Σε 100.000.000 χρόνια δεν θα υπάρχουν - Οι θεωρίες περί ευθυγράμμισης και λέπτυνσης δίνουν την εξήγηση
Οι δακτύλιοι του Κρόνου παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά το 1610 από τον αστρονόμο Γαλιλαίο Γαλιλέι. Έκτοτε έγιναν πόλλες έρευνες από τη Nasa για να μελετηθεί το φαινόμενο της ανεξήγητης λέπτυνσής τους. Περίπου 400 χρόνια μετά το φαινόμενο μπόρεσε να εξηγηθεί και να αποκτήσει λογική εξήγηση – το παράδοξο όμως τώρα είναι η πληγροφορία ότι θα… εξαφανιστούν το 2025.
Ο Κρόνος αποτελείται από επτά μεμονωμένους δακτυλίους που περιστρέφονται γύρω του σαν ένα χούλα-χουπ, οι οποίοι σύμφωνα με τους επιστήμονες αποτελούνται από κομμάτια κομητών, αστεροειδών και θρυμματισμένων φεγγαριών που παρασύρθηκαν πολύ κοντά στον πλανήτη και διασπάστηκαν σε κομμάτια λόγω της ισχυρής βαρύτητας του. Εμπεριέχουν, επίσης, δισεκατομμύρια κομμάτια πάγου που καλύπτονται από διαστημική σκόνη.
Γιατί θα εξαφανιστούν οι δακτύλιοι του Κρόνου;
Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα «Metro», οι δακτύλιοι του Κρόνου πιθανόν να εξαφανιστούν εντελώς σε 100 εκατ. χρόνια, ωστόσο μία… πρώτη, προσωρινή εξαφάνιση θα λάβει χώρα το κοντινό έτος 2025.
Ο λόγος για τον οποίο, σε δύο χρόνια από σήμερα, δεν θα βλέπουμε τους δακτυλίους, είναι επειδή ο Κρόνος θα έχει μία διαφορετική κλίση σε σχέση με τη Γη.
Αυτή τη στιγμή οι δύο πλανήτες δεν βρίσκονται σε τέλεια ευθυγράμμιση και έτσι μπορούμε να δούμε καθαρά του δακτυλίους του Κρόνου, ωστόσο από το 2025 έως και το 2032 αυτό θα αλλάξει.
Έτσι, για περίπου επτά χρόνια οι δακτύλιοι του Κρόνου θα «εξαφανιστούν» από το οπτικό μας πεδίο και θα φαίνονται υπερβολικά λεπτοί.
Γιατί οι δακτύλιοι του Κρόνου είναι τόσο λεπτοί;
Κατά μία πιο επιστημονική προσέγγιση, όπως εξηγεί η Nasa, η αιτία λέπτυνσης των δακτυλίων του Κρόνου έχει να κάνει με τα σωματίδια των δακτυλίων που συγκρούονται μεταξύ τους λόγω της κλίσης της τροχιάς τους. Όταν αυτά συγκρούονται με άλλα σωματίδια, χάνεται μέρος της ενέργειάς τους, με αποτέλεσμα να μετακινούνται σε τροχιές χαμηλότερης ενέργειας πιο κοντά στο επίπεδο δακτυλίου. Με την πάροδο του χρόνου, τα σωματίδια του δακτυλίου (ειδικά τα μεγαλύτερα) τείνουν να φθείρονται με αποτέλεσμα να γίνονται λιγότερο ορατοί από τα τηλεσκόπια.
Πρόκειται για μία διαπίστωση που, συνδυαστικά με την επικείμενη ευθυγράμμιση του πλανήτη Κρόνου με τη Γη, εξηγεί την προσωρινή μη ορατότητά τους από τους αστρονόμους, ενώ θέτει και τα θεμέλια για την διατύπωση θεωριών περί οριστικής εξαφάνισή τους… πολλά χρόνια μετά, όταν ίσως δεν θα υπάρχει τίποτα πια στη Γη που να θυμίζει την εποχή μας.
