικοσυστήματα όσο και για την ανθρώπινη υγεία, ειδικά σε μία ημίκλειστη θάλασσα, όπως η Μεσόγειος», δήλωσε η διευθύντρια του IUCN Global Marine and Polar Program, Minna Epps.

Η κ. Epps ανέφερε, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου, πως «με βάση την έκθεση, καθίσταται σαφές ότι τα τρέχοντα αλλά και τα ήδη προγραμματισμένα μέτρα δεν αρκούν για τη μείωση της διαρροής πλαστικών και την αποτροπή των συνεπειών».

Ειδικότερα, πάντα σύμφωνα με τα στοιχεία που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, η Αίγυπτος (περίπου 74.000 τόνοι/έτος), η Ιταλία (34.000 τόνοι/έτος) και η Τουρκία (24.000 τόνοι/έτος) είναι οι χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά διαρροής πλαστικών στη Μεσόγειο, κυρίως λόγω των μεγάλων ποσοτήτων κακοδιαχειριζόμενων αποβλήτων αλλά και λόγω των μεγάλων παράκτιων πληθυσμών τους. Κατά κεφαλήν, ωστόσο, το Μαυροβούνιο (8 κιλά/έτος/άτομο), η Αλβανία, η Βοσνία και Ερζεγοβίνη και η Βόρεια Μακεδονία (το καθένα συμβάλλει περίπου 3 κιλά/έτος/άτομο) έχουν τα υψηλότερα επίπεδα διαρροής.

Σημειώνεται, ότι η Ελλάδα, βρίσκεται ένατη από το τέλος ανάμεσα στις 33 χώρες της Μεσογείου όσον αφορά τις διαρροές πλαστικών στη θάλασσα, τέταρτη από το τέλος σε κατά κεφαλήν διαρροές (πολύ λιγότερο από ένα κιλό κατά άτομο), ενώ έχοντας τη μεγαλύτερη ακτογραμμή κατέχει την πρωτιά σε καθαρισμούς ακτών και θαλασσών.

Όσον αφορά τα πρωτογενή μικροπλαστικά - πλαστικά που εισέρχονται στους ωκεανούς με τη μορφή μικρών σωματιδίων, σε αντίθεση με τα μεγαλύτερα πλαστικά απορρίμματα που αποικοδομούνται στο νερό - η ροή πλαστικών στη Μεσόγειο εκτιμάται σε 13.000 τόνους ανά έτος.

Επίσης, η σκόνη των ελαστικών είναι η μεγαλύτερη πηγή διαρροής (53%), ενώ ακολουθούν η μόλυνση από υφάσματα (33%), μικροσφαιρίδια των καλλυντικών (12%) και σωματίδια του κύκλου παραγωγής (2%).

Επιπλέον, με βάση την προβλεπόμενη ετήσια αύξηση της παγκόσμιας παραγωγής πλαστικών κατά 4%, η έκθεση παρουσιάζει διαφορετικά σενάρια διαρροής και αξιολογεί βασικές δράσεις που θα μπορούσαν να συμβάλουν στη μείωση των ροών πλαστικών στη Μεσόγειο τα επόμενα 20 χρόνια.

Διαπιστώνει, δε, ότι σύμφωνα με το business as usual σενάριο η ετήσια διαρροή θα φτάσει τους 500.000 τόνους ετησίως έως το 2040 και υπογραμμίζει πως θα απαιτηθούν φιλόδοξες παρεμβάσεις πέρα από τις τρέχουσες δεσμεύσεις για τη μείωση της ροής πλαστικών στη θάλασσα.

«Οι κυβερνήσεις, ο ιδιωτικός τομέας, τα ερευνητικά ιδρύματα και άλλοι κλάδοι, αλλά και οι καταναλωτές πρέπει να συνεργαστούν για τον επανασχεδιασμό των διαδικασιών και των αλυσίδων εφοδιασμού. Να επενδύσουν στην καινοτομία και να υιοθετήσουν πρότυπα βιώσιμης κατανάλωσης, καθώς επίσης και βελτιωμένες πρακτικές διαχείρισης αποβλήτων, προκειμένου να κλείσουν αυτή την "πλαστική κάνουλα"», τόνισε δήλωσε ο διευθυντής του Κέντρου Μεσογειακής Συνεργασίας του IUCN, Antonio Troya.

Η βελτίωση της διαχείρισης αποβλήτων, αρχής γεννωμένης από τη συλλογή αποβλήτων, προσφέρει τις μεγαλύτερες δυνατότητες να μειωθεί η διαρροή πλαστικών με την πάροδο του χρόνου, σύμφωνα με την έκθεση.

Μάλιστα, η έκθεση διαπιστώνει ότι περισσότεροι από 50.000 τόνοι διαρροής πλαστικών στη Μεσόγειο θα μπορούσαν να αποφευχθούν κάθε χρόνο εάν η διαχείριση των αποβλήτων μεταξύ των κρατών επρόκειτο να βελτιωθεί στα παγκόσμια πρότυπα βέλτιστων πρακτικών.

Επιπλέον, η έκθεση επισημαίνει ότι οι απαγορεύσεις αλλά και η κατάργηση πλαστικών μπορούν να αποτελέσουν αποτελεσματικές παρεμβάσεις εάν εφαρμοστούν ευρέως. Για παράδειγμα, εκτιμά ότι η καθολική απαγόρευση της πλαστικής σακούλας στη λεκάνη της Μεσογείου θα μείωνε περαιτέρω τη διαρροή πλαστικών κατά περίπου 50.000 τόνους ετησίως.

Τέλος, σημειώνεται ότι η έκδοση της έκθεσης υποστηρίχθηκε από το Ίδρυμα Mava.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ - Φωτογραφία αρχειου από Cifer88 από το Pixabay

Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 07 Δεκεμβρίου 2020 11:17

Σχετικά Άρθρα

  • Τυφώνας Milton: Μπορεί να δούμε τυφώνες στη Μεσόγειο; – Ο Τσατραφύλλιας λύνει 5 απορίες
    Τυφώνας Milton: Μπορεί να δούμε τυφώνες στη Μεσόγειο; – Ο Τσατραφύλλιας λύνει 5 απορίες

    Η κλιματική αλλαγή, η Μεσόγειος και οι κυκλώνες - Τι λέει ο γνωστός μετεωρολόγος για τον τυφώνα που έχει θέσει σε κατάσταση συναγερμού τη Φλόριντα

    Την ώρα που ο τυφώνας Milton χτυπάει με μανία την Φλόριντα στις ΗΠΑ, με 51 από τις 67 κομητείες να είναι σε κατάσταση ύψιστου συναγερμού και έξι εκατομμύρια ανθρώπους να έχουν λάβει εντολή εκκένωσης, ο γνωστός μετεωρολόγος Γιώργος Τσατραφύλλιας απαντά σε πέντε ερωτήσεις σχετικά με την κλιματική αλλαγή, αλλά και με το εάν υπάρχουν πιθανότητες ένα αντίστοιχο φαινόμενο να εκδηλωθεί και στη Μεσόγειο, πλήττοντας και τη χώρα μας.

    Με αφορμή το ισχυρό φαινόμενο, ο Γιώργος Τσατραφύλλιας σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δίνει απάντηση σε ερωτήσεις σχετικές με τους τυφώνες. Λύνει ουσιαστικά απορίες που μπορεί να δημιουργηθούν στους πολίτες, βλέποντας τις καταστροφικές συνέπειες του Milton στις ΗΠΑ.

    Τυφώνας Milton: Απαντήσεις σε 5 απορίες για τον Milton

    Δείτε την ανάρτηση του μετεωρολόγου:

    «Με αφορμή τον «Milton»…

    – Μπορεί στη Μεσόγειο να δημιουργηθούν τυφώνες; Όχι.

    – Τα 5 μέτρα νερού στις παράκτιες περιοχές της Φλόριντα αναφερόταν σε βροχόπτωση; Όχι. Σε μεταφορά της θάλασσας εξαιτίας των ανέμων.

    – Τελικά ήταν τόσο ισχυρός όσο έδειχνε η πρόβλεψη; Όχι. Στις δυτικές όχθες της Φλόριντα υποβαθμίστηκε 1 κατηγορία. (Κατηγορία 2).

    – Η κλιματική κρίση επηρέασε το φαινόμενο; Ναι. Ο πιο ζεστός κόλπος του Μεξικού εξαιτίας των παρατεταμένων υψηλών θερμοκρασιών τροφοδότησε με περισσότερους υδρατμούς το σύστημα και το δυνάμωσε.

    – Ο κυκλώνα και ο τυφώνας είναι το ίδιο; Ναι. Η ονομασία έχει να κάνει με την περιοχή που εκδηλώνονται».

    Πηγή: In.gr

  • «Πνιγήκαμε» στα πλαστικά – 220 εκατομμύρια τόνοι θα παραχθούν σε ένα έτος
    «Πνιγήκαμε» στα πλαστικά – 220 εκατομμύρια τόνοι θα παραχθούν σε ένα έτος

    Τα πλαστικά μαζί με το διοξείδιο του άνθρακα μολύνουν με τον πιο επιδραστικό τρόπο τον πλανήτη προκαλώντας βλάβες στο οικοσυστήματα όσο και στην υγεία του ανθρώπου.

    Με τα πλαστικά απόβλητα που παράγονται να ξεπερνούν την ικανότητα των συστημάτων διαχείρισης άκρως ανησυχητικό είναι ότι περισσότεροι από 220 εκατομμύρια τόνοι θα παραχθούν μόνο το 2024. Η τάση παρατηρείται από το 2021 με σταθερή αύξηση των πλαστικών αποβλήτων κατά σχεδόν 10%. Ο παγκόσμιος μέσος όρος ανά άτομο κάτοικο φέτος θα ανέλθει στα 28 κιλά.

    Το πλαστικό δημιουργεί μία ολιστική ρύπανση που ξεκινά από την αρχή της ζωής του, όταν τα εργοστάσια που το κατασκευάζουν παράγουν αέρια θερμοκηπίου, όσο και στο τέλος της ζωής του, όταν ρυπαίνει τον φυσικό κόσμο και εισέρχεται με πολλούς τρόπους αόρατα στον ανθρώπινο οργανισμό μολύνοντας τον.

    Καμία χώρα του πλανήτη δεν είναι αθώα στην παραγωγή πλαστικών αποβλήτων

    Η ελβετική ΜΚΟ Earth Action δημοσίευσε μια έκθεση που αποκαλύπτει ότι το 66% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε περιοχές όπου τα πλαστικά απόβλητα έχουν ήδη υπερβεί την τοπική ικανότητα διαχείρισης. Η έκθεση έρχεται πριν από τον τελικό γύρο των διαπραγματεύσεων τον Νοέμβριο, στη Νότια Κορέα, με στόχο την ανάπτυξη μιας διεθνούς νομικά δεσμευτικής συνθήκης για τη ρύπανση από τα πλαστικά.

    70 εκατ. τόνοι πλαστικών θα καταλήξουν στη φύση

    Σύμφωνα με την έκθεση μόλις 12 χώρες ευθύνονται για το 60% της κακοδιαχείρισης πλαστικών αποβλήτων παγκοσμίως, με τις πέντε πρώτες να είναι η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία, η Βραζιλία και το Μεξικό.

    Στις τεράστιες ποσότητες πλαστικών σκουπιδιών θα προστεθούν άλλοι 220 εκατ. τόνοι. Τα συστήματα διαχείρισης και ανακύκλωσης πλαστικών θα μπορέσουν να απορροφήσουν 150 εκατ. από τους 220 εκατ. τόνους της νέας «σοδειάς» πλαστικών σκουπιδιών και οι υπόλοιποι 70 εκατ. τόνοι θα καταλήξουν στη φύση, μια ποσότητα εξαιρετικά μεγάλη και αρκετά επιβλαβής για το οικοσύστημα και τον άνθρωπο.

    Η φετινή έκθεση για την «Ημέρα Υπέρβασης των Πλαστικών» συνυπολόγισε στην ανάλυσή της και τα πλαστικά απόβλητα από την κλωστοϋφαντουργία και τα οικιακά απορρίμματα.

    Παρά τη βελτίωση των πρακτικών διαχείρισης η συνολική ποσότητα των κακοδιαχειριζόμενων πλαστικών αποβλήτων παραμένει λίγο-πολύ αμετάβλητη λόγω της αυξανόμενης παραγωγής κάθε χρόνο.

    Αλλαγή τώρα, πριν να είναι αργά

    Η Earth Action έχει προειδοποιήσει ότι οι όποιες βελτιώσεις στην ικανότητα διαχείρισης των πλαστικών αποβλήτων συχνά ξεπερνιούνται από την αύξηση της παραγωγής πλαστικών.

    Οι ελπίδες ότι η ανακύκλωση θα αποτελέσει «λύση στην κρίση» είναι θεμελιωδώς λανθασμένη αναφέρει η ΜΚΟ. «Η αναγκαιότητα της αλλαγής θεμελιώνεται στην ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας μας, αλλά συχνά παραβλέπεται ο κίνδυνος της αδράνειας των επιχειρήσεων με τον πλανήτη να πέφτει θύμα αυτής της κρίσης», διαβάζουμε στην έκθεση.

    Η Earth Action συνεργάζεται με διεθνείς επιχειρήσεις, κυβερνήσεις και μικρομεσαίες επιχειρήσεις για να αξιολογήσει τις επιπτώσεις των πλαστικών μέσω των αλυσίδων εφοδιασμού τους και να τις συμβουλεύσει σχετικά με τη μετάβαση σε κυκλικά επιχειρηματικά μοντέλα.

    Πηγή: In.gr
  • Πώς αλλάζουν τη φυσιογνωμία και το οικοσύστημα της Μεσογείου οι πυρκαγιές - Explainer video
    Πώς αλλάζουν τη φυσιογνωμία και το οικοσύστημα της Μεσογείου οι πυρκαγιές - Explainer video

    Αντιμέτωπη με μια άνευ προηγουμένου αλλαγή στα οικοσυστήματά της είναι η Μεσόγειος, λόγω των ολοένα και συχνότερων, ολοένα και πιο ανεξέλεγκτων πυρκαγιών.

    Η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο αυτών των αλλαγών, μετά από ένα ακόμη εφιαλτικό καλοκαίρι που άφησε πίσω του δεκάδες χιλιάδες στρέμματα γης καμένα, λόγω των εξαιρετικά υψηλών θερμοκρασιών, των ισχυρών ανέμων και των ξηρών καιρικών συνθηκών.

    Αντίστοιχες καιρικές συνθήκες φέτος επικράτησαν επίσης στην Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, τη Γαλλία και το Μαρόκο.

    Πρόκειται για ένα ακόμη καλοκαίρι που βρέθηκε σε «κλοιό» καύσωνα και σφοδρότατων ανέμων. Το 2023, 334.000 στρέμματα γης κάηκαν στη νότια Ευρώπη μέσα σε μόλις 12 ημέρες, μετά από πυρκαγιές που ξέσπασαν στα μέσα Ιουλίου. Στην απέναντι πλευρά της Μεσογείου, οι καταστροφικές πυρκαγιές ξέσπασαν στην Αλγερία και την Τυνησία στοίχισαν τη ζωή σε δεκάδες ανθρώπους και ανάγκασαν σε εκκένωση πολλούς ακόμη.

    Ενώ τα σπίτια και οι ζωές που έχουν καταστραφεί από τις φλόγες θα χρειαστούν χρόνο για να ανακάμψουν, αποτελεί ερώτημα πώς θα αποκατασταθούν οι βιότοποι που έχουν γίνει «στάχτη» την ώρα που η ανθρωπογενής κλιματική κρίση αναμένεται να καταστήσει τις πυρκαγιές κανονικότητα όσο περνούν τα χρόνια.

    Οι πυρκαγιές, όμως, αποτελούσαν πάντα μέρος του κύκλου ζωής των μεσογειακών οικοσυστημάτων, με το φαινόμενο όμως να γίνεται ολοένα εντονότερο και συχνότερο, για πόσο θα μπορούν να αναδύονται από τις στάχτες τους; Μήπως πλέον γινόμαστε θεατές μιας μόνιμης αλλαγής στη Μεσόγειο;

    Όπως αναφέρει μιλώντας στο BBC η χωρική αναλύτρια στο Βασιλικό Βοτανικό Κήπο του Κιου στο Λονδίνο, Τζένι Γουίλιαμς, οι πυρκαγιές στα μεσογειακά οικοσυστήματα αποτελούν μέρος της ζωής τους. «Στην πραγματικότητα, χωρίς πυρκαγιές, ορισμένα είδη θα έπαυαν να υπάρχουν» σημειώνει, για να φέρει ως παράδειγμα ότι «οι σπόροι πολλών ειδών έχουν σκληρό περίβλημα, που απελευθερώνεται μόνο όταν εκδηλωθεί φωτιά». Αυτό οδηγεί σε μια «έκρηξη άνθησης φυτών» σε πληγείσες περιοχές, αναφέρει.

    Η Μεσόγειος περιλαμβάνει το 20% της βιοποικιλότητας της Γης

    Η Μεσόγειος, και άλλες περιοχές σε όλο τον κόσμο με παρόμοια κλίματα, θεωρούνται εστίες βιοποικιλότητας. Αντιπροσωπεύουν το 5% της επιφάνειας της γης, αλλά περιέχουν το 20% της βιοποικιλότητάς της.

    Αυτές οι περιοχές, που μπορούν να βρεθούν όχι μόνο γύρω από τη λεκάνη της Μεσογείου, αλλά και στην Αυστραλία, την Καλιφόρνια, τη Νότια Αφρική και τη Χιλή, έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό, τους ήπιους, υγρούς χειμώνες και τα ζεστά, ξηρά καλοκαίρια που διευκολύνουν την εκδήλωση πυρκαγιών.

    Τι είναι η γηγενής πυροποικιλότητα;

    Σύμφωνα όμως με μια πρόσφατη έρευνα διαπιστώθηκε πως ότι η έντονη βιοποικιλότητα που παρατηρείται στη Μεσόγειο σχετίζεται με αυτό που ορίζεται ως «γηγενή πυροποικιλότητα» (indigenous pyrodiversity).

    Η πυροποικιλότητα εκτιμάται ότι προάγει τη βιοποικιλότητα αυξάνοντας την περιβαλλοντική ετερογένεια και αναπαράγοντας τα γηγενή καθεστώτα πυρκαγιάς, όπως αναφέρεται σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science.

    «Η φωτιά αλλάζει τις συνθήκες ύπαρξης ενός οικοσυστήματος» αναφέρει ο αναπληρωτής καθηγητής φυτοβιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, Άνταμ Πελεγκρίνι. «Ακριβώς μετά από μια πυρκαγιά μπορείς να έχεις περισσότερο φως, το έδαφος μπορεί να είναι πιο ζεστό, η στάχτη μπορεί να κάνει το έδαφος πιο αλκαλικό… Διαφορετικά είδη προσαρμόζονται σε αυτές τις διαφορετικές συνθήκες» εξηγεί.

    Το παράδειγμα της Ελλάδας

    Φέρνοντας ως παράδειγμα μια πλαγιά στην Ελλάδα, ο ίδιος αναφέρει πως μπορεί κανείς να παρατηρήσει «ένα μωσαϊκό περιοχών με διαφορετικά στάδια ανάκαμψης. Διαφορετικά είδη φυτών αναπτύσσονται με βάση ακριβώς αυτά τα διαφορετικά στάδια, όπου μπορεί να αναπτύσσεται περισσότερη βιοποικιλότητα, επειδή η μεταβλητότητα της φωτιάς επιτρέπει τη συνύπαρξη περισσότερων ειδών».

    Σε βάθος εκατομμυρίων ετών, τα μεσογειακά φυτά εκτιμάται πως έχουν «μάθει» να επιβιώνουν από τις πυρκαγιές αναπτύσσοντας χαρακτηριστικά που τα βοηθούν να προσαρμοστούν σε αυτές τις συνθήκες.

    Πώς η φύση έχει μάθει να αναγεννάται από τις στάχτες της

    Πολλά δέντρα έχουν πυρίμαχο ιστό με τη μορφή ενός παχύτατου φλοιού και μπορούν ακόμη και να αποβάλουν μόνα τους τα νεκρά - καμένα κλαδιά τους, ούτως ώστε να αναγγενηθούν πιο εύκολα νέα. Μερικά φυτά αποθηκεύουν νερό σε χυμώδεις ιστούς, ενώ οι ρίζες κάποιων άλλων παραμένουν ζωντανές κάτω από το έδαφος, βγάζοντας βλαστάρια λόγω της θερμότητας της φωτιάς. Οι ανθεκτικοί στη θερμότητα σπόροι, επίσης, βρίσκονται αποθηκευμένοι στο έδαφος περιμένοντας την ευκαιρία να ξεπροβάλουν. Οι δασικές πυρκαγιές μπορούν να αφαιρέσουν το νεκρό φλοιό, τα ξύλα και τα απορρίμματα φύλλων από το έδαφος, έτσι ώστε νέοι σπόροι να μπορέσουν να δημιουργηθούν και να αναπτυχθούν.

    «Τα δάση που παραμένουν ανέπαφα από την ανθρώπινη παρέμβαση προστατεύονται σε μεγάλο βαθμό» επισημαίνει η Γουίλιαμς. «Περιορίζουν τη ροή του αέρα, μειώνοντας τον άνεμο που διέρχεται. Καθίσταται ακόμη πιο εύκολο να σβήσει μια φωτιά επειδή δεν κινείται αρκετά γρήγορα».

    Αυτή η συνθήκη αλλάζει από την ανθρώπινη παρέμβαση στη φύση, τη διάνοιξη δρόμων ή μονοπατιών για παράδειγμα.

    «Από τη στιγμή που μια φωτιά εκδηλωθεί, μπορεί να καίει και να εξαπλώνεται κατά μήκος αυτών των διαδρόμων που έχουν διανοιχθεί» σχολιάζει η ίδια. «Αυτό συμβαίνει όλο και πιο συχνά, χρόνο με το χρόνο. Τα κενά γίνονται μεγαλύτερα και ο βιότοπος δεν έχει χρόνο να πλουτίσει και να προστατευτεί».

    Παρατηρείται, λοιπόν, πως η ίδια η φύση έχει μηχανισμούς προσαρμογής στην και προστασίας από την φωτιά, βοηθώντας την βοιοποικιλότητα να επιβιώσει από πυρκαγιές χαμηλότερης έντασης. Ωστόσο, καθίσταται πιο δύσκολο οι μηχανισμοί αυτοί να λειτουργήσουν όταν έρχονται αντιμέτωποι με ανεξέλεγκτες, μεγάλες φλόγες που πυροδοτούνται από την ξηρασία και τους ανέμους. Να σημειωθεί πως, οι θερμοκρασίες στις δασικές πυρκαγιές μπορεί να ξεπεράσουν τους 1.100 βαθμούς Κελσίου. Όταν, λοιπόν, τα οικοσυστήματα καίγονται ολοσχερώς ή πολύ συχνά, καθίσταται πιο δύσκολη η αναγέννησή τους.

    Η υπερθέρμανση του πλανήτη αναδιαμορφώνει τις μεσογειακές περιοχές που άλλοτε ήταν πιο ανθεκτικές στις πυρκαγιές. Για μέρη όπου η φωτιά είναι φυσικό μέρος του οικοσυστήματος, οι πυρκαγιές που προκαλούνται από την κλιματική κρίση μπορεί να διαφέρουν αρκετά από το παρελθόν. Οι εποχές ακραίων πυρκαγιών γίνονται μεγαλύτερες σε διάρκεια, πιο συχνές και όλο και πιο απρόβλεπτες.

    Από 25 έως 250 χρόνια ο χρόνος ανάκαμψης της βλάστησης μετά από μια φωτιά

    Σύμφωνα με τους επιστήμονες η αύξηση της συχνότητας, της έντασης και της κλίμακας των πυρκαγιών ξεπερνούν την ικανότητα των οικοσυστημάτων να ανακάμψουν. Ανάλογα με το είδος και την ταχύτητα ανάπτυξης, η βλάστηση χρειάζεται από 25 έως 250 χρόνια για να αναγεννηθεί.

    Ο βιότοπος της νότιας Καλιφόρνια, για παράδειγμα, μπορεί να πάρει 30-60 χρόνια για να αναγεννηθεί μετά από μια πυρκαγιά. Τα βόρεια και εύκρατα δασικά οικοσυστήματα του Καναδά, από την άλλη πλευρά, φαίνεται να ανακάμπτουν ταχύτερα - σε περίπου 10 χρόνια, σύμφωνα με μια μελέτη. Όταν μια φωτιά εκδηλώνεται εκεί όπου μια περιοχή έχει καεί ξανά πρόσφατα στο παρελθόν, με ποιον τρόπο θα καταφέρει ένα οικοσύστημα να ανακάμψει;

    Πηγή: Cnn.gr

  • Η Μεσόγειος στο κόκκινο – Πάνω από 1,5 βαθμούς η αύξηση της θερμοκρασίας σε 30 χρόνια
    Η Μεσόγειος στο κόκκινο – Πάνω από 1,5 βαθμούς η αύξηση της θερμοκρασίας σε 30 χρόνια

    Σε περιοχές νότια της Κρήτης και της Ρόδου, η άνοδος της θερμοκρασίας την περίοδο 1991-2020 ξεπερνά τους 2,0 βαθμούς Κελσίου. Οι επιπτώσεις στα οικοσυστήματα θα μπορούσαν να αποδειχθούν καταστροφικές.

    Μέσα σε διάστημα μόλις 30 ετών, η μέση επιφανειακή θερμοκρασία της Μεσογείου αυξήθηκε κατά περίπου 1,5 βαθμούς Κελσίου, εκτιμά μελέτη του Meteo, μετεωρολογικής υπηρεσίας του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών.

    Αυτό σημαίνει ότι η άνοδος της θερμοκρασίας του νερού μέσα σε τρεις δεκαετίες ξεπέρασε την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας της Γης τα τελευταία 200 χρόνια.

    Η Ευρώπη είναι εξάλλου η ταχύτερα θερμαινόμενη ήπειρο, όπως έχουν δείξει προηγούμενες έρευνες για την κλιματική αλλαγή.

    Φέτος, εξάλλου, η Μεσόγειος επλήγη για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά από θαλάσσιο καύσωνα. οποίος κατέρριψε το ιστορικό ρεκόρ θερμοκρασίας και απείλησε τα θαλάσσια οικοσυστήματα και την αλιευτική βιομηχανία.

    Η μεγαλύτερη άνοδος της θερμοκρασίας καταγράφεται νότια της Ρόδου και της Κρήτης (Meteo.gr)

    Η έρευνα του Meteo

    Όπως αναφέρει στην επιθεώρηση Atmosphere η ομάδα του δρ Κώστα Λαγουβάρδου, στο Θρακικό Πέλαγος, το Κεντρικό Ιόνιο και σε θαλάσσιες περιοχές νότια της Κρήτης και της Ρόδου, η άνοδος της θερμοκρασίας την περίοδο 1991-2020 ξεπερνά τους 2,0 βαθμούς Κελσίου.

    Μικρότερη άνοδος καταγράφεται αντίθετα σε περιοχές του Κεντρικού και Νότιου Αιγαίου, δείχνει η ανάλυση που βασίστηκε σε δεδομένα της ευρωπαϊκής υπηρεσίας Copernicus.

    Αντίστοιχη είναι η αύξηση της θερμοκρασίας στην ξηρά, κατά 1,5 βαθμούς τα τελευταία 30 χρόνια κατά μέσο όρο, αν και σε κάποιες περιοχές η άνοδος ξεπερνά τους 2,0 βαθμούς, ειδικά σε περιοχές που απέχουν από τις ακτές.

    Ο αριθμός των ημερών με παγετό μειώθηκε σε όλη την Ελλάδα, ενώ οι ημέρες και τα ύψη βροχόπτωσης παρουσιάζουν ανοδικές τάσεις σε μεγάλο μέρος της χώρας.

    Θαλάσσιος καύσωνας

    Το 2024 ήταν ακόμα μια χρονιά ζέστης για τη Μεσόγειο, καθώς η κλιματική αλλαγή συνδυάστηκε με το φαινόμενο Ελ Νίνιο που συνεχίστηκε τους πρώτους μήνες του έτους.

    Στις 15 Αυγούστου, η μέση επιφανειακή θερμοκρασία του νερού ανέβηκε στο ιστορικό ρεκόρ των 28,90 Κελσίου, θερμοκρασία που θυμίζει τζακούζι.

    Στο Ιόνιο η θερμοκρασία του νερού έφτασε τοπικά τους 29 βαθμούς, ενώ στο Αιγαίο το μελτέμι κράτησε τη θερμοκρασία στο κανονικό για την εποχή επίπεδο των 25 βαθμών.

    Οι οικολογικές επιπτώσεις του θαλάσσιου καύσωνα θα μπορούσαν να αποδειχθούν σημαντικές, δεδομένου ότι αρκετά είδη ψαριών, κοραλλιών, φυκών και θαλάσσιων φυτών μπορούν να επιζήσουν μόνο σε ένα στενό εύρος θερμοκρασιών.

    Το 2022, ισχυρός θαλάσσιος καύσωνας ανέβασε τη θερμοκρασία του νερού σε ορισμένες περιοχές πάνω από τους 30 βαθμούς Κελσίου, ενώ στο σύνολο της Μεσογείου η μέση θερμοκρασία έφτασε τον περυσινό Ιούλιο στους 28,71°C.

    Ως αποτέλεσμα, ολόκληρα δάση κοραλλιών απονεκρώθηκαν στη Μασσαλία, στην Ισπανία και τη Σαρδηνία, ενώ στην Ελλάδα επηρεάστηκαν οι καλλιέργειες μυδιών.

    Η ζέστη ευνοεί επίσης τροπικά ξενικά είδη που εισβάλλουν στη Μεσόγειο από τη Διώρυγα του Σουέζ. «Από το 2022, οι θερμοκρασίες της επιφάνειας είναι υψηλές για μεγάλη περίοδο κατά ανώμαλο τρόπο, ακόμη και όταν λαμβάνουμε υπόψη την συνθήκη της κλιματικής αλλαγής», είχε δηλώσει παλαιότερα ο Μαρτίνεθ.

    Το νέο ρεκόρ έρχεται εν μέσω μιας ακραίας χρονιάς που όπως φαίνεται θα είναι η θερμότερη που έχει καταγραφεί ποτέ.

    Σύμφωνα με το Copernicus, όλοι οι μήνες από τον Ιούνιο του 2023 μέχρι τον φετινό Ιούνιο ήταν οι θερμότεροι που έχουν καταγραφεί συγκριτικά με τους αντίστοιχους μήνες προηγούμενων ετών

    Σύμφωνα με μελέτη του 2020, η συχνότητα των θαλάσσιων καυσώνων έχει αυξηθεί κατά περισσότερο από 20 φορές λόγω της ανθρωπογενούς παγκόσμιας θέρμανσης.

    Πηγή: In.gr
  • Δέσμη αλιευτικών δυνατοτήτων για τη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο το 2025
    Δέσμη αλιευτικών δυνατοτήτων για τη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο το 2025

    Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε πρόταση σχετικά με τις αλιευτικές δυνατότητες στη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο το 2025. Η πρόταση προωθεί τη βιώσιμη διαχείριση των ιχθυαποθεμάτων στη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο και υλοποιεί τις πολιτικές δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν με τη δήλωση MedFish4Ever και τη δήλωση της Σόφιας.

    Οι εναπομένουσες αλιευτικές δυνατότητες θα προταθούν, αφού δημοσιευτούν τα αποτελέσματα της ετήσιας συνόδου της Γενικής Επιτροπής Αλιείας για τη Μεσόγειο (ΓΕΑΜ) και οι νέες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις της Επιστημονικής, Τεχνικής και Οικονομικής Επιτροπής Αλιείας (ΕΤΟΕΑ) που αναμένονται στα μέσα Νοεμβρίου.

    Για τη Δυτική Μεσόγειο, η πρόταση περιλαμβάνει όρια αλιευτικής προσπάθειας για τις μηχανότρατες και τα παραγαδιάρικα, όρια αλιευμάτων γαρίδας βαθέων υδάτων και μηχανισμό αντιστάθμισης για τις μηχανότρατες. Τα μέτρα αυτά συνάδουν με το πολυετές σχέδιο διαχείρισης (MAP) της Δυτικής Μεσογείου για τα βενθοπελαγικά αποθέματα, το οποίο, από τον Ιανουάριο του 2025 και κατόπιν μεταβατικής περιόδου πέντε ετών, θα αρχίσει να εφαρμόζει εύρη μέγιστης βιώσιμης απόδοσης (ΜΒΑ) —δηλαδή τη μέγιστη ποσότητα ιχθύων που μπορούν να εξαχθούν από τη θάλασσα χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο η αναγέννηση και η μελλοντική παραγωγικότητα του αποθέματος.

    Στη Μεσόγειο, η Επιτροπή προτείνει να συνεχιστεί η υλοποίηση του πολυετούς σχεδίου για τον κυνηγό —όπως συμφωνήθηκε στο πλαίσιο της ΓΕΑΜ το 2023— και να παραταθεί η σταδιακή μείωση των αλιευμάτων λυθρινιού και γαρίδας βαθέων υδάτων. Στην Αδριατική, η πρόταση περιλαμβάνει την εφαρμογή των πολυετών σχεδίων της ΓΕΑΜ για τα βενθοπελαγικά και τα μικρά πελαγικά αποθέματα. Στον Εύξεινο Πόντο, η πρόταση περιλαμβάνει όρια αλιευμάτων και ποσοστώσεις για την παπαλίνα και το καλκάνι.

    Βάσει των ανωτέρω προτάσεων, καθώς και των επικείμενων προτάσεων της Επιτροπής, το Συμβούλιο θα ορίσει, στις 9 και 10 Δεκεμβρίου, την κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων. Ο Κανονισμός θα αρχίσει να εφαρμόζεται την 1η Ιανουαρίου 2025.

    Πηγή: Etheas.gr

  • Οι καταστροφικές συνέπειες του πλαστικού στην υγεία και το περιβάλλον: Γιατί δεν βοηθά ούτε η ανακύκλωση
    Οι καταστροφικές συνέπειες του πλαστικού στην υγεία και το περιβάλλον: Γιατί δεν βοηθά ούτε η ανακύκλωση

    Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα πλαστικά έχουν προσφέρει τεράστια οφέλη τον τελευταίο αιώνα, προωθώντας την τεχνολογική καινοτομία, μεταμορφώνοντας την υγειονομική περίθαλψη και τροφοδοτώντας την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη. Ωστόσο, αυτή η πρόοδος έχει μεγάλο κόστος για την ανθρωπότητα.

    Οι δυσμενείς συνέπειες για το περιβάλλον αλλά και την υγεία μας

    Η υπερβολική εξάρτησή μας από τα πλαστικά έχει δυσμενείς συνέπειες για το περιβάλλον. Από την εξόρυξη και τη μεταφορά των ορυκτών καυσίμων που απαιτούνται για την παραγωγή τους, μέσω της παραγωγικής διαδικασίας, μέχρι την καθημερινή χρήση και απόρριψή τους, κάθε στάδιο του κύκλου ζωής των πλαστικών συνεπάγεται με ρύπανση.

    Η πλαστική ρύπανσηθέτει σε κίνδυνο την άγρια ζωή, βλάπτει τα οικοσυστήματα και εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία. Τα μικροπλαστικά, μαζί με τις τοξικές χημικές ουσίες που περιέχουν, βρίσκονται στον αέρα που αναπνέουμε, στα τρόφιμα που τρώμε και μπορούν να απορροφηθούν μέσω του δέρματος.

    Επίσης, τα πλαστικά απόβλητα συσσωρεύονται στους ωκεανούς, τα ποτάμια και τις λίμνες και επιβλαβή χημικά μολύνουν το έδαφος, διαταράσσοντας τα φυτά. Ενώ οι πλήρεις επιπτώσεις των νανοπλαστικών στην ανθρώπινη υγεία παραμένουν ανεξερεύνητες, είναι σαφές ότι οι ευάλωτες ομάδες - τα παιδιά, οι γυναίκες, οι φτωχές κοινότητες και οι εργαζόμενοι στην παραγωγή πλαστικών, τη διαχείριση αποβλήτων και την ανακύκλωση - φέρουν το κύριο βάρος αυτών των κινδύνων.

    Η τρέχουσα συζήτηση, ιδίως όσον αφορά τα πλαστικά μιας χρήσης, επικεντρώνεται συχνά στην απόρριψη, προκαλώντας εκκλήσεις για λύσεις όπως η ανακύκλωση. Αλλά δεν υπάρχουν πραγματικά «ασφαλή πλαστικά» και οι ετικέτες των προϊόντων που ισχυρίζονται το αντίθετο είναι παραπλανητικές και συγκαλύπτουν τη ζημιά που προκαλείται από την εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου, η οποία αντιπροσωπεύει το 99% του παγκόσμιου πλαστικού, αναφέρει το Project Syndicate.

    Η παραγωγή πλαστικού συνεχίζει να αυξάνεται

    Οι τοξίνες που απελευθερώνονται κατά την εξόρυξη ορυκτών καυσίμων είναι γνωστό ότι βλάπτουν το δέρμα, τα μάτια και το αναπνευστικό, νευρικό και γαστρεντερικό σύστημα, καθώς και το συκώτι και τον εγκέφαλο.

    Επίσης, η παραγωγή πλαστικού δεν αποτελεί μόνο άμεση απειλή για την ανθρώπινη υγεία, αλλά και σημαντικό παράγοντα της κλιματικής αλλαγής, καθώς αντιπροσωπεύει περίπου το 3-8% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.

    Ωστόσο, παρά τους υπαρξιακούς κινδύνους που θέτει η κλιματική κρίση, η παραγωγή πλαστικού συνεχίζει να αυξάνεται κατακόρυφα. Οι εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ υποδηλώνουν ότι, εάν οι τρέχουσες τάσεις διατηρηθούν, η παγκόσμια χρήση πλαστικού - και τα απόβλητα που δημιουργεί - θα μπορούσαν να τριπλασιαστούν σχεδόν μέχρι το 2060. Τα μισά από αυτά τα απόβλητα αναμένεται να καταλήξουν σε χώρους υγειονομικής ταφής, ενώ λιγότερο από το 20% θα ανακυκλωθεί.

    Καμία πρόοδος με τα ανακυκλωμένα πλαστικά

    Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι τα ανακυκλωμένα πλαστικά φαίνεται να αντιπροσωπεύουν μόλις το 12% της συνολικής χρήσης πλαστικών το 2060, ενώ η διαρροή πλαστικών στο περιβάλλον πρόκειται να διπλασιαστεί, φθάνοντας τα 44 εκατομμύρια τόνους ετησίως, με καταστροφικές συνέπειες για την ανθρώπινη υγεία και τα φυσικά οικοσυστήματα. Εάν πραγματοποιηθούν τα σχέδια επέκτασης της βιομηχανίας, η παραγωγή πλαστικών θα μπορούσε να καταναλώσει το 31% του εναπομείναντος προϋπολογισμού άνθρακα του πλανήτη για τον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη στον 1,5° Κελσίου.

    Αυτή η αύξηση της παραγωγής είναι όλο και περισσότερο αναντίστοιχη με τις προβλέψεις για τη μελλοντική ζήτηση. Σύμφωνα με μια μελέτη, η παγκόσμια παραγωγή πλαστικών όπως το πολυπροπυλένιο μπορεί να χρειαστεί να μειωθεί κατά 18 εκατομμύρια τόνους ετησίως έως το 2030, λόγω της μειωμένης ζήτησης από την Κίνα και άλλες χώρες.

    Στην πραγματικότητα, οι πετροχημικές εταιρείες ήδη παλεύουν με ένα παγκόσμιο πλεόνασμα - ένα ακόμη παράδειγμα της αποτυχίας των δυνάμεων της αγοράς να αποδώσουν αποτελεσματικά ή ακόμη και λογικά αποτελέσματα. Με τις εταιρείες να δέχονται αυξανόμενες πιέσεις για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, ο διπλασιασμός της παραγωγής πλαστικών με βάση τα ορυκτά καύσιμα φαίνεται όχι μόνο απερίσκεπτος αλλά και οικονομικά κοντόφθαλμος. Παρόλα αυτά, μια πρόσφατη μελέτη του Ινστιτούτου Ενεργειακής Οικονομίας και Χρηματοοικονομικής Ανάλυσης διαπίστωσε ότι ακόμη και εν όψει πιθανών υποβαθμίσεων της πιστοληπτικής ικανότητας, οι μεγαλύτερες πετροχημικές εταιρείες του κόσμου «πραγματοποιούν σημαντικές επενδύσεις που κινούνται προς τη λάθος κατεύθυνση».

    Μόνη λύση μια ισχυρή παγκόσμια συνθήκη

    Δεδομένων των διακυβευμάτων, είναι σαφές ότι η μείωση της κατανάλωσης πλαστικών από μόνη της δεν θα είναι αρκετή για την προστασία της ανθρώπινης υγείας, του περιβάλλοντος και του πλανήτη. Καθώς η Διακυβερνητική Επιτροπή Διαπραγμάτευσης για την Πλαστική Ρύπανση πλησιάζει στην τελική της συνεδρίαση στο Μπουσάν, οι συνεχιζόμενες προσπάθειες για τη σύναψη μιας παγκόσμιας συνθήκης για τον τερματισμό της πλαστικής ρύπανσης πρέπει να αντιμετωπίσουν την επείγουσα ανάγκη περιορισμού της παραγωγής.

    Δυστυχώς, όπως συμβαίνει με πολλές διεθνείς διαπραγματεύσεις, η αντίσταση ισχυρών συμφερόντων μπορεί να εμποδίσει τη συμπερίληψη βασικών μέτρων στην τελική συμφωνία.

    Η συνεδρίαση της Επιτροπής τον Απρίλιο στην Οτάβα ήταν μια τέτοια περίπτωση, αποκαλύπτοντας βαθιές διαιρέσεις σχετικά με βασικές στρατηγικές. Το πιο αμφιλεγόμενο θέμα ήταν η πρόταση για την επιβολή ανώτατου ορίου στην παγκόσμια παραγωγή πλαστικών, η οποία αντιμετώπισε την έντονη αντίδραση των κατασκευαστών πλαστικών, των χωρών υποδοχής τους και των παραγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου.

    Αυτές οι ομάδες συμφερόντων τάχθηκαν υπέρ μιας στενότερης προσέγγισης, επικεντρωμένης στην ανακύκλωση. Ορισμένα κράτη με πετρέλαιο υποστήριξαν μάλιστα ότι η συνθήκη θα έπρεπε να καλύπτει μόνο τη διαχείριση των αποβλήτων. Σίγουρα, η ανακύκλωση είναι απαραίτητη. Αλλά δεν μπορεί να επιτύχει τις αναγκαίες μειώσεις στην παραγωγή και την κατανάλωση πλαστικού, ούτε μπορεί να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις της ρύπανσης από πλαστικό στην ανθρώπινη υγεία. Ακόμη και στο καλύτερο σενάριο, χωρίς ευρύτερα μέτρα για τον έλεγχο της παραγωγής, η ρύπανση θα συνεχίσει να αυξάνεται, προκαλώντας σοβαρές κρίσεις υγείας, επιδεινώνοντας την περιβαλλοντική υποβάθμιση και επιταχύνοντας την υπερθέρμανση του πλανήτη.

    Όπως είναι φυσικό, τα λόμπι της βιομηχανίας πιέζουν για μια μη δεσμευτική διεθνή συνθήκη για τα πλαστικά χωρίς σαφή νομική εντολή και εκτελεστές δεσμεύσεις.

    Εάν τα λόμπι της βιομηχανίας καταφέρουν να αποδυναμώσουν τη συνθήκη για τα πλαστικά αποκλείοντας τα όρια παραγωγής ή καθιστώντας τις διατάξεις της μη δεσμευτικές, θα υπονομεύσουν τις προσπάθειες για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

    Καθώς η κλιματική κρίση επιδεινώνεται, η μείωση της ρύπανσης από τα πλαστικά δεν ήταν ποτέ πιο επείγουσα, γι' αυτό και οι διαπραγματεύσεις για μια παγκόσμια συνθήκη έχουν αποκτήσει τόσο μεγάλη δυναμική. Αλλά οι διαπραγματεύσεις αξίζουν πολύ μεγαλύτερη προσοχή και συμμετοχή του κοινού. Για να εξασφαλίσουμε ένα πιο βιώσιμο μέλλον, θα πρέπει να πιέσουμε τις κυβερνήσεις να δεσμευτούν σε μια διεθνή συμφωνία που θα περιορίζει και τελικά θα μειώνει την παραγωγή και τη χρήση πλαστικού.

    Πηγή: Ethnos.gr
  • Ζοζέπ Μπορέλ: «Η σταθερότητα στην Αν. Μεσόγειο και το Κυπριακό συζητήθηκαν με τον Χακάν Φιντάν»
    Ζοζέπ Μπορέλ: «Η σταθερότητα στην Αν. Μεσόγειο και το Κυπριακό συζητήθηκαν με τον Χακάν Φιντάν»

    Η σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο και το Κυπριακό απασχόλησαν τη συζήτηση των υπουργών εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον Τούρκο ομόλογό τους Χακάν Φιντάν, στο άτυπο συμβούλιο των αρμόδιων υπουργών που έλαβε χώρα στις Βρυξέλλες.

    Προσερχόμενος στο άτυπο συμβούλιο των υπουργών, ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ Ζοζέπ Μπορέλ ρωτήθηκε για το εάν συζήτησαν για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ωστόσο όπως είπε, συζήτησαν «ό,τι έχει σημασία για τις διμερείς μας σχέσεις και το γεωπολιτικό περιβάλλον», αλλά δεν αναφέρθηκαν στα εσωτερικά ζητήματα της Τουρκίας.

    «Συζητήσαμε κυρίως για το πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις που επηρεάζουν και τους δύο μας και ειδικότερα τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο και το πιο σημαντικό θέμα που επηρεάζει τη σχέση μας, που είναι το Κυπριακό» τόνισε ο Ζοζέπ Μπορέλ.

    Πηγή: Cnn.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΑΠΕ-ΕΡΑ/ ANDRE JCUKIC
  • Η Lego αντικαθιστά το πετρέλαιο στα τουβλάκια με ακριβότερο, ανανεώσιμο υλικό – Απορροφά το κόστος
    Η Lego αντικαθιστά το πετρέλαιο στα τουβλάκια με ακριβότερο, ανανεώσιμο υλικό – Απορροφά το κόστος

    Η εταιρεία παιχνιδιών Lego ανακοίνωσε ότι βρίσκεται σε καλό δρόμο για να αντικαταστήσει τα ορυκτά καύσιμα που χρησιμοποιούνται για να κατασκευαστούν τα τουβλάκια της με πιο ακριβά ανανεώσιμα και ανακυκλωμένα πλαστικά, καθώς οι πωλήσεις και τα κέρδη της αυξήθηκαν κατακόρυφα.

    Η δανέζικη εταιρεία ανέφερε ότι τα κέρδη για το πρώτο εξάμηνο του έτους αυξήθηκαν κατά 26% σε 8,1 δισεκατομμύρια κορώνες (1,086 δισεκατομμύρια ευρώ). Οι πωλήσεις σε καταναλωτές αυξήθηκαν κατά 14%, ξεπερνώντας σημαντικά τις επιδόσεις της ευρύτερης βιομηχανίας παιχνιδιών.

    Τα εντυπωσιακά αποτελέσματα της Lego έρχονται σε μια περίοδο που οι πωλήσεις παιχνιδιών παγκοσμίως πέφτουν, καθώς οι καταναλωτές περιορίζουν τις μη απαραίτητες δαπάνες. Η Hasbro ανακοίνωσε στα τέλη του περασμένου έτους ότι σχεδιάζει να μειώσει το 20% του εργατικού δυναμικού της εξαιτίας της ύφεσης των πωλήσεων.

    Ανανεώσιμη ρητίνη αντί για πετρέλαιο

    Η Lego, η οποία πουλάει δισεκατομμύρια πλαστικά τουβλάκια ετησίως, έχει δοκιμάσει πάνω από 600 διαφορετικά υλικά για να αναπτύξει ένα καινούργιο, που θα αντικαταστήσει πλήρως τα τουβλάκια που κατασκευάζονται με βάση το πετρέλαιο μέχρι το 2030, αλλά με περιορισμένη επιτυχία.

    Τώρα, η εταιρεία στοχεύει να μειώσει σταδιακά την περιεκτικότητα σε πετρέλαιο στα τούβλα της, πληρώνοντας έως και 70% περισσότερο για πιστοποιημένη ανανεώσιμη ρητίνη.

    «Αυτό σημαίνει σημαντική αύξηση του κόστους παραγωγής για ένα τουβλάκι Lego», δήλωσε διευθύνων σύμβουλος της Lego, Νιλς Κρίστιανσεν, στο πρακτορείο Reuters.

    Ο ίδιος δήλωσε ότι η εταιρεία βρίσκεται σε καλό δρόμο για να διασφαλίσει ότι πάνω από το 50% της ρητίνης που χρειάζεται το 2026 θα είναι πιστοποιημένη σύμφωνα με τη μέθοδο ισοζυγίου μάζας, έναν ελεγχόμενο τρόπο για την ανίχνευση βιώσιμων υλικών μέσω της αλυσίδας εφοδιασμού. Το ποσοστό πιστοποιημένης ρητίνης που χρησιμοποιεί η Lego αυτή τη στιγμή είναι 30%.

    Απορρόφηση του επιπλέον κόστους

    Η εταιρεία στοχεύει να κατασκευάζει όλα τα προϊόντα της από ανανεώσιμα και ανακυκλωμένα υλικά μέχρι το 2032. Θα απορροφήσει προς το παρόν το πρόσθετο κόστος με την ελπίδα ότι η επένδυσή της θα ωθήσει τις εταιρείες που παρασκευάζουν αυτά τα υλικά να αυξήσουν τις ποσότητες.

    «Είναι προνόμιο να μπορούμε να πληρώνουμε επιπλέον για τις πρώτες ύλες χωρίς να χρειάζεται να χρεώνουμε επιπλέον τους πελάτες», δήλωσε ο Κρίστιανσεν στο CNNi. «Δεν θεωρούμε τους καταναλωτές έτοιμους να αναλάβουν το κόστος».

    Στην αγορά υπάρχει πλεόνασμα φθηνού παρθένου πλαστικού, λόγω των επενδύσεων των μεγάλων πετρελαϊκών εταιρειών στα πετροχημικά. Η βιομηχανία πετρελαίου ποντάρει πολλά στα πλαστικά για τις επόμενες δεκαετίες.

    Οι προμηθευτές της Lego χρησιμοποιούν βιολογικά απόβλητα, όπως το μαγειρικό λάδι ή το λίπος από τη βιομηχανίας τροφίμων, καθώς και ανακυκλωμένα υλικά για να αντικαταστήσουν τα ορυκτά καύσιμα στην παραγωγή πλαστικού.

    Από ορυκτά καύσιμα το 90% των πλαστικών

    Περίπου το 90% του συνόλου των πλαστικών κατασκευάζεται από ορυκτά καύσιμα, σύμφωνα με το λόμπι PlasticsEurope.

    Η αγορά ανακυκλωμένου ή ανανεώσιμου πλαστικού βρίσκεται ακόμη σε νηπιακό στάδιο, εν μέρει επειδή οι περισσότερες διαθέσιμες πρώτες ύλες χρησιμοποιούνται για επιδοτούμενο βιοντίζελ, το οποίο αναμιγνύεται στα καύσιμα μεταφοράς.

    Σύμφωνα με τη Neste, τον μεγαλύτερο παραγωγό ανανεώσιμων πρώτων υλών στον κόσμο, το πλαστικό με βάση τα ορυκτά υλικά κοστίζει περίπου το μισό ή το ένα τρίτο της τιμής των βιώσιμων επιλογών.

    Η ανταγωνίστρια εταιρεία παιχνιδιών Hasbro έχει αρχίσει να συμπεριλαμβάνει φυτικά ή ανακυκλωμένα υλικά σε ορισμένα παιχνίδια, χωρίς όμως να θέτει σταθερούς στόχους όσον αφορά τη χρήση πλαστικού. Η Mattel σχεδιάζει να χρησιμοποιεί μόνο ανακυκλωμένα, ανακυκλώσιμα ή βιολογικής προέλευσης πλαστικά σε όλα τα προϊόντα της μέχρι το 2030.

    Με πληροφορίες από: Lego plans to ditch oil in its bricks for pricier renewable plastic as profits surge, Reuters and Hanna Ziady

    Πηγή: Cnn.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Freepik

Sites του Ομίλου

Αγ. Κυριακής 4 | Πύργος Ηλείας | Τηλ: 26210 30400 | Δημοσιογραφικό τμήμα: 6976 869414 | Εμπορικό Τμήμα: 6945 556212 | email: [email protected]

Μ.Η.Τ. 242102 | ΑΦΜ: 105224221 - ΔΟΥ Πύργου | Aρ.Γ.Ε.ΜΗ. 141319425000 | Ατομική Επιχείρηση | Ιδιοκτήτρια - διευθύντρια - διαχειρίστρια - δικαιούχος ονόματος τομέα: Δήμητρα Βέλμαχου | Διευθυντής σύνταξης: Γιάννης Σπυρούνης

Up & High Media & Productions

ilia live smallCopyright © 2011 - 2024 Ηλεία Live!.
Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.

Μέλος του 
Μητρώο ΜΗ

Βλαχαντώνη Ολυμπία - Μεσιτικό Γραφείο