Σχετικά Άρθρα

• Νέα μελέτη: Αρχαίος μετεωρίτης, τετραπλάσιος του Έβερεστ, ήταν «γιγαντιαία βόμβα λιπάσματος» για τη ζωή στη Γη
  σε Κόσμος
  

  Ένας τεράστιος μετεωρίτης, τετραπλάσιος σε μέγεθος από το όρος Έβερεστ, που έπληξε τη Γη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, μπορεί να λειτούργησε ως «γιγαντιαία βόμβα λιπάσματος» για τα βακτήρια και άλλους μονοκύτταρους οργανισμούς που κυριαρχούσαν εκείνη την εποχή στον πλανήτη μας.

  Ο μετεωρίτης S2, που σύμφωνα με εκτιμήσεις ήταν έως και 200 φορές μεγαλύτερος από τον αστεροειδή που οδήγησε στον αφανισμό των δεινοσαύρων και πολλών άλλων μορφών ζωής, έπεσε στη Γη πριν από περίπου 3,26 δισ. χρόνια και τέτοιου είδους προσκρούσεις συνήθως θεωρούνται καταστροφικές για τις διάφορες μορφές ζωής

  In the aftermath of the crash, massive tsunamis pushed debris from the land into the ocean which stirred up iron from the seafloor.
  When combined with the phosphorous from the S2 meteorite, the collision created ideal conditions for bacteria to thrive.
  
  https://t.co/kGySyEHVLE

  — Evan Kirstel #B2B #TechFluencer (@EvanKirstel) October 21, 2024

  Ειδικοί, ωστόσο, θεωρούν ότι οι συνθήκες που προκλήθηκαν στον πλανήτη μας από την πρόσκρουση του διαμέτρου 37 έως 58 χλμ. μετεωρίτη, ενδέχεται να βοήθησαν συγκεκριμένες μορφές ζωής να ευημερήσουν παρέχοντάς τους πρόσβαση στα βασικά θρεπτικά συστατικά: φώσφορο και σίδηρο.

  Τι δείχνει η μελέτη για τον μετεωρίτη που έπληξε τη Γη πριν από 3,26 δισ. χρόνια

  «Θεωρούμε ότι τα συμβάντα πρόσκρουσης [ουρανίων σωμάτων στη Γη] είναι καταστροφικά για τη ζωή», δήλωσε η Ντάνια Ντράμπον, γεωλόγος και επίκουρος καθηγήτρια στο τμήμα Γης και Πλανητικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ.

  «Αλλά αυτό που υπογραμμίζει η μελέτη αυτή είναι ότι αυτές οι επιπτώσεις ενδεχομένως είχαν οφέλη για τη ζωή, ειδικά σε τέτοια πρώιμη περίοδο… αυτές οι επιπτώσεις μπορεί να επέτρεψαν στην πραγματικότητα στη ζωή να ανθίσει».

  Ο μετεωρίτης S2 ήταν έως και 200 ​​φορές μεγαλύτερος από τον αστεροειδή που σκότωσε τους δεινόσαυρους

  Η ανάλυση, που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences», δείχνει ότι με την πρόσκρουσή του στη Γη ο μετεωρίτης S2 προκάλεσε ένα τσουνάμι που ανακάτεψε τον ωκεανό και ξέβρασε συντρίμμια από τη στεριά σε παράκτιες περιοχές.

  Το ανώτερο στρώμα του ωκεανού έβρασε λόγω της θερμότητας από την πρόσκρουση, η οποία θέρμανε και την ατμόσφαιρα, είπαν οι ειδικοί, ενώ ένα πυκνό σύννεφο σκόνης κάλυπτε τα πάντα. Αλλά η βακτηριακή ζωή ανέκαμψε γρήγορα, σύμφωνα με την έρευνα, εμφανίζοντας απότομες εξάρσεις στους πληθυσμούς των μονοκύτταρων οργανισμών που τρέφονται με φώσφορο και σίδηρο.

  Από το τσουνάμι πιθανότατα αναδεύτηκε ο σίδηρος από τα βαθιά ωκεάνια ύδατα σε ρηχά νερά, ενώ ο φώσφορος μεταφέρθηκε στον πλανήτη από τον ίδιο τον μετεωρίτη και από την αύξηση της διάβρωσης στην ξηρά, εκτιμούν οι επιστήμονες. Τα βακτήρια που μεταβολίζουν τον σίδηρο πιθανότατα αναπτύχθηκαν αμέσως μετά την πρόσκρουση, όπως δείχνουν τα ευρήματα της καθηγήτρια Ντράμπον. Ειδικοί εκτιμούν ότι μια τέτοια μετατόπιση προς τα βακτήρια που μεταβολίζουν τον σίδηρο θα μπορούσε να προσφέρει ένα στιγμιότυπο της πρώιμης ζωής στη Γη.

  Οι ερευνητές αξιολόγησαν τις επιπτώσεις αυτής της πρόσκρουσης του μετεωρίτη χρησιμοποιώντας στοιχεία από αρχαία πετρώματα σε μια περιοχή στη βορειοανατολική Νότια Αφρική που ονομάζεται ζώνη πράσινου λίθου Barberton. Το συμπέρασμα ήταν ότι η ζωή ανέκαμψε όπως προκύπτει από ενδείξεις όπως η γεωχημική υπογραφή του διατηρημένου οργανικού υλικού, αλλά και από απολιθώματα στρωμάτων θαλάσσιων βακτηρίων.

  «Η ζωή όχι μόνο ανέκαμψε γρήγορα μόλις οι συνθήκες επανήλθαν στο φυσιολογικό μέσα σε λίγα χρόνια έως δεκαετίες, αλλά στην πραγματικότητα ευδοκίμησε», δήλωσε η Ντράμπον.

  Πηγή: Ιefimerida.gr

• Απο που «πέφτουν» τελικά οι μετεωρίτες που έχουν χτυπήσει τη γη
  σε Περιβάλλον
  

  Δύο νέες μελέτες αποκαλύπτουν από που προέρχονται οι μετεωρίτες και μας δίνουν μία ματιά μέσα από την κλειδαρότρυπα της ιστορίας του σύμπαντος.

  Οι μετεωρίτες αποτελούν μια όμορφη υπενθύμιση ότι η Γη είναι μέρος ενός πολύ μεγαλύτερου και απίστευτα δυναμικού συστήματος. Το θέαμα μιας πύρινης σφαίρας που διασχίζει τον ουρανό προκαλεί θαυμασμό και ενθουσιασμό σε παιδιά και ενήλικες.

  Κάθε χρόνο, περίπου 17.000 από αυτές τις σφαίρες φωτιάς όχι μόνο εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης, αλλά επιβιώνουν από το επικίνδυνο ταξίδι προς την επιφάνεια. Αυτό δίνει στους επιστήμονες μια πολύτιμη ευκαιρία να μελετήσουν αυτούς τους βραχώδεις επισκέπτες από το διάστημα.

  Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι ενώ ορισμένοι από αυτούς τους μετεωρίτες προέρχονται από τη Σελήνη και τον Άρη, η πλειονότητα προέρχεται από αστεροειδείς.

  Ωστόσο, δύο διαφορετικές μελέτες που δημοσιεύονται σήμερα στο Nature προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα. Επικεφαλής της έρευνας ήταν ο Miroslav Brož από το Πανεπιστήμιο Charles της Τσεχικής Δημοκρατίας και ο Michaël Marsset από το Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο στη Χιλή.

  Οι έρευνες εντοπίζουν την προέλευση των περισσότερων μετεωριτών σε λίγα μόνο περιστατικά διάσπασης αστεροειδών και πιθανώς ακόμη και μεμονωμένων αστεροειδών, σύμφψνα με το Reuters.

  Με τη σειρά τους, ενισχύουν την κατανόησή μας για τα γεγονότα που διαμόρφωσαν την ιστορία της Γης αλλά και ολόκληρου του ηλιακού συστήματος.

  Τι είναι ο μετεωρίτης;

  Μόνο όταν μια πύρινη σφαίρα φτάνει στην επιφάνεια της Γης ονομάζεται μετεωρίτης.

  Συνήθως χαρακτηρίζονται ως τρεις τύποι: πετρώδεις μετεωρίτες, σιδερένιοι μετεωρίτες και πετρώδεις-σιδερένιοι μετεωρίτες.

  Οι πετρώδεις μετεωρίτες διακρίνονται σε δύο τύπους.

  Οι πιο συνηθισμένοι είναι οι χονδρίτες, οι οποίοι έχουν στο εσωτερικό τους στρογγυλά αντικείμενα που φαίνεται να έχουν σχηματιστεί ως σταγονίδια τήγματος. Αυτοί αποτελούν το 85% όλων των μετεωριτών που βρίσκονται στη Γη.

  Οι περισσότεροι είναι γνωστοί ως «συνηθισμένοι χονδρίτες». Στη συνέχεια χωρίζονται σε τρεις μεγάλες κατηγορίες – H, L και LL – με βάση την περιεκτικότητα των μετεωριτών σε σίδηρο και την κατανομή του σιδήρου και του μαγνησίου στα κύρια ορυκτά ολιβίνη και πυροξένιο. Αυτά τα πυριτικά ορυκτά είναι τα ορυκτά δομικά στοιχεία του ηλιακού μας συστήματος και είναι συνηθισμένα στη Γη.

  Οι «ανθρακούχοι χονδρίτες» αποτελούν μια ξεχωριστή ομάδα. Περιέχουν μεγάλες ποσότητες νερού σε αργιλικά ορυκτά και οργανικά υλικά όπως αμινοξέα. Οι χονδρίτες δεν έχουν ποτέ λιώσει και αποτελούν άμεσα δείγματα της σκόνης που αρχικά σχημάτισε το ηλιακό σύστημα.

  Ο λιγότερο συνηθισμένος από τους δύο τύπους πετρώδων μετεωριτών είναι οι λεγόμενοι «αχονδρίτες». Αυτοί δεν έχουν τα χαρακτηριστικά στρογγυλά σωματίδια των χονδριτών, επειδή γνώρισαν τήξη σε πλανητικά σώματα.

  Η ζώνη των αστεροειδών

  Οι αστεροειδείς είναι οι κύριες πηγές των μετεωριτών.

  Οι περισσότεροι αστεροειδείς βρίσκονται σε μια πυκνή ζώνη μεταξύ του Άρη και του Δία, την Κύρια Ζώνη. Η ίδια η ζώνη των αστεροειδών αποτελείται από εκατομμύρια αστεροειδείς που περιστρέφονται και συσπειρώνονται γύρω από τη βαρυτική δύναμη του Δία

  Οι αλληλεπιδράσεις με τον Δία μπορούν να διαταράξουν τις τροχιές των αστεροειδών και να προκαλέσουν συγκρούσεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία θραυσμάτων, τα οποία μπορούν να συσσωρευτούν σε σωρούς από μπάζα αστεροειδών. Αυτοί στη συνέχεια αποκτούν τη δική τους πορεία.

  Είναι οι αστεροειδείς αυτού του τύπου που επισκέφθηκαν και από τους οποίους έφεραν δείγματα οι πρόσφατες αποστολές Hayabusaκαι Osiris-REx.

  Οι αποστολές αυτές δημιούργησαν τη σύνδεση μεταξύ διαφορετικών τύπων αστεροειδών και των μετεωριτών που πέφτουν στη Γη.

  Όμως, όπως δείχνουν οι δύο μελέτες του Nature, μπορούμε να συσχετίσουμε έναν συγκεκριμένο τύπο μετεωρίτη με τον συγκεκριμένο αστεροειδή προέλευσης στην κύρια ζώνη.

  Μια οικογένεια αστεροειδών

  Οι δύο νέες μελέτες τοποθετούν τις πηγές των πιο συνηθισμένων τύπων μετεωριτών σε συγκεκριμένες οικογένειες αστεροειδών ή ακόμα και σε συγκεκριμένους αστεροειδείς.

  Η μελέτη με επικεφαλής τον Miroslav Brož αναφέρει ότι οι συνηθισμένοι χονδρίτες προέρχονται από συγκρούσεις μεταξύ αστεροειδών με διάμετρο μεγαλύτερη από 30 χιλιόμετρα που συνέβησαν πριν από λιγότερο από 30 εκατομμύρια χρόνια.

  Scientists Have Finally Uncovered the Mysterious Origin of Most Meteorites | https://t.co/xXWCpqcKXY

  — SciTechDaily (@SciTechDaily1) October 18, 2024

  Οι οικογένειες αστεροειδών Koronis και Massalia παρέχουν τα κατάλληλα μεγέθη σωμάτων και βρίσκονται σε θέση που οδηγεί σε πτώση υλικού στη Γη, βάσει λεπτομερούς υπολογιστικού μοντέλου. Από αυτές τις οικογένειες, οι αστεροειδείς Koronis και Karin είναι πιθανότατα οι κυρίαρχες πηγές χονδριτών Η.

  Οι οικογένειες Massalia (L) και Flora (LL) είναι οι κύριες πηγές μετεωριτών τύπου L και LL.

  Η μελέτη με επικεφαλής τον Michaël Marsset τεκμηριώνει περαιτέρω την προέλευση των χονδριτικών μετεωριτών L από τη Massalia.

  Συγκεντρώθηκαν φασματοσκοπικά δεδομένα -δηλαδή χαρακτηριστικές εντάσεις φωτός που μπορούν να αποτελέσουν αποτυπώματα διαφόρων μορίων- αστεροειδών στη ζώνη μεταξύ Άρη και Δία.

  Αυτό έδειξε ότι η σύνθεση των χονδριτικών μετεωριτών L στη Γη είναι πολύ παρόμοια με εκείνη της οικογένειας αστεροειδών Massalia.

  Στη συνέχεια, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν υπολογιστική μοντελοποίηση για να δείξουν ότι μια σύγκρουση αστεροειδών που συνέβη πριν από περίπου 470 εκατομμύρια χρόνια σχημάτισε την οικογένεια Massalia.

  Με τον προσδιορισμό του σώματος προέλευσης του αστεροειδούς, οι εκθέσεις αυτές θέτουν τις βάσεις για αποστολές με σκοπό την επίσκεψη των αστεροειδών που ευθύνονται για τους πιο συνηθισμένους επισκέπτες του διαστήματος στη Γη.

  Και με την κατανόηση αυτών των αστεροειδών προέλευσης, μπορούμε εν τέλει να ανακαλύψουμε τα γεγονότα που διαμόρφωσαν το πλανητικό μας σύστημα.

  Πηγή: In.gr
• Ερευνητές έλυσαν το μυστήριο της εξαφανισμένης ατμόσφαιρας του Άρη
  σε Τεχνολογία
  

  Όταν ο Άρης έχασε την ατμόσφαιρά του πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, μετατράπηκε από πλανήτης που θα μπορούσε να υποστηρίξει τη ζωή σε έναν ψυχρό, έρημο κόσμο. Το τι ακριβώς συνέβη στον πυκνό αέρα που κάποτε περιέβαλλε τον Κόκκινο Πλανήτη, προβληματίζει τους επιστήμονες εδώ και δεκαετίες.

  Τώρα, ερευνητές από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) στις ΗΠΑ πιστεύουν ότι η απάντηση μπορεί να «κρύβεται σε κοινή θέα», μέσα στον πλούσιο σε σίδηρο άργιλο του πλανήτη, αναφέρει ο Independent.

  Σε μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science Advances, υποστηρίζουν ότι μεγάλο μέρος της ατμόσφαιρας του Άρη απορροφήθηκε από τον φλοιό του πλανήτη – με τη μορφή μεθανίου – πριν από περίπου 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια.

  Αυτό δημιουργεί ελπίδες ότι μια μέρα, το μεθάνιο που είναι αποθηκευμένο στον αρειανό άργιλο θα μπορούσε να ανακτηθεί και να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο σε μελλοντικές αποστολές μεταξύ Άρη και Γης, δήλωσαν οι ερευνητές.

  «Αυτό το μεθάνιο θα μπορούσε να εξακολουθεί να υπάρχει και ίσως ακόμη και να χρησιμοποιηθεί ως πηγή ενέργειας στον Άρη στο μέλλον», δήλωσε ο Oliver Jagoutz, καθηγητής γεωλογίας στο Τμήμα Επιστημών της Γης, της Ατμόσφαιρας και των Πλανητών (EAPS) του ΜΙΤ.

  Πιστεύεται ότι ο Άρης είχε κάποτε πυκνή ατμόσφαιρα, νερό και ισχυρό μαγνητικό πεδίο – τις βασικές συνθήκες που επιτρέπουν στη ζωή να ευδοκιμήσει στη Γη.

  Πώς χάθηκε η ατμόσφαιρα

  Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι με την πάροδο του χρόνου, το νερό στην επιφάνεια του Άρη έσταζε προς τα κάτω, μέσα από τα πετρώματα, πυροδοτώντας μια αργή αλυσιδωτή αντίδραση που τράβηξε διοξείδιο του άνθρακα (CO2) από την ατμόσφαιρα και το μετέτρεψε σε μεθάνιο.

  Το νερό θα πρέπει πρώτα να αντέδρασε με ένα ορυκτό πλούσιο σε σίδηρο, γνωστό ως ολιβίνης, ο οποίος είναι άφθονος στον Άρη, για να δημιουργήσει οξείδιο του σιδήρου, δίνοντας στον πλανήτη το πορτοκαλοκόκκινο χρώμα του. Αυτό θα επέτρεπε στα ελεύθερα μόρια υδρογόνου από το νερό να συνδυαστούν με το διοξείδιο του άνθρακα για να σχηματίσουν μεθάνιο.

  Εν τω μεταξύ, ο ολιβίνης θα είχε σιγά-σιγά μετατραπεί σε έναν τύπο αργίλου πλούσιου σε σίδηρο, γνωστό ως σμεκτίτη, σημείωσαν οι ερευνητές. Προηγούμενη έρευνα της ομάδας έχει δείξει ότι οι σμεκτίτες μπορούν να αποθηκεύουν άνθρακα για «δισεκατομμύρια χρόνια».

  Οι ερευνητές υπολόγισαν ότι οι σμεκτίτες στον Κόκκινο Πλανήτη θα μπορούσαν να συγκρατήσουν έως και 1,7 bar διοξειδίου του άνθρακα, το οποίο θα ισοδυναμούσε με περίπου το 80% της πρώιμης αρειανής ατμόσφαιρας.

  «Κατά κάποιο τρόπο, η απούσα ατμόσφαιρα του Άρη μπορεί να κρύβεται σε κοινή θέα», δήλωσε ο Δρ. Joshua Murray, από το EAPS του ΜΙΤ.

  «Με βάση τα ευρήματά μας στη Γη, δείχνουμε ότι παρόμοιες διεργασίες πιθανόν να λειτούργησαν στον Άρη και ότι άφθονες ποσότητες ατμοσφαιρικού CO2 θα μπορούσαν να έχουν μετατραπεί σε μεθάνιο και να έχουν δεσμευτεί σε αργίλους», κατέληξε ο καθηγητής Jagoutz.

  Πηγή: Cnn.gr

• Εντοπίστηκε μυστηριώδης βράχος - ζέβρα στον Άρη
  σε Τεχνολογία
  

  Το ρόβερ Perseverance της NASA έστειλε φωτογραφίες ενός μυστηριώδους ασπρόμαυρου ριγωτού βράχου, όμοιο του οποίου οι επιστήμονες δεν έχουν ξαναδεί στον Άρη.

  Το ρόβερ Perseverance της NASA εντόπισε έναν βράχο-ζέβρα στον κρατήρα Jezero του Άρη που δεν μοιάζει με οποιονδήποτε βράχο στον Κόκκινο Πλανήτη.

  Το rover κατέγραψε εικόνες του ασπρόμαυρου ριγέ βράχου νωρίτερα αυτό το μήνα.

  Οι επιστήμονες της NASA απέκτησαν τις εικόνες στις 13 Σεπτεμβρίου, αφού το Perseverance είχε ήδη εγκαταλείψει την περιοχή, σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση.

  Ο βράχος, τον οποίο οι επιστήμονες ονόμασαν «Freya Castle», έχει μια υφή που δεν έχουν ξαναδεί.

  «Οι γνώσεις μας για τη χημική του σύνθεση είναι περιορισμένες, αλλά οι πρώτες ερμηνείες είναι ότι πυριγενείς ή μεταμορφωτικές διεργασίες θα μπορούσαν να έχουν δημιουργήσει τις ρίγες του», έγραψαν εκπρόσωποι της NASA στη δήλωση.

  Οι πυριγενείς διεργασίες είναι αυτές που σχετίζονται με την κρυστάλλωση του μάγματος, ενώ οι μεταμορφωτικές διεργασίες είναι αλλαγές στη σύσταση των πετρωμάτων λόγω υψηλής θερμότητας και πίεσης.

  Το «Freya Castle» έχει διάμετρο περίπου 20 εκατοστά. Ο βράχος ζέβρας είναι διαφορετικός από τον υποκείμενο βράχο, υποδηλώνοντας ότι προέρχεται από κάπου αλλού, σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση.

  Μια πιθανότητα είναι ότι ο βράχος μπορεί να έχει κυλήσει από πιο μακριά στον κρατήρα.

  «Αυτή η πιθανότητα μας έχει ενθουσιάσει», δήλωσαν εκπρόσωποι της NASA.

  «Ελπίζουμε ότι καθώς συνεχίζουμε να ερευνούμε, το Perseverance θα συναντήσει ένα άλλο κομμάτι αυτού του νέου τύπου βράχου, ώστε να μπορέσουν να αποκτηθούν πιο λεπτομερείς μετρήσεις».

  Πηγή: Cnn.gr
• Έναν τρόπο «5.000 φορές πιο αποτελεσματικό» για να γίνει ο Άρης κατοικήσιμος προτείνουν επιστήμονες
  σε Τεχνολογία
  

  Μια επαναστατική ιδέα για τη γαιοπλασία του Άρη, ώστε να γίνει κατοικίσιμος σαν τη Γη, καταθέτει ομάδα επιστημόνων σε μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό Science Advances.

  Η επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη είναι αφιλόξενη: έχει τρομερό κρύο, δέχεται θανάσιμες υπεριώδεις ακτίνες, το έδαφος είναι αλμυρό, η ατμόσφαιρα αραιή, και δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι κάτι ζει εκεί. Οι επιστήμονες θέλουν να διασκορπίσουν σε αυτή επεξεργασμένα σωματίδια σκόνης, θερμαίνοντάς την έτσι ώστε να καταστεί κατοικήσιμη, αναφέρει ο Independent.

  Η νέα μέθοδος είναι 5.000 φορές πιο αποτελεσματική από τα προηγούμενα σχετικά σχέδια, υποστηρίζουν. Επιπλέον, χρησιμοποιεί πόρους που είναι εύκολα διαθέσιμοι στον Άρη – αντί να απαιτεί τη μεταφορά υλικών από τον πλανήτη μας ή να την εξόρυξή τους από το αρειανό έδαφος.

  Φαινόμενο θερμοκηπίου

  Αυτό που προτείνουν οι επιστήμονες είναι να πάρουν το σίδηρο και το αλουμίνιο που βρίσκονται σε αφθονία στον Αρη και να μετατρέψουν τα σωματίδια σκόνης σε μικρές ράβδους, στο μέγεθος κομματιών γκλίτερ. Οι ράβδοι αυτές θα παγίδευαν τη θερμότητα καθώς θα διέφευγε και θα διασκορπούσαν το ηλιακό φως στην επιφάνεια, δημιουργώντας ένα φαινόμενο θερμοκηπίου.

  «Θα χρειαζόταν εκατομμύρια τόνοι για να θερμανθεί ο πλανήτης, αλλά και πάλι είναι πέντε χιλιάδες φορές λιγότεροι από ό,τι θα χρειαζόταν σύμφωνα με προηγούμενες προτάσεις, για να θερμανθεί στο σύνολό του ο Άρης», δήλωσε ο Edwin Kite, αναπληρωτής καθηγητής γεωφυσικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο και συγγραφέας της μελέτης.

  Αυτό δεν θα ήταν αρκετό για να επιτρέψει στους ανθρώπους να ζήσουν στον Άρη, αν δεν αλλάξει και η ίδια η ατμόσφαιρα. Θα μπορούσε όμως να είναι αρκετό για να αρχίσουν να αναπτύσσονται μικρόβια και στη συνέχεια καλλιέργειες τροφίμων, εξηγούν οι επιστήμονες. Και αυτά με τη σειρά τους θα μπορούσαν να προσθέσουν οξυγόνο στην ατμόσφαιρα και να την καταστήσουν πιο κατάλληλη για ανθρώπινη κατοίκηση.

  Η γαιοπλασία του Άρη απασχολεί τους επιστήμονες ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1970. Άλλες σχετικές ιδέες που έχουν κατατεθεί, προτείνουν την επίτευξη του στόχου με αέρια που μεταφέρονται στον Άρη ή με πολύπλοκες εξορύξεις στον πλανήτη.

  Πηγή: Cnn.gr

• Μεγάλη επιστημονική ανακάλυψη στον Άρη: Τεράστια δεξαμενή νερού κάτω από την επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη
  σε Τεχνολογία
  

  Μια μεγάλη δεξαμενή νερού σε υγρή μορφή στον Άρη πιστεύουν επιστήμονες ότι ανακάλυψαν βαθιά στον βραχώδη εξωτερικό φλοιό του Κόκκινου Πλανήτη.

  Τα ευρήματά τους βασίζονται σε σεισμικές μετρήσεις που είχε κάνει στον Άρη το σκάφος προσεδάφισης Mars InSight της NASA, το οποίο από το 2018, που προσεδαφίστηκε μέχρι την ολοκλήρωση της αποστολής του στον πλανήτη προ διετίας, ανίχνευσε περισσότερους από 1.300 σεισμούς. Η ανάλυση αυτών των δονήσεων – και του πώς ακριβώς κινείται ο πλανήτης – αποκάλυψε «σεισμικά σήματα» νερού σε υγρή μορφή.

  Mars water: Reservoir found deep in Martian rocks https://t.co/6MRmQreo6D

  — BBC News (World) (@BBCWorld) August 12, 2024

  Οι ερευνητές συνδύασαν μοντέλα υπολογιστών με δεδομένα από το Mars InSight, συμπεριλαμβανομένης της ταχύτητας των σεισμών, για να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι το υπόγειο νερό ήταν η πιο πιθανή εξήγηση για τις σεισμικές μετρήσεις. Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν τη Δευτέρα στην επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences.

  Στον Άρη φαίνεται πώς υπάρχουν συστατικά για ζωή

  Το νερό – σε δεξαμενές 11,5 χλμ έως 20 χλμ κάτω από την επιφάνεια – είναι πολύ πιθανό να είχε συγκεντρωθεί εκεί πριν από δισεκατομμύρια χρόνια όταν στον Άρη υπήρχαν ποτάμια, λίμνες και πιθανώς ωκεανοί, σύμφωνα με τον επικεφαλής συντάκτη της μελέτης Βασάν Ράιτ του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας Scripps του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια Σαν Ντιέγκο.

  «Εξ όσων γνωρίζουμε στη Γη όπου υπάρχει αρκετή υγρασία και αρκετές πηγές ενέργειας, υπάρχει μικροβιακή ζωή πολύ βαθιά στο υπέδαφος της», είπε ο Ράιτ. «Τα συστατικά για τη ζωή όπως τη γνωρίζουμε υπάρχουν στο υπέδαφος του Άρη, αν αυτές οι ερμηνείες είναι σωστές».

  Was Mars home to microscopic life in the distant past?
  
  An intriguing rock spotted by @NASAPersevere has qualities that fit the definition of a possible indicator of ancient life. But what did we find, and how will we know for sure? https://t.co/vMJScXhqYy pic.twitter.com/KZUIHWwxDY

  — NASA Mars (@NASAMars) July 25, 2024

  Εάν τα ευρήματα του InSight στο Elysium Planitia κοντά στον ισημερινό του Άρη είναι αντιπροσωπευτικά για τον υπόλοιπο Κόκκινου Πλανήτη, τότε το υπόγειο νερό θα ήταν αρκετό για να γεμίσει έναν ωκεανό βάθους 1-2 χιλιομέτρων, πρόσθεσε ο Ράιτ.

  Θα χρειαστούν τρυπάνια και άλλος εξοπλισμός για να επιβεβαιωθεί η παρουσία νερού και να αναζητηθούν τυχόν σημάδια μικροβιακής ζωής στον Άρη. Οι επιστήμονες έχουν αναλύσει τα δεδομένα που συνέλεξε το σκάφος της NASA αναζητώντας περισσότερες πληροφορίες για το εσωτερικό του Άρη.

  Mars study suggests ocean's amount of water could be miles beneath red planet’s surface https://t.co/mBPRWwYSLk

  — Fox News (@FoxNews) August 13, 2024

  Ο Άρης πιστεύεται ότι ήταν νοτισμένος ή υγρός σχεδόν παντού πριν από περισσότερα από 3 δισεκατομμύρια χρόνια και οι επιστήμονες εκτιμούν ότι έχασε τα επιφανειακά του νερά καθώς αραιώθηκε η ατμόσφαιρά του μετατρέποντας τον πλανήτη στον ξηρό, σκονισμένο κόσμο που είναι γνωστός σήμερα. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι μεγάλο μέρος αυτού του αρχαίου νερού διέφυγε στο διάστημα ή παρέμεινε θαμμένο υπογείως.

  Πηγή: Ιefimerida.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Freepik

• Στις συγκρούσεις μετεωριτών οφείλεται η λεπτή ατμόσφαιρα της Σελήνης
  σε Τεχνολογία
  

  Το μυστήριο για το πώς παράγεται η αραιή ατμόσφαιρα της Σελήνης έλυσαν οι επιστήμονες που μελετούν τα σεληνιακά δείγματα που έφεραν οι αποστολές Απόλλων.

  Η σεληνιακή ατμόσφαιρα, που ανακαλύφθηκε στις δεκαετίες του 1960 και του 1970, όταν η NASA έστειλε αστροναύτες στο φεγγάρι, είναι πολύ πιο αραιή από εκείνη της Γης και θεωρήθηκε ότι προκύπτει από την αποσάθρωση της επιφάνειας του φεγγαριού.

  Τώρα οι ειδικοί αποκαλύπτουν ότι η βασική αιτία είναι οι συγκρούσεις μετεωριτών, αναφέρει ο Guardian.

  Σε μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό Science Advances, περιγράφεται πώς η σεληνιακή ατμόσφαιρα πρέπει να ανανεώνεται συνεχώς, επειδή τα άτομά της χάνονται συνεχώς στο διάστημα λόγω της ασθενούς βαρύτητας, ή παγιδεύονται στη σεληνιακή επιφάνεια.

  Οι μετεωρίτες και ο ηλιακός άνεμος

  Τα υπεριώδη φωτόνια από τον Ήλιο μπορούν να απελευθερώσουν εκ νέου τα τελευταία, αλλά οι επιστήμονες λένε ότι η αναπλήρωση της ατμόσφαιρας βασίζεται στα άτομα που απελευθερώνονται από το εσωτερικό των σεληνιακών ορυκτών – είτε ως αποτέλεσμα συγκρούσεων μετεωριτών, είτε από τον ηλιακό άνεμο, όταν φορτισμένα σωματίδια από τον Ήλιο χτυπούν το φεγγάρι και εκτοξεύουν άτομα.

  Όμως μέχρι τώρα δεν ήταν σαφές ποιος από τους δύο παράγοντες κυριαρχεί. Η ομάδα πίσω από τη μελέτη έδωσε την απάντηση μελετώντας τα διαφορετικά ισότοπα του καλίου και του ρουβιδίου σε 10 δείγματα σεληνιακού εδάφους από τις αποστολές Απόλλων.

  Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι περίπου το 70% της ατμόσφαιρας της Σελήνης οφείλεται στην εξάτμιση από πρόσκρουση και το 30% στη διασπορά από τον ηλιακό άνεμο.

  «Τα ευρήματά μας παρέχουν μια σαφέστερη εικόνα του τρόπου με τον οποίο η επιφάνεια και η ατμόσφαιρα της σελήνης αλληλεπιδρούν σε μεγάλες χρονικές κλίμακες, και ενισχύουν την κατανόησή μας για τις διαδικασίες της αποσάθρωσης στο διάστημα», δήλωσε η συν-συγγραφέας της μελέτης Δρ. Nicole Nie, που εδρεύει στο τμήμα Γεωεπιστημών, Ατμοσφαιρικών και Πλανητικών Επιστημών του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ).

  Πηγή: Cnn.gr
• NASA: Εντόπισε βράχο στην επιφάνεια του Άρη που ίσως υποδηλώνει την ύπαρξη ζωής
  σε Τεχνολογία
  

  «Αυτό το ταξίδι απέδωσε καρπούς, καθώς βρήκαμε κάτι που δεν είχαμε ξαναδεί, το οποίο θα δώσει στους επιστήμονές μας πολλά να μελετήσουν»

  Μην αγχωθείτε, δεν πρόκειται για εξωγήινους! Τουλάχιστον έτσι λέει η NASA, η οποία εντόπισε ενδείξεις ότι ο πλανήτης Άρης φιλοξένησε ζωή πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.

  Το ρόβερ Perseverance της διαστημικής υπηρεσίας βρήκε την Κυριακή έναν βράχο καλυμμένο με κηλίδα που μπορεί να περιέχει στοιχεία για το αν ο Άρης είναι -ή ήταν- ένας φιλόξενος πλανήτης.

  Με το αγαπημένο παρατσούκλι Cheyava Falls από έναν καταρράκτη του Grand Canyon, ο «γεμάτος φλέβες» βράχος σε σχήμα βέλους περιέχει προφανώς οργανικές ενώσεις, γεγονός που υποδηλώνει ότι μπορεί να φιλοξένησε μικροβιακή ζωή όταν το νερό έρεε στον Άρη.

  What a week! Anyone else possibly discover signs of microbial life from billions of years ago on a planet 140 million miles from Earth?
  
  No? Just me? pic.twitter.com/VLYxzaRPAE

  — NASA's Perseverance Mars Rover (@NASAPersevere) July 26, 2024

  «Βρήκαμε κάτι που δεν είχαμε ξαναδεί»

  Το δείγμα βρέθηκε στο βόρειο άκρο του Neretva Vallis, μιας αρχαίας κοιλάδας, η οποία σχηματίστηκε από το νερό που εισήλθε στον κρατήρα Jezero πριν από πολύ καιρό.

  «Σχεδιάσαμε τη διαδρομή του Perseverance για να διασφαλίσουμε ότι θα πηγαίνει σε περιοχές με δυνατότητες για ενδιαφέροντα επιστημονικά δείγματα», ανέφερε σε ανακοίνωσή της η Nicola Fox, αναπληρώτρια διαχειρίστρια της Διεύθυνσης Επιστημονικών Αποστολών στην έδρα της NASA στην Ουάσινγκτον.

  «Αυτό το ταξίδι απέδωσε καρπούς, καθώς βρήκαμε κάτι που δεν είχαμε ξαναδεί, το οποίο θα δώσει στους επιστήμονές μας πολλά να μελετήσουν», συμπλήρωσε.

  I came to Mars with a job to do: Find and sample the best rocks for future study in labs on Earth.
  
  I’ll keep this special rock core – and the others in my collection – safe until a future mission comes to take them to Earth for further study. https://t.co/8wjTNmtLjt

  — NASA's Perseverance Mars Rover (@NASAPersevere) July 25, 2024

  Με διαστάσεις 3,2 πόδια επί 2 πόδια, ο βράχος ξεχωρίζει από τους άλλους στον Άρη λόγω των δεκάδων λευκών και μαύρων κηλίδων που μοιάζουν με λεοπάρδαλη.

  Οι μαύρες φωτοσκιάσεις περιέχουν τόσο σίδηρο όσο και φωσφορικά άλατα, τα ίδια χαρακτηριστικά που συναντώνται σε βράχους στη Γη που έχουν απολιθωμένα μικρόβια στην επιφάνειά τους, δήλωσε η NASA.

  Μην ενθουσιάζεστε

  Ωστόσο, είναι πολύ νωρίς για να πούμε αν ο μεγάλος βράχος περιέχει την απάντηση στα ερωτήματα που ταλανίζουν εδώ και καιρό τους ανθρώπους.

  Οι κηλίδες μπορεί απλώς να προκλήθηκαν από μια χημική αντίδραση που δεν είχε καμία σχέση με ζωντανούς οργανισμούς, υπέθεσαν οι επιστήμονες.

  Η NASA ελπίζει να φέρει τον βράχο στη Γη για περαιτέρω έρευνα τα επόμενα χρόνια, αλλά στο μεταξύ προειδοποιεί τους γήινους να μην ενθουσιάζονται με τη ζωή στον Άρη.

  «Άλλες εξηγήσεις για τα παρατηρούμενα χαρακτηριστικά εξετάζονται από την επιστημονική ομάδα και θα απαιτηθούν μελλοντικά ερευνητικά βήματα για να καθοριστεί αν η αρχαία ζωή είναι μια έγκυρη εξήγηση», κατέληξε η NASA.

  Πηγή: In.gr