Οι αφρικανικές χώρες θα υποστούν σημαντικές οικονομικές απώλειες μετά το 2050, εάν η υπερθέρμανση του πλανήτη δεν περιοριστεί κάτω από τους 2°C, σύμφωνα με νέα μελέτη του Κέντρου για την Παγκόσμια Ανάπτυξη. Συγγραφέας της έκθεσης είναι ο οικονομολόγος περιβάλλοντος και ενέργειας Philip Kofi Adom, ο οποίος διαπιστώνει πως η δυτική και η ανατολική Αφρικήθα έχουν τη χειρότερη τύχη. Εκατομμύρια άνθρωποι δεν θα έχουν νερό και φαγητό.
200 εκατομμύρια κινδυνεύουν με ακραία πείνα και 50 εκατομμύρια με λειψυδρία
Σύμφωνα με τον ίδιο, εάν η κλιματική αλλαγή συνεχιστεί με τον ίδιο ρυθμό, η παραγωγή καλλιεργειών στην Αφρική θα μειωθεί κατά 2,9% το 2030 και κατά 18% μέχρι το 2050. Περίπου 200 εκατομμύρια άνθρωποι κινδυνεύουν από ακραία πείνα μέχρι το 2050. Η απώλεια των εσόδων από τις καλλιέργειες κατά περίπου 30% θα προκαλέσει αύξηση της φτώχειας κατά 20 έως 30%.
Ο τρόπος με τον οποίο θα συμβεί αυτό είναι ότι η κλιματική αλλαγή θα οδηγήσει σε μείωση της γεωργικής παραγωγής, οπότε οι πωλήσεις των καλλιεργειών θα μειωθούν δραματικά και η έλλειψη θα αυξήσει τις τιμές.
Επίσης, στη μελέτη προβλέπεται πως 50 εκατομμύρια Αφρικανοί κινδυνεύουν να βρεθούν σε κατάσταση λειψυδρίας. Σύμφωνα με τον ειδικό, «αυτό σημαίνει σοβαρή έλλειψη νερού στα σπίτια και τις βιομηχανίες. Για παράδειγμα, αν συνηθίζατε να έχετε πρόσβαση σε νερό όλη την ημέρα, θα έχετε πολύ μικρότερη παροχή - μια ποσότητα τόσο μικρή που δεν θα καλύπτει τις ανάγκες σας. Αυτό είναι ένα πρόβλημα προσφοράς και ζήτησης. Η ζήτηση για υδάτινους πόρους θα είναι μεγαλύτερη, αλλά λόγω της ανεπαρκούς προσφοράς, η τιμή του νερού θα αυξηθεί απότομα. Στο μέλλον, αν δεν γίνει τίποτα, το νερό θα είναι πολύ ακριβό σε όλη την Αφρική».
Τι μπορεί να αλλάξει
Για το ένα η προσαρμογή μπορεί να βοηθήσει στο να αποφευχθούν τα χειρότερα, ο ειδικός αναφέρει:
«Όταν μιλάμε για την κλιματική αλλαγή, πρόκειται για κοινοτική ή συλλογική δράση. Είναι σαφές ότι οι κυβερνήσεις είναι οι κύριοι παράγοντες. Πρέπει να ενθαρρύνουν τις προσπάθειες αλλαγής, υποστηρίζοντας τις ιδιωτικές πρωτοβουλίες προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή και μετριασμού, είτε άμεσα είτε μέσω μέτρων κινήτρων. Καμία προσπάθεια προσαρμογής και μετριασμού δεν είναι πολύ μικρή. Εάν αυτές οι μικρές δράσεις συντονιστούν, μπορούμε να ελπίζουμε σε αποτελέσματα. Τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις μπορούν να διαδραματίσουν ζωτικό ρόλο. Για παράδειγμα, μπορούν να μειώσουν την κατανάλωση κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων ή να αλλάξουν τον τρόπο μεταφοράς τους, επιλέγοντας το ποδήλατο, το περπάτημα ή τα μέσα μαζικής μεταφοράς, όπου αυτό είναι δυνατόν. Στο σπίτι, μπορούμε να υιοθετήσουμε πρακτικές εξοικονόμησης ενέργειας. Τέλος, οι χώροι πρασίνου πρέπει να γίνονται σεβαστοί και να προστατεύονται».
Ο καθηγητής καλεί τους Αφρικανούς ηγέτες «να είναι πολύ προνοητικοί στις προσπάθειές τους για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και τον μετριασμό των επιπτώσεών της. Ο γεωργικός τομέας είναι ο βασικός πυλώνας των περισσότερων αφρικανικών οικονομιών και η κλιματική αλλαγή αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για αυτόν».
«Η κλιματική αλλαγή θα μπορούσε να δημιουργήσει μια κατάσταση διαρκούς οικονομικής δυσπραγίας, αν δεν δράσουμε τώρα», τονίζει.
