Έγκαιρα είχαμε προειδοποιήσει την Υπουργό Παιδείας Κα Κεραμέως να "μην τολμήσει" να καταθέσει νομοσχέδιο εν μέσω πανδημίας με τα σχολεία κλειστά, τους εκπαιδευτικούς και ολόκληρη την ελληνική κοινωνία σε συνθήκες κατ' οίκον περιορισμού, με δημοκρατικές και συμμετοχικές διαδικασίες σε αναστολή. Όταν ολόκληρη η κοινωνία αγωνιά και αγωνίζεται με κόστος και θυσίες να ξεπεραστεί η υγειονομική κρίση και να επανέλθει η κανονικότητα, όταν οι εκπαιδευτικοί δίνουν μαθήματα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης για να στηρίξουν τους μαθητές τους και το δημόσιο σχολείο, η κα Υπουργός επιλέγει "να χτυπήσει" θεωρώντας ότι επικρατούν οι κατάλληλες συνθήκες μη αντίδρασης στα αντιδραστικά εκπαιδευτικά της μέτρα.
Έτσι καταθέτει ένα νομοσχέδιο, χωρίς να έχει προηγηθεί κανένας διάλογος με τους αρμόδιους εκπαιδευτικούς και άλλους φορείς και δρομολογεί μια τραγική οπισθοδρόμηση με αντιεκπαιδευτικές ρυθμίσεις, οι οποίες ορθώνουν νέα εμπόδια στη μόρφωση της νέας γενιάς, διογκώνουν τους ταξικούς φραγμούς στην πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, χτυπούν δημοκρατικές εσωτερικές διαδικασίες του εκπαιδευτικού κόσμου και επαναφέρουν τις ιδεοληψίες για τα σχολεία των αρίστων.
Εν μέσω πανδημίας, με κλειστά τα σχολεία και σε συνθήκες που αντικειμενικά περιορίζουν τη δυνατότητα συλλογικών διαδικασιών από την πλευρά των ΣΥΛΛΟΓΩΝ και των ΕΛΜΕ, το Υπουργείο Παιδείας έδωσε στη διαβούλευση το πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία, με σκοπό να ψηφιστεί άμεσα. Πρόκειται για απαράδεκτη και εχθρική ενέργεια ενάντια στους χιλιάδες εκπαιδευτικούς, που δίνουν εδώ και μέρες τη μάχη για τη στήριξη των μαθητών, μέσα στις πρωτόγνωρες συνθήκες αναστολής λειτουργίας των σχολείων, χωρίς καμία ουσιαστική στήριξη από την πλευρά της κυβέρνησης. Επιδιώκουν με το νομοσχέδιο, ακολουθώντας τη γραμμή της νεοφιλελεύθερης ατζέντας ΟΟΣΑ – ΕΕ – ΣΕΒ, να κάνουν ΤΩΡΑ ένα ακόμα σοβαρό βήμα στην αλυσίδα των αντιεκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων, που οδηγούν στην καταβαράθρωση των μορφωτικών δικαιωμάτων και σε ένα πιο ταξικό σχολείο.
«Ο κορονοϊός απειλεί την υγεία μας, η κυβέρνηση τα μορφωτικά δικαιώματα»!!
Το νομοσχέδιο πρέπει να μείνει στα χαρτιά, να αποσυρθεί εδώ και τώρα γιατί:
Προωθείται η αύξηση του αριθμού μαθητών ανά τάξη σε Δημοτικό και Νηπιαγωγείο!! Αντί να πάρουν άμεσα μέτρα για τη μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη, για τη δημιουργία σύγχρονων και υγιεινών σχολικών τάξεων, προωθούν το στοίβαγμα μέχρι και 26 μαθητών σε αίθουσες κλουβιά και σε κοντέινερ. Απλά αίσχος!
Η καθιέρωση του ελάχιστου αριθμού των 20 μαθητών ανά τάξη στα 7θέσια και πάνω Δημοτικά και των 16 στα 2θίεσια και πάνω Νηπιαγωγεία θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε συγχωνεύσεις και καταργήσεις τάξεων, σε υποχρεωτικές μετακινήσεις μαθητών και εκπαιδευτικών, σε απολύσεις αναπληρωτών και φυσικά θα χειροτερεύσει την εκπαιδευτική διαδικασία.
Υψώνει νέους ταξικούς φραγμούς, θέτει νέα εμπόδια στην προσπάθεια των μαθητών να μορφωθούν, να περάσουν στα Πανεπιστήμια. Διατηρεί το Λύκειο – εξεταστικό κέντρο του Γαβρόγλου, το ενισχύει και προχωράει σε ακόμα πιο βαθιές και αντιδραστικές αλλαγές. Εισάγει την Τράπεζα Θεμάτων από την Α΄ Λυκείου για τα ΓΕΛ και τα ΕΠΑΛ. Αυξάνει τα γραπτώς εξεταζόμενα μαθήματα στο Λύκειο. Στην πράξη θα έχουμε μίνι πανελλαδικές για κάθε τάξη (με την Τράπεζα Θεμάτων) συν τις πανελλαδικές για την εισαγωγή στα ΑΕΙ.Η αύξηση του εξεταστικού φόρτου και η καθιέρωση της τράπεζας θεμάτων θα οδηγήσει σε αύξηση της μαθητικής διαρροής και στη μετατροπή του Λυκείου σε σχολείο όπου θα καλλιεργείται ακραίος ανταγωνισμός μεταξύ μαθητών, σχολείων και εκπαιδευτικών και θα ενισχύεται η ανάγκη προσφυγής στα φροντιστήρια, σε μια περίοδο ακραίας οικονομικής δυσκολίας για την οικογένεια. Υπενθυμίζουμε ότι κατά την πρώτη εφαρμογή της τράπεζας θεμάτων, το σχολικό έτος 2013-14, το ποσοστό των μετεξεταστέων ανέβηκε στο 23%, από το 4% που κυμαινόταν τα προηγούμενα χρόνια.
Με τη ρύθμιση για ανώτερο ηλικιακό όριο εγγραφής στα ΕΠΑΛ τα 17 έτη κλείνει ο δρόμος για χιλιάδες μαθητές να συνεχίσουν τη φοίτησή τους στην ειδικότητα της επιλογής τους.
Επανέρχεται η αναγραφή της «διαγωγής» στα απολυτήρια του Γυμνασίου και του Λυκείου και οι λεγόμενες πολυήμερες αποβολές στο όνομα της πειθαρχίας των μαθητών! Όμως η συνειδητή πειθαρχία, η συμμετοχή στην εκπαιδευτική διαδικασία, η αλληλεγγύη, η αγάπη για τη μάθηση είναι αξίες που καλλιεργούνται μέσα από το ίδιο το περιεχόμενο του σχολείου, τους στόχους και τις αξίες που καλλιεργεί.
Η εισαγωγή των λεγόμενων «εργαστηρίων δεξιοτήτων» δεν έχει σκοπό την κάλυψη υπαρκτών αναγκών των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Αντίθετα ανοίγει ο δρόμος για νέες αντιδραστικές αλλαγές στο περιεχόμενο του σχολείου. Αντί να δοθεί προτεραιότητα στις αναγκαίες αλλαγές των Αναλυτικών Προγραμμάτων και των Σχολικών Εγχειριδίων, που προωθούν τα Μαθηματικά του «περίπου», τη διδασκαλία της Γλώσσας μέσα από συνταγές μαγειρικής, την αποσπασματικότητα στη γνώση, αντί να ενισχυθεί η σύγχρονη γενική παιδεία και μόρφωση για όλα τα παιδιά, που είναι και το υπόβαθρο για την κατάκτηση των αναγκαίων ικανοτήτων, τελικά ενισχύονται όλα εκείνα τα στοιχεία που έχουν οδηγήσει το σχολείο στα σημερινά αδιέξοδα.
Στο Νηπιαγωγείο, όπου τα νήπια και προνήπια δεν έχουν κατακτήσει ακόμα τη χρήση της μητρικής γλώσσας εισάγεται το αντικείμενο των Αγγλικών. Ανοίγει ο δρόμος για νέες επικίνδυνες αλλαγές που αλλοιώνουν τη φυσιογνωμία της Προσχολικής Αγωγής. Την ίδια στιγμή αρνούνται να πάρουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την πλήρη και ουσιαστική εφαρμογή της Δίχρονης Υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής σε όλη την Ελλάδα με σύγχρονους όρους και προϋποθέσεις, να ενισχύσουν τα Νηπιαγωγεία με όλο το απαραίτητο βοηθητικό (π.χ. τραπεζοκόμους) και επιστημονικό προσωπικό (π.χ. ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς).
Δεν παίρνεται κανένα ουσιαστικό μέτρο για την ενίσχυση των απαραίτητων υποστηρικτικών δομών του σχολείου για τη στελέχωσή τους με το αντίστοιχο προσωπικό. Δεν μπορεί η ευθύνη, όχι μόνο για παιδαγωγικά αλλά και για κοινωνικά, ψυχολογικά και αλλά ζητήματα, που αφορούν και άλλες ειδικότητες, που δεν υπάρχουν σήμερα στα σχολεία, όπως π.χ. κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι κλπ., να μεταφέρεται για μια ακόμα φορά στις πλάτες των εκπαιδευτικών μέσω του θεσμού των Εκπαιδευτικών Εμπιστοσύνης.
Το νέο πλαίσιο λειτουργίας των Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων οδηγεί στην ακόμα μεγαλύτερη διαφοροποίηση στην εκπαίδευση. Οδηγεί στην κατηγοριοποίηση των σχολείων, των μαθητών και των εκπαιδευτικών.
Τιμωρούνται για μια ακόμα φόρα οι αναπληρωτές, που επί 20 και πλέον χρόνια έχουν πάρει στις πλάτες τους τη λειτουργία των δημόσιων σχολείων. Αντί να παρθούν ουσιαστικά μέτρα στήριξης της διαβίωσής τους εκτός του τόπου μόνιμης κατοικίας τους, τιμωρούνται με διετή ή τριετή αποκλεισμό από τους πίνακες σε περίπτωση μη ανάληψης υπηρεσίας. Η διάταξη για την «κατά προτεραιότητα κάλυψη των πανελλαδικώς εξεταζόμενων μαθημάτων» ομολογεί με τον πιο επίσημο τρόπο πως το κράτος και το Υπουργείο Παιδείας θα αφήνει ακάλυπτα χιλιάδες κενά σε όλες τις υπόλοιπες τάξεις και τις ειδικότητες.
Οι διατάξεις για κατά προτεραιότητα κάλυψη στην Ειδική Αγωγή των κενών στα Ειδικά Σχολεία φανερώνει την πρόθεση της κυβέρνησης να αφήνει χιλιάδες κενά σε Τμήματα Ένταξης, Παράλληλης Στήριξης κ.ά. ακάλυπτα. Ιδιαίτερα στον ευαίσθητο χώρο της Ειδικής Αγωγής χρειάζεται όλοι οι μαθητές από την πρώτη μέρα του σχολείου να έχουν τον εκπαιδευτικό δίπλα τους.
Η εισαγωγή των υποχρεωτικών εσωτερικών κανονισμών λειτουργίας των σχολείων με τη συμμετοχή του Συλλόγου Γονέων και την άμεση εμπλοκή της Τοπικής Διοίκησης έρχεται ως επιστέγασμα στη λειτουργία ενός σχολείου υποχρηματοδοτούμενου, που αναζητά «χορηγούς» και «χρηματοδότες». Ενός σχολείου κατηγοριοποιημένου και διαφοροποιημένου. Ο Σύλλογος Διδασκόντων σε συνεργασία με τους γονείς θα καλείται να διαχειριστεί τη φτώχεια από την ελλιπή κρατική υποχρηματοδότηση.
Οι διατάξεις για την αντιδραστική αντιεκπαιδευτική αξιολόγηση αποτελούν και τους δείκτες ελέγχου όλων των παραπάνω αντιεκπαιδευτικών κατευθύνσεων. Η αξιολόγηση δεν αντιμετωπίζει τις σύγχρονες ανάγκες των παιδιών της λαϊκής οικογένειας για ουσιαστική μόρφωση. Δεν έχει καμία σχέση με την επίλυση των προβλημάτων των σχολείων αλλά και του ίδιου του έργου του εκπαιδευτικού. Επί της ουσίας γίνεται ακόμα πιο βαθιά η κατηγοριοποίηση σχολείων και μαθητών με διάφορα κριτήρια και ειδικά με τα «εκπαιδευτικά αποτελέσματα». Ενοχοποιούνται οι εκπαιδευτικοί και τα σχολεία, οι ίδιοι οι μαθητές και οι οικογένειές τους, για ό,τι δεν πάει καλά στην εκπαιδευτική διαδικασία και από την άλλη στόχος είναι να αθωώνονται οι αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων.
Το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο να μην κατατεθεί! Τώρα είναι ώρα εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές να οργανώσουμε την πάλη ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης.
Απορρίπτουμε το περιεχόμενο του νομοσχεδίου ως απαράδεκτο, απαιτούμε την απόσυρσή του και καταγγέλλουμε την ίδια την πράξη της κατάθεσης ως αντιδημοκρατική με μόνο στόχο την επικοινωνιακή διαχείριση των εκπαιδευτικών ζητημάτων.
Δυναμώνουμε τον αγώνα για την ικανοποίηση των δίκαιων διεκδικήσεών μας για μόρφωση, δουλειά και ζωή με δικαιώματα. Έχουμε τη δύναμη και την πείρα να τους εμποδίσουμε, να ακυρώσουμε τους αντιεκπαιδευτικούς σχεδιασμούς, να οργανώσουμε τον αγώνα κάτω από όλες τις συνθήκες.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ
Να βγάλει ανακοίνωση η ΕΛΜΕ για το πολυνομοσχέδιο.
Ενημέρωση των συναδέλφων με όλους τους δυνατούς τρόπους και προτροπή τους να αρθρογραφήσουν κατά του αντιεκπαιδευτικού πολυνομοσχεδίου.
Να ενημερώσουμε γονείς και μαθητές με εξειδικευμένες ανακοινώσεις και αξιοποιώντας όλα τα μέσα.
Να συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις της Τρίτης 28-4-20 για στήριξη των Νοσοκομειακών γιατρών.
Να συμμετέχουμε στην Πανελλαδική Πανεκπαιδευτική Μέρα Δράσης στις 30/4. Παράσταση στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, παρεμβάσεις στα τοπικά και κεντρικά ΜΜΕ. Να απευθύνουμε πρόσκληση συμμετοχής στα άλλα Πρωτοβάθμια σωματεία. Να γίνει πρόταση στα σωματεία των δασκάλων για κοινή συνέντευξη Τύπου.
Συλλογή υπογραφών στην ΕΛΜΕ αλλά και σε επίπεδο Δυτ. Ελλάδας ενάντια στην κατάθεση του πολυνομοσχεδίου για την παιδεία στο κοινοβούλιο.
Να κάνουμε γνωστή την απόφαση για ΑΠΕΡΓΙΑ – ΑΠΟΧΗ από κάθε διαδικασία αξιολόγησης.
Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ να πάψει να κρύβεται και να παίζει το παιχνίδι της κυβέρνησης, να αναλάβει την ευθύνη του στην οργάνωση του αγώνα.
Κλιμακώνουμε την πάλη με νέα κινητοποίηση. Η κυβέρνηση να μην τολμήσει να φέρει στη Βουλή το νομοσχέδιο.