Τι λέει ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Ηλείας Χρήστος Γιαννικούλης στο ilialive.gr
Της Βίκυς Γκουγκουστάμου
Τα υπέρ και τα κατά των νέων μεταρρυθμίσεων για το θεσμό του «Προσωπικού γιατρού» επισημαίνει ο πρόσεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Ηλείας Χρήστος Γιαννικούλης, όπως αυτά παρουσιάστηκαν πρόσφατα από την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας.
Σύμφωνα λοιπόν με τις ανακοινώσεις του Υπουργού Υγείας, Άδωνι Γεωργιάδη, διευρύνεται ο θεσμός του προσωπικού γιατρού, καθώς προσθέτονται ιδιώτες γιατροί και παθολόγοι μέσα στο σύστημα του προσωπικού γιατρού για όποιον ασθενή επιθυμεί, ο ιδιωτικός του γιατρός να είναι και ο προσωπικός.
Ως θετικό κρίνει το μέτρο, ο κ. Γιαννικούλης δηλώνοντας στο ilialive «Η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση, δίνει τη δυνατότητα ένταξης και ιδιωτών ιατρών στον θεσμό του προσωπικού γιατρού, οι οποίοι δεν έχουν σύμβαση με τον ΕΟΠΠΥ. Πλέον θα μπορούν να τηρούν τον ατομικό φάκελο υγείας του ασθενούς κλπ. Αυτό είναι από τα θετικά των εξαγγελιών. Έως τώρα πολλοί συνάδελφοι δεν ήθελαν να κάνουν σύμβαση με το δημόσιο. Παρακολουθούσαν όμως ασθενείς του ΕΟΠΠΥ αλλά δεν τους αναγνώριζε η πολιτεία ως προσωπικούς. Τώρα αυτό αλλάζει και είναι θετικό γιατί διευρύνει τη δεξαμενή των συναδέλφων που μπορούν να ενταχθούν στο θεσμό, και δίνεται επίσης η δυνατότητα στον ασθενή να μην αλλάζει γιατρό» τονίζει ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Ηλείας.
«Ένα ακόμη θετικό σημείο, σύμφωνα με τις εξαγγελίες, είναι ότι η πολιτεία σκοπεύει να δώσει κίνητρα για τις ειδικότητες της παθολογικής και γενικής ιατρικής»
Τα αρνητικά σημεία
Η υποχρεωτική ένταξη των γιατρών της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας του δημοσίου τομέα στον θεσμό του προσωπικού ιατρού, η μη διευκρίνιση των «ποινών» αν δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι, αλλά και η ένταξη των αγροτικών ιατρών στο θεσμό του προσωπικού, έχουν αρνητικά σημεία, όπως εξηγεί ο κ. Γιαννικούλης.
«Παραμένει υποχρεωτική η ένταξη των γιατρών της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας του δημοσίου τομέα στον θεσμό του προσωπικού γιατρού. Και αυτό είναι ένα πρόβλημα, γιατί οι συνάδελφοι είναι ήδη επιφορτισμένοι με πολλά βαριά καθήκοντα από την υπόλοιπη άσκηση της ιατρικής. Φανταστείτε έναν ιατρό ενός Κέντρου Υγείας, που βλέπει πολύ κόσμο κάθε μέρα, να πρέπει να εφημερεύει κλπ , να έχει χρεωθεί και κάποιους ασθενείς ως προσωπικός γιατρός. Αυτό απασχολεί πολύ τους συναδέλφους, γιατί είναι ένα βάρος που είναι δύσκολο να επωμιστούν…
Επιπλέον, η πολιτεία θέλει να εντάξει στο θεσμό των προσωπικών ιατρών και πολλούς συναδέλφους που κάνουν το Αγροτικό τους. Αυτό είναι ένα θέμα γιατί μιλάμε για συναδέλφους που δεν έχουν την απαιτούμενη εμπειρία . Η ιατρική δεν είναι μόνο θεωρητική κατάρτιση, θέλει και εμπειρία. Δεν ξέρω ποιος πολίτης θα αισθανόταν άνετα να είναι ο προσωπικός του γιατρός ένας μόλις απόφοιτος της ιατρικής. Πόσο ασφαλής και αν ένιωθε ακόμη και αριστούχος να είναι ένας γιατρός. Επίσης μιλάμε για μια κυλιόμενη κατάσταση, καθώς όταν ένας γιατρός τελειώνει το Αγροτικό του, αναλαμβάνει ένας άλλος. Δεν ξέρω κατά πόσο αυτό μπορεί να εξυπηρετήσει τους ασθενείς».
Τέλος, ο κ. Γιαννικούλης αναφέρεται στη μη διευκρίνιση των «ποινών» που θα επιβληθούν σε γιατρούς σε περίπτωση που δεν επιτυγχάνονται κάποιοι στόχοι. «Δεν υπάρχουν διευκρινίσεις. Αν οι στόχοι αφορούν την παραπομπή σε εξετάσεις, αυτό έχει κάποιο νόημα. Αν όμως αφορούν την εκτέλεση των παραπεμπτικών εκεί υπάρχει ένας παράγοντας αδικίας γιατί αυτό εξαρτάται και από τη συμμόρφωση του ασθενούς» καταλήγει.
