Σχετικά Άρθρα

• Το 92% των εξαφανίσεων πτηνών παγκοσμίως οφείλεται στον άνθρωπο - Τι αναφέρει έρευνα
  σε Περιβάλλον
  

  Η κρίση βιοποικιλότητας, ο συνεχόμενα αυξανόμενος ρυθμός εξαφανίσεων ζώων και φυτών σε όλο τον πλανήτη είναι μια από τις σοβαρές παγκόσμιες περιβαλλοντικές προκλήσεις μαζί με την κλιματική κρίση.

  Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσίευση ομάδας επιστημόνων, στο κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό «Science», τα τελευταία 130.000 χρόνια, 610 είδη πουλιών έχουν εξαφανιστεί και οι ανθρώπινες δραστηριότητες σχετίζονται με τουλάχιστον 562 από αυτές, αντιπροσωπεύοντας το 92%.

  Ενδεικτικό της παγκόσμιας κρίσης της βιοποικιλότητας είναι ότι 27% των εξαφανισμένων ειδών χάθηκαν τα τελευταία 500 χρόνια. Ενώ η επιστημονική ομάδα προβλέπει πως αν δεν παρθούν άμεσα αποτελεσματικά μέτρα προστασίας είναι πιθανόν να χαθούν περισσότερα από 1000 είδη τους επόμενους δύο αιώνες.

  «Οι ανθρώπινες δραστηριότητες είναι η κύρια απειλή»

  Όπως δήλωσε ο Αναπληρωτής Καθηγητής του ΕΚΠΑ και Διευθύνων Σύμβουλος του ΟΦΥΠΕΚΑ Κώστας Τριάντης, που συμμετείχε στην ερευνητική ομάδα: «Στην εργασία καταδεικνύουμε με τον πιο εμφατικό τρόπο ότι η βιοποικιλότητα του πλανήτη απειλείται και οι ανθρώπινες δραστηριότητες είναι η κύρια απειλή. Πέραν όμως από τον αριθμό των ειδών που χάνονται για πάντα, χάνουμε και άλλα δύο συστατικά στοιχεία της βιοποικιλότητας, την ξεχωριστή εξελικτική ιστορία κάθε είδους αλλά και τον ρόλο που επιτελεί εντός των οικοσυστημάτων».

  Πολλά από τα εξαφανισμένα είδη δημιουργήθηκαν πριν εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια χρόνια και η απώλεια τους διαγράφει τη μοναδική τους πορεία στον χρόνο. Οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι τα 610 εξαφανισμένα είδη αντιπροσωπεύουν συνολικά τρία δισεκατομμύρια χρόνια εξελικτικής ιστορίας. Παράλληλα, πολλά από τα είδη αυτά είχαν μοναδικές μορφές όπως το πασίγνωστο ντόντο, ενδημικό στο νησί του Μαυρικίου ή το «μεγάλο πουλί» της Μαδαγασκάρης που έφτανε ως και τα τρία μέτρα ύψος και ζύγιζε πάνω από 600 κιλά. 'Ανηκε στην οικογένεια Αιπυορνιθίδες, αλλιώς πουλιά ελέφαντες και όλα τα είδη της οικογένειας έχουν εξαφανιστεί. Επιπλέον, τα είδη επιτελούν συγκεκριμένες λειτουργίες, κάποια είναι πτωματοφάγα που αφαιρούν νεκρούς οργανισμούς, άλλα περιορίζουν τα παράσιτα τρώγοντας έντομα και άλλα είναι σημαντικοί επικονιαστές. Όταν λοιπόν ένα είδος εξαφανίζεται, χάνεται και η λειτουργία του εντός των οικοσυστημάτων επηρεάζοντας την ίδια τη δομή τους.

  Σύμφωνα πάντα με τον κ. Τριάντη: «Ένα από τα πιο σημαντικά βήματα για την αποτελεσματική προστασία των ειδών και την ανάσχεση της κρίσης βιοποικιλότητας είναι η αναγνώριση των ειδών που απειλούνται περισσότερο. Το προηγούμενο διάστημα ο ΟΦΥΠΕΚΑ υλοποίησε ένα έργο-σταθμό για την διατήρηση της βιοποικιλότητας της χώρας, αυτό του Κόκκινου Καταλόγου των Απειλούμενων Ειδών της Ελλάδας. Στο πλαίσιο του έργου, πάνω από 140 ειδικοί επιστήμονες, χρησιμοποιώντας τα αντικειμενικά κριτήρια που θέτει η Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) αξιολογήσαν τον κίνδυνο εξαφάνισης χιλιάδων ειδών της χώρας μας. Με αυτόν τον τρόπο η χώρα έχει στα χέρια της ένα ισχυρό και διεθνώς αναγνωρισμένο εργαλείο για την επιλογή και ιεράρχηση των δράσεων προστασίας και διατήρησης σε εθνικό επίπεδο».

  Ανάμεσα στα είδη που αξιολογήθηκαν, συμπεριλαμβάνονται και 336 είδη πουλιών τα οποία αξιολογήθηκαν από πέντε ειδικούς ορνιθολόγους. Από αυτά, τα 13 αξιολογήθηκαν ως «Κρισίμως Κινδυνεύοντα», δηλαδή τοποθετήθηκαν στην υψηλότερη Κατηγορία Κινδύνου καθιστώντας τα έτσι ως τα πλέον απειλούμενα είδη πουλιών της χώρας. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται ο Ασπροπάρης, ο Βασιλαετός και ο Θαλασσαετός .

  Πηγή: Cnn.gr
• Κλιματική κρίση: Πώς η ζέστη φτάνει στα όρια τον ανθρώπινο οργανισμό
  σε Περιβάλλον
  

  Η κλιματική κρίση προκαλεί την εκρηκτική αύξηση της θερμοκρασίας, η οποία με την σειρά της μπορεί να είναι θανατηφόρα για τον ανθρώπινο οργανισμό

  Η κλιματική κρίση –η οποία αποδίδεται στα αέρια που εκλύονται από την καύση ορυκτών καυσίμων- αυξάνει τη θερμοκρασία φτάνοντας τη σε επίπεδα που μπορούν να αποβούν μοιραία για τον ανθρώπινο οργανισμό. Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί η μελέτη του meteo που έδειξε ότι η θερμική καταπόνηση την Κυριακή το μεσημέρι ήταν «πολύ ισχυρή» σε μεγάλο μέρος της χώρας, πράγμα που σημαίνει ότι η ζέστη μπορεί να μετατρέψει ακόμα και τις πιο συνηθισμένες δραστηριότητες σε θανατηφόρες.

  Σε γενικές γραμμές, η ζέστη είναι ο πιο θανατηφόρος τύπος ακραίων καιρικών φαινομένων και η κλιματική κρίση που προκαλείται από τον άνθρωπο καθιστά τους καύσωνες πιο σοβαρούς και παρατεταμένους. Αν προστεθεί και η υγρασία στο μείγμα και οι συνθήκες σε ορισμένα μέρη πλησιάζουν τα όρια της ανθρώπινης επιβιωσιμότητας – το σημείο στο οποίο το σώμα μας απλά δεν μπορεί να προσαρμοστεί.

  Ακραία θερμική καταπόνηση στην Ελλάδα

  «Πολύ ισχυρή» ήταν η θερμική καταπόνηση του πληθυσμού σε μεγάλο μέρος της χώρας το μεσημέρι (15:00) της Κυριακής 04/08. Στο παρακάτω γράφημα παρουσιάζεται η θερμική καταπόνηση στις περιοχές 160 επιλεγμένων μετεωρολογικών σταθμών του δικτύου του meteo.gr / Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Όπως προκύπτει από τις καταγραφές των σταθμών αυτών, σε 85 από αυτούς, η θερμική καταπόνηση ήταν «Πολύ Ισχυρή» ενώ σε 1 ήταν «Ακραία». Το συνολικό ποσοστό σταθμών με «Πολύ Ισχυρή» ή «Ακραία» θερμική καταπόνηση ήταν περίπου 54%.

  Η θερμική καταπόνηση (στρες) λόγω ζέστης υπολογίστηκε βάσει του Παγκόσμιου Δείκτη Θερμικού Κλίματος (UTCI, °C) ο οποίος ενσωματώνει μετεωρολογικές παραμέτρους όπως την υγρασία, την ταχύτητα του ανέμου και την ακτινοβολία, λαμβάνοντας υπόψη και τη φυσιολογία του ανθρώπινου σώματος. H θερμοκρασία που υπολογίζεται από τον UTCI μπορεί να αντιστοιχηθεί σε μια κατηγορία κλίμακας θερμικής καταπόνησης. Για παράδειγμα, θερμοκρασία UTCI 26 °C – 32 °C αντιστοιχεί στην κατηγορία «μέτρια», 32 °C – 38 °C στην κατηγορία «ισχυρή», 38 °C – 46 °C στην «πολύ ισχυρή», > 46 °C στην «ακραία» θερμική καταπόνηση λόγω ζέστης ενώ η κλίμακα του UTCI επεκτείνεται και στη θερμική καταπόνηση λόγω κρύου.

  

  Η θερμική καταπόνηση στη χώρα

  Σε ότι αφορά την μέγιστη θερμοκρασία στη χώρα, έφτασε τους 40.2 °C, τιμή που καταγράφηκε στη Σπάρτη. Στην παρακάτω εικόνα παρουσιάζεται η κατανομή της μέγιστης θερμοκρασίας στη χώρα. Όπως προκύπτει από τις σχετικές πληροφορίες που παρουσιάζονται στην εικόνα αυτή, η θερμοκρασία ξεπέρασε τους 37 °C σε 61 από τους 493 επί του παρόντος ενεργούς σταθμούς και τους 40 °C σε 2 σταθμούς.

  

  Η κατανομή της μέγιστης θερμοκρασίας στη χώρα

  Θανατηφόρο μέλλον

  Σύμφωνα με αναλυτές που μίλησαν στο CNN, το ανθρώπινο σώμα έχει την δυνατότητα να συνηθίσει έως κάποιο βαθμό τη ζέστη, αλλά χρειάζεται χρόνος, και ακόμη και τότε, μερικές φορές η ζέστη είναι απλώς πολύ ακραία για να προσαρμοστεί.

  Μια θερμοκρασία γύρω στους 31 βαθμούς Κελσίου είναι περίπου η μέγιστη θερμοκρασία που μπορούν να αντέξουν οι υγιείς άνθρωποι, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα. Μπορεί να μην ακούγεται τόσο καυτό, αλλά πρόκειται για αποπνικτική και θανατηφόρα ζέστη – σχεδόν 32 βαθμοί με 100% υγρασία και σχεδόν καμία ικανότητα του σώματός να δροσιστεί.

  Ο Huber του Πανεπιστημίου Purdue και μια ομάδα επιστημόνων προέβλεψαν ότι δισεκατομμύρια άνθρωποι θα εκτεθούν σε αυτό το επικίνδυνο όριο καθώς η υπερθέρμανση του πλανήτη επιταχύνεται. Με κάθε μισό βαθμό που θερμαίνεται ο κόσμος, η θερμότητα «απλώς επεκτείνεται προς τα έξω σε αυτές τις καυτές, θανατηφόρες κηλίδες», δήλωσε ο Huber.

  Μία υφέρπουσα απειλή

  Πέραν τούτων, σύμφωνα με στοιχεία του ΠΟΥ, η υπερβολική ζέστη σκοτώνει περίπου 489.000 ανθρώπους κάθε χρόνο, αλλά ο αριθμός αυτός θα μπορούσε να είναι υψηλότερος επειδή οι θάνατοι που σχετίζονται με τη ζέστη είναι τόσο δύσκολο να εντοπιστούν.

  Οι θάνατοι μπορεί να αποδίδονται σε καρδιακές προσβολές ή εγκεφαλικά επεισόδια, χωρίς καμία αναφορά στο γεγονός ότι συνέβησαν κατά τη διάρκεια ενός καυτού κύματος καύσωνα. «Δεν μπορεί να γίνει σωστή μέτρηση του αν ο θάνατος προήλθε από ζέστη», δήλωσε ο Bharat Venkat, διευθυντής του εργαστηρίου του UCLA.

  Η ζέστη δεν έχει την δύναμη ενός τυφώνα, την καμένη γη μιας πυρκαγιάς ή τη σαρωτική καταστροφή μιας πλημμύρας – όλα αυτά αφήνουν ένα ορατό και άμεσο ίχνος καταστροφής, καταστρέφοντας σπίτια, διαλύοντας δρόμους και ισοπεδώνοντας πόλεις.

  Αντίθετα, η ζέστη είναι μια υφέρπουσα απειλή, ένα σταθερό βουητό στο παρασκήνιο. Η χειρότερη ζημιά της δεν είναι στις περιουσίες αλλά στο σώμα μας, είπε ο Venkat. Και είναι ένας «αόρατος, σιωπηλός δολοφόνος».

  Πώς σκοτώνει η ακραία ζέστη

  Η ακραία ζέστη διαπερνά τις άμυνες του σώματός σας, από δυσάρεστη γίνεται γρήγορα θανατηφόρα, καθώς η βαριά αίσθηση μιας ζεστής, κολλώδους ημέρας μετατρέπεται σε κάτι πιο κακόβουλο.

  Συχνά ξεκινά με συμπτώματα όπως ναυτία, πονοκεφάλους, μυϊκές κράμπες, ακόμη και λιποθυμία. Όλα αυτά είναι σημάδια θερμικής εξάντλησης – το σώμα σας είναι αφυδατωμένο και αρχίζει να χάνει την ικανότητά του να ψύχεται.

  Από εκεί και πέρα, τα πράγματα μπορούν να εξελιχθούν.

  Η θερμοπληξία συμβαίνει όταν το σώμα σας δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα συνήθη κόλπα του για να δροσιστεί, όπως η εφίδρωση και η αύξηση της ροής του αίματος στο δέρμα σας, οδηγώντας σε καταστροφική αύξηση της θερμοκρασίας του πυρήνα. Μόλις η εσωτερική θερμοκρασία του σώματός σας αρχίσει να ανεβαίνει πάνω από τους 104 Φαρενάιτ, κάτι που μπορεί να συμβεί μέσα σε 10 έως 20 λεπτά από την έκθεση, «κινείστε προς το θάνατο και μπορεί να σας πλησιάσει πολύ, πολύ γρήγορα», δήλωσε ο Bailey.

  Μπορεί να αποπροσανατολιστείτε και να χάσετε τις αισθήσεις σας.

  Σημαντικά όργανα αρχίζουν να κλείνουν.

  Τα φράγματα που διαχωρίζουν το έντερό σας από το υπόλοιπο έντερό σας μπορεί να γίνουν πιο πορώδη, διαρρέοντας θανατηφόρες τοξίνες στην κυκλοφορία του αίματός σας.

  Τέλος, η καρδιά σας καταρρέει.

  Η θερμοπληξία «είναι μια εκρηκτική ασθένεια», δήλωσε ο Moseley. «Είναι μια φλεγμονώδης, πολυσυστημική ανεπάρκεια». Αν δεν αντιμετωπιστεί αμέσως, μπορεί να σας σκοτώσει γρήγορα.

  Πηγή: In.gr
• Πόσοι άνθρωποι έχουν ζήσει μέχρι σήμερα στη Γη;
  σε Plus +
  

  Για δεκάδες χιλιάδες χρόνια η ανθρωπότητα πάσχιzε να επιβιώσει. Μετά ήρθε η γεωργία και η Βιομηχανική Επανάσταση.

  Η ανθρωπότητα πέρασε ένα σημαντικό ορόσημο στα τέλη του 2022, όταν ο παγκόσμιος πληθυσμός έφτασε για πρώτη φορά τα 8 δισεκατομμύρια άτομα.

  Πόσοι όμως ήρθαν πριν από εμάς;

  Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με ακρίβεια, δεδομένου ότι τα διαθέσιμα δημογραφικά δεδομένα καλύπτουν μόνο το τελευταίο 1% της ιστορίας του ανθρώπινου γένους.

  Σύμφωνα όμως με κάποιες βασικές υποθέσεις και μερικούς χονδρικούς υπολογισμούς, ερευνητές του Γραφείου Αναφοράς Πληθυσμών στις ΗΠΑ κατέληξαν σε μια εκτίμηση: περίπου 117 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν ζήσει μέχρι σήμερα, συμπεριλαμβανομένου του σημερινού παγκόσμιου πληθυσμού.

  Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι που ζουν σήμερα αντιστοιχούν σε λιγότερο από το 7% των ανθρώπων που έζησαν ποτέ.

  Πώς καταλήγουμε όμως σε αυτά τα νούμερα;

  Οποιαδήποτε εκτίμηση βασίζεται σε τρεις βασικούς παράγοντες: το χρονικό διάστημα που ο Homo sapiens ζει στη Γη, το μέγεθος του πληθυσμού σε διαφορετικές περιόδους και ο αριθμός γεννήσεων ανά 1.000 άτομα πληθυσμού για κάθε τέτοια περίοδο.

  Το πότε εξελίχθηκε ο Homo sapiens είναι ασαφές. Δεδομένου ότι η μετεξέλιξη ενός προγονικού είδους σε ένα νέο είναι μια σταδιακή διαδικασία, η ανθρωπότητα δεν εμφανίστηκε μέσα σε μια στιγμή.

  Παρόλα αυτά, οι δημογράφοι του Γραφείου Αναφοράς βασίστηκαν στην εκτίμηση ότι το είδος μας εμφανίστηκε πριν από 200.000 χρόνια, αν και τα τελευταία χρόνια συγκεντρώνονται ενδείξεις ότι αυτό συνέβη αρκετά νωρίτερα, πριν από περίπου 300.000 χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, οι υπολογισμοί βασίστηκαν στην υπόθεση ότι ο αρχικός πληθυσμός ήταν μόνο δύο άτομα, ένας άνδρας και μια γυναίκα.

  Για δεκάδες χιλιάδες χρόνια, ο ρυθμός αύξησης ήταν πολύ μικρός και ο παγκόσμιος πληθυσμός περιοριζόταν σε μερικά εκατομμύρια.

  Η επανάσταση της γεωργίας πριν από περίπου 11.000 χρόνια επιτάχυνε την αύξηση. Γύρω στο 8000 π.Χ, ο παγκόσμιος πληθυσμός πρέπει να ήταν γύρω στα 5 εκατομμύρια άτομα, νούμερο που διογκώθηκε στα 300 εκατομμύρια το έτος 1 μ.Χ. Μέχρι το 1650, ο πληθυσμός είχε αυξηθεί ελαφρά στα 500 εκατομμύρια.

  Χρειάστηκαν συνολικά 200.000 χρόνια μέχρι να φτάσει ο παγκόσμιος πληθυσμός το ένα δισεκατομμύριο γύρω στο 1800. Από εκεί και πέρα όμως χρειάστηκε μόλις δύο και κάτι αιώνες αιώνες για να οκταπλασιαστεί ο αριθμός στα 8 δις., χάρη στην πρόοδο που έφερε η Βιομηχανική Επανάσταση.

  

  Κάθε κόκκος άμμου στην κλεψύδρα αντιστοιχεί σε 10 εκατ. ανθρώπους. Ο σημερινός πλυθυσμός αντιστοιχεί στο πάνω μέρος της κλεψύδας (Our World In Data)

  Μέχρι τότε, ο ρυθμός αύξησης ήταν πολύ μικρός.

  Και αυτό επειδή στο μεγαλύτερο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας, η παιδική θνησιμότητα ήταν εξαιρετικά υψηλή και το προσδόκιμο επιβίωσης κυμαινόταν γύρω στα 10 έτη (αυτό δεν σημαίνει ότι κανείς δεν έφτανε σε μεγάλη ηλικία, μόνο ότι οι ηλικιωμένοι αντιστοιχούσαν σε ένα πολύ μικρό ποσοστό του πληθυσμού).

  Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η γεννητικότητα πρέπει να έφτανε τουλάχιστον τις 80 γεννήσεις ανά 1.000 άτομα πληθυσμού μόνο για να επιβιώσει το είδος. Συγκριτικά, ως υψηλό επίπεδο γεννητικότητας θεωρούνται σήμερα οι 35-45 γεννήσεις ανά 1.000 άτομα, κάτι που παρατηρείται πλέον μόνο στις χώρες της υποσαχάριας Αφρικής.

  Σήμερα, η μείωση της παιδικής θνησιμότητας και η πρόοδος της ιατρικής επιτρέπουν σε περισσότερους ανθρώπους να εξαντλήσουν τα γόνιμα χρόνια τους.

  Παρόλα αυτά, η γεννητικότητα μειώνεται σε παγκόσμιο επίπεδο και ο ρυθμός αύξησης του πληθυσμού έχει περιοριστεί σε περίπου 1% τον χρόνο.

  Σύμφωνα με τις προβολές του ΟΗΕ, ο παγκόσμιος πληθυσμός θα φτάσει τα 9-10 δισεκατομμύρια στα μέσα του αιώνα και θα σταθεροποιηθεί στα 10-12 δισ. το 2100, οπότε ο ρυθμός αύξησης θα έχει πρακτικά μηδενιστεί.

  Πηγή: In.gr
• Η τεχνητή νοημοσύνη μάς δείχνει πώς θα μοιάζουμε σε 1.000 χρόνια και η εικόνα δεν θα σας αρέσει καθόλου
  σε Τεχνολογία
  

  Η μόδα στο μέλλον επιτάσσει... καλώδια, πολλά καλώδια!

  Η άνοδος της τεχνητής νοημοσύνης (AI) έχει κάνει πολλούς ανθρώπους να ανησυχούν τελευταία, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι παρέχει πολλές συναρπαστικές δυνατότητες.

  Παρόλο που η τεχνητή νοημοσύνη πρόσφατα ξεγέλασε τη μαμά της Katy Perry και την έκανε να νομίζει ότι βρισκόταν στο Met Gala ενώ δεν ήταν, η άνοδος της τεχνολογίας παρέχει την ευκαιρία να εισβάλουμε σε νέα εδάφη που δεν είχαμε καταφέρει να κάνουμε στο παρελθόν.

  Το πρόγραμμα AI Midjourney ζητήθηκε να φτιάξει μερικές εικόνες για το πώς εκτιμά ότι θα μοιάζουμε σε 1.000 χρόνια. Και δυστυχώς, τα αποτελέσματα είναι αρκετά τρομακτικά.

  Κατ’ αρχάς, φαίνεται ότι η… μόδα του μέλλοντος επιτάσσει την κάλυψη των προσώπων μας με έναν ιστό από καλώδια και μοτέρ που βουίζουν. Ουσιαστικά η τεχνητή νοημοσύνη έχει αποφασίσει ότι η ανθρώπινη όψη μας έχει γίνει υποχείριο της τεχνολογίας.

  Αυτό έχει κάποιες αρκετά ανησυχητικές συνέπειες για τη σχέση μας με αυτήν κατά τη διάρκεια αυτής της χιλιετίας, αφού η τρομακτική εικόνα φαίνεται να την δείχνει να έχει τυλίξει τα πλοκάμια της για τα καλά γύρω μας.

  AI creates terrifying prediction for what humans will look like in 1,000 years
  Prepare yourself for the creepy results#news pic.twitter.com/uWw9oUOtT8

  — Peer Community Hub, Your News Network Zone! 🇨🇦✌️ (@p_communityhub) May 11, 2024

  Ο άνθρωπος από το έτος 3.000 φαίνεται να έχει θυσιάσει το δέρμα του προσώπου του για να κάνει χώρο για όλη αυτή τη φουτουριστική τεχνολογία.

  Μάλιστα σε μια δεύτερη εικόνα, η τεχνητή νοημοσύνη επιμένει στη δυσοίωνη πρόβλεψή της, παρουσιάζοντας ένα πρόσωπο πάλι γεμάτο με καλώδια, ωστόσο αυτή τη φορά το δέρμα έχει παραμείνει.

  Ανάμεσα στα αποτελέσματα υπάρχει ένα μικρό μέρος από κανονικά πρόσωπα και στη συνέχεια υπάρχουν οι Μόρλοκ που βλέπετε στις δύο μεσαίες εικόνες της κάτω σειράς.

  Αν και σε 1.000 χρόνια κανείς από εμάς δεν θα ζει, ας ελπίσουμε πως το μέλλον δεν θα είναι τόσο σκοτεινό, όσο τα πρόσωπα αυτών των ανθρώπων.

  Πηγή: In.gr

• Ο ανθρώπινος εγκέφαλος συρρικνώνεται και κανείς δεν ξέρει γιατί
  σε Plus +
  

  Στο είδος μας, το μέσο μέγεθος του εγκεφάλου έχει συρρικνωθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων 100.000 ετών

  Οι εγκέφαλοι των σύγχρονων ανθρώπων είναι περίπου 13% μικρότεροι από εκείνους των Homo sapiens που ζούσαν πριν από 100.000 χρόνια. Μήπως αυτό οφείλεται στην αλλαγή του κλίματος ή σε κάποιες από τις δεξιότητες που αποκτήσαμε;

  Παραδοσιακά πιστεύεται ότι ο “μεγάλος εγκέφαλός” μας είναι αυτό που διαφοροποιεί το είδος μας από τα άλλα ζώα. Η ικανότητά μας για σκέψη και καινοτομία μας επέτρεψε να δημιουργήσουμε την πρώτη τέχνη, να εφεύρουμε τον τροχό και ακόμη και να προσγειωθούμε στη Σελήνη.

  Σίγουρα, σε σύγκριση με άλλα ζώα παρόμοιου μεγέθους, ο εγκέφαλός μας είναι γιγαντιαίος. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει σχεδόν τετραπλασιαστεί σε μέγεθος μέσα σε έξι εκατομμύρια χρόνια από τότε που το είδος μας μοιράστηκε για τελευταία φορά έναν κοινό πρόγονο με τους χιμπατζήδες. Ωστόσο, μελέτες δείχνουν ότι αυτή η τάση προς μεγαλύτερους εγκεφάλους έχει αντιστραφεί στον Homo sapiens.

  Μικρότερα κρανία

  Στο είδος μας, το μέσο μέγεθος του εγκεφάλου έχει συρρικνωθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων 100.000 ετών, σύμφωνα με το BBC.

  Για παράδειγμα, σε μια πρόσφατη μελέτη του 2023, ο Ian Tattersall, παλαιοανθρωπολόγος και ομότιμος έφορος του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας στη Νέα Υόρκη, παρακολούθησε τον όγκο του εγκεφάλου των αρχαίων ανθρωποειδών μέσα στο χρόνο. Ξεκίνησε με τα αρχαιότερα γνωστά είδη και κατέληξε στους σύγχρονους ανθρώπους.

  Διαπίστωσε ότι η ταχεία επέκταση του εγκεφάλου συνέβη ανεξάρτητα σε διαφορετικά είδη ανθρωποειδών και σε διαφορετικούς χρόνους στην Ασία, την Ευρώπη και την Αφρική. Τα είδη των οποίων οι εγκέφαλοι μεγάλωσαν με την πάροδο του χρόνου περιλαμβάνουν τους Australopithecus afarensis, Homo erectus, Homo heidelbergensis και Homo neanderthalensis.

  Ωστόσο, η τάση για διεύρυνση του εγκεφάλου με την πάροδο του χρόνου ανατράπηκε με την άφιξη των σύγχρονων ανθρώπων. Τα κρανία των ανδρών και των γυναικών σήμερα είναι κατά μέσο όρο 12,7% μικρότερα από εκείνα του Homo sapiens που έζησε κατά την τελευταία εποχή των παγετώνων.

  “Έχουμε πολύ ιδιόμορφα διαμορφωμένα κρανία, οπότε οι πρώτοι άνθρωποι είναι πολύ εύκολο να αναγνωριστούν – και οι πρώτοι έχουν εξαιρετικά μεγάλους εγκεφάλους”, λέει ο Tattersall.

  Το εύρημα του Tattersall επαναλαμβάνει εκείνα άλλων. Για παράδειγμα, το 1934, ο Gerhardt Von Bonin, ένας γερμανικής καταγωγής επιστήμονας που συνδέεται με το Πανεπιστήμιο του Σικάγο στο Ιλινόις, έγραψε ότι “υπάρχει μια σαφής ένδειξη μείωσης [του ανθρώπινου εγκεφάλου] τουλάχιστον στην Ευρώπη μέσα στα τελευταία 10.000 ή 20.000 χρόνια”.

  Γιατί συνέβη αυτό;

  Πώς μπορούμε λοιπόν να εξηγήσουμε αυτή την εντυπωσιακή μείωση; Ο Tattersall προτείνει ότι η συρρίκνωση του μεγέθους του εγκεφάλου άρχισε πριν από περίπου 100.000 χρόνια, γεγονός που αντιστοιχεί σε μια χρονική περίοδο κατά την οποία οι άνθρωποι μεταπήδησαν από ένα πιο διαισθητικό στυλ σκέψης σε αυτό που ο ίδιος ονομάζει “συμβολική επεξεργασία πληροφοριών” – ή σκέφτονται με έναν πιο αφηρημένο τρόπο για να κατανοήσουν καλύτερα το περιβάλλον τους.

  “Αυτή ήταν η εποχή που οι άνθρωποι άρχισαν να παράγουν συμβολικά αντικείμενα και χαρακτικά με σημαντικές γεωμετρικές εικόνες”, λέει ο Tattersall.

  Ο Tattersall πιστεύει ότι ο καταλύτης που προκάλεσε αυτή την αλλαγή στον τρόπο σκέψης ήταν η αυθόρμητη εφεύρεση της γλώσσας. Αυτό οδήγησε στην αναδιοργάνωση των νευρωνικών οδών του εγκεφάλου με έναν πιο αποτελεσματικό μεταβολικά τρόπο, επιτρέποντας στους ανθρώπους να παίρνουν περισσότερα “χτυπήματα για το χρήμα τους”.

  Με άλλα λόγια, καθώς οι μικρότεροι και καλύτερα οργανωμένοι εγκέφαλοι ήταν σε θέση να εκτελούν πιο πολύπλοκους υπολογισμούς, οι μεταβολικά ακριβοί μεγαλύτεροι εγκέφαλοι έγιναν απλώς περιττοί.

  “Μου φαίνεται ότι πιθανότατα οι προκάτοχοί μας επεξεργάζονταν τις πληροφορίες με ένα είδος ωμής βίας, και η νοημοσύνη σε αυτό το πλαίσιο κλιμακωνόταν με το μέγεθος του εγκεφάλου. Έτσι, όσο μεγαλύτερος ήταν ο εγκέφαλός σου, τόσο περισσότερα έβγαζες από αυτόν”, λέει ο Tattersall.

  “Αλλά ο δικός μας τρόπος σκέψης είναι διαφορετικός. Αποδομούμε τον κόσμο γύρω μας σε ένα λεξιλόγιο αφηρημένων συμβόλων και επανασυνθέτουμε αυτά τα σύμβολα για να θέσουμε ερωτήσεις όπως “Τι θα γινόταν αν;”.

  “Αυτό το είδος συμβολικής σκέψης πρέπει να απαιτούσε ένα πολύ πιο πολύπλοκο σύνολο συνδέσεων μέσα στον εγκέφαλο από ό,τι υπήρχε παλαιότερα. Η πρότασή μου είναι ότι η ύπαρξη αυτών των επιπλέον συνδέσεων επέτρεπε στον εγκέφαλο να λειτουργεί με πολύ πιο αποδοτικό τρόπο”.

  Μία άλλη άποψη

  Ωστόσο, άλλοι παλαιοντολόγοι υποστηρίζουν ότι το αρχείο των απολιθωμάτων δείχνει ότι οι εγκέφαλοι άρχισαν να συρρικνώνονται πιο πρόσφατα από ό,τι προτείνει ο Tattersall, πράγμα που σημαίνει ότι η αλλαγή δεν θα μπορούσε να συνδεθεί με τη γλώσσα. Η ημερομηνία στην οποία ο Tattersall τοποθετεί την απόκτηση της γλώσσας (100.000 χρόνια πριν) αμφισβητείται επίσης.

  “Λατρεύω αυτή τη θεωρία, νομίζω ότι είναι πραγματικά λαμπρή”, λέει ο γνωστικός επιστήμονας Jeff Morgan Stibel από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στην Καλιφόρνια.

  “Αλλά δεν έχουμε δει τα δεδομένα που να αποδεικνύουν ότι υπήρξε μια μείωση ήδη πριν από 100.000 χρόνια που δεν οδήγησε κάποια στιγμή σε μια αντιστροφή όπου το μέγεθος του εγκεφάλου άρχισε να αυξάνεται ξανά. Υπήρχαν μειώσεις και τότε. Αλλά στη συνέχεια το μέγεθος του εγκεφάλου άρχισε να αυξάνεται ξανά, οπότε τα δεδομένα δεν ταιριάζουν ακόμη με αυτή την υπόθεση”.

  Η αλλαγή του κλίματος

  Ο Stibel πιστεύει ότι η αλλαγή του κλίματος και όχι η γλώσσα θα μπορούσε να εξηγήσει τους μικρότερους εγκεφάλους μας. Σε μια μελέτη του 2023, ανέλυσε τα κρανία 298 Homo sapiens των τελευταίων 50.000 ετών. Διαπίστωσε ότι οι ανθρώπινοι εγκέφαλοι συρρικνώνονται τα τελευταία 17.000 χρόνια περίπου – από το τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων. Όταν εξέτασε προσεκτικά το κλιματικό αρχείο, διαπίστωσε ότι η μείωση των μεγεθών του εγκεφάλου συσχετίζεται με περιόδους αύξησης της θερμοκρασίας του κλίματος.

  “Αυτό που είδαμε ήταν ότι όσο θερμότερο ήταν το κλίμα, τόσο μικρότερο ήταν το μέγεθος του εγκεφάλου των ανθρώπων, και όσο ψυχρότερο ήταν το κλίμα, τόσο μεγαλύτερος ήταν ο εγκέφαλος”, λέει ο Stibel.

  Οι μικρότεροι εγκέφαλοι θα μπορούσαν να επιτρέψουν στους ανθρώπους να κρυώσουν γρήγορα. Είναι γνωστό ότι οι άνθρωποι σε θερμά κλίματα έχουν εξελίξει πιο αδύνατα και ψηλά σώματα για να μεγιστοποιήσουν την απώλεια θερμότητας. Είναι πιθανό ότι οι εγκέφαλοί μας θα μπορούσαν να έχουν εξελιχθεί με παρόμοιο τρόπο.

  Το 2021, ο Jeremy DeSilva, ανθρωπολόγος στο Dartmouth College στις ΗΠΑ, ανέλυσε απολιθώματα κρανίων από τον Μειοκαινικό ανθρωποειδή Rudapithecus (πριν από 9,85 εκατομμύρια χρόνια) έως τον σύγχρονο άνθρωπο (πριν από 300.000 έως 100 χρόνια). Υπολόγισε ότι οι εγκέφαλοί μας άρχισαν να συρρικνώνονται μόλις πριν από 3.000 χρόνια, περίπου την ίδια εποχή που άρχισαν να εμφανίζονται οι πολύπλοκοι πολιτισμοί (αν και έκτοτε έχει αναθεωρήσει την εκτίμησή του, υποστηρίζοντας ότι η μείωση του μεγέθους του εγκεφάλου συνέβη μεταξύ 20.000 και 5.000 ετών).

  Η έλλειψη θρεπτικών συστατικών

  Ο DeSilva υποστηρίζει ότι η γέννηση πολύπλοκων κοινωνιών και αυτοκρατοριών σήμαινε ότι οι γνώσεις και τα καθήκοντα μπορούσαν να εξαπλωθούν. Οι άνθρωποι δεν ήταν πλέον υποχρεωμένοι να γνωρίζουν τα πάντα, και καθώς τα άτομα δεν χρειαζόταν πλέον να σκέφτονται τόσο πολύ για να επιβιώσουν, ο εγκέφαλός τους μειώθηκε σε μέγεθος.

  Ωστόσο, και αυτή η θεωρία αμφισβητείται.

  “Δεν έγιναν όλες οι κοινωνίες των κυνηγών-συλλεκτών πολύπλοκες με τον ίδιο τρόπο όπως, ας πούμε, οι Αιγύπτιοι πριν από 3.000 χρόνια, αλλά το μέγεθος του εγκεφάλου μειώθηκε και σε αυτές τις κοινωνίες”, λέει η Eva Jablonka, ομότιμη καθηγήτρια στο Ινστιτούτο Cohn για την Ιστορία της Φιλοσοφίας της Επιστήμης και των Ιδεών στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ στο Ισραήλ.

  Η Jablonka υποστηρίζει ότι ακόμη και αν οι εγκέφαλοι συρρικνώθηκαν όταν εμφανίστηκαν πολύπλοκες κοινωνίες, δεν προκύπτει απαραίτητα ότι οι μικρότεροι εγκέφαλοι ήταν απαραίτητα μια προσαρμοστική αντίδραση.

  Τι επιπτώσεις μπορεί να έχουν αυτά τα συμπεράσματα

  “Αν πριν από 3.000 χρόνια εμφανίστηκαν πολύ μεγαλύτερες και πιο πολύπλοκες κοινωνίες, αυτό θα μπορούσε να συσχετιστεί με πολύ μεγαλύτερες διαφορές στις κοινωνικές τάξεις. Αν, κατά συνέπεια, η πλειονότητα των ανθρώπων ήταν φτωχοί, τότε γνωρίζουμε ότι η φτώχεια και ο υποσιτισμός και παρόμοια πράγματα θα έθεταν σε κίνδυνο τον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο”.

  Η Marta Lahr, από το Leverhulme Centre for Human Evolutionary Studies του Πανεπιστημίου του Cambridge, έχει επίσης προτείνει ότι η ανεπάρκεια θρεπτικών συστατικών θα μπορούσε να εξηγήσει τα συρρικνωμένα κρανία μας. Το 2013 ανέλυσε οστά και κρανία από όλη την Ευρώπη, την Αφρική και την Ασία. Διαπίστωσε ότι οι Homo sapiens με τα μεγαλύτερα μυαλά ζούσαν πριν από 20.000 έως 30.000 χρόνια και ότι οι ανθρώπινοι εγκέφαλοι άρχισαν να συρρικνώνονται πριν από 10.000 χρόνια.

  Αυτό είναι μέσα στο χρονικό διάστημα που οι πρόγονοί μας πιστεύεται ότι σταμάτησαν να είναι κυνηγοί-συλλέκτες και στράφηκαν στη γεωργία. Υποστηρίζει ότι η εξάρτηση από τη γεωργία μπορεί να δημιούργησε ελλείψεις βιταμινών και ανόργανων συστατικών, με αποτέλεσμα την καχεκτική ανάπτυξη.

  Η εξημέρωση…

  Εν τω μεταξύ, ορισμένοι επιστήμονες έχουν προτείνει ότι τα ανθρώπινα κρανία έγιναν μικρότερα ως συνέπεια της αυτοεξημέρωσης, βασιζόμενοι στο γεγονός ότι τα εξημερωμένα είδη όπως οι σκύλοι και οι γάτες (που εκτρέφονται για τη φιλικότητά τους) έχουν εγκεφάλους που είναι 10-15% μικρότεροι από τους άγριους προγόνους τους. Αν οι φιλικότεροι, πιο κοινωνικοί άνθρωποι ήταν πιο επιτυχημένοι από εξελικτική άποψη, τότε οι εγκέφαλοι μπορεί να συρρικνώθηκαν με την πάροδο του χρόνου. Αλλά δεν έχουν πειστεί όλοι.

  “Δεν αγοράζω τη θεωρία του αυτοεξευτελισμού”, λέει ο Jablonka.

  “Η αυτοεξημέρωση, αν συνέβη, πρέπει να συνέβη πριν από περίπου 800.000 χρόνια, και δεν υπάρχει καμία απολύτως ένδειξη ότι οι ανθρώπινοι εγκέφαλοι συρρικνώθηκαν εκείνη την εποχή”.

  Οπότε πού μας αφήνει αυτό; Δυστυχώς, για να καταλάβουμε γιατί συρρικνώθηκαν οι εγκέφαλοι, θα πρέπει να προσδιορίσουμε ακριβώς πότε άρχισε η συρρίκνωση. Αλλά το αρχείο των απολιθωμάτων καθιστά αυτό το εγχείρημα σχεδόν αδύνατο. Τα παλαιότερα απολιθώματα είναι πιο δύσκολο να βρεθούν, οπότε η καταγραφή στρέφεται σε μεγάλο βαθμό προς τα νεότερα δείγματα. Για ορισμένα κακώς διατηρημένα είδη, επί του παρόντος εξαρτόμαστε από λίγα ή ακόμη και από ένα μόνο κρανίο.

  “Αυτό που ξέρουμε είναι ότι, οι ανθρώπινοι εγκέφαλοι είχαν περίπου το ίδιο μέγεθος με τους εγκεφάλους των Νεάντερταλ, το οποίο είναι αρκετά μεγαλύτερο από το μέσο μέγεθος των ανθρώπινων εγκεφάλων σήμερα”, λέει ο Tattersall.

  “Ο μέσος όρος όλων των εγκεφάλων Homo sapiens που είναι ηλικίας άνω των περίπου 20.000 ετών, είναι επίσης υψηλός. Αλλά το πότε άρχισε η μείωση του μεγέθους είναι ένα ερώτημα που δεν είναι απολύτως σαφές, επειδή τα αρχεία δεν είναι τόσο καλά. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι τότε οι εγκέφαλοι ήταν μεγάλοι και σήμερα είναι περίπου 13% μικρότεροι”.

  Γινόμαστε λιγότερο έξυπνοι;

  Αν οι εγκέφαλοι συρρικνώνονται, τι σημαίνει αυτό για την ανθρώπινη νοημοσύνη; Ανάλογα με τη θεωρία που πιστεύετε, οι μικρότεροι εγκέφαλοι θα μπορούσαν είτε να μας κάνουν πιο έξυπνους, είτε πιο χαζούς, είτε να μην έχουν καμία επίδραση στη νοημοσύνη.

  Είναι αλήθεια ότι το μέγεθος του εγκεφάλου δεν είναι το παν. Οι εγκέφαλοι των ανδρών είναι περίπου 11% μεγαλύτεροι από τους εγκεφάλους των γυναικών λόγω του μεγαλύτερου μεγέθους του σώματός τους. Ωστόσο, έρευνες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες και οι άνδρες έχουν παρόμοιες γνωστικές ικανότητες. Υπάρχουν κάποιες αμφισβητούμενες ενδείξεις ότι είδη ανθρωποειδών με μικρότερο εγκέφαλο, όπως ο Homo floresiensis και ο Homo naledi, ήταν ικανά για πολύπλοκες συμπεριφορές, γεγονός που υποδηλώνει ότι ο τρόπος με τον οποίο είναι καλωδιωμένος ένας εγκέφαλος είναι ο τελικός καθοριστικός παράγοντας της νοημοσύνης. Ωστόσο, σε γενικές γραμμές, το να έχεις μεγαλύτερο εγκέφαλο σε σχέση με το μέγεθος του σώματός σου συσχετίζεται με τη νοημοσύνη.

  “Το γεγονός ότι το μέγεθος του εγκεφάλου μας μειώνεται σημαντικά αυτή τη στιγμή οδηγεί στο λογικό συμπέρασμα ότι η ικανότητά μας για μεγαλύτερη νοημοσύνη είτε συρρικνώνεται, είτε τουλάχιστον δεν αυξάνεται”, λέει ο Stibel.

  “Ωστόσο, αυτό που κάναμε τα τελευταία 10.000 χρόνια είναι να δημιουργήσουμε εργαλεία και τεχνολογίες που μας επιτρέπουν να φορτώνουμε τη νόηση σε αντικείμενα. Είμαστε σε θέση να αποθηκεύουμε πληροφορίες σε υπολογιστές και να χρησιμοποιούμε μηχανές για να υπολογίζουν πράγματα για εμάς. Έτσι, οι εγκέφαλοί μας μπορεί να παρέχουν λιγότερη ικανότητα για νοημοσύνη και εγκεφαλική ισχύ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς ως είδος γινόμαστε συλλογικά λιγότερο έξυπνοι”.

  Πηγή: In.gr

• Γρίπη πτηνών: SOS από ΠΟΥ για την εξάπλωση σε ανθρώπους - «Τεράστια ανησυχία»
  σε Υγεία
  

  Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) εξέφρασε σήμερα την «τεράστια ανησυχία του» για την αυξανόμενη εξάπλωση του στελέχους H5N1 της γρίπης των πτηνών σε άλλα είδη, ανάμεσά τους και άνθρωποι.

  «Παραμένει, πιστεύω, (αιτία) τεράστιας ανησυχίας», δήλωσε ο Τζέρεμι Φάραρ επικεφαλής επιστήμονας του ΠΟΥ στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου από τη Γενεύη.

  Υψηλό ποσοστό θνησιμότητας

  Ο φόβος είναι ότι ο ιός Η5Ν1, που στους ανθρώπους οι οποίοι μολύνθηκαν μετά την επαφή τους με άρρωστα ζώα είχε «εξαιρετικά υψηλό ποσοστό θνησιμότητας», θα προσαρμοστεί και θα είναι ικανός να μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο.

  Προς το παρόν δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι ο Η5Ν1 έχει μεταδοθεί από άνθρωπο σε άνθρωπο.

  Από την αρχή του 2023 ως την 1η Απριλίου 2024 ο ΠΟΥ ανακοίνωσε ότι κατέγραψε σε 23 χώρες συνολικά 889 κρούσματα της γρίπης των πτηνών σε ανθρώπου και 463 θανάτους, δηλαδή ποσοστό θνησιμότητας 52%.

  Πέρα από την παρακολούθηση των ανθρώπων που μολύνθηκαν από ζώα – αγελάδες σε μια πρόσφατη περίπτωση στις ΗΠΑ—«είναι ακόμη πιο σημαντικό να κατανοήσουμε πόσες μολύνσεις υπάρχουν σε ανθρώπους χωρίς να το γνωρίζουν, διότι με αυτό τον τρόπο θα γίνει η προσαρμογή» του ιού, εξήγησε ο Φάραρ.

  «Είναι τραγικό που το λέω, αλλά αν μολυνθώ από τον Η5Ν1 και πεθάνω, αυτό τελειώνει», δηλαδή σπάει η αλυσίδα μετάδοσης, επεσήμανε. «Αν κάνω τον γύρο της κοινότητας και μεταδώσω τον ιό σε άλλο άνθρωπο, ξεκινώ νέο κύκλο», τόνισε.

  Στις αρχές Απριλίου οι αμερικανικές αρχές είχαν ανακοινώσει ότι ένας άνθρωπος βρέθηκε θετικός στη γρίπη των πτηνών, αφού μολύνθηκε από αγελάδα στο Τέξας.

  Προς το παρόν οι περιπτώσεις μετάδοσης του ιού σε άνθρωπο είναι πολύ σπάνιες.

  Ένα εννιάχρονο παιδί, φορέας του στελέχους Η5Ν1, πέθανε από γρίπη των πτηνών στην Καμπότζη τον Φεβρουάριο, ενώ στη χώρα καταγράφηκαν το 2023 άλλοι τρεις θάνατοι από την ίδια ασθένεια.

  Στις ΗΠΑ ο ασθενής εμφάνισε «κόκκινα μάτια ως μοναδικό σύμπτωμα», διευκρίνισαν οι αρχές, ενώ πρόσθεσαν ότι τέθηκε σε απομόνωση και του χορηγήθηκε αντιιικό φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη γρίπη.

  Πηγή: Ethnos.gr
• Ολική έκλειψη ηλίου: Πώς επηρεάζει τον ανθρώπινο εγκέφαλο και την ψυχική μας υγεία
  σε Υγεία
  

  Στην έκλειψη στις 8 Απριλίου αναφέρεται το BBC αναλύοντας γεγονότα που συνέβησαν στο παρελθόν, επηρέασαν εκατομμύρια ανθρώπους και έκριναν σε μεγάλο βαθμό τη ροή της ιστορίας.

  Το BBC μας ταξιδεύει στο παρελθόν. Στις 28 Μαΐου του 585 π.Χ., στην Ανατολία (σημερινή Τουρκία), οι Μήδοι από το Ιράν και οι Λυδοί από τη νότια Τουρκία ενεπλάκησαν σε έναν εξαετή πόλεμο, που διακόπηκε μόνο από μια ηλιακή έκλειψη, όπως καταγράφει ο Ηρόδοτος. Αν και η έκλειψη στις 8 Απριλίου του τρέχοντος έτους πάνω από τη Βόρεια Αμερική μπορεί να μην προκαλέσει μια τόσο δραματική αντίδραση, πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι θα μπορούσε να προκαλέσει δέος, επηρεάζοντας σημαντικά την ψυχολογία μας.

  Το δέος και οι εξωτερικές δυνάμεις

  Το δέος, που ορίζεται ως ο θαυμασμός που προκαλείται από την απεραντοσύνη που μας ταπεινώνει, έχει κερδίσει έδαφος στην επιστημονική έρευνα. Μελέτες αποκαλύπτουν τη δυνατότητα του δέους να προάγει την ταπεινότητα και τον αλτρουισμό. Για παράδειγμα, πειράματα δείχνουν ότι η πρόκληση δέους ωθεί τα άτομα να αντιληφθούν τις εξωτερικές δυνάμεις που συμβάλλουν στα επιτεύγματά τους, ενισχύοντας την ταπεινότητα. Επίσης, θολώνει τα όρια μεταξύ εαυτού και άλλων, ενισχύοντας την κοινωνική σύνδεση και την αλτρουιστική συμπεριφορά.

  Η έκλειψη του 2017

  Η έκλειψη του 2017 λειτούργησε ως φυσικό πείραμα για τον Sean Goldy, ο οποίος ανέλυσε δεδομένα του Twitter για να μετρήσει τις αντιδράσεις των ανθρώπων στο γεγονός. Τα ευρήματά του αποκάλυψαν ότι όσοι ήταν μάρτυρες της έκλειψης ήταν πιο πιθανό να εκφράσουν δέος, ταπεινότητα και φιλοκοινωνικά συναισθήματα, υποδεικνύοντας έναν προσωρινό αλλά σημαντικό αντίκτυπο στη νοοτροπία και τη συμπεριφορά τους.

  Οι μελέτες αυτές υπογραμμίζουν τη δυνατότητα του δέους να υπερβαίνει τον ατομικισμό και να ενισχύει τους κοινοτικούς δεσμούς, προσφέροντας μια στιγμιαία ανάπαυλα από τις κοινωνικές διαιρέσεις. Εν μέσω πόλωσης, οι κοινές εμπειρίες δέους, όπως η παρακολούθηση μιας ηλιακής έκλειψης, λειτουργούν ως υπενθύμιση του συλλογικού μας σύμπαντος που προκαλεί δέος, ενισχύοντας την ενότητα και την εκτίμηση.

  Το ξαφνικό σκοτάδι

  Η ιστορική μαρτυρία για τη διακοπή της μάχης των Μήδων και των Λυδών λόγω μιας ηλιακής έκλειψης αποτελεί ένα συγκλονιστικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο τα ουράνια γεγονότα μπορούν να επηρεάσουν τις ανθρώπινες υποθέσεις. Ο Ηρόδοτος περιγράφει πώς το ξαφνικό σκοτάδι κατά τη διάρκεια της μάχης ώθησε και τις δύο πλευρές να αναζητήσουν ειρήνη, υπογραμμίζοντας τον βαθύ αντίκτυπο που μπορούν να έχουν τέτοια γεγονότα στην πορεία της ιστορίας.

  Η έκλειψη αλλάζει την ψυχολογική κατάσταση

  Στη σύγχρονη εποχή, η μελέτη του δέους έχει αναδειχθεί σε πεδίο επιστημονικής έρευνας, ρίχνοντας φως στις ψυχολογικές επιδράσεις της εμπειρίας του θαύματος και της έκπληξης. Ερευνητές όπως η Jennifer Stellar και ο Dacher Keltner έχουν διερευνήσει πώς το δέος μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγή νοοτροπίας, προωθώντας την ταπεινότητα και τον αλτρουισμό.

  Η έρευνα της Stellar καταδεικνύει ότι οι στιγμές δέους μπορούν να μειώσουν την αυτοπεποίθηση, οδηγώντας τα άτομα να αναγνωρίσουν τις εξωτερικές δυνάμεις που παίζουν ρόλο στη ζωή τους. Αυτή η αυξημένη ταπεινότητα συνοδεύεται από μια αυξημένη αίσθηση σύνδεσης με τους άλλους, θολώνοντας τα όρια μεταξύ εαυτού και κοινότητας.

  Ομοίως, το έργο του Keltner δείχνει πώς το δέος μπορεί να ηρεμήσει το εγώ, ανοίγοντας τα άτομα στη συνεργασία και σε μια βαθύτερη εκτίμηση των μοτίβων της ζωής. Μέσα από εργαστηριακά πειράματα και παρατηρήσεις στον πραγματικό κόσμο, οι ερευνητές έχουν τεκμηριώσει τη μεταμορφωτική δύναμη του δέους στην ανθρώπινη συμπεριφορά.

  Η μελέτη της Goldy για την έκλειψη του 2017 παρέχει περαιτέρω στοιχεία για τον αντίκτυπο του δέους, δείχνοντας πώς ένα φυσικό φαινόμενο μπορεί να προκαλέσει βαθιές συναισθηματικές αντιδράσεις. Αναλύοντας τα δεδομένα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, η Goldy μπόρεσε να παρατηρήσει πώς η παρακολούθηση της έκλειψης επηρέασε τη γλώσσα και την έκφραση των ανθρώπων, αποκαλύπτοντας μια προσωρινή αλλά σημαντική στροφή προς το δέος και τη σύνδεση.

  Ισχυρές συνέπειες στην κοινωνία

  Τα ευρήματα αυτά έχουν ευρύτερες συνέπειες για την κοινωνία, υποδηλώνοντας ότι οι κοινές εμπειρίες δέους μπορούν να λειτουργήσουν ως ενοποιητική δύναμη εν μέσω κοινωνικών και πολιτικών διαιρέσεων. Σε έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται ολοένα και περισσότερο από πόλωση και συγκρούσεις, οι στιγμές συλλογικού θαύματος προσφέρουν μια υπενθύμιση της κοινής μας ανθρωπιάς και της ομορφιάς του σύμπαντος που προκαλεί δέος.

  Καθώς αναμένουμε μελλοντικά ουράνια γεγονότα, όπως η επερχόμενη ηλιακή έκλειψη στις 8 Απριλίου, έχουμε την ευκαιρία να προβληματιστούμε σχετικά με τον βαθύ αντίκτυπο που μπορούν να έχουν αυτά τα φαινόμενα στον συλλογικό μας ψυχισμό. Είτε μέσω της επιστημονικής έρευνας είτε μέσω της προσωπικής εμπειρίας, το δέος μας υπενθυμίζει τη διασύνδεση όλων των πραγμάτων και τη δυνατότητα για ενότητα μπροστά στην αβεβαιότητα.

  Πηγή: Ethnos.gr
• Γρίπη των πτηνών: Συναγερμός για κίνδυνο πανδημίας λόγω εξάπλωσης του ιού σε ανθρώπους
  σε Υγεία
  

  Οι ιοί της γρίπης των πτηνών παραμένουν διαδεδομένοι στους πληθυσμούς άγριων πτηνών στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, οδηγώντας σε σοβαρές λοιμώξεις και θανάτους πτηνών

  Σε κοινή έκθεση που δημοσίευσαν το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νοσημάτων (ECDC) και η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) περιγράφουν τους παράγοντες που συμβάλλουν έτσι ώστε να αποκτήσουν οι ιοί της γρίπης των πτηνών Α(Η5Ν1) την ικανότητα να εξαπλώνονται αποτελεσματικά μεταξύ των ανθρώπων, αυξάνοντας έτσι την πανδημική τους δυναμική. Εξετάζεται, επίσης, ποια μέτρα μετριασμού θα μπορούσαν να εφαρμοστούν σε ζώα και ανθρώπους για τη μείωση του κινδύνου για την ανθρώπινη υγεία.

  Η έκθεση έρχεται λίγα 24ωρα μετά την είδηση ότι ένας άνδρας από το Τέξας των ΗΠΑ βγήκε θετικός στη γρίπη των πτηνών, έπειτα από επαφή που φέρεται να είχε με αγελάδα. Πρόκειται για το δεύτερο κρούσμα του ιού σε άνθρωπο στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, οι Αρχές της πολιτείας δήλωσαν ότι ο ασθενής παρουσίασε ερυθρότητα στα μάτια λίγες ώρες μετά την επαφή. Ο κίνδυνος για το ευρύ κοινό είναι χαμηλός, είπαν οι ειδικοί, αλλά οι άνθρωποι θα πρέπει να λαμβάνουν προφυλάξεις όταν βρίσκονται κοντά σε άρρωστα ζώα.

  Στην έκθεση των ECDC και EFSA εξετάζονται οι εγγενείς παράγοντες που σχετίζονται με τα χαρακτηριστικά του ιού ή την ευαισθησία του ξενιστή. Επίσης, οι εξωγενείς παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν την έκθεση των θηλαστικών και των ανθρώπων στους ιούς της γρίπης των πτηνών, διεγείροντας έτσι τη μετάλλαξη και την προσαρμογή στα θηλαστικά.

  Τέτοιοι παράγοντες περιλαμβάνουν την οικολογία των ειδών ξενιστών, όπως η άγρια πανίδα, τις ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως οι γεωργικές πρακτικές και η χρήση των φυσικών πόρων, καθώς και τους κλιματικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες.

  Οι ιοί της γρίπης παραμένουν διαδεδομένοι στους πληθυσμούς άγριων πτηνών στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΕ/ΕΟΧ), οδηγώντας σε σοβαρές λοιμώξεις και θανάτους πτηνών. Έχει παρατηρηθεί μετάδοση μεταξύ ειδών πτηνών και θηλαστικών, μεταξύ άλλων σε εκτροφεία γουνοφόρων ζώων όπου έχουν αναφερθεί κρούσματα.

  «Η μετάδοση από μολυσμένα πτηνά στον άνθρωπο παραμένει ένα σπάνιο γεγονός, χωρίς να έχει εντοπιστεί καμία επιβεβαιωμένη ανθρώπινη λοίμωξη στην ΕΕ/ΕΟΧ», δήλωσε η Αγγελική Μελίδου, κύρια εμπειρογνώμονας του ECDC για τους ιούς του αναπνευστικού συστήματος. «Παρ’ όλα αυτά, το ενδεχόμενο οι ιοί της γρίπης των πτηνών να προσαρμοστούν στον άνθρωπο και να προκαλέσουν πανδημία παραμένει ανησυχητικό. Συνεπώς, η συνεχής επαγρύπνηση, οι προσπάθειες ετοιμότητας και η αυξημένη κατανόηση των υποκείμενων παραγόντων είναι ζωτικής σημασίας».

  Προτεινόμενες δράσεις

  Οι βασικές επιλογές για δράση περιλαμβάνουν την ενίσχυση της επιτήρησης με στόχο τον άνθρωπο και τα ζώα, την εξασφάλιση πρόσβασης σε ταχεία διάγνωση, την προώθηση της συνεργασίας μεταξύ του ζωικού και του ανθρώπινου τομέα και την εξέταση της εφαρμογής προληπτικών μέτρων, όπως είναι ο εμβολιασμός των πουλερικών.

  Σύμφωνα με το ECDC, θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην αποτελεσματική επικοινωνία με τα διάφορα εμπλεκόμενα κοινά-στόχους, καθώς και στην ενίσχυση της κτηνιατρικής υποδομής, στην επιβολή μέτρων βιοασφάλειας στις φάρμες και στη μείωση της επαφής της άγριας πανίδας με τον άνθρωπο και τα κατοικίδια ζώα. Επίσης, για την αποτελεσματική μείωση του κινδύνου θα μπορούσε να εξεταστεί η απόσταση μεταξύ των εκτροφών πουλερικών και γουνοφόρων ζώων, ιδίως σε περιοχές με υψηλή πυκνότητα υδρόβιων πτηνών.

  Πηγή: Ygeiamou.gr