Η ποσότητα προδιαγράφτηκε πως θα είναι χαμηλή από τον αφύσικο καύσωνα του περασμένου Μαΐου. Η ποιότητα μπορεί να διασώθηκε, όμως οι ποσότητες δεν επαρκούν για να αποκομίσουν ένα καλό εισόδημα οι παραγωγοί. Και μέσα σε όλα, ο κορωνοϊός, “φρέναρε” την άφιξη αλλοδαπών εργατών κυρίως από την Αλβανία για την συγκομιδή. Τα παραπάνω αποτυπώνουν την εικόνα της φετινής ελαιοκομικής σεζόν και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί στην Ηλεία.
Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ηλείας, ελαιοπαραγωγός και σταφιδοπαραγωγός, Θανάσης Βομπίρης, αναφέρθηκε λεπτομερώς στην φετινή χρονιά σε ότι αφορά την καλλιέργεια της ελιάς.
“Η φετινή χρονιά έχει φανεί από την άνοιξη, το είχαμε επισημάνει όταν έκανε αυτόν τον αφύσικο καύσωνα των 40οC τον Μάιο, με αποτέλεσμα να μην δέσουν οι ελιές και να πέσει το άνθος. Το επισημάναμε τότε και ούτε εμείς πιστεύαμε ότι θα έχει τέτοιο αποτέλεσμα. Οι ελιές φαίνονται τώρα ότι είναι καταπράσινες και ο καρπός είναι λίγος. Οπότε από τότε το εισόδημά μας συρρικνώθηκε, το λάδι ήταν ήδη σε χαμηλή τιμή και με προβλήματα τα τελευταία χρόνια και φέτος πάλι ξεκινάει το λάδι με χαμηλή τιμή. Ενώ είχε πέρυσι 2,10 πήγε στα 2,50 και φαίνεται να έχει μία πτωτική πορεία. Το λάδι είναι εξαιρετικό, ο καρπός είναι πολύ καθαρός, η παραγωγή είναι κάτω από το μέτριο φέτος”.
Η τιμή είναι ένα άλλο θέμα που απασχολεί τους παραγωγούς έντονα. “Βλέπω ότι το λάδι όταν είναι φθηνό και οι ελιές φθηνές τις παίρνουν όλες. Εμείς γι’ αυτό ζητάμε από το κράτος κατώτερες εγγυημένες τιμές όπως έχει γίνει και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Έτσι ώστε να μπορούμε να βγάζουμε κάτι και να ζούμε τις οικογένειές μας και να μπορέσουμε να συνεχίσουμε και την καλλιέργεια μας. Τώρα πλέον δουλεύουμε με μηχανήματα, χωρίς να πληγώνεται το δέντρο, οι αγρότες είναι πλέον πιο συνειδητοποιημένοι στο θέμα αυτό και η καλλιέργεια είναι πιο καθαρή και πιο βιολογική από το παρελθόν. Ειδικά σε μας θα μπορούσα να πω ότι η καλλιέργεια είναι βιολογική” σημείωσε.
Τέλος το θέμα των εργατών είναι ένα άλλο ζήτημα που αντιμετωπίζουν οι ελαιοπαραγωγοί στην Ηλεία. “Ένα σοβαρό επίσης θέμα που αντιμετωπίζουμε αφορά τους εργάτες που οι περισσότεροι είναι αλλοδαποί. Από ότι είδαμε και στην τηλεόραση κάποιοι εργάτες έρχονται από την Αλβανία ή από άλλες χώρες με πλαστά χαρτιά και δημιουργεί και έναν κίνδυνο για εμάς εδώ και δεν ξέρουμε αν αυτοί οι εργάτες είναι εντάξει. Το θέμα όμως είναι ότι δεν υπάρχουν και εργάτες και αυτοί που υπάρχουν ζητάνε περισσότερα χρήματα οπότε το κόστος μας επιβαρύνει”
Ο κ. Βομπίρης μίλησε και για τις ενισχύσεις των ελαιοπαραγωγών, λόγω συνθηκών. “Από την κυβέρνηση είχαμε ζητήσει λόγω της πανδημίας να στηρίξει τους μικρομεσαίους αγρότες, γιατί εμείς με το ζόρι βγάζουμε αυτό που βγάζουμε για να ζήσουμε και να πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας, οι περισσότεροι χρωστάμε στο ΕΦΚΑ. Τώρα με την “κορωνοενίσχυση” που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση, οι περισσότεροι μικροί ελαιοκαλλιεργητές μένουν εκτός επειδή τους βγάζει το σύστημα ότι δεν είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες. Δηλαδή ένας αγρότης που έχει κάνει και μία άλλη δουλειά και έχει πάρει 1500 ή 2000 ευρώ από άλλη δουλειά και το εισόδημά του από την άλλη δουλειά είναι περισσότερο, τον πετάει απ’ έξω. Είναι κάποιοι αγρότες που έχουν πάρει κοινωνικό επίδομα. Για να πάρουν κοινωνικό επίδομα 111 € το μήνα σημαίνει 1200 περίπου το χρόνο. Το εισόδημα τους αυτό, τα 1200 € είναι παραπάνω από το αγροτικό εισόδημα. Οπότε και αυτοί μένουν εκτός. Είναι κάποιοι οι οποίοι δεν έχουν προλάβει να κάνουν σωστά τα χαρτιά τους και δεν έχουν δηλωθεί στο μητρώο αγροτών. Γι’ αυτό χρειάζεται παράταση για το συγκεκριμένο θέμα και. Πρέπει όλοι οι αγρότες να πάρουν την ενίσχυση αυτή, γιατί η χρονιά που θα έρθει είναι πολύ δύσκολη και δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν και να ξανά καλλιεργήσουν τις ελιές τους.
Ο ελαιοπαραγωγός Χαράλαμπος Νικολόπουλος αναφέρθηκε στα χαρακτηριστικά της φετινής ελαιοπαραγωγής. “Φέτος έχουμε μειωμένη παραγωγή αλλά η ποιότητα είναι καλή. Η μειωμένη παραγωγή πιστεύω ότι οφείλεται στον καύσωνα του Μαΐου που συνέβη πρώτη φορά στα χρονικά και βρήκε το δέντρο πάνω στην ανθοφορία. Φανταστείτε ότι κάθε χρόνο βγάζω δυόμιση με τρεις τόνους λάδι και φέτος θα βγάλω 400 με 500 κιλά. Είναι μεγάλη υπόθεση για μένα, εγώ είμαι κατά κύριο επάγγελμα αγρότης, δεν ασχολούμαι με κάτι άλλο μόνο με τις ελιές και με την Κορινθιακή σταφίδα. Αν δεν πάνε καλά αυτά τα προϊόντα, δεν πάμε καλά κι εμείς. Η καλλιέργεια πλέον είναι μηχανική, είναι πιο ξεκούραστη και η απόδοση βέβαια με τα μηχανήματα είναι μεγαλύτερη. Βέβαια έχουν και τα μηχανήματα τα έξοδά τους αλλά το όφελος είναι στο τέλος. Ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα, είναι ότι δεν έχουμε εργατικά χέρια, ευτυχώς στο χωριό υπάρχουν κάποια άτομα που μένουν μόνιμα εδώ και κοιτάζουμε να βολευτούμε ο ένας με τον άλλον. Πιστεύω ότι θα καλυφθούμε με τα άτομα αυτά γιατί δεν έχουμε φέτος μεγάλη παραγωγή. Λόγω της κατάστασης με τον κορονοϊό και τα κλειστά σύνορα οι άλλοι που έρχονταν κάθε χρόνο φέτος δεν ήρθαν”.
Ο πρόεδρος της Τ.Κ. Σοπίου Λευτέρης Σταυρόπουλος δήλωσε ότι “…η χρονιά η φετινή δεν είναι ικανοποιητική, ξεκινήσαμε το Μάιο με τις μεγάλες ζέστες και οι ελιές δεν έδεσαν τον καρπό που έπρεπε, ενώ είχαμε άνθος. Από εκεί ξεκίνησαν όλα. Πλέον η παραγωγή μας είναι μέτρια, ποιοτικά όμως είμαστε πολύ καλά. Το θέμα μας είναι πάλι όμως η τιμή του λαδιού η οποία είναι εξευτελιστική, ο κόσμος την δύσκολη αυτή περίοδο που διανύουμε περίμενε από το λάδι για να ζήσει την οικογένειά του αλλά δυστυχώς οι τιμές είναι πολύ χαμηλές. Ένα σοβαρό πρόβλημα επίσης είναι οι εργάτες γης που δεν μπορούμε να βρούμε κυρίως επειδή φοβόμαστε τον κορονοϊό αλλά και δεν υπάρχουν επίσης, οπότε προσπαθούμε οικογενειακά ο καθένας να βοηθήσει τον άλλον όπως τα παλιά τα χρόνια για να βγει η χρονιά”…
Ο ιδιοκτήτης ελαιοτριβείου στο Βούναργο Διονύσιος Σαρακίνης, από την πλευρά του ανέφερε πως “… τώρα έχει αρχίσει η διαδικασία, δεν υπάρχουν εργατικά χέρια και πάμε με χαλαρούς ρυθμούς. Από ποιότητα στο ελαιόλαδο είμαστε σε ικανοποιητικά επίπεδα εκτός από κάποιες παραθαλάσσιες ζώνες που φέτος έχει παρατηρηθεί λίγο γλοιοσπόριο. Οι τιμές δεν είναι καλές, περιμέναμε κάτι καλύτερο διότι οι ποιότητες είναι εξαιρετικές μιλάμε για 0,1 - 0,2 και 0,3 δέκατα και είναι οι πιο χαμηλές από την Ευρώπη. Το βιομηχανικό στην Ισπανία έχει 2,81€ και εδώ το έξτρα παρθένο έχει 2,5 ευρώ.
Οι τιμές είναι χάλια, ο παραγωγός δε συμφέρει να μαζέψει γιατί φτάνει γύρω στο 1,20 και 1,30 για να μαζέψει ο παραγωγός τις ελιές του. Μέχρι τώρα τουλάχιστον πηγαίναμε με την Ισπανία στις τιμές κοντά. Τώρα όμως έχουν ξεφύγει τα πράγματα. Όταν το έξτρα παρθένο στην Ισπανία έχει 3,40 ευρώ και εδώ έχει 2,50 όπως καταλαβαίνετε η διαφορά είναι μεγάλη. Αρκετοί Αθηναίοι δεν θα κατέβουν και λόγω κορονοϊού αλλά και γιατί δεν τους συμφέρει και ήδη έχω αρκετά τηλεφωνήματα να στείλω λάδι επάνω” σημείωσε.
Ο ιδιοκτήτης ελαιοτριβείου στο Βούναργο Περικλής Τσουκαλάς, μίλησε για την ποιότητα αλλά Φέτος η παραγωγική επεξεργασία πάει καλά, είναι μία ικανοποιητική σοδειά και από θέμα ποιότητας και από θέμα τιμών συγκριτικά με πέρυσι είναι ικανοποιητικά. Είναι γύρω στα 2,50 ευρώ η τιμή και οι ποσότητες είναι ικανοποιητικές, το μόνο πρόβλημα που έχουμε είναι ότι υπάρχει έλλειψη εργατικών χεριών επειδή έχουν κλείσει τα σύνορα και δεν έχουν έρθει οι αλλοδαποί εργάτες.
Ο κ. Τσουκαλάς μίλησε και για την διαδικασία της επεξεργασίας του ελαιολάδου. “Ξεκινάμε με το αρχικό στάδιο που είναι η αποφύλλωση του καρπού, μετά πάμε στο πλύσιμο του ελαιοκάρπου, μετά είναι η πολτοποίηση, η ζύμη και μετά διοχετεύεται στους μαλακτήρες που σε μία σταθερή χαμηλή θερμοκρασία γίνεται η ανάδευση για να έχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα. Στην διαδικασία αυτή της παραγωγής δεν οξειδώνει η ζύμη γιατί είναι τελευταίου τύπου τα μηχανήματα, τελευταίας τεχνολογίας και λόγω της χαμηλής θερμοκρασίας που παράγουμε τον ελαιόκαρπο έχουμε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Η ποιότητα είναι το μέλημά μας και προσπαθούμε για το καλύτερο. Το μηχάνημα αυτό που κάνει όλη την διαδικασία είναι γαλλικής προέλευσης είναι ότι καλύτερο, και είναι και το μεγαλύτερο σε δυναμικότητα στην Ελλάδα. Αυτή τη στιγμή το μηχάνημα αυτό το δουλεύουμε 10 μέχρι 12,5 τόνους την ώρα. Τα υπόλοιπα μηχανήματα είναι ελληνικής κατασκευής γιατί προτιμήσαμε να πάρουμε από Έλληνες κατασκευαστές, έχουν κατασκευαστεί στην Αταλάντη και θεωρώ ότι είναι ότι καλύτερο υπάρχει στον ελλαδικό χώρο σε θέμα μηχανημάτων” κατέληξε.
