Σχετικά Άρθρα

• Περπάτημα: Οι δέκα λόγοι που αξίζει να το βάλετε στη ζωή σας
  σε Υγεία
  

  Το περπάτημα είναι ένα ωφέλιμο είδος άσκησης για το σώμα και την ψυχή σας.

  Το περπάτημα είναι βασικό κομμάτι της καθημερινότητας του ατόμου… ή τουλάχιστον έτσι πρέπει να είναι. Στην πραγματικότητα, το ανθρώπινο σώμα είναι φτιαγμένο για να περπατάει. Πρόκειται για μια αερόβια δραστηριότητα χαμηλής έντασης με πολυάριθμα οφέλη, με ελάχιστες αρνητικές επιπτώσεις για το σώμα. Μάλιστα, αν είναι γρήγορο και συχνό, μπορεί να συμβάλλει στη διατήρηση της καλής φυσικής κατάστασης.

  Πολλές μελέτες έχουν κατά καιρούς μιλήσει για τα πολλαπλά οφέλη του περπατήματος. Ας δούμε αναλυτικά 10 από τα σημαντικότερα.

  1. Το περπάτημα ωφελεί την καρδιά

  Το περπάτημα μειώνει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων και την αρτηριακή πίεση, σύμφωνα με έρευνα. Ειδικά εάν περπατάτε και γρήγορα, βελτιώνετε και την καρδιοαναπνευστική σας ικανότητα.

  2. Ενισχύει την υγεία των οστών

  Περπατώντας, μην ξεχνάτε ότι σηκώνετε και όλο το βάρος του σώματός σας. Αυτό σημαίνει ότι αυξάνεται αυτόματα και η δύναμη των οστών. Με αυτό τον τρόπο επιβραδύνετε και την οστεοπόρωση.

  3. Δυναμώνουν οι μύες και οι αρθρώσεις

  Όταν περπατάτε συχνά και μάλιστα με ελαφρά κλίση, γυμνάζετε ιδιαίτερα τους μυς των ποδιών, τα άκρα και το κάτω μέρος του κορμού σας. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, καθώς όσο μεγαλώνουμε πρέπει να επιδιώκουμε να διατηρούμε την ισορροπία μας. Επιπλέον, ενισχύεται και η ευλυγισία των αρθρώσεων.

  4. Συμβάλλει στη ρύθμιση της ινσουλίνης

  Σύμφωνα με μελέτες, το περπάτημα μετά το γεύμα συμβάλλει στον καλύτερο έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Αυτό συνεπάγεται τη μείωση της συσσώρευσης κοιλιακού λίπους, κάτι που γνωρίζουμε ότι σχετίζεται με καρδιακές παθήσεις, διαβήτη και ηπατικά προβλήματα. Τα πράγματα είναι απλά. Η κίνηση κατά τη διάρκεια του περπατήματος βελτιώνει τον τρόπο με τον οποίο ο οργανισμός ανταποκρίνεται στην ινσουλίνη.

  5. Επιβραδύνει τη γήρανση

  Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Λέστερ αναφέρουν μια αιτιολογική σχέση μεταξύ του ρυθμού βάδισης και του μήκους των τελομερών (που προστατεύουν το DNA μας και υποδηλώνουν πόσο καλά γερνάμε). Συγκεκριμένα, το γρήγορο περπάτημα μπορεί να προσθέσει έως και 16-20 χρόνια στη διάρκεια ζωής μας. Μάλιστα, όσο περισσότερο περπατάτε, τόσο μικρότερη είναι η πιθανότητα θνησιμότητας από κάθε αιτία.

  6. Καίτε θερμίδες

  Όταν περπατάτε χρησιμοποιείτε ενέργεια. Αυτό σημαίνει ότι στο περπάτημα καίτε συνεχώς θερμίδες, με αποτέλεσμα το περπάτημα να αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο για την απώλεια βάρους. Δοκιμάστε να περπατήσετε και νωρίς το πρωί. Θα δείτε ότι αυτό θα βοηθήσει στη ρύθμιση της όρεξής σας.

  7. Υποστηρίζει τη πρόσληψη βιταμίνης D

  Το περπάτημα με καλό καιρό έξω και η έκθεση στο φυσικό φως του ήλιου είναι ιδανικά για να απορροφήσετε και βιταμίνη D. Φυσικά, αν έχετε σοβαρή έλλειψη βιταμίνης D είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε το γιατρό σας.

  8. Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα

  Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι το περπάτημα σε ένα δάσος ή πάρκο, δηλαδή μέσα στο πράσινο μπορεί να οδηγήσει στην αύξηση του IgA αντισώματος. Πρόκειται για ένα αντίσωμα που καλύπτει τις βλεννογόνους του στόματος, της μύτης και του εντέρου, συμβάλλοντας στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού και τη υγεία των πνευμόνων μας.

  9. Διατηρεί την εύρυθμη λειτουργία του εντέρου

  Το τακτικό και γρήγορο περπάτημα έχει ευεργετική επίδραση στον αριθμό και την ποικιλία των καλών βακτηρίων στο έντερο. Και αν σκεφτείτε ότι η υγεία του εντέρου επηρεάζει τη συνολική υγεία του σώματός μας, θα καταλάβετε πόσο σημαντικό είναι να την ενισχύσετε και με το περπάτημα.

  10. Ανακουφίζει από το άγχος και την ένταση

  Πέρα από τα σωματικά οφέλη, το περπάτημα συγκεντρώνει και πολλά καλά για την ψυχική υγεία και την κοινωνικοποίηση σας. καθώς η άσκηση μπορεί να λειτουργήσει ως αντικαταθλιπτικό. Με το περπάτημα ενισχύεται το αίσθημα του σκοπού ενώ χάρη στην απελευθέρωση των ενδορφινών βελτιώνεται και η διάθεσή σας.

  Το περπάτημα, ευτυχώς, είναι ένας από τους ευκολότερους τρόπους για να κινήσετε το σώμα σας καθημερινά. Δεν έχει κόστος και το προσαρμόζετε εσείς, ανάλογα με τις ανάγκες σας. Μπορείτε να ξεκινήσετε περπάτημα ακολουθώντας αυτό το εβδομαδιαίο πρόγραμμα.

  Πηγή: Vita - In.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Freepik

• Ανατρεπτική μελέτη: Το βάδισμα με στάσεις «καίει» περισσότερες θερμίδες από το συνεχόμενο περπάτημα
  σε Υγεία
  

  Αντίθετα με ό,τι πιστεύαμε μέχρι τώρα, για να «κάψει» κάποιος περισσότερες θερμίδες περπατώντας, θα πρέπει να κάνει σύντομες στάσεις αντί να βαδίζει σταθερά από την αρχή μέχρι το τέλος της άσκησής του.

  Η συμβουλή αυτή προέκυψε από μια μελέτη με εθελοντές οι οποίοι υποβλήθηκαν σε εργαστηριακές εξετάσεις για να μετρήσουν τις απαιτήσεις σε οξυγόνο και ενέργεια που έχουν οι σύντομοι περίπατοι, σε σχέση με τους μεγαλύτερους.

  Όπως αναφέρει ο Guardian, διαπιστώθηκε ότι το περπάτημα ή το ανέβασμα σκαλοπατιών σε περιόδους των 10 έως 30 δευτερολέπτων απαιτούσε 20 έως 60% περισσότερο οξυγόνο – άρα ισοδυναμούσε με μεγαλύτερη κατανάλωση ενέργειας – από την κάλυψη της ίδιας απόστασης σε μία συνεχή συνεδρία.

  «Όταν περπατάμε για μικρότερα διαστήματα, χρησιμοποιούμε περισσότερη ενέργεια και καταναλώνουμε περισσότερο οξυγόνο για να καλύψουμε την ίδια απόσταση», δήλωσε ο Φραντσέσκο Λουτσιάνο, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. «Είναι σαν να έχουμε ένα αυτοκίνητο που καταναλώνει περισσότερα καύσιμα κατά τα πρώτα χιλιόμετρα απ' ό,τι στη συνέχεια».

  Η ομάδα ξεκίνησε τη μελέτη αφού παρατήρησε ότι πολλές εκτιμήσεις για την ενέργεια που καταναλώνεται στο περπάτημα βασίζονταν σε δεδομένα από άτομα που ασκούνταν σε μεταβολικά σταθερή κατάσταση, δηλαδή με σταθερό καρδιακό ρυθμό και ισορροπημένη παραγωγή και κατανάλωση ενέργειας από το σώμα.

  Το ξεκίνημα απαιτεί περισσότερη ενέργεια

  Για να μάθουν περισσότερα σχετικά με τις ενεργειακές ανάγκες για διαφορετικούς περιπάτους, οι επιστήμονες επιστράτευσαν 10 υγιείς εθελοντές, οι οποίοι παρακολουθούνταν καθώς ασκούνταν σε ένα μηχάνημα stepper και σε έναν διάδρομο γυμναστικής. Οι ασκήσεις κάλυπταν τρεις διαφορετικές ταχύτητες με περιόδους διάρκειας από 10 δευτερόλεπτα έως τέσσερα λεπτά.

  Κατά τη διάρκεια των ασκήσεων, οι ερευνητές κατέγραφαν πόσο οξυγόνο κατανάλωνε το κάθε άτομο και επεξεργάζονταν τις μεταβολικές απαιτήσεις για τους διάφορους περιπάτους. Διαπίστωσαν ότι περισσότερη ενέργεια χρειαζόταν στην αρχή κάθε περιπάτου, για να ξεκινήσει και να ζεσταθεί το σώμα, παρά αργότερα στην άσκηση, όταν το σώμα ήδη κινείται και λειτουργεί πιο αποτελεσματικά.

  «Όταν ξεκινάμε να περπατάμε, μπορεί να επιβαρυνθούμε με κάποιο σταθερό κόστος στην αρχή της διαδρομής», δήλωσε ο Λουτσιάνο. «Κατ' αναλογία, η οδήγηση ενός αυτοκινήτου χρειάζεται κάποια καύσιμα για να ξεκινήσει η μηχανή ή για να βγει το αυτοκίνητο από το γκαράζ».

  «Διαπιστώσαμε ότι όταν ξεκινάμε από ακινησία, καταναλώνεται σημαντική ποσότητα οξυγόνου μόνο και μόνο για να ξεκινήσουμε να περπατάμε. Αυτό το κόστος το επωμιζόμαστε ανεξάρτητα από το αν στη συνέχεια περπατάμε για 10 ή 30 δευτερόλεπτα, οπότε αναλογικά βαραίνει περισσότερο για μικρότερες παρά για μεγαλύτερες περιόδους».

  Η μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Proceedings of the Royal Society B, πέρα από τις επιπτώσεις που θα έχει στους υγιείς ανθρώπους, θα βοηθήσει στην ενημέρωση για το σχεδιασμό προγραμμάτων αποκατάστασης και συμβουλών άσκησης για άτομα με περιορισμένη κινητικότητα, όπως άτομα με παχυσαρκία και άτομα που έχουν υποστεί εγκεφαλικά επεισόδια.

  «Οι ερευνητές έχουν συνήθως μετρήσει τις ενεργειακές απαιτήσεις σε περιόδους περπατήματος που διαρκούν πολλά λεπτά. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι δεν είναι καν σε θέση να περπατήσουν για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Σκεφτείτε τα ηλικιωμένα άτομα ή τα άτομα με διαταραχές βάδισης», δήλωσε ο Λουτσιάνο. «Αν θέλουμε να σχεδιάσουμε προγράμματα για την προώθηση της άσκησης για αυτά τα άτομα, πρέπει να επανεξετάσουμε τον τρόπο εκτίμησης των ενεργειακών τους απαιτήσεων και να προσαρμοστούμε».

  Πηγή: Cnn.gr
• Τι φανερώνει για την υγεία σας ο τρόπος που περπατάτε;
  σε Υγεία
  

  Με το πέρας του χρόνου το περπάτημα αλλάζει, αλλά για ποιους λόγους;

  Το περπάτημα, ίσως είναι η πιο απλή δραστηριότητα που κάνουμε μέσα στην ημέρα μας. Φαινομενικά δεν απαιτεί πολλά, απλώς να σηκωθούμε από την καρέκλα μας και να…περπατήσουμε. Στην πραγματικότητα όμως το περπάτημα είναι αρκετά πιο πολύπλοκο καθώς απαιτεί την παράλληλη λειτουργία του εγκεφάλου, των μυών μας αλλά και των αρθρώσεων.

  Μάλιστα ο τρόπος με τον οποίο περπατάμε μπορεί να φανερώνει αρκετά πράγματα για την υγεία μας και το πόσο καλά γερνάμε.

  Ο ρυθμός με τον οποίο περπατάμε στα 40, είναι ένας πολύ καλός δείκτης της φυσικής μας κατάστασης

  Καθώς μεγαλώνουμε οι μύες μας μειώνονται, χάνουν δύναμη και ποιότητα. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται σαρκοπενία και ξεκινάει γύρω στα 40. Παράλληλα το νευρικό σύστημα υφίσταται «ατροφία», όπου τα νεύρα παντού στο σώμα λειτουργούν λιγότερο αποτελεσματικά και ο αριθμός των νεύρων μειώνεται. Μάλιστα μεταξύ των ηλικιών 20 και 60 χάνουμε κάθε χρόνο περίπου 0,1% των νευρικών κυττάρων.

  Τι λέει το περπάτημα για τον τρόπο που μεγαλώνουμε;

  Πιο αργό περπάτημα

  Ο ρυθμός με τον οποίο περπατάμε στα 40, είναι ένας πολύ καλός δείκτης της φυσικής μας κατάστασης και της ψυχικής μας υγείας αργότερα στη ζωή, και φυσικά υπάρχει φανερή μείωση στον ρυθμό που περπατάμε όταν περνάμε τα 60 έτη.

  Μάλιστα η μείωση στην ταχύτητα αλλά και την “απαλότητα” με την οποία περπατάμε μπορεί να είναι ένας πρώιμος δείκτης νευροεκφυλιστικών παθήσεων, όπως η νόσος του Πάρκινσον.

  Η νόσος του Πάρκινσον παρεμποδίζει τα μηνύματα του εγκεφάλου προς το μυοσκελετικό σύστημα, με αποτέλεσμα το βάδισμα του ατόμου να είναι πιο αργό, λιγότερο συμμετρικό και πιο παραπαίον. Αυτό μπορεί να είναι ανεπαίσθητο αλλά ανιχνεύσιμο κατά τα αρχικά στάδια της νόσου.

  Με τη γνωστική μείωση, το μήκος του βήματος κατά το περπάτημα είναι σημαντικά μικρότερο, αλλά και ο χρόνος που χρειάζεται για να ολοκληρωθεί ένα βήμα αυξάνεται.

  Πόνος στο περπάτημα

  Είναι σημαντικό να παρατηρήσετε αν αισθάνεστε πόνο στους γλουτιαίους μυς και στο πίσω μέρος του ποδιού σας, ακόμη και στη γάμπα, ενώ περπατάτε, και εάν ο πόνος εξαφανίζεται όταν σταματήσετε να κινείστε, καθώς μπορεί να έχετε περιφερική αρτηριακή νόσο.

  Η παρουσία και στη συνέχεια η απουσία του πόνου σε σχέση με την κίνηση ή την ανάπαυση ονομάζεται χωλότητα. Αυτό συμβαίνει επειδή υπάρχει στένωση των αρτηριών που τροφοδοτούν με αίμα τα πόδια σας. Όταν περπατάτε, υπάρχει αυξημένη ζήτηση οξυγόνου από τους μύες των ποδιών.

  Ως αποτέλεσμα της στένωσης, το αρτηριακό αίμα που ρέει στα πόδια δεν μπορεί να καλύψει τη ζήτηση οξυγόνου και οι μύες γίνονται αναερόβιοι, παρατηρείται δηλαδή έλλειψη οξυγόνου, προκαλώντας την απελευθέρωση γαλακτικού οξέος. Το γαλακτικό οξύ προκαλεί το αίσθημα της κράμπας. Όταν όμως σταματήσετε να κινείστε, οι μύες χρειάζονται ελάχιστο οξυγόνο, οπότε ο πόνος εξαφανίζεται

  Παραπαίον περπάτημα

  Ο οργανισμός μας έχει επίσης σχεδιαστεί για να μας εμποδίζει να σκοντάφτουμε στα ίδια μας τα πόδια καθώς περπατάμε. Οι μύες στο μπροστινό μέρος της κνήμης έχουν σχεδιαστεί για να τραβούν το πόδι προς τα πάνω καθώς αυτό ταλαντεύεται προς τα εμπρός. Σε μερικούς ανθρώπους, αυτό αρχίζει να μειώνεται καθώς μεγαλώνουν και έτσι σκοντάφτουν.

  Αυτό μπορεί να εμφανιστεί εξαιτίας βλάβης των νεύρων από τον διαβήτη, όπως και εάν κάθεστε σταυροπόδι ή σε ορισμένες θέσεις γιόγκα για παρατεταμένες περιόδους.

  Ένα παραπαίον περπάτημα με προβλήματα ισορροπίας μπορεί να υποδηλώνει έλλειψη βιταμίνης Β12. Η εκδήλωση των συμπτωμάτων στους ενήλικες μπορεί να χρειαστεί μήνες, ακόμη και χρόνια, αλλά στα παιδιά μπορεί να εμφανιστεί σε πολύ μικρότερο χρονικό διάστημα λόγω της ωρίμανσης του νευρικού συστήματος και του βασικού ρόλου που διαδραματίζει η βιταμίνη Β12 στην προστασία του νευρικού συστήματος από διαταραχές.

  Σε πολλές περιπτώσεις, η προσθήκη τροφίμων πλούσιων σε Β12 στη διατροφή – όπως το κρέας, τα ψάρια, τα αυγά και τα γαλακτοκομικά – μπορεί να είναι αρκετή για την εξάλειψη των συμπτωμάτων.

  Προβλήματα εσωτερικά του αυτιού, όπως ο λαβύρινθος, μπορεί να αποτελούν βραχυπρόθεσμη αιτία προβλημάτων ισορροπίας και βάδισης. Συνήθως υποχωρούν μόνα τους χωρίς θεραπεία.

  Είναι λογικό με τη γήρανση, το περπάτημα να γίνεται λιγότερο ομαλό και αβίαστο. Ωστόσο, αν παρατηρήσετε αύξηση των παραπατημάτων και των πτώσεων, ή αν το περπάτημα έχει απλώς γίνει πιο δύσκολο σε σύντομο χρονικό διάστημα, αξίζει να μιλήσετε με τον γιατρό σας.

  Πηγή: VITA - In.gr

• Το παράξενο περπάτημα που απογειώνει τις καύσεις, δυναμώνει το μυαλό και βελτιώνει την ισορροπία
  σε Υγεία
  

  Τι παραπάνω κερδίζουν όσοι ακολουθούν το fitness trend του ανάποδου περπατήματος; Έρευνες απαντούν

  Με 33.6 εκατομμύρια posts “Walking Backwards” (ανάποδο περπάτημα) και άλλα 22,5 εκατ. Walking Backwards on Treadmill (ανάποδο περπάτημα στον διάδρομο), η τάση που μας θέλει να πηγαίνουμε πλάτη στον δρόμο αποδεικνύεται ιδιαιτέρως δημοφιλής μεταξύ των TikTokers, κερδίζει όμως και επαγγελματίες από τον χώρο της σωματικής άσκησης λόγω των σημαντικών οφελών της για την υγεία.

  Η τεχνική πρωτοεφαρμόστηκε στην αρχαία Κίνα, ενώ υπάρχουν αναφορές από τις αρχές του 19ου αιώνα για ανθρώπους που περπατούσαν με την πλάτη για πολλά χιλιόμετρα. Τι παραπάνω, ωστόσο, προσφέρει αυτή η ανορθόδοξη παραλλαγή της απλούστερης ενδεχομένως σωματικής άσκησης;

  Οφέλη του ανάποδου περπατήματος

  Η Janet Dufek, ειδικός Εμβιομηχανικής -επιστήμη που μελετά τα βιολογικά συστήματα και ιδίως το κινητικό σύστημα του ανθρώπινου με χρήση των νόμων της μηχανικής- από το Πανεπιστήμιο της Νεβάδα στις ΗΠΑ με 20ετή έρευνα στην ανάποδη κίνηση, διαπίστωσε με την ομάδα της ότι μόλις 10-15 λεπτά την ημέρα επί τέσσερις εβδομάδες βελτίωσαν την ελαστικότητα της ποδοκνήμης. Το ανάποδο περπάτημα ανακουφίζει από τον πόνο στη μέση και τον προλαμβάνει ενδυναμώνοντας τους μυς της πλάτης, που εξασφαλίζουν σταθερότητα και την ευελιξία στη σπονδυλική στήλη.

  Ιδιαίτερα κερδισμένοι από το ανάποδο περπάτημα θα βγουν οι ηλικιωμένοι, οι νέοι και τα άτομα με παχυσαρκία, οστεοαρθρίτιδα ή αναρρώσαντες από εγκεφαλικό επεισόδιο με προβλήματα βάδισης. Πρόσφατη μελέτη το ανέδειξε ως ιδανική εναλλακτική για άτομα που υποφέρουν από πόνους στα γόνατα, καθώς η αντίστροφη κίνηση επιβαρύνει κυρίως τις αρθρώσεις των αστραγάλων και ενεργοποιεί άλλες μυϊκές ομάδες.

  Τέλος, πέρα από τη μεγαλύτερη καύση θερμίδων, είναι σύμμαχος και του εγκεφάλου: ολλανδική μελέτη το συνέδεσε με ταχύτερους χρόνους απόκρισης στη δοκιμασία Stroop, ένα τεστ προσοχής που ανιχνεύει την επιλεκτική συγκέντρωση σε μια πληροφορία με ταυτόχρονο αποκλεισμό άλλων ερεθισμάτων που πιθανώς παρεμβάλλουν, πιθανώς λόγω της προσαρμογής του εγκεφάλου στην εκτέλεση αντικρουόμενων ενεργειών.

  Δεν σας πάει το ανάποδο;

  Αν δεν σας ταιριάζει το παραπάνω, υπάρχουν πολλές ακόμα εναλλακτικές με σημαντικά οφέλη για τον οργανισμό:

  1. Περπάτημα στην άμμο ή το τραχύ έδαφος μιας παραλίας. «Μετρά» για διπλάσια άσκηση συγκριτικά με το παραδοσιακό περπάτημα, ενισχύει δύναμη και αντοχή, βελτιώνει την ισορροπία, εγγυάται καλύτερο ύπνο και βοηθά στον έλεγχο της φλεγμονής μεταξύ πολλών ακόμα ευεργετικών ιδιοτήτων, τις οποίες μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
  2. Rucking. Πρόκειται για άσκηση στρατιωτικού τύπου που περιλαμβάνει περπάτημα μιας απόστασης κουβαλώντας παράλληλα ένα βαρύ σακίδιο (rucksack + walking). Είναι ανερχόμενη τάση fitness, γνωστή σε όσους αναζητούν ιδιαίτερους και πρωτότυπους τρόπους εκγύμνασης. Ανακαλύψτε την εδώ.
  3. Silent walking. Το σιωπηλό περπάτημα, που αγαπήθηκε από τους χρήστες του TikTok για τις αγχολυτικές της ιδιότητες, θέλει το περπάτημα χωρίς περισπασμούς αλλά με απόλυτη ησυχία ώστε να γίνει μια εμπειρία που θα μας επιτρέψει να συνδεθούμε με το «εδώ και τώρα», μακριά από το άγχος των επιδόσεων και της καθημερινότητας που μας αποσυνδέει εντέλει από τον εαυτό μας. Για περισσότερες πληροφορίες, πατήστε εδώ.

  Πηγή: Ygeiamou.gr
• Διαβήτης: Κινδυνεύουν να νοσήσουν όσοι τρώνε πολλά γλυκά;
  σε Υγεία
  

  Μια ειδικός διευκρινίζει τον ρόλο της κατανάλωσης πρόσθετων σακχάρων στο ενδεχόμενο ανάπτυξης διαβήτη, αποκαλύπτοντας ποιες επιλογές είναι πιο υγιεινές και κρατούν τον κίνδυνο μακριά

  Ο διαβήτης περιγράφει την πάθηση που χαρακτηρίζεται από την αδυναμία του οργανισμού να ρυθμίσει αποτελεσματικά τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Συχνά προκύπτει από την ανεπαρκή παραγωγή ινσουλίνης από το πάγκρεας ή από την ανάπτυξη αντίστασης στην ινσουλίνη από τα κύτταρα του σώματος ή τη συνύπαρξη των δύο παραγόντων. Αυτό οδηγεί σε επίμονα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, τα οποία συνδέονται με σοβαρούς κινδύνους για την υγεία, όπως καρδιακές παθήσεις, βλάβες στα νεύρα και στα νεφρά.

  Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι διαβήτη:

  • Διαβήτης τύπου 1: Πρόκειται για μια αυτοάνοση πάθηση, όπου το ανοσοποιητικό επιτίθεται στο πάγκρεας, μειώνοντας την ικανότητά του να παράγει ινσουλίνη.
  • Διαβήτης τύπου 2: Αυτός ο τύπος είναι πιο συχνός και χαρακτηρίζεται από μείωση της παραγωγής ινσουλίνης ή της ανταπόκρισης των κυττάρων στην ινσουλίνη, η οποία συχνά επηρεάζεται από τη διατροφή και τους παράγοντες του τρόπου ζωής.

  Ο ρόλος της κατανάλωσης πρόσθετων σακχάρων στην ανάπτυξη διαβήτη

  Όπως αναφέρει η διαιτολόγος – διατροφολόγος και ειδικός σε θέματα διαβήτη, Imashi Fernando σε άρθρο της στο Healthline, έχει διαπιστωθεί ότι η συχνή κατανάλωση σακχαρούχων ροφημάτων συνδέεται σημαντικά με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2. Μελέτες σε 175 χώρες έχουν δείξει συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης σακχάρων και του κινδύνου εμφάνισης διαβήτη: Η υψηλή κατανάλωση αυξάνει τον κίνδυνο, ενώ η χαμηλότερη κατανάλωση έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Παρ’ όλο που είναι δύσκολο να διαπιστωθεί άμεση αιτιώδης συνάφεια, η σχέση μεταξύ της πρόσληψης σακχάρων και του κινδύνου διαβήτη είναι αξιοσημείωτα ισχυρή, με τους ερευνητές να επισημαίνουν ως πιθανούς μηχανισμούς τις επιβλαβείς επιδράσεις της φρουκτόζης στο ήπαρ και τον ρόλο της αύξησης του σωματικού βάρους που προκαλείται από την κατανάλωση σακχαρούχων τροφίμων και ροφημάτων.

  Για τον μετριασμό των δυσμενών επιπτώσεων της υπερβολικής κατανάλωσης σακχάρων, οι Διατροφικές Οδηγίες των ΗΠΑ προτείνουν τον περιορισμό της κατανάλωσης σε ποσοστό όχι μεγαλύτερο του 10% της ημερήσιας θερμιδικής πρόσληψης.

  Είναι σημαντικό να γίνεται διάκριση μεταξύ των πρόσθετων και των φυσικών σακχάρων. Τα φυσικά σάκχαρα, που εμπεριέχονται στα φρούτα και τα λαχανικά, δεν έχουν τις ίδιες βλαβερές συνέπειες με τα πρόσθετα σάκχαρα, επειδή απορροφώνται πιο αργά λόγω της περιεκτικότητάς τους σε φυτικές ίνες, γεγονός που αποτρέπει τις απότομες αυξήσεις του σακχάρου στο αίμα.

  Τεχνητές γλυκαντικές ουσίες: Μια ασφαλέστερη εναλλακτική λύση;

  Τα τεχνητά γλυκαντικά παρέχουν την επιθυμητή γλυκιά γεύση, χωρίς τις ανεπιθύμητες θερμίδες, καθιστώντας τα μια φαινομενικά ελκυστική επιλογή. Ωστόσο, έχουν συνδεθεί με την αντίσταση στην ινσουλίνη και τον διαβήτη τύπου 2, πιθανώς επειδή έχουν την τάση να ενισχύουν την επιθυμία για κατανάλωση γλυκών σνακ και να διαταράσσουν τους μηχανισμούς θερμιδικής αντιστάθμισης του οργανισμού.

  Εκτός από την πρόσληψη σακχάρων, πολλοί άλλοι παράγοντες συμβάλλουν στον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη, όπως η παχυσαρκία, η σωματική αδράνεια, το κάπνισμα και οι γενετικές προδιαθέσεις. Η αντιμετώπιση αυτών των παραγόντων μέσω αλλαγών στον τρόπο ζωής, όπως η υιοθέτηση μιας διατροφής πλούσιας σε τρόφιμα ολικής αλέσεως, η τακτική άσκηση και η διατήρηση ενός υγιούς βάρους, μπορεί να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο διαβήτη.

  Η ειδικός επισημαίνει, τέλος, ότι ενώ η υπερβολική πρόσληψη σακχάρων συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2, αυτό αποτελεί μόνο ένα μέρος ενός ευρύτερου προβλήματος, που περιλαμβάνει τη συνολική ποιότητα της διατροφής, τον τρόπο ζωής και τους γενετικούς παράγοντες. Η υιοθέτηση υγιεινών διατροφικών επιλογών και αλλαγών στον τρόπο ζωής μπορεί να συμβάλει στον μετριασμό του κινδύνου και την ενίσχυση της υγείας του οργανισμού.

  Πηγή: Ygeiamou.gr

• Διαβήτης: Κινδυνεύουν να νοσήσουν όσοι τρώνε πολλά γλυκά;
  σε Υγεία
  

  Μια ειδικός διευκρινίζει τον ρόλο της κατανάλωσης πρόσθετων σακχάρων στο ενδεχόμενο ανάπτυξης διαβήτη, αποκαλύπτοντας ποιες επιλογές είναι πιο υγιεινές και κρατούν τον κίνδυνο μακριά

  Ο διαβήτης περιγράφει την πάθηση που χαρακτηρίζεται από την αδυναμία του οργανισμού να ρυθμίσει αποτελεσματικά τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Συχνά προκύπτει από την ανεπαρκή παραγωγή ινσουλίνης από το πάγκρεας ή από την ανάπτυξη αντίστασης στην ινσουλίνη από τα κύτταρα του σώματος ή τη συνύπαρξη των δύο παραγόντων. Αυτό οδηγεί σε επίμονα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, τα οποία συνδέονται με σοβαρούς κινδύνους για την υγεία, όπως καρδιακές παθήσεις, βλάβες στα νεύρα και στα νεφρά.

  Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι διαβήτη:

  • Διαβήτης τύπου 1: Πρόκειται για μια αυτοάνοση πάθηση, όπου το ανοσοποιητικό επιτίθεται στο πάγκρεας, μειώνοντας την ικανότητά του να παράγει ινσουλίνη.
  • Διαβήτης τύπου 2: Αυτός ο τύπος είναι πιο συχνός και χαρακτηρίζεται από μείωση της παραγωγής ινσουλίνης ή της ανταπόκρισης των κυττάρων στην ινσουλίνη, η οποία συχνά επηρεάζεται από τη διατροφή και τους παράγοντες του τρόπου ζωής.

  Ο ρόλος της κατανάλωσης πρόσθετων σακχάρων στην ανάπτυξη διαβήτη

  Όπως αναφέρει η διαιτολόγος – διατροφολόγος και ειδικός σε θέματα διαβήτη, Imashi Fernando σε άρθρο της στο Healthline, έχει διαπιστωθεί ότι η συχνή κατανάλωση σακχαρούχων ροφημάτων συνδέεται σημαντικά με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2. Μελέτες σε 175 χώρες έχουν δείξει συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης σακχάρων και του κινδύνου εμφάνισης διαβήτη: Η υψηλή κατανάλωση αυξάνει τον κίνδυνο, ενώ η χαμηλότερη κατανάλωση έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Παρ’ όλο που είναι δύσκολο να διαπιστωθεί άμεση αιτιώδης συνάφεια, η σχέση μεταξύ της πρόσληψης σακχάρων και του κινδύνου διαβήτη είναι αξιοσημείωτα ισχυρή, με τους ερευνητές να επισημαίνουν ως πιθανούς μηχανισμούς τις επιβλαβείς επιδράσεις της φρουκτόζης στο ήπαρ και τον ρόλο της αύξησης του σωματικού βάρους που προκαλείται από την κατανάλωση σακχαρούχων τροφίμων και ροφημάτων.

  Για τον μετριασμό των δυσμενών επιπτώσεων της υπερβολικής κατανάλωσης σακχάρων, οι Διατροφικές Οδηγίες των ΗΠΑ προτείνουν τον περιορισμό της κατανάλωσης σε ποσοστό όχι μεγαλύτερο του 10% της ημερήσιας θερμιδικής πρόσληψης.

  Είναι σημαντικό να γίνεται διάκριση μεταξύ των πρόσθετων και των φυσικών σακχάρων. Τα φυσικά σάκχαρα, που εμπεριέχονται στα φρούτα και τα λαχανικά, δεν έχουν τις ίδιες βλαβερές συνέπειες με τα πρόσθετα σάκχαρα, επειδή απορροφώνται πιο αργά λόγω της περιεκτικότητάς τους σε φυτικές ίνες, γεγονός που αποτρέπει τις απότομες αυξήσεις του σακχάρου στο αίμα.

  Τεχνητές γλυκαντικές ουσίες: Μια ασφαλέστερη εναλλακτική λύση;

  Τα τεχνητά γλυκαντικά παρέχουν την επιθυμητή γλυκιά γεύση, χωρίς τις ανεπιθύμητες θερμίδες, καθιστώντας τα μια φαινομενικά ελκυστική επιλογή. Ωστόσο, έχουν συνδεθεί με την αντίσταση στην ινσουλίνη και τον διαβήτη τύπου 2, πιθανώς επειδή έχουν την τάση να ενισχύουν την επιθυμία για κατανάλωση γλυκών σνακ και να διαταράσσουν τους μηχανισμούς θερμιδικής αντιστάθμισης του οργανισμού.

  Εκτός από την πρόσληψη σακχάρων, πολλοί άλλοι παράγοντες συμβάλλουν στον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη, όπως η παχυσαρκία, η σωματική αδράνεια, το κάπνισμα και οι γενετικές προδιαθέσεις. Η αντιμετώπιση αυτών των παραγόντων μέσω αλλαγών στον τρόπο ζωής, όπως η υιοθέτηση μιας διατροφής πλούσιας σε τρόφιμα ολικής αλέσεως, η τακτική άσκηση και η διατήρηση ενός υγιούς βάρους, μπορεί να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο διαβήτη.

  Η ειδικός επισημαίνει, τέλος, ότι ενώ η υπερβολική πρόσληψη σακχάρων συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2, αυτό αποτελεί μόνο ένα μέρος ενός ευρύτερου προβλήματος, που περιλαμβάνει τη συνολική ποιότητα της διατροφής, τον τρόπο ζωής και τους γενετικούς παράγοντες. Η υιοθέτηση υγιεινών διατροφικών επιλογών και αλλαγών στον τρόπο ζωής μπορεί να συμβάλει στον μετριασμό του κινδύνου και την ενίσχυση της υγείας του οργανισμού.

  Πηγή: Ygeiamou.gr
• «Μύθος» τα 10.000 βήματα την ημέρα – Πόσα χρειαζόμαστε πραγματικά για να ζήσουμε περισσότερο
  σε Υγεία
  

  Για πολλά χρόνια, τα 10.000 βήματα την ημέρα αποτελούσαν τον χρυσό κανόνα για όποιον επιθυμούσε να βελτιώσει την υγεία του, να χάσει βάρος και να ζήσει περισσότερο. Ωστόσο, ακόμη και όσοι δεν μπορούν να ακολουθήσουν αυτον τον κανόνα έχουν ελπίδες.

  Νέα έρευνα του London School of Economics δείχνει ότι το περπάτημα 5.000 βημάτων τρεις φορές την εβδομάδα, για περισσότερα από δύο χρόνια, προσθέτει 2,5 χρόνια στο προσδόκιμο ζωής των σωματικά αδρανών – εκείνων δηλαδή που κάνουν λιγότερα από 150 λεπτά μέτριας άσκησης την εβδομάδα – ανδρών και τρία χρόνια για τις γυναίκες.

  Μάλιστα, τα οφέλη είναι πιο έντονα όσο πιο ηλικιωμένοι ήταν οι άνθρωποι. Οι άνω των 65 θα μπορούσαν δυνητικά να μειώσουν τον κίνδυνο θανάτου τους κατά 72% εάν έκαναν 7.500 βήματα μερικές φορές την εβδομάδα. Διαπιστώθηκε επίσης ότι οι 55χρονοι με διαβήτη τύπου 2 θα μπορούσαν να μειώσουν τον κίνδυνο θανάτου τους κατά 40% αν άρχιζαν να περπατούν μόλις 5.000 βήματα τρεις φορές την εβδομάδα.

  Άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα στο British Journal of Sports Medicine έδειξε ότι τα 4.000 βήματα καθημερινά μειώνουν τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου κατά 20% και ότι κάθε βήμα πάνω από 2.200 βήματα την ημέρα βελτιώνει την υγεία και μειώνει τη θνησιμότητα. Μήπως όλα τα παραπάνω σημαίνουν ότι τα «10.000 βήματα την ημέρα» ήταν εξ αρχής ένας μύθος;

  Ποιος «ανακάλυψε» τα 10.000 βήματα

  Ο αριθμός αυτός προέκυψε αρχικά το 1964, όταν μια ιαπωνική διαφημιστική καμπάνια χρησιμοποίησε την ιδέα για να προωθήσει ένα βηματόμετρο με την ονομασία «manpo-kei» που μεταφράζεται ως «μετρητής 10.000 βημάτων». Από τότε, έχει γίνει παγκόσμιο πρότυπο και ενώ είναι ένας σπουδαίος στόχος, δεν σημαίνει ότι μόνο επιτυγχάνοντάς τον μπορείς να αποκομίσεις οφέλη.

  Μετά από εκείνη την ιαπωνική καμπάνια, οι ερευνητές μελετούν τον αριθμό των βημάτων τις τελευταίες έξι δεκαετίες. Ενώ η έρευνα δείχνει ότι οποιαδήποτε άσκηση είναι καλύτερη από την καθόλου άσκηση, και ότι όσα περισσότερα βήματα κάνει κάποιος τόσο το καλύτερο για εκείνον, χρειάστηκε να οριστεί και ένας ελάχιστος αριθμός βημάτων από τον οποίο και πάνω ενισχύεται η υγεία.

  Η έρευνα του British Journal of Sports Medicine διαπίστωσε ότι κάθε επιπλέον βήμα πάνω από τα 2.200 την ημέρα, μείωνε τον κίνδυνο καρδιακής νόσου και πρόωρου θανάτου∙ ενώ ο χαμηλότερος κίνδυνος ήταν μεταξύ των ατόμων που έκαναν 9.000 έως 10.500 βήματα ημερησίως. Ο χαμηλότερος κίνδυνος καρδιακής προσβολής διαπιστώθηκε σε όσους έκαναν περίπου 9.700 βήματα την ημέρα.

  Σημασία έχει η ένταση

  Αν περπατάμε πιο γρήγορα, μπορεί να χρειάζονται λιγότερα βήματα. Το να περπατάμε γρήγορα σε μια δύσκολη επιφάνεια είναι πιο ωφέλιμο από το να περπατάμε πολύ αργά σε μια επίπεδη επιφάνεια. Μάλιστα, δεν θα πρέπει να εστιάζουμε τόσο στον αριθμό των βημάτων, όσο στον ρυθμό. Συνίσταται, για παράδειγμα, να στοχεύουμε στο να περπατάμε ζωηρά κάθε μέρα για τουλάχιστον 10 λεπτά.

  Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε τον περασμένο Νοέμβριο διαπίστωσε ότι το περπάτημα με έναν «αρκετά ζωηρό» ρυθμό 5-6,5 χλμ/ώρα θα μπορούσε να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 κατά 24%. Το περπάτημα με ρυθμό άνω των 6,5 χλμ/ώρα μειώνει τον κίνδυνο κατά 39%.

  Ο ελάχιστος αριθμός βημάτων

  Πολλοί άνθρωποι μπορεί να βλέπουν τον στόχο των 10.000 βημάτων ως ανέφικτο και έτσι δεν μπαίνουν στον κόπο να προσπαθήσουν, λέει ο Δρ. Νίκολας Μπέργκερ, ανώτερος λέκτορας στη φυσιολογία της άσκησης στο Πανεπιστήμιο Τίσαϊντ του Μίντλεσμπρο. Και σε ημέρες χαμηλής δραστηριότητας, είναι χρήσιμο να στοχεύουμε σε μια ελάχιστη δραστηριότητα.

  «Το σύνολο των νεότερων ερευνών επιβεβαιώνει ότι ο αριθμός των βημάτων για κάποιον που θέλει να είναι καρδιαγγειακά και μεταβολικά υγιής είναι μεταξύ 9.000 και 10.500 καθημερινά. Αλλά αν ψάχνετε για έναν ελάχιστο ημερήσιο αριθμό βημάτων, τότε θα μπορούσατε να κάνετε μόλις 4.000 και να έχετε ακόμα κάποια οφέλη», λέει ο Δρ. Μπέργκερ.

  «Το σώμα μας είναι σχεδιασμένο να λειτουργεί μεταβολικά και αυτό μπορείτε να το πετύχετε μόνο αν κινείστε», λέει ο Δρ. Μπεργκερ. «Οι μύες και τα οστά πρέπει να καταπονούνται και πρέπει να μεταβολίζετε τις τροφές που καταναλώνετε μέσα στη μέρα. Αν συνεχίσετε να το κάνετε αυτό, τότε το σώμα σας θα λειτουργεί σε υψηλό επίπεδο και θα έχετε λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξετε μεταβολικές και καρδιαγγειακές παθήσεις».

  Πράγματι, για την υγεία της καρδιάς πρέπει να ελαχιστοποιήσουμε τον χρόνο που καθόμαστε. Ακριβώς όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση, η υψηλή χοληστερόλη και το κάπνισμα, το καθισιό για μεγάλα χρονικά διαστήματα αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για καρδιακές και κυκλοφορικές παθήσεις, καθώς μπορεί να οδηγήσει στη συσσώρευση λιπαρού υλικού στις αρτηρίες μας, το οποίο μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα μια καρδιακή προσβολή ή ένα εγκεφαλικό επεισόδιο.

  Τελικά, πόσα βήματα να κάνουμε;

  Πόσα βήματα πρέπει να κάνουμε λοιπόν; Εξαρτάται από το τι θέλουμε. Αν το ζητούμενο είναι απλά να ζήσουμε περισσότερο, μπορούμε να μείνουμε στα 5.000 βήματα μερικές φορές την εβδομάδα. Αλλά για στόχους όπως η απώλεια βάρους, καταλήγουμε στον «μαγικό αριθμό» των Ιαπώνων. Έρευνα διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που έχασαν πάνω από το 10% του σωματικού τους βάρους σε διάστημα 18 μηνών έκαναν πράγματι 10.000 βήματα την ημέρα.

  Αν όμως η υγεία της καρδιάς είναι ο στόχος μας, οτιδήποτε είναι πραγματικά καλύτερο από το τίποτα. Μια μελέτη του 2023 από την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία διαπίστωσε ότι στους άνω των 70 ετών κάθε επιπλέον 500 βήματα που πραγματοποιούνται ισοδυναμούσαν με 14% χαμηλότερο κίνδυνο καρδιακής νόσου, εγκεφαλικού επεισοδίου ή καρδιακής ανεπάρκειας. Επιπλέον, οι ενήλικες που έκαναν μόλις 4.500 βήματα την ημέρα είχαν 77% λιγότερες πιθανότητες καρδιακής προσβολής από εκείνους που έκαναν λιγότερα από 2.000 βήματα. 

  «Περπατήστε λίγο πιο μακριά ή αν δεν μπορείτε, τότε περπατήστε πιο γρήγορα μέχρι τη στάση του λεωφορείου ή ανεβείτε τις σκάλες με πιο γρήγορο ρυθμό», λέει ο Στίβεν Χάριτζ, καθηγητής φυσιολογίας στο King's College του Λονδίνου. «Αν δεν μπορείτε να διανύσετε την απόσταση, αυξήστε την ένταση. Ακόμα καλύτερα, κάντε και τα δύο. Αλλά μην κολλάτε στα 10.000 βήματα ημερησίως –απλώς κάντε κάτι περισσότερο από ό,τι κάνατε χθες».

  Πηγή: cnn.gr

• Κάθεστε πολλές ώρες; Ο μαγικός αριθμός βημάτων που μειώνει κατά 39% τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου
  σε Υγεία
  

  Ένας απλός και ευχάριστος τρόπος θωρακίζει τη συνολική μας υγεία και προλαμβάνει τον πρόωρο θάνατο, γλυτώνοντας από τα δεινά της καθιστικής ζωής ακόμη και όσους κάθονται όλη μέρα

  Η καθιστική ζωή τείνει να γίνει πλέον ο κανόνας στην εργασία, αλλά και στην ψυχαγωγία με τους ενήλικες στις δυτικές χώρες, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ, να περνούν κατά μέσο όρο εννέα ώρες την ημέρα καθισμένοι, συνήθως σε ένα γραφείο. Σε όλα τα προβλήματα που μπορεί να οδηγήσει αυτή η κατάσταση, όπως στην αύξηση του βάρους, μια αυστραλιανή μελέτη φαίνεται πως βρήκε ένα φυσικό και εύκολο «γιατρικό».

  Πιο συγκεκριμένα, 10 χιλιάδες βήματα καθημερινά, δηλαδή περίπου 8 χιλιόμετρα, μειώνουν δραστικά τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου – ακόμη και αν περνάτε όλη την ημέρα καθιστοί. Η αντιστάθμιση αυτή του κινδύνου αντιστοιχεί σε περίπου 39%, σύμφωνα με τη νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο British Journal of Sports Medicine. Πάντως, οποιοσδήποτε αριθμός βημάτων υπερβαίνει τα 2.200, θεωρείται ιδιαίτερα ευεργετικός για την υγεία. Ωστόσο, μεγαλύτερα ήταν τα οφέλη που παρατηρήθηκαν μεταξύ των συμμετεχόντων που έκαναν μεταξύ 9.000 και 10.500 βημάτων καθημερινά.

  Όσον αφορά στην προστασία της καρδιάς, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϋ, δήλωσαν ότι ο βέλτιστος αριθμός βημάτων για όσους μένουν αδρανείς για μεγάλα χρονικά διαστήματα ήταν περίπου 9.700, προλαμβάνοντας καρδιακές προσβολές και εγκεφαλικά επεισόδια. Πρόσθεσαν όμως ότι, τόσο για τον πρόωρο θάνατο όσο και για τις καρδιαγγειακές παθήσεις, το 50% των πλεονεκτημάτων για την υγεία προήλθε περπατώντας 4.000 έως 4.500 βημάτων κάθε μέρα. Και πάλι, όμως, τα μεγαλύτερα οφέλη αποκόμισαν όσοι περπατούσαν από 9.000 έως 10.500 βήματα καθημερινά.

  Στη μελέτη συμμετείχαν 72.174 Βρετανοί, με μέσο όρο ηλικίας τα 61 έτη. Οι συμμετέχοντες φορούσαν μια συσκευή που παρακολουθούσε τα επίπεδα κίνησής τους για μια εβδομάδα. Με βάση αυτά τα δεδομένα, οι ερευνητές προσδιόρισαν ότι ο μέσος χρόνος που περνούσαν καθιστοί ήταν 10 ώρες και 36 λεπτά. Επιπλέον, κατάφεραν να κάνουν 6.222 βήματα, κατά μέσο όρο. Ένας στους 20 συμμετέχοντες κατέγραψε αριθμό βημάτων σε επίπεδο 2.200 βημάτων την ημέρα ή και λιγότερα. Το σημείο αυτό ήταν και η βάση για τη σύγκριση των αποτελεσμάτων για την υγεία από την αύξηση των καθημερινών επιπέδων δραστηριότητας.

  Μέσα στα επτά χρόνια παρακολούθησης, οι επιστήμονες κατέγραψαν 1.633 θανάτους και 6.190 περιστατικά καρδιαγγειακών παθήσεων, όπως καρδιακές προσβολές και εγκεφαλικά επεισόδια.

  Η Δρ Julie Ward, ανώτερη καρδιολογική νοσοκόμα στο Βρετανικό Ίδρυμα Καρδιάς, δήλωσε σχετικά με τα αποτελέσματα της μελέτης: «Γνωρίζουμε ότι η καθημερινή σωματική δραστηριότητα είναι απαραίτητη για τη διατήρηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής και τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρδιακών παθήσεων και εγκεφαλικού επεισοδίου. Γι’ αυτό, προτρέπουμε όλους να παραμείνουν δραστήριοι, επιτυγχάνοντας 150 λεπτά μέτριας άσκησης την εβδομάδα. Αυτή μπορεί να είναι οποιαδήποτε δραστηριότητα που ταιριάζει στον τρόπο ζωής σας, όπως το να κάνετε τακτικά διαλείμματα για περπάτημα μακριά από την οθόνη του υπολογιστή σας, να πηγαίνετε στο γυμναστήριο, ή ακόμη και να κατεβαίνετε από το λεωφορείο μια στάση νωρίτερα για να κάνετε περισσότερα βήματα».

  Πηγή: Ygeiamou.gr