Σχετικά Άρθρα

• Οινοποιητικοί Συνεταιρισμοί: Με αφανισμό κινδυνεύει ο αμπελώνας της Αττικής
  σε Γεωργία
  

  «Βρισκόμαστε στο και 5», λένε οι Οινοποιητικοί Συνεταιρισμοί Ανατολικής Αττικής

  Σε λιγότερο από μία πενταετία, αν δεν ληφθούν άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα στήριξης των αμπελουργών της Αττικής, ο πάλαι ποτέ μεγαλύτερος αμπελώνας της χώρας με την ιδιαίτερη ιστορική του αξία και την περιβαλλοντική του συμβολή για τους κατοίκους της πρωτεύουσας, δυστυχώς δεν θα υπάρχει, προειδοποιούν οι Οινοποιητικοί Συνεταιρισμοί Ανατολικής Αττικής.

  Οι αιτίες της αρνητικής αυτής εξέλιξης, όπως επισημαίνεται, «αφορούν πρώτα και κύρια τις απαράδεκτα χαμηλές τιμές που καταβλήθηκαν στα οινοποιήσιμα σταφύλια εξ’ αιτίας του αθέμιτου ανταγωνισμού και της απουσίας ελέγχων στην αγορά», σημειώνοντας ότι οι τιμές σε συνδυασμό με την πρωτοφανή μείωση της σταφυλικής παραγωγής δεν διασφαλίζουν την βιωσιμότητα των αμπελουργικών εκμεταλλεύσεων και δεν επανατροφοδοτούν οικονομικά την συνέχιση της καλλιέργειας.

  Η κλιματική κρίση

  Η δεύτερη αιτία της συρρίκνωσης του αμπελώνα αφορά την κλιματική κρίση και ιδιαίτερα την λειψυδρία και την ξηρασία που για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά ευθύνονται για την σημαντική μείωση της παραγωγής.

  «Το αποτέλεσμα της συνεχούς μείωσης της παραγωγής χρόνο με τον χρόνο, θα είναι η οριστική εγκατάλειψη του Αττικού Αμπελώνα, αφού πλέον η καλλιέργεια των αμπελιών είναι ζημιογόνα»

  Ο χειμώνας στην Αττική ήταν αρκετά ήπιος με ελάχιστες αλλά έντονες βροχοπτώσεις, οι οποίες δεν κατάφεραν να ποτίσουν αρκετά τα αμπέλια. Οι θερμοκρασίες ήταν αισθητά πιο υψηλές για την εποχή. Η άνοιξη χαρακτηρίζεται επίσης από υψηλές θερμοκρασίες και παντελή έλλειψη βροχοπτώσεων με αποτέλεσμα την γρήγορη ανάπτυξη των αμπελιών.

  Ο πρώτος μήνας του καλοκαιριού μπήκε με πολύ ψηλές θερμοκρασίες και χωρίς βροχές κάτι που συνεχίστηκε και τους υπόλοιπους μήνες, με αποτέλεσμα τα αμπέλια μη έχοντας αποθέματα νερού να σταματήσει απότομα η ανάπτυξή τους. Το χαλάζι που έπεσε αρχές Ιουλίου έκανε λίγες ζημιές σε μεμονωμένες περιοχές των Μεσογείων. Η μεγάλη φωτιά στην Βορειοανατολική Αττική επηρέασε τον αμπελώνα στις περιοχές που πέρασε. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι τα αμπέλια αποτέλεσαν ανάχωμα για την εξάπλωση της πυρκαγιάς. Ο παρατεταμένος καύσωνας που συνεχίστηκε για περίπου σαράντα ημέρες, ανάγκασε τους παραγωγούς να τρυγήσουν τα αμπέλια περίπου δεκαπέντε μέρες νωρίτερα από άλλες χρονιές.

  Μείωση παραγωγής

  Στις λευκές ποικιλίες που τρυγήθηκαν αρχές Αυγούστου, σύμφωνα με τους Οινοποιητικούς Συνεταιρισμούς Ανατολικής Αττικής, η μείωση της παραγωγής ανήλθε σε ποσοστό 40% σε σχέση με την εσοδεία 2023 (όπου και αυτή ήταν μειωμένη σε σχέση με το 2022). Στις Ερυθρές που τρυγήθηκαν λίγο πριν τον δεκαπενταύγουστο η μείωση ήταν ακόμα πιο σημαντική και ανήλθε στο 50% του 2023.

  Στο Σαββατιανό που καλύπτει περίπου το 80% της παραγωγής της Αττικής, ο τρύγος πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου, η μείωση ήταν σημαντική και στο 55- 60%.

  Η ποιότητα των σταφυλιών σε αντίθεση με την ποσότητα τους, ήταν εξαιρετικά καλή. Ο αλκοολικός βαθμός στις λευκές ποικιλίες ήταν λίγο χαμηλότερος φέτος και άγγιζε σε μέσο όρο περίπου το 12,5%, επίσης οι ισορροπημένες οξύτητες θα δώσουν καλά δομημένα κρασιά με πλούσια αρώματα.

  Βρισκόμαστε στο και 5΄

  «Το αποτέλεσμα της συνεχούς μείωσης της παραγωγής χρόνο με τον χρόνο, θα είναι η οριστική εγκατάλειψη του Αττικού Αμπελώνα, αφού πλέον η καλλιέργεια των αμπελιών είναι ζημιογόνα. Αυτή τη στιγμή ο Αμπελώνας της Αττικής αποτελεί έναν από τους αρχαιότερους Αμπελώνες της Ευρώπης, τον μεγαλύτερο ενιαίο Αμπελώνα της Ελλάδας και την τελευταία ίσως πηγή πράσινου που έχει απομείνει στην Αττική, μετά από όλες τις καταστροφικές πυρκαγιές των τελευταίων ετών», επισημαίνουν οι Οινοποιητικοί Συνεταιρισμοί.

  Σημειώνουν δε, ότι αν δεν ληφθούν τώρα άμεσα μέτρα διάσωσης της αμπελοκαλλιέργειας με στοχευμένες κινήσεις εισοδηματικής στήριξης και με μεσο-μακροπρόθεσμο σχεδιασμό αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης (εμπλουτισμό υδροφόρου ορίζοντα , δίκτυα άρδευσης κ.λ.π ), ο Αττικός αμπελώνας θα είναι μία θλιβερή ανάμνηση.

  Πηγή: In.gr
• Δήμος Πύργου: Μεγάλη η συμμετοχή στην λαμπαδηδρομία στον Αμπελώνα - Άναψε η φλόγα της εθελοντικής αιμοδοσίας
  σε Κοινωνία
  

  Μεγάλη ήταν η συμμετοχή των δημοτών στη λαμπαδηδρομία που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή το απόγευμα (15.10.24) στον Αμπελώνα στα πλαίσια των εκδηλώσεων της ΠΟΣΕΑ για την 22η εθελοντική λαμπαδηδρομία.

  Μία πρωτοβουλία του Δήμου Πύργου σε συνεργασία με το Γραφείο Εθελοντισμού, τη Δημοτική Κοινότητα Πύργου, το Σταθμό Αιμοδοσίας του Γ.Ν. Ηλείας και την κοινότητα του Αμπελώνα, με στόχο να προτρέψουν όσο το δυνατό περισσότερους προκειμένου να γίνουν εθελοντές αιμοδότες.

  Τη τελετή άνοιξε ο αιδεσιμότατος του χωριού με δέηση που πραγματοποίησε και ακολούθησε η παράδοση της «Φλόγας της Αγάπης» στους εθελοντές αιμοδότες, οι οποίοι με τις αναμμένες δάδες στα χέρια διέσχισαν τα σοκάκια του χωριού, μεταφέροντας το μήνυμα της εθελοντικής αιμοδοσίας σε κάθε σπίτι.

  Ακολουθήσε το άναμμα του βωμού από τον Δήμαρχο Πύργου και τους αιμοδοτικούς συλλόγους Αμπελώνα - Κουζουλίου –Βροχίτσας.

  Στον σύντομο χαιρετισμό που απηύθυναν ο Δήμαρχος Πύργου κ. Στάθης Καννής, ο εντεταλμένος σύμβουλος Εθελοντισμού κ. Βασίλης Λιακόπουλος καθώς και οι εκπρόσωποι του Τμήματος Αιμοδοσίας του Νοσοκομείου και των Συλλόγων, μίλησαν για την ανάγκη ευαισθητοποίησης της κοινωνίας σε ζητήματα αιμοδοσίας καθώς επίσης και της ανάπτυξης του εθελοντικού κινήματος των αιμοδοτών, γιατί σε καθημερινή βάση διαπιστώνεται πως οι ελλείψεις αποθέματος στο πολύτιμο αυτό αγαθό για την ίδια τη ζωή είναι πολύ μεγάλες.

  Στην εκδήλωση συμμετείχαν ο Δήμαρχος Πύργου κ. Στάθης Καννής, ο εντεταλμένος σύμβουλος Εθελοντισμού και νεολαίας κ. Βασίλης Λιακόπουλος, η πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Πύργου κα. Αθήνα Κρεστενίτη, ο συντονιστής του Γραφείου Εθελοντισμού κ. Σταύρος Τσιπολίτης, η συντονίστρια του Σταθμού αιμοδοσίας του Γ.Ν. Ηλείας κ. Κων/να Πανέτα και η ιατρός κ. Ελσα Ζαχαριαδάκη καθώς επίσης και η επισκέπτρια Υγείας του Κ.Υ. Γαστουνης κ. Φανή Μαντά.

  Τον συντονισμό της εκδήλωσης τον είχε ο Αιμοδοτικος σύλλογος του Αμπελωνα-Κουζουλιου «Σταγόνα Ζωής» μαζί με τον πολιτιστικό σύλλογο του Αμπελώνα. Την παρουσίαση έκαναν οι κυρίες Φανή Ζαχιώτη και Αλεξάνδρα Λυκοκανελου, πρόεδρος της Τ.Κ.Μελισσας.

  

  

  

  

  

  (Δελτίο Τύπου)

• Το Λύκειο των Ελληνίδων Πύργου τίμησε τη γιορτή της Μητέρας
  σε Κοινωνία
  

  Η Μητέρα ως ύπαρξη και ως ιδέα

  Της Βίκυς Γκουγκουστάμου

  Με μια εκδήλωση όπου υμνήθηκε η συμβολή της μητέρας στην ίδια τη ζωή, τίμησε το Λύκειο των Ελληνίδων την πιο γλυκιά ημέρα του χρόνου: τη γιορτή της μητέρας. Δεκάδες κυρίες, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της προέδρου του Λυκείου Ελληνίδων Κατερίνας Παρασκευοπούλου όπου μετά τη Θεία Λειτουργία στον Ι.Ν Αγίου Νικολάου με αρτοκλασία, ακολούθησε πρωινός καφές και γλυκό στο Επαρχείο. Ήταν μια ευκαιρία να εκφράσουν την αγάπη τους προς κάθε μάνα, βιολογική ή θετή, να χαρούνε την παρουσία των μανάδων στη ζωή τους αλλά και να θυμηθούν γλυκά την απουσία τους.

  Η κ. Παρασκευοπούλου καλωσόρισε όλα τα μέλη και μη, του Λυκείου Ελληνίδων σε μια εκδήλωση-φόρο τιμής στο πρόσωπο της μητέρας. Το λόγο αμέσως μετά πήρε το μέλος του Λυκείου, Έφορος τμήματος Οικογένειας, Μητέρας και Παιδιού και Προϊσταμένη Νεφρολογικών Μονάδων Γ.Ν. Πύργου Δώρα Ντοά-Λινάρδου, η οποία, κάνοντας μια ιστορική αναδρομή στο ξεκίνημα του εορτασμού της ημέρας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, τόνισε μεταξύ άλλων: «Η μάνα είναι ένα αδιάκοπο τραγούδι τρυφερότητας ,καλοσύνης και χωρίς όρους και όρια αγάπης, είναι ένα σταθερό έδαφος που θα γείρεις και θα αποκοιμηθείς ,είναι τα θεμέλια και τα γεμάτα φως παράθυρα του κάθε σπιτιού, είναι εκείνη που μπορεί να μεταμορφώνει τη θλίψη της καρδιάς μας και να κάνει τη χαρά να ανατέλλει με μια κουβέντα της γιατί διαθέτει ψυχική αρχοντιά».

  Η κ. Ντοά αναφέρθηκε στο ρόλο της μητέρας στην οικογένεια και την ανατροφή των παιδιών, όχι μόνο στο Δυτικό κόσμο αλλά και σε κάθε χώρα που η θέση της είναι ένας διαρκής αγώνας επιβίωσης. «Σήμερα λοιπόν οφείλουμε να αποδώσουμε στην κάθε μάνα ,είτε βρίσκεται στη γη είτε στον ουρανό σεβασμό και ευγνωμοσύνη για όλες τις θυσίες της και τους κόπους που έκανε για μας. Τιμάμε και τη νέα μητέρα και την ενθαρρύνουμε ότι θα τα καταφέρει την αποστολή της σε αυτή την δύσκολη εποχή. Μας χρειάζεται όμως πέρα από τις ανθρώπινες δυνάμεις μας και η δύναμη του Θεού, χρειάζεται να βαδίζουμε στα χνάρια της Παναγίας μας ,της Τέλειας Μητέρας, της Μητέρας των Μητέρων που θα μας αναλάβει από το χέρι για να μας οδηγεί σε αυτόν το δύσκολο αγώνα» κατέληξε η κ. Ντοά-Λινάρδου.

  Το παρών στην εκδήλωση έδωσε και ο Δήμαρχος Πύργου Στάθης Καννής όπου έστειλε τις πιο θερμές ευχές του σε όλες τις μητέρες, καθώς και η πρόεδρος της Δ.Ε. Πύργου Αθηνά Κρεστενίτη.

  

  

  

  

• Το Δίκτυο Μαιών Ν.Μ. Αμαλιάδας για τη γιορτή της μητέρας
  σε Επίκαιρα
  

  Δεν είναι τυχαίο που το μήνα Μάιο έχουν καθιερωθεί δύο μεγάλες γιορτές ,της Μαίας που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 Μαΐου και της Μητέρας που φέτος γιορτάζεται στις 12 Μαΐου.

  Το επάγγελμα της μαίας - μαιευτή δεν είναι μόνο βιοποριστικό, αλλά είναι κυρίως λειτούργημα και αποστολή. Η μαία/μαιευτής είναι δίπλα σε κάθε μέλλουσα μανούλα. Μοιράζεται τα άγχη, τις ανησυχίες, τους φόβους και λύνει όλες της τις απορίες. Τη στηρίζει, την ενθαρρύνει, τη φροντίζει και την προετοιμάζει, ψυχικά και σωματικά, ώστε πολύ ομαλά να δεχτεί το νέο της ρόλο και να ξεκινήσει ο νέος κύκλος της ζωής της.

  Ο ρόλος της μαίας δεν περιορίζεται μόνο στην περίοδο της εγκυμοσύνης, του τοκετού και της λοχείας. Ξεκινά πολύ νωρίτερα και έχει κοινωνικό χαρακτήρα. Είναι αυτή που θα παροτρύνει τη γυναίκα στην εκτέλεση των αναγκαίων προληπτικών εξετάσεων, θα την ενημερώσει για την πρόληψη των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων, θα τη συμβουλεύσει για την ατομική υγιεινή, θα ασχοληθεί με θέματα οικογενειακού προγραμματισμού και αντισύλληψης.

  Η επέτειος της μητέρας, εκτός από μέρα γιορτής κ τιμής για τους αγώνες της, οφείλει σε συλλογικό επίπεδο να μας ενεργοποιήσει και να αποτελέσει αφορμή για νέες διεκδικήσεις και δράσεις για τα δικαιώματα της, καθώς ο ρόλος της είναι εξαιρετικά πολύπλοκος και πολυσύνθετος. Η υποστήριξη των μητέρων από το κράτος ,τους φορείς ,τους επαγγελματίες υγείας και την κοινωνία είναι απαραίτητη, ειδικά σε μια χώρα με χαμηλό δείκτη γονιμότητας, αυξημένα ποσοστά καισαρικών τομών και χαμηλά ποσοστά μητρικού θηλασμού.

  Οι μαίες του Δικτύου Ν.Μ.Αμαλιάδας που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και στηρίζουν έμπρακτα με τις δράσεις τους τις γυναίκες του Ν.Ηλείας, εύχονται σε όλες τις μητέρες του κόσμου “Χρόνια Πολλά”!!

• Η Γιορτή της Μητέρας: Όταν η τέχνη υμνεί την πηγή ζωής και αγάπης!
  σε Επίκαιρα
  

  Πηγή έμπνευσης στον καμβά και το χαρτί

  Της Βίκυς Γκουγκουστάμου

  Η μάνα, πανταχού παρούσα, στην ζωή. Γιατί είναι η ίδια η ζωή! Το πρώτο χάδι,το γάλα,η αγκαλιά,η στοργή,η φροντίδα,η ασφάλεια.

  Η μητέρα των ανθρώπων στην αρχαιότητα, η Παναγία , μητέρα όλων, στην Χριστιανοσύνη.

  Η μάνα-Γη.

  Η γυναίκα-μητέρα.Σύμβολο απο καταβολής κόσμου, δεν θα μπορούσε να λείπει από την τέχνη,την ποίηση,την λογοτεχνία. Οι μεγαλύτεροι ζωγράφοι την απεικόνισαν στους πίνακές τους. Οι μεγαλύτεροι ποιητές την είχαν μέσα στα γραπτά τους και οι λογοτέχνες την έπλασαν με διαφορετική ανάγνωση ο καθένας. Έλληνες και ξένοι.Οι πάντες.

  Η μητέρα στον καμβά

  Στην ζωγραφική,ξεχωρίσαμε έξι πίνακες, μητέρες και παιδιά,από τα χέρια σπουδαίων καλλιτεχνών: Νικόλαου Γύζη, Γεώργιου Ιακωβίδη, Θεόφιλου, Βάν Γκογκ, Πικάσο και Κλιμτ.

  

  «Η ψυχομάνα» του Γύζη. Η μάνα με τα δικά της παιδιά, αλλά και η μάνα που βυζαίνει το μωρό που έμεινε ορφανό. Η μάνα τροφός, το ένστικτο της μητρότητας, ομοιότητες με την Μητέρα-Παναγία. Ένα έργο υψηλής αισθητικής, ένας πίνακας ανάμεσα στην ευτυχία της μητρότητας και την δυστυχία της ορφάνιας.

  

  «Η μητρική στοργή» του Ιακωβίδη. Ζωγραφισμένο μετά την γέννηση του γιού του, ο καλλιτέχνης φέρει όλα τα συναισθήματα για την νέα ζωή. Αποτυπώνει με μεγαλείο, την αγάπη και την στοργή της μάνας,την προστασία και την φροντίδα.

  

  «Μητέρα με παιδί» του λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου.Η μάνα κρατά το γυμνό μωρό στα χέρια της. Το προστατεύει, το φροντίζει, το αγαπά. Στοιχεία της Βρεφοκρατούσας Παναγίας έκδηλα. Το μωρό κρατά τον Σταυρό, σύμβολο πίστης αλλά και δυσκολιών. Η ζωή που ξεκινά έχει πολλά βάσανα μπροστά της και μεγάλο αγώνα.

  

  «Προσωπογραφία της μητέρας του» του Βίνσεντ Βαν Γκογκ. Ο Ολλανδός ζωγράφος, αποτυπώνει με αγάπη την μητέρα του σε μεγάλη ηλικία. Ήταν αυτή που τον εισήγαγε στον κόσμο της ζωγραφικής ως ερασιτέχνης ζωγράφος η ίδια. Η δημιουργία που είχε συνέχεια, η γέννηση ενός κορυφαίου ζωγράφου όλων των εποχών.

  

  «Μητέρα και παιδί» του Πικάσο. Έργο εμπνευσμένο μετά την επίσκεψή του Πικάσο, στις γυναικείες φυλακές του Αγίου Λαζάρου. Συγκλονισμένος από τις εικόνες της φυλακής με τις μητέρες να ζουν μέσα στα κελιά με τα παιδιά τους, μεταφέρει ένα αίσθημα απελπισίας για την τόσο δύσκολη ζωή αυτών των γυναικών.

  

  «Μητέρα και παιδί» του Κλιμτ. Ένας αριστουργηματικός πίνακας του σπουδαίου Αυστριακού καλλιτέχνη. Η μητρική στοργή, αγάπη και αγκαλιά σε ένα έργο που εξυμνεί την ομορφιά της γυναίκας, της μητέρας, της ίδιας της ζωής.

  Ξεφυλλίζοντας την μάνα

  Οι μάνες της άδειας αγκαλιάς- Θοδωρής Παπαθεοδώρου

  Τρεις μητέρες, τρεις διαφορετικές ιστορίες με τον πόνο και το αίμα του Εμφυλίου. Η μοίρα τις φέρνει κοντά με ένα κοινό χαρακτηριστικό, την άδεια αγκαλιά. Ο συγγραφέας, στο δεύτερο βιβλίο της τετραλογίας του για το παράλογο του Εμφυλίου, εξιστορεί τον πόνο της γυναίκας που της αφαιρούν δια της βίας το παιδί. Μια ιστορία, σκληρή που δεν έχει ειπωθεί συχνά...

  “Η μητέρα μου”-Νίκος Καζαντζάκης (απόσπασμα από την “Αναφορά στον Γκρέκο”)

  Ο Καζαντζάκης πετυχαίνει με τρόπο γλαφυρό και ανάλαφρο να παρουσιάσει τον αγαθό, εσωτερικό κόσμο της μητέρας του που ήταν γεμάτος τρυφερότητα, καλοσύνη και αγάπη. Αναπολώντας τα γλυκά χρόνια της παιδικής του ηλικίας, όταν καθόταν μαζί της, περιγράφει το πρόσωπο που τον ακολουθούσε σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, μαζί με τον παράλογο παιδικό του φόβο μήπως χαθεί, σαν νεράιδα, για πάντα.

  Η μητέρα πηγή έμπνευσης

  Στην ποίηση σταθήκαμε στους Έλληνες.Δεκάδες οι αναφορές στην μάνα,πόσες να γράψεις,πόσες να διαβάσεις,πόσες να ιεραρχήσεις;
  Για το Γεώργιο Βιζυηνό είναι μοναδική παρηγοριά.

  “Για ευτυχία μπήκα, για ζωής χαρά,
  κι εγώ σ’ αυτήν την Πλάση, καθώς άλλοι (…)
  Κι αν ευτυχή κανένας δέν μ’ έκάλει
  χαρά το είχα και το βράδυ στη φωλιά
  αμέριμνο να γέρνω το κεφάλι
  στην αγιασμένη της μανούλας μου αγκαλιά”

  Λατρεία,φως και ουράνια στιγμή για τον Άγγελο Σικελιανό

  Ω μάνα μου, εφταπάρθενη / βαθιά αγκαλιά
  που ως ουρανός ανοίγει!(…)
  Πάντα θα ’ρτω να χαϊδευτώ / στα γόνατά σου απ’ τ’ αχνό
  της ευλογίας το χέρι,/ να πω τον λόγο τον παλιό:“Μάνα, φωτιά με βύζαξες / κ’ είναι η καρδιά μου αστέρι;””

  Η μάνα, πάντα η μάνα για τον Οδυσσέα Ελύτη

  “Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές,
  και πάλι κάτι θα περισσέψει,
  που να το ανακράξεις
  σε στιγμή μεγάλου κινδύνου.”

  Κι ο δικός μας, Τάκης Δόξας, στο ποίημα του «Η άρρωστη μητέρα» πασχίζει να την κάνει καλά, με κάποιο τρόπο, μα δεν ξέρει πως.

  “Κοιμήσου, πόσο θα ’θελα / στις άρρωστες στιγμές σου,
  απ’ όσο μου ’δωσες χυμό / ξανά να σου γυρίσω
  το φως, το πνεύμα, τη φωνή, / και κάθε τι δικό σου,
  να δω στα χείλη σου τ’ αχνά / το γέλιο πάλι να αρχινά
  γλυκά να σε φωτίζει”

• Γιορτή της Μητέρας: Ο καταλυτικός ρόλος της Μάνας που διαρκεί για μια ζωή
  σε Ελλάδα
  

  Ποιος είπε ότι ο ρόλος της μητέρας είναι εύκολος και ένας απλός περίπατος; Και ποιος είπε ότι η εμβληματική αυτή ιδιότητα πρέπει να γιορτάζεται μόνο μία φορά το χρόνο, ή να αναλώνεται μόνο σε ευχολόγια και ανθοδέσμες; Ο ρόλος της Μάνας, της Μητέρας και της Μαμάς, είναι τεράστιος, καταλυτικός, πολλαπλασιαστικός και διαρκεί μία ζωή!

  Αυτό επισημαίνει εμφατικά μία ξεχωριστή μητέρα που συναντήσαμε πριν μερικές ημέρες, μητέρα 5 παιδιών και 5 εγγονιών, και παράλληλα δυναμική αρχιτέκτονας, η κυρία Εριθέλγη Οικονομάκου Σταμάτη. Η συζήτηση μαζί της, ήταν πραγματικά ενδιαφέρουσα και απολαυστική.

  «Όλες αυτές οι παγκόσμιες ημέρες δεν σημαίνουν πολλά πράγματα, ωστόσο θα σας έλεγα ότι ειδικά η Γιορτή της Μητέρας, αποτελεί ίσως την παλαιότερη γιορτή που τιμάται σε όλο τον κόσμο και δικαίως. Από την πλευρά της υπενθύμισης είναι σημαντική και ίσως θα έπρεπε να γιορτάζεται όλο το χρόνο».

  «Προσωπικά δεν τη γιόρταζα ποτέ αυτή τη γιορτή, ούτε στην πατρική ούτε στη δική μου οικογένεια. Όμως αξίζει η υπόμνηση και η τιμή στο πρόσωπο αυτό, όπως αξίζει επίσης να αναλογιστούμε τι σημαίνει η Μάνα όχι μόνο μέσα στην οικογένεια αλλά και μέσα στην κοινωνία. Και αυτό, διότι ο ρόλος της μάνας στην κοινωνία λειτουργεί πολλαπλασιαστικά. Κάθε κοινωνία βασίζεται στη μάνα και στον πατέρα όχι μόνο ως δημιουργό ζωής αλλά και ως δημιουργό ανθρώπων ευρύτερα. Ο ρόλος της δε, έχει μία διάρκεια και δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο γεγονός. Μία μάνα, είναι διαρκώς μητέρα μέχρι το τέλος της ζωής της και αυτό έχει μία μεγάλη αξία και ουσία» προσθέτει.

  Όμως η κυρία Οικονομάκου, τονίζει ότι μάνες δεν είναι μόνο οι γυναίκες που έφεραν στον κόσμο παιδιά, αντίθετα μία γυναίκα, μπορεί να είναι ή να γίνει μητέρα και με άλλους τρόπους, είτε μέσω της υιοθεσίας, είτε να λειτουργήσει ως καθοδηγητής για άλλα παιδιά.

  «Η μητρότητα δεν είναι απολύτως μονοσήμαντη ακόμη και εάν αρνηθείς να γίνεις μάνα, εκ πεποιθήσεως ποτέ δεν παύεις να έχεις μέσα σου την μητρότητα. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να ενισχύεται η ιδιότητα αυτή, με ορθό τρόπο και να μην αλλάζουν οι ρόλοι. Τελικά το θέμα της μητρότητας, είναι ζήτημα βαθύτατης παιδείας και ενσυναίσθησης και όχι εκπαίδευσης… ακόμη και σε κοινωνίες που δεν είναι αναπτυγμένες ο ρόλος της μάνας έχει ιδιαίτερη βαρύτητα.Αντίθετα, βλέπουμε συχνά πώς σε εύρωστες κοινωνίες, το θέμα της φροντίδας των παιδιών από τις μητέρες συχνά υπολείπεται και έρχεται σε δεύτερη μοίρα», υποστηρίζει.

  Άραγε όταν μεγαλώσει το παιδί η μάνα αφήνει πίσω της ένα κομμάτι του ρόλου της ρωτάμε τη συνομιλήτριά μας; «Όχι βέβαια! Ακόμη και τότε, η μάνα θα είναι η στέγη για το παιδί, η πρώτη και τελευταία βασική σκέψη της ημέρας. Αυτός είναι ο ρόλος της, ο οποίος έρχεται αβίαστα και τόσο αυθόρμητα και ωραία», απαντά η κυρία Οικονομάκου.

  Και τι συμβαίνει όταν μία γυναίκα επιθυμεί να συνδυάσει καριέρα και οικογένεια, πόσο «καταστρέφει» η μητρότητα μία επιθυμία για προσωπική ανέλιξη και επαγγελματική διεκδίκηση και επιτυχία;

  «Για χάρη των παιδιών έκανα την επιλογή του ελεύθερου επαγγέλματος, το οποίο με ταλαιπώρησε, καθώς στην πραγματικότητα, δεν είχα κανένα ωράριο. Εργαζόμουν στο έπακρον, ακόμη και τις ώρες που όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι χαλάρωναν. Ήμουν ωστόσο τυχερή θα σας έλεγα, καθώς είχα στο σπίτι άλλες δύο άξιες γυναίκες, τη μητέρα και τη γιαγιά μου, οι οποίες στήριξαν την επιλογή μου για ανεξάρτητο επάγγελμα βοηθώντας παράλληλα στο μεγάλωμα των παιδιών μου. Παρόλα αυτά, σέβομαι απόλυτα την επιλογή μιας μητέρας, για εξαρτημένη εργασία. Η δική μου περίπτωση πάντως, θεωρώ ότι ήταν μία σκυταλοδρομία» μας λέει.

  Στην πορεία αυτή, μεταξύ καριέρας και οικογένειας, ένιωσε να απειλείται η προσωπικότητά της, ή αυτονομία της; «Φυσικά είναι λογικό να αισθάνεσαι μερικές φορές να απειλείται η ανεξαρτησία, η αυτονομία και η προσωπικότητά σου.Ο μόνιμος φόβος μου, από την ώρα που έγινα μητέρα, θα σας έλεγα ότι ήταν να μην είμαι ελλιπής σε όλα τα επίπεδα: λίγο μάνα, λίγο σύζυγος και λίγο αρχιτέκτονας. Επέλεξα όπως σας είπα παραπάνω, να έχω το γραφείο στο σπίτι μου, γεγονός που δεν ήταν πάντα αποδεκτό από τους συνεργάτες και πελάτες μου και αρκετές φορές μου στοίχισε. Όμως, τουλάχιστον τα παιδιά μου με έβλεπαν και τους φρόντιζα. Στο τέλος της ημέρας, δεν ξέρω εάν η καριέρα μπορεί να σου δώσει την πληρότητα που θέλει ο κάθε άνθρωπος. Πιστεύω πάντως ότι πολλά ζητήματα είναι επιλογές. Και προσωπικά, επειδή είχα απολαύσει μία οικογένεια όπου η μητέρα μου ήταν επίσης αρχιτέκτονας, γνώριζα από την αρχή την πορεία. Θα σας έλεγα ότι στο τέλος, αξιολογώντας την κατάσταση, βαθιά μέσα μου την είχα εγκρίνει και θεωρώ ότι είχα κάνει το σωστό.

  Και ο ρόλος του συζύγου και πατέρα, τι ρόλο παίζει σε όλη αυτή τη διαδικασία; Κατ' αρχάς εκτιμώ ότι πρέπει να είσαι πάντα ο εαυτός σου και δεν πρέπει να προσποιείσαι. Είχα και έχω την τύχη και ευλογία να έχω σύζυγο έναν άνθρωπο που προερχόταν από μία οικογένεια με πολλά αδέλφια με μία μητέρα η οποία συμμετείχε στο μεγάλωμα των παιδιών της και με μία ποιότητα και στάση ζωής, όπως η δική μου μητέρα. Το γεγονός αυτό, λειτούργησε λυτρωτικά και ανακουφιστικά για εμένα, ενώ είναι σημαντικό πώς οι ρόλοι από την αρχή, ήταν ξεκάθαροι, διακριτοί και συνεργαζόμενοι. Στο σημείο αυτό θα πρόσθετα ότι οι κοινωνίες που έχουν αλλοιώσει και έχουν αλώσει την έννοια της οικογένειας, δεν μπορούν να σταθούν δυνατές στις κρίσεις αλλά και σε μία απλή καθημερινότητα, όχι μόνο στο λεγόμενο δυτικό κόσμο, αλλά δυστυχώς πλέον όλο και συχνότερα στην Ελλάδα.

  Γι’ αυτό, θα σας έλεγα ότι νιώθω ευτυχής που γεννήθηκα σε ένα τόπο με σεβασμό σε πανάρχαιες αρχές, οι οποίες υπογραμμίζουν την αδιαμφισβήτητη αξία της οικογένειας. Δεν πρέπει επομένως, να διαρραγεί αυτός ο ιστός, μεταξύ οικογένειας και κοινωνίας. Αν χαθεί και διαρραγεί ο θεσμός της οικογένειας, η κοινωνία τελείωσε ως έθνος.Ίσως λοιπόν για να πιάσουμε το νήμα από την αρχή οι Παγκόσμιες αυτές Ημέρες, αποτελούν μία ευκαιρία για όλους μας, να αποκτήσουν οι ημέρες της γιορτής, ένα νέο σύγχρονο νόημα, να αναβαπτιστούν και να νοηματοδοτηθούν. Όμως η ζωή αυτή, έχει αγώνα, αγωνία και κόπο, πόσο μάλλον για τις οικογένειες. Τι συμβαίνει με τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών και πόσο μπορούμε να αναθέσουμε μόνο στα σχολεία το κρίσιμο αυτό έργο; Αλίμονο εάν αφήσουμε τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών μόνο στα σχολεία, τα οποία με πολύ καινοφανή τρόπο διαπαιδαγωγούν. Οι μητέρες, όπως και οι πατέρες, έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης και συμμετοχής. Ας αναλογιστούμε όμως στο τέλος της ημέρας, ότι τα παιδιά μας δεν είναι λάφυρα, ούτε βάρος, οφείλουμε να χαιρόμαστε που τα μεγαλώνουμε - ακόμη και όταν θα μας πληγώσουν, ή θα μας βασανίσουν, ή θα μας προβληματίσουν - να χαιρόμαστε που τα βλέπουμε να προκόβουν και να ωριμάζουν και τελικά να συνεχίζουν τη δική τους πορεία, δίνοντας τη σκυτάλη στην επόμενη γενιά!

  Πηγή: cnn.gr - Φωτογραφία: prostooleh on Freepik

• Μάνα: Ο αφανής ήρωας της ζωής
  σε Κοινωνία
  

  Η γιορτής της μητέρας, κάθε δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, έρχεται να μας υπενθυμίσει την υποχρέωση που έχουμε να αποδίδουμε φόρο τιμής και σεβασμό στον αφανή ήρωα της ίδιας της ζωής.

  Ο ρόλος της στην Ελληνική Κοινωνία είναι καθοριστικός και ουσιαστικός για την εξέλιξη της πορείας της αφού αποτελεί τον βασικό πυλώνα της οικογένειας.

  Η εμβληματική μορφή της μάνας συνοψίζει τις αξίες της αυταπάρνησης, της προσφοράς και της ανιδιοτελούς αγάπης.

  

• Γιορτή της μητέρας: Πότε πέφτει φέτος και πώς καθιερώθηκε ο εορτασμός της
  σε Plus +
  

  Κάθε χρόνο τη δεύτερη Κυριακή του Μάη γιορτάζουν οι η μητέρες σε όλο τον κόσμο. Φέτος η γιορτή της μητέρας πέφτει στις 12 Μαΐου.

  Η γιορτής της μητέρας εορτάζεται σε 50 χώρες σε όλο τον κόσμο. Οι πρώτες αναφορές σε αυτή εντοπίζονται στην αρχαία Ελλάδα. Η μητέρα Γη (Γαία) σύζυγος του Ουρανού είναι η προσωποποίηση της φύσης, που γεννά όλο τον κόσμο και λατρεύεται σαν η υπέρτατη θεότητα. Η λατρεία περνά στη συνέχεια στην κόρη της, Ρέα, σύζυγο και αδερφή του Κρόνου. Η Ρέα λατρεύεται σαν η «Μητέρα των Θεών», καθώς φαίνεται να είναι η πρώτη, που γέννησε με τοκετό και ανάθρεψε τα παιδιά της με μητρικό γάλα. Οι αρχαίοι Έλληνες απέδιδαν τιμές στη Ρέα κάθε άνοιξη, καθώς ήταν και θεά της γης και της γονιμότητας.

  Καθιερώθηκε τον 20ό αιώνα και προέρχεται από το αγγλικό και το αμερικανικό κίνημα των γυναικών. Η Αμερικανίδα Ανν Τζάρβις (Ann Maria Reeves Jarvis) διοργάνωσε για πρώτη φορά το 1865 ένα κίνημα με το όνομα Mothers Friendships Day και συναντήσεις με το όνομα Mothers Day Meetings, κατά τις οποίες οι μητέρες αντάλλασσαν απόψεις και εμπειρίες. Το 1870 η Τζούλια Γουόρντ Χάου (Julia Ward Howe) διοργάνωσε μια εκδήλωση φιλειρηνικής συγκέντρωσης μητέρων με το σλόγκαν peace and motherhood με σκοπό, τα παιδιά να μη στέλνονται στον πόλεμο.

  Η γιορτής της Υπαπαντής στην Ορθοδοξία

  Στην Ελλάδα η Γιορτή της Μητέρας συνδέθηκε με την εορτή της Υπαπαντής (2 Φεβρουαρίου). Τότε η Ορθόδοξη Εκκλησία γιορτάζει την Παναγία με τον Ιωσήφ που πηγαίνουν τον 40ήμερο Ιησού στο Ναό για ευλογία. Να σαραντίσει, με σύγχρονη ορολογία. Μια κίνηση που ακόμα σήμερα κάνουν οι χριστιανές μητέρες (Σαραντισμός). Ο παράλληλος εορτασμός της μητέρας ξεκίνησε το 1929 με προφανή τον συμβολισμό. Όμως κατά την δεκαετία του 1960, ο εορτασμός ατόνησε και ενισχύθηκε η δυτικόφερτη συνήθεια εορτασμού της 2ης Κυριακής του Μαΐου. Η εκκλησία όμως επιμένει στην παλαιά ημέρα εορτασμού και διοργανώνει σχετικές εκδηλώσεις.

  Πηγή: ethnos.gr - Φωτογραφία: prostooleh on Freepik