Με επιστολή του προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, το Επιμελητήριο ζητά την αλλαγή της εθνικής συμμετοχής στην ευρωπαϊκή ποσόστωση αλιείας τόνου, επισημαίνοντας το εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό της ελληνικής συμμετοχής στην ποσόστωση αυτή.
Το πλήρες κείμενο της επιστολής του ΓΕΩΤ.Ε.Ε. έχει ως εξής:
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
εν όψει της υποβολής των νέων αιτήσεων για την χορήγηση άδειας αλίευσης του ερυθρού τόνου (Thunnus thynnus) για το έτος 2019, σύμφωνα με την αρ. 5632/104626/2015 (ΦΕΚ Β 2151/2015) Απόφαση Υπουργού και την τροποποίησή της (ΦΕΚ Β 3214/2017), περί «Όρων και προϋποθέσεων άσκησης αλιείας άκρως μεταναστατευτικών ειδών τόνου ερυθρού (Thunnus thynnus) μακρύπτερου τόννου (Thunnus alalunga) και ξιφία (Xiphias gladius)», θα θέλαμε να επισημάνουμε τα παρακάτω:
O ερυθρός τόνος (Thunnus thynnus-BFT) είναι άκρως μεταναστευτικό είδος που εξαιτίας της υπεραλίευσής του σε παγκόσμιο επίπεδο, υπόκειται σε πολυετές σχέδιο αποκατάστασης του πληθυσμού του υπό τη Διεθνή Επιτροπή Διατήρησης Τονοειδών Ατλαντικού και Παρακείμενων Θαλασσών (ΔΕΔΤΑ) -στις οποίες περιλαμβάνεται η Μεσόγειος. Συμβαλλόμενο μέρος της ΔΕΔΤΑ από το 1997 είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση- και κατ? επέκταση η Ελλάδα.
Η αλιεία, η εκτροφή και η εμπορία του ερυθρού τόνου διέπονται από τις διατάξεις Συστάσεων της ΔΕΔΤΑ, οι οποίες έχουν ενσωματωθεί στη νομοθεσία της Ένωσης. Επομένως, τα σκάφη που διαθέτουν ειδική άδεια αλίευσης τόνου, τα σκάφη που αλιεύουν ερυθρό τόνο ως παρεμπίπτον αλίευμα, οι μονάδες εκτροφής, καθώς οι έμποροι και λοιποί εμπλεκόμενοι φορείς, πρέπει να τηρούν τα προβλεπόμενα στα πιο κάτω:
- Εφαρμογή κανόνων Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, εγκύκλιος 9354.1/1/11/05-12-2011.
- Μέτρα ελέγχου δραστηριοτήτων αλιείας μεγάλων μεταναστευτικών ψαριών, Καν. (ΕΚ) 1936/2001.
- Πολυετές σχέδιο αποκατάστασης του πληθυσμού τόνου Ανατολικού Ατλαντικού, Καν. (ΕΚ) 302/2009, που τροποποιήθηκε από τον Καν. (ΕΚ) 500/2012, και εγκύκλιοι με αριθ. 9353.7/92/11/23-06-2011 (σε συνδυασμό με την 9134.6/03/2012/27-4-2012) και με αριθ. 9353.7/18/12/2-2-2012 για αγκιστρωτά εργαλεία.
- Πρόγραμμα τεκμηρίωσης αλιευμάτων, Καν. (ΕΚ) 640/2010 και εγκύκλιος με αριθ. 57/2011. Έχουν εκδοθεί λεπτομέρειες εφαρμογής για το 2013 με το έγγραφο 202/23318/22-2-2013.
- Χρήση αναγνωριστικών ετικετών επισήμανσης που προσαρτώνται στην ουρά κάθε ατόμου σε όλα τα αλιεύματα τόνου που αλιεύονται με αγκιστρωτά εργαλεία από σκάφη με ειδική άδεια αλίευσης. Λεπτομέρειες εφαρμογής αναφέρονται στη σχετική εγκύκλιο (9350.1/2/12/2-2-2012), στα παραρτήματα αυτής, καθώς και σε συμπληρωματικές διευκρινίσεις για τις υποχρεώσεις και ενέργειες των εμπλεκόμενων.
- Η αρ. 5632/104626/2015 (ΦΕΚ Β 2151/2015) Απόφαση Υπουργού και την τροποποίησή της (ΦΕΚ Β 3214/2017), περί «Όρων και προϋποθέσεων άσκησης αλιείας άκρως μεταναστατευτικών ειδών τόνου ερυθρού (Thunnus thynnus) μακρύπτερου τόννου (Thunnus alalunga) και ξιφία (Xiphias gladius)».
Το 1998, στο Vigo της Ισπανίας, η Διεθνής Επιτροπή για τη Διατήρηση του Τόνου του Ατλαντικού (ICCAT), επέβαλε τις ποσοστώσεις στην αλιεία και εμπορία του τόνου με βάση τα ιστορικά δικαιώματα των κρατών, λόγω του ότι το είδος έβαινε προς εξαφάνιση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, από τότε και κάθε χρόνο, καθορίζει με την σειρά της «τα ποσοστιαία μερίδια των κρατών μελών». Και κάπως έτσι βρέθηκαν οι Έλληνες να ψαρεύουν μόνο το 1,7% της ποσότητας που δίνεται στην Ε.Ε.. Ποσοστό, μάλλον, εξευτελιστικό, αν λάβουμε υπ" όψιν μας ότι μέχρι το 1998 η Ελλάδα ήταν η δεύτερη χώρα στην Ευρώπη σε εξαγωγές τόνου και τα έσοδά της, μόνο για τις εξαγωγές προς την Ιαπωνία, ξεπερνούσαν τα 10 εκατομμύρια δολάρια. Και όλα αυτά ενώ οι Ιταλοί και οι Ισπανοί διατηρούν το δικαίωμα να ψαρεύουν 3.000 τόνους.
Πιθανά το χαμηλό ποσοστό της ελληνικής συμμετοχής να οφείλεται σε τυχόν τότε λάθος χειρισμούς από την πλευρά της ελληνικής πολιτείας, μπορεί να οφείλεται σε κακή διαπραγμάτευση ή ακόμη και απουσία της ελληνικής εκπροσώπησης ή οτιδήποτε άλλο. Παρ? όλα αυτά, θα πρέπει από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης να επανεξεταστεί το θέμα της αλιείας του ερυθρού τόνου στην Ελλάδα, ενός αλιεύματος εξαιρετικά προσοδοφόρου κυρίως από τις εξαγωγές μας στην Ιαπωνία, όπου καταναλώνεται ωμός ως σούσι και η τιμή του κιλού μπορεί να φτάσει και τα 1.000 ευρώ.
Με βάση όλα τα παραπάνω, το ΓΕΩΤ.Ε.Ε. προτείνει επαναδιαπραγμάτευση για την κατανομή των ποσοστών της συμμετοχής στην ευρωπαϊκή ποσόστωση, προκειμένου να αυξηθεί το ποσοστό της ελληνικής συμμετοχής με την ταυτόχρονη άρση του άνισου ποσοστού συμμετοχής.
Ευελπιστώντας στην αποδοχή της ως άνω πρότασής μας, παραμένουμε στη διάθεσή σας για κάθε σχετική παραπέρα πληροφορία και διευκρίνιση.