Σχετικά Άρθρα

• Το λιώσιμο των πάγων μπορεί να προκαλέσει μεγα-τσουνάμι - Τι φοβούνται οι επιστήμονες
  σε Περιβάλλον
  

  Κατολισθήσεις σε παγετώνες που λιώνουν στη Γροιλανδία έχουν συνδεθεί με τσουνάμι που φτάνουν ακόμη και τα 200 μέτρα σε ύψος.

  Πριν από λίγο λιγότερο από ένα χρόνο, η ανατολική ακτή της Γροιλανδίας επλήγη από ένα μεγα-τσουνάμι. Το κύμα είχε ύψος 200 μέτρα, που ισοδυναμεί με περισσότερα από 40 διώροφα λεωφορεία, προκλήθηκε από από μια μεγάλη κατολίσθηση και εισήλθε στο φιόρδ Dickson. Το φιόρδ είναι ακατοίκητο και κανείς δεν τραυματίστηκε, αν και μια στρατιωτική βάση καταστράφηκε.

  Μικρότερα γεγονότα έχουν παρατηρηθεί αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια, όπως η κατολίσθηση στο φιόρδ Karrat της δυτικής Γροιλανδίας το 2017, η οποία προκάλεσε τσουνάμι που πλημμύρισε το χωριό Nuugaatsiaq, καταστρέφοντας 11 σπίτια και σκοτώνοντας τέσσερις ανθρώπους (δείτε το στο παρακάτω βίντεο).

  Η ανάλυση των σεισμικών δεδομένων που σχετίζονται με το περσινό περιστατικό στο φιόρδ Dickson, αποκάλυψε ότι το τσουνάμι ακολουθήθηκε από ένα στάσιμο κύμα, το οποίο συνέχισε να κυλάει μπρος-πίσω μέσα στο στενό φιόρδ για πολλές ημέρες, αναφέρει ο Guardian.

  Μόνιμο κύμα για μία εβδομάδα

  Η Angela Carrillo Ponce από το Γερμανικό Κέντρο Ερευνών για τις Γεωεπιστήμες στο Πότσνταμ, ανέλυσε τα σεισμικά δεδομένα που καταγράφηκαν σε σταθμούς παρακολούθησης σεισμών σε απόσταση άνω των 5.000 χιλιομέτρων, και διαπίστωσε ότι τα σήματα παρέμεναν πολύ καιρό μετά το συμβάν της κατολίσθησης της 16ης Σεπτεμβρίου 2023.

  Χρησιμοποιώντας δορυφορικές εικόνες και υπολογιστικά μοντέλα, η Ponce και οι συνάδελφοί της μπόρεσαν να επιβεβαιώσουν την παρουσία ενός μόνιμου κύματος ύψους περίπου 1 μέτρου, το οποίο πηγαινοερχόταν στο φιόρδ για για περισσότερο από μία εβδομάδα.

  Τα ευρήματά τους, που δημοσιεύονται στο περιοδικό The Seismic Record, προειδοποιούν ότι η κλιματική αλλαγή επιταχύνει το λιώσιμο των παγετώνων και του μόνιμου πάγου της Γροιλανδίας, αυξάνοντας την πιθανότητα κατολισθήσεων και επακόλουθων μεγα-τσουνάμι.

  Πηγή: Cnn.gr

• Υποβρύχιο drone κατέγραψε μοναδικές εικόνες κάτω από τον πάγο Ανταρκτικής: Μυστήριο με την εξαφάνιση του (video)
  σε Περιβάλλον
  

  Στόχος της σουηδικής ερευνητικής ομάδας ήταν να παράσχει έναν πιο λεπτομερή και επικαιροποιημένο χάρτη χρησιμοποιώντας προηγμένη υποβρύχια τεχνολογία.

  Σε μια αξιοσημείωτη και συνάμα μυστηριώδη εξέλιξη, μια ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ στη Σουηδία αποκάλυψε την ανακάλυψη τεράστιων δομών κάτω από τους πάγους της Ανταρκτικής πριν εξαφανιστεί το μη επανδρωμένο υποβρύχιό τους, ένα υποβρύχιο με την ονομασία «Ran». Η ομάδα ταξίδεψε στην παγοκρηπίδα Dotson στη Δυτική Ανταρκτική τον Ιανουάριο νωρίτερα φέτος για να πραγματοποιήσει επαναληπτικές έρευνες στην περιοχή, μετά τις αρχικές εργασίες πεδίου που πραγματοποιήθηκαν το 2022.

  Η παγοκρηπίδα Dotson, ένα τεράστιο πλωτό στρώμα πάγου που είναι προσδεδεμένο στην ξηρά μεταξύ της χερσονήσου Martin και της χερσονήσου Bear, χαρτογραφήθηκε αρχικά από τη Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ το 1947 με τη χρήση αεροφωτογραφιών. Στόχος της σουηδικής ερευνητικής ομάδας ήταν να παράσχει έναν πιο λεπτομερή και επικαιροποιημένο χάρτη χρησιμοποιώντας προηγμένη υποβρύχια τεχνολογία. Το σκάφος Ran, εξοπλισμένο με ένα εξελιγμένο σύστημα σόναρ, αναπτύχθηκε για να εξερευνήσει την κοιλότητα κάτω από την παγοκρηπίδα, καταδύθηκε για εκτεταμένες 27 ημέρες και κάλυψε μια απόσταση άνω των 1.000 χιλιομέτρων, συμπεριλαμβανομένου ενός ταξιδιού 17 χιλιομέτρων μέσα στην ίδια την κοιλότητα.

  Η αποστολή ήταν σε μεγάλο βαθμό επιτυχής, αποδίδοντας τους πρώτους λεπτομερείς χάρτες της κάτω πλευράς του παγετώνα. Οι χάρτες αυτοί αποκάλυψαν νέα ενδιαφέροντα μοτίβα, δείχνοντας ότι η βάση του παγετώνα δεν είναι ομαλή αλλά χαρακτηρίζεται από κορυφές, κοιλάδες, οροπέδια και σχηματισμούς που μοιάζουν με αμμόλοφους. Οι ερευνητές υποθέτουν ότι αυτές οι δομές μπορεί να έχουν σχηματιστεί από ρέον νερό που επηρεάζεται από την περιστροφή της Γης. Επιπλέον, η χαρτογράφηση τόνισε ότι ο παγετώνας λιώνει ταχύτερα σε περιοχές όπου τα ισχυρά υποθαλάσσια ρεύματα διαβρώνουν τη βάση του. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που οι επιστήμονες μπόρεσαν να μετρήσουν τα ρεύματα κάτω από τον παγετώνα, παρέχοντας κρίσιμες πληροφορίες σχετικά με το γιατί το δυτικό τμήμα της παγοκρηπίδας Dotson υφίσταται τόσο γρήγορο λιώσιμο. Η έρευνα εντόπισε επίσης πολύ υψηλούς ρυθμούς τήξης σε κατακόρυφα ρήγματα που διαπερνούν τον παγετώνα.

  Παρά τα πρωτοποριακά αυτά ευρήματα, η αποστολή έληξε με μια ζοφερή νότα, καθώς το υποβρύχιο μη επανδρωμένο αεροσκάφος Ran εξαφανίστηκε. Οι λόγοι της εξαφάνισής του παραμένουν άγνωστοι, προσθέτοντας ένα επίπεδο μυστηρίου σε αυτή την κατά τα άλλα επιστημονικά εμπλουτισμένη αποστολή.

  Πηγή: Gazzetta.gr
• Αρκτική: Οι πυρκαγιές του Ιουνίου απελευθέρωσαν τις τρίτες υψηλότερες εκπομπές CO2 τα τελευταία 20 χρόνια
  σε Περιβάλλον
  

  Εκτεταμμένες πυρκαγιές σε περιοχές βλάστησης κατέστρεψαν περιοχές της Αρκτικής, ιδιαίτερα στη Ρωσία, κατά τον μήνα Ιούνιο

  Πυρκαγιές στην Αρκτική τον Ιούνιο έχουν απευλευρώθει ήδη τις τρίτες υψηλότερες για την περίοδο αυτού του χρόνου, εκπομπές άνθρακα τα τελευταία 20 χρόνια (Copernicus)

  Εκτεταμμένες πυρκαγιές σε περιοχές βλάστησης κατέστρεψαν περιοχές της Αρκτικής, ιδιαίτερα στη Ρωσία, κατά τον μήνα Ιούνιο, περιοχές που κατέγραψαν ορισμένες από τις υψηλότερες εκπομπές CO2 τα τελευταία 20 χρόνια, ανακοίνωσε σήμερα η ευρωπαϊκή υπηρεσία Copernicus.

  Camera 4 In Russia, forest fires started in 7 regions of Siberia, covering more than 40,000 hectares of forest. The mass media report that the vicinity of Ulan-Ude (the capital of Buryatia) and its suburbs are engulfed in fire. Due to hurricane-force winds, the fire reached the… pic.twitter.com/fqt40rHUNg

  — Dariusz Zawadzki (@Military_oO) May 1, 2024

  «Από τον Ιούνιο, εκπομπές CO2 που προήλθαν από πυρκαγιές (στην Αρκτική) είναι ήδη οι τρίτες υψηλότερες τα τελευταία 20 χρόνια για την περίοδο αυτού του χρόνου, μετά τις περιόδους μεγάλων πυρκαγιών του 2019 και του 2020», αναφέρεται η υπηρεσία Copernicus για την παρακολούθηση της ατμόσφαιρας (CAMS).

  

  
  
  Σύμφωνα με τα δεδομένα που κατέγραψε μέχρι τις 26 Ιουνίου, ο τρέχων μήνας έχει ήδη συσσωρεύσει εκπομπές 6,8 εκατομμυρίων τόνων CO2, έναντι 16,3 τον Ιούνιο του 2020 και 13,8 το 2019.
  
  Οι περιοχές που έχουν πληγεί περισσότερο από τις πυρκαγιές είναι αυτή τη στιγμή στη Δημοκρατία Σάχα στον Άπω Βορρά της Ρωσίας, η οποία έχει ήδη υποστεί σημαντικές ζημιές το 2021, υπογραμμίζει ο Copernicus.
  
  

  

  
  
  «Η Αρκτική βρίσκεται στο επίκεντρο της κλιματικής αλλαγής και οι αυξανόμενος αριθμός πυρκαγιών στη Σιβηρία είναι μια σαφής προειδοποίηση ότι αυτό το κρίσιμης σημασίας σύστημα να πλησιάζει σε επικίνδυνα σημεία καμπής», τόνισε η Γκέιλ Γουάιτμαν, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ και ιδρύτρια της ομάδας ειδικών Arctic Basecamp.
  
  «Ό,τι συμβαίνει στην Αρκτική δεν μένει εκεί – οι αλλαγές εκεί ενισχύουν τους παγκόσμιους κινδύνους για όλους μας», προειδοποίησε.

  

  
  
  Η Αρκτική επηρεάζεται από ένα φαινόμενο που ονομάζεται "Αρκτική ενίσχυση", το οποίο προκαλεί αυτή την περιοχή να θερμαίνεται ταχύτερα από τα μεσαία γεωγραφικά πλάτη, τέσσερις φορές περισσότερο από τον παγκόσμιο μέσο όρο σύμφωνα με μια μελέτη αναφοράς.
  
  Οι πυρκαγιές τείνουν να κορυφώνονται στο βόρειο ημισφαίριο τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.
  
  Το ρωσικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων TASS επικαλέστηκε τον υφυπουργό Οικολογίας, Διαχείρισης της Φύσης και Δασών της Σάχα, Αντρέι Κονόπλεφ, ο οποίος τόνισε ότι περισσότερες από 160 πυρκαγιές στη Δημοκρατία Σάχα έκαψαν σχεδόν 460.000 εκτάρια έως τις 24 Ιουνίου.

  Πηγή: Protothema.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΑΠΕ-ΕΡΑ/ NASA/ JEFF SCHMALTZ/ HANDOUT
• Νέο «σημείο καμπής» για το λιώσιμο των πάγων της Ανταρκτικής – «Υποτιμήσαμε το πρόβλημα»
  σε Περιβάλλον
  

  Το στρώμα πάγου της Ανταρκτικής λιώνει με έναν νέο, ανησυχητικό τρόπο, τον οποίο τα επιστημονικά μοντέλα που χρησιμοποιούνται για την πρόβλεψη της μελλοντικής ανόδου της στάθμης της θάλασσας δεν έχουν λάβει υπόψη τους. Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, οι τρέχουσες προβλέψεις μπορεί να υποεκτιμούν σημαντικά το πρόβλημα.

  Επιστήμονες από τη Βρετανική Ερευνητική Ομάδα Ανταρκτικής (BAS) διαπίστωσαν ότι θερμό ωκεάνιο νερό διαρρέει κάτω από το στρώμα πάγου στη γραμμή γείωσης του – το σημείο στο οποίο ο πάγος αναδύεται από τον πυθμένα και αρχίζει να επιπλέει – προκαλώντας επιταχυνόμενο λιώσιμο που θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημείο καμπής, σύμφωνα με την έκθεση που δημοσιεύθηκε την Τρίτη (25/6) στο περιοδικό Nature Geoscience.

  Το σημείο καμπής είναι το όριο στο οποίο μια σειρά από μικρές αλλαγές συσσωρεύονται για να ωθήσουν ένα σύστημα πέρα από ένα σημείο χωρίς επιστροφή.

  Πώς λιώνουν οι πάγοι

  Το λιώσιμο λειτουργεί ως εξής: το σχετικά ζεστό νερό των ωκεανών ανοίγει κοιλότητες στον πάγο, επιτρέποντας σε περισσότερο νερό να εισχωρήσει, το οποίο προκαλεί περισσότερο λιώσιμο και τη δημιουργία μεγαλύτερων κοιλοτήτων, και ούτω καθεξής.

  Μια μικρή αύξηση των θερμοκρασιών των ωκεανών μπορεί να έχει πολύ μεγάλο αντίκτυπο στο λιώσιμο, σύμφωνα με τη μελέτη. Καθώς η κλιματική αλλαγή θερμαίνει τους ωκεανούς, η διαδικασία επιταχύνεται.

  «Έχουμε αυτό το είδος της ανεξέλεγκτης ανάδρασης», δήλωσε στο CNNi ο Άλεξ Μπράντλεϊ, ερευνητής δυναμικής των πάγων στην BAS και κύριος συγγραφέας της μελέτης.

  «Συμπεριφέρεται σαν ένα σημείο καμπής, όπου μπορεί να έχουμε μια πολύ ξαφνική αλλαγή στο πόσο πολύ λιώσιμο γίνεται σε αυτά τα μέρη. Οι προβλέψεις μας για την άνοδο της στάθμης της θάλασσας μπορεί να έχουν υποτιμήσει σημαντικά το πρόβλημα», πρόσθεσε.

  Οι επιπτώσεις δεν θα γίνουν άμεσα αισθητές, σύμφωνα με τη μελέτη, αλλά θα δούμε μια μεγαλύτερη άνοδο της στάθμης της θάλασσας να συσσωρεύεται σε διάστημα δεκάδων και εκατοντάδων ετών, απειλώντας τις παράκτιες κοινότητες σε όλο τον κόσμο.

  Η μελέτη δεν δίνει χρονικά πλαίσια για το πότε μπορεί να επιτευχθεί το σημείο καμπής, ούτε δίνει στοιχεία για το πόσο αναμένεται να αυξηθεί η στάθμη της θάλασσας. Όμως η περιοχή είναι εξαιρετικά σημαντική: το στρώμα πάγου της Ανταρκτικής αποβάλλει ήδη κατά μέσο όρο 150 δισεκατομμύρια τόνους πάγου κάθε χρόνο και, στο σύνολό του, συγκρατεί αρκετό νερό για να αυξήσει την παγκόσμια στάθμη της θάλασσας κατά περίπου 58 μέτρα.

  Οι πιο ευάλωτοι παγετώνες

  Η μελέτη δεν είναι η πρώτη που επισημαίνει τα τρωτά σημεία της Ανταρκτικής στην κλιματική κρίση. Ένα πλήθος ερευνών τονίζει την ευπάθεια της Δυτικής Ανταρκτικής ειδικότερα, και ιδιαίτερα του παγετώνα Thwaites, γνωστού ως «Παγετώνα της Αποκάλυψης», λόγω του καταστροφικού αντίκτυπου που θα μπορούσε να έχει στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας.

  Αλλά αυτό που εξέπληξε τον Μπράντλεϊ σε αυτή τη μελέτη, η οποία χρησιμοποίησε κλιματική μοντελοποίηση για να κατανοήσει πώς αυτός ο μηχανισμός τήξης θα μπορούσε να επηρεάσει ολόκληρο το στρώμα πάγου, είναι ότι μερικοί από τους πιο ευάλωτους παγετώνες ήταν εκείνοι της Ανατολικής Ανταρκτικής.

  Ο Μπράντλεϊ ελπίζει ότι η μελέτη θα ωθήσει σε περισσότερες έρευνες σχετικά με το ποιες περιοχές μπορεί να κινδυνεύουν περισσότερο και θα δώσει πρόσθετη ώθηση στις πολιτικές για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. «Με κάθε μικρή αύξηση της θερμοκρασίας των ωκεανών, με κάθε μικρή αύξηση της κλιματικής αλλαγής, πλησιάζουμε περισσότερο σε αυτά τα σημεία καμπής», δήλωσε.

  Με πληροφορίες από: Scientists identify new Antarctic ice sheet ‘tipping point,’ warning future sea level rise may be underestimated by Laura Paddison, CNN

  Πηγή: Cnn.gr

• Καταψύχοντας ξανά τη γη – Το σχέδιο των ειδικών για τη διάσωση της Αρκτικής
  σε Περιβάλλον
  

  Από υποβρύχια μη επανδρωμένα αεροσκάφη, μέχρι μικροσκοπικές γυάλινες χάντρες που έχουν σχεδιαστεί για να αντανακλούν το ηλιακό φως μακριά από τους πάγους, ο αγώνας είναι σε εξέλιξη για να επιβραδυνθεί το λιώσιμο και με τη σειρά της, η υπερθέρμανση του πλανήτη

  Βαθιά μέσα στην Αρκτική, ένα φιλόδοξο και ριζοσπαστικό σχέδιο βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι επιστήμονες, αντιμέτωποι με την τρομερή πρόκληση της κλιματικής αλλαγής, διερευνούν καινοτόμες τεχνικές για να επαναπαγώσουν τους πάγους της πολικής περιοχής, που λιώνουν όλο και με ταχύτερους ρυθμούς. Αυτή η τολμηρή πρωτοβουλία, που συχνά αναφέρεται ως "επανακατάψυξη της Αρκτικής", αποσκοπεί στην αντιμετώπιση των επιζήμιων επιπτώσεων της υπερθέρμανσης του πλανήτη, με την αποκατάσταση του στρώματος πάγου που διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στη ρύθμιση του κλίματος της Γης. Οι επιστήμονες στρέφονται προς γεωμηχανικές εφευρέσεις, στην προσπάθειά τους αυτή, με απώτερο σκοπό τους να σώσουν το σπίτι μας.

  Η παρούσα κρίση

  Η Αρκτική θερμαίνεται με ανησυχητικό ρυθμό, σχεδόν τρεις φορές ταχύτερα από τον υπόλοιπο πλανήτη. Αυτή η ταχεία αύξηση της θερμοκρασίας έχει οδηγήσει σε πρωτοφανή επίπεδα τήξης των θαλάσσιων πάγων. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, η Αρκτική έχει χάσει περίπου το 75% του όγκου των θαλάσσιων πάγων της. Η απώλεια αυτή δεν απειλεί μόνο το μοναδικό οικοσύστημα και τις αυτόχθονες κοινότητες που εξαρτώνται από αυτό, αλλά έχει επίσης εκτεταμένες συνέπειες για τα παγκόσμια καιρικά πρότυπα και τη στάθμη της θάλασσας. Ο λόγος έγκειται στο γεγονός ότι ο θαλάσσιος πάγος λειτουργεί ως μια ασπίδα της Γης, ανακλώντας ένα σημαντικό μέρος των ακτινών του ήλιου πίσω στο διάστημα. Καθώς λοιπόν ο πάγος λιώνει, τα πιο σκοτεινά νερά των ωκεανών απορροφούν περισσότερη θερμότητα, δημιουργώντας έναν βρόχο ανατροφοδότησης που επιταχύνει την αύξηση της θερμοκρασίας, μια διαδικασία γνωστή ως φαινόμενο albedo. Αυτό επιδεινώνει την υπερθέρμανση του πλανήτη, συμβάλλοντας σε πιο ακραία καιρικά φαινόμενα, άνοδο της στάθμης της θάλασσας και διαταραχές στα θαλάσσια οικοσυστήματα.

  Σώζοντας τον πλανήτη
  
  Για την αντιμετώπιση αυτού του κρίσιμου ζητήματος, οι επιστήμονες διερευνούν διάφορες πρωτοποριακές μεθόδους με στόχο την επανακατάψυξη της Αρκτικής. Οι προσεγγίσεις αυτές κυμαίνονται από μηχανικές επεμβάσεις, έως τεχνικές γεωμηχανικής αιχμής.
  
  1. Μηχανές πάχυνσης πάγου
  
  Μια προτεινόμενη μέθοδος περιλαμβάνει τη χρήση ανεμοκίνητων αντλιών για την άντληση νερού από κάτω από τον θαλάσσιο πάγο και τον ψεκασμό του στην επιφάνεια. Στις ψυχρές θερμοκρασίες της Αρκτικής, το νερό αυτό θα παγώσει γρήγορα, πυκνώνοντας το υπάρχον στρώμα πάγου. Η μέθοδος αυτή θεωρείται ως ένας τρόπος ενίσχυσης του πάγου κατά τη διάρκεια των κρίσιμων περιόδων τήξης του καλοκαιριού.

  2. Αντανακλαστικά σωματίδια
  
  Μια άλλη πειραματική προσέγγιση περιλαμβάνει την εξάπλωση ανακλαστικών σωματιδίων, όπως μικροσκοπικές γυάλινες χάντρες, στον πάγο. Τα σωματίδια αυτά θα μπορούσαν να αυξήσουν το φαινόμενο albedo, αντανακλώντας περισσότερο ηλιακό φως μακριά και μειώνοντας την απορρόφηση θερμότητας από τον ωκεανό. Η τεχνική αυτή στοχεύει να μιμηθεί τις φυσικές ανακλαστικές ιδιότητες του πάγου, επιβραδύνοντας ενδεχομένως τη διαδικασία τήξης. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Wall Street Journal, η συγκεκριμένη πρακτική φαίνεται να μειώνει το ποσοστό λιωσίματος του πάγου, κατά 30 τοις εκατό. Ωστόσο, όλες οι εφευρέσεις και οι λύσεις αυτές χρειάζονται μεγάλα χρηματικά ποσά και παγκόσμια συνεργασία για να αποβούν θετικά μοιραίες.
  
  3. Φωτεινότητα των νεφών
  
  Το cloud brightening είναι μια έννοια γεωμηχανικής που επιδιώκει να αυξήσει την ανακλαστικότητα των νεφών πάνω από την Αρκτική. Ψεκάζοντας λεπτά σωματίδια θαλασσινού αλατιού στην ατμόσφαιρα, οι επιστήμονες ελπίζουν να δημιουργήσουν φωτεινότερα σύννεφα που αντανακλούν περισσότερο το ηλιακό φως, ψύχοντας έτσι την περιοχή. Η μέθοδος αυτή, αν και βρίσκεται ακόμη σε θεωρητικό στάδιο, θα μπορούσε να προσφέρει μια λύση μεγάλης κλίμακας για την αύξηση της θερμοκρασίας της Αρκτικής.

  μως, παρά την υπόσχεση που δίνουν οι παραπάνω τεχνικές, δεν υφίστανται χωρίς σημαντικές προκλήσεις και ηθικούς προβληματισμούς. Το περιβάλλον της Αρκτικής είναι απίστευτα πολύπλοκο και εύθραυστο και κάθε παρέμβαση ενέχει τον κίνδυνο απρόβλεπτων συνεπειών. Για παράδειγμα, η μεταβολή των φυσικών διεργασιών θα μπορούσε να διαταράξει τα τοπικά οικοσυστήματα, επηρεάζοντας την άγρια ζωή και τους αυτόχθονες πληθυσμούς που βασίζονται στους φυσικούς ρυθμούς της Αρκτικής. Επιπλέον, η ιδέα της γεωμηχανικής είναι αμφιλεγόμενη, καθώς πολλοί υποστηρίζουν ότι τέτοιες παρεμβάσεις θα μπορούσαν να παρέχουν μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας, καθυστερώντας ενδεχομένως τις αναγκαίες μειώσεις των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Απλούστερα, όσο και αν βοηθήσουμε στην κατάψυξη της Αρκτικής, εάν δεν λύσουμε το παγκόσμιο πρόβλημα αποτυπώματος άνθρακα και αύξησης της θερμοκρασίας, το ζήτημα θα παραμένει πάντοτε ανοιχτό.

  Κοιτώντας το μέλλον
  
  Ο επείγων χαρακτήρας της κλιματικής κρίσης απαιτεί καινοτόμες και τολμηρές λύσεις. Ενώ οι τεχνικές επανακατάψυξης της Αρκτικής βρίσκονται ακόμη σε πειραματικό στάδιο, αποτελούν κρίσιμο μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Οι προσπάθειες αυτές πρέπει να συνδυαστούν με επιθετικές μειώσεις των εκπομπών, την υιοθέτηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και τη διεθνή συνεργασία για τον μετριασμό των σοβαρότερων επιπτώσεων της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
  Καθώς οι επιστήμονες συνεχίζουν το έργο τους βαθιά στην Αρκτική, ο κόσμος παρακολουθεί με ένα μείγμα ελπίδας και επιφυλακτικότητας. Η επιτυχία αυτών των ριζοσπαστικών σχεδίων θα μπορούσε να σηματοδοτήσει ένα σημείο καμπής στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής, προσφέροντας μια αχτίδα ελπίδας για το μέλλον του πλανήτη μας. Ωστόσο, είναι σαφές ότι δεν υπάρχει ενιαία λύση σε αυτό το πολύπλευρο πρόβλημα. Ένας συνδυασμός καινοτόμου επιστήμης, υπεύθυνης χάραξης πολιτικής και παγκόσμιας συνεργασίας θα είναι απαραίτητος για τη διαφύλαξη της Αρκτικής και τη διασφάλιση ενός σταθερού κλίματος για τις επόμενες γενιές.

  Πηγή: Protothema.gr
• Επιστήμονες προσπαθούν να… ξαναπαγώσουν την Αρκτική
  σε Περιβάλλον
  

  Προκειμένου να σώσουν τους πάγους της Αρκτικής από το λιώσιμο εξαιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη, ορισμένοι επιστήμονες σχεδιάζουν να… χακάρουν το κλίμα ολόκληρης της περιοχής.

  Και από τη στιγμή που δεν μπορούν να βάλουν ολόκληρο τον Βόρειο Πόλο σε μια απροσμέτρητα μεγάλη βαθιά κατάψυξη, όπως σχολιάζει το Futurism.com, στρέφονται σε μια σειρά από έργα – μερικά από τα οποία έχουν ήδη αναληφθεί – για την ψύξη της περιοχής μέσω της αντανάκλασης του ηλιακού φωτός.

  Ένα πείραμα περιλαμβάνει την άντληση νερού στην επιφάνεια, όπου θα παγώσει για να σχηματίσει ένα προστατευτικό στρώμα πάνω από το χιόνι της Αρκτικής. Σε ένα άλλο οι επιστήμονες διασκορπίζουν αντανακλαστικές γυάλινες χάντρες πάνω στο χιόνι για να αντανακλούν τις ακτίνες του ήλιου.

  Όλα αυτά είναι μορφές γεωμηχανικής, τεχνικές για τη διαμόρφωση ορισμένων πτυχών του περιβάλλοντος προκειμένου να αντισταθμιστεί η ζημιά από την κλιματική αλλαγή. Το γεγονός ότι σκεφτόμαστε σοβαρά αυτά τα πειράματα σημαίνει ότι οι συλλογικές μας προσπάθειες μετριασμού της υπερθέρμανσης δεν αρκούν· πέρυσι ήταν η θερμότερη χρονιά που έχει καταγραφεί ποτέ για την Αρκτική.

  Στο παραπάνω βίντεο της Wall Street Journal, μια ολλανδική start-up με την ονομασία Arctic Reflections παρουσιάζει τις λεπτομέρειες του δικού της πειράματος: άντληση θαλασσινού νερού πάνω από «στρατηγικά επιλεγμένες τοποθεσίες σε όλη την Αρκτική Θάλασσα» για την «αποκατάσταση του πάγου της Αρκτικής ως ασπίδα κατά της θερμότητας με την ενίσχυση του πάγου κατά τον χειμώνα».

  «Ο ολλανδικός τρόπος κατασκευής παγοδρομίων για μαραθώνιους πατινάζ στον πάγο αποτέλεσε έμπνευση για εμάς», δήλωσε στη WSJ ο διευθύνων σύμβουλος της Arctic Reflections, Fonger Ypma.

  Ο Ypma αναφερόταν στους Ολλανδούς IJsmeesters, οι οποίοι πλημμυρίζουν χωράφια για να φτιάξουν παγοδρόμια. Η βασική ιδέα είναι ότι μπορεί να μπει ένα κάλυμμα προστατευτικού πάγου που θα πυκνώσει και θα διατηρήσει την Αρκτική λίγο περισσότερο μέχρι άλλες τεχνολογίες να μειώσουν τις παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.

  «Ο πάγος μπορεί να ξαναγίνει αναγεννητικός», δήλωσε ο Ypma.

  Ακόμη και αν πετύχει, ωστόσο, ουσιαστικά θα είναι σαν προσωρινό τσιρότο στην πληγή, καθώς η ανθρωπότητα χρειάζεται πολύ πιο σαρωτικές περιβαλλοντικές αλλαγές.

  Πηγή: Cnn.gr

• Γιγάντιοι ιοί βρέθηκαν στο στρώμα πάγου της Γροιλανδίας - Γιατί θεωρούνται «μυστικό όπλο» της φύσης
  σε Περιβάλλον
  

  «Οι ιοί είναι ζωντανοί και ενεργοί», ανέφερε η επικεφαλής της μελέτης για τα παθογόνα που εντοπίστηκαν στον πάγο της Γροιλανδίας.

  Μέσα στο χιόνι και στο στρώμα πάγου της Γροιλανδίας ανακαλύφθηκε ένας μυστηριώδης γιγαντιαίος ιός. Εκεί έχουν εντοπιστεί και φύκια, πράγμα που σημαίνει ότι είναι η πρώτη φορά που αυτοί οι ιοί - για τους οποίους γνωρίζουμε σχετικά λίγα - έχουν βρεθεί σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Μάλιστα θεωρείται ότι, μολύνοντας τα μικροφύκη, οι γιγάντιοι ιοί μπορεί να λειτουργούν ως ένα είδος «μυστικού όπλου» για την ελαχιστοποίηση του λιωσίματος των πάγων.

  Οι ιοί δεν είναι ορατοί με γυμνό μάτι, σύμφωνα με σχετική δημοσίευση του IFL Science, αλλά δίπλα στους συνηθισμένους ιούς σας, που έχουν μέγεθος 20-200 νανόμετρα, είναι συγκριτικά τεράστιοι. Οι γιγάντιοι ιοί μπορούν να μεγαλώσουν μέχρι 2,5 μικρόμετρα, δηλαδή 2.500 νανόμετρα, καθιστώντας τους έτσι έως και 125 φορές μεγαλύτερους από τους κανονικούς ιούς και μεγαλύτερους από τα περισσότερα βακτήρια. Έχουν, επίσης, τεράστια γονιδιώματα, που περιέχουν περίπου 2,5 εκατομμύρια ζεύγη βάσεων.

  Προηγουμένως, γιγάντιοι ιοί έχουν βρεθεί σε όλα τα είδη των περιβαλλόντων, συμπεριλαμβανομένης της θάλασσας, του εδάφους, ακόμη και στον άνθρωπο. Ωστόσο, αυτή η τελευταία ανακάλυψη σηματοδοτεί την πρώτη φορά που βρέθηκαν σε πάγο και χιόνι που βρίθει φυκιών. Η ομάδα που βρίσκεται πίσω από την ανακάλυψη, πιστεύει ότι αυτοί οι ιοί θα μπορούσαν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση ανάπτυξης των φυκιών και, κατά συνέπεια, στη διαφύλαξη του πάγου.

  Ποιος ο ρόλος των ιών στη διατήρηση του πάγου

  Όταν τα φυκιά της Αρκτικής αναπτύσσονται κατά την άνοιξη, σκουραίνουν μεγάλες εκτάσεις του στρώματος πάγου, περιορίζοντας έτσι την ικανότητά του να αντανακλά το ηλιακό φως, επομένως επιταχύνεται το λιώσιμο του. Αυτό είναι άσχημο για το περιβάλλον, γι' αυτό και οι γιγάντιοι ιοί που πρόσφατα ανακαλύφθηκαν στη Γροιλανδία, θα ήταν μια τέτοια ευλογία για την προστασία των πάγων, αν μπορούν να λειτουργήσουν ως φυσικός έλεγχος της φυκιών, όπως υποψιάζονται οι ερευνητές.

  «Δεν γνωρίζουμε πολλά για τους ιούς, αλλά νομίζω ότι θα μπορούσαν να είναι χρήσιμοι ως ένας τρόπος ανακούφισης από το λιώσιμο των πάγων που προκαλείται από την ανάπτυξη των φυκιών», δήλωσε η Λάουρα Περίνι από το Τμήμα Περιβαλλοντικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Άαρχους, προσθέτοντας: «Πόσο συγκεκριμένοι είναι και πόσο αποτελεσματικοί θα ήταν, δεν γνωρίζουμε ακόμη αλλά, με την περαιτέρω διερεύνησή τους, ελπίζουμε να απαντήσουμε σε ορισμένα από αυτά τα ερωτήματα».

  Τι έδειξε η έρευνα για τους ιούς στη Γροιλανδία

  Η ομάδα συνέλεξε δείγματα από μια ποικιλία ενδιαιτημάτων χιονιού και πάγου στο στρώμα πάγου της Γροιλανδίας πριν τα αναλύσει για DNA και αναζητήσει συγκεκριμένα γονίδια-δείκτες γιγαντιαίων ιών. Σχεδόν σε όλα τα δείγματα, σύμφωνα με τη σχετική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Microbiome, βρήκαν αλληλουχίες που ταιριάζουν με γνωστούς γιγαντιαίους ιούς.

  Για να βεβαιωθούν ότι τα ευρήματά τους προέρχονταν από ενεργούς ιούς και όχι από προ πολλού πεθαμένα μικρόβια, οι ερευνητές εξήγαγαν επίσης αγγελιοφόρο RNA ή mRNA - ένα μονόκλωνο μόριο που περιέχει τις οδηγίες από το DNA που κατευθύνουν τα κύτταρα να φτιάξουν μια πρωτεΐνη - από τα δείγματα. «Στο ολικό mRNA που αλληλουχήθηκε από τα δείγματα, βρήκαμε τους ίδιους δείκτες όπως και στο ολικό DNA, οπότε ξέρουμε ότι έχουν μεταγραφεί», εξήγησε η Λάουρα Περίνι, εκ των συγγραφέων της σχετικής μελέτης και πρόσθεσε: «Αυτό σημαίνει ότι οι ιοί είναι ζωντανοί και ενεργοί στον πάγο».

  Οι συνηθισμένοι ιοί δεν είναι ικανοί να μεταγράφουν δίκλωνο DNA σε μονόκλωνο mRNA. Αντ' αυτού, έχουν ελεύθερα αιωρούμενα σκέλη RNA στα κύτταρά τους, τα οποία ενεργοποιούνται όταν ο ιός μολύνει τον ξενιστή του και κάνει χρήση του μηχανισμού του. Εντούτοις, οι γιγαντιαίοι ιοί είναι διαφορετικοί, καθώς είναι σε θέση να επιδιορθώνουν, να αντιγράφουν, να μεταγράφουν και να μεταφράζουν το DNA χωρίς τη βοήθεια ενός ξενιστή - αν και δεν είμαστε σίγουροι γιατί συμβαίνει αυτό.

  Πάντως, όσον αφορά στους γιγαντιαίους ιούς, υπάρχουν πολλά άλλα άγνωστα στοιχεία. Τι μολύνουν αυτά τα μυστηριώδη μικρόβια, για παράδειγμα; «Ορισμένοι από αυτούς μπορεί να μολύνουν πρωτόζωα, ενώ άλλοι επιτίθενται στα φύκη του χιονιού, απλά δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ακόμα», σημείωσε η Λάουρα Περίνι. Με περαιτέρω έρευνα, ωστόσο, η ίδια ελπίζει πως μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα αυτά τα παθογόνα και τον πιθανό ρόλο τους στην προστασία του πάγου από το επιταχυνόμενο λιώσιμό του.

  Πηγή: iEidiseis.gr
• Πώς το λιώσιμο των πάγων επηρεάζει την περιστροφή της Γης και τη μέτρηση του χρόνου
  σε Περιβάλλον
  

  Ο υγρός πυρήνας του πλανήτη περιστρέφεται ανεξάρτητα από το στερεό εξωτερικό του κέλυφος. Εάν ο πυρήνας επιβραδύνει, το στερεό κέλυφος επιταχύνει για να διατηρήσει την ορμή του, δήλωσε ο Άγκνιου, και αυτό συμβαίνει επί του παρόντος.

  Πολύ λίγα είναι γνωστά για το τι συμβαίνει περίπου 2.900 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια της Γης και δεν είναι σαφές γιατί αλλάζει η ταχύτητα του πυρήνα. Αυτό όμως που είναι σαφές, σύμφωνα με τη μελέτη, είναι ότι παρά το γεγονός ότι το λιώσιμο των πολικών πάγων ασκεί επιβραδυντική επίδραση, συνολικά η περιστροφή της Γης επιταχύνεται. Αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος θα χρειαστεί σύντομα να αφαιρέσει ένα δευτερόλεπτο για πρώτη φορά.

  Τι σημαίνει η αφαίρεση ενός δευτερολέπτου

  «Ένα δευτερόλεπτο δεν ακούγεται πολύ», δήλωσε ο Άγκνιου, αλλά τα υπολογιστικά συστήματα που έχουν δημιουργηθεί για δραστηριότητες όπως οι χρηματιστηριακές συναλλαγές πρέπει να είναι ακριβή με ακρίβεια χιλιοστού του δευτερολέπτου.

  Πολλά υπολογιστικά συστήματα διαθέτουν λογισμικό που τους επιτρέπει να προσθέτουν ένα δευτερόλεπτο, αλλά λίγα έχουν τη δυνατότητα να αφαιρούν ένα. Οι άνθρωποι θα πρέπει να επαναπρογραμματίσουν τους υπολογιστές, εισάγοντας την πιθανότητα λάθους.

  «Κανείς δεν περίμενε πραγματικά ότι η Γη θα επιταχυνόταν σε σημείο που θα χρειαζόταν να αφαιρέσουμε ένα εμβόλιμο δευτερόλεπτο», δήλωσε ο Άγκνιου.

  Με πληροφορίες από: Polar ice is melting and changing Earth’s rotation. It’s messing with time itself by Laura Paddison and Rachel Ramirez, CNN

  Το λιώσιμο των πολικών πάγων μεταβάλλει την περιστροφή της Γης και αλλάζει ακόμη και τον ίδιο τον τρόπο που μετράμε τον χρόνο, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.

  Οι ώρες και τα λεπτά της μέρας καθορίζονται από την περιστροφή της Γης. Όμως αυτή η περιστροφή δεν είναι σταθερή – μπορεί να αλλάζει ελαφρώς, ανάλογα με το τι συμβαίνει στην επιφάνεια της Γης και στον λιωμένο πυρήνα της.

  Αυτές οι σχεδόν ανεπαίσθητες αλλαγές σημαίνουν ότι τα ρολόγια του κόσμου πρέπει να προσαρμόζονται κατά ένα «εμβόλιμο δευτερόλεπτο», το οποίο μπορεί να ακούγεται ασήμαντο, αλλά μπορεί να έχει μεγάλο αντίκτυπο στα υπολογιστικά συστήματα.

  Πολλά δευτερόλεπτα έχουν προστεθεί με την πάροδο των ετών. Αλλά μετά από μια μακρά τάση επιβράδυνσης, η περιστροφή της Γης επιταχύνεται τώρα λόγω των αλλαγών στον πυρήνα της. Για πρώτη φορά θα πρέπει να αφαιρεθεί ένα δευτερόλεπτο.

  «Ένα αρνητικό εμβόλιμο δευτερόλεπτο δεν έχει ποτέ δοκιμαστεί, οπότε τα προβλήματα που θα μπορούσε να δημιουργήσει είναι άνευ προηγουμένου», έγραψε η Πατρίτσια Ταβέλα, μέλος του Τμήματος Χρόνου στο Διεθνές Γραφείο Μέτρων και Σταθμών στη Γαλλία, σε άρθρο που συνοδεύει τη μελέτη που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη (27/3) στο περιοδικό Nature.

  Το πότε ακριβώς θα συμβεί αυτό, επηρεάζεται από την υπερθέρμανση του πλανήτη. Το λιώσιμο των πολικών πάγων καθυστερεί το εμβόλιμο δευτερόλεπτο κατά τρία χρόνια, μετατοπίζοντάς το από το 2026 στο 2029, σύμφωνα με τη μελέτη.

  «Ένα μέρος του να καταλάβουμε τι πρόκειται να συμβεί στην παγκόσμια χρονομέτρηση, εξαρτάται από την κατανόηση του τι συμβαίνει με το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη», δήλωσε ο Ντάνκαν Άγκνιου, καθηγητής γεωφυσικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο και συγγραφέας της μελέτης.

  Η ανάγκη για το εμβόλιμο δευτερόλεπτο

  Πριν από το 1955, το δευτερόλεπτο οριζόταν ως το συγκεκριμένο κλάσμα του χρόνου που χρειαζόταν η Γη για να περιστραφεί μία φορά σε σχέση με τα αστέρια. Στη συνέχεια ήρθε η εποχή των εξαιρετικής ακρίβειας ατομικών ρολογιών, τα οποία αποδείχθηκαν ένας πολύ πιο σταθερός τρόπος ορισμού του φυσικού δευτερολέπτου.

  Από τα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο κόσμος άρχισε να χρησιμοποιεί τη Συντονισμένη Παγκόσμια Ώρα (UTC) για τον καθορισμό των ζωνών ώρας. Η UTC βασίζεται σε ατομικά ρολόγια, αλλά εξακολουθεί να συμβαδίζει με την περιστροφή του πλανήτη.

  Καθώς όμως η ταχύτητα περιστροφής δεν είναι σταθερή, οι δύο χρονικές κλίμακες αποκλίνουν σιγά σιγά. Αυτό σημαίνει ότι κάθε τόσο πρέπει να προστίθεται ένα εμβόλιμο δευτερόλεπτο για να ευθυγραμμιστούν ξανά.

  Πώς επηρεάζεται η περιστροφή της Γης

  Οι αλλαγές στην περιστροφή της Γης μακροπρόθεσμα κυριαρχούνται από την τριβή των παλιρροιών στον πυθμένα των ωκεανών, η οποία επιβραδύνει την περιστροφή της. Πρόσφατα, οι επιπτώσεις από το λιώσιμο των πολικών πάγων, που οφείλεται στην καύση ορυκτών καυσίμων που θερμαίνουν τον πλανήτη, έχουν γίνει σημαντικός παράγοντας, δήλωσε ο Άγκνιου. Καθώς οι πάγοι λιώνουν στον ωκεανό, το λιωμένο νερό κινείται από τους πόλους προς τον ισημερινό, γεγονός που επιβραδύνει περαιτέρω την ταχύτητα περιστροφής της Γης.

  Το λιώσιμο των πολικών πάγων «ήταν αρκετά μεγάλο ώστε να επηρεάσει αισθητά την περιστροφή ολόκληρης της Γης με τρόπο πρωτοφανή», δήλωσε ο Άγκνιου. «Για μένα, το γεγονός ότι τα ανθρώπινα όντα προκάλεσαν την αλλαγή της περιστροφής της Γης είναι εκπληκτικό».

  Αλλά ενώ το λιώσιμο των πάγων μπορεί να επιβραδύνει την περιστροφή της Γης, υπάρχει και ένας άλλος παράγοντας που παίζει ρόλο όσον αφορά την παγκόσμια χρονομέτρηση, σύμφωνα με την έκθεση: οι διεργασίες στον πυρήνα της Γης.

  Πηγή: Cnn.gr