Μπροστά σε αυτόν τον διαστημικό βράχο, ο αστεροειδής που εξαφάνισε τους δεινοσαύρους ήταν απλό πετραδάκι.
Ένας πελώριος αστεροειδής που προσέκρουσε κοντά στον νότιο πόλο της Σελήνης πριν από 3,8 δισεκατομμύρια χρόνια εκτόξευσε συντρίμμια που όταν έπεσαν στο έδαφος άνοιξαν δύο φαράγγια στο μέγεθος του Γκραντ Κάνιον, ενός από τα μεγαλύτερα φαράγγια στη Γη, αποκαλύπτει νέα μελέτη.
Και ενώ το Γκραντ Κάνιον των ΗΠΑ σχηματίστηκε στην πορεία εκατομμυρίων ετών από τη διάβρωση των βράχων, τα δύο φαράγγια στη Σελήνη δημιουργήθηκαν σε λιγότερο από δέκα λεπτά, εκτιμά η μελέτη που δημοσιεύεται στο Nature Communications.
Το εισερχόμενο αντικείμενο εκτιμάται ότι είχε διάμετρο 25 χιλιομέτρων, υπερδιπλάσια σε σχέση με τον αστεροειδή που οδήγησε στην εξαφάνιση τους δεινόσαυρους πριν από 66 εκατ. χρόνια.
Η δε ισχύς της πρόσκρουσης εκτιμάται ότι υπερέβαινε κατά 130 φορές την ισχύ όλων των πυρηνικών όπλων που υπάρχουν σήμερα στη Γη.
Τα φαράγγια βρίσκονται στην λεκάνη πρόσκρουσης Σρέντιγκερ, μια περιοχή στην αθέατη πλευρά της Σελήνης, κοντά στον νότιο πόλο όπου σχεδιάζονται να προσεδαφιστούν αυτή τη δεκαετία οι αστροναύτες της NASA.
Οι ερευνητές χαρτογράφησαν την περιοχή αξιοποιώντας δεδομένα του δορυφόρου LRO της NASA και χρησιμοποίησαν μαθηματικά μοντέλα για να προσομοιώσουν την κατεύθυνση και την ταχύτητα των συντριμμιών, τα οποία κινούνταν με ταχύτητα περίπου ενός χιλιομέτρου ανά δευτερόλεπτο.
Τα δύο φαράγγια είναι δύο πελώριες χαρακιές που απλώνονται ακτινωτά από το σημείο της πρόσκρουσης. Το πρώτο, με την ονομασία Vallis Planck, έχει μήκος 280 χιλιόμετρα και βάθος 3,5 χιλιόμετρα. Το δεύτερο, Vallis Schrödinger, είναι λίγο μικρότερο με μήκος 270 χλμ και βάθος 2,7 χλμ.
Η πρόσκρουση συνέβη σε μια εποχή που η Γη και οι υπόλοιποι πλανήτες δέχονταν έναν βομβαρδισμό από μεγάλους αστεροειδείς, οι οποίοι απέκλιναν από τις αρχικές τροχιές τους λόγω μετακίνησης του Δία και πιθανώς και άλλων μεγάλων πλανητών, του Κρόνου, του Ουρανού και του Ποσειδώνα.
Τα ευρήματα της μελέτες έχουν σημασία για τις επερχόμενες αποστολές του αμερικανικού προγράμματος Artemis, οι οποίες θα προσεδαφιστούν κοντά στο νότιο πόλο του φεγγαριού και θα αναζητήσουν πάγο νερού σε μονίμως σκιασμένους κρατήρες.
Όπως δήλωσε στο Reuters ο Ντέιβιντ Κινγκ του Σεληνιακού και Πλανητικού Ινστιτούτου στο Χιούστον, επικεφαλής της μελέτης, οι αστροναύτες θα μπορέσουν να συλλέξουν δείγματα των συντριμμιών της πρόσκρουσης.
Η εξέτασή τους, είπε, θα μπορούσε να προσφέρει νέα στοιχεία για την επικρατέστερη θεωρία σχηματισμού της Σελήνης, σύμφωνα με την οποία το φεγγάρι σχηματίστηκε από υλικό που εκτοξεύτηκε στο Διάστημα όταν ένας αρχαίος πλανήτης στο μέγεθος του Άρη προσέκρουσε στη Γη.
