Σχετικά Άρθρα

• Ένοχη για κάθε νόσο η μοναξιά; - Ερευνητές έχουν άλλη γνώμη
  σε Υγεία
  

  Ανατροπή στα μέχρι τώρα δεδομένα σχετικά με τη μοναξιά φέρνει μια νεότερη μελέτη, εγείροντας προβληματισμούς σχετικά με το αποτύπωμά της

  «Σύγχρονη πανδημία» και «σιωπηλός δολοφόνος» είναι μόλις μερικές από τις εκφράσεις που έχουν αποδοθεί στο συναίσθημα της μοναξιάς, αποτυπώνοντας τις επικίνδυνες διαστάσεις της. Νεότερη μελέτη, ωστόσο, που δημοσιεύτηκε στο Nature Human Behaviour ανατρέπει τα μέχρι τώρα δεδομένα, διαπιστώνοντας ότι εν τέλει μάλλον δεν αποτελεί αυτόνομο παράγοντας επιβάρυνσης της υγείας, εντούτοις συντελεί σε πλήθος νόσων.

  Ειδικότερα, ερευνητές από τις ΗΠΑ και την Κίνα, μέσω ανάλυσης δεδομένων ασθενών από πολλαπλές πηγές, διαπίστωσαν ότι πολλές ασθένειες που θεωρούνταν ότι οφείλονται στη μοναξιά είναι πιθανότερο να οφείλονται σε άλλες αιτίες. Προηγούμενες έρευνες έχουν αναδείξει ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της μοναξιάς και ορισμένων προβλημάτων ψυχικής υγείας, όπως η κατάθλιψη, το άγχος και η αϋπνία. Οι επιπτώσεις όμως είναι εμφανείς και σε σωματικό επίπεδο, καθώς έχει συσχετιστεί με υψηλή αρτηριακή πίεση, πεπτικές δυσλειτουργίες αλλά και πρόωρο θάνατο. Χαρακτηριστική ήταν και η δήλωση του Εκτελεστικού Διευθυντή της Υπηρεσίας Δημόσιας Υγείας των ΗΠΑ, Vivek Murthy, ότι η κοινωνική απομόνωση είναι απειλητική για τη ζωή όσο το κάπνισμα 15 τσιγάρων την ημέρα.

  Εξετάζοντας το ενδεχόμενο η μοναξιά να είναι η αιτία μη ψυχικών προβλημάτων υγείας, οι ερευνητές στράφηκαν σε πολλαπλές βιοϊατρικές βάσεις δεδομένων που περιέχουν πληροφορίες για εκατοντάδες χιλιάδες ασθενείς στις ΗΠΑ, την Κίνα και το Ηνωμένο Βασίλειο. Στη συνέχεια, η ερευνητική ομάδα διεκπεραίωσε μια στατιστική ανάλυση για 26 από τις 30 παθήσεις μόνο για τους ασθενείς των οποίων τα γενετικά δεδομένα ήταν διαθέσιμα. Διαπίστωσαν ότι πολλές από τις ασθένειες που θεωρούσαν ότι προκαλούνται ή επιδεινώνονται από τη μοναξιά, στην πραγματικότητα οφείλονταν σε άλλες αιτίες. Εν προκειμένω, οι περισσότερες από αυτές, διαπίστωσε η ομάδα, εμφανίστηκαν σε συνδυασμό με τη μοναξιά, όχι εξαιτίας της.

  Καταλήγοντας, οι επιστήμονες προτείνουν ότι φαίνεται να ισχύει η διαπίστωση ότι η μοναξιά μπορεί να προκαλέσει ή να οδηγήσει σε πλήθος ψυχικών παθήσεων και ότι μπορεί να παίζει ρόλο σε ορισμένα άλλα ζητήματα, όπως η ανάπτυξη φλεγμονών ή οι αλλαγές στα επίπεδα των ορμονών, οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν σε ποικίλα προβλήματα. Υποστηρίζουν ότι οι έρευνες σχετικά με τις επιπτώσεις της θα πρέπει να συνεχιστούν, προκειμένου να προσδιοριστούν οι παθήσεις σχετίζονται πραγματικά με τη μοναξιά ή την κοινωνική απομόνωση και ποιες είναι απλώς τυχαίες.

  Πηγή: Ygeiamou.gr

• Όνειρα: Ποιο είναι το συναίσθημα που φέρνει πιο πολλούς και έντονους εφιάλτες
  σε Υγεία
  

  Ένας σύγχρονος «εφιάλτης» για αρκετούς ανθρώπους φέρνει άστατο ύπνο και άσχημα όνειρα

  Στην παιδική μας ηλικία, μια τρομακτική ταινία που είδαμε κατά λάθος ή άλλες παιδικές φοβίες έφερναν συχνά εφιάλτες και χαλούσαν τον ύπνο μας. Στην ενήλικη ζωή, ένας πραγματικός «εφιάλτης» της καθημερινότητας για πολλά άτομα μπορεί να πυροδοτήσει τόσο τη συχνότητα όσο και την ένταση των άσχημων ονείρων.

  Σύμφωνα με νεότερη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Psychology, όσοι άνθρωποι αισθάνονται μοναξιά παρουσιάζουν περισσότερες πιθανότητες να βλέπουν άσχημα όνειρα. Τα ευρήματα αυτά θεωρούνται σημαντικά, καθώς τόσο η μοναξιά όσο και οι διαταραχές του ύπνου συνδέονται με σοβαρά ζητήματα δημόσιας υγείας, όπως με αυξημένο κίνδυνο καρδιοπάθειας, εγκεφαλικού επεισοδίου και πρόωρου θανάτου.

  Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, της Τάμπα, του Whitworth και του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Oregon που εκπόνησαν τη μελέτη σημειώνουν ότι το άγχος αποτελεί μέρος της συσχέτισης με τη μοναξιά, της συχνότητας και της έντασης των εφιαλτών. Άλλοι παράγοντες που συνδέουν τη μοναξιά με τους εφιάλτες φαίνεται να είναι οι επαναλαμβανόμενες σκέψεις που εντείνουν η ανησυχία και το άγχος και η υπερδιέγερση, η οποία περιγράφεται ως μια κατάσταση υπερβολικής εγρήγορσης και συγκέντρωσης. Όπως και το άγχος, η αναμασήση του παρελθόντος και η υπερδιέγερση είναι καταστάσεις του νου που συνδέονται με τη μοναξιά.

  Τα ευρήματα, εκτός του ότι ρίχνουν φως σε μια πιθανή αρνητική επίδραση της μειωμένης κοινωνικοποίησης, συνάδουν με την εξελικτική θεωρία της μοναξιάς, η οποία υποστηρίζει ότι η αίσθηση του ανήκειν είναι απαραίτητη για την ανθρώπινη επιβίωση.

  «Οι διαπροσωπικές σχέσεις αποτελούν βασική ανθρώπινη ανάγκη. Όταν η ανάγκη των ανθρώπων για ισχυρές σχέσεις μένει ανεκπλήρωτη, υποφέρουν σωματικά, ψυχικά και κοινωνικά. Ακριβώς όπως η πείνα ή η κόπωση σημαίνει ότι δεν έχετε πάρει αρκετές θερμίδες ή δεν έχετε κοιμηθεί αρκετά, το ίδιο και το αίσθημα της μοναξιάς έχει εξελιχθεί για να προειδοποιεί τα άτομα όταν οι ανάγκες τους για διαπροσωπική σύνδεση μένουν ανεκπλήρωτες» εξηγεί ο Δρ Colin Hesse, διευθυντής της Σχολής Επικοινωνίας στο Κολέγιο Ελευθέρων Τεχνών του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Oregon (OSU).

  Η μοναξιά είναι μια διάχυτη κατάσταση που παρεμποδίζει σημαντικά την ευεξία, επισημαίνουν οι ερευνητές, προκαλώντας πόνο σε διάφορες μορφές, συμπεριλαμβανομένου του διαταραγμένου ύπνου. Η βίωση εφιαλτών είναι ένας τρόπος που βάλλεται η ποιότητα του ύπνου. Τα ευρήματα που συνδέουν τη μοναξιά με τους εφιάλτες -με τρόπο συσχετιστικό και όχι αιτιολογικό, τονίζει ο Δρ Hesse- προέρχονται από έρευνες των συγγραφέων που περιελάμβαναν περισσότερους από 1.600 ενήλικες στις Ηνωμένες Πολιτείες, ηλικίας από 18 έως 81 ετών.

  Τα αποτελέσματα προσφέρουν επίσης μια εξήγηση για τους εφιάλτες που έχουν τις ρίζες τους στην εξέλιξη -οι άνθρωποι εξελίχθηκαν ώστε να βιώνουν άγχος, έντονες σκέψεις για το παρελθόν και επιπλέον εγρήγορση όταν είναι μόνοι- και όχι σε περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως κάποιου είδους τραύμα.

  «Είναι πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για συγκεκριμένες παρεμβάσεις με συγκεκριμένο τρόπο», δήλωσε ο Δρ Hesse, «αλλά τα ευρήματά μας είναι σίγουρα συνεπή με την πιθανότητα ότι η θεραπεία της μοναξιάς θα βοηθούσε να μειωθούν οι εφιαλτικές εμπειρίες κάποιου. Αυτή είναι μια πιθανότητα που πρέπει να εξεταστεί σε ελεγχόμενες, κλινικές μελέτες» συμπληρώνει.

  «Ο ποιοτικός και αποκαταστατικός ύπνος είναι ο άξονας της γνωστικής λειτουργίας, της ρύθμισης της διάθεσης, του μεταβολισμού και πολλών άλλων πτυχών της ευεξίας», τόνισε ο Hesse. «Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι τόσο κρίσιμο να διερευνήσουμε τις ψυχολογικές καταστάσεις που διαταράσσουν τον ύπνο, με τη μοναξιά να είναι το κλειδί ανάμεσά τους» κατέληξε.

  Πηγή: Ygeiamou.gr

• Το χημικό στοιχείο στο νερό που αυξάνει την απειλή σακχαρώδους διαβήτη
  σε Υγεία
  

  Το αρσενικό στο πόσιμο νερό αυξάνει τη συχνότητα εμφάνισης σακχαρώδη διαβήτη σύμφωνα με νέα μελέτη από τις ΗΠΑ

  Μια νέα μελέτη από τις ΗΠΑ, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο έγκριτο διεθνές επιστημονικό περιοδικό Diabetes Care, κατέδειξε ότι ακόμη και χαμηλά επίπεδα αρσενικού στο πόσιμο νερό σχετίζονται με την εμφάνιση σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.

  Οι Καθηγητές της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στο Νοσοκομείο Αλεξάνδρα, Σταυρούλα (Λίνα) Πάσχου (Επίκουρη Καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας) και Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Καθηγήτρια Θεραπευτικής-Επιδημιολογίας-Προληπτικής Ιατρικής) συνοψίζουν τα κύρια σημεία της μελέτης αυτής.

  Οι ερευνητές αξιολόγησαν 1.791 συμμετέχοντες από την κλινική μελέτη SHFS (Strong Heart Family Study) και 5.777 συμμετέχοντες από το ερευνητικό πρόγραμμα MESA (Multi-Ethnic Study of Atherosclerosis) που είχαν διαθέσιμες εκτιμήσεις για τις συγκεντρώσεις αρσενικού στο νερό που έπιναν και δεν είχαν διάγνωση σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 κατά την έναρξη της παρακολούθησης, 2001-2003 και 2000-2002 αντίστοιχα. Οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν για την πιθανότητα εμφάνισης σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 μέχρι το 2010 (ομάδα SHFS) ή το 2019 (ομάδα MESA). Χρησιμοποιήθηκαν στατιστικά μοντέλα που έλαβαν υπόψη το φύλο, την ηλικία, το δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), το κάπνισμα και το μορφωτικό επίπεδο.

  Η επίπτωση σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 ήταν 24,4 περιπτώσεις ανά 1.000 ανθρωπο-έτη στην ομάδα SHFS (μέση παρακολούθηση 5,6 έτη) και 11,2 ανά 1.000 ανθρωπο-έτη στην ομάδα MESA (μέση παρακολούθηση 14 έτη). Η αύξηση κινδύνου ανά διπλασιασμό σε συγκεντρώσεις αρσενικού ακόμη και σε χαμηλά, αποδεκτά επίπεδα (<10 μg/L) ήταν +10%. Η αύξηση του κινδύνου από το αρσενικό στο νερό ήταν μεγαλύτερη για συμμετέχοντες με ΔΜΣ <25 kg/m2, νορμοβαρείς δηλαδή, καθώς και για τις γυναίκες.

  Η Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος των ΗΠΑ έχει θέσει όριο για το αρσενικό στο πόσιμο νερό τα 10 μg/L. Σύμφωνα με τους Καθηγητές, η κύρια αιτία σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 είναι η παχυσαρκία, είναι σημαντικό όμως να αναγνωρίσουμε και άλλους επιβαρυντικούς περιβαλλοντικούς παράγοντες και να τους αντιμετωπίσουμε. Το αρσενικό στο νερό μπορεί να επηρεάσει την υγεία μας είτε άμεσα, εάν βρίσκεται σε μεγάλη ποσότητα, είτε σταδιακά, εάν καταναλώνεται μακροχρόνια σε μικρότερες ποσότητες. Η μελέτη αυτή κατέδειξε ότι ακόμη και μικρές αυξήσεις στα χαμηλά, αποδεκτά επίπεδα αρσενικού στο νερό (<10 μg/L) σχετίζονται με την εμφάνιση σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 μετά από κάποια έτη.

  Πηγή: Ygeiamou.gr
• Μοναξιά: Πόσο αυξάνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου στην τρίτη ηλικία
  σε Υγεία
  

  Η μοναξιά στην τρίτη ηλικία συσχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο πρόκλησης εγκεφαλικού επεισοδίου

  Η μοναξιά έχει άρρηκτους δεσμούς με προβλήματα ψυχικής υγείας, αλλά και με τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου στους υπέργηρους ανθρώπους, σύμφωνα με έρευνα της Σχολή Δημόσιας Υγείας T.H. Chan του Χάρβαρντ.

  Η Yenee Soh, επικεφαλής συγγραφέας και επιστημονική συνεργάτης στο Τμήμα Κοινωνικών και Συμπεριφορικών Επιστημών στο Χάρβαρντ, επισημαίνει ότι το εγκεφαλικό επεισόδιο αποτελεί μια από τις αιτίες μακροχρόνιας αναπηρίας και θνησιμότητας σε παγκόσμια κλίμακα. Η μελέτη θα δημοσιευθεί στο eClinicalMedicine.

  Η έρευνα

  Οι επιστήμονες άντλησαν δεδομένα από τη μελέτη Health and Retirement Study (HRS) (2006-2018), η οποία περιλάμβανε 12.161 συμμετέχοντες -όλοι ενήλικες ηλικίας 50 ετών και άνω που δεν είχαν υποστεί ποτέ εγκεφαλικό επεισόδιο- και περιείχε ερωτήσεις της Αναθεωρημένης Κλίμακας Μοναξιάς UCLA, από την οποία οι ερευνητές δημιούργησαν συνοπτικές βαθμολογίες μοναξιάς.

  Τέσσερα χρόνια αργότερα (2010-2012), 8.936 συμμετέχοντες της ίδιας μελέτης, απάντησαν ξανά στις ίδιες ερωτήσεις. Στη συνέχεια οι ερευνητές τοποθέτησαν τους συμμετέχοντες σε μία από τις τέσσερις ομάδες ανάλογα με τις βαθμολογίες μοναξιάς τους στις δύο χρονικές στιγμές.

  Οι βαθμολογίες ήταν «σταθερά χαμηλή» (όσοι σημείωσαν χαμηλή βαθμολογία στην κλίμακα μοναξιάς), «σε αποδρομή» (όσοι σημείωσαν υψηλή βαθμολογία κατά την αρχική και χαμηλή κατά την παρακολούθηση), «πρόσφατη έναρξη» (όσοι σημείωσαν χαμηλή βαθμολογία κατά την αρχική και υψηλή κατά την παρακολούθηση) και «σταθερά υψηλή» (όσοι σημείωσαν υψηλή βαθμολογία τόσο κατά την αρχική όσο και κατά την παρακολούθηση).

  Στους συμμετέχοντες που μετρήθηκε η μοναξιά μόνο κατά την έναρξη της μελέτης, σημειώθηκαν συνολικά 1.237 εγκεφαλικά επεισόδια κατά τη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης (2006-2018). Μεταξύ των συμμετεχόντων που παρουσίαζαν δύο αξιολογήσεις μοναξιάς με το πέρασμα του χρόνου, οι 601 αντιμετώπισαν εγκεφαλικά επεισόδια κατά την περίοδο παρακολούθησης(2010-2018).

  Συγκεκριμένα διερευνήθηκαν οι εμπειρίες της μοναξιάς, συνδυαστικά με τους παράγοντες της υγείας και της συμπεριφοράς. Σε αυτούς περιλαμβάνονταν η κοινωνική απόσυρση και τα καταθλιπτικά συμπτώματα.

  Συμπεράσματα

  • Οι συμμετέχοντες που βίωναν μοναξιά μόνο κατά την έναρξη της ερευνητικής περιόδου, είχαν 25% υψηλότερο κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου από τους μη μοναχικούς
  • Όσοι ήταν αποτραβηγμένοι από την κοινωνία σε όλη τους τη ζωή, είχαν 56% υψηλότερο κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου από εκείνους που ήταν πιο κοινωνικοί, ακόμη και μετά τη συνεκτίμηση άλλων γνωστών παραγόντων κινδύνου
  • Οι μεταβαλλόμενες συνθήκες μοναξιάς δεν συνδέθηκαν με εγκεφαλικό επεισόδιο
  • Ο μακροπρόθεσμος αντίκτυπος της μοναξιάς στον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου

  Πηγή: Ygeiamou.gr

• Η μοναξιά είναι πιο επικίνδυνη από την παχυσαρκία, το αλκοόλ και το κάπνισμα, σύμφωνα με μελέτη
  σε Υγεία
  

  Νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι η μοναξιά μπορεί να είναι πιο βλαβερή για την υγεία κι από το να καπνίζατε 15 τσιγάρα την ημέρα!

  Ερευνητές από το Ινστιτούτο Regenstrief και την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα υπογραμμίζουν ότι η μοναξιά είναι πιο επικίνδυνη για την υγεία – ιδίως των μεγαλύτερων ενηλίκων – από ό,τι η παχυσαρκία, η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και το κάπνισμα 15 τσιγάρων την ημέρα.

  Σύμφωνα με τη μελέτη τους που δημοσιεύθηκε στο Journal of the American Geriatrics Society, η απομόνωση επηρεάζει σημαντικά τη σωματική και ψυχική τους υγεία, μειώνοντας τη συνολική ποιότητα ζωής τους.

  «Με βάση τη βιβλιογραφία και την έρευνα, η μοναξιά έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία, οπότε με τον ίδιο τρόπο που οι γιατροί ρωτάνε τους ασθενείς τους αν καπνίζουν ή αν μετράνε την πίεσή τους θα έπρεπε να τους ρωτάνε και αν δέχονται την απαραίτητη υποστήριξη από το κοινωνικό τους περιβάλλον», σημειώνουν οι συγγραφείς της μελέτης σε δελτίο Τύπου.

  Η ερευνητική ομάδα προτείνει ότι στην περίθαλψη πρέπει να περιλαμβάνονται και οι απαραίτητοι πόροι για την αντιμετώπιση της μοναξιάς.

  «Εδώ και πολύ καιρό η μοναξιά παραμένει στη σκιά, αθέατη, προκαλεί όμως ψυχικές και σωματικές ασθένειες», αναφέρει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ).

  Και, παρόλο που η απομόνωση θεωρείται πρόβλημα κυρίως των ανεπτυγμένων χωρών του δυτικού κόσμου, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι η κοινωνική απομόνωση δεν γνωρίζει σύνορα ούτε ηλικία, προσθέτοντας πως περίπου ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι, εκ των οποίων το ένα τέταρτο έφηβοι, ζουν με προβλήματα ψυχικής υγείας.

  Ειδικά για τους ηλικιωμένους, η μοναξιά συνδέεται με αυξημένο κατά 50% κίνδυνο εμφάνισης άνοιας και 30% εμφάνισης στεφανιαίας νόσου ή εγκεφαλικού επεισοδίου.

  Πόσο επικίνδυνη είναι η μοναξιά για την υγεία

  Πρόσφατη μελέτη του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης στη Σκωτία, δείχνει ότι η έλλειψη συναναστροφών με φίλους ή συγγενείς μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου κατά 39%.

  Επιπλέον, προηγούμενη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cancer, αναφέρει ότι οι ενήλικες που ζουν και αισθάνονται μόνοι τους έχουν 32% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από καρκίνο, σε σχέση με τους ενήλικες που ζουν μαζί με άλλους.

  Μάλιστα, ο κίνδυνος αυτός φτάνει το 43% για τους ενήλικες μεταξύ 45 και 64 ετών και οι άνδρες που ζούσαν μόνοι τους είχαν 1,3 φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από καρκίνο από ό,τι οι γυναίκες.

  Προηγούμενη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο JAMA Neurology συνδέει τη μοναξιά με νευροεκφυλιστικές ασθένειες όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ και η νόσος του Πάρκινσον.

  Στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο Ετήσιο Συνέδριο της Αμερικανικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας 2023 συνέδεσαν την κοινωνική απομόνωση με αυξημένο κίνδυνο ψυχικών διαταραχών, καθώς και με υψηλότερα ποσοστά νοσηρότητας και θνησιμότητας από όλα τα αίτια.

  Γι’ αυτό εάν εσείς ή κάποιος που γνωρίζετε παλεύει με αισθήματα απομόνωσης και μοναξιάς, είναι σημαντικό να αναζητήσετε άμεσα βοήθεια και υποστήριξη, είτε πρόκειται για θεραπεία, ομάδες υποστήριξης ή απλά για την επικοινωνία με φίλους.

  Πηγή: Vita.gr - In.gr

• Αυτή είναι η μεγαλύτερη απειλή για την υγεία των 70ρηδων – Τους καθιστά ευάλωτους σε κατάθλιψη, πτώσεις και άνοια
  σε Υγεία
  

  Την επικινδυνότητα της μοναξιάς επισημαίνει νεότερη μελέτη, με έμφαση στη σωματική και ψυχική υγεία των ηλικιωμένων

  Βλαβερή όσο το κάπνισμα, έτσι είχαν χαρακτηρίσει ερευνητές παλαιότερης μελέτης τη μοναξιά καταδεικνύοντας τις αρνητικές της επιδράσεις της στην υγεία. Μια νεότερη μελέτη εμπλουτίζει αυτές τις δυσμενείς συνέπειες, εμβαθύνοντας διεξοδικά στις σωματικές και ψυχικές επιπτώσεις στους ηλικιωμένους.

  Ο Δρ Emiel Hoogendijk, επιδημιολόγος στο Amsterdam Public Health κι ένας εκ των ερευνητών της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο The Lancet Healthy Longevity, ανέλυσε τα αποτελέσματα ερευνών από περισσότερες από 130 μελέτες και διαπίστωσε ότι η μοναξιά οδηγεί σε αύξηση της σωματικής αδυναμίας, η οποία με τη σειρά της αυξάνει τον κίνδυνο δυσμενών αποτελεσμάτων για την υγεία των ηλικιωμένων, όπως η κατάθλιψη, οι πτώσεις και η γνωστική εξασθένιση.

  «Προσφάτως, και ιδίως κατά τη διάρκεια της πανδημίας δόθηκε μεγαλύτερη έμφαση στις πιθανές επιβλαβείς επιπτώσεις της μοναξιάς και της κοινωνικής απομόνωσης στην υγεία των ηλικιωμένων. Θέλαμε να δούμε πόσο μακριά έφταναν αυτές οι επιπτώσεις και είδαμε ότι όλα τα είδη μειωμένης κοινωνικής λειτουργικότητας, όπως η μοναξιά, η κοινωνική απομόνωση και η έλλειψη κοινωνικής υποστήριξης, σχετίζονταν με τη σωματική εξασθένηση των ηλικιωμένων» επισημαίνει ο Δρ Hoogendijk.

  Με επικεφαλής τον Δρα Peter Hanlon, κλινικό ερευνητή στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης, μαζί με ερευνητές από το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ (UMC), τον Καναδά, την Αυστραλία και τη Σουηδία, οι ερευνητές ανέλυσαν τη σχέση μεταξύ της κοινωνικής λειτουργικότητας και της σωματικής αδυναμίας σε ηλικιωμένους ενήλικες. «Η ευθραυστότητα αναφέρεται σε πολλές διαφορετικές μορφές σωματικής φθοράς, όπως η απώλεια βάρους, η μειωμένη ταχύτητα βάδισης και η μείωση της μυϊκής δύναμης. Όλα αυτά μπορούν στη συνέχεια να έχουν αντίκτυπο, για παράδειγμα, στο πόσο πιθανό είναι να συμβεί μια πτώση», αναφέρει σχετικά ο Δρ Hanlon.

  Προηγούμενες έρευνες έχουν ήδη αποδείξει ότι η αδυναμία μπορεί να οδηγήσει σε μείωση των κοινωνικών επαφών: «Σε ορισμένες περιπτώσεις, η σωματική ευαισθησία μπορεί επίσης να οδηγήσει τους ανθρώπους να χάσουν κοινωνικές επαφές ή να γίνουν πιο μοναχικοί, για παράδειγμα επειδή έχουν περισσότερες κινητικές δυσκολίες» επισημαίνει ο Δρ Hoogendijk. Η παρούσα έρευνα δείχνει ότι η σχέση αυτή μπορεί επίσης να αντιστραφεί, με τη μείωση των κοινωνικών επαφών να οδηγεί στην αδυναμία.

  Και συνεχίζει λέγοντας ότι «γνωρίζουμε πως οι άνθρωποι με αισθήματα μοναξιάς ή με έλλειψη κοινωνικών επαφών έχουν υψηλότερο κίνδυνο, μεταξύ άλλων, κατάθλιψης και διαφόρων χρόνιων ασθενειών. Για παράδειγμα, η έλλειψη κοινωνικών επαφών μπορεί να έχει άμεση επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα, αλλά μπορεί επίσης να έχει έμμεση επίδραση στην υγεία, για παράδειγμα μέσω ενός πιο ανθυγιεινού τρόπου ζωής. Θέλουμε να κάνουμε περισσότερη έρευνα σχετικά με αυτό το θέμα το επόμενο διάστημα».

  Ανησυχητικό είναι, επίσης, πως οι μειωμένες κοινωνικές και σωματικές λειτουργίες εμφανίζονται συχνά ταυτόχρονα: «Τα ηλικιωμένα άτομα που είναι σωματικά ευάλωτα συχνά έχουν επίσης να αντιμετωπίσουν μια μείωση τόσο της κοινωνικής όσο και της νοητικής λειτουργικότητας. Καθώς φροντίζουμε τους ηλικιωμένους, πρέπει να δίνουμε προσοχή σε όλες αυτές τις πτυχές» προσθέτει ο Δρ. Hanlon.

  «Η μοναξιά, για παράδειγμα, δεν είναι ένα πρόβλημα που λύνεται εύκολα. Ωστόσο, υπάρχουν όλο και περισσότερες διαθέσιμες γνώσεις σχετικά με πιθανές αποτελεσματικές παρεμβάσεις, συμπεριλαμβανομένων δραστηριοτήτων που υποστηρίζουν τους ηλικιωμένους να αυξήσουν τις κοινωνικές τους σχέσεις» καταλήγει ο Δρ Hanlon.

  Πηγή: Ygeiamou.gr

• Πώς επιδρούν τα φυτά και η φύση στην αίσθηση μοναξιάς
  σε Υγεία
  

  Τι παρατήρησαν οι ερευνητές για τη σχέση φυτών και μοναξιάς.

  Η μοναξιά ορίζεται ως η «αντιλαμβανόμενη αίσθηση αποσύνδεσης από τους άλλους». Η μοναξιά είναι δυσάρεστη συναισθηματική απάντηση στην αντιληπτή απομόνωση. Η μοναξιά περιγράφεται επίσης ως ένας ψυχολογικός μηχανισμός που παρακινεί τα άτομα να αναζητήσουν κοινωνικές συνδέσεις.

  Συχνά συνδέεται με μια ανεπιθύμητη έλλειψη σύνδεσης και οικειότητας. Ως συναίσθημα, μπορεί να γίνει αισθητή ακόμη και όταν περιβάλλεται από άλλους ανθρώπους. Τα αίτια της μοναξιάς είναι ποικίλα. Περιλαμβάνουν κοινωνικούς, ψυχικούς, συναισθηματικούς, ακόμα και περιβαλλοντικούς παράγοντες.

  Δεν μου είναι άγνωστο το αίσθημα της μοναξιάς – ζω 600 μίλια μακριά από την οικογένειά και αρκετούς από τους φίλους μου – αλλά καθώς ξέρω ότι οι δικοί μου άνθρωποι είναι εκεί για μένα (αν και μακριά), δεν πιάνω τον εαυτό μου να αισθάνεται μοναξιά. Τον περασμένο μήνα, ωστόσο, ο σύντροφός μου ήταν καλεσμένος σε ένα εορταστικό δείπνο στο σπίτι ενός φίλου. Εγώ δεν ήμουν καλεσμένη, και αυτό με ενόχλησε μόνο όταν έμαθα ότι εκτός από μερικούς εργένηδες, στο δείπνο ήταν καλεσμένα και μερικά ζευγάρια. Επειδή οι προσδοκίες μου (να προσκληθώ) δεν ανταποκρίθηκαν στην πραγματικότητα (με το να μην προσκληθώ), ένιωσα αποκλεισμένη και έμεινα στο σπίτι, νιώθοντας μοναξιά.

  Η μοναξιά είναι κάτι περισσότερο από ένα θλιβερό συναίσθημα – έχει βαθιές και αρνητικές επιπτώσεις στην ατομική και κοινωνική υγεία. Η χρόνια μοναξιά αποτελεί μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας και μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο θανάτου ενός ατόμου κατά 45% – περισσότερο από την ατμοσφαιρική ρύπανση, την παχυσαρκία, το κάπνισμα ή την κατάχρηση αλκοόλ.

  Η σχετική βιβλιογραφία είναι σαφής: «η μοναξιά έχει συσχετιστεί με μεγαλύτερο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, άνοιας, εγκεφαλικού επεισοδίου, κατάθλιψης, άγχους και πρόωρου θανάτου». Μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι η μοναξιά έχει μεγαλύτερες επιπτώσεις στην υγεία από την παχυσαρκία ή τη σωματική αδράνεια, ενώ μια μελέτη έδειξε ότι το αίσθημα της κοινωνικής αποσύνδεσης έχει παρόμοιο αντίκτυπο στην υγεία με το κάπνισμα έως και 15 τσιγάρων την ημέρα.

  Καθώς η μοναξιά προβλέπει αρνητικές επιπτώσεις για την υγεία, είναι σημαντικό για τους επαγγελματίες υγείας και τα άτομα να εντοπίζουν τους παράγοντες κινδύνου για τη μοναξιά. Πιστεύω, ωστόσο, ότι είναι ακόμη πιο σημαντικό να εντοπίζονται οι προστατευτικοί παράγοντες για τη μοναξιά. Με άλλα λόγια, χρειαζόμαστε ισχυρές και ποικίλες στρατηγικές που να προστατεύουν τους ανθρώπους από το να αισθάνονται μοναξιά εξαρχής.

  Το να βρίσκομαι κοντά στη φύση, και ειδικότερα στα φυτά, είναι κάτι που κάνω εδώ και καιρό για να καταπραΰνω τα συναισθήματα θλίψης και μοναξιάς. Πριν από χρόνια βρήκα μια καρτ-ποστάλ σε ένα παλαιοπωλείο στο Ψυρρή που έγραφε: «Σας στέλνω τα δέντρα και το δάσος». Την αγόρασα, την έβγαλα μερικές φωτοτυπίες και ενίοτε είτε τη χαρίζω, είτε τη στέλνω σε φίλους που ζορίζονται και έχουν ανάγκη από φροντίδα και συναισθηματική στήριξη – για μένα, το να στέλνεις σε κάποιον «τα δέντρα και το δάσος» έχει την ίδια αξία με την παρηγορητική δύναμη μιας μεγάλης ζεστής αγκαλιάς.

  Κάτι που επιβεβαιώνει και η επιστήμη. Το 2021 δημοσιεύθηκε στο International Journal of Epidemiology μια τετραετής μελέτη σε 8.049 κατοίκους της Αυστραλίας. Οι ερευνητές παρατήρησαν χαμηλότερη συχνότητα εμφάνισης μοναξιάς μεταξύ των ανθρώπων που είχαν πρόσβαση σε πράσινο σε απόσταση ενός μιλίου από το σπίτι τους, ειδικά για τους ανθρώπους που ζούσαν μόνοι τους. Η μελέτη αυτή υπέδειξε επίσης ότι η επίτευξη κάλυψης αστικού πρασίνου σε ποσοστό 30% της συνολικής έκτασης θα μπορούσε να μειώσει τα επίπεδα μοναξιάς έως και 26%.

  Έρευνες σχετικά με το πράσινο και τη μοναξιά τείνουν να επικεντρώνονται στα πάρκα και άλλους δημόσιους χώρους πρασίνου ως μηχανισμούς που επιτρέπουν την κοινωνική σύνδεση, τις τυχαίες συναντήσεις και τις αλληλεπιδράσεις που ενισχύουν την αίσθηση του ανήκειν. Οι χώροι πρασίνου μπορούν επίσης να προσφέρουν μια αισθητική εμπειρία (με άλλα λόγια: είναι όμορφοι και το να βρίσκεσαι γύρω από όμορφα πράγματα δημιουργεί αυτόματα κι ένα ωραίο συναίσθημα) και μια φυγή από τα προβλήματα και τις απαιτήσεις της ζωής, γεγονός που βελτιώνει τη διάθεση. Αυτοί οι ίδιοι χώροι μπορούν να λειτουργήσουν αναζωογονητικά – τόσο ψυχικά, όσο και σωματικά, καθώς και ανασταλτικά για τις βλαβερές επαναλαμβανόμενες σκέψεις που μπορούν να οδηγήσουν στο σκοτεινό υπόγειο της κατάθλιψης.

  Στο πλαίσιο μιας άλλης έρευνας για την αστική φύση και την ψυχική υγεία, υπάρχουν δεκάδες καταγραφές από κηπουρούς που μιλάνε για το πώς η φροντίδα των φυτών τους δίνει την αίσθηση μιας ευθύνης: οι κηπουροί αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως γονέα και τα φυτά ως παιδιά τους. Η διαδικασία της φροντίδας των φυτών δεν είναι εύκολη υπόθεση, για τους κηπουρούς είναι ωστόσο ανταποδοτική, ικανοποιητική και ευχάριστη.

  Η καλλιέργεια μιας «περιβαλλοντικής αίσθησης του τόπου» πάει να πει ότι κάποιος ασχολείται με τη διαμόρφωση του τόπου μέσα από ένα φακό που βασίζεται στη φύση. Η έννοια αυτή, που ονομάζεται επίσης οικολογική νοηματοδότηση τόπου, τοποθετεί τα οικοσυστήματα, τα δέντρα, τα πάρκα, τα φυτά, τους χώρους πρασίνου ή οτιδήποτε σχετίζεται με τη φύση στο επίκεντρο του γιατί βρίσκουμε νόημα σε έναν τόπο ή τον συνδέουμε με συναισθήματα, ανθρώπους κι αναμνήσεις.

  Περνάω από αυτά τα δέντρα πολλές φορές την ημέρα. Καθ’ οδόν για τη δουλειά, για το μανάβικο, για να βρω φίλους, όταν περπατάω μόνη μου, κατά την περίοδο της πανδημίας, και μετά από χωρισμούς ή σε περιόδους χαράς και ξεγνοιασιάς. Θα με πιστεύατε όμως αν σας έλεγα αυτοί οι φοίνικες δεν βρίσκονται στο δρόμο μου για κανένα από αυτά τα μέρη; Ότι ουσιαστικά βγαίνω από το δρόμο μου (έστω και λίγο) ώστε να αδράξω την ευκαιρία να κοιτάξω αυτές τις πανέμορφες γιγαντιαίες Ουασινγκτόνιες που βρίσκονται στην είσοδο του Εθνικού Κήπου; Αγαπώ αυτά τα δέντρα, γιατί από τη μια, η ανατολίτικη μαγεία τους μου θυμίζει την πόλη που μεγάλωσα – τη Λευκωσία, και, από την άλλη, η παρουσία τους, έχει εμβαθύνει τη σύνδεσή μου με την Αθήνα, καθώς και με τη γειτονιά μου και τη φύση γενικότερα.

  Έρευνες έχουν δείξει ότι οι πράσινες υποδομές, όπως τα δέντρα και οι κήποι, μπορούν να λειτουργήσουν ανακουφιστικά και παρηγορητικά. Ομοίως, τα φυτά και άλλα φυσικά στοιχεία μπορούν επίσης να προσφέρουν «εμπειρίες που προσφέρουν ζωή» ή ακόμη (και μου αρέσει πολύ αυτή η διατύπωση) «τη χαρά μιας ζεστής αγκαλιάς».

  Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι μπορεί κανείς να βιώσει τα ψυχολογικά οφέλη που προσφέρουν τα φυτά και η φύση και μέσα στο σπίτι, είτε κοιτάζοντας από το παράθυρο ένα πάρκο ή ένα πράσινο μπαλκόνι είτε ακόμη και φροντίζοντας φυτά εσωτερικού χώρου.

  Ανεξάρτητα από το μέσο, η καλλιέργεια μιας βαθύτερης σχέσης με τη φύση μπορεί να καταπολεμήσει τη μοναξιά, να μετριάσει την κοινωνική απομόνωση και να προάγει τη συνολική ευεξία. Βρείτε λοιπόν ένα δέντρο στη γειτονιά σας ή επενδύστε σε ένα φυτό εσωτερικού χώρου και παρέχετέ του φροντίδα. Παρακολουθήστε το να μεγαλώνει και να αλλάζει στην πάροδο του χρόνου. Αντιμετωπίστε το σαν φίλο ή σαν παιδί σας και δώστε του αγάπη. Σας υπόσχομαι ότι ως αντάλλαγμα, θα σας αγαπήσει κι αυτό.

  Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο olafaq.gr.

  Πηγή: iEidiseis.gr

• Πώς να αντιμετωπίσετε τη μοναξιά, το άγχος και την κατάθλιψη που μπορούν να φέρουν οι γιορτές
  σε Υγεία
  

  Για πολλούς ανθρώπους, η περίοδος των γιορτών είναι μια περίοδος άγχους, συναισθηματικής αναταραχής ή έντονης μοναξιάς.

  Το 66% των ανθρώπων αναφέρουν ότι αισθάνονται μοναξιά στις γιορτές, σύμφωνα με την αμερικανική Εθνική Συμμαχία για την Ψυχική Ασθένεια, ενώ το 64% των ανθρώπων με ψυχική ασθένεια δηλώνουν ότι οι γιορτές επιδεινώνουν την κατάστασή τους.

  Γιατί η μοναξιά και η συναισθηματική δυσφορία είναι τόσο συχνές αυτή την εποχή του χρόνου; Ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να ζουν μακριά από την οικογένειά τους ή να μην έχουν την οικονομική δυνατότητα να ταξιδέψουν για να τους δουν. Άλλοι μπορεί να θρηνούν την απώλεια αγαπημένων προσώπων ή να αντιμετωπίζουν τεταμένες σχέσεις – και οι γιορτές μπορεί να λειτουργήσουν ως μια σκληρή υπενθύμιση αυτών των απωλειών. Και για ορισμένους, αυτή η περίοδος φέρνει κοντά οικογένειες που θα προτιμούσαν να είναι χώρια. Όποια και αν είναι η αιτία, ο αντίκτυπος των γιορτών στην ψυχική μας υγεία μπορεί να είναι βαθύς. Η ψυχολόγος Δρ. Neha Chaudhary δίνει μέσω του CNNi συμβουλές για την αντιμετώπιση όλων των παραπάνω προβλημάτων.

  Κατανόηση και αντιμετώπιση της μοναξιάς

  Ενώ η περίοδος των γιορτών παρουσιάζεται ως μια εποχή για την οικογένεια και τις κοινωνικές συγκεντρώσεις, αυτή η προσδοκία μπορεί ακούσια να ενισχύσει τα συναισθήματα απομόνωσης. Αυτό ισχύει όχι μόνο για όσους βρίσκονται μόνοι, αλλά και για όσους περιβάλλονται από αγαπημένα πρόσωπα.

  Αν αισθάνεστε μοναξιά αυτές τις γιορτές, το πρώτο πράγμα που μπορείτε να κάνετε είναι να την αναγνωρίσετε. Αφήστε το συναίσθημα να κυλήσει σαν να είναι μια φευγαλέα στιγμή που θα περάσει. Αν προσπαθήσετε να αντισταθείτε σε ένα συναίσθημα, συνήθως αυτό θα επιμείνει, μένοντας περισσότερο από όσο είναι ευπρόσδεκτο. Αν επιτρέψετε στο συναίσθημα να αιωρείται μέσα σας, μπορεί να φύγει το ίδιο εύκολα όπως ήρθε.

  Στη συνέχεια, δείτε αν μπορείτε να εντοπίσετε την πηγή του συναισθήματος. Μήπως οι γιορτές σάς θυμίζουν την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου ή συνδέονται με μια αρνητική εμπειρία από την παιδική σας ηλικία; Ή μήπως έχετε την τάση να συγκρίνετε τον εαυτό σας με τους άλλους, μόνο και μόνο για να νιώσετε ότι δεν ανταποκρίνεστε στις προσδοκίες που θέτει η κοινωνική σύγκριση;

  Μόλις εντοπίσετε το έναυσμα για το συναίσθημα, μπορείτε να προσπαθήσετε να μιλήσετε στον εαυτό σας γι' αυτό με συμπόνια, όπως θα μιλούσατε σε έναν φίλο. Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι είναι εντάξει να πενθείτε. Πείτε στον εαυτό σας ότι η σύγκριση είναι ένας αντιπερισπασμός και αφήστε στην άκρη τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ή υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι μπορείτε να κάνετε επενδύσεις στις σχέσεις, αν το θέλετε πραγματικά.

  Τέλος, βρείτε τρόπους για σύνδεση με τους άλλους εκείνη τη στιγμή. Υπάρχει κάποιος φίλος στον οποίο έχετε καιρό να στείλετε μήνυμα; Μια ομαδική δραστηριότητα στην οποία θα μπορούσατε να συμμετάσχετε και η οποία σας δίνει την αίσθηση της κοινότητας; Αν δεν έχετε υπάρχουσες συνδέσεις για να στραφείτε, μια σύντομη αλληλεπίδραση με έναν άγνωστο μπορεί επίσης να λειτουργήσει. Συζητήστε με κάποιον έξω από το σπίτι σας ή ακόμα καλύτερα προσφερθείτε να βοηθήσετε ή να δώσετε κάτι σε έναν ξένο. Η αίσθηση σύνδεσης που μπορεί να καλλιεργήσει μπορεί να σας εκπλήξει. Και είναι καλό για την υγεία σας.

  Αντιμετώπιση του θυμού

  Ενώ το επίκεντρο αυτής της εποχής του χρόνου τείνει να είναι γύρω από τον αναστοχασμό και την ευγνωμοσύνη, για μερικούς ανθρώπους προκαλεί ένα εντελώς διαφορετικό συναίσθημα: θυμό. Θυμό προς τα μέλη της οικογένειας που, όταν συγκεντρώνονται μαζί, φέρνουν στην επιφάνεια ανεπίλυτες εντάσεις ως ομάδα. Θυμό απέναντι σε αγαπημένα πρόσωπα που τους εγκατέλειψαν πριν από πολλά χρόνια. Ή θυμό για τη ζωή που δεν πηγαίνει σύμφωνα με το σχέδιο.

  Αν είστε ένας από αυτούς, σπρώξτε στην άκρη την αυτοκριτική σας και αφήστε τον εαυτό σας να νιώσει. Και μετά κάντε κάτι γι' αυτό. Ποιοι είναι οι εποικοδομητικοί τρόποι με τους οποίους μπορείτε να μοιραστείτε το θυμό σας; Υπάρχει μια συζήτηση που μπορείτε να κάνετε με ένα αγαπημένο σας πρόσωπο για να επεξεργαστείτε πληγωμένα συναισθήματα από το παρελθόν; Αν αυτό δεν σας φαίνεται εφικτό, σκεφτείτε να καταγράψετε τα συναισθήματά σας σε μια επιστολή που μπορεί να μην δώσετε ποτέ στο άλλο άτομο. Μερικές φορές η πράξη του να τα βγάλετε από το μυαλό σας και να τα γράψετε στο χαρτί μπορεί να χαρίσει μια ευπρόσδεκτη απελευθέρωση. Μπορείτε να σκίσετε το γράμμα και να το πετάξετε στα σκουπίδια ή στην τουαλέτα, ενώ φαντάζεστε τον θυμό να σας εγκαταλείπει καθώς καταστρέφετε το ίδιο το γράμμα.

  Χειρισμός του άγχους και της πίεσης

  Οι προσδοκίες και οι πιέσεις που θέτει η κοινωνία (και ο εαυτός σας) γύρω από τις γιορτές μοιάζουν με περπάτημα σε τεντωμένο σχοινί. Είτε πρόκειται για την επιδέξια ψημένη γαλοπούλα είτε για τις τέλειες οικογενειακές συγκεντρώσεις, οι εξιδανικευμένες εικόνες των σχετικών ταινιών και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να δημιουργήσουν μια αίσθηση πίεσης που επισκιάζει την ουσία των ημερών. Αυτά τα μη ρεαλιστικά πρότυπα οδηγούν συχνά σε περιττό άγχος και αίσθηση ανεπάρκειας για πολλούς ανθρώπους.

  Για να ξεφύγετε από την παγίδα της σύγκρισης και των ατελείωτων προσδοκιών, ξεκινήστε αναγνωρίζοντας ότι η τελειότητα είναι ένας άπιαστος στόχος και όχι το νόημα των διακοπών. Αγκαλιάστε τις ατέλειες. Δοκιμάστε νέες τελετουργίες και ρουτίνες που είναι χαλαρές ή ακόμα και ανόητες, μόνο και μόνο για χάρη της διασκέδασης.

  Θέστε όρια με την οικογένεια και τους φίλους που έχουν υψηλές προσδοκίες από εσάς, είτε πρόκειται για το σχόλιο της θείας σας για το τι πρέπει να φορέσετε στο δείπνο, είτε για την κριτική της μητέρας σας για τη μαγειρική σας, είτε για τα σχόλια του πεθερού σας για το πώς θα έπρεπε να περνάτε περισσότερο χρόνο με τη δική του πλευρά της οικογένειας από ό,τι περνάτε. Εξασκηθείτε εκ των προτέρων στο τι πρόκειται να πείτε στους ανθρώπους όταν παραβιάζουν τα όριά σας.

  Η μελαγχολία των γιορτών

  Αυτή η περίοδος των γιορτών θα είναι δύσκολη για πολλούς ανθρώπους, για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Αν αισθάνεστε άσχημα, στρέψτε την προσοχή σας στους τρόπους με τους οποίους μπορείτε να φροντίσετε τον εαυτό σας και την ψυχική σας υγεία, είτε αυτό είναι να κουλουριαστείτε κάτω από μια κουβέρτα και να παρακολουθήσετε ταινίες, να γράψετε σε ένα ημερολόγιο, να ακούσετε μουσική, να εκφραστείτε μέσω της τέχνης ή να τηλεφωνήσετε σε έναν παλιό φίλο. Αναγνωρίστε τι χρειάζεστε για να επιβιώσετε αυτή τη στιγμή. Και αν τίποτα άλλο δεν λειτουργεί, απευθυνθείτε σε έναν επαγγελματία για βοήθεια.

  Για πολλούς ανθρώπους, θα είναι η πιο όμορφη περίοδος του χρόνου. Για άλλους, δεν θα είναι. Όσο περισσότερο ενθαρρύνουμε μια κουλτούρα ενσυναίσθησης και κατανόησης γύρω από όλα τα συναισθήματα που συνοδεύουν τις γιορτές, τόσο περισσότερο μπορούμε να ενισχύσουμε τις κοινότητές μας και να στηρίξουμε ο ένας τον άλλον όταν αυτό έχει σημασία.

  Με πληροφορίες από: Could the most magical time of year be so full of loneliness, anger and stress? by Dr. Neha Chaudhary, CNN

  Πηγή: Cnn.gr