Με την ελπίδα ότι θα καταφέρουν να καρπωθούν τον κόπο της χρονιάς από την παραγωγή της ελιάς, οι αγρότες στο Κάστρο ξεκίνησαν την συγκομιδή. Όμως τα δεδομένα έως τώρα δεν είναι αισιόδοξα. Θα λέγαμε όπως τοποθετήθηκαν οι ελαιοπαραγωγοί πως επικρατεί απαισιοδοξία.
“Την ελιά την έχει επηρεάσει ο καύσωνας αλλά και ο κυκλώνας που πέρασε. Φέτος λένε ότι θα ξεκινήσει καλά η τιμή αλλά δεν ξέρω τι λάδι θα δώσει η περιοχή στην ποιότητα και την ποσότητα. Ένα εισόδημα θέλω να πιστεύω ότι θα βγει” είπε ο πρόεδρος του Κάστρου
Σωτήρης Νικολουτσόπουλος. “Αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα με τους εργάτες γιατί είναι πάρα πολύ λίγοι, δύσκολα έρχονται και δύσκολα θα έρθουν γιατί υπάρχουν και κάποια πρωτόκολλα λόγω του κορονοϊού τα οποία πρέπει να τηρηθούν, πιστεύω όμως ότι επειδή δεν είναι πάρα πολύ μεγάλη η συγκομιδή ο κόσμος θα καταφέρει να τις μαζέψει”.
Ο ελαιοπαραγωγός Νίκος Αρβανίτης ανέφερε ότι “… μαζεύουμε τις ελιές, η παραγωγή είναι πολύ μειωμένη λόγω του καύσωνα, έχουμε πάθει πολύ μεγάλη ζημιά, στη συνέχεια πέρασε ο αέρας και το χαλάζι και έκαναν και εκείνα την ζημιά τους. Τα έξοδα είναι πολλά, μεροκάματο δε βγαίνει περίπου στα 2 € το κιλό έρχονται τα έξοδα τους. Πέρυσι πουλήσαμε λάδι άριστης ποιότητας με 2,20 ευρώ, άριστης ποιότητας με 0,001 οξέα. Η ποιότητα φέτος είναι πάρα πολύ καλή, πάλι στα ίδια επίπεδα, Αλλά αλλά η παραγωγή είναι μειωμένη. Έρχεται περίπου στα 3 €, οι παραγωγοί δε βγάζουνε λάδι γιατί οι καλές ελιές έπεσαν. Η παραγωγή είναι περίπου 2 κιλά στο τσουβάλι κάτω συγκριτικά με πέρυσι. Πάμε από το κακό στο χειρότερο. Φτάνουμε να λέμε κάθε πέρσι και καλύτερα. Τώρα έχουμε ξεκινήσει πέντε με έξι μέρες, έχουμε βγάλει δύο φορές λάδι και περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει” δήλωσε.
Ο Στάθης Αρβανίτης από την πλευρά τόνισε πως “… φέτος προβλέπονταν να είναι μία πολύ καλή χρονιά για τις ελιές καθώς υπήρχε μεγάλη ανθοφορία την οποία την κατέστρεψε ο καύσωνας της άνοιξης. Εκεί υπήρχε μεγάλη μείωση παραγωγής, στη συνέχεια ήρθε η ξηρασία και όλο το σκηνικό ήρθε και έδεσε με τον Ιανό όπου ο αέρας έριξε μία πολύ μεγάλη ποσότητα. Με αποτέλεσμα από την παραγωγή περιμένουμε να έχουμε μία πτώση της τάξεως του 90%. Από απόδοση πηγαίνουμε καλά, η τιμή αυτή τη στιγμή είναι καλή αλλά δυστυχώς το λάδι δεν έχει μία σταθερή τιμή, με την έννοια ότι αυτή τη στιγμή μπορεί να είναι στα 3 € αλλά όμως συνέχεια θα υπάρχει μία πτωτική τάση, με αποτέλεσμα τα έξοδα να μην καλύπτονται. Αυτό είναι το άσχημο. Ένα δεύτερο πρόβλημα, είναι το πρόβλημα με τους εργάτες, δεν υπάρχει εργατικό δυναμικό, είμαστε όλοι σε αναζήτηση, με αποτέλεσμα να έχουμε μεγάλη δυσκολία στην συγκομιδή. Τα έξοδα ασφαλώς είναι αυξημένα και τα έσοδα κάθε χρόνο μειώνονται όλο και περισσότερο. Εγώ την ελιά την θεωρώ ευλογία. Δυστυχώς όμως κάθε χρόνο είναι και πιο δύσκολα για τον αγρότη, γιατί αυξάνονται τα έξοδα, είτε έξοδα καλλιέργειας, είτε φόροι, είτε ασφαλιστικές εισφορές είτε φορολογικές είτε λόγω πτώσης τιμής και μείωσης επιδότησης που υπάρχει κάθε χρόνο”…
Ο ελαιοπαραγωγός Γιώργος Αρβανίτης δήλωσε χαρακτηριστικά ότι “.. η επιχείρηση της Ελιάς ναυάγησε. Αυτό έχει να κάνει με την τιμή του λαδιού που είναι εξευτελιστική, που 1 λίτρο λάδι έχει όσο έχει το νερό και από την άλλη μεριά μας κυνηγάνε και οι καιρικές συνθήκες. Ο καιρός φέτος μας χτύπησε, μία ο καύσωνας και μετά η θεομηνία που μας έκανε μεγάλη ζημιά. Τώρα τραβιόμαστε στην ουσία χωρίς να βγαίνει μεροκάματο. Τώρα το πως θα κρατηθούμε δεν ξέρουμε... Είμαστε σε απόγνωση. Δε βλέπουμε μέλλον. Πριν λίγα χρόνια το λάδι το είχε η Ελαιουργική. Έκοβε η Ελαιουργική την τιμή και έλεγε ότι το λάδι έχει τόσες δραχμές και ο έμπορας έπρεπε να ακολουθήσει αυτή την τιμή. Έκλεισαν την Ελαιουργική, μας εγκατέλειψαν, μας άφησαν σαν τα ορφανά παιδιά και οι έμποροι μας λεηλατούν και μας κάνουν ότι θέλουν. Ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα είναι ότι δεν βρίσκουμε εργάτες. Πιστεύω όμως ότι σε αυτό ευθύνεται η πολιτεία γιατί όλοι όσοι δεν έχουν εισοδήματα, παίρνουν επιδόματα από την πολιτεία και κάθονται στο καφενείο” σχολίασε.
