Η Εθνική ομάδα πόλο των ανδρών βούλιαξε για δεύτερη φορά τους Ούγγρους (9-6), κατέκτησε ήδη το πρώτο της μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες και ονειρεύεται το χρυσό την Κυριακή (8/8) κόντρα στη «χρυσή» Σερβία - Ο θρίαμβος της ελληνικής υδατοσφαίρισης φέρει αναμφίβολα την υπογραφή του Θοδωρή Βλάχου
Βλάχος: «Δεν τελειώσαμε, θέλουμε το χρυσό»
Αποφασισμένη για το χρυσό μετάλλιο είναι η Εθνική πόλο ανδρών, σύμφωνα με όσα είπε ο Θοδωρής Βλάχος στις δηλώσεις του αμέσως μετά τη μεγάλη πρόκριση.
Αρχικά αναφέρθηκε στις φωτιές που καίνε την Ελλάδα: «Είμαστε μακριά, αλλά παρακολουθούμε. Ζούμε το όνειρό μας, το κάνουμε πραγματικότητα. Ταυτόχρονα πολλά όνειρα συμπολιτών μας έχουν χαθεί. Ελπίζουμε να δώσουμε λίγη χαρά. Δεν συγκρίνονται τα συναισθήματα, η ζωή είναι σκληρή. Σε εμάς αυτές τις μέρες φέρεται με τον καλύτερο τρόπο και κάνουμε πραγματικότητα το όνειρό μας. Με τη φωτιά δεν μπορεί να βοηθήσει κανένας. Επιτρέψτε μας να είμαστε χαρούμενοι και να ζήσουμε αυτό που περιμέναμε τόσα χρόνια. Το να βρεθούμε σε ένα τελικό Ολυμπιακών Αγώνων» και στη συνέχεια πρόσθεσε:
«Είναι το αγαπημένο μου ένας τελικός μεγάλης διοργάνωσης, τώρα ζω τον μεγαλύτερο, έναν τελικό Ολυμπιακών Αγώνων. Δεν τελειώσαμε, θέλουμε το χρυσό. Θέλουμε να σηκώσουμε τη σημαία ψηλά και να ακουστεί ο ύμνος».
Για το ματς με την Ουγγαρία, είπε: «Στον αθλητισμό υπάρχει προσπάθεια και αξία. Τα παιδιά άξιζαν να κρεμάσουν το μετάλλιο στο στήθος τους και να παίξουμε ένα μεγάλο τελικό, να τον ευχαριστηθούμε και να προσπαθήσουμε για τοτέλειο. Κερδίσαμε την Ουγγαρία, μια υπερδύναμη, δεύτερη φορά σε ένα τουρνουά, με αυτοθυσία, ψυχή, καρδιά, μεγάλες άμυνες και μεγάλα γκολ. Το παιχνίδι σήμερα ήταν τελικός για εμάς».
Ο Γιάννης Φουντούλης συγκλόνισε με όσα δήλωσε μετά το θρίαμβο της Εθνικής πόλο με την πρόκριση στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων.
Ο «πιστολέρο» της ελληνικής ομάδας που μάλιστα επιλέχθηκε και σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής, στην Τελετή Λήξης των Αγώνων άφησε στην άκρη τη χαρά του ζητώντας συγγνώμη που πανηγυρίζει μαζί με τους συμπαίκτες του μια ιστορική επιτυχία την ώρα που η Ελλάδα καίγεται.
Μάλιστα, τόνισε πως ακόμη και ένας τέτοιος θρίαμβος δεν μπορεί να απαλύνει τον πόνο των συμπατριωτών του.
«Ζητώ συγγνώμη προκαταβολικά για τη χαρά που εκδηλώνουμε, αλλά καταλαβαίνετε πως αγωνιζόμαστε για αυτό το πράγμα σε όλη μας τη ζωή. Σήμερα γράφτηκε ιστορία, το μόνο που μας μένει είναι με τι γράμματα θα τη γράψουμε. Όλοι έχουμε επηρεαστεί από αυτά που γίνονται στην Ελλάδα με τις φωτιές και τον πόνο που έχουν προκαλέσει. Δεν μπορώ να αφιερώσω την εμφάνιση, δεν νομίζω ότι μια νίκη μπορεί να απαλύνει τον πόνο για τις ανθρώπινες ζωές ή τις περιουσίες που χάνονται. Ελπίζω να περιοριστούν όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα και να μην κινδυνεύσει άνθρωπος, ζώο ή η φύση περισσότερο»
«Έχω χάσει τα λόγια μου. Κανείς δεν έφερε εδώ την ομάδα μόνος του. Έχουμε κάνει ένα ολυμπιακό τουρνουά που δεν το φανταζόμασταν ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα. Για να γίνει πράξη θέλει πολύ κόπο. Καταφέραμε κάτι που δεν έχει ξαναγίνει. Είμαι περήφανος που εκπροσωπώ τη χώρα μου και καταφέραμε να κάνουμε κάτι που θα μνημονεύεται και θα μας ακολουθεί για μια ζωή».
Ανεξάρτητα από την έκβαση του τελικού της Κυριακής η ελληνική υδατοσφαίριση γιορτάζει όχι μόνο ένα Ολυμπιακό μετάλλιο (το δεύτερο μετάλλιο μετά το ασημένιο της Εθνικής γυναικών το 2004 στην Αθήνα), αλλά την πραγμάτωση ενός ονείρου δεκαετιών. Ταυτόχρονα μάλιστα δίνει απλόχερα μαθήματα ήθους και ενσυναίσθησης, αναδεικνύοντας τα πλέον υγιή αθλητικά ινδάλματα.
Μέχρι και σήμερα μεταξύ των 15 προηγούμενων συμμετοχών μόνο το 2004 στην Ολυμπιάδα της Αθήνας, η Εθνική έφτασε μια ανάσα πριν το μετάλλιο. Συγκεκριμένα, ηττήθηκαν στον ημιτελικό από τη Σερβία με 3-7 και τα έδωσαν όλα για όλα στο μικρό τελικό για το χάλκινο. Εκεί οι Γιώργος Αφρουδάκης, Θοδωρής Χατζηθεοδώρου, Κώστας Λούδης, Δημήτρης Μάζης και Νίκος Δεληγιάννη δεν τα κατάφερε απέναντι στη Ρωσία και ηττήθηκαν με 5-6, χάνοντας το χάλκινο μετάλλιο.
Με κέρβερο στην εστία της τον Μάνο Ζερδεβά, τους ασταμάτητους σκόρερ Δημήτρη Σκουμπάκη και Ντίνο Γενηδουνιά. Τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου, τον Στέλιο Αργυρόπουλο και τον Άγγελο Βλαχόπουλο και τον πιστολέρο αρχηγό Γιάννη Φουντούλη να συγκροτούν το dream team της επιτυχίας, η αήττητη εθνική πόλο δείχνει πως είναι γεννημένη για μεγάλα πράγματα.
Σφιχτή άμυνα στον παίκτη λιγότερο, δύναμη στον φουνταριστό και βασικό κορμό από παίκτες κυρίως του Ολυμπιακού (7 πολίστες του θα αγωνιστούν στον τελικό) που έχουν αναπτύξει μεταξύ τους κώδικες επικοινωνίας, καθώς προπονούνται όλο τον χρόνο μαζί υπό τις οδηγίες του Θοδωρή Βλάχου, είναι τα βασικά συστατικά της επιτυχίας, που έστειλαν από την αρχή το μήνυμα της διεκδικήτριας μεταλλίου.
Απόδειξη; Τα ίδια τα γεγονότα. Κέρδισε τις ΗΠΑ μετά από 25 ολόκληρα χρόνια, έφερε ισοπαλία με την με την Παγκόσμια Πρωταθλήτρια Ιταλία έσπασε την κατάρα της μη νίκης σε προημιτελικό, καθώς και της κατάκτησης της πρώτης θέσης του ομίλου από το 2004. Η επικράτηση επί της πρωταθλήτριας Ουγγαρίας για δεύτερη φορά μάλιστα στο τουρνουά ήταν απλά η επισφράγηση της εξαιρετικής δουλειάς και του πλάνου του ελληνικού συνόλου.
Όσο για τον στόχο του χρυσού: «Εδώ που φτάσαμε δεν υπάρχει δεύτερη σκέψη. Υπάρχουν πανηγυρισμοί, αλλά θα βρούμε τον τρόπο να ηρεμήσουμε. Είναι ο πρώτος μας μεγάλος τελικός, δεν θα αφήσουμε να πάει χαμένη αυτή η στιγμή».
Αρχιτέκτονας της επιτυχίας δεν είναι άλλος από τον πολυνίκη προπονητή, Θοδωρή Βλάχο που τα επτά χρόνια που βρίσκεται στον πάγκο της Εθνικής, έχοντας δίπλα του και τον επίσης έμπειρο Δημήτρη Κραβαρίτη, έχει χτίσει μια ομάδα ικανεί να πρωταγωνιστήσει. Μιλάμε άλλωστε για έναν πολύπειρο τεχνικό που στα 35 περίπου χρόνια του στις πισίνες έχει καταφέρει να αφήσει το δικό του στίγμα στο ελληνικό πόλο. Ο άνθρωπος που έχει οδηγήσει την ομάδα του Πειραιά και στους εννέα σερί τίτλους, έχει καταφέρει να εμπνεύσει τους Έλληνες διεθνείς να πιστέψουν όσο κανείς στο όραμά του.
Βασικός πυλώνας της επιτυχίας κι ο εμβληματικός αρχηγός Γιάννης Φουντούλης, που στα 33 του χρόνια έχει την ευκαιρία να πραγματοποιήσει το μεγαλύτερο του όνειρο, αυτό του Ολυμπιακού μεταλλίου. Στην προσωπική τροπαιοθήκη του άλλωστε έχει συλλέξει κάθε τίτλο σε συλλογικό επίπεδο. Μετά την 6η θέση στο Ρίο πριν από πέντε χρόνια, η σημαία της ελληνικής υδατοσφαίρισης καταθέτει και την ίδια του την ψυχή για να σηκώσει την Ελλάδα στον έβδομο ουρανό!
Κόντρα σε κάθε αντιξοότητα και εμπόδιο που συνάντησαν στο ταξίδι τους στον πρωταθλητισμό, κοιτώντας στα μάτια θηρία του παγκόσμιου πόλο, η ελληνική υδατοσφαίριση βάζει γερά τις βάσεις για να γίνει η νέα... επίσημη αγαπημένη.